Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Harcerskie prawo, przyrzeczenie i pozdrowienie w przeszłości. I.
Skauting polski powstawał wielkim wysiłkiem zbiorowym. Starano się znaleźć jak najlepsze formy organizacyjne, starano się o jak najgłębsze ujęcie zasad ideologii.
Zasady te, wzorem skautingu angielskiego, i u nas miały być zawarte w zwięzłych punktach Prawa, umocnione w życiu każdego skauta przyrzeczeniem.
Twórcy skautingu polskiego od pierwszej chwili zajęli zdecydowane stanowisko wobec wzorów angielskich:
„angielski skauting jest rzeczą doskonałą i nie można do niej wprowadzać zmiany treści bez obawy skrzywienia tej wspaniałej idei. Tylko formę można w pewnym stopniu zmienić, dostosowując do naszych warunków“ — pisze Małkowski w jednej z pierwszych gawęd obozowych“, drukowanych w r. 1911 w „Skaucie“.
„Pomysły szlachetnego i rozumnego generała angielskiego mają w sobie tyle pierwiastków wszechludzkich, że naogół nadają się dla każdego narodu“ — pisze prof. Piasecki w przedmowie do I wydania „Harców młodzieży polskiej“, których celem było „spolszczenie dzieła Baden Powella w całym tego słowa znaczeniu“.
Polskość ruchu polskiego miała się wyrazić również i w naszym Prawie skautowym, które miało być równie wszechludzkie jak skauting i równie polskie jak nasze stare tradycje i idea, w imię której Harcerstwo budziło się do życia w przededniu ostatniej, zwycięskiej walki o niepodległość.
Prawo tworzono wolno, stopniowo przechodząc od tłumaczenia przez niejednokrotne zmiany do wyrażenia się bardziej polskiego.
W pierwszych latach władze skautowe nie wydawały rozkazów, okólników i t. p. Skauting był o wiele bardziej ruchem, niż organizacją. Dzielono się dorobkiem, podawano przez „Skauta“ i bezpośrednio do wiadomości wszystkich takie czy inne projekty polskich form, dyskutowano z polskiego punktu widzenia różne zagadnienia skautowe.
Birmingham, dnia 4. lipca 1913.
(Międzynarodowy zlot skautów w Birmingham).
Twórca skautu może być dumny ze swego dzieła! To, co go tu otacza, to, co go niezawodnie napawa głębokiem zadowoleniem, to nie zwyczajna sława, nie banalny rozgłos, ale serdeczna, wielka miłość młodzieży i całego społeczeństwa angielskiego. Te setki tysięcy młodych dusz, którym on wskazał drogę działania, kroczą teraz śmiało ku temu celowi, z imieniem Baden-Powella na ustach. Sama postać twórcy skautu, będącego obecnie w sile wieku, jest niezwykle sympatyczna.
Pogodna twarz, jasne otwarte czoło, dziecięce niemal, wielkie, spokojne oczy, uśmiech dobroci nigdy nie znikający z twarzy — wszystko to znamionuje człowieka, który ukochał dobre strony duszy młodzieży, jej pęd do bohaterstwa, jej zapał i odwagę, jej dumę i szlachetność i te dobre strony chce rozwinąć dla dobra swego narodu, jak słońce rozwija kwiaty. Udało mu się już dziś skupić dokoła swych dążeń setki tysięcy młodszych i starszych druhów, dążących śmiało do osiągnięcia ideału skauta. Ideałem tym jest: człowiek zdrów i silny fizycznie, etycznie czysty, umiejący sobie radzić w każdej sytuacyi, pomagający bliźniemu radą i uczynkiem, zawsze pogodny, nigdy nie rezygnujący z raz wytkniętego celu, człowiek pewny, zaufania położonego w nim nigdy nie zawodzący, o twardych, granitowych przekonaniach, o duszy, która wichrami życia i burzą niepowodzeń niezłamana opiera się im zawsze skutecznie, niezłamana niczem, nieugięta, wolna.
Aby ten cel osiągnąć, musi skaut być uzbrojony do walki z życiem, musi umieć sam sobie wszystko zrobić, na co tylko stać młodego, silnego chłopaka. Wystawa birminghamska dowodzi, że tego, do czego młode ręce, młode głowy są zdolne, jest dużo, bardzo dużo.
Na Wielkanoc.
Żywicielko nasza, ziemio czarna,
Pod pług ciebie wzięto i pod bronę,
W łonie twojem plenne drzemią ziarna,
A my we świat twe dzieci rodzone.
Kasprowicz
Wstał ranek pogodny i świeży.
Wyszło z za nieboskłonu dobre, poczciwe wiosenne słońce i uśmiechać się poczęło do wszego stworzenia i wszelakiej rzeczy.
Padły snopy złocistych promieni i na tę czarną ziemię, która dyszeć poczęła i budzić się z martwoty długich miesięcy zimowych i wonieć tymi zapachami, które tak biorą za serce każdego człowieka przyrodę miłującego...
Dyszała radośnie, ale i ciężko równocześnie, umęczona, przesiąknięta „gorącą żołnierską krwią młodą“, zryta granatami, skopana rowami strzeleckiemi, odrutowana, pokryta mogiłami — ziemia polska na kresach wschodnich...
Tyle burz przewaliło się przez nią, tyle nóg ją tratowało, tylu miała panów, którzy ją po macoszemu traktowali, nie pamiętając tego, co im już dała i coby jeszcze dać mogła...
Niewdzięczni, źli przywłaszczyciele!...
Aż oto do rodzonej Matki wrócili prawi, dobrzy synowie.
I już jej nie dadzą nikomu, ale najwyższą opieką otoczą, taką serdeczną synowską opieką...
Bo oni Ją kochają całą duszą!
RZEDMOWA.
Muszę się wytłumaczyć puszczając w świat broszurkę, tembardziej, że poza formą ujęcia i podejścia do zebranych i opracowanych wiadomości nic nowego ona nie zawiera.
Ale tak miało być, gdyż postawiłem sobie za zadanie: opracować broszurkę do użytku jaknajszerszej braci harcerskiej, a nie instruktorów.
Czy mi się udało — próba pracy wykaże i wtedy zdecyduję się, czy opracować następne tomiki: wywiadowca, ćwik i t.d.
Miło mi podziękować p. Dr. K. Felc i dh. Mg. L. Adamciowi za pomoc przy opracowaniu życiorysów postaci historycznych, a Redakcji „Skauta” za bezinteresowne wypożyczenie części klisz.
Stosownie do pisma G. K. H. z dnia 25.I.36 r. Nr. 350, wyjaśniam, iż „Młodzika” Harcerskie Biuro Wydawnicze zakwalifikowało tylko do użytku na terenie Chorągwi Wołyńskiej.
CZUWAJ!
Instr. dypl. W. J. ŚLIWIŃSKI
harcmistrz
SŁOWO WSTĘPNE.
W r. 1899 wynikła w Afryce wojna między Anglikami a Boerami, którzy, zabrawszy ziemie prawym jej właścicielom — Kafrom, nie chcieli pozwolić na osiedlanie się na stałe innym w dwóch republikach, Transwaalu i Oranji, któremi rządzili. O to Anglicy w swoim egoistycznym interesie wypowiedzieli im wojnę.
Wojnę obronną z Anglikami Boerowie prowadzili z wielką zawziętością, i w początkach zadali szereg klęsk przeciwnikom, nie przygotowanym na taki opór. Z jednych miejsc chcieli wyprzeć Anglików, w innych bronili się sami. Była to zatem z obu stron wojna podjazdowa. Z miejsc, gdzie bronili się Anglicy, wyróżniło się mężną obroną i wytrwałością miasto Mafeking. Boerowie, oblegający je, stracili dużo czasu, nie mogąc zdobyć miasta, i doczekali się tego, że Anglicy przyszli z odsieczą i uwolnili swoich rodaków. Od tej chwili szala szczęścia przechyliła się na stronę Anglików, którzy po 21/2 latach uciążliwej wojny odnieśli zwycięstwo i zmusili Boerów do przystania na ich warunki.
Dzielnym obrońcą Mafekingu, niezmordowanym i nieustraszonym, podtrzymującym odwagę i wytrwałość, był młody wówczas oficer, dziś jenereł, Baden-Powell. Wtedy to utworzył on drużynę młodych «wywiadowców», po angielsku «skautów», którzy pełnili podczas oblężenia rozmaite funkcje i przyczyniali się skutecznie swemi usługami do obrony.
Powróciwszy do Anglji, jenerał zajął się zaraz i tutaj zorganizowaniem podobnych drużyn skautów.
Na wstępie do swojej książki, opisującej organizację «skautów», Baden-Powell objaśnia tak jej powstanie:
«Przekonaliśmy się, jak wielkie usługi mogą oddać chłopcy-skautowie, gdy stworzyliśmy z nich oddział w oblężonym Mafekingu, podczas wojny Południowo-Afrykańskiej.
«Mafeking jest niewielkim miastem; w czasie wojny miało ono 7000 mieszkańców krajowców, 600 białych kobiet i dzieci, a do obrony zaledwie tysiąc Europejczyków — ludzi wojskowych i cywilnych.
«Nikt nie spodziewał się napadu nieprzyjaciela i nikt nie był przygotowany do obrony. Jest to jednym dowodem więcej, że zawsze powinniśmy być przygotowani na wszystko, co się zdarzyć może.
«Otóż gdy się okazało, że nieprzyjaciel idzie na nas, porozstawialiśmy całą załogę z 700 ludzi: żołnierzy, policję i ochotników, na wszystkich miejscach zagrożonych. Potem uzbroiliśmy mieszkańców miasta — około 300 ludzi. Byli pomiędzy nimi starzy osadnicy, wyćwiczeni i obyci z niebezpieczeństwami, ale byli i młodzi subjekci sklepowi, urzędnicy biur i kantorów, tacy, co nigdy nie trzymali w ręku karabina lub strzelby, ani nie mieli pojęcia o strzelaniu i mustrze; w początkach więc byli nam nieprzydatni.
Bo to nie fraszka stawić czoło nieprzyjacielowi, który idzie po to, by cię zabić, a ty nie umiesz nawet strzelać!
«Dlatego każdy chłopiec powinien uczyć się strzelania, bo bez tego, czy będzie służyć w wojsku, czy w razie obrony kraju lub innego niebezpieczeństwa, na nic się nie przyda.
«Ponieważ obwód miejsca, które mieliśmy bronić, wynosił pięć mil (angielskich), łatwo zrozumieć, że każdy człowiek był dla nas bardzo cenny. A tymczasem liczba obrońców zmniejszała się stopniowo, bo ludzie padali ranni i zabici, a dla pozostałych coraz cięższa stawała się służba, trzymanie straży nocami i nieustanna walka. Wtedy to lord Edward Cecil, dowódca sztabu, powziął myśl zużytkowania do służby w obronie miasta młodych chłopców. Zebrał wszystkich, sformował z nich oddział, umundurował i rozpoczął ćwiczenia. Oddział ten potem sprawiał się dzielnie i śmiało i oddawał wielkie usługi. Do czasu jego utworzenia musieliśmy zajmować znaczną liczbę ludzi do roznoszenia rozkazów i poleceń; czynności ich objęli teraz ci chłopcy-wywiadowcy, a zwolnieni od tego żołnierze mogli już oddać się wyłącznie obronie miasta i wzmocnić siły załogi.
W publikacji podjęto kwestię dostępu kobiet do studiów inżynierskich i technicznych w kontekście obserwowanej w ostatnich dekadach zmiany sytuacji społeczno-kulturowej kobiet, zmiany ich tożsamości oraz sukcesywnego zwiększenia się aspiracji zawodowych kobiet.
Podejmując analizę zagadnienia esencjalizmu biologicznego i podejścia konstruktywistycznego, autorka opowiedziała się za tym drugim, rekonstruując rolę procesów socjalizacji w tworzeniu tożsamości oraz dokonując analizy zmian w zakresie aspiracji edukacyjnych i zawodowych kobiet. Studia politechniczne stanowią w tym kontekście niejako krystalizację współczesnych tendencji w tym zakresie, unikatowe laboratorium zmiany społecznej i tożsamościowej oraz przykład przekraczania przez kobiety tradycyjnych, esencjalnych ról.
ądź uważny na innych, na co dzień i od święta!
Takt, uprzejmość, umiejętność zachowania się w każdej sytuacji sprawiają, że wszystkim żyje się łatwiej i przyjemniej. Bo savoir-vivre oznacza „wiedzieć, jak żyć” – i sztuka ta nie tyle polega na umiejętności wybierania właściwych sztućców do kraba czy ostrygi, ale na uważności na drugiego człowieka. Sprawdzania, czy przypadkiem naszym zachowaniem nie naruszamy, choćby niechcący, czyjegoś komfortu, przestrzeni i poczucia godności. Uważność to zwracanie uwagi na potrzeby innych ludzi.
Książka „O sztuce bycia z innymi. Dobre maniery na nowy wiek” porusza wiele codziennych i współczesnych dylematów – uwzględnia postęp cywilizacyjny, chaos komunikacyjny, różnorodność kulturową i światopoglądową, a w końcu także erę cyfryzacji, które to zjawiska mają wpływ na nasze zachowania. Czy w dobie fejsbuka, youtuba i powierzchownych kontaktów jest jeszcze miejsce na głębokie relacje? Czy wciąż obowiązuje zasada „panie przodem”? Czy ubiór wciąż coś o nas komunikuje, czy może być niezależnie od sytuacji dowolny? Czy wypada zwrócić uwagę sąsiadowi, że hałasuje, a koledze w pracy, że nie używa dezodorantu? Czy młodsi i starsi mogą porozumiewać się według podobnych reguł, czy dzieli nas międzypokoleniowa przepaść?
O tym wszystkim rozmawiają autorzy książki, psychoterapeutka i socjolog, którzy zaprosili też do tych rozważań przedstawicieli starszego i młodszego pokolenia, przekonując nas, że trudno się porozumieć, gdy mówimy „różnymi językami”. Dlatego warto znać kilka zasad, dzięki którym życie wśród innych ludzi będzie dla nas wszystkich bardziej wartościowe i przyjemne.
Jak mówią autorzy: „Sami sobie stwarzamy świat, w którym żyjemy – my chcemy tworzyć świat wartości, świat dla nas piękny i ważny – co nie znaczy sztywny i napakowany manierami. Przeciwnie, barwny i zabawny, ale przede wszystkim UWAŻNIE przeżywany”.
Czy to się może udać?
Przeczytaj, przemyśl, zastosuj, a Twoje relacje z ludźmi nabiorą nowego, głębszego znaczenia.
Wywołując w świadomości hasło „dzieciństwo”, budzimy z reguły obrazy pogodne, nawet szczęśliwe. Dzieci nie powinny mieć zmartwień – kłopoty przejmują dorośli. Okres dzieciństwa, w którym w naturalnym procesie uspołeczniania poznaje się wymagania otoczenia, w silnym stopniu kształtuje zręby osobowości podstawowej. Wtedy następuje pierwsze tworzenie się obrazów świata społecznego z jego radościami i smutkami. Powstają wyobrażenia o sobie i swoich możliwościach, a nawet marzenia. Wyobrażenia te są odbiciem doświadczeń dziecięcych, ich intelektualno-emocjonalnych interpretacji zdarzeń, obrazów kulturowych oraz ocen wartościujących, które słyszą i poznają.
W romantycznym spojrzeniu na dzieciństwo, jakie ukazują antropolodzy kultury odnoszący je do zakładanych celów i form wychowania, jest ono dojrzewaniem do następnych okresów w życiu (Rogers, 2001, s. 202–214). To, co się w tych latach dzieje, ma budować człowieka szczęśliwego, otwartego na ludzi, chętnego zmianom świata na lepsze, twórczego.
Dzieciństwo jest wprawdzie okresem uczenia się potrzebnych umiejętności w życiu dorosłym, ale zakres i formy wybierają z troską dorośli. W dużej części przypadków tak jest, ale zarazem część dzieci z bardzo wielu powodów takiego radosnego dzieciństwa nie doświadcza. Przyczyny są różne: choroby przewlekle, deficyty rozwojowe czy niepełnosprawności, ale i takie, które z tym związane są bezpośrednio i pośrednio, a nawet wynikają całkowicie z innych przyczyn.
O tym jest ta książka? O emocjach dzieci i młodzieży z trudnościami w rozwoju i zachowaniu i o smutnym czasem życiu, negatywnych, traumatycznych doświadczeniach, niezaspokojonych potrzebach, utraconych marzeniach i nadziejach, o braku rozumienia przez bliskich... [...]
W deszczu i w słońcu jest pierwszą publikacją z serii Czytaj i Rozmawiaj. Czytanie uczestniczące dla dzieci z trudnościami w porozumiewaniu się. Stanowi pomoc do nauki aktywnego czytania dla dzieci w wieku przedszkolnym z trudnościami w porozumiewaniu się i nie tylko. Zamieszczone w publikacji książeczki: Antoś i słońce oraz Antoś i deszcz pozwalają na aktywne czytanie, zawierają proste, krótkie historie z powtarzającym się refrenem, który budzi ciekawość dziecka i mobilizuje je do odkrywania kolejnej strony. Dołączone do książek symbole obrazkowe (PCS) pozwalają dziecku brać czynny udział w czytaniu tekstu, zastępując słowa, których nie potrafi wypowiedzieć. Dziecko uczy się zadawać pytania, odpowiadać na nie, komentować. Może samodzielnie zdecydować, którą książkę chce przeczytać, czy chce czytać jeszcze, czy już skończyć. Książki są doskonałym pretekstem do wspólnych zabaw wokół tekstu.
Szczęście nie przytrafia się ot tak. Tylko my sami możemy je stworzyć dla siebie i naszych dzieci Szczęście to nawyk, którego da się nauczyć! Wyzwalacz szczęścia pokaże ci, jak w dziesięciu prostych krokach uczynić z twojego dziecka optymistę. Uśmiech, wdzięczność, śpiewanie, dotyk, kontakt z naturą, medytacja trywialne? Nieprawda! Czasem proste rozwiązania są najlepsze. Jak wywołać uśmiech na twarzy marudy? Jak nie utonąć w zabawkach? Jak wypracować rodzinne rytuały (dzień pierwszych lodów, piątkowa pizza)? Jak zmienić negatywne podejście do przedszkola lub szkoły? Jak przygotować dziecko na pojawienie się młodszego rodzeństwa? Jak korzystać ze skandynawskich sposobów na wychowanie?
Książka rozprawia o nowej jakości pracy pomocowej w opiece hospicyjnej nad dzieckiem. Wymaga ona od wolontariusza bazowania na ludzkim potencjale, wartościach i wielowymiarowych umiejętnościach, które stanowią podwaliny idei pomocniczości. Szczególne znaczenia będzie tu miał dialog wolontariusza z dzieckiem nieuleczalnie chorym i jego rodziną. Wzajemne relacje pacjentów, ich bliskich oraz tych, którzy niosą im pomoc, podlegają wszelkim regułom komunikacji interpersonalnej. Wszystko to w zasadniczy sposób wpływa na całokształt opieki. Aktualna kondycja wolontariatu hospicyjnego nad dziećmi ma niezwykłe znaczenie w kreowaniu modelu opieki hospicyjnej zarówno w kontekście medycznym, jak i pozamedycznym.Ewelina Zdebska - Doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, adiunkt pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Pracy Socjalnej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień związanych z problemami społecznymi, pomocą społeczną, pracą socjalną, funkcjonowaniem domów pomocy społecznej w Polsce, starością oraz opieką paliatywną i hospicyjną zwłaszcza nad dziećmi. Autorka publikacji z zakresu pracy socjalnej, problemów społecznych, starości, rodziny oraz opieki hospicyjnej i paliatywnej.Jest sekretarzem Rady Naukowej Małopolskiego Hospicjum dla Dzieci w Krakowie. Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Szkół Pracy Socjalnej oraz opiekunem Studenckiego Koła Naukowego Animatorów Społeczności Lokalnej. Obecnie sekretarz czasopisma ""Homo et Societas"". Największą jej pasją jest człowiek i wszystko co z nim związane.
Książka dotyczy losów dorosłych osób. które w latach 1970-1990 były wychowankami placówek opiekuńczo-wychowawczych. przede wszystkim domów dziecka. Autorka charakteryzuje w układzie chronologicznym kolejne fazy życia narratorów wraz z uwarunkowaniami tych faz oraz ukazuje zróżnicowanie przebiegu biografii badanych w okresie dorosłości. Udowadnia przy tym. że dość powszechne. jak się zdaje. przekonanie o klęsce życiowej. stanowiącej nieuchronny efekt instytucjonalizacji w dzieciństwie. nie jest prawdziwe. Opracowanie osadzone jest w tradycjach socjologii jakościowej. w szczególności socjologii biografistycznej. W jego zakończeniu zamieszczono rekomendacje dla instytucji polityki społecznej i organizacji pozarządowych. Książka z pewnością wzbudzi zainteresowanie nie tylko badaczy i studentów nauk społecznych. ale także praktyków - pracowników socjalnych. asystentów rodzinnych. wychowawców oraz pedagogów i psychologów pracujących z dziećmi ze środowisk defaworyzowanych i z ich rodzinami.
Publikację należy uznać za interesującą pozycję, prezentującą problematykę edukacji, rozwoju kariery w obecnej sytuacji na rynku pracy. Przez całe życie człowiek kształtuje swoją osobowość, rozwija swoje predyspozycje, planuje przyszłość zawodową.
Zachodzące zmiany społeczno-kulturowe stawiają przed edukacją nowe wyzwania dostosowywania programów, profili kształcenia do potrzeb rynku pracy. (…) Publikacja wpisuje się w nurt dyskusji na temat konieczności zmian. Refleksje, rozważania, eksplikacje oraz eksploracje podejmowane przez Autorów publikacji, odnoszą się zarówno do rynku pracy, kariery zawodowej, ale również do wyzwań dla edukacji.
Uważam, że opracowanie ma duże walory poznawcze i praktyczne, dzięki którym może być użyteczne w działalności szkolnictwa na różnych etapach edukacyjnych, w działalności urzędów pracy, w doradztwie zawodowym, a także w kształceniu studentów.
Praca ta powinna również być przedmiotem analiz instytucji oświatowych przygotowujących osoby do wejścia na rynek pracy, urzędów pracy, instytucji walczących z bezrobociem, a także doradców zawodowych. Powinna być też przedmiotem zainteresowania studentów kierunków pedagogicznych, pracy socjalnej i wszystkich tych, którzy zajmują się problematyką bezrobocia, rynku pracy, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy.
Z recenzji dr hab. inż. Elżbiety Sałaty, prof. UTH
Wstęp
1. Edukacja wobec wyzwań rynku pracy
Anna Maria Wójcik
Zawód edukatora ekologicznego nową perspektywą w rozwoju kariery
zawodowej studentów kierunków przyrodniczych
Bożena Alejziak
Płeć jako determinanta rozwoju zawodowego studentów turystyki
a potrzeby rynku pracy. Wybrane aspekty
Monika Mazur-Mitrowska
Pierwsza praca. Oczekiwania i obawy młodzieży kończącej zasadniczą
szkołę zawodową
Justyna Meissner-Łozińska
Młodzież szkół gimnazjalnych wobec obowiązków szkolnych
2. System doradztwa w rozwoju kariery zawodowej
Marian Piekarski
Doradztwo zawodowe w edukacji a rozwój kariery
zawodowej ucznia
Justyna Bojanowicz
Kształcenie pracowników socjalnych – motywacje i predyspozycje oraz
pomoc doradcy zawodowego
3. Zjawisko marginalizacji w zmieniającym się rynku pracy
Joanna Wróblewska-Skrzek
Trudny start. Sytuacja zawodowa młodych dorosłych
Norbert G. Pikuła, Katarzyna Białożyt
Aktywność zawodowa osób po 55. roku życia w Polsce
i Unii Europejskiej – analiza porównawcza
Katarzyna Jagielska
Jakość życia w pracy i jej wpływ na jakość życia osób starszych
Larysa Lukianova
Kwestia bezrobocia na Ukrainie – problemy i sposoby
ich rozwiązywania
Sylwester Bębas
Preferencje młodzieży, osób bezrobotnych i pracodawców dotyczące
zatrudnienia na przykładzie regionu piotrkowskiego
Pierwsza książka, którą powinieneś przeczytać, gdy u twojego dziecko zdiagnozowano autyzm!Pełna przenikliwych spostrzeżeń, współczucia i humoru, ponadczasowa książka opisująca dziesięć rzeczy, które pomagają zrozumieć nie zdefiniować dzieci z autyzmem. W odróżnieniu od innych publikacji na temat autyzmu pozwala spojrzeć na świat oczami dziecka, usłyszeć jego głos, który w narastającej wokół autyzmu wrzawie często bywa niesłyszany. Publikacja Ellen Notbohm powinna się stać obowiązkową lekturą wszystkich rodziców, krewnych, pracowników społecznych, nauczycieli oraz terapeutów dzieci z autyzmem.Ellen Notbohm po raz kolejny przypomina nam, że powinniśmy się więcej uczyć niż nauczać innych i że powinniśmy więcej słuchać niż mówić.dr Paula Kluth, doradca ds. autyzmuTylko ta publikacja w 100% wyjaśniła zachowanie mojego syna. Nikt, nawet lekarze, nie potrafił wytłumaczyć mi, co czuje mój syn. Często powtarzałam: Jak bardzo chciałabym móc spojrzeć na świat jego oczami, choćby przez jeden dzień. Ta książka mi to umożliwiła.Caroline Nel, rodzic dziecka z autyzmemPo lekturze wielu książek na temat autyzmu stwierdziłam, że ta będzie dla mnie najlepsza. Czytając ją, na przemian śmiałam się i płakałam. Świadomość, że nie ja jedna rozumiem, o co w tym chodzi, przyniosła mi spokój i ulgę. Dzięki tej publikacji poznałam nowe strategie i koncepcje, które okazały się pomocne. Ellen Notbohm opowiada o moim synu; jestem zachwycona jej pozytywnym nastawieniem!Karen Maher, rodzic dziecka z autyzmem
Jak matka i ojciec mogą być wspólnie przywódcami swojego stada?
Jakie wartości pomagają w byciu dobrym przywódcą?
Dlaczego ważna jest godność każdego członka rodziny?
Czego możemy nauczyć się od dzieci?
Co to znaczy: zdrowe i silne dziecko?
Cała władza w rodzinie należy do rodziców. Dzieci potrzebują przywództwa, ponieważ brakuje im jeszcze doświadczenia i siły wewnętrznej, żeby samemu decydować o sobie. Jak jednak korzystać z władzy rodzicielskiej, żeby nie ranić dziecięcych uczuć i nie naruszać ich granic?
Jesper Juul pokazuje, że kluczowe są tutaj wartości, jakimi kierują się dorośli. Czy ważna jest dla nas autentyczność? Czy uczciwie bierzemy odpowiedzialność za swoje błędy? Czy uważamy dziecko za kogoś równego sobie pod względem godności osobistej? Czy szanujemy jego uczucia, marzenia i granice tak samo jak swoje?
Nie można wychować silnego i zdrowego człowieka, jeśli nie dba się o jego siłę i zdrowie już w dzieciństwie. Chodzi przede wszystkim o poczucie własnej wartości, które stanowi najlepszą barierę wewnętrzną przeciw zagrożeniom współczesnego świata. To jednak oznacza, że już w domu rodzinnym musimy wcielać w życie wartości, które wspierają rozwój dziecięcej integralności. A to nakłada określone warunki na nasze przywództwo w rodzinie.
Szczególna wartość aplikacyjna publikacji wyraża się głównie w swoistej odpowiedzi na zapotrzebowanie osób bezpośrednio zaangażowanych w wychowanie dzieci ze spektrum autystycznym. Zapotrzebowanie to odnosi się m.in. do wciąż niedostatecznego zakresu upowszechnianej wiedzy na temat autyzmu oraz specyfiki funkcjonowania rodzin z dzieckiem autystycznym. [z recenzji dr hab. Stanisławy Byry]
„Ta książka zrewolucjonizuje twoje podejście do czystości… i pomoże wychować zdrowsze dzieci.”
Giulia Enders, autorka światowego bestsellera „Historia wewnętrznej”
Sto lat temu, gdy odkryliśmy, że bakterie są przyczyną groźnych chorób, stanęliśmy do bezwarunkowej walki z nimi, pokonując takie plagi, jak gruźlica, ospa czy dawniej niemal zawsze śmiertelne zapalenie płuc. Po upływie tego stulecia pojawia się jednak coraz więcej dowodów na to, że nadmierna sterylność w codziennym życiu – zbyt częste mycie, silne środki higieny osobistej i czystości oraz nadużywanie chemikaliów w hodowli zwierząt i produkcji żywności – ściągnęły na nas falę nowych plag: alergii, astmy, ADHD i innych zaburzeń koncentracji oraz chorób autoimmunologicznych. Naukowcy coraz głośniej mówią o tym, że nie każda bakteria jest zła, a niektóre są nam wręcz niezbędne, o dobry mikrobiom trzeba zaś dbać, najlepiej od samego początku życia! Od tego bowiem, w co wyposażymy nasze dzieci, będzie zależało ich zdrowie i samopoczucie w przyszłości.
• Kiedy i czym dzieci powinny myć ręce?
• Czy pozwalać maluchowi na wkładanie do buzi czegoś, co spadło na podłogę?
• Czy piaskownice są higieniczne?
• Czy pozwalać dziecku jeść niemyte owoce i warzywa?
Zadziwiające, ale naukowo uzasadnione porady, jak zadbać o naturalną odporność, zdrowie i prawidłowy rozwój psychofizyczny dzieci dzięki działaniom podejmowanym przez rodziców od poczęcia przez ciążę i poród po pierwsze lata życia dziecka.
Chcąc wypełnić choć częściowo ten brak, autor dostarcza materiałów pomocnych wychowawcom (rodzicom i nauczycielom) w ich zmaganiu wychowawczym. Młodzież ma dostęp do różnorodnych wiadomości o życiu płciowym. Niestety same informacje nie wychowują. Tymczasem całe życie człowieka, jego powodzenie czy niepowodzenie, zależą – jak podkreśla o. Karol – przecież właśnie od postaw, od zachowań, od motywacji do odpowiedzialnego dokonywania wyborów. Wychowanie dojrzałego i odpowiedzialnego człowieka wymaga zaangażowania wychowawców i dialogu, w którym młodzi ludzie będą mogli przyjąć wiedzę o swojej płciowości bez lęku, w sposób nieurazowy, nienaruszający naturalnej wstydliwości i z odniesieniem do świata ludzkich wartości. Co pozwoli im zintegrować tę dziedzinę z całym życiem emocjonalnym, a wiedza nabyta w dialogu – zinternalizowana (jak określiłaby psychologia) – stanie się elementem ich osobowości, będzie współtworzyła ich duchowe bogactwo oraz podstawę przyjmowanej hierarchii wartości.
Kontynuacja słynnego poradnika „W oczekiwaniu na dziecko”
Nowe, zmienione i poszerzone wydanie!
Najpopularniejszy poradnik dla rodziców!
NIEZASTĄPIONE ŹRÓDŁO INFORMACJI NA TEMAT:
- rozwoju
- pielęgnacji
- chorób wieku dziecięcego
- szczepień ochronnych
- podróżowania z dzieckiem
- bezpieczeństwa
Pierwszy rok życia dziecka to całkowicie nowe opracowanie bestsellerowego poradnika dla rodziców. Autorka, niekwestionowany autorytet w kwestiach opieki nad dzieckiem, prezentuje nowoczesne podejście, oparte na najnowszych badaniach naukowych i aktualnych zaleceniach dotyczących żywienia, pielęgnacji i wychowania dziecka. Rodzice i opiekunowie znajdą tu odpowiedzi na nurtujące ich pytania oraz życzliwe, pełne empatii porady dotyczące wszystkich aspektów opieki nad dzieckiem od chwili narodzin do ukończenia pierwszego roku życia.
Kontynuacja słynnego poradnika „W oczekiwaniu na dziecko”
Nowe, zmienione i poszerzone wydanie!
Najpopularniejszy poradnik dla rodziców!
NIEZASTĄPIONE ŹRÓDŁO INFORMACJI NA TEMAT:
- rozwoju
- pielęgnacji
- chorób wieku dziecięcego
- szczepień ochronnych
- podróżowania z dzieckiem
- bezpieczeństwa
Pierwszy rok życia dziecka to całkowicie nowe opracowanie bestsellerowego poradnika dla rodziców. Autorka, niekwestionowany autorytet w kwestiach opieki nad dzieckiem, prezentuje nowoczesne podejście, oparte na najnowszych badaniach naukowych i aktualnych zaleceniach dotyczących żywienia, pielęgnacji i wychowania dziecka. Rodzice i opiekunowie znajdą tu odpowiedzi na nurtujące ich pytania oraz życzliwe, pełne empatii porady dotyczące wszystkich aspektów opieki nad dzieckiem od chwili narodzin do ukończenia pierwszego roku życia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
