Dialog międzyreligijny stanowi przedmiot szczególnej troski wszystkich ludzi. Nie tylko tych deklarujących swoją religijność, ale także tych religijnie indyferentnych. Pomimo postępującej sekularyzacji społeczeństw Zachodu, antagonizmy zakorzenione jeszcze w starożytności i średniowieczu nie znikają, ale stanowią istotny element międzykulturowej codzienności. Nieznajomość podstaw religijnego dialogu stanowi źródło napięć społecznych i etnicznych, implikuje negatywne stereotypy, uprzedzenia i konflikty. Jednym z problemów jest potrzeba zrozumienia zagadki współistnienia judaizmu i chrześcijaństwa. Chociaż religie te mają tak wiele wspólnych cech, to jeszcze więcej jest różnic decydujących o utrzymującym się między nimi dystansie. Nasuwa się zatem pytanie: Jak doszło do rozdziału Kościoła i Synagogi? Pasjonatem tego zagadnienia jest Daniel Gruber, a odpowiedzią niniejsza publikacja.
Dwie wspólnoty wierzących. Jedna wiara, ale dwie różne, a wręcz antagonistyczne wizje.Członkowie obu tych wspólnot dostrzegli niemożliwy do zażegnania konflikt pomiędzy orędownikami zasad osadzonych w Prawie Mojżeszowa a Nowym Przymierzem głoszonym przez zwolenników Mesjasza z Nazaretu.W czym tkwiło źródło problemu i czy dotychczasowe tradycyjne ujęcia nie wprowadzają nas w błąd?Oto okazja do ponownego zbadania biblijnego świadectwa w nadziei na rozróżnienie między wieczną mądrością a nagromadzonym błędem.
Daniel Gruber - amerykański filozof, teolog i biblista o pochodzeniu żydowskim, którego dotychczasowy dorobek literacki stanowi dziewięć publikacji książkowych oraz liczne artykuły. W jego poglądach widnieje specyficzny dualizm, silnie podkreśla znaczenie fizycznej przynależności do narodu żydowskiego, ale akcentuje także wagę osoby i dzieła Mesjasza z Nazaretu. Można jednak śmiało stwierdzić, że pryncypium jego dzieł stanowi naród Izraela; jego historia, dziedzictwo Bożych obietnic i niezwykła rola pośród innych narodów.
W niniejszej publikacji autor rozprawia na temat błędów nauki i zwodniczości systemów myślowych. Zaprasza nas na wędrówkę rozpoczynającą się w czasach Mikołaja Kopernika, a kończącą w naszym własnym świecie. Nowatorskie spojrzenie na wiarę i religię opiera na motywie problemów z teorią heliocentryczną, który błyskotliwie łączy z motywem biblijnym „wędrujących” (gr. planetai) Izraelitów. Zaskakujące hipotezy skłaniają czytelnika do przemyślenia tego co już dawno zostało zatwierdzone, uzgodnione i odłożone na niedostępną półkę. W czasach Mikołaja Kopernika niebiosa i wszystko, co w nich było, obracało się wokół Ziemi. To nie było przekonanie, które trzeba było argumentować, to był po prostu obserwowalny fakt. Ludzie mogli to zobaczyć na własne oczy. Naukowcy, matematycy i filozofowie potwierdzali to. Także doktryna religijna. Był jednak jeden mały problem. Planety, choć nieistotne, poruszały się nieustannie wbrew ustalonemu systemowi. Rzucając wyzwanie systemowi i znajdując prawdziwe centrum, Kopernik rozpoczął rewolucję, która zmieniła życie na ziemi. Ta książka dotyczy podobnego błędu konceptualnego we współczesnych systemach. Proponuje inne centrum, które rzuca wyzwanie dominującym systemom, ale zestawia i prognozuje dane. Autor przedstawił w niej koncepcje, które zostaną przyjęte jedynie przez tych, którzy są gotowi przyswoić sobie nową ideę relacji między Bogiem a człowiekiem.
Niniejsza książka przedstawia kosmologię, która zostanie przyjęta jedynie przez tych, którzy są gotowi przyswoić sobie "nową fizykę, nową koncepcję przestrzeni i nową ideę relacji między Bogiem a człowiekiem".
Kosmologia ta nie jest nowa. Została opisana dawno temu, w czasach, które szczerze mówiąc, wielu uważa za prymitywne.
Fragment książki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
