„Tylko nie martw się przez cały dzień. Wyznacz sobie na to godzinę, a potem ciesz się życiem”. *** Co to znaczy żyć pełnią życia? Jak zachować radość mimo piętrzących się trudności? Jak odnaleźć sens w chorobie? Czym jest prawdziwa wolność i miłość? Wyjątkowy wybór genialnych testów ks. Jana Kaczkowskiego na każdy dzień roku zainspiruje cię do czerpania z życia pełnymi garściami. To przewodnik po tym, jak twardo stąpać po ziemi, nie przestając patrzeć w niebo. *** „Dajmy sobie szansę (…). Zmieńmy to, co nas uwiera. Spełnijmy marzenie. Zróbmy to, na co nam wcześniej nie starczało odwagi”.

Książka na ponad 300 stronach krytycznie rekonstruuje poglądy Heideggera (Myślenie bycia) i Arendt (Myślenie jako troska o świat), Lévinasa (Czy dobro może być bezmyślne?) i przedstawicieli Szkoły Frankfurckiej, jak Fromm, Adorno, Horkheimer oraz ks. Józefa Tischnera (Myślenie z innymi i dla innych). Monografię domyka rozdział poniekąd rekapitulujący wcześniej przeprowadzone analizy (Dobromyślność) o kondycji człowieka po Auschwitz, Kołymie i Buczy, ale będący też oryginalną próbą odpowiedzi na tytułowe pytanie i wskazanie na kierunki poszukiwania własnych odpowiedzi.Analizy zawarte we wcześniejszych rozdziałach czyta się jak fascynujące sprawozdanie z podróży po tekstach istotnych, poniekąd emblematycznych w kwestiach tytułowych, otwierających dalekie i płodne horyzonty namysłów. Nowa monografia Tadeusza Gadacza daje do myślenia, skłania do namysłu nad najbardziej fundamentalnymi i doniosłymi życiowo problemami. Jego diagnozy dotyczące naszej kondycji hic et nunc zawierają olbrzymi potencjał budzenia refleksji nad samym sobą i swym położeniem. Zrównanie w epoce postmodernizmu kultury i rozrywki każe unieważniać takie drogi namysłu jako zbyt wymagające i nakładające ciężary, których człowiek ponowoczesny nie chce dźwigać. Post-etyczne klimaty każą raczej marginalizować myślenie o dobru i złu, proponując zamiast tego choćby postawę ironii czy dystansu. A jednak fundamentalne pytania wybrzmiewają i dziś i to w postaci dość klasycznej, pamiętającej Sokratesa, Platona czy Arystotelesa. Książka Gadacza na drogach refleksji wyznaczanych przez te pytania jawi się jako nieoceniona pomoc i intelektualne towarzyszenie oraz odpowiedzialne przewodnictwo”.

Zbiór felietonów i esejów Piotra Wierzbickiego, który swymi pamiętnymi pracami o Chopinie i Bachu zapisał się w historii krytyki muzycznej. Najnowszy tom podzielony na cztery części (autobiograficzną, recenzyjną, felietonistyczną oraz finałowy esej), stanowi Wierzbickiego podsumowanie 'życia z muzyką'. Książka ukaże się w 90. urodziny Autora. Jest to książka bardzo osobista, wyrastająca z głębokich umiłowań, silnych pasji, właśnie z życia z muzyką autora; zachwytów i olśnień, zarażenia muzyką na całe życie, z odczucia świata w muzyce, z muzycznego światopoglądu (a to coś znacznie więcej niż bycie tylko muzykiem czy tylko muzykologiem!); z ciągłej fascynacji tajemnicą muzyki (pod tym względem zaliczyłbym Wierzbickiego do grona pisarzy urzeczonych i przenikniętych muzyką: Proust, Mann, Broch, Iwaszkiewicz, Gombrowicz...). Ale ów subiektywizm autobiograficzny jest jedynie w punktach wyjścia i stanowi raczej tło czy też kontrapunkt do głównego nurtu i trzonu książki. Przenika ją bowiem silna i stała tendencja pisarza, krytyka, interpretatora do nadawania swoim odczuciom, intuicjom, spostrzeżeniom waloru powszechnego. Książka opowiada o wielkiej pasji i fascynacji, o przygodach z muzyką autora; zarazem jednak pisarstwo Wierzbickiego wznosi się wysoko ponad poziom intymnych wyznań. Bowiem nie samo spotkanie autora z muzyką jest tu najważniejsze, najbardziej istotne, ale rezultat tego spotkania, owych spotkań wieloletnich: opis, charakterystyka, interpretacja tłumaczenie sensów ukrytych muzyki i wewnętrznych powiązań zjawisk muzycznych. Bohdan Pociej

Frida Kahlo to bez wątpienia jedna z ważniejszych artystek w historii, której łatwo rozpoznawalna twórczość, ale też pasjonująca biografia cały czas przyciągają licznych wielbicieli na całym świecie. Obdarzona niezwykłym talentem, charyzmą i intrygującą urodą fascynowała zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Nie stroniła przy tym od romansów, których śladem są pełne emocji i namiętności listy pisane do kochanków obojga płci.Książka zawiera wybór korespondencji Fridy Kahlo, w tym listy miłosne nie tylko do pierwszej, wielkiej, nastoletniej jeszcze miłości Alejandra Gómeza Ariasa i męża, malarza Diega Rivery, ale też do słynnego fotografa, pioniera fotografii barwnej Nickolasa Muraya, malarki Georgii O'Keeffe czy poety Carlosa Pellicera.Pisane żywym językiem, ozdobione rysunkami odzwierciedlającymi artystyczną wrażliwość autorki, tworzą one niezwykle intymny portret Fridy Kahlo, ujawniając inny aspekt jej kreatywności. Wiele z listów zostało tu reprodukowanych w oryginale. Towarzyszą im zdjęcia archiwalne ukazujące artystkę i jej przyjaciół, a także reprodukcje jej obrazów.

Greckie słowo eros oznacza brak. Pragnienie karmi się pustką i bierze z niej życie, by ustać w momencie spełnienia. Temu paradoksowi erotyzm zawdzięcza swoją obecność w filozofii,sztuce i literaturze. Skoro pochwycenie uciekającego obiektu pożądania oznacza koniec namiętności, myśl musi pozostać w ciągłym pościgu i niekończącej się ucieczce. Eros jest czasownikiem, pisze w swoim eseju Anne Carson, odsuniętą w czasie i oddaloną w przestrzeni rozkoszą, która ukazuje naszą niekompletność. Słodko-gorzki eros próbuje przeniknąć strukturę pragnienia. W mitach, wierszach Safony, dialogach Platońskich czy na antycznych wazach kochankowie pozostają w wiecznym pościgu. Nawet zaćmienie, kiedy pogoń jak gdyby zatrzymuje się w miejscu, trwa tylko krótką chwilę. Zaraz bóg Eros uderzy w księżyc jak w piłkę, niczym w Wyprawie Argonautów po złote runo: A gdybyś ją swymi rękoma podrzucił wysoko, to niby gwiazda w przestworzach świetlisty szlak by znaczyła.

Popkultura jako zwierciadło społecznych przemianZjawisko Cool Japan stanowi jedną z charakterystycznych cech globalnej kultury popularnej przełomu tysiącleci. Filmy animowane Miyazakiego Hayao, Super Mario Bros. oraz inne gry wideo czy dania kuchni japońskiej, na przykład sushi i zupa miso - zyskały fanów na całym świecie. Co jest istotą tego fenomenu i jakie były jego początki?Autor wnikliwie przygląda się rozwojowi kultury popularnej w Japonii: począwszy od form artystycznych, takich jak teatr kabuki i teatr lalkowy w okresie Edo, przez uliczne pieśni i satyryczne czasopisma epoki Meiji, skończywszy na współczesnych mangach, anime i J-popie. Analizy komercyjnych, estetycznych, transkulturowych i tożsamościowych wymiarów popkultury uzupełnia opisami jej wpływu na społeczeństwo, gospodarkę i politykę na przestrzeni wieków. Pokazuje też, jak masowa produkcja dóbr kultury, przeznaczonych dla klas średniej i robotniczej, może stać się siłą napędową nacjonalizmu czy imperializmu.Książka E. Taylora Atkinsa pozwala lepiej zrozumieć kluczowy element tożsamości narodowej Japończyków, a także stanowi nieocenioną pomoc w poznawaniu historii i kultury Japonii.W ostatnich dekadach japońska popkultura podbiła niemal cały świat - także Polskę. To, co kiedyś uchodziło za egzotykę, dziś należy do codzienności, a Japonia umiejętnie dyskontuje tę popularność na wielu poziomach. Skąd jednak wywodzi się tamtejsza kultura popularna? Czy od zawsze służyła wyłącznie rozrywce? Odpowiedzi znajdziemy w tej wartościowej publikacji, która zainteresuje nie tylko fanów mangi i anime.dr Paweł Dybała, Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu, Uniwersytet JagiellońskiWreszcie otrzymaliśmy zwięzłe ujęcie japońskiej kultury popularnej - od siedemnastowiecznych początków kabuki, przez szturm Babe'a Rutha na tokijskie boiska baseballowe, po filmy o Godzilli i kapcie z wizerunkiem Hello Kitty. Wszystko to autor umieszcza w szerszym kontekście historycznym. Ze względu na bogactwo szczegółów, wyważoną analizę i klarowny styl okraszony humorem książkę docenią zarówno studenci, jak i wykładowcy.prof. William M. Tsutsui, Hendrix CollegeE. Taylor Atkins, PhD, jest pracownikiem naukowym Northern Illinois University. Autor między innymi książki Primitive Selves: Koreana in the Japanese Colonial Gaze, 1910-1945 i redaktor zbioru esejów Jazz Planet.

Szarzyzna i smutek komunistycznej Polski. Partyjny beton trzyma się mocno, ale pojawia się w nim pęknięcie, które z biegiem lat rozsadzi system od środka. Prawdziwa rewolucja zaczyna się w Warszawie i na Wybrzeżu od garstki młodych ludzi, których stopniowo przybywa. Widać ich, wyróżniają się, są kolorowi, głośni, ale przede wszystkim gotowi, by wykrzyczeć, że mają dość. Tak rodzi się w Polsce muzyka, której pokoleniowym głosem jest Tomek Lipiński. W pierwszym tomie swojej autobiografii opowiada, jak doszło do tego, że bunt wobec rzeczywistości dał innym nadzieję, a w konsekwencji także wolność.

Tak było w minioną sobotę, kiedy zobaczyłem 500 osób żyjących od tygodnia bez prądu: dzieci, kobiety w ciąży. Jak do tej pory oddawałem krew tylko do badań. Kiedy cierpiałem dla Kościoła? Nigdy! To ja mam iść do swojego mieszkania, włączyć ciepłą wodę, usiąść w fotelu, wyciągnąć kiełbasę krakowską i oglądać dziennik? Zawróciłem. Wszedłem do bloku, poprosiłem, żeby wszyscy poszli, bo to co zamierzałem zrobić to przestępstwo. Nie chciałem, żeby ponosili konsekwencje. Po wielu problemach włączyłem prąd, zostawiłem kartkę z informacją, że to zrobiłem ja. A do wojewody napisałem sms-a, że ponoszę wszystkie konsekwencje: nie byłem pijany, nie byłem pod wpływem narkotyków, to jest rzecz związana z Ewangelią. kard. Konrad Krajewski Szokujące? Konrad Krajewski robi to, bo uważa, że ludziom trzeba pomagać dziś, a nie jutro, że trzeba się dzielić tym, co mamy najdroższego! O sobie mówi, że jest jak „pogotowie ratunkowe Franciszka”. O nim mówią - kardynał ubogich, biskup ulic i cierpienia, jałmużnik i „Robin Hood papieża”. Konrad Krajewski, choć woli pozostać w cieniu, w sposób konkretny pokazuje, czym jest chrześcijaństwo, bo sam na co dzień żyje Ewangelią. A to, co mówi i to, co robi zobowiązuje do naśladowania i działania. Szokuj! Bądź wolny i rób dobro!

Pyzy w słoikach sprzedawane na bazarach, zimne nóżki i sałatki jarzynowe smutno tkwiące w akwariach lodówek garmażeryjnych czy powolnie kręcące się kurczaki na rożnie podczas festynu - oto kadry peerelowskiego przepychu, na który było nas stać i który nie był naszym ostatnim słowem! Bary mleczne pękały w szwach, bufetowe nie nadążały z wydawaniem kiełbas z wody, a mielony czy bigos w barze dworcowym potrafiły dać doznania gastronomiczno-gastryczne, których nie można było wymazać z pamięci. Ceraty i obrusy stołów w lokalach wszystkich kategorii zaścielą demoludowym menu okresu pierwszych sekretarzy - Sławomir Koper, najbardziej poczytny pisarz historyczny w kraju nad Wisłą, oraz Mariusz Mucha, dziennikarz i pasjonat gotowania. Garkuchnia PRL-u wita i zaprasza!

Tam, gdzie najwybitniejsi pisarze zdają się kończyć, czcigodny Ojciec zaczyna. To słynne zdanie na temat mistycznej nauki św. Jana od Krzyża wypowiedział jeden z jego pierwszych biografów ojciec Hieronim od św. Józefa. Żywy płomień miłości można bez cienia wątpliwości uznać za pełną realizację tych słów, jest on poematem, który zamykając korpus Janowych tekstów, najgłębiej i z największą pasją zanurza się w tajemnicy zjednoczenia z Bogiem.

15 kobiet – 15 intymnych wyznań. 1 książka, która może dużo zmienić. Tę książkę powinna przeczytać każda kobieta i… każdy mężczyzna, jeśli chce lepiej zrozumieć kobiety. Seksualność jest częścią naszego życia — niezależnie od tego, czy ją przeżywamy, tłumimy, czy unikamy. Każdy z nas ją ma… albo jej nie ma. Ale rzadko mówimy o niej otwarcie. Jeszcze rzadziej – szczerze. Polki w końcu przemówiły – za pokolenia wstecz, które milczały. Polki wpuściły mnie do swoich sypialni i opowiedziały rzeczy, które rzadko wypowiada się na głos. Ich historie są prawdziwe i nie ma w nich tematów tabu. To nie jest poradnik. To manifest kobiet w różnym wieku, za którymi stoją ich unikalne historie. Mówią prawdę o niskim libido, udawanych orgazmach czy obowiązku „dawania mężowi”, ale również o tłumionej dzikości i odzyskiwaniu prawa do własnego ciała. Przekrój kobiet które wypowiedziały się w książce jest bardzo szeroki - od Aleksandry Wołochowicz ze sławnej rodziny Wołochowiczów, którzy edukowali w temacie seksualności chrześcijan, po Julię Owiaks gwiazdę porno. Najstarsza rozmówczyni ma 75 lat i pokazuje, że wiek nie zawsze wyznacza granicę.. Czytając tę książkę, momentami otworzycie usta ze zdziwienia, momentami będziecie się głośno śmiać, a czasem – poczujecie ciarki przerażenia. Każda z tych kobiet mogłaby być Twoją przyjaciółką, żoną, matką, Tobą. Może odkryjesz w niej coś, czego do tej pory nie nazwałaś po imieniu? Może poczujesz ulgę, wiedząc, że nie jesteś sama ze swoimi problemami. Jeśli myślisz, że wiesz już wszystko o seksie – ta książka udowodni ci, jak bardzo się mylisz. Otwórz ją i zacznij swoją własną rewolucję. Dość milczenia. Czas na rewolucję w polskich sypialniach. Ta książka może zmienić Twoje życie. Jeśli tylko się odważysz... Dla kobiet – to mapa prowadząca do siebie. Dla mężczyzn – otwarte drzwi do kobiecego świata i szansa, by lepiej go zrozumieć. Co naprawdę dzieje się w polskich sypialniach? To książka to zbiór anonimowych rozmów z kobietami o ich życiu intymnym. O kobietach takich jak Ty i ja. O tych “zwyczajnych”, które mijasz w sklepie, i tych “niezwyczajnych”, których historie intrygują, zaskakują… czasem budzą ciekawość a czasem zazdrość. To prawdziwe opowieści o seksie, bliskości i pragnieniach — bez filtrów i bez tabu. Wszystko to czego jesteśmy ciekawi, a wstydzimy się zapytać. Usłyszysz tu o kobietach, które uczą się mówić “nie”, ale i takich, które pierwszy raz w życiu mówią “tak” swoim pragnieniom. To książka dla każdej kobiety, która choć raz zastanawiała się: czy tylko ja tak mam? Dla każdej z nas, która chce poczuć, że nie jest sama. I dla każdego mężczyzny, który chce naprawdę usłyszeć, czego pragną kobiety. To nie jest książka o “idealnym seksie”. Nie znajdziesz tu złotych rad. Znajdziesz coś cenniejszego — prawdę. Dla jednych będzie lustrem, dla innych przebudzeniem. Dla kobiet — przypomnieniem, że ich życie należy do nich. Dla mężczyzn — szansą, by pierwszy raz naprawdę usłyszeć kobiecy głos. Jeśli myślisz, że o seksie wiesz już wszystko, koniecznie przeczytaj tę książkę. Jeśli czujesz, że w Tobie jest coś więcej — ta książka pomoże Ci to odnaleźć. DOSYĆ MILCZENIA. CZAS NA PRAWDĘ. CZAS NA CIEBIE. Opinie „Całe życie wierzyłam, że seks to coś, co ‘daję’ mężczyźnie. Że jeśli nie mam ochoty, to i tak powinnam, bo przecież ‘on tego potrzebuje’. Ale nigdy nikt nie zapytał: a czego JA chcę? Ta książka rozbiła moje przekonania w drobny pył i postawiła przede mną jedno pytanie: czy w tym wszystkim widzę samą siebie? Dziś wiem, że seks nie jest obowiązkiem. Nie jest przysługą. Jest przyjemnością – moją przyjemnością. I w końcu zaczęłam go przeżywać na własnych zasadach. Jeśli kiedykolwiek zmuszałaś się do seksu ‘dla świętego spokoju’ – przeczytaj. Ta książka może Cię wyzwolić.” Kinga, 34 „Rutyna? Myślałam, że to po prostu normalna kolej rzeczy. Że po latach w związku nie ma już fajerwerków, że zostaje tylko przywiązanie i obowiązki. I tak było… aż zaczęłam czytać tę książkę. Zrozumiałam, że seks nie kończy się w łóżku – on zaczyna się w głowie. Zaczęłam mówić o swoich pragnieniach, tych, których przez lata bałam się wypowiedzieć. Zaczęłam słuchać swojego ciała. I wiesz co? Okazało się, że po 20 latach związku można przeżyć coś zupełnie nowego. Namiętność nie znika – tylko my czasem zapominamy ją karmić. Jeśli myślisz, że ‘już tak będzie zawsze’, musisz to przeczytać. Ta książka sprawiła, że obudziłam się nie tylko w życiu, ale i w łóżku.” Aneta, 45 Myślałam, że temat seksu mam już zamknięty. Że pewne rzeczy są ‘dla młodych’, że ‘w moim wieku’ już się o tym nie myśli. I przez lata godziłam się z tym, że to, co czuję, już nigdy nie będzie tak intensywne. Aż przyszła ta książka i zburzyła wszystko, co do tej pory myślałam. Bo wiesz co? W wieku 60 lat przeżyłam swój pierwszy prawdziwy orgazm. Nie wstydliwie, nie po cichu, ale pełną piersią, całym ciałem. Bo nie ma limitu wieku na przyjemność. Nie ma momentu, w którym jest ‘za późno’, żeby poczuć się żywą. Jeśli kiedykolwiek myślałaś, że ‘seks już nie dla Ciebie’ – daj sobie jeszcze jedną szansę. Ta książka może być Twoim początkiem.” Danuta, 60 Link promocyjny książki: https://youtu.be/b2hGNSsSpwI?si=3LOJGcUZuS-d8SP1 Podcasty: Podcast Anna Popek - link: https://youtu.be/M70p97eNELg?si=fkPnMScIE_OhhreK Nagranie z Odetą Moro do OnetRano (od 51 minuty) - link: https://www.youtube.com/live/cxkYy2aLIz4?si=GwJARnRrRbgvLlno Podcast Kepisia - link: https://youtu.be/RA7xPTUtUlU?si=r8rDBWOn_mMtvoCS Podcast N69, link: https://youtu.be/LllRkxyB_n8?si=LQFA3vtRSphamSQH Emisja Radiowa Czwórka - https://www.polskieradio.pl/10/10946/Artykul/3537059,nieudane-zycie-seksualne-polek-prawdziwe-historie-bez-cenzury-o-ksiazce-opowiedziala-justyna-kwil-rozmawial-kuba-jamrozek

Mamy do czynienia z nowatorską próbą charakterystyki współczesnych wiejskich ruchów społecznych, której autor – z jednej strony – sięga do historycznych korzeni mobilizacji chłopskiej, z drugiej zaś – analizuje aktualne dane wytworzone przy wykorzystaniu szerokiego arsenału metod i technik badawczych. Monografia stanowi uzupełnienie wiedzy na temat natury współczesnych wiejskich ruchów społecznych i istotnie poszerza nasze spojrzenie na protesty rolnicze. Podkreśla podmiotowość polityczną współczesnych rolników. dr hab. Grzegorz Foryś, prof. UKEN Monografia jest skierowana przede wszystkim do odbiorców akademickich: socjologów, politologów, historyków i antropologów zajmujących się problematyką wsi, ruchów społecznych, transformacji systemowej oraz zachowań politycznych. […] Ze względu na aktualność tematyki oraz klarowność wywodu książka może zainteresować także analityków politycznych, dziennikarzy oraz działaczy organizacji pozarządowych zajmujących się rozwojem obszarów wiejskich. dr hab. Jarosław Chodak

Niematki, nigdyrodzicielki, dzieciowolne. W naszym języku wciąż brakuje określenia na kobiety bezdzietne, które nie odnosiłoby się do braku.Tymczasem jest tyle samo sposobów na bycie rodzicem, jak i na niebycie nim. Nie decydujemy się na dziecko z wielu powodów - to kwestia świadomego wyboru, stylu życia, rezultat warunków ekonomicznych i zdrowotnych, wynik lęku przed kryzysem klimatycznym czy wojną, chęć uniknięcia wielopokoleniowej traumy. Czasem po prostu nie udało się na czas znaleźć miłości, ale bywa to też efektem perfekcjonizmu i poczucia, że nie warto być rodzicem średnim.Historie nierodziców dopiero zaczynają być opowiadane, a to zmienia utarty sposób myślenia o kobiecości i męskości. Zmusza nas też do odpowiedzi na pytania o modele partnerstwa i rodzinności we współczesnym świecie. Przede wszystkim jednak pokazuje, że życie osób bezdzietnych nie jest "uboższe" ani "mniej pełne". Jest bogate w innego rodzaju doświadczenia.Katarzyna Tubylewicz wsłuchuje się w historie swoich bohaterek, biorąc również pod uwagę perspektywę ich partnerów. Zestawia ze sobą skandynawskie i polskie podejście do macierzyństwa i ojcostwa, przygląda się też sytuacji demograficznej w wielu krajach i zastanawia nad tym, czy to rzeczywiście kryzys, czy może rewolucja, która zmieni społeczeństwa. W tej książce reportaż splata się z esejem, a opowieść o niedzietności staje się opowieścią o tym, jak zmieniamy się my wszyscy.Moje życie między krajami sprawiło, że od dawna uważnie przyglądam się ludzkiej prywatności. Nasze życie miłosne i rodzinne jest w dużej mierze kształtowane przez oczekiwania społeczne i to właśnie w prywatności najtrudniej wywalczyć sobie pole do indywidualnej wolności. Zwłaszcza jeśli jest się kobietą. Świadoma niedzietność to ważny temat naszej epoki, który zmieni społeczeństwa bardzej niż setki decyzji politycznych. Temat ten daje też szansę jeszcze raz przyjrzeć się temu, jak reagujemy na inność. Zwłaszcza jeśli inną jest kobieta. Dodam, że ja sama jako matka jedynaka w Szwecji, w której jedynaków jest bardzo mało, wiele razy usłyszałam to samo natrętne pytanie: "No to kiedy?". Tymczasem moja rodzina i moje życie były pełne z jednym dzieckiem. Tak samo jest z życiem moich niedzietnych bohaterek i ich partnerów - jest pełne. Ale fakt, że niedzietnych jest coraz więcej, zmienia rzeczywistość społeczną i trzeba o tym pisać i mówić.Autorka

W drugiej części kultowego poradnika Andrzej Gryżewski i Przemysław mierzą się z tym, o czym wielu woli milczeć: chemseks, seksturystyka, porno i technologie, które zamiast łączyć, często jeszcze bardziej izolują i komplikują relacje.Żyjemy w czasach gwałtownych zmian, w których męskość wymyśla się na nowo, a stare wzorce rozsypują się jak domek z kart. Gryżewski i Pilarski pytają bez owijania w bawełnę, co dziś znaczy być mężczyzną i jak w świecie pełnym bodźców nie zgubić ani siebie, ani przyjemności.Autorzy nie uciekają też od polityki - pokazują, jak konserwatywne rządy próbują wchodzić ludziom do sypialni. To nie tylko seks, to walka o wolność. Innymi słowy: penis a sprawa polska.

Nowe wydanie kultowej książki Andrzeja Gryżewskiego i Przemysława Pilarskiego. Sztuka obsługi penisa to kompendium wiedzy o mężczyznach i ich seksualności - praktyczne, odważne i oparte na doświadczeniu.W przystępnych, błyskotliwych i niepozbawionych humoru rozmowach autorzy skutecznie obalają mity na temat męskości, posługują się fachową wiedzą, sięgając do wyników badań psychologów i seksuologów oraz do bogatego doświadczenia Andrzeja Gryżewskiego jako seksuologa i psychoterapeuty. W książce nie brakuje też nawiązań do kultury i popkultury jako źródła przykładów i punktów odniesienia.Książka, która daje czytelnikom - tym dojrzałym i tym wchodzącym w dopiero dorosłość - wgląd w siebie oraz siłę do wyjścia poza stereotypy i lęki. A czytelniczkom - uwalniającą świadomość, że mężczyźni zazwyczaj (na szczęście!) nie są tacy, za jakich chcieliby uchodzić.

Najważniejsze dzieło w dorobku kompozytora Raymonda Murray`a Schafera i prekursorska pozycja w tradycji humanistycznych badań nad dźwiękiem po raz pierwszy w polskim przekładzie. Choć liczy sobie już kilkadziesiąt lat, Strojenie świata nie traci na aktualności. Nadal pobudza soniczne wyobraźnie czytelniczek i czytelników, dotyka współczesnych problemów takich jak dźwiękowe (i nie tylko) zanieczyszczenie środowiska oraz inspiruje szeroką rzeszę odbiorców: od kompozytorów, przez architektki, artystów wizualnych i badaczy zajmujących się kulturą, miastem i ekologią. Książka jest świadectwem oryginalnego stylu pisarskiego Schafera, który swobodnie porusza się między gatunkami i stylami literackimi. Jest śmiałym manifestem artystycznym, bywa surowym tekstem akademickim, a miejscami staje się natchnionym dziełem filozoficznym. Opowiada o bezkresnym pejzażu dźwiękowym otaczającym człowieka, o historycznych przemianach środowiska akustycznego, o jego zmysłowej eksploracji, krytyce, analizie i świadomym projektowaniu. Schafer zaprasza do refleksji na temat tego, jak słuchamy, co słyszymy i jak sprawić, aby nasze otoczenia dźwiękowe stawały się bardziej przyjazne. Sprawia, że nasze uszy choć stale otwarte zaczynają wrażliwie odbierać rzeczywistość i aktywnie dążyć do zmiany. Praca Schafera jest dziełem wybitnym, ważnym zarówno w kontekście naukowym, jak i edukacyjnym. Bez wątpienia znajdzie liczne grono odbiorców wśród osób zajmujących się badaniami nad pejzażem dźwiękowym, ale także z pewnością zdobędzie uznanie wśród coraz liczniejszego grona osób aktywistycznie zajmujących się ekologią dźwiękową, przeciwdziałaniem zanieczyszczeniom fonicznym, sound designem i dobrostanem mieszkańców miast przeciążonych hałasem. Robert Losiak Książka ta opowiadająca o otaczających nas dźwiękach we współczesnej muzyce stała się symbolem zmiany sposobu myślenia o pejzażu dźwiękowym, jak nazywa to Schafer. Jego koncepcje artystyczne i naukowe mają wielkie zasługi dla teorii muzyki, dla nauki o kulturze, dla muzykologii, wreszcie dla rzeszy współczesnych artystów, którzy pracują z medium dźwięku. Krzysztof Knittel Przewodnik, a może manifest, słuchania otoczenia świadomie. Współczesny świat jest jeśli nie bardziej, to odmiennie wypełniony dźwiękami niż w czasach, gdy powstawała ta książka, lecz to tym lepszy powód, by się w nią wczytać. Po lekturze żaden szum nie będzie już nam obojętny. Kto ma uszy, niechaj słucha. Olga Drenda O autorze: Murray Schafer (1933-2021) kanadyjski kompozytor, nauczyciel, podróżnik, filozof muzyki, inicjator nauki o pejzażu dźwiękowym i ruchu ekologii akustycznej. Twórca m.in. monumentalnego cyklu teatru muzycznego Patria, licznych utworów wokalnych i serii 13 kwartetów smyczkowych; autor zbioru publikacji edukacyjnych, w których rozwijał przewrotną metodę kształcenia zdolności słuchowych czyszczenie uszu. Jego najważniejsza książka wydane w 1977 roku Strojenie świata do dziś stanowi niewyczerpane źródło inspiracji i kontrowersji dla międzynarodowego grona artystów, artystek oraz osób zajmujących się naukami o dźwięku.

Monografia Żywioły życia w sztuce, filozofii, estetyce. Perspektywy nowoczesnego holizmu obejmuje teksty o zróżnicowanej i bogatej problematyce. Redaktorzy, Teresa Pękala i Roman Kubicki, wydzielili w niej sygnalizowane podtytułami trzy grupy tematyczne, wokół których ogniskują się poszczególne rozprawy: Filozoficzne perspektywy myślenia holistycznego; Holizm w kontekście doświadczenia i interpretacji sztuki; Pytania istotne. Wspólnym mianownikiem tej zasadnej i klarownej kompozycji jest pytanie, w jaki sposób „przeżywanie świata” łączy się dziś z koniecznością „życia w świecie”, w którym iluzję stabilności zastąpiła „płynność, nieprzewidywalność” i niejasność statusu bytującego tu człowieka. Potrzeba zbadania tego statusu rozdarta jest między bieguny „żywiołu” i „logosu”, w której to perspektywie pojawia się model myślenia holistycznego. Czy mogłoby ono – ponownie – pełnić kluczową rolę w poszukiwaniu utraconego obrazu rzeczywistości jako „całości”? Mimo obaw, jakie budzi obraz ludzkości biorącej udział (na ogół bezwiednie) w „cywilizacji spektaklu”, jego „poetyka” nie wykluczała pewnej iskry „żywiołowości” w działaniu uczestników. Czy jednak – wskutek gwałtownych skoków myślowego rozwoju – owej „społeczności spektaklu” nie zastąpi bliżej nieokreślona „zbiorowość powszechnej imitacji”, kontrolowana przez (trudno uchwytne dla uczestnika) technologiczne i propagandowe mechanizmy nacisku? Lektura materiałów zgromadzonych w niezwykle ciekawej, wielowariantowej, a przecież spójnej w generaliach monografii skłania do refleksji mobilizującej czytelnika do przeciwdziałania negatywnym zjawiskom, sygnalizowanym w poszczególnych rozprawach. Może byłoby dobrze postawić pytanie – istotne – co każdy z nas, humanistów, jest w stanie na własnym podwórku w tej sprawie uczynić? Z recenzji prof. dr hab. Ewy Łubieniewskiej

Przez blisko pół wieku po drugiej wojnie światowej komunizm był największym politycznym i intelektualnym wyzwaniem dla cywilizacji zachodniej. Jako Związek Sowiecki z jego polityką ekspansji i jako ideologia, która szerzyła się w krajach demokratycznych, zyskując w niektórych poparcie dużych odłamów elektoratu. Studia i szkice zebrane w tym tomie opisują działania podejmowane przez Związek Sowiecki, jego ekspozytury i jego sojuszników na Zachodzie w celu pozyskania przychylności opinii publicznej, ale skupiają się zwłaszcza na odpowiedziach obozu demokratycznego zarówno na forum międzynarodowym, jak w przypadku polskiej emigracji politycznej. Sporo miejsca zajmują analizy PRL i PZPR, ale w centrum uwagi jest Instytut Literacki Jerzego Giedroycia i jego miesięcznik „Kultura”. Ostatnia część tomu przynosi miniatury socjologiczno-historyczne z okresu transformacji ustrojowej.

Kto chce zrozumieć współczesnych Europejczyków, powinien przyjrzeć się ich sporom o motywacje dżihadystów ginących w samobójczych zamachach na ulicach Londynu czy Paryża. Jedni widzą w nich prawowiernych muzułmanów, drudzy ofiary zachodniego imperializmu; trzeci wrogie postępowi siły zacofania, czwarci marionetki w rękach zachodnich rządów. Od pierwszych ataków we Francji lat 70., aż po rok 2024, w którym otwarte dotąd na migrantów Niemcy wprowadziły surowe kontrole na granicach, powołując się na ochronę bezpieczeństwa po serii zamachów, Europejczycy nie potrafią porozumieć się co do istoty problemu, z jakim się mierzą. Z czego wynika ta niezgoda, paraliżująca wspólne działanie? To ważne pytanie, któremu poświęcona jest niniejsza książka, wykracza daleko poza debatę nad dżihadystycznym terroryzmem i dotyka samych fundamentów współczesnych europejskich demokracji - tych szczególnych społeczeństw, których członkowie nie zgadzają się między sobą niemal co do niczego.

Zrozumieć Bałkany to nie tylko opowieść o polityce i historii, ale także przewodnik po codzienności, kulturze i ludziach, którzy tworzą tę niezwykłą część Europy. Dr Zuzanna Sielska zaczyna od pytania, gdzie właściwie leżą Bałkany i jakie państwa należą do tego regionu. Opisuje wspólne państwo Jugosławię – słodko-gorzko, z nostalgią i krytycznym dystansem – oraz konflikty lat 90., które na zawsze ukształtowały polityczno-społeczny  pejzaż państw powstałych po jej rozpadzie. Autorka rozbiera na czynniki pierwsze współczesne państwa i społeczeństwa: Serbię wraz z Kosowem i Metochią, Macedonię Północną, Chorwację, Bośnię i Hercegowinę, Czarnogórę i Słowenię. To mieszanka esejów, reportażu i popularnonaukowych rozważań – o tożsamości, pamięci i życiu codziennym. Na kartach książki znajdziemy zarówno analizy konfliktów i narodowych mitów, jak i pełne kolorytu opowieści o podróżach, smakach kuchni, muzyce czy bałkańskich weselach.  To podróż po regionie, w którym nic nie jest czarno-białe, a każde spotkanie i każda historia pozwalają lepiej zrozumieć nie tylko Bałkany, ale i samą Europę.