Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Zbiór gier i quizów do rozwiązywania w towarzystwie zabawnego, najnowszego mówiącego pióra, które przeprowadzi dziecko przez zadania dzięki wiadomościom głosowym i sympatycznemu, świetlnemu kapelusikowi. Fantastyczna podróż przez świat wiadomości przedszkolnych, którą dziecko może podjąć samodzielnie lub w towarzystwie przyjaciół, rywalizując w wesołej atmosferze i sprawdzając swoją wiedzę. W zestawie wiele materiałów z mocnego kartonu, które wraz z kostkami i piórem pozwolą dziecku zmierzyć się z aż 50 różnymi zadaniami. Wszystkie zadania mają funkcję autokorekty.
Wiek graczy: 3-6
Liczba graczy: 1+
Publikacja „Recepcja mediów przez dzieci w wieku szkolnym” pod redakcją Barbary Bonieckiej i Anny Granat jest trzecim tomem serii „Recepcja mediów” (…). Książkę tę oceniam jako potrzebną i ważną zarówno z punktu widzenia wiedzy w zakresie zmian społeczno-kulturowych, dokonujących się w polskim społeczeństwie, jak i w zakresie praktyki edukacyjno-wychowawczej. Autorzy poszczególnych opracowań zamieszczonych w tomie diagnozują wielostronnie i w sposób interdyscyplinarny recepcję mediów – radia, telewizji, Internetu – przez młode pokolenie odbiorców (użytkowników), oceniają wpływ mediów w formowanie młodego pokolenia oraz prognozują zmiany w tym zakresie, a także proponują pewne działania praktyczne w obszarze edukacji medialnej.
Z recenzji prof. UW dr. Hab. Józefa Porayskiego-Pomsty
„Szczęśliwe dziecko to szczęśliwy dorosły” to motto nadrzędne dla całej książki Wojciecha Eichelbergera. Ten bestsellerowy poradnik powinien przeczytać każdy z rodziców. Autor przekazał w nim pozornie prostą prawdę - jeśli rodzice pragną, by ich dziecko było zadowolone z życia, powinni przede wszystkim zadbać o samego siebie, nie zaniedbując przy tym relacji ze swoją pociechą. W książce często pojawia się motyw symbolicznej „walizki”. Jest ona skrótem myślowym, ale i świetnym symbolem dla zasady „Co włożysz, to wyjmiesz”. Autor, znany psychoterapeuta próbuje pokazać w ten sposób, jak wiele dla przyszłości dziecka znaczy jego wychowanie.
Książka jest zapisem rozmów, które Wojciech Eichelberger prowadził z Anną Mieszczanek. Poruszane są w nich tematy zauważenia dziecka, wysłuchania go i dania dziecku nadziei, której nie wolno nam zawieść. Jednym z poruszanych tematów jest zjawisko agresji. Rozmowa ta skupia się na niewłaściwym zachowaniu dzieci w stosunku do rodziców oraz powodach, które do tej agresji prowadzą.
Kolejną, złotą zasadą, którą z tej lektury powinniśmy wynieść i o niej pamiętać to „Tyle wymagań, ile miłości”. Oby obie pomogły czytelnikom stać się ludźmi szczęśliwymi. I dać szczęście ich dzieciom.
Wojciech Eichelberger – psycholog i psychoterapeuta, współtwórca pierwszych ośrodków psychoterapii w Polsce. Założyciel Instytutu Psychoimmunologii (IPSI) w Warszawie. Jest autorem i współautorem wielu bestsellerowych książek, m.in. „Męskie pół świata”, „Życie w micie”
Anna Mieszczanek – dziennikarka, wydawca książek a także inicjatorka kampanii „Zrobione–Zapłacone” na rzecz gratyfikacji domowej pracy kobiet. Od dwunastu lat przede wszystkim mediatorka i family coach w Ośrodku Mediacji i Pomocy Rodzinie.
Książka:
- zawiera przegląd rodzinnych, społecznych i szkolnych źródeł problemów z dyscypliny, który ma pomóc w autodiagnozie i wypracowaniu przyszłym i obecnym nauczycielom własnej teorii zarządzania klasą
- przedstawia osiem sprawdzonych empirycznie systemów zachowania dyscypliny w klasie. Wśród nich znajdują się teorie psychologiczne (Burrhusa F. Skinnera, Erica Berne), psychiatryczne i psychoterapeutyczne (Rudolfa Dreikusa, Lee Cantera)
- relacjonuje główne problemy dyscyplinarne, takie jak; przemoc w szkole czy skutki kulturowego, społecznego i etnicznego zróżnicowania uczniów
- podsuwa sposoby postępowania i wypracowania własnych metod pracy z uczniami agresywnymi i modelu przeciwdziałania przemocy w szkole
- jest napisana przystępnym jezykiem, z licznymi przykładami z życia szkolnego
Bloki do zabaw logopedycznych. Dzięki rozmaitym aktywnościom zebranym w blokach dzieci z przyjemnością będą ćwiczyć wymowę i doskonalić artykulację. Jeden blok to zestaw zabaw wspomagających wymowę głoski SZ, a w drugim zebrane zostały ciekawe ćwiczenia i różne zabawy pozwalające ćwiczyć wymowę głoski R. Zeszyty opracowała logopeda z wieloletnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, Ewelina Protasewicz.
Ta historia zmagań z niewiedzą i podwójnymi standardami zaczyna się pod koniec XIX wieku, kiedy mężczyźni uczyli się seksu od prostytutek, a powszechność wstydliwych chorób była tajemnicą poliszynela. Jest to pierwsza krytyczna praca o polskim wychowaniu seksualnym w XX wieku. Dowiemy się z niej, jak to się stało, że nagle na początku stulecia bocian przestał podrzucać dzieci, a opowieści o kwiatkach i pszczółkach już nie wystarczały dorastającym dziewczętom i chłopcom. Poznamy kobiety i mężczyzn, którzy mieli odwagę zmienić to, jak pisano o seksie. Zrozumiemy, co wspólnego z pożyciem ma obserwacja łosi. Zajrzymy do podręcznika szkolnego, który komuniści skazali na przemiał, by nie urazić wiernych, i zobaczymy, że nie wszystkie spiżowe postaci polskiej seksuologii zasługują na bezkrytyczny kult. Wreszcie usłyszymy ludowe pieśni dostarczające więcej informacji niż postępowe poradniki.
Wiedza to za mało!Trzeba jeszcze umieć ją przekazać... Ta książka to owoc dwóch dekad doświadczeń nauczyciela, trenera i szkoleniowca, który w swojej karierze pracował w siedmiu językach, zarówno z małymi, jak i wielotysięcznymi grupami. To efekt nieustannego samodoskonalenia się, uczenia od najlepszych, wypadkowa wspólnych doświadczeń, jakie stały się udziałem Mateusza Grzesiaka i jego uczniów dziś samodzielnych trenerów, szkoleniowców, nauczycieli. To skarbnica otwarta na każdego, kto rozumie nauczanie jako pracę i misję, której celem jest pomaganie innym w zdobywaniu nowych kompetencji.Czytając Psychologię nauczania dowiesz się, jak skutecznie przekazywać posiadaną wiedzę. Poznasz skuteczne prawdy, którymi kierują się najlepsi praktycy zawodu. Zrozumiesz, czym jest stan trenera i jak zarządzać swoimi emocjami i zachowaniami jak stać i siedzieć, jak mówić, jak się poruszać, jak przekazywać uczucia etc. Odkryjesz narzędzia, które pozwalają szybciej i efektywniej przekazywać uczestnikom informacje dotyczące budowania ćwiczeń i materiałów szkoleniowych. Zobaczysz, na czym polega współpraca z publicznością, jakie problemy pojawiają się na linii grupatrener i dowiesz się, jak je rozwiązywać. Opanujesz zasady logistyki szkoleń oraz reguły szkoleniowego biznesu. Dzięki tej książce nauczysz się uczyć, szczególnie gdy przedstawioną teorię wesprzesz praktycznymi ćwiczeniami, których znajdziesz tu wiele.Dr Mateusz Grzesiak psycholog interdyscyplinarny i międzynarodowy trener, przedsiębiorca i autor 12 książek.
Gdy Autor usłyszał: „Powrót ojców to kłamstwo, ojcowie wracają tylko w weekendy”. Pomyślał wówczas, że nie może być tak źle, że zna mężczyzn, dla których ojcostwo to jak wygrać wszystko.
Tak powstał „Halo tato", cykl reportaży o dobrym ojcostwie. Bohaterowie Konrada Kruczkowskiego to osoby, które rolę ojca pełnią mimo wielu trudności, ale żaden z nich nie narzeka. Niektórzy ojcowie jeżdżą na wózkach, inni wychowują dzieci głuche, niektórzy są samotnymi ojcami.
Autor prezentuje dobrą szkołę reportażu, pokazuje zjawisko od szczegółu do ogółu. Jest wrażliwym i uważnym obserwatorem, daje swoim bohaterom konieczną przestrzeń, a czytelnikom stawia raczej pytania, nie tezy.
Za jeden z reportaży, które znalazły się w książce pt.„Jesteśmy Głusi” autor otrzymał Nagrodę Newsweeka im. Teresy Torańskiej.
Bajki terapeutyczne pokazują, jak radzić sobie z najczęściej pojawiającymi się u dzieci emocjami: nieśmiałość, strach, zazdrość, nieumiejętność współpracy, radość, smutek. Mają na celu uspokojenie emocji, obniżenie lęku, objaśnienie reguł otaczającego świata.
To 19 scenariuszy wraz z propozycjami zabaw dla dzieci młodszych i starszych oraz kartami zadaniowymi.
Scenariusze zakładają powtarzalny układ pracy z grupą przedszkolną: zabawa powitalna, odczytanie bajki przez nauczyciela, wspólna analiza treści bajki, zabawy związane z tematem, praca z kartami.
Diagnoza interdyscyplinarna rozumiana jako proces stanowi szereg profesjonalnych i wielospecjalistycznych zamierzonych i ustrukturyzowanych czynności, których podstawowym celem powinna być identyfikacja zdolności poznawczych oraz określenie możliwości rozwojowych, a także wskazanie przyczyn zachowań odbiegających od normy i utrudniających jednostce funkcjonowanie w przestrzeni edukacyjnej i społecznej. Natomiast diagnoza interdyscyplinarna, która jest efektem końcowym (wynikiem) tego procesu, powinna mieć na uwadze szerokie poznanie jednostki, osadzone wielokontekstowo i ujmowane z różnych perspektyw, oraz uwzględniać analizę zebranych danych, będąc warunkiem koniecznym najlepszego i optymalnego wykorzystania potencjału oraz ilorazu rozwojowego jednostki.
W tym ujęciu diagnoza interdyscyplinarna jest punktem odniesienia dla działań modyfikacyjnych, edukacyjnych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych.
W monografii wyodrębniono cztery części poświęcone wybranym zagadnieniom diagnozy interdyscyplinarnej, decydujące o globalnym i wielospecjalistycznym poznaniu dziecka. Pierwsza część Podstawy diagnozy interdyscyplinarnej została poświęcona fundamentom diagnozy interdyscyplinarnej, na którą składa się diagnoza pedagogiczna i psychopedagogiczna oraz medyczna (neurologiczna i psychiatryczna) dziecka. Część druga Diagnoza funkcji podstawowych. Wybrane zagadnienia odnosi się do kierunków diagnozy funkcjonalnej, stanowiącej interdyscyplinarny opis funkcjonowania dziecka, oraz jest diagnozą wyjściową, która daje początek edukacji dla rozwoju. Część trzecia Diagnoza wybranych zaburzeń rozwojowych to opis i charakterystyka procesu diagnozy, który powinien zostać przeprowadzony, aby ocenić i poznać dziecko z zaburzeniami rozwojowo-funkcjonalnymi. Część ostatnia, zatytułowana Wybrane problemy diagnozy logopedycznej, dotyczy rozpoznania logopedycznego, które powinno zostać przeprowadzone w przypadku wystąpienia określonych nieprawidłowości rozwojowych mowy.
Monografia jest skierowana do szerokiego grona Czytelników związanych ze środowiskiem naukowo-badawczym oraz praktyką pedagogiczną: nauczycieli i specjalistów zajmujących się szeroko pojętą terapią, a także rodziców i studentów pedagogiki zainteresowanych problematyką diagnozy interdyscyplinarnej. Należy podkreślić, że opracowanie może być podstawą do dalszych analiz i naukowo-praktycznych poszukiwań skierowanych na wskazanie rozwiązań odnoszących się do profesjonalno-systemowego wsparcia dziecka z problemami rozwojowo-funkcjonalnymi.
Epidemia EGOizmu jest prawdopodobnie najważniejszą książką tej dekady przeznaczoną dla rodziców. McCready błyskotliwie prowadzi czytelników od niezdrowego rodzicielstwa do fascynującej przygody, przy czym robi to w prosty, zabawny i bardzo skuteczny sposób.
dr Meg Meeker, autorka bestsellera Mocni ojcowie, mocne córki
W dzisiejszym zabieganym świecie rodzice starają się natychmiast zaspokoić żądania dzieci. Chcąc dla nich jak najlepiej, zbyt często im pobłażają i mają problem z asertywnym stawianiem granic. Dzieci z kolei są przekonane, że świat kręci się wokół nich. Przyzwyczajone do wydawania rozkazów dorastają z roszczeniowym i egoistycznym podejściem do życia.
Obie strony ponoszą konsekwencje takiej postawy. Rodzice przestają oczekiwać od dzieci wdzięczności czy pomocy w obowiązkach, a dzieci z upływem czasu mają coraz większe trudności z odnalezieniem się w sytuacjach, gdy coś idzie nie po ich myśli.
W tej mądrej i inspirującej książce Amy McCready proponuje 35 narzędzi, które skutecznie pomagają rodzicom w konsekwentnym stawianiu granic, eliminowaniu postaw roszczeniowych oraz przygotowaniu dziecka do samodzielności. Dziecko nauczy się m.in. odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu domowym, zdrowego podejścia do pieniędzy i posiadania oraz rozwiązywania konfliktów z szacunkiem dla innych.
Jak wygląda epidemia EGOizmu?
Bierzesz odpowiedzialność za to, co dzieci mogłyby zrobić same.
Nagradzasz dzieci, aby zachęcić je do współpracy.
Nieustannie ratujesz je z opresji, dowożąc do szkoły zapomniane przedmioty i przypominając o ważnych terminach.
Nie możesz zrobić zakupów w sklepie bez konieczności kupienia dzieciom łakoci.
Dzieci zazwyczaj się dąsają lub awanturują, jeśli nie mogą dostać tego, czego chcą.
Dzieci nie wykazują cierpliwości, aby czekać na coś, czego bardzo pragną.
Brzmi znajomo? Pomóż dziecku stać się samodzielnym i odpowiedzialnym dorosłym!
O autorce:
Amy McCready – autorka książki Dziecko, czy muszę ci to jeszcze raz powtarzać?, założycielka platformy warsztatowo-edukacyjnej promującej pozytywne metody wychowania Positive Parenting Solutions. Jako doradca rodzicielski regularnie współpracuje z programem „Today”. Mieszka z mężem i dwoma synami w Raleigh w Karolinie Północnej.
Kompletny program terapii SAZ (Stosowana Analiza Zachowania, ang. Applied Behavior Analysis - ABA) stworzony dla osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w wieku rozwojowym od około roku do czterech lat. Zawiera wszystko, co jest potrzebne, żeby nauczyć dziecko umiejętności z poziomu podstawowego, takich jak prawidłowa postawa podczas zajęć, zdolność do minimalnego skupienia uwagi, nawiązywanie i utrzymywanie kontaktu wzrokowego, umiejętności motoryczne, podstawowe umiejętności językowe związane z mową bierną i czynną, podstawowe czynności związane z zabawą oraz podstawowe umiejętności samoobsługowe. Niniejsza książka powstała w oparciu o dowody naukowe i stanowi przewodnik dla terapeutów, jak krok po kroku wykorzystać SAZ, żeby nauczyć dziecko ponad 140 umiejętności podstawowych. Program można dostosować do potrzeb i zainteresowań ucznia według wskazówek zawartych w książce. Na dołączonej płycie DVD można znaleźć pomoce naukowe potrzebne do przeprowadzenia programu, w tym ponad 1000 kart z kolorowymi obrazkami, wygodne wersje programów szczegółowych do wydrukowania, formularze danych oraz listy zadań. Autorki udzielają także rad na temat tego, jak stworzyć skuteczne środowisko do terapii SAZ, a także dzielą się wieloma praktycznymi strategiami nauczania, które zapewnią sukces w terapii.
Biblioteka Gerontologii Społecznej jest przedsięwzięciem naukowym powstałym z inicjatywy badaczy skupionych wokół tematyki psychospołecznego funkcjonowania osób starszych w Polsce i za granicą. Wydane do tej pory tomy poruszały szereg zagadnień związanych z różnorodną problematyką edukacyjną, społeczną, medyczną, zdrowotną czy też zagospodarowania czasu wolnego. W wybranych tekstach poprzednich tomów można było dostrzec, iż niektórzy autorzy podkreślają znaczenie zmian technicznych determinujących jakość życia osób starszych. Idąc tym tropem zespół redakcyjny postanowił poświęcić kolejny tom zagadnieniu rozwoju społeczeństwa informacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem wątków andragogicznych, tym samym służąc m.in. podniesieniu jakości kształcenia najstarszej, zmarginalizowanej na tle technologicznym grupy społecznej.
Tom został podzielony na trzy główne działy: seniorzy w „płynnej ponowoczesności”, edukacja osób starszych w zakresie nowych mediów, e-usługi i e-rozwiązania dla osób w „złotym wieku”. Pierwszy składa się głównie z tekstów przeglądowych, ukazujących zależność pomiędzy zmianami społecznymi a implementacją rozwiązań technicznych w życie codzienne oraz zawodowe.
Drugi wyodrębniony dział ukazuje dydaktyczne aspekty i możliwości, a także wyniki badań związane z przygotowaniem seniorów do odbioru oraz sprawnego korzystania z nowych mediów. Ostatni dział, podnoszący problematykę e-usług dla osób starszych, podkreśla różnorodność mediów elektronicznych jako narzędzi służących podnoszeniu jakości życia. Autorzy ukazują znaczenie e-usług i rozwiązań takich jak: blogi internetowe, portale społecznościowe i dyskusyjne, sklepy internetowe, telefony komórkowe, e-nauczanie czy też – coraz mniej futurystyczne – medialaby. Zebrane teksty są napisane przez pracowników polskich ośrodków naukowych (Kraków, Bielsko-Biała, Wrocław, Warszawa, Poznań) jak i zagranicznych (Bratysława, Dortmund). O wartości praktycznej zgromadzonego materiału świadczy fakt, iż część autorów odwołuje się do własnych doświadczeń dydaktycznych zdobytych podczas kształcenia seniorów.
Terapia schematów stworzona przez doktora Jeffreya E. Younga to nowatorskie podejście terapeutyczne wywodzące się z tradycyjnego nurtu poznawczo-behawioralnego. Łączy aspekty terapii poznawczo-behawioralnej z innymi modelami terapeutycznymi, między innymi z teorią przywiązania, z koncepcją psychodynamiczną oraz z modelami terapeutycznymi skoncentrowanymi na emocjach. Celem terapii schematów jest pomoc pacjentom w rozpoznaniu ich podstawowych potrzeb emocjonalnych i wskazanie, jak mogą je zaspokoić. Terapia ta znajduje zastosowanie szczególnie w przypadku pacjentów z długotrwałymi, utrwalonymi problemami emocjonalnymi, także z zaburzeniami osobowości. Doktor Christof Loose idzie o krok dalej i prezentuje zastosowanie terapii schematów w pracy z dziećmi i młodzieżą oraz z ich rodzicami. Podręcznik pod jego redakcją został napisany przez klinicystów dla klinicystów. W sposób niezwykle przystępny prezentuje teoretyczne i praktyczne zasady pracy psychoterapeutycznej z dziećmi na różnych etapach rozwoju (od narodzin do wczesnego okresu dorosłości) oraz z ich opiekunami.
Dobre maniery dla dzieci to najlepsza książka do nauki zasad dobrego wychowania. Dzieci dowiedzą się, jak należy zachowywać się przy stole, w szkole, podczas odwiedzin, na ścieżce rowerowej, w autobusie, w kinie lub podczas korzystania z internetu. Trudne zasady dobrego wychowania zostały przedstawione w formie humorystycznych wierszyków, których bohaterami są niesforne zwierzątka.
Wiersze idealne pokazują właściwe zachowanie pomijając nudne dla dzieci formuły, nakazy i zakazy.
Pozycja podzielona jest na czytelne działy, w których pogrupowano wszystkie zasady związane np. z zachowaniem podczas posiłku, w środkach komunikacji miejskiej, czy w towarzystwie.
Kolorowe i zabawne ilustracje przyciągną uwagę nawet największego urwisa! Polecamy.
Wskazówki dla nauczycieli dotyczące organizowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Zgodnie z nowymi rozporządzeniami Ministra Edukacji Narodowej z 2013 r. pomoc psychologiczno-pedagogiczna powinna być zapewniana na terenie placówki, do której uczęszcza dziecko.
Nowe przepisy obligują więc nauczycieli do wyodrębniania dzieci, które potrzebują pomocy psychologiczno-pedagogicznej, oraz zaplanowania form udzielanego wsparcia, a także do opracowania programów pracy terapeutycznej.
Ta książka to wsparcie dla nauczycieli w realizacji ich nowych zadań, zawierająca niezbędne wytyczne związane z przepisami oświatowymi, usystematyzowaną wiedzę merytoryczną oraz praktyczne wskazówki i gotowe projekty, które ułatwią stawienie czoła nowym wyzwaniom i obowiązkom.
W jaki sposób ta publikacja pomoże nauczycielom?
?przybliży pojęcie i metody diagnozy funkcjonalnej;
?uporządkuje wiedzę z zakresu prawidłowości i rozwoju dziecka w poszczególnych sferach;
?rozwinie umiejętności konstruowania prób diagnostycznych do oceny rozwoju dziecka;
?omówi ogólne zasady dotyczące organizowania działań wspierających rozwój dziecka;
?przedstawi zagadnienia dotyczące planowania terapii i doboru odpowiednich ćwiczeń;
?pokaże, jak można organizować działania wspierające w sposób praktyczny, krok po kroku.
Książka zawiera gotowe arkusze diagnostyczne!
…czyli praktyczną pomoc przy indywidualnym traktowaniu każdego dziecka i postrzeganiu go w szerszym kontekście uwarunkowań biologicznych i środowiskowych.
To bogaty zbiór doświadczenia zdobytego przez autorki w trakcie wieloletniej praktyki psychologicznej w pracy z dziećmi przedszkolnymi i nauczycielami, oparty dodatkowo o fachową literaturę z zakresu psychologii i pedagogiki.
Punkty za pochodzenie to książka o projekcie socjalistycznego uniwersytetu. Ujmując powojenną odbudowę Polski jako modernizację, śledzi próby otwarcia szkolnictwa wyższego dla klas pracujących. Traktuje o nauce i polityce, ale i zmianie społecznej: rozbudzonych nadziejach, reformach i ich społecznych konsekwencjach.
Praca Agaty Zysiak jest wyjątkowo bogata i ambitna. Odnosi się ona nie tylko do tego, jak myślimy o tym konkretnym uniwersytecie czy uniwersytetach w rządzonej przez komunistów Polsce w ich historycznych i socjologicznych kontekstach, ale porusza także ogólniejsze pytanie o rolę uniwersytetów w zmianie społecznej, zwłaszcza w XX wieku. (...) Kiedy rozważam jakość pracy naukowej, staram się brać pod uwagę nie tylko bogactwo materiału empirycznego oraz naukową i teoretyczną głębię badania, które to elementy są obecne w recenzowanej pracy. Mam przed wszystkim nadzieję dowiedzieć się czegoś ważnego. W przypadku końcowych ustaleń pracy uważam, że mamy do czynienia z tego typu istotnym i empirycznie udokumentowanym odkryciem naukowym.
Z recenzji prof. Michaela D. Kennedy'ego
W książce Agaty Zysiak dostrzegam krytycyzm w postrzeganiu rzeczywistości społecznej powojennej Polski, co pozwoliło Autorce na postawienie wielu celnych pytań. Zaowocowało to walorami dzieła: wskazaniem luk w badaniach powojennych dziejów Polski, próbą wypełnienia tych luk, pokazaniem sprzeczności i wielowymiarowości dokonujących się procesów modernizacyjnych, na co nie zdobyła się dotąd historiografia, przynosząca spłaszczony obraz rzeczywistości.
Z recenzji prof. dr. hab. Włodzimierza Wincławskiego
Prosisz dziecko, by wyłączyło telewizję, odrobiło lekcje, spakowało się do szkoły lub poszło spać. Wiesz, że słyszy, co mówisz, lecz ignoruje to. Prosisz ponownie i… nadal brak reakcji. Próbowałeś już wszystkiego, lecz żadna z tych metod nie działa. Znasz to, prawda?
Ekspertka ds. wychowania, Amy McCready, organizatorka kursów Positive Parenting Solutions (Pozytywne metody wychowywania dzieci), przedstawia metodę, która eliminuje wielokrotne powtarzanie tego samego lub krzyczenie na dzieci. Proponuje rozwiązania pełne miłości i jednocześnie niezwykle skuteczne, jeżeli chodzi o skłanianie dzieci do pożądanych zachowań.
Dwadzieścia trzy narzędzia przedstawione w tej książce są łatwe do zastosowania i bardzo efektywne. Każdy rozdział zawiera wiedzę popartą teorią z dziedziny psychologii, przykłady i metody eliminowania niepożądanych zachowań, jak również sposoby nauczania dzieci pozytywnych zasad postępowania. Porady te mają zastosowanie w stosunku do dzieci w wieku od dwóch do dwunastu lat.
Przeczytaj Dziecko, czy muszę ci to jeszcze raz powtarzać? i odkryj na nowo uroki bycia rodzicem.
***
Zawsze mówiłam, że gdyby rodzice dobrze wykonywali to, co do nich należy, to w końcu nie mieliby już nic do roboty. W książce przedstawione są narzędzia, których wszyscy potrzebujemy, by przejść na „rodzicielskie bezrobocie”. A co najlepsze, dzięki nim już nigdy nie będziesz musiał się złościć.
dr Wendy L. Walsh, ekspertka w dziedzinie zachowań ludzkich, występuje w CNN Headline News, matka dwojga dzieci
***
Znakomita książka: Amy McCready pokazuje, jak uniknąć frustracji podczas skłaniania dzieci do wykonywania nudnych, lecz niezbędnych czynności. Uczy, jak bez nieustannego powtarzania, łajania lub karania zainspirować je do dokonywania pozytywnych wyborów. Wskazując jasno kierunek działania, przekazując praktyczne wskazówki i proste metody postępowania, autorka mówi, jak położyć kres sytuacjom pełnym nerwów, irytacji, walki. Ta książka jest wybawieniem dla rodziców, którzy chcą ze swoich dzieci wydobyć to, co jest w nich najlepsze.
dr Christine Carter, autorka Raising Happiness: 10 Simple Steps for More Joyful Kids and Happier Parents
***
Jeśli kiedykolwiek, krzycząc na dzieci, zadałeś sobie pytanie: „Jak mogłem dać się wytrącić z równowagi?”, to ta książka jest dla ciebie. Amy McCready pokazuje w niej, jak utrzymać kontrolę, nie tracąc jednocześnie kontaktu z dzieckiem.
Lisa Earle McLeod, autorka książki The Triangle of Truth, która znalazła się
na liście 5 bestsellerów biznesowych „Washington Post”
Skauting
Kawalec należał do tej licznej grupy ówczesnej młodzieży polskiej, która zafascynowała się skautingiem od początku jego powstania i na zawsze pozostała mu wierna. W maju 1911 roku uczniowie klasy Vb c.k. I WSR pod kierunkiem nauczyciela Hermana Mojmira odbyli dwudniową wycieczkę w okolice Melsztyna. W ruinach zamkowych postanowili założyć drużynę skautową. Patrolowym patrolu „Lisów” został najprawdopodobniej Kawalec. We wrześniu 1912 roku samodzielna drużyna połączyła się („nastąpiła fuzja”) z drużynami podległymi władzom skautowym, a tym samym sokolim. Otrzymała numer VI, imię Bartosza Głowackiego i barwę niebieską. W roku szkolnym 1912/1913 w c.k. I WSR działała VI KDS licząca 48 skautów, której kuratorem (w praktyce drużynowym) był Herman Mojmir. W „Raporcie 6 Krakowskiej dr. skautowej za okres 1 XII 1913 do 1 stycznia 1914” Kawalec został wymieniony wśród kadry drużyny: „zawód akad. handl., członek SDS Sokoła”. Aktywnie uczestniczył w pracach Skautowego Komitetu Bojkotowego towarów pochodzących z Niemiec, który powstał we wrześniu 1913 roku. W tym też czasie został mianowany przez Krakowską Radę Drużynowych podchorążym (przybocznym) VI KDS, której drużynowym był Stefan Kuta, późniejszy komendant męskiej Chorągwi Krakowskiej. W roku szkolnym 1913/1914 drużyna miała dwie zbiórki tygodniowo w lokalu „Sokoła”, a ponadto regularnie organizowano wycieczki w okolice Krakowa. Delegatem, czyli opiekunem ze strony szkoły, był dr med. Herman Mojmir, nauczyciel gimnastyki, wielki zwolennik skautingu. Na terenie I c.k. Szkoły Realnej, gdzie działała „Szóstka”, urządzono skautowe warsztaty stolarskie, introligatorskie oraz kramik skautowy i antykwarnie. Od stycznia 1914 roku Kuta równolegle prowadził VII KDS im. Zawiszy Czarnego, działającą na terenie II c.k. Szkoły Realnej w liczbie 15 skautów, na 330 uczniów. Łącznie Kuta dowodził 67 skautami, w pełni umundurowanymi i posiadającymi wyposażenie skautowe. Skauci prenumerowali rekordową liczbę pisma „Skaut” – 60 egzemplarzy, a biblioteczka liczyła 101 książek. Kuta dużą wagę przykładał do wycieczek krajoznawczych oraz ćwiczeń polowych, których celem było zarówno poznawanie kraju, jak i przygotowanie militarne.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
