W Autodenuncjacji znaleźć można polemiki (m.in. z Czesławem Miłoszem i Melchiorem Wańkowiczem), ciekawe wywiady z, przeprowadzone w większości tuż po wyjściu z więzienia na Świętym Krzyżu, jak i odpowiedzi na ankiety emigracyjnych czasopism. Są wśród nich m.in. wspomnienia o rosyjskim dzieciństwie i latach szkolnych, o pierwszej wizycie w teatrze i czytanych książkach, o wyprawie nad kresowe jezioro Narocz i o przyjaźni z Witkacym, jest oświadczenie w obronie Józefa Mackiewicza i wezwanie pisarzy-emigrantów do podjęcia wspólnej akcji przeciw sowieckiemu komunizmowi i jego propagandzie... Wszystkie te teksty, dotychczas rozproszone w międzywojennej i emigracyjnej prasie albo nigdy nie publikowane, zostały zebrane w niniejszym tomie.
W kryminale pt. ""Dom grozy"" Hubert Garda otrzymuje od swego dawnego przełożonego, pułkownika Zawistowskiego, list z zaproszeniem do podmiejskiej posiadłości i prośbą o pomoc. Jest początek stycznia. Krótkie, mokre i wietrzne dni, długie a ponure wieczory. Podmiejski dom pułkownika stoi na uboczu, ale - również dzięki zaproszonym gościom - tętni życiem. Do czasu. Już następnego ranka zostaje znalezione ciało Zawistowskiego. Nie ulega wątpliwości, że mordercą jest ktoś z mieszkańców. Kto i dlaczego zabił pułkownika? Czego zmarły nie zdążył powiedzieć Gardzie? Przed kim ostrzec? Każdy może być podejrzany, ale i każdy musi być ostrożny, bo nieostatnie to słowo mordercy. Można odnieść wrażenie, ""że palec Anioła Grozy wskazywał tu ludziom drogi, by mogło się dopełnić ich przeznaczenie""...
Dariusz Kozłowski jest warszawskim wydawcą książek naukowych, nauczycielem akademickim, a okresowo także muzealnikiem i antykwariuszem. Jest też blogerem wykazującym temperament polityczny z zacięciem satyrycznym - bywa na portalu Salon24.pl. Pisuje felietony, opowiadania i humoreski oraz rysuje. Niniejsza książka prezentuje wszystkie te rodzaje twórczości. Zawiera nie tylko utwory, które budzić mają wesołość, lecz także skłaniające do refleksji. Ku zabawie i ku przestrodze. Porusza w nich tematy jak najbardziej życiowe i aktualne, jednak kluczową kwestią jest dla niego wolność jednostki w świecie zdominowanym przez wspieraną nowymi technologiami politykę. Trzeba też zaznaczyć, iż do współpracy przy tworzeniu tej książki autor nakłonił dwie nieprzeciętne osobistości - Arnolda i Polinezję.
Wydarzenia, opisane w kryminale pt. Urlop Huberta Gardy, rozgrywają się w starym i mrocznym dworze w Klonowie. Po nagłej śmierci pana domu jego córka Janka, nękana złymi przeczuciami, szuka pomocy u swojego wuja – wysoko postawionego policjanta. Obawy te okazują się być słuszne. Wkrótce zostaje odnalezione ciało brata jej zmarłego ojca, a nie jest to ostatnia ofiara bezwzględnego przestępcy. Przysłany przez zmartwionego wuja porucznik Hubert Garda wraz ze swym przyjacielem, pisarzem Wydmą, próbuje rozwikłać tę zagadkę. Kto i dlaczego czyha na życie mieszkańców dworu? Czyżby zabójcą był ktoś z domowników? Ale kto? Opiekująca się domem staruszka Aniela? Wdowa Lukrecja, wychowująca urwisa Zbyszka? A może jego korepetytor Runo lub narzeczony Janki Zygmunt? Kluczem do wyjaśnienia tej sprawy może być sama Janka, a głównym zainteresowanym wspomniany Wydma…
Książka stanowi zapis filozofii i pogląd na strukturę rzeczywistości najwybitniejszego polskiego jasnowidza. Stefan Ossowiecki potrafił odczytywać przyszłość, odnajdywać zaginione osoby, czytać listy znajdujące się w zamkniętych kopertach, a także lewitować i przesuwać przedmioty siłą woli. Był przyjacielem Marszałka Piłsudskiego. W książce znaleźć można również protokoły doświadczeń przeprowadzanych z udziałem S. Ossowieckiego przez ówczesnych naukowców (m.in. prof. Charlesa Richet - laureata Nagrody Nobla).
Gawędy o czasach i ludziach to zbiór wspomnień autora, w których opisał on dzieje rodzinnej Kowieńszczyzny i współczesne sobie wydarzenia na przestrzeni stulecia. Skromny tytuł nie oddaje w pełni wartości tej książki obejmującej kilkadziesiąt wspomnień-biogramów różnych osób, które autor miał okazję poznać w swoim długim i bogatym życiu. Dziesiątki sag szlacheckich, setki postaci, tysiące szczegółów, umiejscowionych w konkretnych okresach i sceneriach.
Na ścieżkach Polesia to ponad dwadzieścia pełnych uroku literackich obrazów Polesia, ukazujących zarówno piękno tamtejszej przyrody, jak i oryginalność ludzi tam mieszkających, ich wierzeń i zwyczajów. Sam Autor pisał tak: „Burze wojenne oddzieliły nas od ostępów puszczańskich, przestrzennych łąk i mszarów. Tylko we wspomnieniu widzimy kępy czarnych olch na zapadniach, samotne stogi siana, pełne radości i życia wiatraki. W tęsknicy słyszymy śpiew żniwiarek wracających do wsi po dniu znojnej pracy. Dlatego niech te moje opowiadania będą błyskiem światła na naszym ciemnym horyzoncie. Niech będą żarnicami niosącymi dobre nadzieje”. Warto więc poznać tę krainę tajemniczą i niemalże egzotyczną, zwłaszcza że przewodnikiem po niej jest jej prawdziwy znawca i miłośnik.
Leopold Pobóg-Kielanowski (1907-1988) - wysoki, szczupły szatyn o nieco pociągłej twarzy, regularnych rysach i piwnych oczach. Aktor, deklamator, reżyser, inscenizator, dyrektor, pedagog, tłumacz, pisarz, radiowiec, historyk, humanista, bibliofil, erudyta.
Wielki Zapomniany.
Człowiek, za którego przyczyną utworzono londyńską sekcję Radia Wolna Europa.
Z katastrofy statku ""Carynthia"" u wybrzeży Ameryki Południowej uratowało się jedynie dwoje ludzi. Udaje im się dotrzeć na niegościnny, skalisty brzeg, gdzie zostają odnalezieni przez kilku mężczyzn. Można by pomyśleć: mieli szczęście. Ale czy na pewno szczęście im dopisało? Szybko bowiem okazuje się, że mężczyźni ci wykonują polecenia profesora Warburga - poszukiwanego od kilku lat hitlerowca konstruującego bomby atomowe. Jack i Joan zostają porwani do tytułowej Fabryki Śmierci. Czy uda im się stamtąd wydostać? Czy starczy im sił i odwagi, aby uratować świat przed kolejną wielką wojną i zagładą całych narodów? Tymczasem Warburg wraz ze swoją świtą kolejny raz wymyka się ścigającym go agentom brytyjskim i amerykańskim, a czas płynie na jego korzyść...
Na ścieżkach Polesia to ponad dwadzieścia pełnych uroku literackich obrazów Polesia, ukazujących zarówno piękno tamtejszej przyrody, jak i oryginalność ludzi tam mieszkających, ich wierzeń i zwyczajów. Sam Autor pisał tak: ,,Burze wojenne oddzieliły nas od ostępów puszczańskich, przestrzennych łąk i mszarów. Tylko we wspomnieniu widzimy kępy czarnych olch na zapadniach, samotne stogi siana, pełne radości i życia wiatraki. W tęsknicy słyszymy śpiew żniwiarek wracających do wsi po dniu znojnej pracy. Dlatego niech te moje opowiadania będą błyskiem światła na naszym ciemnym horyzoncie. Niech będą żarnicami niosącymi dobre nadzieje"". Warto więc poznać tę krainę tajemniczą i niemalże egzotyczną, zwłaszcza że przewodnikiem po niej jest jej prawdziwy znawca i miłośnik.
Pierwszym etapem drogi Rengartena podczas jego wyprawy pieszo dookoła świata była podróż z Rygi do Pekinu. Właśnie ten odcinek tego niezwykłego przedsięwzięcia opisuje książka `Pieszo do Chin`. Wrażenia z podróży. Idąc przez Azję, autor podziwia dziką przyrodę, obserwuje życie codzienne mieszkających tam ludów i przeżywa niebezpieczne przygody. Nocuje w przydrożnych jurtach, mijanych akurat miasteczkach albo pod gołym niebem. Droga jest daleka, często biegnie przez tereny niegościnne, a warunki atmosferyczne nie zawsze sprzyjają wędrowcowi. Tymczasem śmiałek pokonuje tę ogromną przestrzeń wyłącznie na własnych nogach.
Akcja powieści ,,W polskiej dżungli"" rozgrywa się w latach międzywojennych na Polesiu. Czwórka młodych turystów wyrusza na wakacyjną wyprawę z jednej strony, aby podziwiać piękno dziewiczej przyrody poleskiej, z drugiej zaś - aby przypatrywać się rozwojowi cywilizacyjnemu tego zaniedbanego niegdyś terenu. Któż mógłby przypuszczać, że Polesie okaże się krainą tajemniczą i nieokiełznaną, pełną dzikich zwierząt i bezwzględnych kłusowników, zdradliwych bagien i topielisk, gdzie wybuchają niszczące pożary, domem mrukliwych Poleszuków i wytrwałych osadników, terenem znachorów i wodzianków - prawdziwą polską dżunglą, w której nastoletnich wędrowców czeka wiele niebezpiecznych przygód.
,,Szkarłatny kwiat kamelii"" to zbiór opowiadań Ferdynanda Ossendowskiego będący - obok prozy Sieroszewskiego - jednym z najwcześniejszych świadectw fascynacji Krajem Kwitnącej Wiśni. Wesołe i smutne, pisane czasami serio, a czasem z przymrużeniem oka historie przedstawiają japońskie obyczaje, historię i mentalność.
Szanghaj początków XX wieku jest prawdziwym tyglem, w którym mieszają się wpływy wielu narodowości i interesów: Brytyjczyków, Amerykanów, Japończyków, Francuzów, Mongołów, Chińczyków - bogaczy i biedoty. Docierają tam tez bolszewicy i ,,biała"" emigracja rosyjska. Sergiusz Wagin, człowiek tajemniczy i z przeszłością, w chwili gdy wydaje sie mu, że rozpoczął spokojniejszy etap życia, angażuje się w niebezpieczne przedsięwzięcie handlu bronią. Tymczasem również jego osobiste sprawy zaczynają się komplikować...
`Przez czerwony step` to powieść historyczno-sensacyjna, której akcja rozpoczyna się na Ukrainie, niedaleko od sowiecko-polskiej granicy. W 1935 roku Stalin zdecydował o likwidacji tak zwanej Radzieckiej Marchlewszczyzny, polskiego rejonu autonomicznego w Ukraińskiej SRR. Mieszkający w niej Polacy, wbrew nadziejom komunistów, nie chcieli kołchozów, nie garnęli się do partii bolszewickiej, nie zrezygnowali ze swej wiary. I dlatego też stali się pierwszym w ZSRR `narodem ukaranym`. Wkrótce potem rozpoczęły się masowe wywózki do Kazachstanu. Bohater książki, młody Polak żyjący w sowieckim państwie, odwiedza rodzinną miejscowość, którą właśnie wtedy otaczają żołnierze NKWD. On, jego rodzice i znajomi dowiadują się, że muszą natychmiast opuścić ziemie, zamieszkałe przez ich przodków od setek lat. Czy nasz bohater będzie wywieziony wraz z innymi? Czy uda mu się przechytrzyć NKWD, sowieckie tajne służby, które oplotły cały kraj siecią swych agentów? Co się stanie z jego rodziną? Książka jest kontynuacją dziejącej się kilka lat wcześniej powieści `Przez czerwoną granicę`.
Autor tropi puste schematy, bezpodstawne uprzedzenia i absurdy życia codziennego. Prowokuje i wciąga do gry Czytelnika, stawiając rzeczy pozornie znane w zupełnie nowym świetle i zadając dość kłopotliwe pytania.
Odwaga kapitana Pluma to debiutancka powieść Curwooda. Jej akcja dzieje się w 1856 roku, a główny bohater – 28 -letni Nataniel Plum – trafia na Wyspę Bobrów, którą zamieszkują mormoni. Ta bogata w przygody wyprawa będzie miała niebagatelny wpływ na życie mieszkańców tejże wyspy, ale i na dalsze losy samego kapitana.
Trzeci - ostatni - tom trylogii, której akcja rozgrywa się w środowisku mińskiego półświatka. Tom ten obejmuje okres od wkroczenia wojsk bolszewickich do Mińska aż do wyzwolenia miasta przez oddziały polskie co nastąpiło 9 sierpnia 1919 roku. Jak Autor pisał we wstępie do książki: `Bohater powieści, Aleksander Baran, to postać autentyczna. Pochodził z Wilna i takie miał nazwisko. Został rzeczywiście rozstrzelany latem 1919 roku w Mińsku na Komarówce. Meliny, złodzieje- są przeważnie autentyczni. Przygody w 50% rzeczywiste. Jest tam sporo fantazji, lecz nie ma nic z próżni. Wszystko powstało z czegoś, co przeżyłem w więzieniach lub na wolności.`
Cuda Polski - Piękno przyrody - Pomniki pracy - Zabytki dziejów.
Cykl monografij, poświęconych krajoznawstwu ziem i miast Rzeczypospolitej.
Wydanie luksusowe - Ilustracje heliograwurowe - Okładki wielobarwne
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
