Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
W niniejszej pracy Autor poddał analizie resocjalizację poszkodowanych w rozumieniu oddziaływań wychowawczych, które w kontekście więziennictwa nazywane są resocjalizacją penitencjarną.
Głównym celem przedstawianych badań w polecanej publikacji jest rozpoznanie uczestnictwa w resocjalizacji penitencjarnej skazanych mających status osób poszkodowanych. Resocjalizacja rozpatrywana jest tu w kontekście wybranych oddziaływań resocjalizacyjnych (penitencjarnych), tj. zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych (KOiS), edukacyjnych i pracy, a także elementów resocjalizująco znaczących, tj. bezpośredniego oddziaływania wychowawcy (kontaktu z nim), kontaktu z rodziną oraz aktywności religijnej. Elementy te są istotne w kontekście oddziaływań penitencjarnych, w tym resocjalizacyjnych, które stanowią istotny element w kształtowaniu prospołecznych postaw skazanych.
Ponadto w części empirycznej Autor zawarł charakterystykę przyczyn otrzymania statusu osoby poszkodowanej, relacje zbiorowości poszkodowanych z osadzonymi grypsującymi i niegrypsującymi oraz relacjami, jakie zachodzą między samymi chronionymi. Niezbędne okazało się również zbadanie subiektywnego poczucia zagrożenia, jakie występuje u poszkodowanych, albowiem emocje te mogą utrudniać lub uniemożliwiać racjonalne funkcjonowanie. Tematyka ta wykracza poza problemy szczegółowe, jednak część ta jest niezbędna dla przedstawienia klarowniejszego obrazu poszkodowanych (tzn. chronionych).
Całość pracy zamyka zakończenie wraz z wnioskami zawierającymi propozycje dla praktyki penitencjarnej.
Podjęty cel badań w założeniu umożliwić ma uzyskanie pełniejszego obrazu osób poszkodowanych w polskich zakładach karnych oraz ich specyficznej sytuacji psychospołecznej. Szczegółowa charakterystyka chronionych, jak również badania nad wybranymi aspektami ich resocjalizacji ukazać mają rzeczywisty obraz problemu degradacji więziennej. Przedstawiane badania przyczynić się więc mogą w konsekwencji do opracowania nowych, skuteczniejszych metod resocjalizacyjnych w pracy z poszkodowanymi.
Grek po „Byłem gangsterem. Prawdziwa historia” i „Napadałem na banki. Prawdziwa historia” powraca z nową książką! Jest to opowieść o jego ośmioletnim pobycie w zakładzie karnym. Tym razem autor skupia się nie na samej gangsterce, ale na jej konsekwencjach.
„Jak mówi Grek – resocjalizacja to mrzonka. Zamykają się za tobą drzwi i zostajesz sam. Stajesz się numerem w kartotece i zaczynasz na co dzień obserwować PATOLOGIĘ, o jakiej nawet dotychczas nie miałeś pojęcia.
Subkultura więzienna okazuje się mitem, a kumple, którzy jeszcze niedawno mówili o lojalności i braterstwie, przestają odbierać telefony. Najgorszy jest jednak oddział „N” – więzienie w więzieniu. Miejsce, w którym możesz wykonać zaledwie jeden krok, a twoim jedynym towarzyszem staje się pająk, który przypałętał się do celi. Dla wielu osadzonych permanentna samotność i odizolowanie sprawiają, że marzenie o gangsterskiej sławie zamienia się w marzenie o szybkiej śmierci.
To nie jest film. To wszystko przeżył na własnej skórze Grek – autor tej książki.” - Filip Czerwiński, redaktor naczelny online-mafia.pl, najpopularniejszego serwisu o przestępczości zorganizowanej w Polsce
„Posłuchajcie Greka, wie co mówi. Chcesz być gangsterem – nie zakładaj rodziny. Stracisz ją, kiedy trafisz za kraty, między samych „niewinnych” Z krwią na rękach. Więzienie to wylęgarnia kłamców, intrygantów i próżniaków bez zasad.
Grek opowiada o życiu w kryminale: tam trzeba omijać zasady, aby przetrwać. Grypsujący to w gruncie rzeczy frajerzy, a wśród cweli trafiają się charakterniacy. Kryminał to teatr, w którym wszyscy wymieniają się rolami.
Grek odsiedział swoje, wyszedł już na wolność, kupił mamie zegarek. Wrócił do życia.” - Piotr Pytlakowski, dziennikarz, scenarzysta, autor m.in. Alfabetu mafii i Świadka koronnego, od 1997 związany z tygodnikiem POLITYKA, laureat nagrody Grand Press w kategorii „dziennikarstwo śledcze”
Rozwój teorii umysłu u dzieci
Indywidualne i społeczne czynniki wpływające na rozwój teorii umysłu u dzieci
Teoria umysłu u dzieci bez niepełnosprawności i z niepełnosprawnością
Rozwój teorii umysłu u dzieci a formy kształcenia
Funkcjonowanie społeczno-poznawcze dzieci w szkołach a rozwój teorii umysłu
Indywidualne i rodzinne uwarunkowania rozwoju teorii umysłu u dzieci
TADAM! I oto jest książka, która pomoże Naszym pociechom w nauce prawidłowej wymowy poszczególnych głosek i usprawnianiu narządów mowy. Czytajmy dziecku wierszyki, a następnie powtarzajmy z nim słowa z wyróżnioną trudnością fonetyczną oraz wyrazy dźwiękonaśladowcze znajdujące się w dymkach. Pod każdym wierszykiem znajdziecie wyjaśnienia i ćwiczenia, które warto wykonywać, aby dziecko wprawiło się w wymowie danej głoski. Dzięki wielokrotnemu powtarzaniu wyrazów i zbitek głosek. Nasze pociechy będą mogły skutecznie pokonać trudności i nauczyć się prawidłowej artykulacji.Zapraszamy do ćwiczeń i wesołej zabawy!
Psychologia / Rodzina
Współczesne dzieci często debiutują w mediach społecznościowych już z chwilą, gdy zostaną uchwycone na obrazie USG. Zaczynają stykać się z ekranami około czwartego miesiąca życia. To dobrze czy źle? Wspaniała szansa na podtrzymywanie relacji niezależnie od dzielącej ludzi odległości czy też pierwszy krok do stworzenia otumanionego pokolenia wgapionych w ekrany zombie?
Wielu bez wahania uznało to za początek neurologicznej i emocjonalnej katastrofy, lecz – co zaskakujące – trudno natrafić na rzetelne badania na ten temat. W swojej książce „Z nosem w ekranie” Anya Kamenetz – ekspertka w dziedzinie edukacji oraz nowych technologii, ale również matka dwojga dzieci – prezentuje świeże i praktyczne spojrzenie na ten problem. Po przeprowadzeniu rozmów z setkami rodziców na temat stosowanych przez nich rozwiązań i wyznawanych poglądów oraz po przedarciu się przez gąszcz nierozstrzygających badań i rozdmuchanych obaw, proponuje proste rozwiązanie inspirowane znaną sentencją Michaela Pollana odnoszącą się do jedzenia: Ciesz się technologią. Z umiarem. Najlepiej w towarzystwie.
Ta książka to jasne, poparte badaniami oraz obiektywne spojrzenie na kwestię znaną obecnie niemal każdemu rodzicowi. Stanowi odpowiedź na nurtującą dzisiejszych rodziców kwestię: jak znaleźć równowagę pomiędzy technologią a prawdziwym życiem. Zawarte w niej zwięzłe, lecz wymowne wskazówki stanowią podstawę, dzięki której rodzice będą mogli określić właściwą rolę technologii w życiu dzieci, ograniczyć własne obawy, a także znaleźć przestrzeń dla szczęśliwych, rodzinnych chwil zarówno z udziałem technologii, jak i bez niej.
***
ANYA KAMENETZ – główna korespondentka stacji radiowej NPR ds. edukacji cyfrowej. Wcześniej współpracowała na stałe z magazynem „Fast Company”. Jej artykuły pojawiały się w „New York Timesie”, „Washington Post”, „New York Magazine”, „Slate” oraz „O, The Oprah Magazine”, zdobyła wiele nagród za swoją pracę w dziedzinie edukacji, nowych technologii i innowacji. Jest autorką trzech książek na temat edukacji i technologii: Generation Debt, DIY U oraz The Test. Mieszka z rodziną na Brooklynie.
Autorka znakomicie połączyła wiedzę z zakresu historii sztuki, estetyki, edukacji przez sztukę z profesjonalnymi analizami programów kształcenia. Książka pozwala poznać podobieństwa, różnice i zmiany, wprowadzane przez szereg lat w koncepcjach i programach kształcenia.
Na kartach tej małej książeczki znajdziecie ulubionego bohatera dzieci w codziennych sytuacjach. Każda z nich to okazja do zapoznania się z najbardziej podstawowymi rzeczownikami i czasownikami. Korzystajcie z książki tak, jak pozwalają na to rozwój i potrzeby waszego malucha. Możecie posadzić sobie dziecko na kolanach, położyć na brzuszku i postawić książkę przed nim czy w końcu oglądać ją, leżąc razem na plecach na podłodze. Ważne, byście wskazywali palcem obiekty, powtarzali zastosowane słowa (także w życiu codziennym), wyraźnie intonowali i zabarwiali emocjonalnie swoje wypowiedzi. Więcej wyrazów z podstawowego słownika dziecka znajdziecie w książce „Pucio mówi pierwsze słowa”. Dr n. hum. Marta Galewska-Kustra – logopeda, pedagog dziecięcy, pedagog twórczości. Wciąż krąży między Łodzią i Warszawą. W Łodzi prowadzi gabinet logopedyczny dla dzieci, w Warszawie pracuje jako adiunkt w Akademii Pedagogiki Specjalnej. Autorka serii książek wspierających rozwój mowy dziecka, w tym bestsellerowych „Z muchą na luzie ćwiczymy buzie” i „Pucio uczy się mówić”. Więcej informacji na www .facebook.com/marta.galewskakustra. Joanna Kłos ukończyła grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom obroniła w Pracowni Projektowania Plakatu. Przez kilkanaście lat pracowała jako graficzka, by wreszcie zostawić „pracę na etacie” i zająć się ilustracją. Wspólnie z siostrą prowadzi pracownię lalek Kalikayo. Uwielbia czekoladę z pomarańczą i piesze wyprawy ze swoimi psami.
Pucio wprowadza dzieci w świat mowy! Na kartach tej małej książeczki znajdziecie swojego ulubionego bohatera wykonującego czynności, które cieszą każdego malucha, a wszystko to w połączeniu z dźwiękami ważnymi dla początków rozwoju mowy: samogłoskami, prostymi sylabami i onomatopejami. Pucio zaprasza do wspólnej zabawy! Oglądajcie ilustracje i dotykajcie ich, odczytując zapisane na nich dźwięki. Powtarzajcie razem z dzieckiem gesty wykonywane przez Pucia (możecie pomóc maluchowi, kierując jego ręką). Wyraźnie intonujcie i zabarwiajcie emocjonalnie swoje wypowiedzi, bo to zwraca uwagę dziecka i zachęca je do naśladowania. Więcej wyrażeń dźwiękonaśladowczych, które są ważnym elementem rozwoju mowy, znajdziecie w książce „Pucio uczy się mówić”. Dr n. hum. Marta Galewska-Kustra – logopeda, pedagog dziecięcy, pedagog twórczości. Wciąż krąży między Łodzią i Warszawą. W Łodzi prowadzi gabinet logopedyczny dla dzieci, w Warszawie pracuje jako adiunkt w Akademii Pedagogiki Specjalnej. Autorka serii książek wspierających rozwój mowy dziecka, w tym bestsellerowych „Z muchą na luzie ćwiczymy buzie” i „Pucio uczy się mówić”. Więcej informacji na www. facebook.com/marta.galewskakustra. Joanna Kłos ukończyła grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom obroniła w Pracowni Projektowania Plakatu. Przez kilkanaście lat pracowała jako graficzka, by wreszcie zostawić „pracę na etacie” i zająć się ilustracją. Wspólnie z siostrą prowadzi pracownię lalek Kalikayo. Uwielbia czekoladę z pomarańczą i piesze wyprawy ze swoimi psami.
Czego chcą dzisiejsze dzieci?
Maciek wolałby, żeby koledzy nie nazywali go dzieckiem kalek. Łukasz marzy o zdrowiu, ale twierdzi, że jego marzenia są jak dinozaury, czyli duże i wymarłe. Nel, która dorasta na oceanach, czasami tęskni za lądem i za mamą. Inny Maciek, geniusz z autyzmem, ma dość bycia dla innych zwierzęciem w cyrku. Krystian wytatuował sobie na kolanach dwie kropki bo nigdy nie uklęknie przed policją ani sądem. Ale spełnienie tych próśb nie wystarczy. Dzieci chcą więcej dostępu do ucha dorosłego. Posłuchajmy ich.
Reporter lekko przykucnął, ma wzrok na wysokości metra, czasem półtora, od ziemi. Patrzy na świat tak, jak jego bohaterowie - dzieci. A przecież reportaż, którego bohaterem nie jest dorosły, to zawsze ryzyko. Łatwo tu o przekroczenie granic, naruszenie intymności, krzywdę, która zostanie na resztę życia. Pilipowi udało się, dzięki powściągliwości i empatii, ustrzec przed tymi zagrożeniami. I pokazać, jak trudno jest dziś być dzieckiem. Ta książka to wielka lekcja uważności dla tych, którzy dzieciom towarzyszą. I punkt wyjścia do rachunku sumienia dorosłych.
Magdalena Kicińska, reporterka
Niezwykle poruszające reportaże Łukasza Pilipa rozbijają w pył bezrefleksyjnie powielane przekonanie, że lata dzieciństwa są cudowne i beztroskie. Książka stawia wiele pytań dotyczących dorastania, nie podsuwając prostych odpowiedzi i skłaniając do refleksji nad tym, jakie warunki wchodzenia w życie tworzymy naszym dzieciom.
dr Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięcy
Ten zbiór zabawnych wierszyków, którym towarzyszą zachwycające i pełne humoru ilustracje, to książka wyjątkowa. Jej wspólne czytanie może być świetną zabawą dla dzieci i rodziców. To doskonała pomoc w pracy z dziećmi mającymi problemy logopedyczne. Nie straszy trudnymi do wymówienia łamańcami językowymi, bo rymowanki są dostosowane do wieku dziecka. Sprawdzi się jako materiał do ćwiczenia mowy, bo jest nie tylko profesjonalnie przygotowany, lecz także niezwykle atrakcyjny dla małych czytelników.To również świetna propozycja dla dzieci, które nie mają kłopotu z mową, ale są w wieku, kiedy wymowa się rozwija. Książka w ciekawy sposób pomaga ten rozwój wesprzeć.Dodatkową wartością są fachowe informacje, dzięki którym rodzice mogą ustalić, czy ich dziecko powinno już daną głoskę wymawiać, i co zrobić, jeśli jej nie wymawia.Dr n. hum. Marta Galewska Kustra logopeda, pedagog dziecięcy, pedagog twórczości. Wciąż krąży między Łodzią i Warszawą. W Łodzi prowadzi gabinet logopedyczny dla dzieci, w Warszawie pracuje jako adiunkt w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, gdzie zajmuje się tematyką rozwijania kreatywności dzieci i młodzieży. Autorka bestsellerowej serii książek wspierających rozwój mowy dziecka Uczę się mówić, wymawiać, opowiadać. Każdą wolną chwilę poświęca na spisywanie nowych przygód, które dyktuje jej Fefe, oraz wymyślanie, co też nowego wydarzyło się w rodzinie małego Pucia.Więcej informacji na osobistej stronie Autorki na Facebooku.Elżbieta i Witold Szwajkowscy autorzy książek dla dzieci i pomocy edukacyjnych. W swoim dorobku mają ponad czterdzieści pozycji wydawniczych wspomagających rozwój kompetencji poznawczych, społecznych, językowych i matematycznych, w tym dwóch serii książek z wierszami do ćwiczeń logopedycznych.
Harcerska lista (nie)obecności. Analiza polskiej bibliografii harcerstwa za lata 1989–2017 to kolejny tom serii wydawniczej obejmującej publikacje dotyczące dziejów organizacji harcerskich w Polsce ukazującej się w Oficynie Wydawniczej „Impuls” od 2014 r.
Seria ta zawiera zbiory źródeł odnoszące się do ruchu harcerskiego, organizacji harcerskich od chwili powstania stowarzyszeń do czasów współczesnych. W skład serii wchodzi również monografia z 2016 r. Dziedzictwo, którego nie można odrzucić. Próba interpretacji wybranych źródeł z lat 1918–2015 do dziejów Związku Harcerstwa Polskiego.
Autorka równolegle pracuje nad monografią będącą próbą interpretacji i porównania opublikowanych źródeł ZHP i ZHR w latach 1989–2018. Niniejsza książka powstała w toku prac nad tą monografią i jest próbą odpowiedzi na pytania oraz wątpliwości, które zrodziły się w tym czasie. Dotyczyły one sposobu budowania relacji w procesie komunikacji autorka/autor – czytelniczka/czytelnik, jak również możliwości zastosowania innej/innych narracji...
Publikacja będzie pomocna w codziennej pracy nauczycieli i wychowawców edukacji wczesnoszkolnej; nauczycieli specjalistów: terapeutów, logopedów, oligofrenopedagogów; pedagogów i psychologów. Ułatwi nauczycielom dostosowanie wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, a także możliwości psychofizycznych ucznia w ramach prowadzonych zajęć edukacyjnych oraz zajęć specjalistycznych. Może być ona w pełni wykorzystana podczas tworzenia indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów posiadających orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim. Publikacja powstała również z myślą o uczniach:
• posiadających orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania oraz indywidualnego rocznego przygotowania przedszkolnego;
• posiadających opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;
• z trudnościami w nauce wynikającymi z deficytów rozwojowych typu dysleksja, dysortografia, dysgrafia;
• ujawniających trudności w nauce matematyki (dyskalkulia);
• ze stwierdzonymi zaburzeniami w zachowaniu, nadpobudliwością ruchową, ADHD;
• słabowidzących i słabosłyszących oraz z niedosłuchem;
• przewlekle chorych (cukrzyca, epilepsja, porażenie mózgowe);
• w stosunku do których stwierdzono potrzebę udzielenia pomocy psychologiczno-pedagogicznej (nieposiadających ani opinii, ani orzeczenia).
To co budziło tak wielkie zainteresowanie w metodzie Montessori, nazwano odkryciem dziecka lub inaczej kluczem do dziecka. Analizując koleje pierwszego wydania „Il metodo”, trzeba stwierdzić, że Maria Montessori wielokrotnie dokonywała zmian w swej metodzie. Świadczy to o ciągłej potrzebie badania rozwoju dziecka i szukania nowych możliwości jego odkrywania, sposobu jego uczenia się, nabywania różnych umiejętności, pamiętając jednak o zasadzie wolnego wyboru i własnej aktywności dziecka w przygotowanym otoczeniu. Dowodem na to, że spadkobiercy myśli pedagogicznej Marii Montessori podążają za dzieckiem, nie zatrzymują się na badaniach dokonanych w zeszłym stuleciu, jest niniejsza pozycja, której celem jest ukazanie, w jaki sposób pracuje się współcześnie z dziećmi, jak dziecko się uczy oraz jaka jest pozycja i rola nauczyciela montessoriańskiego w polskich placówkach.
Praca jest monografią jednej z najważniejszych polskich instytucji artystycznych ukazaną w okresie szczególnych politycznych przemian Polski. Ujęcie, jakie zaproponowała w swojej pracy autorka, potwierdza, że omijając spory artystyczne szczególnie gęsto wypełniające badany przez nią okres, interesuje ją przede wszystkim instytucjonalna tożsamość uczelni. Dzięki takiemu ujęciu możemy oświetlać owe spory w zaskakujący, ale jednocześnie niezwykle wiarygodny sposób.
Z Recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Włodarczyka
Rozprawa jest szczególnym wydarzeniem w zakresie historii, historii sztuki, ale też chyba pierwszym tak precyzyjnym i wielostronnym opracowaniem dotyczącym historii krakowskiej ASP w latach 1945–1956. Praca jest trafną i bardzo mądrze opracowaną dokumentacją, a także refleksją. Sprawozdaniem, ale i łączeniem historii z dramatem tamtych lat, i z nadzieją na ewolucyjne przemiany.
Z Recenzji prof. dr. hab. Stanisława Rodzińskiego
Podjęty przez Joannę Grabowską problem badawczy uważam za bardzo interesujący. Jego opracowanie jest ciekawą próbą ukazania sytuacji, w której najstarszej polskiej uczelni artystycznej przyszło funkcjonować w pierwszym dziesięcioleciu po zakończeniu II wojny światowej, czyli w okresie niezwykle burzliwych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych.
Z Recenzji prof. dr. hab. Czesława Brzozy
Książka prezentuje autorską koncepcję polityki społecznej obejmującą zasady, strategie, cele i zadania z rozbudowanym instrumentarium wdrożeniowym („skrzynka z narzędziami”). Opracowanie zawiera matryce koncepcyjno-analityczne umożliwiające osobom/instytucjom odpowiedzialnym za przygotowywanie profesjonalistów i programów socjalnych wybór wariantowych rozwiązań/zadań programowych adresowanych do grup ryzyka socjalnego. Zaproponowana formuła budowania programów polityki społecznej z uwagi na ich diagnostyczno-warsztatowy charakter wesprzeć ma kompetencje profesjonalne liderów zespołów przygotowujących programy społeczne zarówno w sektorze publicznym, jak i w organizacjach pozarządowych.
Piąty tom z serii „Recepcja mediów” jest poświęcony wpływowi przekazów prasowych, radiowych, telewizyjnych i internetowych na młodzież oraz osoby dorosłe. Ne tę grupową monografię składają się: czternaście autorskich tekstów, wydruki i i płyta z plikami z internetowej publikacji Fundacji „Nowoczesna Polska” w celu popularyzacji edukacji medialnej. Chodzi przede wszystkim o to, aby ułatwić Czytelnikom korzystanie z Katalogu kompetencji medialnych i informacyjnych oraz ze scenariuszy lekcji w każdym miejscu, w którym nie mają dostępu do Internetu. […]
Tom piąty „Recepcji mediów” jest ostatnią z serii monografią wieloautorską dotyczącą zagadnienia badań audytoryjnych, ujmującą aspekt odbioru w odniesieniu do kolejnych grup wiekowych, dlatego został przeznaczony nie tylko dla badaczy recepcji treści ze środków masowego przekazu, ale także dla odpowiedniego pod tym względem środowiska uczniowskiego, studenckiego i nauczycielskiego.
Ze Wstępu
Barbara Boniecka i Anna Granat
Książka ukazuje się po decyzji o likwidacji, w czasie „wygaszania” gimnazjum. Zmiana organizacji kształcenia podstawowego nie zmieni problemów, przed którymi stoi dzisiaj uczeń gimnazjum, a potem o rok młodszy uczeń ośmioletniej szkoły podstawowej. Podejmuje ważny i bardzo aktualny problem aktywności ekonomicznej młodzieży. Innowacyjne badania przeprowadzone przez Autorów monografii znakomicie uzupełniają stosunkowo liczne badania aspiracji edukacyjnych i zawodowych, np.: Tadeusza Lewowickiego, Czesława Plewki, Natalii Bednarczyk-Jamy.
Uważam, że szczególną zaletą recenzowanej monografii jest analiza aktywności ekonomicznej uczniów gimnazjów w zmieniających się uwarunkowaniach środowiska życia i kształcenia oraz jej wielka przydatność dla doradztwa zawodowego, edukacji – w tym przygotowania do pracy, rozwoju przedsiębiorczości. Monografia odpowiada na aktualne potrzeby edukacyjne młodzieży, stojącej przed pierwszą decyzją wyboru drogi edukacyjnej, określającą również drogę zawodową.
Dr hab. Henryk Bednarczyk, prof. nadzw.
Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im. K. Pułaskiego w Radomiu
Instytut Technologii Eksploatacji PIB w Radomiu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
