Wybór najbardziej znanych kompozycji Mozarta. W niniejszej publikacji zawarte zostały popularne utwory na fortepian o różnym stopniu trudności. Zbiór otwiera słynny Menuet z Serenady Eine kleine Nachtmusik, a zamyka Fantazja d-moll.
Utwory w publikacji:
12 Wariacji na temat piosenki francuskiej "Ah, vous dirai-je, maman"
9 Wariacji na temat "Lison dormait" z Julie Nicolasa Dezede KV 264
Fantazja d-moll KV 397
Menuet z Serenady "Eine kleine Nachtmusik" KV 525
Sonata A-dur KV 331 cz. I i III
Sonata a-moll KV 310 cz. I
Sonatina wiedeńska nr 6, cz. I i IV
Kolejny pod względem stopnia trudności zbiór utworów, w których kompozytor umiejętnie połączył zagadnienia techniki i rytmu z atrakcyjną stroną melodyczno-wyrazową, dzięki czemu trudności stały się łatwe do pokonania, a utwory przyjemne do grania i do słuchania. Książka dedykowana dzieciom w pierwszych klasach szkoły podstawowej, to głównie propozycja dostosowana do samodzielnego czytania. To opowieść, która otwiera początkującego czytelnika na pełen przygód świat, która bawi, uczy i rozbudza miłość do literatury. Podaruj dziecku książkę zgodną z jego zainteresowaniami. W ten sposób nie tylko wesprzesz rozwój jego umiejętności czytelniczych (taką książkę chętniej przeczyta), ale tej zainspirujesz je do pogłębiania wiedzy. Czytanie książeczek ma same zalety i wspiera rozwój dzieci na wielu płaszczyznach: Książka została podzielona na krótkie rozdziały. To ułatwi odbiór tekstu i zachęci dziecko do podjęcia próby samodzielnego czytania. Obrazy uzupełniające treść pomagają im poznać historię i ją zrozumieć. Mogą być również fantastycznym narzędziem wspomagania rozwoju kreatywności dzieci. Publikacja została skonstruowana tak, żeby inspirować dziecko do samodzielnego czytania. Posiada krótkie rozdziały, czytelne ilustracje i jest napisana przystępnym językiem. Bohaterowie książek dla dzieci w wieku 6-8 lat mają cechy i doświadczenia, z którymi mali czytelnicy bez trudu się utożsamią. To rozwija empatię i pomaga wczuć się w opowiedzianą historię. Ze względu na to, że w książce poruszane są tematy, które mały czytelnik być może zna z własnego doświadczenia, łatwiej będzie mu zrozumieć opowieść i wyciągnąć z niej pewne nauki. Ważnym elementem tej książki są wartości edukacyjne. Książka z jednej strony kształtuje umiejętność samodzielnego czytania i rozwija wyobraźnię. Z drugiej dostarcza wiedzy o świecie, rozwija empatię i umiejętności związane z rozpoznawaniem uczuć i emocji. Dzięki czytaniu dziecko uczy się tego, jak skupiać uwagę. To bardzo ważne w świecie, w którym jest coraz więcej rozpraszaczy. Czytelnik mimochodem poznaje nowe słowa i ich znaczenia, tym samym powiększa zasób słownictwa. Autorem historyjki "Album dla dzieci na fortepian" jest Gąsieniec Mirosław. Jest to dość krótka lektura - ma 36 str. Każde dziecko jest inne i ich tempo czytania może się różnić. Niektóre dzieci mogą mieć problem z dłuższym skupieniem uwagi, podczas gdy inne mogą pochłaniać lekutrę przez długi czas. "Album dla dzieci na fortepian" wydało Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Jeśli ta książeczka przypadnie do gustu dziecku, to wybierz też pozostałe publikacje tego wydawcy.
Poodręcznik opracowany w sposób łatwy i przystępny dla samouków, jest też odpowiedni dla uczniów szkół i ognisk muzycznych. Zawiera szereg etiud i utworów oryginalnych na akordeon, a także transkrypcje najbardziej wartościowych pozycji z literatury muzycznej, głównie fortepianowej.
Publikacja obejmuje trzy części i poświęcona jest nauce gry muzyki góralskiej na instrumentach charakterystycznych dla składu tradycyjnej kapeli góralskiej (prym, sekund I, sekund II, basy).W części pierwszej autor wprowadza zagadnienia teoretyczne, charakteryzujące muzykę regionu podhalańskiego, szczegółowo omawia zagadnienia repertuarowe oraz przywołuje nazwiska wybitnych instrumentalistów, takich jak m.in. Bartłomiej Obrochta "Bartuś", Bronisława Dziadoń-Konieczna "Dziadońka" czy Bolesław Karpiel Bułecka i Władysław Trebunia Tutka; którzy mieli bezpośredni wpływ na jej ostateczny kształt. Podsumowanie pierwszego tomu stanowią zdjęcia prezentujące tradycyjne trzymanie instrumentów, krótki opis wszystkich tradycyjnych instrumentów wystepujących na Podhalu, a także słowniczek wybranych terminów gwarowych.Część druga poświęcona jest zapisowi palcowemu, który pozwala na stopniowanie trudności w nauce gry. Dzięki zapisowi palcowemu naukę gry moze rozpocząć każdy. W części trzeciej natomiast zawarto zapis nutowy, przeznaczony dla osób zaawansowanych w grze.Podręcznik stanowi kompendium wiedzy na temat nauki gry na instrumentach góralskich, jest przeznaczone dla uczniów na każdym poziomie zaawansowania. Można z niego zarówno nauczyć się grać od podstaw muzyki góralskiej, jak i rozwinąć swoje umiejętności gry, a także poszczerzyć wiedzę teoretyczną. Dodatkową pomoc w nauce stanowią również dedykowane tej publikacji nagrania, do bezpłatnego pobrania dla wszystkich użytkowników podręcznika.
Zbiór zawiera wybór najbardziej znanych utworów Ignacego Jana Paderewskiego, który zasłynął nie tylko jako wybitny mąż stanu i wirtuoz fortepianu, ale także jako kompozytor utworów scenicznych, orkiestrowych, kameralnych i solowych. Wydanie to przedstawia najbardziej popularne utwory Paderewskiego na fortepian, począwszy od słynnego Menueta po Krakowiaka.
W 2020 roku Polskie Wydawnictwo Muzyczne przeprowadziło międzynarodową kampanię promującą twórczość fortepianową polskich kompozytorów. Druga edycja projektu „Muzyka z Kraju Chopina" zawiera także dzieła Paderewskiego. Zapraszamy do oglądania tutaj
Małżeństwo z rozsądku bo tak można określić relację prawa i muzyki nigdy nie było ani dobrze dobrane, ani szczęśliwe. Tym bardziej dziś, gdy muzyka ma za sobą przewrót iście kopernikański technologia nagraniowa była wszak tym, czym rozwój druku dla literatury, a internet przeobraził kanały dystrybucji utworów. Nie sposób mówić i pisać o muzyce tak, jak czyniono to w XIX wieku. Tymczasem wydaje się, że prawo autorskie wciąż tak właśnie ją postrzega. Z tego względu książka zaczyna się od analizy samego fenomenu muzyki i sposobu jej rozumienia przez prawo autorskie. Następnie omawiane są problemy ochrony mikrocałości muzycznych, plagiatu i analizowane są przypadki szeroko rozumianych zapożyczeń muzycznych (aranżacje, stylizacje, wariacje, cytat, parodia, pastisz, sampling i wiele innych strategii).Książka stanowi pierwszą od lat tak obszerną i kompleksową analizę relacji prawa autorskiego i muzyki. Przeznaczona jest jednak nie tylko dla prawników, ale dzięki praktycznym podsumowaniom dla kompozytorów, wykonawców, wszystkich osób zajmujących się muzyką i jej rozpowszechnianiem.Z praktycznych podsumowań dowiesz się m.in., że:Muzyka nie powstaje w bańce, żadna twórczość nie jest wolna od wpływów, inspiracji, bagażu nie tylko społecznego i kulturowego, ale i realnie muzycznego.Nie ma w prawie kryteriów ilościowych, które pozwalałyby rozstrzygać, ile nut może być zbieżnych, ile nut można zapożyczyć i ile minimalnie taktów czy sekund podlega ochronie.Nieprawdziwe jest przekonanie, że cudzy utwór można rozpowszechniać, o ile dokonuje się tego we własnej aranżacji.Plagiat to sprawa ucha, nie oka. Muzyka istnieje w pełni dopiero w wykonaniu i odbiorze, więc analiza samego tekstu nie wystarczy do tego, by przesądzić plagiat.
Składająca się z 11 utworów publikacja stanowi zestaw utworów przeznaczonych dla uczniów klas II i III szkół muzycznych I stopnia. Sprawdzi się również na początkowym etapie nauczania gry na fortepianie jako instrumencie dodatkowym w starszych klasach szkoły muzycznej I stopnia.
Wyrazista melodyka utworów może spotkać się z uznaniem młodych adresatów publikacji, natomiast logiczna forma i struktura kompozycji, wykorzystująca elementy powtarzalne, ułatwia ich opanowanie pamięciowe. Zbiór porusza także zróżnicowane problemy techniczne, dlatego może stać się dobrym materiałem pomocniczym do nauki gry na fortepianie lub bazą utworów rozszerzających klasyczny repertuar szkolny, realizowany na tym etapie nauki.
Utwory w publikacji:
Aquapark "Rybka"
Baba Jaga na miotle
Baśń o szklanym pantofelku
Czekoladowe lody
Kino 3D
Mała dyskoteka
Morskie muszelki
Słoneczna wycieczka
W cukierni
Wesołe miasteczko
Występ magika
Książka zawiera interpretacje tekstów Zbigniewa Herberta i Tadeusza Różewicza o wybitnych malarzach, a w dwóch tekstach zamieszczonych w aneksie o teologu - poecie i kompozytorze (Beethovenie). Omówione zostały utwory dotąd nieanalizowane, omawiane fragmentarycznie, w innych kontekstach lub stanowiące dla interpretatorów nieczytelną zagadkę. Autorka ukazuje, jak każdy z poetów kształtuje własną świadomość artystyczną w konfrontacji z dziełami i losami wielkich malarzy.
Konwersacja jest zasadniczo uprzejma, a nawet pełna podziwu, a przecież dominuje spór - oczywisty, skoro rozmówców dzielą nie tylko epoki, życiowe wybory i poetyka, ale także postawa wobec świata. Różni ich wszystko, a zbliża stosunek do poezji jako najważniejszej ze sztuk. Bo ich lirykę zaliczamy do literatury poważnej, a więc takiej, która nie ogranicza się do słownej gry czy czytelniczej strategii, ale stara się obwieścić coś istotnego na temat ludzkiej kondycji. Są to wyznania bardzo szczere i dramatyczne jednocześnie. Prawdziwa rozmowa nie może unikać obcości, nawet jeśli jest z gruntu przyjazna i szuka porozumienia. Tak bywa nawet w rozmowach z Bogiem.
Poezję tę przenikają różnorodne idee, wiążące się w spójny system przekonań i zasad. Niewątpliwie u podstaw światopoglądu poetyckiego leży filozofia Miejsca, danego poecie - jak każdemu człowiekowi - razem z rodziną, przyjaciółmi i światem przyrody. Wszystko tutaj - w mikrokosmosie Janusza Szubera - ma swoje znaczenie możliwe do rozpoznania przez dorastającego stopniowo poetę. O głębokim zakorzenieniu autora świadczą dziesiątki wierszy dotyczących miejscowej tradycji okolic Sanoka. Inne miasta w świecie poetyckim Szubera nie grają ważnej roli, stanowią tylko odległe tło kulturowe. Ta osobliwość łączy świat Szubera ze światem Brunona Schulza. Warunkiem przetrwania kultury lokalnej wydaje się tutaj przekaz rodzinny, ciągłość biologiczna w minionych stuleciach.
Złożone są czynniki budujące świat poetycki Janusza Szubera. Wiersze jego są tak ważne dla szeroko rozumianej kultury bieszczadzkiej, jak twórczość Kazimierza Przerwy - Tetmajera dla górali podhalańskich, a pisarstwo Władysława Orkana dla Gorców pomiędzy Rabą i Dunajcem.
Utwory fortepianowe zajmują szczególne miejsce w twórczości Szymanowskiego, są wykładnią jego stylu, stanowią niewątpliwy wkład w rozwój muzyki fortepianowej XX w. Fortepian był mu bliski, przy nim komponował, był interpretatorem i akompaniatorem (pieśni i utwory skrzypcowe z fortepianem) swoich własnych utworów. W niniejszym zbiorze zawarte zostały preludia, ''Preludium i fuga'', etiudy, mazurki, 4 tańce polskie, ''Walc romantyczny'', ''Metopy'' i ''Maski''. Utwory lub fragmenty poszczególnych cyklów prezentują przekrój twórczości fortepianowej Karola Szymanowskiego (w wyborze pominięte zostały większe formy takie jak sonata, fantazja czy wariacje). Wczesne kompozycje (preludia) pełne młodzieńczego emocjonalizmu pozostają jeszcze pod wpływem twórczości Chopina, Brahmsa czy Skriabina, nie są jednak pozbawione oryginalności i odrębności właściwej dla stylu Szymanowskiego. W etiudach z op. 4 obserwujemy większe tonalne rozluźnienie, bardziej złożone struktury, bogactwo wskazówek interpretacyjnych. Utwory napisane po 1914 r. niosą nowe wartości techniczne i estetyczne. Etiudy op. 33 to bardzo krótkie utwory, wykonywane attacca kontrastowo zestawione pod względem nastroju, ekspresji, faktury czy kolorystyki. Z tego samego ''impresjonistycznego'' okresu pochodzą ''Metopy'' i ''Maski'', które jako jedyne w twórczości fortepianowej Szymanowskiego reprezentują typ muzyki programowej, geneza powstania tkwi w literackich zainteresowaniach kompozytora. Nowe stylistyczne założenia, nowoczesny język dźwiękowy obserwujemy w Mazurkach - stylizacja folkloru góralskiego, wyzyskanie jego cech melicznych, rytmicznych i tonalnych w połączeniu z formą mazurka. 4 tańce polskie cechuje prostota faktury, przejrzystość i zwięzłość formy. ''Walc romantyczny'' jest nietypowym w twórczości Szymanowskiego utworem okolicznościowym.
Muzyka i dźwięk są nieodłącznymi elementami każdego filmu. Wydobywają głębię filmowych scen, potęgują ich nastrój i podkreślają charakter. Emocje, które często nam towarzyszą podczas oglądania filmu sprawiają, że bardzo chętnie sięgamy po ścieżkę muzyczną danego dzieła słuchając jej, nucąc charakterystyczne tematy czy też próbując grać je na instrumencie. W niniejszym zbiorze prezentujemy proste opracowania na fortepian tematów muzycznych jednych z najpopularniejszych filmów i seriali polskich. Ich autorem jest Maciej Zieliński - kompozytor nie tylko muzyki poważnej, ale i filmowej, teatralnej, piosenek oraz muzyki do produkcji telewizyjnych i reklam. W 2012 roku został nominowany do nagrody Fryderyk w kategorii Kompozytor Roku. Łatwe opracowania sprawią, że znane z ekranów muzyczne tematy rozbrzmiewając w domu każdego z nas zapewne przypomną zabawne sceny, dialogi a może nawet nakłonią do ponownego obejrzenia ulubionych fragmentów filmowych...
Ćwiczenia do podręcznika "Rytmetyka chóralna w ćwiczeniach i podpowiedziach" autorstwa Marcina Wawruka. Ćwiczenia powstały z myślą o chórach młodzieżowych, ale mogą być wykorzystywane na każdym szczeblu edukacji muzycznej w celu rozwoju umiejętności rytmicznych.
Ciekawy jest wybór miniatur chóralnych, jak pisze autor "(...) stanowią mały poligon doświadczalny, służący do testowania nabywanych umiejętności. Część z nich można traktować jako ćwiczenia rozśpiewujące zespół w codziennej praktyce chóralnej, a niektóre również jako drobne utwory koncertowe. Przekazuję je do użytku z nadzieją, że ich lekka forma i absurdalne libretta złagodzą trudy mierzenia się z zawartymi w nich problemami (podobnie jak złagodziły Autorowi trud ich pisania)".
„100 lat z dziejów polskiej muzyki” Danuty Gwizdalanki to fascynująca podróż w głąb ostatniego stulecia polskiej kultury muzycznej. W książce, napisanej żywym i pełnym ekspresji językiem, autorka zaznacza najważniejsze historyczne wydarzenia, które miały wpływ na artystyczną działalność polskich twórców od 1918 do 2018 roku. Prowadzi czytelników przez meandry estetycznych nurtów, wskazuje na stylistyczne konteksty, tłumaczy muzyczne wypowiedzi kompozytorów, przywołując przy tym często zapomniane fakty i anegdoty. Spogląda wstecz i patrzy w dźwiękową przyszłość.
A swoją opowieść rozpoczyna od fortepianu, instrumentu nierozerwalnie kojarzonego z Polską...
Książka w oprawie typu szwajcarskiego.
Zbiór najważniejszych porad w zakresie poruszania się na rynku pracy młodych artystów - muzyków i tancerzy. Podręcznik może być bardzo przydatny zarówno dla artystów dojrzałych lub kończących studia artystyczne lub też młodych ludzi, którzy chcą rozpocząć swoją przygodę z muzyką lub tańcem.
Jak pisze Ian Bostridge – autor Podróży zimowej Schuberta – „książka ta jest owocem kilku lat pisania i kilku dekad obsesji na punkcie "Winterreise", wykonywania jej – chyba więcej razy niż cokolwiek innego w moim repertuarze – i poszukiwania nowych środków wyrazu, rozumienia i przedstawiania tego utworu. W książce tej pragnę wykorzystać każdą z pieśni jako punkt wyjścia do zbadania jej historii, osadzenia dzieła w kontekście historycznym, a także odkrycia nowych, niespodziewanych powiązań ? teraźniejszych i zamierzchłych – ze sferą literacką, wizualną, psychologiczną, naukową i polityczną. Analiza muzyczna będzie nieodłączną częścią mojego ujęcia, ale nie stawiam sobie za cel systematycznego opracowania Podróży zimowej, gdyż takich prac nie brakuje. Za pomocą masy rozmaitych materiałów będę się starał naświetlić, wyjaśnić i pogłębić naszą wspólną reakcję na tę muzykę; zintensyfikować przeżycia tych, którzy już znają to dzieło, i zachęcić tych, którzy nigdy go nie słuchali, albo nawet nie słyszeli o nim. Centralnym punktem zawsze pozostanie sam utwór – jak go wykonujemy?, jak powinniśmy go słuchać? – ale umieszczając go w o wiele szerszym kontekście, uzyskamy nieznane, nieoczekiwane perspektywy, które – mam nadzieję – okażą się fascynujące”.
Ukończony w ostatnich miesiącach życia młodego Schuberta cykl pieśni "Winterreise" stał się jednym z największych, a także najbardziej zagadkowych utworów w historii muzyki. Złudnie proste wiersze, zaaranżowane na głos i fortepian, są wciąż wykonywane w największych salach koncertowych na całym świecie.
Młody człowiek, odrzucony przez ukochanego, opuszcza dom, w którym mieszkał, wychodząc w śnieg i ciemność. Gdy wędruje z wioski do pustej krainy, doświadcza lawiny emocji: straty, smutku, gniewu, samotności, nadziei, a na samym końcu rozpaczy.
Ian Bostridge – jeden z najlepszych interpretatorów twórczości Schuberta – rozwiązuje tajemnice każdego z dwudziestu czterech tekstów, odkrywa świat, w którym egzystował
kompozytor, a także pozwala wejrzeć w jego umysł i pracę.
„Jedynym i niepowtarzalnym” nazwał Fryderyka Chopina jego rówieśnik, sam też nader utalentowany kompozytor, Ignacy Feliks Dobrzyński. „On ma osobny styl, osobną formę, czarujący wdzięk, jakieś nowe, ze sfer wyższych, a może i najwyższych – czerpane modulacje – pisał w roku 1865. – Słowem, posiada to wszystko, czego przed nim nikt w swych dziełach ani okazał, ani zamarzył. On jest solus et unicus. A zatem postawienie jakiegokolwiek bądź imienia obok Chopina jest usiłowaniem bezsilnym”.
W głosach twórców kolejnych pokoleń, począwszy od dostrzegającego Chopinowski „geniusz muzyczny” Józefa Elsnera, poprzez Stanisława Moniuszkę, Karola Szymanowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, aż po Witolda Lutosławskiego – by wymienić jedynie kilku – odnajdujemy ten sam zachwyt, przekonanie o niedościgłości Chopina. Tego fenomenu, tajemnicy jego muzyki, zapewne nie uchwycimy nigdy. Jednak zdaje się, że szczególnie dzięki spisanym przemyśleniom tych, którzy najgłębiej, z własnego doświadczenia, pojmują sekret procesu twórczego – innych kompozytorów – jesteśmy tego uchwycenia i zrozumienia jak najbliżej.
Ze znawstwem i wyczuciem wybrane przez Mieczysława Tomaszewskiego wypowiedzi polskich twórców składają się w narrację o obecności Fryderyka Chopina w kulturze, jego dla niej nieodzowności. „Jedyny i niepowtarzalny” – pozostaje zarazem Chopin najtrwalszym, najważniejszym fundamentem polskiej muzyki.
Z okazji Jubileuszu 70-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, jedynej oficyny w Polsce, która od 1945 roku zajmuje się szeroko pojętą działalnością edytorską w zakresie muzyki, 3 listopada 2015 roku odbyła się w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Idea – zapis – brzmienie”. Inicjatywa podjęta przez Akademię Muzyczną w Krakowie, Instytut Muzykologii UJ oraz PWM miała na celu spojrzenie na historię polskiego edytorstwa muzycznego, jego narodziny, rozwój i przyszłość. Oddając w Państwa ręce niniejszą publikację, wierzę, że myśli w niej zawarte pozwolą nie tylko docenić dokonania „polskiej szkoły edytorstwa muzycznego”, ale również pochylić się nad fenomenem zaklęcia w graficznych symbolach muzycznej narracji.
dr Daniel Cichy
Redaktor Naczelny PWM
Akompaniament do szkoły gry na skrzypcach - ''Skrzypcowe ABC'' A. Cofalika jest cennym uzupełnieniem podręcznika. Publikacja zawiera 18 utworów przeznaczonych do wykonania z akompaniamentem fortepianu. Obok autorskich kompozycji A. Cofalika i J. Piotrowskiej występują opracowania utworów J. S. Bacha, G. Bacewicz, D. Kabalewskiego, J. Haydna, W. A. Mozarta i in.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
