Rodzina jest grupą społeczną, która z jednej strony tworzy wewnętrzne warunki dla wspólnego życia, rozwoju, socjalizacji i edukacji jej członków, z drugiej zaś przygotowuje młode pokolenie do współdziałania w zewnątrzrodzinnych grupach społecznych, funkcjonujących w środowisku lokalnym i szerszym - społeczeństwie.
Młodzi i seniorzy w rodzinie (najmłodsze i najstarsze pokolenie) mają (paradoksalnie) ze sobą wiele wspólnego. Zarówno jedni, jak i drudzy funkcjonują w niezwykle niesprzyjających warunkach społecznych i ekonomicznych, co powoduje, że czują się w pewnym sensie niezrozumiani. Młodzi mają poczucie, że dorosłość, w którą wchodzą, nie jest idealna, że do niej nie pasują. Starsi, często samotni, nie nadążają za nieustannie rozwijającym się światem. Zarówno czas młodości, jak i starości - zdaniem E.Eriksona - to momenty kryzysów. Młodzi walczą o tożsamość, a starsi, zawieszeni pomiędzy produktywnością a stagnacją, pracują na koncentrację troski poza sobą - na rodzinach, przyszłych pokoleniach, społeczeństwie.
Analizy dokonane w niniejszej pracy stanowią formę diagnozy, określenia roli, znaczenia najstarszego pokolenia w procesie nabywania kompetencji kulturowych przez najmłodszych.
Monografia zespołu autorskiego (...) dotycząca wybranych problemów opiekuńczych
i aktywizacyjnych podejmowanych przez i dla seniorów jest bardzo wartościowa, dotychczas bowiem nie powstało w polskim piśmiennictwie naukowym (i popularno-naukowym) całościowe opracowanie odnoszące się do tradycji, współczesności oraz perspektyw działań w tym zakresie. Tak więc książka ta ma szansę wypełnić zauważalną na rynku polskim lukę informacyjną/wydawniczą.
dr hab. Tomasz Maliszewski, prof. AMW
ależy podkreślić, że zarówno konstrukcja metodologiczna badań, jak i zgromadzony oraz zaprezentowany przez Autorkę materiał empiryczny budzą uznanie. [...] Tak skomponowana struktura badań zasługuje na pochwałę ze względu na jej logikę, a jednocześnie otwartość oraz adekwatność wobec założonych celów badawczych. [...]
Uzyskane wyniki skłoniły ponadto Autorkę do wyprowadzenia kilku interesujących wniosków dotyczących możliwości praktycznego doskonalenia Sił Zbrojnych RP jako militarnej organizacji uczącej się. Zaliczyła do nich: analizę i wykorzystanie doświadczeń żołnierzy uczestniczących w misjach wojskowych, liberalizację praktyk dowódczych polegającą na stopniowym włączaniu podwładnych w proces decyzyjny, kształtowanie nowych wzorów praktyk dowódczych (m.in. dwustronna komunikacja na linii dowódca–podwładny), dobór i kształcenie dowódców niższego szczebla w duchu służenia przykładem podwładnym. Na podstawie powyższych wniosków sformułowała również kilka trafnych zaleceń selekcyjno-szkoleniowych w zakresie stanowisk dowódczych w jednostkach liniowych.
dr hab. Mariusz Kubiak, prof. UPH
Podejmowanie problematyki współczesnej rodziny widoczne jest w opracowaniach z zakresu pedagogiki, w tym zwłaszcza pedagogiki społecznej. Przykładem jest właśnie przedstawiona mi do recenzji publikacja nt. wybranych problemów współczesnej rodziny. To ważny głos w dyskursie pedagogicznym na temat rodziny, jej funkcjonowania, uwarunkowań, zagrożeń czy komunikacji wewnątrzrodzinnej. Opracowanie jest w mojej ocenie wartościowym merytorycznie i poznawczo dokonaniem, nie tylko redaktora naukowego, ale i wszystkich współautorów, których teksty są tutaj zamieszczone. Analiza treści zawartych w opracowaniu poszerza spektrum wiedzy na temat rodziny współczesnej oraz jej różnych aspektów i kontekstów funkcjonowania oraz wychowania dzieci i młodzieży.Z recenzji prof. zw. dr hab. Bożeny Matyjas
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?