Warszawa, lata 30. XX w. Aspirant Adam Boniec otrzymuje meldunek o zaginięciu inżyniera Horowicza. Po przyjeździe na miejscu okazuje się, że inżynier został znaleziony... martwy w skrzyni, porąbany siekierą. Skrzynię kazała przynieść rzekomo nowa służąca, po której słuch zaginął. Boniec rozpoczyna niełatwe śledztwo. Wszyscy mieszkańcy domu są podejrzani, w dodatku okazuje się, że mieszka w nim także ukochana aspiranta, panna Mira. Co ciekawe, z niewiadomych powodów utrudnia ona policjantowi śledztwo. Jego przeciwnikiem jest także starszy aspirant Korzęcki, zazdrosny o zagraniczne wykształcenie Bońca i naśmiewający się z jego książkowo-filmowych metod śledczych. Czy młodemu policjantowi uda się rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci?
92. tom Kryminałów przedwojennej Warszawy
Pierwsze wydanie książkowe!
Fragment książki:
– Proszę, dwudziesty siódmy komisariat policji! Kto mówi? – wyrecytował zwykłą formułkę, nie siadając nawet. – Co? Trzy dni temu wyszedł i dotąd nie wrócił? Hm… Dobrze, proszę mi podać nazwisko tego pana i adres, to przyślę tam wywiadowcę… Słucham, słucham, inżynier Horowicz, zamieszkały przy ulicy Kołowej siedem. Dobrze, zaraz tam kogoś wyślę. Do widzenia – położył słuchawkę na widełkach i wziąwszy kartkę z notatkami z przyjętego przed chwilą meldunku, nałożył kapelusz, i sprawdziwszy z przyzwyczajenia czy rewolwer posiada w tylnej kieszeni spodni, wyszedł z gabinetu. [...] Przechodząc obok kiosku z gazetami, rzucił okiem na tytuł jakiegoś tygodnika sensacyjnego. Tytuł brzmiał dość interesująco i ciekawie. Tematem był jakiś „niewykryty sprawca”. A takie rzeczy zawsze interesowały młodego oficera policji. Sięgnął więc do kieszeni po monetę, gdy poczuł jakiś papier, szeleszczący mu w palcach. Były to zapiski zameldowania o zaginięciu inżyniera Horowicza.
U schyłku PRL kapitan milicji Jan Jedyna próbuje rozwikłać sprawę zabójstwa, które zdaje się powiązane z brutalnym mordem sprzed ponad dwudziestu lat. Nieliczne tropy i kolejne trupy prowadzą do tajemniczego szpitala psychiatrycznego, w którym działa Departament Indoktrynacji Wskazanej, mający docelowo pomagać obywatelom pogubionym w socjalistycznym świecie. Rzeczywistość jednak okazuje się dużo bardziej mroczna. Korzenie zła tej kryminalnej historii sięgają znacznie głębiej, niż mogłoby się wydawać, a zasada, że nie ma niewinnych ludzi, są tylko źle przesłuchani, nie zawsze się sprawdza.
„Arsene Lupin, dżentelmen włamywacz” to pierwszy zbiór opowiadań Maurice'a Leblanca opowiadający o przygodach Arsene'a Lupina, wydany 10 czerwca 1907 roku. Zawiera dziewięć historii przedstawiających postać. Każda z nich została opublikowana wcześniej we francuskim magazynie "Je sais tout", przy czym pierwsze opowiadanie „Uwięzienie Arsene’a Lupina” ukazało się 15 lipca 1905 roku. Duże zainteresowanie skłoniło redakcję gazety do namówienia Leblanca do kontynuowania serii.
Ciekawostką jest opowiadanie, w którym pojawia się angielski detektyw Herlock Sholmes (pierwotnie Sherlock Holmes; nazwisko zmienione po protestach Arthura Conan Doyle'a).
Ronald Camberwell zostaje zatrudniony na stanowisku sekretarza na dworze pana Christophera Nicholasa. Niebawem do majątku przybywa tajemniczy człowiek nazywany Dengo, który zachowuje się tak, jakby wszystko należało do niego. Pan Nicholas wychodzi razem z Dengo z dworu, po czym wraca bardzo późno w nocy. Niedługo potem miejscowy leśniczy znajduje zwłoki człowieka, którego rysopis zgadza się z Dengo. Człowiek ten został zabity sztyletem pochodzącym z laski pana Nicholasa. Właściciel majątku zostaje oskarżony o zabójstwo, mimo to za nic nie chce powiedzieć, co robił tamtego wieczoru. Wspomina tylko, że był pijany. Po osadzeniu Nicholasa w areszcie Camberwell oraz były policjant ze Scotland Yardu, inspektor Chaney prowadzą własne śledztwo w celu znalezienia prawdziwego, ich zdaniem, mordercy.
Powieść kryminalna, której akcja rozgrywa się w mrokach pamięci i niepamięci. Odpowiedzi na podstawowe pytania o tożsamość i historię głównej bohaterki pozostają niejasne. Aleksandra cierpi z powodu zaburzeń pamięci, będących konsekwencją wypadku samochodowego, w którym straciła nie tylko najbliższe osoby, ale także poniekąd samą siebie. Chociaż zaczyna skrupulatnie zapisywać swoje życie, powoli ulega złudzeniom i cieniom przeszłości, jednak nie poddaje się toczy walkę o prawdę, mogącą w ostatecznym rozrachunku ocalić jej życie. Historia o samotności i porzuceniu, o braku zaufania, które jeśli nie zostanie przezwyciężone, sprowadzi na główną bohaterkę katastrofę. Czy Aleksandra będzie w stanie zrozumieć zawikłane wątki swoje życia? Czy rozpozna osobę, która pomagając jej tworzyć tożsamość, sprawdza na nią oskarżenie o zbrodnie? W jaki sposób, nie pamiętając wydarzeń minionych dni, może mieć pewność, że jest niewinna?
Noc listopadowa to dramat Stanisława Wyspiańskiego z 1904 roku. Jest to trzeci utwór poety poruszający tematykę powstania listopadowego.Akcja rozgrywa się w czasie pierwszych godzin powstania. W utworze przedstawione są między innymi losy powstańców, napotkane przeszkody czy opór społeczeństwa. Równocześnie autor przedstawia wątek mitologiczny, który stanowi komentarz bądź uzupełnienie do wydarzeń mających miejsce podczas powstania.
Profesor Bradock wysyła swojego pracownika Sidneya Boltona na Maltę z misją zakupu unikalnej zielonej mumii, skradzionej ponad 30 lat temu z Peru. Bolton długo nie wraca, a jego matka ma złowróżbne sny, w których jej syn umarł. W końcu posłańcy przywożą zabitą gwoździami pakę. Jakie jest zdziwienie profesora i innych obecnych przy jej otwarciu, gdy zamiast mumii w pace znajdują martwe ciało Sidneya Boltona. Rozpoczyna się śledztwo w celu wykrycia mordercy i złodzieja. Czy motywem zbrodni mogły być dwa wielkie szmaragdy, które znajdowały się pod bandażami mumii?
Siedem opowiadań kryminalnych z połowy lat 50. XX wieku. W jednym z nich prokurator Klecz (znany z Martwego punktu) rozwiązuje zagadkę tajemniczego samobójstwa. W Zagadce Wielbłąda szpieg podsuwa liczne mylne tropy, aby zmylić dochodzenie w sprawie zaginięcia dokumentacji w zakładach chemicznych. W tytułowym opowiadaniu Porachunek z cieniem zwykły księgowy dostaje bilety do kina od anonimowego nadawcy. Jednocześnie zaczyna podejrzewać, że podczas tych wyjść ktoś bywa w jego mieszkaniu. Postanawia pisać pamiętnik, w którym opisuje kolejne zdarzenia. W Dziwnym zakładzie dwóch przyjaciół spotyka się po latach niewidzenia, a jeden z nich oświadcza, że jest szpiegiem i prosi o pomoc, która ma być rekompensatą za uratowanie życia w powstaniu.
Chata Wuja Toma lub Life Among the Lowly jest powieścią przeciwko niewolnictwu. Opublikowana w 1852 roku wywarła głęboki wpływ na stosunek do Afroamerykanów i niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych i mówi się, że pomogła stworzyć podwaliny pod wojnę secesyjną.Stowe, urodzona w Connecticut nauczycielka w Hartford Female Seminary i aktywna abolicjonistka, przedstawiła postać wuja Toma, cierpiącego od dawna czarnego niewolnika, wokół którego krążą historie innych postaci. Sentymentalna powieść przedstawia rzeczywistość niewolnictwa, jednocześnie zapewniając, że miłość chrześcijańska może przezwyciężyć coś tak destrukcyjnego, jak zniewolenie bliźnich.Chata Wuja Toma była najlepiej sprzedającą się powieścią XIX wieku i drugą najlepiej sprzedającą się książką tego wieku, po Biblii. W pierwszym roku po jej opublikowaniu w Stanach Zjednoczonych sprzedano 300 000 egzemplarzy książki; milion egzemplarzy w Wielkiej Brytanii. W 1855 roku, trzy lata po jej opublikowaniu, nazwano ją najpopularniejszą powieścią naszych czasów. Wpływ przypisywany tej książce jest ogromny, wzmocniony przez historię, według której gdy Abraham Lincoln spotkał Stowe na początku wojny domowej, Lincoln oświadczył: Więc to jest ta mała dama, która rozpoczęła tę wielką wojnę.
Światowej sławy archeologowie, Tim Mayer i Sara Frei, zostają wezwani do Berna. Od pełnomocnika Rady Federalnej dowiadują się, że jakiś czas temu niejaki Mark Radke przekazał szwajcarskiemu rządowi mapę składająca się z dwudziestu trzech kart zapisanych w języku pragermańskim. Prowadzi ona do Syrii, gdzie najprawdopodobniej ukryte zostały dzieła sztuki zrabowane przez nazistów podczas drugiej wojny światowej. W międzyczasie zostaje porwana córka znanego profesora Bertranda Cologne, pracownika ośrodka badawczego CERN, który w najbliższych dniach zamierzał zaprezentować światu swój najnowszy wynalazek Magnetron. Czy zakrojona na szeroką skalę ekspedycja archeologiczna ma jakiś związek z porwaniem Laury Cologne? I jaką rolę w tej piekielnej intrydze gra Mark Radke, który jakiś czas temu zaczął spotykać się z córką profesora? Wspaniałe pustynne krajobrazy, stare zamki, podwodne jaskinie, zabytkowe miasta przedwojennej Syrii, nieprawdopodobna legenda i skrywana przez lata tajemnica, której ujawnienie odciśnie piętno na losach współczesnego świata. Przygoda i sensacja najwyższych lotów.
Najbardziej znany z trzech dialogów tworzących pierwszą część Ragionamenti, czyli Rozważań, Pietra Aretino. Podstarzała kurtyzana Nanna prosi przyjaciółkę Antonię o radę, jaką drogę życiową wybrać dla swej dorastającej córki. Sama zdobyła bogate doświadczenie: była mniszką, mężatką, a wreszcie kurtyzaną. Namówiona przez Antonię, w trzech kolejnych dniach opowiada przyjaciółce niektóre ze swoich przygód, przedstawia korzyści, niebezpieczeństwa i przyjemności, jakie przynosi każdy z trzech sposobów życia. Żywoty kurtyzan to rozmowa na temat służby Wenerze. Pikantne historyjki, dowcipnie opowiedziane żywym, codziennym językiem, ukazują prawdziwy obraz renesansowego społeczeństwa i jego obyczajowości. Różnorodne charaktery i typy ludzkie, gry pożądania i miłości, kosztowne podarunki, wyłudzenia i podstępy, by zapewnić sobie jedzenie, odzież, dobytek składają się na powodzenie zbioru barwnych anegdot, który mimo oskarżeń o niemoralność i zakazów przez pokolenia krążył w nielegalnym obiegu.
Warszawa, lata 30. XX w. Niezbyt rozgarnięty włamywacz Jan Wielgus wychodzi z więzienia po odsiedzeniu stosunkowo niedługiej kary. Już po opuszczeniu przez niego murów więziennych okazuje się, że Wielgus to nikt inny, jak „Mister X”, słynny włamywacz, którego nikt dotychczas nie złapał. „Mister X” zasłynął wyjątkowo sprytnie poprowadzonymi i śmiałymi akcjami, w których okradł sejf banku w Katowicach, jak także pozbawił drogocennych klejnotów nie jednego arystokratę. Wielgus kupuje bilet na pociąg z Poznania do Warszawy. W przedziale spotyka Juliusza Wermonda, Polaka z Marsylii, który jedzie odebrać gigantyczny spadek. Przypadek sprawia, że „Mister X” staje się Wermondem, a Wielgus umiera. Słynny złodziej jednak tym razem sam stanie się celem osób, które chcą przejąć spadek.
Warszawa, lata 30. XX w. Niezbyt rozgarnięty włamywacz Jan Wielgus wychodzi z więzienia po odsiedzeniu stosunkowo niedługiej kary.
Już po opuszczeniu przez niego murów więziennych okazuje się, że Wielgus to nikt inny, jak „Mister X”, słynny włamywacz, którego nikt dotychczas nie złapał. „Mister X” zasłynął wyjątkowo sprytnie poprowadzonymi i śmiałymi akcjami, w których okradł sejf banku w Katowicach, jak także pozbawił drogocennych klejnotów nie jednego arystokratę. Wielgus kupuje bilet na pociąg z Poznania do Warszawy. W przedziale spotyka Juliusza Wermonda, Polaka z Marsylii, który jedzie odebrać gigantyczny spadek. Przypadek sprawia, że „Mister X” staje się Wermondem, a Wielgus umiera. Słynny złodziej jednak tym razem sam stanie się celem osób, które chcą przejąć spadek.
Warszawa, lata 30. XX w. W gazetach pojawia się wzmianka o skarbie ukrytym we dworze Dębów pod Skierniewicami. Jak się okazuje, skarbu szukali już dawni właściciele majątku, Szotarscy, których potem sytuacja zmusiła do sprzedania dworu i wyprowadzenia się do skromnego lokalu w Warszawie. Na skarb ma chrapkę wiele osób, w szczególności tajemniczy baron Rooner i jego niewyględny przyjaciel Niegoda. Zatrudniają oni sekretarkę, Danusię Warczakównę, która wynajduje dla nich wzmianki w prasie na temat majątku Dębów. Pewnego dnia Danusia znajduje pamiętnik dawnej właścicielki dworu, Danuty Szotarskiej. Zabiera go z biblioteki
i pokazuje swojemu sąsiadowi Antkowi, który również poszukuje skarbu.
Fragment książki:
– W ostatnich czasach stałeś się roztargniony i zapominasz, czym byś był bez Niegody! Ciekawe, czy twoi wypomadowani przyjaciele nie odwróciliby się od ciebie, gdybym opowiedział im coś niecoś o panu baronie – ciągnął ironicznie Niegoda.
Rooner usiadł w klubowym fotelu, nerwowym ruchem wyjął papierosa z papierośnicy i zaciągnął się dymem, starając nie patrzyć na żółte, zepsute zęby, którymi Niezgoda obgryzał paznokcie.
– Mam dla ciebie ciekawą nowinę – rzekł Niegoda po chwili.
– Jaką? – spytał spokojnie Rooner.
Zamiast odpowiedzi, Niegoda wyciągnął z kieszeni zmiętą gazetę i rzucił ją na kolana przyjaciela.
– Przeczytaj ustęp, który zakreśliłem czerwonym ołówkiem – powiedział sucho. – Sądzę, że zainteresuje cię wzmianka o ukrytym skarbie!
Lata 30. XX w., Stany Zjednoczone. W Chicago zostaje uprowadzona Anita Childs, córka niezwykle bogatego i wpływowego przemysłowca. Niebawem miała wyjść za mąż za Polaka Stefana Ronickiego.Za porwaniem stoi banda słynnego „Kameleona”. Problem w tym, że każdy z bandy chce sam przejąć stutysięczny okup za porwanie. Zaczyna się wyścig i podchody, kto sprytniej i szybciej umówi się z rodziną porwanej na przekazanie pieniędzy. Okazuje się, że w sprawę zamieszani są także zaufani ludzie z najbliższego otoczenia Childsa...
Fragment książki:
Było to tym więcej usprawiedliwione, że wedle wywiadu, jaki Tom zdołał już przeprowadzić z przechodzącą przez ogród służącą, Mr Childs nie opuścił jeszcze sypialni. Zostało zatem około dwóch godzin czasu do chwili wyjazdu chlebodawcy, które można było spędzić na pogawędce ze starym gadułą.
– Hej, John! – krzyknął Tom, powstając od kierownicy, by udać się w głąb ogrodu na poszukiwanie starego.
John jednak nie odpowiadał. Szofer przemierzył więc wszystkie parkowe alejki, a widząc, że go tutaj nie znajdzie, skierował kroki w stronę niewielkiej budki, w której John stróżował przy głównej bramie.
Śmiało pchnął małe drzwiczki i... nagłe zdumienie zatrzymało go w miejscu. Na podłodze leżał John, skrępowany silnymi oplotami powroza.
Kiedy minęło pierwsze wrażenie, jakie siłą rzeczy musiał wywrzeć tego rodzaju widok, Tom podszedł do leżącego i teraz stwierdził że w otwartych ustach stróża tkwi duży knebel sporządzony na poczekaniu z jakiejś szmaty. Jednym szarpnięciem oswobodził mu zdrętwiałe szczęki i stary otworzył oczy.
– Hej, John!... kto was tak urządził? – krzyczał, potrząsając go za ramiona.
Lata 30. XX w., Stany Zjednoczone. Mister Logan spotyka na statku Olympic komandora Carside’a, który właśnie wykradł Niemcom tajne dokumenty i recepturę zabójczego gazu bojowego. Amerykański szpieg podejrzewa, że będą chcieli go zabić nim dopłynie do kraju. I tak rzeczywiście się dzieje. Carside zostaje zamordowany, a mister Logan podejmuje się znalezienia jego mordercy. Co ciekawe, dokumenty wiezione przez Carside’a znikają. To dopiero początek długiej historii, w której stawce jest przyszłość świata. Niemcy i Japonia podpisały sojusz, na mocy którego wypowiadają wojnę Stanom Zjednoczonym. Japońska flota atakuje Hawaje. Niemieckie zeppeliny mają lecieć nad Nowy Jork. W Stanach działa tajemnicza szajka, która organizuje zamachy.
Fragment książki:
Detektyw [...] zapytał półgłosem:
– Pan kapitan posłał boya po komandora Carside’a?
– Tak – odparł Seattle.
– Stało się nieszczęście, panie kapitanie. Usłyszałem właśnie wołanie chłopca i w kabinie numer sto dwa znalazłem komandora Carside’a martwego.
Ponad wrzawę wykrzykników, jakie padać jęły z ust przerażonych pasażerów, wybił się głos mister Logana.
– Komandor Carside nie żyje?
– Tak, mister.
Kapitan Seattle chciał o coś pytać, lecz Anglik ujął go za rękę.
– Pan pozwoli, panie kapitanie. Przede wszystkim gdzie jest lekarz okrętowy?
– Doktor Harriman jest na pokładzie.
– A więc niech natychmiast uda się z nami do kabiny Carside’a. Mister Dreamer i boy pójdą z nami.
Logan zwrócił się do pasażerów:
– Stała się rzecz straszna – rzekł – proszę o zachowanie powagi i spokoju! Jeżeli to morderstwo – morderca jest wśród pasażerów lub załogi Olympica i kimkolwiek by był, nie ujdzie surowej kary.
Warszawa, lata 30. XX w. Literat Jerzy Korski spotyka na ulicy umierającego mężczyznę, który mówi mu hasło z prośbą o przekazanie go niejakiej Marii Czukiewiczowej. Już za chwilę Korski zostaje porwany przez członków tajemniczej organizacji i poddany torturom. Podaje im mylne hasło i dociera wreszcie do Czukiewiczowej. Jednak to dopiero początek jego problemów. W historię z porwaniem nie wierzy jego narzeczona Jadwiga, córka bogatego przemysłowca Dulemby. Ten z kolei zamierza ożenić się z dużo młodszą od siebie Martą Dordonową, która czyha na jego majątek. Złoto i krew to połączenie kryminału salonowego z sensacyjną akcją szpiegowską.
Fragment książki:
– Pójdziesz natychmiast, ale natychmiast – na ulicę Kredytową... Pod numer 123... Tam zamieszkuje na pierwszym piętrze pani Czukiewiczowa...Wymienisz jej dwie cyfry... 23 i 15... Będziesz pamiętał... 23 i 15...
– Tak... tak... – powtórzył zdumiony – 23 i 15... Czy ta pani zrozumie?
– Doskonale zrozumie! – teraz Korski spostrzegł dopiero, że nieznajomy przemawia wybitnie cudzoziemskim akcentem. – Zrozumie... Grozi jej ogromne niebezpieczeństwo... Spełnisz mą prośbę?...
– Spełnię!...
– Jedno tylko jeszcze... – wargi mężczyzny poruszały się coraz powolniej, a głos brzmiał cicho.– Jedno... Nachyl się bliżej...
Korski, aż ukląkł na ziemi i przyłożył do jego ust swe ucho,
– Jedno... – tamten ledwie z siebie wyrzucał wyrazy, – Ani słówka nie szepniesz... o tym...nikomu... A zwłaszcza... Policji!...
– Policji?
Na Śląsku działa siatka szpiegowska wykradająca techniki produkcji z hut cynku. Do rozwiązania tej sprawy oddelegowany zostaje major Wichurski z kontrwywiadu, któremu pomaga porucznik Ewa Jasińska i kilku innych oficerów. Zaczynają od przeglądania życiorysów pracowników zakładów hutniczych. Sprawa okazuje się dużo bardziej skomplikowana niż wydawało się na początku. W lasku przy osiedlu górniczym milicjanci odkrywają długo leżące zwłoki. Czy historia szpiegowska ma jakiś związek z działającym w czasach wojny partyzanckim oddziałem niejakiego "Czarnego"?
Powieść ukazała się w 1963 r. pod pseudonimem Stanisław Mierzański.
Roderick Drew, młody chłopak z Detroit, wyrusza na głęboką północ, by towarzyszyć Wabigoonowi – półkrwi Indianinowi – oraz doświadczonemu traperowi Mukokiemu w polowaniu na wilki, których skalpy przynoszą cenny zarobek. Wędrując przez ośnieżone lasy i zamarznięte jeziora, bohaterowie mierzą się nie tylko z groźnymi watahami, ale też z okrutnymi banitami Woongami, którzy nie zawahają się zaatakować. W tle dramatyczna historia miłości, zdrady i plemiennej waśni, która kładzie się cieniem na życie Mukokiego. Każdy krok bohaterów to walka z czasem, pogodą i nieznanym zagrożeniem. Czy uda im się przetrwać w obliczu rosnących niebezpieczeństw? Nowe tłumaczenie Pełna wersja tekstu Wydanie ilustrowane
Zbiór wszystkich znanych 20 krótkich opowiadań Oscara Wilde. Pierwotnie opowiadania ukazały się w czterech tomach: Szczęśliwy książę oraz inne opowiadania, Dom z granatów, Zbrodnia Arthura Savile'a i inne historie oraz Wiersze prozą. Poruszają one kwestie miłości, cierpienia, ubóstwa, chciwości, samolubstwa, samochwalstwa i innych przywar i uczuć ludzkich w zawoalowany sposób. Przedstawiony świat jest pełen niezwykłych zdarzeń, które często trudno sobie wyobrazić. Oscar Wilde w wybitny sposób miesza grozę z humorem, czym sprawia, że opowiadane przez niego historie wymykają się wszelkim znanym czytelnikom ramom. Lektura jego opowiadań jest nie tylko doskonałą rozrywką, lecz także osobliwą, i z pewnością wartą przeżycia, wycieczką po Anglii końca XIX wieku. Wydanie ilustrowane z rysunkami z początku XX w.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
