Dzienniki, tygodniki, miesięczniki oraz wydawnictwa mniej lub bardziej nieregularne, rozmaitych politycznych denominacji i powstające w trzech przynajmniej językach: jidysz, hebrajskim i polskim (choć można by dorzucić dwa kolejne: niemiecki i rosyjski) - wszystkie razem składają się na panoramę żydowskiej prasy na ziemiach polskich. W czasach największego i żywiołowego rozwoju społeczności żydowskiej w Polsce, na przełomie XIX i XX stulecia i później w II Rzeczypospolitej, tytułów tych były setki, po Zagładzie zostało ich niewiele, dzisiaj istnieje zaledwie kilka. Zwłaszcza te starsze, przedwojenne, redagowane w innych językach niż polskie, zalegają w bibliotecznych magazynach. Zbyt rzadko przyciągają wykwalifikowanych badaczy i nazbyt często odstraszają tych czytelników, którzy, z braku odpowiedniego przygotowania, nie potrafią rozeznać się w ich gąszczu. Wypada ufać, że zredagowana przez Joannę Nalewajko-Kulikov pionierska antologia studiów nad prasą żydowską, które składają się na zarys "żydowsko-polskiego" prasoznawstwa, zachęci do wysiłku kolejnych adeptów judaistyki i historii Żydów polskich, a i zwykłym czytelnikom ułatwi lekturę tak niegdyś żywych i różnorodnych gazet.
Smutne zabawy żałosnego po utraconych dziatkach rodzica to napisany po śmierci syna Stefana (zm. 1673) i córki Zofii (zm. 1677) cykl zróżnicowanych gatunkowo utworów żałobnych, w których autor rozpamiętuje odejście ukochanych dzieci. Poetycka refleksja to w tym przypadku sposób przeżywania żałoby, próba pogodzenia się ze stratą, próba, która nie przynosi jednak pocieszenia. Zbolałemu ojcu pozostaje jedynie nadzieja na ukojenie w życiu pośmiertnym.
Biblioteka Dawnej Literatury Popularnej i Okolicznościowej, t. 11
Praca przedstawia obraz polskich uczonych, archiwistów i inteligencji w okresie Polski ludowej, zawarty w doniesieniach tajnego współpracownika Urzędu Bezpieczeństwa, a następnie Służby Bezpieczeństwa PRL, Zygmunta Kolankowskiego, prawnika i archiwisty. Donosy ukazują wewnętrzne życie polskich uczelni, trudno uchwytne w dokumentach o charakterze oficjalnym bądź wspomnieniowym. Publikacja zawiera ponad 200 dokumentów z lat 1950–1976, stanowiących cenne źródło do dziejów PRL. Prace Instytutu Historycznego UW.
Abstrakcja geometryczna na ogół jest kojarzona z cechami właściwymi dla myśli modernistycznej. Czy jednak rzeczywiście w szeroko rozumianej twórczości ponowoczesnej nie ma miejsca dla geometrii?
Autorka zwraca uwagę na występowanie form Euklidesowych zarówno w dziełach plastycznych uważanych za przejściowe między modernizmem a postmodernizmem oraz w realizacjach typowo postmodernistycznych. Zadaje też pytanie o ich związek z zagadnieniami oryginalności, indywidualizmu, formy i percepcji, kwestiami entropii, przemijania, procesualności, dyskusjami prowadzonymi w przestrzeni miejskiej, polemikami z instytucjonalną koncepcją sztuki oraz dekonstrukcją i podwójnym kodowaniem na gruncie architektury i malarstwa.
Ta książka jest pierwszą częścią syntetycznego zarysu epoki, wynikającego z badań szczegółowych autorki nad kulturą wieku XVII. Przedstawia problematykę europejskich i – na jej tle – dorobek polskich badań nad barokiem. Śledzi prądy filozoficzne inspirujące piśmiennictwo, nurty chrześcijaństwa europejskiego i polskiego, rzeźbiące mentalność społeczną i indywidualną. Rozważa sarmatyzm jako formułę tożsamości narodowej, rekonstruuje myśl polityczną i militarną oraz idee estetyczne, kształtujące polskie siedemnastowiecze.
To pierwsza publikacja o charakterze naukowym omawiająca wieloaspektową twórczość kobiet-artystek w okresie odwilży oraz ich miejsce i znaczenie w dyskursie nowoczesności. Jest ona także próbą zrewidowania obowiązującego kanonu sztuki nowoczesnej i przywrócenia twórczej obecności kobiet w głównych nurtach sztuki lat 60.
W tym okresie szczególna rola przypada debiutującym w drugiej połowie lat 50. kobietom-rzeźbiarkom, jak Alina Szapocznikow, Barbara Zbrożyna czy Magdalena Więcek, a także słabo dotąd rozpoznanym fotografkom i architektkom.
Wokół polsko-francuskich relacji artystycznych narosło w ciągu lat wiele mitów. W zbiorze skoncentrowano się na takich problemach, jak wzajemne relacje sztuk plastycznych (zwłaszcza malarstwa), kolekcjonerstwo, stroje, szkolnictwo artystyczne oraz związki na płaszczyźnie intelektualnej. Pomieszczono także studia omawiające postacie całkowicie zapomnianych i dotąd niemal w ogóle nieuwzględnianych w rozważaniach na temat związków polsko-francuskich.
Praca przedstawia dzieje warstw wykształconych we Francji, Niemczech, Polsce i Rosji od połowy XVIII do połowy XIX w. Autor analizuje procesy, które doprowadziły do rozwoju świadomości inteligencji jako grupy społecznej, jej stosunek do państwa, modernizacji i najważniejszych ideologii owych czasów, a także realia życia inteligentów: ich sytuację materialną. zainteresowania i fascynacje, mody i aspiracje. Książka zawiera też katalog głównych problemów teoretycznych badań nad inteligencją i jej samoświadomością.
Klio w Niemczech, t. XVI
Traktat religijny koryfeusza polskich unitarian, humanisty i biblisty zawiera wykładnię doktryny arianizmu we wczesnym stadium jej rozwoju. Dzieło z 1582 r., napisane piękną, jędrną polszczyzną jest znakomitym przykładem aplikacji metod filologicznych do celów polemiki wyznaniowej (wobec Kościoła katolickiego) i konstytuowania doktryny braci polskich. Edycja Zwierściadłka (z unikatu zachowanego w Bibliotece Litewskiej Akademii Nauk) przyczyni się do lepszego rozpoznania protestanckiego profilu piśmiennictwa polskiego renesansu.
t. 8, Wspólnoty: naród?społeczeństwo?państwo, red. M. Cieński
Problemem w tak nakreślonej perspektywie jest miejsce humanizmu w dyskursie tożsamościowym na różnych poziomach i płaszczyznach historycznie rozumianej integracji, zachodzącej na poziomie ?wielkich? wspólnot. Zaakcentowano znaczenie dla tych zjawisk literatury, jako ich składnika (czynnika). Przebadano też zjawiska i mechanizmy z zakresu przenikania dyskursu europejskiego humanizmu do polskiej rzeczywistości, oddziaływania na nią i jego adaptowania (tu nacisk położono na procesy przekładu i adaptacji utworów ujmowane w perspektywie kulturowej).
Tom 10 serii "Humanizm w języku polskim".
Główne problemy poruszane w tomie to teorie i koncepcje języka inspirowane humanizmem oraz historycznojęzykowe badania semantyczne. W pierwszym przypadku przebadano wypowiedzi sformułowane na gruncie filozofii, teologii i retoryki, dotyczące języka jako właściwości ?istotowej? człowieka (homo loquens), instrumentu poznania natury i sfery transcendentnej, elementu kultury, depozytu dziedzictwa narodowego, tworzywa twórczości, gwaranta unieśmiertelnienia (immortalitas in litteris). W drugim ? zanalizowano leksemy związane z wartościami duchowymi.
Mecenat państwowy i prywatny, jak żadne inne zjawisko, niczym soczewka skupiał pasma wewnętrznych i zewnętrznych uwarunkowań, powiązań gospodarczych i układów politycznych. Autor zajął się zdefiniowaniem takich pojęć, jak mecenat, elity czy wreszcie ziemie polskie w XIX wieku. Przyszli badacze dziejów kultury i nauki polskiej XIX wieku znajdą w tej publikacji kopalnię informacji, książka ma bowiem wręcz encyklopedyczny, kompendialny charakter.
Barbara Arciszewska, Classicism and Modernity: Architectural Thought in Eighteenth-Century Britain
Książka stanowi wszechstronną rewizję dotychczasowych poglądów na hegemoniczną rolę klasycyzmu w kulturze osiemnastowiecznej Anglii. Autorka interpretuje ówczesne publikacje o architekturze jako jeden z głównych instrumentów racjonalizacji państwa oraz modernizacji jego struktur i instytucji, zaś palladianizm, promowany w tych tekstach, przedstawia jako pole negocjacji pomiędzy tradycyjnymi wartościami a nowoczesnymi koncepcjami władzy, porządku społecznego, nauki i ekonomii.
Celem serii Klio w Niemczech - adresowanej zarówno do profesjonalnych historyków, jak i do szerokiego grona miłośników historii - jest zaprezentowanie polskim czytelnikom najciekawszych prac i dokonań niemieckiej historiografii w okresie powojennym, tak by mogły się one wpisać w szerszy kontekst europejskiego i polskiego dyskursu historycznego.
Praca mieści się w bardzo żywym ostatnio, zarówno w historiografii światowej, jak i polskiej, nurcie badań nad historią kobiet. Sytuuje się przy tym na pograniczu historii społecznej, antropologii historycznej czy wreszcie badań nad płcią kulturową. Wypełnia dotkliwą lukę w naszej wiedzy o sytuacji kobiet w mieście staropolskim.
Przedmiotem wnikliwych opracowań były już szlachcianki oraz mieszczanki kilku największych miast Rzeczypospolitej.
Z recenzji prof. dr hab. Andrzeja Klondera
Tom przedstawia ukształtowane w kulturze polskiej w XV?XX w. humanistyczne projekty antropologiczne, które wywodzą się z wzorców platońskiego (paideia) i cycerońskiego (humanitas) oraz z chrześcijańskiej nauki o człowieku. W ujęciach synchronicznych tom zarysowuje humanistyczne profile renesansu i epok porenesansowych. W perspektywie diachronicznej śledzi kontynuacje, przewartościowania i spory z dziedzictwem kulturowym. Przedmiotem obserwacji są głównie teksty literackie, interpretowane w kontekstach filozoficznych, religijnych i społecznych.
Autorzy tomu postawili sobie za zadanie wskazanie europejskiego kontekstu polskiego etosu humanistów oraz zanalizowanie odmienności etycznego dyskursu humanistycznego i scholastycznego. Przedstawiają polskie i europejskie definicji podstawowych kategorii etycznych zawartych w rozmaitych leksykonach filozoficznych, a także w traktatach mitograficznych. Omawiają napięcia między klasycznym znaczeniem kategorii etycznych a ich chrześcijańską recepcją, świadome ?używanie? tych kategorii przez autorów chrześcijańskich w odmiennej sytuacji kulturowej.
Prezentowany tom z serii "Klio w Niemczech" zawiera polskie tłumaczenie siedmiu rozpraw Heinza Schillinga. Autor przedstawia w nich wpływ szesnastowiecznych reform chrześcijaństwa - w sposób tradycyjny nazywanych reformacją i kontrreformacją - na wykształcenie się z jednej strony długotrwałych podziałów w kulturze i polityce europejskiej, z drugiej strony zaś - postaw akceptacji zróżnicowania religijnego, dialogu międzywyznaniowego oraz zasad tolerancji. Każda z rozpraw jest próbą odpowiedzi na fundamentalne pytanie: w jaki sposób wczesnonowożytne procesy podziałów wyznaniowych i prób ich przezwyciężenia nadały kształt życiu politycznemu, religijnemu i kulturalnemu Europy oraz zrodzily warto sci takie jak dialog, kompromis i tolerancja, stanowiące niezbędne elementy życia i tożsamości dzisiejszych Europpejczyków
Kościelne i państwowe inicjatywy pojednania społeczeństw polskiego i niemieckiego, splatały się ze sobą. Najnowsze badania ukazują, że wymiana listów biskupów polskich i niemieckich oraz memoranda niemieckiego laikatu z lat sześćdziesiątych były katalizatorem zmian, które umożliwiły politykę odprężenia i pojednanie obu narodów.
Recepcja religioznawczo - kulturowa
Mircea Eliade w Polsce to praca o charakterze religioznawczym, w której autorka podjęła temat spuścizny Mircei Eliadego - filologa, etnologa, kulturologa, humanisty, religioznawcy, tropiącego ślady sacrum i obecność `ducha` na całym świecie i w różnych momentach dziejów. Znakomita erudycja pozwoliła mu swobodnie przekraczać przyjęte w nauce granice i prowadzić badania interdyscyplinarne.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
