W tej strefie proponujemy bardzo szeroką ofertę z dziedziny psychologii oraz dziedzin powiązanych: astronomii i astrofizyki, ekologii, filozofii, kultury, podróżnictwa, religii, socjologii, sztuki. Szczególnie polecamy z tej kategorii bestseller pt. Księga Urantii. Księga Urantii podaje jasną i zwięzłą integracją nauki, filozofii i religii. Ci, którzy ją czytali i zgłębiali, wierzą, że Księga Urantii może wnieść bardzo wiele wartości do religijnej i filozoficznej myśli ludzi tego świata.
Dokonuje się właśnie zasadnicza zmiana kulturowa. Dominujący przez dekady model sukcesu, produktywności i dążenia do celu ulega erozji, odsłaniając pokłady tego, co słabe, niedoskonałe, nieudane, zwyczajne. W sferze publicznej pojawia się przyzwolenie na okazywanie własnej niemocy i bezsilności. Porażka przestaje wzbudzać wstyd, coraz częściej bywa postrzegana jako jedno z najbardziej powszechnych i zarazem twórczych doświadczeń. Autorka stawia pytania o jego wymiary – jak przegrywać we własnym stylu, czerpać satysfakcję z porażki, ale i jak używać jej do forsowania zmiany społecznej. Zastanawia się nad wywrotowym potencjałem bezsilności, która czerpie siłę z intuicji i niepokoju.W pasjonującym eseju Agnieszka Dauksza przygląda się strategiom oporu i taktykom przetrwania – przewodniczkami w tych poszukiwaniach są performerki, osoby publiczne, artystki, postacie literackie oraz zwierzęta. Na przykład meduzy, które łącząc swoje komórki, wyznaczają trop w dążeniu do „my” przekraczającego wrogość i osobnicze podziały.Autorka pyta, co to znaczy być osobą nieznaczną, i pisze, dlaczego właśnie odczucie tego stanu może pomóc w przetrwaniu wielogatunkowej wspólnoty.
Tradycyjny, klasyczny, nieco uwspółcześniony przekład dzieła O doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny. Powstało w 1712 roku, niewydane przez autora leżało w zapomnieniu, aż w 1842 roku odkryto je przypadkiem w starym kufrze pomiędzy innymi rękopisami. Posłano je do Rzymu, gdzie komisja papieska po gruntownym zbadaniu orzekła, iż dzieło to wolne jest od wszelkich błędów.
Człowiek współczesny, który zbiega w dół zbocza, będąc popędzanym przez człowieka osiemnastego wieku i przez Rewolucję, w coraz większym stopniu wyrzeka się swego rozumu spekulatywnego (który podejmuje wysiłek, by właściwie postrzegać rzeczywistość istot i rzeczy), jak również swego rozumu praktycznego (starającego się dostosować środki, których używa, do ostatecznego celu życia ludzkiego, który go do siebie przyciąga), i przywiązuje coraz większą wagę do swego rozumu technicznego, który fabrykuje nowy świat, nowe społeczeństwo, jakiś nowy rodzaj sztucznego człowieka. () W przypadku tej mutacji pojęcia prawdy i dobra, pojmowane przez rozum spekulatywny i praktyczny, są złożone w ofierze na rzecz woli panowania człowieka, obecnie zaślepionego intelektualnie i moralnie, który podbija kosmos i rozciąga swą władzę nad samym rodzajem ludzkim, próbując go przemodelować. () Przekroczenie granic rzeczywistości skutkuje wejściem w sferę wyobrażonego. Żyjemy w coraz bardziej sztucznym świecie, w społeczeństwie utopijnym, w obecności widziadeł, które tworzą się i znikają na naszych oczach w zależności od nieubłaganego "biegu dziejów". Jest to ostatnie stadium choroby. Gdy rozum umiera, w człowieku pozostaje już tylko zwierzęcość, "doskonałe i definitywne mrowisko", o którym mówił Valry, potworne widmo "Lewiatana", zgodnie z określeniem Piusa XII. (Z przedmowy Autora) Prof. Marcel De Corte (1905-1994), belgijski filozof i wieloletni wykładowca Uniwersytetu w Lige. Jego dwie prorocze analizy, Człowiek przeciwko samemu sobie (1962) oraz Rozum w śmiertelnym niebezpieczeństwie (1969), ukazują się po raz pierwszy w polskim przekładzie.
Niniejsza książka zawiera artykuły napisane przeze mnie przy okazji przygotowywania różnych dzieł z zakresu filozofii moralnej i politycznej. Gdy dokonywałem ich wyboru, stwierdziłem, że wszystkie zawierają jeden i ten sam motyw: nienawiść współczesnego człowieka do samego siebie, którą poeta doskonale umiał wyrazić w tych oto słowach: Jestem raną i nożem! Jestem ciosem w twarz i twarzą! Jestem miażdżoną kończyną i kołem! Jestem ofiarą i katem! Czytelnik zatem nie znajdzie tutaj serii rozdziałów, gdzie dany rozdział stanowi następstwo poprzedniego. Otóż każdy rozdział ukazuje jeden z aspektów schizofrenii, na którą cierpi człowiek współczesny, i tworzy odrębną, skończoną całość. Wszystkie zawierają tę samą diagnozę, są zwieńczone tą samą konkluzją: choroby współczesnego człowieka wynikają z faktu, że odrzuca on swą spójną strukturę organiczną, a odzyskanie przez niego zdrowia - ontologicznego i moralnego - implikuje powrót do właściwego mu statusu, będącego połączeniem duszy i ciała. Analizowane tutaj patologiczne symptomy układają się w niepozostawiający wątpliwości zespół cech, który zmusza do zastosowania tylko jednego lekarstwa, a jest nim pogodzenie się człowieka z samym sobą. Natura malorum remedium demonstrat, jak mawiał Hipokrates. Poznanie natury chorób, na które cierpimy, jest drogą prowadzącą do odzyskania zdrowia. Poszczególne części tej książki prowadzą zatem do jednego punktu, podobnie jak zewnętrzne części piramidy podążają w kierunku jej szczytu. (Ze Wstępu Autora) Prof. Marcel De Corte (1905-1994), belgijski filozof i wieloletni wykładowca Uniwersytetu w Lige. Jego dwie prorocze analizy, Człowiek przeciwko samemu sobie (1962) oraz Rozum w śmiertelnym niebezpieczeństwie (1969), ukazują się po raz pierwszy w polskim przekładzie.
Książka skupia się na analizie praw pacjentów na tle polskiego systemu ochrony zdrowia. Omawia, jak te prawa są interpretowane i stosowane przez lekarzy i pacjentów, uwydatniając różnice między teorią a praktyką. Porusza tematykę praw pacjenta, dysfunkcje systemu zdrowia, nierówności w dostępie do świadczeń zdrowotnych, a dodatkowo wpływ pandemii COVID-19 na system ochrony zdrowia. Koncentruje się na rozważaniach teoretycznych oraz wynikach badań empirycznych, podkreślając znaczenie świadomości prawnej pacjentów i lekarzy w kontekście dostępu do opieki zdrowotnej. Autorzy analizują, jak prawa pacjenta są postrzegane i wdrażane przez lekarzy i pacjentów, oraz biorą pod uwagę różnorodne modele ochrony zdrowia funkcjonujące w Unii Europejskiej, aby zrozumieć, jak te modele wpływają na system ochrony zdrowia, na jego efektywność i realizację praw pacjenta. Publikacja ta, ukazując złożoność i wielowymiarowość problematyki prawnej i socjologicznej związanej z ochroną zdrowia, może być cennym źródłem wiedzy dla studentów, badaczy, praktyków oraz decydentów zainteresowanych polskim systemem ochrony zdrowia. Łączy w sobie teoretyczne ramy socjologii medycyny z praktycznymi wynikami badań, co stanowi o jej szczególnym charakterze. Celem autorów jest wypełnić pewną lukę w dostępnej literaturze przez zaproponowanie nowej perspektywy i głębszego zrozumienia podstawowych problemów współczesnego systemu ochrony zdrowia. Ze wstępu
Homilie na temat poszczególnych słów w wyznaniu wiary CREDO to inspirująca książka, która prowadzi czytelnika przez głęboką duchową podróż, opartą na słowach wyznania wiary. Każdy rozdział poświęcony jest refleksji nad poszczególnymi fragmentami Credo od Wierzę w jednego Boga po Oczekuję życia wiecznego w przyszłym świecie. Autor, czerpiąc z bogactwa Pisma Świętego i tradycji Kościoła, pomaga zrozumieć, jak każda z tych prawd może przemieniać nasze życie i wzmacniać naszą relację z Bogiem. Książka jest doskonałym narzędziem dla wiernych, którzy pragną głębiej przeżyć swoją wiarę, a także dla kapłanów i katechetów szukających inspiracji do homilii i nauczania. Credo to nie tylko formuła liturgiczna to świadome wyznanie wiary, które kształtuje naszą tożsamość chrześcijańską. Każde słowo kryje w sobie bogactwo znaczeń, które autor w przystępny sposób przedstawia, zapraszając do głębszej refleksji i modlitwy. Publikacja ta, to lektura, która pomoże Ci odkryć, jak Credo może stać się żywym wyznaniem wiary, które prowadzi ku pełni życia w Chrystusie.
Sara Schenirer (1883–1935) była inicjatorką i założycielką sieci nowoczesnych szkół ortodoksyjnych dla dziewcząt Bejs Jakow. Pochodziła z krakowskiej rodziny, w której ojciec był zwolennikiem cadyka z Bełza. Wykształcenie zdobyła w polskiej szkole powszechnej. W domu pogłębiała swą wiedzę z zakresu religii żydowskiej, a na wykładach publicznych zdobywała świecką edukację. Pierwszą szkołę dla żydowskich dziewcząt założyła we własnym mieszkaniu w 1917 r. Pod koniec lat 30. działało już ponad 250 placówek Bejs Jakow (także poza granicami Polski), w których kształciło się ponad 40 tys. dziewcząt. SaraSchenirerjako inicjatorka ruchu jużza życia stała sięlegendą w środowisku ortodoksyjnym. Jej postać była otoczona czcią, nazywano ją matką sukcesu szkół Bejs Jakow. Tom zawiera następujące dokumenty osobiste Sary Schenirer: 1) niepublikowany dotychczas rękopis polskojęzycznego dziennika z lat 1908–1913 (edycja na podstawie rękopisu pozostającego w zbiorach prywatnych); 2) pamiętnik z lat 1883–1927, opublikowany w jidysz w Gizamlte szriftn (Łódź 1933 r.) częściowo pod tytułem Bleter fun majn lebn (Kartki z mojego życia),a częściowo Funfcejn jor fun Beis Jakow (Piętnaście lat Bejs Jakow); 3) ostatni list Schenirer do uczennic, napisany tuż przed śmiercią, który można traktować jako jej testament, opublikowany w jidysz w drugim wydaniu Gizamlte szriftn. Polskojęzyczny dziennik to sensacyjny dokument ujawniający pewne fakty konsekwentnie przemilczane w oficjalnej biografii Szenirer. Z kart dziennika Schenirer wynurza się wizerunek młodej, ambitnej kobiety, niezależnej finansowo (pracuje jako krawcowa). Przywiązuje dużą wagę do wszechstronnego rozwoju intelektualnego, poprzez uczestnictwo w polskich wykładach publicznych (w tym feministycznych), kursach oraz lektury. Ma przekonanie o powołaniu do spełnienia pewnej misji wśród kobiet żydowskich, ale patrząc szerzej widać u niej ogromną chęć bycia użyteczną dla społeczeństwa (odbywa kursy sanitarne). Jest głęboko wierząca i sprawy religii traktuje bardzo poważnie, jednak jest w stanie zbuntować się przeciw tradycji, jeśli ta ogranicza ją zbyt mocno i uniemożliwia realizację głównych celów życiowych. Poza tym Schenirer na kartach dziennika jawi się jako osoba niepokorna, dowcipna, nieunikająca rozrywek (teatr, regularne jeżdżenie do kurortów, uprawia turystykę, nawet uczy się grać w karty). Ważnym wątkiem jest także swatanie jej przez rodziców i ślub z człowiekiem, którego nie kocha oraz rozpad tego związku. Natomiast pamiętnik jidyszowy wraz ze wspomnieniem podsumowującym 15 lat pracy Bejs Jakow stanowią zarys dziejów ruchu widzianych z perspektywy jego założycielki. Prawdopodobnie do stworzenia oficjalnej wersji swojego życiorysu Schenirer wykorzystała prowadzone w języku polskim zapiski w dzienniku, ale poddała je daleko idącemu opracowaniu. Tekst pamiętnika pisany jest z punktu widzenia twórczyni nowych koncepcji edukacyjnych, pragnącej historią swego życia wyjaśnić kierujące nią ideały oraz podstawowe założenia proponowanych rozwiązań. Jego twórczyni i przywódczyni szkół religijnych dla dziewcząt w pełni utożsamiając się ze stworzonym przez siebie dziełem i traktując swój pamiętnik jako rodzaj pouczenia dla uczennic, exemplum właściwej drogi życiowej, autobiograficzne fragmenty poddaje ostrej autocenzurze. Brak tu szczegółów z życia osobistego: w ogóle nie wspomina o nieudanym małżeństwie i rozwodzie, wydarzeniach stanowiących obszerną część dziennika, nie ma też zapisków zabarwionych poczuciem humoru, charakterystycznych dla tekstu polskojęzycznego. Publikacją pamiętnika autorka chciała dokonać podsumowania swego życia i przekazać potomnym najważniejsze myśli. Przy opracowaniu powyższych dokumentów uwzględniony został wykorzystywany dotychczas w niewystarczającym stopniu materiał archiwalny dotyczący Schenirer i jej najbliższej rodziny, taki jak akty USC, rejestry ludności oraz inne dokumenty.
Ten niezwykły album z cyklu „Muzeum Chińskiej Sztuki Ludowej” w przekładzie Małgorzaty Religi to unikalna próba przedstawienia sztuki chińskiego haftu miniaturowego, tradycyjnie zdobiącego poszewki na poduszki. Prezentacja haftowanych poszewek stanowi punkt wyjścia do objaśnienia kontekstów kulturowych leżących u podstaw chińskiej sztuki ludowej, a przede wszystkim głębokiego znaczenia wyszywanych na poduszkach obrazów, zawierających wyrafinowaną symbolikę, gry słowne czy nawet aluzje mitologiczne.
Niniejsza praca zawiera też mnóstwo ciekawostek na temat tradycyjnych chińskich przekonań odnoszących się do snu. Nie brakuje tu wskazówek, w jakiej pozycji należy spać i jak ustawić łóżko, jakie godziny są według dawnych przekonań odpowiednimi porami na sen, czy też zawsze aktualnych i głębokich mądrości, takich jak chociażby ta:
„[…] jeśli zapracowany człowiek zapada w drzemkę, może uśpić tylko oczy, ale nie jest w stanie uśpić umysłu. Jeśli zaś umysł nie śpi, gdy oczy śpią, to tak jakby się wcale nie spało. Najgorsze w tym jest to, że gdy jest już na krawędzi snu, nagle przypomina mu się, że czegoś nie zrobił, albo z kimś się nie spotkał i tak ciągle, bez końca”.
Ogromnym atutem prezentowanego albumu są barwne, szczegółowe ilustracje przedstawiające omawiane hafty. To fascynująca podróż przez odniesienia kulturowe i antropologiczne, chiński folklor, a także sztukę wykonania samych haftów.
Dr Małgorzata Religa – sinolog, kieruje Zakładem Sinologii na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała w Polsce i w Chinach. Jej zainteresowania naukowe dotyczą chińskich religii, literatury klasycznej i współczesnej oraz klasycznej myśli chińskiej. Jest autorką licznych przekładów poezji i prozy chińskiej, m.in. wierszy z epoki Tang zebranych w tomie „Księżyc nad Fuzhou”, Duo Duo, Jidi Majia, czy powieści „Ja, morderca”, „Wilczy totem”i opowiadań Yu Hua „Nie mam własnego imienia”.
Czasem traktujemy przykazania, jak archaiczne formułki, zapominając o ich wadze i wartości we współczesnym świecie. Remedium na te bolączki może być sięgnięcie po książkę Dekalog, która pomoże zanurzyć się w tym, co Bóg przed laty przekazał narodowi wybranemu. Dekalog powstał na podstawie cyklu audycji W konfesjonale, które na antenie Katolickiego Radia Podlasie przeprowadził ks. Mateusz Czubak przy współudziale swoich gości księży i osób świeckich.Jedenaście spotkań z każdym z dziesięciu przykazań oraz z przykazaniem miłości z jednej strony może być dobrą okazją do rachunku sumienia nad moją odpowiedzią na Boże słowa oraz pogłębieniem wiary, poznając bogactwo Dekalogu. Przystępna forma rozmów prowadzącego audycje ze współuczestnikami pozwala na dobre pochylenie się nad relacją z Bogiem, drugim człowiekiem i samym sobą. Zachęca do utwierdzenia się w szacunku do ludzkiego życia czy właściwym podejściu w relacjach międzyludzkich w oparciu o 10 Bożych drogowskazów i tak ściśle złączone z nimi przykazanie miłości. Jak wskazuje autor doktor teologii, kapelan siedleckiego Zakładu Karnego i duszpasterz osób bezdomnych i doświadczających różnych kryzysów - To nie jest tak, że Pan Bóg coś nam zabiera, to było dziesięć słów od Boga, który jest miłością. Bóg daje te przykazania ludziom wolnym. Pan Bóg wierzy, że człowiek jest w stanie żyć tymi przykazaniami i zachowując je, będzie miał życie w obfitości. Przykazania są przypomnieniem wierności Boga wobec tych, którzy wyszli z Egiptu, doświadczyli, jak Bóg ich ukochał, jak przeprowadził ich przez Morze Czerwone, uczynił wolnymi i odtąd nie faraon tylko Jahwe jest ich Bogiem. Bez tego kontekstu bardzo łatwo sprowadzić przykazania do moralnych zakazów i nakazów.
Tom 24 serii Zadań Współczesnej Metafizyki zawiera zapis dyskusji wokół naturalizmu, która toczyła się podczas XXIV Ogólnopolskiego Sympozjum Metafizycznego pod hasłem Świat zamknięty. Filozoficzne spory wokół naturalizmu (9 grudnia 2022 r.). Publikacja dzieli się w związku z podejmowaną w debacie problematyką na trzy części. Pierwsza pt. Świat dotyczy ogólnego rozumienia rzeczywistości, głównie pod kątem specyfiki oraz ograniczeń stanowisk naturalistycznych. Problemom tym poświęcone są teksty ks. Tadeusza Pabjana, Wiele twarzy naturalizmu, i Zenona Roskala, Elastyczność naturalizmu. W części tej został przedrukowany artykuł śp. Mieczysława A. Krąpca, Dwie wizje świata realnego: monizm pluralizm, który trafnie identyfikuje tendencje monizujące w interpretowaniu rzeczywistości.Część druga książki poświęcona jest wybranym zagadnieniom antropologicznym. Biskup Jacek Grzybowski omawia najnowsze wyzwania, jakie niesie ze sobą rozwój techniki i komunikacji (Człowiek zamknięty problem indywidualizmu i materializmu antropologicznego), Aleksander Bobko przedstawia utopijność zaproponowanej m. in. przez Kanta idei wiecznego pokoju (Projekt wiecznego pokoju spojrzenie krytyczne), Piotr Jaroszyński ukazuje ścisłe uwarunkowanie współczesnego podejścia do ekologii rozumieniem natury (Filozoficzne koncepcje natury wobec zagrożeń środowiska naturalnego).W części trzeciej książki poruszona jest problematyka Boga. Piotr Gutowski zarysowuje wybrane aspekty sporu między teistami i ateistami (Prawda i racjonalność a ateizm: Kilka uwag w kontekście współczesnych sporów ateistów z teistami), zaś Włodzimierz Dłubacz omawia problem ostatecznej przyczyny istnienia świata (Natura czy Bóg?).Mamy nadzieję, że lektura kolejnego tomu Zadań Współczesnej Metafizyki będzie nie tylko interesującą przygodą intelektualną, ale także umożliwi krytyczne przyjrzenie się stanowiskom naturalistycznym, jak też da głębszy wgląd w otaczającą nas rzeczywistość, zwłaszcza w te jej aspekty, do których naturalizm już z samych metodologicznych racji nie jest w stanie dotrzeć.
Książka dotyczny antropologicznych i etycznych aspektów transhumanizmu, poddając je krytycznej analizie. Transhumanizm jest ruchem społecznym i kulturowym, a jego główną ideą jest radykalne ulepszanie ludzkiej istoty. Transhumaniści postrzegają stan człowieka jako niesatysfakcjonujący i niespełniający ludzkich marzeń i oczekiwań. Człowiek powinien uwolnić się od naturalnych granic i stać się kimś więcej niż jest.Postulat ulepszania dotyczy takich aspektów, jak: długość życia, zależność od biologicznego ciała, poziom inteligencji, niedoskonałość moralności, dobrostan psychiczny. Transhumanizm proponuje zerwanie z ustalonym i akceptowanym ludzkim światem i stworzenie transludzkich, a potem postludzkich istot. Autor rekonstruuje transhumanistyczną koncepcję osoby i wskazuje na jej naturalistyczne źródła. Analizuje takie kwestie, jak postulowane radykalne wzmocnienie ludzkiego poznania i emocji, prowadzące do rozwoju większej inteligencji, odporności na negatywne uczucia i wzrostu uczuć pozytywnych. Kolejne analizy dotyczą etyki, w szczególności koncepcji godności istoty transludzkiej i postulatu wzmocnienia moralności. Autor bada następnie transhumanizm w aspekcie związku z religią. Dostrzega w tym trendzie tendencje do tworzenia systemu wierzeń, ale pozbawionych odniesienia do transcendencji. Na koniec analizuje transhumanizm w świetle utopii i antyutopii, a także kreśli tło kulturowe tego nurtu myślenia.Autor nie poprzestaje na rekonstrukcji założeń i tez projektu transhumanistycznego, ale i analizuje jego konsekwencje teoretyczne i praktyczne, podejmuje krytykę wewnątrzsystemową i zewnętrzną oraz wskazuje drogi wyjścia. Głównym bohaterem książki pozostaje człowiek, jego życie, rozumność, godność, wolność, a punktem odniesienia dla oceny transhumanizmu jest realistyczna koncepcja osoby (personalizm metafizyczny i etyczny), która wskazuje granice dla postulatów i prób radykalnego ulepszania natury ludzkiej.
Książka Kobiety mądrości Tsultrim Allione przedstawia niezwykłe postaci kobiet realizujących się w życiu duchowym i osiągających oświecenie. Kobiety mądrości bada i celebruje duchowy potencjał wszystkich kobiet, czego przykładem jest życie sześciu tybetańskich mistyczek. Te historie wielkich kobiet, które osiągnęły pełne oświecenie, przezwyciężając uprzedzenia kulturowe i wiele innych problemów, z którymi nie spotykają się praktykujący mężczyźni, oferują bogactwo inspiracji dla każdego na duchowej ścieżce. W tym poprawionym i rozszerzonym wydaniu, Lama Tsultrim Allione w obszernej autobiograficznej przedmowie i wstępie mówi bezpośrednio o trudnościach i triumfach kobiet na Zachodzie, które prowadzą życie duchowe, dzieląc się własnymi historiami i doświadczeniami. Książka Kobiety mądrości oferuje cenne spostrzeżenia wszystkim zainteresowanym duchowością kobiet, niezależnie od pochodzenia czy tradycji. Allione, pierwsza kobieta z Zachodu, która zdecydowała się wieść na Wschodzie żywot mniszki buddyjskiej, opisuje w niej również własne podróże, sny i wizje. Kobiety mądrości to fascynująca wyprawa w głąb kultury tybetańskiej.
Książkę wydano z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin Profesora Krzysztofa Pomiana. Wydanie drugie (pierwsze: 2000 r.) powstało w małym, kolekcjonerskim nakładzie trzystu egzemplarzy.
Wydanie tomu wsparli finansowo Ewa i Andrzej Peciakowie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
O Autorze
Profesor Krzysztof Pomian – filozof, historyk idei i kultury, eseista. Do jego najważniejszych książek należą: Przeszłość jako przedmiot wiary, Przeszłość jako przedmiot wiedzy, Muzeum. Historia światowa, a także Oblicza dwudziestego wieku. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Uniwersytetu Łódzkiego, a także Université de Geneve.
Urodził się w Warszawie 25 stycznia 1934 roku. II wojnę światową przeżył w Kazachstanie. Po powrocie do Warszawy, w latach 1952–1957 studiował filozofię na UW. W wydanej w roku 1962 dwutomowej pracy zbiorowej Filozofia i socjologia XX wieku znalazły się jego studia o Bergsonie, Heideggerze i Sartrze. Był członkiem PZPR, ale za krytykowanie jej polityki został usunięty z partii. W roku 1968, gdy opowiedział się po stronie strajkujących studentów, został wyrzucony z pracy na Uniwersytecie Warszawskim. Był wykładowcą m.in.. W École des Hautes Études en Sciences Sociales, École du Louvre. W 1975 roku został jednym z sygnatariuszy Listu 59 w proteście przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL.
We Francji podjął pracę w CNRS, czyli w Centre national de la recherche scientifique (Krajowy Ośrodek Badań Naukowych), w 1984 roku nawiązał bliską współpracę z Instytutem Literackim w Maisons Laffitte, w 1998 uzyskał tytuł profesora. W roku 1999 zaczął wykładać na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i wykładał tu do roku 2006.
W roku 1996 przeprowadził cykl rozmów z Jerzym Giedroyciem, czego efektem szeroko komentowana Autobiografia na cztery ręce. Potem wydał tom szkiców W kręgu Giedroycia, stanowiący swego rodzaju dopełnienie Autobiografii. Najważniejsze publikacje Pomiana z tego okresu to: Wenecja w kulturze europejskiej, Oblicza dwudziestego wieku, a także Historia. Nauka wobec pamięci.
W roku 2001 Krzysztof Pomian został dyrektorem naukowym Muzeum Europy w Brukseli, w roku 2010 wszedł w skład komitetu doradczego Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność, powstałej pięć lat wcześniej z inicjatywy ministrów kultury Polski, Niemiec, Węgier i Słowacji. W ostatnich latach wydał szereg poczytnych studiów, takich jak: Rewolucja europejska 1945–2007 (wraz z Elim Barnavim), Krótka historia nierówności między ludźmi na przykładzie Europy, Muzea i narody w Europie Środkowej przed pierwszą wojną światową oraz trzytomowe dzieło Muzeum. Historia światowa. Jego książki ukazują się zarówno po francusku, jak i po polsku.
Za swoje dokonania naukowe i pisarskie Krzysztof Pomian był wielokrotnie nagradzany. Już w roku 1985 otrzymał w Paryżu Nagrodę „Kultury” im. Juliusza Mieroszewskiego. Uhonorowano go także Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich. Ponadto we Francji przyznano profesorowi najpierw order Des Arts et des Lettres, a następnie Krzyż Kawalerski Legii Honorowej.
[źródło: Biblioteka Narodowa]
Unique and user-friendly techniques for figure drawing and understanding human anatomy
The third title from bestselling author Robert Osti, Drawing the Body is a highly accessible book that presents an engaging, systematized way to draw the human figure – from static, structural, and anatomical depictions to realistic and expressive forms.
With minimal, essential text, the book is organized as a sketchbook with abundant images and practical exercises throughout. Included are step-by-step demonstrations that feature original illustrations from the author, photography of human figures, as well as art historical references from Old Masters.
This beautiful and utilitarian guide is indispensable and will appeal to artists, art students, and anyone interested in the artistic and scientific depiction of the human figure and human anatomy.
INSTRUMENTOWNIK to rodzaj unikatowego podręcznika o instrumentach muzycznych wraz z przykładami brzmień (kody QR). 120 kart (nie licząc dodatków) jest podzielonych na 6 grup. 5 z nich stworzono na podstawie tzw. klasyfikacji Hornbostela-Sachsa, a 6. to Rozmaitości w dedykowanym dla nich pudełku.
Na kartach pierwszych 5 grup znajduje się rysunek przedstawiający instrument i 5 krótkich informacji. Na odwrocie – ilustracja osoby grającej na danym instrumencie i kod QR przekierowujący do nagrania z orientacyjnym brzmieniem tego instrumentu. Dźwięki zostały wygenerowane w programach Kontakt Native Instruments (głównie Factory Library i inne biblioteki) oraz Garritan (Aria Player).
Nasze karty są rodzajem podręcznika do samokształcenia, ale proponujemy też różne warianty ich wykorzystania, w zależności od priorytetów (np. uatrakcyjnienie lekcji, zabawa, terapia).
Chcemy popularyzować wiedzę o muzyce w merytoryczny, ale i niebanalny sposób, dlatego atrakcyjna i angażująca formuła jest dla nas niezwykle istotna. Instrumentownik sprawdzi się w szkołach podstawowych, muzycznych, a nawet na studiach. Z powodzeniem może być wykorzystywany m.in. w nauczaniu specjalnym lub przez każdego, kto jest zainteresowany tematyką instrumentów muzycznych. Jeśli jesteś nauczycielem, możesz skorzystać z naszych propozycji scenariuszy lekcji, które znajdziesz na stronie: instrumentownik.pl (lub savethemusic.eu). Zachęcamy do inspirowania się nimi i do tworzenia własnych koncepcji zajęć z wykorzystaniem Instrumentownika.
Karty zostały uzupełnione o trzy sposoby ich wykorzystania (repetytorium w szkole, mechanika gry na refleks do domu, narzędzie wspierające pracę psychologów i terapeutów).
Praca Grybowicz stanowi fundament dla książki „Wirtualne istoty – Nowa Era Cyfrowej Egzystencji”, wydanej przez SBP. Publikacja oferuje kompleksową analizę zjawiska istot wirtualnych – od awatarów po wirtualnych influencerów – oraz ich wpływu na społeczeństwo. Książka zgłębia historię, definicje i technologie związane z tworzeniem istot wirtualnych, badając ich zastosowania w różnych dziedzinach, takich jak marketing, moda, rozrywka, ochrona zdrowia czy edukacja.
Publikacja zawiera także unikalne wyniki badań ankietowych, które analizują poziom wiedzy i świadomości Polaków na temat istot wirtualnych. To cenne źródło wiedzy dla wszystkich zainteresowanych nowymi technologiami i ich społecznymi konsekwencjami.
Lektura książki stanowi doskonałą okazję, aby zapoznać się z najnowszymi badaniami i analizami dotyczącymi cyfrowej egzystencji.
Są na niebie i ziemi rzeczy, o których się nie śniło doktorom nauk filologicznych. Gabriel Gaba Gabiński wiedzie spokojne życie w mieście Z (zwanym także Donieckiem). Wykłada literaturę, uprawia filozofię, ignoruje wiadomości z szerokiego świata. W 2014 roku uporządkowana rzeczywistość Gabriela ulega destrukcji. Rosyjscy okupanci i lokalni kolaboranci odmieniają miasto do tego stopnia, że da się je wprawdzie rozpoznać, ale zrozumieć go już nie sposób. Gabiński jedzie do Kijowa. Przesiedla się nieodwołalnie i radykalnie, bo także na gruncie językowym. Ojczysty rosyjski zastępuje mową ukraińską stara się ją opanować, ale to ona opanowuje go bez reszty. Gaba zarabia w stolicy na przesiedleńczy chleb powszedni i z gorliwością neofity czerpie z nieprzebranego słowopoju. Ta historia, jak każda historia, nie ma początku ani końca. Tę historię, jak wszystkie inne, każdy z nas może opowiedzieć po swojemu. Łatwo dziś o nieporozumienie. W naszych czasach tożsamości są płynne, amnezje zbiorowe, a komunikacja międzyludzka idzie w ślady krążownika Moskwa. W co warto wierzyć? W język źródło olśniewających przesłyszeń. W zafrasowane oblicze, które co dzień wita cię w lustrze. W widmo Kobylej Głowy krążące nad Europą.Marcin Gaczkowski
Czym jest 15-minutowe miasto wyjaśnia w swojej książce prof. Carlos Moreno. Streszczając jego koncepcję, można stwierdzić, że jej sednem jest podstawowa dla ludzkości potrzeba życia we wspólnocie. Chodzi o to, abyśmy mogli spotykać się z innymi ludźmi oraz korzystać z ich usług w naszej bezpośredniej okolicy - to tu powinniśmy robić zakupy, dokonywać rozmaitych napraw, spędzać czas w lokalnych restauracjach, klubach, siłowniach, parkach, bibliotekach itp. Chodzi też o to, aby nasze dzieci mogły bezpiecznie, pieszo lub rowerem, w krótkim czasie dotrzeć co rano do swoich szkół. Ważne jest również ograniczenie w miastach ruchu samochodowego. Okazuje się bowiem, że jeśli większość potrzeb będziemy mogli zrealizować w najbliższym sąsiedztwie, to nie będziemy musieli w takim stopniu jak dotąd korzystać z samochodów. Brzmi jak utopia? Niekoniecznie. I tak wielu z nas pracuje już w dużej mierze zdalnie i nie wszyscy muszą codziennie dojeżdżać do swoich miejsc pracy. Potrzebujemy więc w naszych miastach dzielnic, w których będzie nam się wygodnie i atrakcyjnie żyło. Potrzebujemy ich nie po to, aby się w nich zamykać, ale po to, aby zaoszczędzić najcenniejszy z zasobów, jaki posiadamy - własny czas. Carlos Moreno prowadzi nas przez kolejne miasta, aby uświadomić nam, jak ogromne zmiany zaszły w ich topografii i funkcjonowaniu na przestrzeni wieków. Rozwijające się technologie, industrializacja, modernizm ze swoją obsesją na punkcie samochodów (a w środkowoeuropejskim kontekście również lata komunizmu) przeobraziły je w organizmy chore, dysfunkcyjne, rozczłonkowane przez kolejne, nowo powstające arterie. Nie cofniemy tych zmian, ale możemy sprawić, że miasta będą dla nas bardziej przyjazne za sprawą dużej liczby ścieżek rowerowych, stref pozbawionych ruchu kołowego, parków i skwerów dających nam cień w czasie coraz częstszych fal letnich upałów, a także sprawnego i ekologicznego transportu miejskiego. Takie przeobrażenie miast jest konieczne ze względu na nadchodzące zmiany klimatyczne i związane z nimi zagrożenia. Jakie miasta warto odwiedzić, aby przekonać się, że wdrożenie idei 15-minutowego miasta jest możliwe? Carlos Moreno zaprasza nas przede wszystkim do Paryża, który jako pierwsze miasto na świecie zaczął realizować wizję 15-minutowości. Następnie prowadzi nas przez kilka kontynentów: do Mediolanu, Portland, Cleveland, Buenos Aires, Susy, Melbourne i Pusan, aby na koniec zaprezentować nam małe miejscowości, które stają się liderami 15-minutowości. Oprócz szkockich i francuskich miasteczek wymienia też polski Pleszew, którego władze realizują strategię dostępności, zazielenienia, uspokojenia ruchu samochodowego, innowacyjnego budownictwa oraz zrównoważenia miejskich funkcji. To, jakie będą nasze miasta w przyszłości, w dużej mierze zależy to od nas samych, od tego, czy zgodzimy się zmienić nasz sposób życia i codzienne nawyki. Patroni medialni: Architektura Murator, Smak książki, Urbacast
Miasto dla dzieci Tima Gilla to jedna z najważniejszych książek w naszej serii miejskiej. Autor stawia bardzo mocną tezę i z powodzeniem ją broni - miasto przyjazne dla dzieci jest miastem szczęśliwym dla wszystkich mieszkańców. Pisze we wstępie Guillemin (Gil) Pealosa - Analizy i spostrzeżenia Tima na temat rozwiązań z całego świata pokazują, jak wspaniałym miejscem dla dzieci mogą być miasta. Jego wyjątkowa i rozległa wiedza, obejmująca politykę publiczną, edukację, opiekę nad dziećmi, urbanistykę, transport, projektowanie miejskie i playwork, pozwala mu zaoferować holistyczne spojrzenie na to zagadnienie. Jak mówi Tim, "musimy poszerzyć horyzonty dzieciństwa". Ta książka jest znakomitym źródłem, które może nam w tym pomoc. Wtóruje mu Monika Pastuszko, redaktorka książki i antropolożka miejska - Książka Tima Gilla zawiera liczne wskazówki, jak wprowadzić kompleksową zmianę zarówno na poziomie abstrakcyjnych zasad i celów, jak i konkretnych narzędzi pracy z dziećmi i przebudów. Niech więc stanie się inspiracją dla polityków i polityczek, urzędników, rodziców i aktywistek miejskich! Czytajcie tę książkę jako przesłanie. Urzędnicy i urzędniczki - niech pozwoli Wam ona zobaczyć jako całość działania, które realizują Wasze miasta: strefy piesze i stawianie ławek, sadzenie drzew i wymiana kopciuchów. Rodzice - niech pozwoli Wam pomyśleć o miesicie jako o przestrzeni, która nie jest dana raz na zawsze, a decyzje i przekonania, które stoją za jej ukształtowaniem, można zmieniać. Weźcie ją na transparenty! Decydenci - niech pozwoli Wam podejmować odważniejsze decyzje. Tim Gill wspomina, że UNICEF realizuje na całym świecie program Miasta Przyjazne Dzieciom. Uczestniczy w nim już ponad trzy tysiące ośrodków. W Polsce jeden: Gdynia. Sześć kolejnych aplikuje: Sopot, Toruń, Poznań, Konin, Kraków i Grodzisk Mazowiecki. Miasta,
Już teraz trzeba na Pana czekać, teraz trzeba Go pragnąć, teraz poznawać, zgłębiać Jego słowo. Już teraz trzeba poznawać proroctwa, bo w nich mamy zarys Misterium Chrystusa od korzeni. Podnieście głowy, bo zbliżą się wasze odkupienie - woła Pan. Zbliża się pełnia odkupienia. Podnieść głowy mają wszyscy, którzy wierzą, oczekują, tęsknią i przywołują: Przyjdź, Panie Jezu (zob. Ap 22, 20), Marana tha. (aram.). Pan odpowiada i przychodzi.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
