Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Niniejszy tom – pod redakcją Józefa Bednarka i Anny Andrzejewskiej – stanowi kolejną próbę ujęcia problematyki relacji triady ontyczno-relacyjnej: „Cyberprzestrzeń – Człowiek – Edukacja”, w kontekście opisu coraz bardziej ważkiego i rzutkiego pod względem społecznym zagadnienia:
Rodzic, dziecko, nauczyciel w przestrzeni wirtualnej.
Publikacja została podzielona na dwie części. Pierwszą, pod tytułem Przestrzeń wirtualna w perspektywie pedagogicznej, poświęcono edukacyjnym aspektom cyberprzestrzeni. Swoje analizy prezentują w niej zarówno wybitni naukowcy, od wielu lat specjalizujący się w badaniu różnorodnych zjawisk edukacyjnych w cyberprzestrzeni, jak i debiutujący, młodzi badacze.
Część tę otwiera wprowadzający w temat artykuł naszego autorstwa pod tytułem Nowa rola nauczyciela i ucznia w zmieniającej się przestrzeni cyfrowej. Zastanawiamy się w nim nad kwestią przeobrażającego się znaczenia i miejsca tych dwóch najważniejszych podmiotów edukacyjnych z perspektywy cywilizacyjnej.
Problematykę tę kontynuuje Katarzyna Borawska-Kalbarczyk w opracowaniu zatytułowanym Uczeń w pułapkach cyfrowej infosfery – od informacji do wiedzy i mądrości. Autorka przedstawia wyniki prowadzonych przez siebie badań, które wskazują na potrzebę modernizacji procesu kształcenia, co ma umożliwić wzmacnianie kompetencji informacyjnych uczniów prowadzących do samodzielnego budowania wiedzy.
W kolejnym artykule, zatytułowanym Kształcenie w społeczeństwie sieci, Rafał Głębocki porusza problem dostosowania procesów i modeli kształcenia do wymagań współczesności. Wskazuje także na konieczność uwzględnienia w nich tematyki zagrożeń wynikających z wykorzystania technologii informacyjnych.
Artykuł czwarty, zatytułowany Cyberprzestrzeń w nauczaniu, jest wprowadzeniem w praktykę dydaktyczną. Olga Pawłowska prezentuje w nim zalety i zagrożenia, jakie dla procesu nauczania stwarza cyberprzestrzeń, oraz wyniki swoich pilotażowych badań, ukazujących nastawienie studentów do e-edukacji.
Autor kolejnego tekstu, Józef Chwedorowicz, przedstawia wyniki badań własnych, nawiązujących do badań prof. Philipa G. Zimbardo nad używaniem pornografii przez młodych mężczyzn. W dalszej części analizy prezentuje metody powstrzymania konsumpcji pornografii przez młodzież.
Kamila Jakubczak-Krawczyńska w artykule zatytułowanym Demokracja medialna i demokracja sondażowa a opinia publiczna. Problematyka relacji we współczesnym społeczeństwie informacyjnym omawia zagadnienia dotyczące sondowania opinii publicznej oraz zwrotnego wpływu wyników sondaży na kształtowanie tych opinii.
Niniejsza publikacja ma podtytuł „Wykład akademicki” i taki ma w założeniu charakter. Jednak do chwili zamknięcia pracy nad tekstem nigdzie został on wygłoszony. Tym określeniem głównie wyjaśniamy status rozważań, ich kształt, niewielką liczbę przypisów i język narracji. A też uzasadniamy ilustracyjność, co może być uznane wręcz za zbytnie przeilustrowanie wywodu. Wykład ten, przedstawiany tradycyjnie, byłby bowiem wsparty dużą porcją prezentacji. Wykład podzieliliśmy na trzy części (ujęcia), prezentując w każdej z nich inną perspektywę kluczowych tu pojęć i ich wzajemnych relacji. W narracji nie posługujemy się wbrew pozorom formą pluralis maiestatis, lecz – idąc za podpowiedzią Kazimierza Twardowskiego – pluralis modestiae, która zdaniem tego wybitnego filozofa jest dla wykładów akademickich najbardziej odpowiednia. Celami wykładu są poczynienie pewnego porządku metodologicznego i terminologicznego w zakresie pojęć modelu, modelu rozwoju dziecka oraz próba ustalenia ich relacji z czasem zarówno w ujęciu „newtonowskim”, jak i „einsteinowskim”. Czyli z czasem postrzeganym jako byt obiektywny i absolutny oraz czasem relatywnym, podmiotowym, postrzeganym nie tylko indywidualnie, ale także niepowtarzalnie. W rozważaniach jest również mocno wyeksponowany wątek rozwoju, pokazywanego na przykładzie modeli całożyciowych. Jednakowoż sam zamysł wykładu i jego główną oś stanowiło dzieciństwo, a ściślej – jego rozwojowy fenomen. I to staraliśmy się w miarę dyskretnie podkreślać, a w każdym razie dostrzec. Również w tytule tego wykładu. Zaprezentowany w książce wykład jest wyrazem woli powrotu do zagadnień oraz obszarów podstawowych dla pedagogiki, do powolnego namysłu nad jej filozoficznymi i logicznymi źródłami. To jak „powrót do domu” po wieloletniej wędrówce w dorożce naukowego eseju i niemal literackiej narracji autora. To również reakcja na upowszechniającą się „pedagogikę poboczy”, pedagogikę tak niekiedy egzotyczną, że aż marginalną dla paradygmatu tej nauki.
Niniejsza książka to nieocenione źródło praktycznej wiedzy dla nauczycieli, wykładowców i szkoleniowców. Także dla tych, którzy nauczają, jak uczyć. Wszystkie te osoby dla uproszczenia Autor nazywa nauczycielami, a uczących się - po prostu uczniami.
Napisana jest prostym i bezpośrednim językiem, zawiera mnóstwo szczegółowych rad, wskazówek i znakomitych przykładów. Prezentowane w niej pełne życia podejście do nauczania, zabarwione poczuciem humoru, sprawia, że nie można oderwać się od lektury.
„[…] książka jest niewątpliwie ważną pozycją wpisującą się w dyskurs dotyczący związków edukacji i demokracji, poszukiwania modelu zaangażowania obywatelskiego poprzez edukację, demokratyzacji edukacji i przyczyn jego nieobecności w codzienności edukacyjnej. Prezentowane w monografii badania są ukierunkowane na identyfikację i ocenę kompetencji społecznych i obywatelskich zawartych w podstawach programowych kształcenia ogólnego oraz próbę określenia, poprzez analizę krytyczną, potencjalnych skutków dla realizowanej edukacji”.
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Filipiak
Drodzy dorośli!
Czy wiecie, co łączy Jackie Kennedy, założycieli Google’a, Beyonce oraz księcia Williama? Fakt, że zostali wychowani zgodnie z metodą Montessori. A to dało im radość odkrywania świata, kreatywność i nieszablonowe myślenie.
Metoda Montessori pozwala skutecznie i całościowo rozwinąć potencjał dziecka. Dzięki niej dzieci rozbudzą swoją ciekawość i koncentrację. Nauczą się samodzielności, odpowiedzialności, empatii oraz współpracy w grupie. Dodatkowo, będą miały większą szansę na sukces i może kiedyś dołączą do licznego grona ludzi, którym metoda Montessori pozwoliła w pełni rozwinąć swoje możliwości.
Montessori dla każdego to zestaw ćwiczeń dla dzieci w wieku 3-7 (młodsze mogą rozwiązywać zadania z rodzicami, a starsze – samodzielnie).
W Montessori dla każdego znajdziecie:
• zadania polegające na obserwacji świata przyrody,
• ćwiczenia sprzyjające całościowemu rozwojowi dziecka: koordynacja oko-ręka, koncentracja uwagi, rozwiązywanie problemów, empatia oraz współpraca w grupie,
• wskazówki dla rodziców i podstawowe pojęcia pedagogiki Montessori.
————————-
Maria Montessori (1870-1952) — była niezaprzeczalnie geniuszem i wyprzedziła swoją epokę. Stworzyła metodę, którą z powodzeniem stosuje się do dziś na wszystkich kontynentach świata. Stawiała na kreatywność i samodzielność dziecka.
Polski Instytut Montessori powstał w 2008 roku w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na kursy dla nauczycieli montessoriańskich w Polsce. Od samego początku ich celem jest kształcenie nauczycieli i asystentów według najlepszych światowych wzorców.
Kolejna publikacja z serii ""Edukacja-Kultura-Społeczeństwo"" posiada myśl przewodnią - ""Człowiek w świecie bez wolności"". Znaczna część zgromadzonych w niej artykułów została zaprezentowana na Kongresie Edukacyjnym zorganizowanym we Wrocławiu w dniach 11-13 października 2016 r. pod tym samym tytułem. Brak wolności potraktowany został przez autorów w bardzo szerokim kontekście. Od dosłownego rozumienia, jako ograniczenie swobody, przymus, sytuację, w której niemożliwe jest dokonywanie wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji, po ograniczenia prawne, społeczne czy mentalne, utrudniające działalność, życie czy edukację...
"Zabawy logiczne" dla klas 1-3 to książka edukacyjna przygotowana z myślą o dzieciach, które dopiero rozpoczęły swoją przygodę w szkole. To obszerny zbiór ciekawych łamigłówek i quizów, dzięki którym dzieci uczą się samodzielnie myśleć, sprawdzają i poszerzają wiedzę, ćwiczą koncentrację, a przy tym świetnie się bawią. Prezentowane zadania stanowią doskonałe wsparcie procesu edukacyjnego.
Zabawy logiczne"" dla klas 4-6 to książka edukacyjna przygotowana z myślą o dzieciach, które pragną rozwijać swe zdolności dedukcyjne, pogłębiać i sprawdzać wiedzę, a przy tym świetnie się bawić. To obszerny zbiór łamigłówek i quizów, dzięki którym dzieci uczą się samodzielnie myśleć oraz ćwiczą koncentrację. Prezentowane zadania stanowią doskonałe wsparcie procesu edukacyjnego.
Sprawdzony w praktyce nauczycielskiej terminarz, pomocny w planowaniu i realizacji pracy dydaktycznej i wychowawczej, wydawany od 1993 r. Oprócz kalendarium (tydzień zamieszczony na dwóch stronach) wewnątrz:
– skrócone kalendarze na lata 2018, 2019 i 2020
– zaznaczone dni świąteczne i upamiętniające wybrane wydarzenia, zjawiska, idee
– miesięczne harmonogramy na rok szkolny
– podręczne telefony
– harmonogram dyżurów dyrektorów i pełniących inne funkcje w szkole
– tygodniowy rozkład zajęć
– organizacja roku szkolnego 2018/2019
– zdarzenia i czynności związane z kalendarzem szkolnym
– zamierzenia i wyniki dydaktyczno-wychowawcze
– wiele list uczniów i dodatkowe strony na listy
– kalendarz na rok szkolny 2018/2019
– strony na notatki
– przydatne strony WWW (instytucji oświatowych, portali i gazet edukacyjnych)
– osobna wkładka ze skorowidzem adresów i telefonów, którą można przełożyć do kolejnych terminarzy
Książeczka ta może wydawać się żartem dydaktycznym i w swej istotnej części rzeczywiście nim jest. Autor chciałby wszakże za jej sprawą zwrócić uwagę na problem nader poważny, mianowicie na brak edukacji filozoficznej w szkołach średnich. Tej skandalicznej wręcz luki nie wyrównają krótkie kursy filozofii na poziomie uniwersyteckim, tym bardziej że są prowadzone jedynie dla nielicznych kierunków studiów.
Książka jest [...] kompetentną, wielowątkową odpowiedzią na pytanie: w jakim stopniu współczesna myśl pedagogiczna w harcerstwie i o harcerstwie podejmuje i pojmuje istotę wychowania oraz jaką rolę odgrywa w niej prymarne jego rozumienie jako środowiska pośredniego wychowania? – co stanowi o jej niezaprzeczalnej wartości dla współczesnego ruchu harcerskiego?
Z recenzji dr. hab. Wiktora Żłobickiego, prof. nadzw. UWr, hm.
Idee skautingu, na których bazuje polski ruch harcerski, zderzając się z ponowoczesną rzeczywistością, czynią sferę wychowania harcerskiego coraz bardziej skomplikowaną. Bogusław Śliwerski, zestawiając tradycję ze współczesnością, łącząc doświadczenie pedagoga, naukowca, instruktora harcerskiego, napisał książkę, którą wykorzystać powinny wszystkie organizacje harcerskie w Polsce, niezależnie od ich ideologicznych i światopoglądowych korzeni. Przydatność tej publikacji dostrzegam przede wszystkim w odniesieniu do postulowanego przez Autora przygotowania i doskonalenia kadr instruktorskich, opartego na rzetelnej, współczesnej wiedzy z zakresu nauk o wychowaniu [...], by odpowiednio przygotowani ludzie prowadzili proces socjalizacji i wychowania zuchów i harcerzy w sposób kompetentny i odpowiedzialny[...]
Wprowadzenie - Bogusław Śliwerski
Jak jest w rzeczywistości? Czy harcerstwo polskie wyróżnia w istocie od skautingu między innymi nasycenie polskiego harcerstwa naukową myślą? Zanim więc odpowiem na pytanie, czy(-m) jest harcerskie wychowanie, powinienem odnieść się do naukowych źródeł na ten temat. Pedagogika jest tą nauką, której kluczowym przedmiotem badań jest wychowanie. Czy jednak możemy mówić o pedagogice harcerskiej? Jak w myśli skautowej/harcerskiej jawiło się wychowanie oraz w jakim kierunku ewoluuje jego sens? Senat III Rzeczypospolitej uchwalił 2018 rok Rokiem Harcerstwa. Jest to zatem znakomita okazja ku temu, by sięgać do ponad stuletniej myśli o istocie wychowania i różnych jego aspektach w skautingu światowym oraz polskim, także w naszym harcerstwie.
Publikacja dotyczy bardzo aktualnych zagadnień, które teoretycy mediów, komunikacji społecznej i dziennikarstwa dopiero badają, czyli wyzwań etycznych, jakie powstają w wyniku upowszechniania się nowych mediów, a zwłaszcza mediów społecznościowych.
Przedmiotem badawczym podjętych badań, zaprezentowanych w niniejszej monografii, jest kształcenie w zakresie etyki dziennikarskiej w Polsce. Głównym celem badań jest ocena kształcenia w zakresie etyki dziennikarskiej w opinii studentów dziennikarstwa w Polsce oraz określenie ich świadomości współczesnych dylematów etycznych związanych z użytkowaniem mediów społecznościowych w pracy dziennikarskiej. Ta ocena odnosi się do aktualnego kształcenia w zakresie etyki dziennikarskiej oraz wyzwań edukacyjnych w tym temacie, które wynikają z dylematów etycznych pracy dziennikarskiej związanych z użytkowaniem mediów społecznościowych. Z tak sformułowanego celu głównego wynikają ogólne pytania badawcze: Jak studenci dziennikarstwa w Polsce oceniają zajęcia z etyki dziennikarskiej? Jaka jest świadomość studentów dziennikarstwa w Polsce współczesnych dylematów etycznych związanych z użytkowaniem mediów społecznościowych przez dziennikarzy? oraz szczegółowe: Jak studenci dziennikarstwa oceniają zajęcia z etyki dziennikarskiej, w których brali udział podczas studiów? Jak oceniają przydatność tych zajęć? Czy – zdaniem studentów – taki przedmiot, jak etyka dziennikarska, jest potrzebny? Jak oceniają aktualność zagadnień poruszanych na zajęciach z etyki dziennikarskiej, w których brali udział? Jak oceniają sposób omówienia, opracowania tych zagadnień?
Ocena kształcenia w zakresie etyki dziennikarskiej dokonana przez studentów dziennikarstwa wyraża ich opinię na temat zajęć z etyki dziennikarskiej (i przedmiotów pokrewnych, np. podstawy etyki dziennikarskiej, etyka mediów), a także ich doświadczenia związane z edukacją w zakresie tego przedmiotu.
Książka ta opisuje, jak zdaniem autora powinny wyglądać standardy dbania o rozwój najmłodszych członków społeczeństwa. Jego celem nie jest podanie gotowej recepty, ale zaproszenie do refleksji i dyskusji nad tym, co naprawdę jest ważne w wychowaniu dziecka.
Książka zawiera przegląd aktualnych poglądów dotyczących wychowania i edukacji, będących alternatywą dla wciąż powszechnego w szkołach tzw. modelu pruskiego.
Jej treść jest bliska sercu każdego, kto marzy o edukacji przyjaznej mózgom i potrzebom współczesnych uczniów.
Złapmy Lwa 3×4! Gra dywanowaZłapmy lwa wersja dywanowa w formie wielkowymiarowej gry składa się z kolorowej planszy i poduszek (plansza ma wymiar 150 na 220 cm, osiem poduszek ma wymiar 40 na 40 cm).Gra w tym formacie doskonale sprawdza się podczas: demonstrowaniu dzieciom zasad gry, wspólnym analizowaniu zadań i problemów, do zabawy w świetlicy, do rozgrywania partii finałowych w turniejach, do zabawy w stałym lub czasowym kąciku zabaw (z możliwością użycia w plenerze).Poduszki ze ślicznymi rysunkami zwierząt i kolorową planszą zamienią każdą grę w miłą i twórczą zabawę.Do zestawu dołączono poradnik metodyczny.
Prowadzone rozważania utrzymane są w konwencji analizy indukcyjnej, która rozpoczyna się od badań indywidualnych, aby na każdym kolejnym etapie uogólniać wnioski. W pierwszej części przeprowadzono analizę sytuacji spotkania pracowników systemu penitencjarnego z odmiennością skazanych muzułmanów przebywających w polskich zakładach karnych. Utrzymując konwencję myślenia systemowego o zjawiskach społecznych, należy uznać, że samo pojawienie się wyznawców islamu było czynnikiem zakłócającym dla systemu, ponieważ zmusiło go do jakiejś reakcji. Przyczynkiem do dyskusji nad opiniami funkcjonariuszy były czynniki destabilizujące system. Zaliczono do nich: stereotypowe postrzeganie muzułmanów, odmienność praktyk religijnych, różnorodność obrzędów czy diety oraz odrębność poglądów na relacje społeczne. Analizowane konteksty sytuacyjne wiążą się z prawdziwymi doświadczeniami praktyki więziennej – są to zdarzenia, które faktycznie zaistniały. Dodatkowo łączyło je to, że zmusiły one system więzienny do jakiejś reakcji na oczekiwania muzułmanów. Oczywiście nie można było omówić wszystkich tego typu sytuacji, ale te, które zostały opisane, stanowią ważny pretekst do wywołania informacji źródłowych, a badani funkcjonariusze w toku wywiadów pisemnych mogli się do nich odnieść.
Analizie poddano pięć opisów sytuacji, które rozegrały się w polskiej przestrzeni penitencjarnej na styku relacji personelu więziennego ze skazanymi muzułmanami. Każde z tych zdarzeń wymagało niestandardowej reakcji, dlatego badani respondenci zostali zapytani w drodze wywiadu pisemnego o sposób postępowania, który należałoby podjąć w danej sytuacji. Funkcjonariusze penitencjarni określali swoje propozycje w dwóch kategoriach: „działania” i „motywacje”, które miały uzasadnić ich wybór. Analizę wyników badań ujednolicono dla każdej z tych sytuacji, uwzględniając poszczególne grupy zmiennych zależnych. Dlatego każdy z problemów uwzględnionych w poszczególnych przypadkach podzielono na omówienie kwestii: a) działania opisywanego poprzez kategorie zmiennych zależnych, które wykoncypowano, wykorzystując dorobek ugruntowanej teorii, oraz b) motywacji – także scharakteryzowanej za pomocą grup zmiennych zależnych, wygenerowanych z pisemnych wypowiedzi funkcjonariuszy. Dodatkowo wprowadzono zmienną, która określała dążenie respondentów do uległości wobec oczekiwań wynikających z odmienności kulturowej skazanego w danej sytuacji spornej lub do konfrontacji z jego oczekiwaniami.
Współcześni badacze zagraniczni, jak również i polscy, zajmujący się salezjańskim systemem prewencyjnym, podejmują ciągłe wysiłki poszukiwania nowych sposobów i metod pracy wychowawczej/resocjalizacyjnej w duchu salezjańskim i aktualizacji tegoż systemu do warunków, w jakich żyje współczesna młodzież. Treści oraz wartości promowane przez wspomniany system prewencyjny wymagają ustawicznego zgłębiania i wydobywania nowych znaczeń dla współczesnego wychowanka, który – wedle myśli ks. Bosko – ma się stawać protagonistą, osobą autonomiczną, zdolną do dokonywania dojrzałych wyborów.
W niniejszej publikacji autor przedstawia i omawia wyniki badań efektów działań resocjalizacyjnych prowadzonych w salezjańskich Młodzieżowych Ośrodkach Wychowawczych w pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie. W pracy zamieszczono wyniki badań, które zostały przeprowadzone z wykorzystaniem wywiadów z wychowankami przebywającymi w salezjańskich MOW. Badania efektywności resocjalizacji mają charakter wewnętrzny, analizują bowiem parametry zmian wychowanka przebywającego aktualnie w ośrodku wychowawczym. Opinie młodzieży na temat efektów resocjalizacji posiadają więc charakter deklaratywny. W badaniach chodziło m.in. o to, aby dopuścić do głosu młodzież, która mogłaby zadeklarować na ile podjęła trud wejścia w proces resocjalizacji oraz na ile angażuje się w budowanie swojej przyszłości i funkcjonowanie w społeczeństwie według obowiązujących w nim zasad społeczno-moralnych.
Nawet jeśłi o tym nie wiesz, jeśli jesteś tatą, jesteś bohaterem - to przesłanie najnowszej książki autorki wielu bestsellerów, pediatry dr Meg Meeker.Jej zdaniem, ojcowie maja do odegrani rolę jeszcze ważniejszą niż matki w kształtowaniu osobowości swoich dzieci. Bazując na swoim doświadczeniu, krok po kroku, autorka pokazuje mężczyznom, jak stać się ojcem na miarę własnych oczekiwań oraz potrzeb swoich dzieci.Nawet jeśli jesteś ojcem na odległość, rozwodnikiem, ojczymem lub owdowiałym rodzicem, nawet jeśli dotychczasowe relacje z dziećmi były pełne napięć, nic nie jest stracone. Nadal możesz zbudowac z nimi silne więzi.
Od Autora
Kiedyś napisałem, że tym, co w pisaniu tekstu naukowego, popularnonaukowego lub publicystycznego wydaje się najtrudniejsze, a zarazem najbardziej pożądane, jest spełnienie wymogu, aby kwestie wcześniej sformułowane były uzasadnieniem tych formułowanych później, a równocześnie każda z nich zawierała samodzielną porcję informacji. Dowolne akapity wyjęte z takiego tekstu nie zakłócają ciągłości wywodu. Świadczy to o tym, że każda fraza, oprócz logicznych powiązań z sąsiednimi, ma również swoją autonomiczną wartość. Niniejszy zbiór jest próbą weryfikacji powyższego stwierdzenia na przykładzie własnych tekstów naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych. Ciekaw jestem, czy wyjęte z opublikowanych przeze mnie pozycji zwartych (kilkunastu) i artykułów (kilkuset) akapity spełniają wymogi samodzielnych jednostek informacji bez ich wcześniejszego uzasadniania i późniejszego doprecyzowywania. Ocenę pozostawiam Czytelnikowi.
Treści poszczególnych akapitów ujętych w rozdziały dotyczą tego, czym się przez całe życie zajmowałem, a więc nauki i szkolnictwa wyższego, edukacji, wychowania fizycznego i sportu, kształcenia i pracy nauczycieli oraz pisania. Ponieważ w tym czasie żyłem w określonym środowisku, ostatni rozdział dotyczy życia i ludzi.
Ewentualna zbieżność zawartych tutaj sformułowań z tekstami innych autorów może być tylko przypadkowa. Nie można wykluczyć, że zasłyszana lub przeczytana kiedyś czyjaś wypowiedź do tego stopnia uległa internalizacji, że nieświadomie uznałem ją za swoją. Za ewentualne takie przypadki gorąco przepraszam poszkodowanych. Jednocześnie zgodność merytoryczną moich poglądów z poglądami innych autorów uważam za jak najbardziej dopuszczalną, a nawet pożądaną.
W publikacji zaprezentowano wyniki badań dotyczących czasopiśmiennictwa XX i początków XXI wieku. Autorzy - historycy wychowania, historycy, prasoznawcy, literaturoznawcy, bibliolodzy - na podstawie kwerend wydawnictw periodycznych omawiają różne problemy związane ze szkolnictwem, opieką i oświatą, które wówczas przedstawiano opinii publicznej, oraz analizują, jaki kreowano stosunek społeczeństwa do tych zagadnień. Czytelnik znajdzie tu wybór tematów z historii szkolnictwa, opieki, wychowania, edukacji pozaszkolnej, działalności stowarzyszeń społecznych czy zdrowia i higieny.
Publikacja stanowi kolejną z dwóch monografii na ten temat, dotyczy ona niezwykle ważnych okresów w historii Polski, w których zachodziły przemiany rzutujące na obecny sposób funkcjonowania społeczeństwa polskiego. W tomie pierwszym zaprezentowano tę tematykę w odniesieniu do XIX i początku XX wieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
