Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Można mieć także nadzieję, że opracowanie – które zaliczyć należy do wnikliwych badań juventologicznych, czyli nad społecznymi problemami młodzieży – znajdzie poczesne miejsce w polskiej literaturze naukowej i praktycznej, zarówno ze względu na przytoczone zagadnienia, jak i ze względu na poruszoną tematykę. Z merytorycznego punktu widzenia publikacja powinna być sztandarowa dla osób zajmujących się młodzieżą. Widać w niej ogromną intuicję badawczą autorów
oraz praktyczny wymiar formułowanych wniosków.
dr hab. prof. PRz Eugeniusz Moczuk
Katedra Nauk Humanistycznych i Społecznych Politechniki Rzeszowskiej
Praca posiada zaletę rzadko spotykaną w publikacji zbiorowej – logiczny przejrzysty wykład, a przystępna forma językowa ułatwia zrozumienie prezentowanych treści przez przedstawicieli różnych grup społecznych i zawodowych. Wszystko to sprawia, że praca dostarcza nam usystematyzowanej wiedzy na temat dylematów i zagrożeń współczesnego wychowania dzieci i młodzieży, pobudza do refleksji i podsuwa przykłady rozwiązań. Zaprezentowane konkluzje i delegacje tworzą prototyp nowego modelu wychowania i profilaktyki dzieci i młodzieży w kontekście społeczeństwa zmiany, moralnego funkcjonowania „sieciowego człowieka” i rewolucji kulturowej.
dr hab. prof. AHE Irena Motow
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Publikacja jest cennym źródłem wiedzy w przedmiotowej problematyce oraz stanowi dużą wartość poznawczą i utylitarną. Ważność poruszanej problematyki, jak też interesujący sposób jej przedstawienia mogą sprawić, iż publikacja spotka się z dużym zainteresowaniem czytelników, którzy po jej przeczytaniu z niecierpliwością oczekiwać będą na drugi jej tom. Ogromne zaangażowanie autorów w treści poszczególnych rozdziałów pozwoliły uzyskać udokumentowany materiał teoretyczny o cennych walorach poznawczych.
dr hab. Tomasz Bąk
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Publikacja stanowi zbiór wykładów akademickich czołowych polskich przedstawicieli socjologii edukacji.Autorzy dokonują oglądu i analizy najistotniejszych problemów dotyczących edukacji takich jak:- proces nabywania kompetencji społecznych w rodzinie, grupach rówieśniczych i zmieniającym się społeczeństwie,- rola edukacji w pomnażaniu kapitału społecznego,- konstruowanie tożsamości jednostek i grup społecznych,- istnienie nierówności społecznych w szkolnictwie,- możliwość kształtowania równych szans edukacyjnych Polaków.Publikacja ukazuje wielowymiarowe społeczne uwarunkowania edukacji, teorie umożliwiające analizę funkcjonowania szkół i innych placówek oświatowych jako instytucji społecznych, a także rolę edukacji w procesach rozwoju społeczeństwa, gospodarki i kultury.
Autorka podjęła eksplorację ważnych praktycznie obszarów badań, rzadko w prezentowanej perspektywie podejmowanych przez pedagogów rodziny. Udowodniła, że od jakości rodziny, jej świadomości wychowawczej, kulturowej i materialnej zależą losy dziecka, jego pozycja społeczna, osiągnięcia edukacyjne, socjalizacja, wartości estetyczne i duchowe.
Opracowanie powinno służyć teorii oraz praktyce pedagogiki rodziny, dostosowaniu działań specjalistycznych, podejmowanych wobec rodziców i dzieci wychowywanych w rodzinie, z uwzględnieniem specyfiki ich rozwoju oraz psychospołecznego funkcjonowania.
Z recenzji dr hab. Anny Fidelus, prof. UKSW
Obraz rodzicielstwa zbudowany w świadomości rodziców, którego próbę ujęcia podjęła Anna Błasiak, jest niezwykle interesujący i pouczający. Wieloletnia niewątpliwie refleksja nad rodziną pozwoliła autorce przebadać te obszary funkcjonowania rodziców, które wymykają się modom i stereotypom. Próba zanurzenia w codzienność, w rozstrzygane każdego dnia dylematy, to próba określenia tego, na czym polega macierzyństwo/ojcostwo budowane na fundamencie troski o człowieka, który dopiero wkroczył w życie znaczone przez współczesny kontekst społeczno-kulturowy, określany jako ponowoczesność. Można jedynie żywić nadzieję, że po tę pracę będą sięgać zarówno teoretycy wychowania i pedagodzy praktycy, chcący poznać wewnętrzny świat rodziny, jak i - być może – sami rodzice, którzy w świecie wielu idei i propozycji mierzą się z wyzwaniem konstruowania własnego rodzicielstwa.
Z recenzji dra hab. Jarosława Horowskiego
Publikacja powstała w krakowskim ośrodku naukowym skupionym przy Akademii Ignatianum, posiadającym wybitne osiągnięcia w zakresie badań nad historią edukacji w Polsce, a zwłaszcza szkolnictwa jezuickiego. Autorka prowadzi od lat szeroko zakrojone badania naukowe poświęcone tej problematyce. Obecnie podjęła się niełatwego zadania przedstawienia portretu zbiorowego uczniów jezuickich instytucji edukacyjnych działających w Galicji w XIX wieku. […] Jej rozprawa stanowi istotny wkład w studia nad historią polskiego szkolnictwa.
Potencjalnymi jej adresatami mogą być przede wszystkim środowiska naukowe badaczy przeszłości edukacyjnej. Ponieważ praca zawiera dużą liczbę odniesień źródłowych, może się stać punktem wyjścia do dalszych badań, zwłaszcza nad dziejami szkolnictwa niepublicznego na ziemiach polskich. Z monografii skorzystają również studenci kierunków humanistycznych i społecznych, zwłaszcza historii i pedagogiki.
dr hab. Jerzy Kochanowicz, prof. AWSB
Rozprawa posiada charakter nowatorski, bowiem w literaturze polskiej istnieje stosunkowo niewiele monografii poświęconych zbiorowościom uczniowskim. W odniesieniu do szkół jezuickich funkcjonujących w Galicji w XIX wieku opracowań takich całkowicie brak. Portret zbiorowości uczniowskich szkół jezuickich został ukazany na tle uwarunkowań zewnętrznych, tj. sytuacji, demograficznej i społeczno-politycznej Galicji, jak i wewnętrznych, tkwiących specyficznych cechach omawianych placówek szkolnych. Takie szerokie ujmowanie zagadnień pozwoliło Autorce lepiej zrozumieć, a następnie ocenić badane zjawiska.
Autorka podęła próbę przeprowadzenia charakterystyki socjologicznej i pedagogicznej badanych grup uczniowskich według kryterium przynależności społecznej i zawodowego ich rodziców. Ważne poznawczo są też analizy dotyczące przynależności wyznaniowej, narodowościowej i społecznej uczniów szkół jezuickich. Stanowią one przyczynek do ustalenia aspiracji kształceniowych poszczególnych grup społeczeństwa galicyjskiego. Pozwalają na udzielenie odpowiedzi, na ile szkoły jezuickie miały charakter demokratyczny, a na ile elitarny. Ważne są też rozważania dotyczące dalszych dróg życiowych absolwentów, bowiem dają one obraz kształtowania się modelu społeczeństwa ludzi kształcących się. Dzięki takim badaniom mogą być weryfikowane dotychczas głoszone poglądy o Galicji jako kraju ogarniętym ciemnotą i zacofaniem.
prof. dr hab. Andrzej Meissner
Maria Beisert podejmuje mroczny temat wykorzystania seksualnego dziecka w rodzinie, często o niemożliwych do przewidzenia konsekwencjach. Ukrycie krzywdy dziecka za ścianami domu utrudnia dostęp do rzetelnej wiedzy o zjawisku, opisu jego przyczyn, mechanizmów i skutków. Dotarciu do sedna kazirodztwa i wyjaśnieniu dlaczego dorosły człowiek – rodzic podejmuje zachowania seksualne wobec dziecka poświęcona została ta praca.
Książka jest przeznaczona głównie dla osób, które z racji wykonywanego zawodu (psycholodzy, nauczyciele, lekarze, prawnicy, pedagodzy, pracownicy socjalni) lub pełnionych funkcji (kuratorzy, policjanci, dyrektorzy szkół, sędziowie) potrzebują rzetelnej wiedzy o kazirodztwie, jego symptomach, postaciach i konsekwencjach. Dla studentów stanowić może podręcznik opisujący patologię systemów rodzinnych. Powinna ułatwić postawienie diagnozy, wydanie opinii, rozpoznanie zaburzeń oraz skuteczną pomoc ofiarom i sprawcom. Autorka położyła w niej nacisk na dostarczenie informacji tym, którzy mają największy wpływ na ludzkie losy.
Przeprowadzone badania umożliwiły na podstawie danych dotyczących świata rzeczywistego i świata cyfrowego skonstruowanie nie tylko wniosków, ale również pewnych pytań i hipotez roboczych. Czy są one ważne? Zdaniem Ryszarda Łukasiewicza tak, ponieważ [...] wokół pytań gromadzą się pokłady ciekawości i motywacji. Taka ciekawość jest jednym ze źródeł życia, jest wodą na młyn wyobraźni; wydeptuje ścieżki samodzielności, przygody, podróży, animuje pasje, zdolności, zainteresowanie, zadawanie kolejnych pytań, budzi emocje, odwagę poznania, próbowania, konfrontowania, budzi upór i wolę odkrywania, tworzenia, zdobywania, przekraczania, a nade wszystko kreuje perspektywę przymierza z rzeczywistością potencjalną – z marzeniami, gdy sięgamy i gwiazd.
W ten sposób starałem się również pokazać opisane w pracy światy, ich subtelności, mikrofakty, kontekst edukacyjny użytkowania mediów online i offline, oraz zarysowałem pewien obraz osiąganych przez uczniów korzyści w związku z ich funkcjonowaniem w tych światach. [...]
Czym jest niepełnosprawność? Jak jest rozumiana i postrzegana? Jakie znaczenia ją definiują i jakie wartości są z nimi związane? Co oznacza bycie niepełnosprawnym? Kto może zabierać głos na temat niepełnosprawności, kiedy i w jakim kontekście? Kto/co decyduje o tym, jakie treści/znaczenia/definicje stanowią odpowiedzi na te pytania? Kto/co decyduje o tym, jaka wiedza na temat niepełnosprawności jest prawomocna i jakie praktyczne działania oraz społecznie dostępne wzory funkcjonowania są realizowane? Co możemy powiedzieć o niepełnosprawności, próbując szukać odpowiedzi na tak postawione pytania, które pobudzają do przemyślenia i prze-pisania na nowo porządku społecznego, a także uczestnictwa w życiu społecznym i kulturze osób postrzeganych jako niepełnosprawne?
Książka składa się z trzech części. W pierwszej, zatytułowanej Wytyczanie terytorium i obejmującej dwa rozdziały, dokonuję niezbędnego wprowadzenia w zasadniczą problematykę przedmiotu badań przedstawionych w pracy. W rozdziale pierwszym szkicuję niezbędny dla zrozumienia całości szerszy kontekst epistemologiczno-ontologiczny i metodologiczny, ugruntowany w studiach kulturowych. W rozdziale drugim natomiast przedstawiam zarys analizy teoretycznej dokonywanej w perspektywie epistemologicznej „myśli nieosiadłej” G. Deleuze’a i F. Guattariego oraz krytycznie ukierunkowanych studiów kulturowych. W przestrzeni wyznaczanej przez przecięcie się tych dwóch obszarów osadzam ujmowane interdyscyplinarnie badania nad niepełnosprawnością/ o niepełnosprawności.
Druga część książki, Deterytorializacje, obejmuje jeden rozdział, który zawiera kluczową analizę współczesnych teorii niepełnosprawności prezentowanych w różnych ujęciach. Dokonywano jej za pomocą teoretycznych narzędzi w postaci pojęć wywiedzionych z teorii dyskursu E. Laclaua i Ch. Mouffe. W jej rezultacie wyłonione zostały społeczne ontologie niepełnosprawności, które nazwałam ontologią braku, ontologią opresji (występującą w łączności z ontologią zwyczajnego życia) oraz ontologią oporu.
W części trzeciej, Zamieszkiwanie, obejmującej dwa ostatnie rozdziały książki, powracam do pojęcia społecznego imaginarium i możliwości jego transformacji w kontekście rozważań nad kategorią emancypacji, której przygodność zakreśla płynne granice społecznego bytowania osób z (nie)pełnosprawnością. W ostatnim rozdziale przedstawiam wywiedzione z filozofii G. Deleuze’a i F. Guattariego oraz posthumanistycznych nurtów tzw. nowego materializmu (D. Haraway i K. Barad) założenia kształtujące perspektywę myślenia i mówienia o niepełnosprawności oraz działania w relacji z nią, które nazwać można performatywną ontoepistemologią (nie)pełnosprawności, pojmowanej jako materialno-dyskursywny asamblaż. Ujęcie to dopełnia, choć nie w sensie poznawczego zamknięcia, prezentowany w Zakończeniu projekt polityczno-etyczny nomadycznego procesu stawania-się podmiotem w ciągłych relacjach z innymi (etyka afirmacji R. Braidotti).
[Jest] to interesujące poznawczo studium społeczno-kulturowe poświęcone losom syryjskich uchodźców. Materiał empiryczny do publikacji Autorka zbierała w 2017 roku w Libanie [...]. Uczyła języka angielskiego w mieście Zahle w szkołach dla uchodźców z Syrii. Na podstawie materiałów zbieranych metodycznie w trakcie pobytu, głównie wywiadów jakościowych, powstało studium terenowe o dużym potencjale informacyjnym, poglądowym i wizualnym (oprócz tekstu kanałem przekazu informacyjnego są fotografie). Rozdziały wprowadzające [...] świadczą o znakomitym przygotowaniu teoretycznym Autorki, dużej erudycji, w szczególności o jej wiedzy z zakresu problematyki uchodźczej. Wszak to nie jest jej pierwsza praca poświęcona tym zagadnieniom [...].
Z recenzji dr hab. Danuty Lalak
Od kary chłosty do karnego jeżyka - czyli długa historia przysłowiowego klapsa
"Historia dzieciństwa jest koszmarem, z którego jako ludzkość dopiero zaczynamy się budzić", uważa amerykański badacz Lloyd deMause - i ma rację. Rzeczywiście, dzieje dzieciństwa przypominają długi, ciągnący się przez stulecia i doświadczany nadal przez najmłodszych na całym świecie zły sen. W przeszłości dzieci dorastały w atmosferze strachu czy wręcz terroru, ich życie przepełnione było nie miłością i szczęśliwością, lecz osamotnieniem, przemocą i najróżniejszymi formami krzywdzenia. Od pierwszych chwil na świecie. Dziś dzieciństwo kojarzy nam się z beztroską i poczuciem bezpieczeństwa, a opiekę i ochronę rodzicielską uważamy za coś oczywistego i naturalnego - mimo to wciąż sporo ludzi akceptuje i stosuje kary cielesne.
Chciałabym napisać, że przeczytałam tę książkę z prawdziwą przyjemnością, ale nie pozwala na to jej tematyka. Napiszę więc inaczej: przeczytałam ją z zainteresowaniem i ze świadomością, że tak było (wynikającą z mojego zainteresowania problematyką dziecka i dzieciństwa w dawnych czasach), ale także z niedowierzaniem, że, co gorsze, tak jest! A jeszcze gorsze - że nadal są dorośli, którzy uzasadniają stosowanie przemocy wobec dzieci, twierdząc, jak przytoczony przez Annę Golus profesor filozofii polityki Zbigniew Stawrowski, że klaps "jest czynem o wysokiej wartości wychowawczej i dlatego zasługuje na pochwałę"!
prof. zw. dr hab. Dorota Żołądź-Strzelczyk, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
O autorze
Anna Golus - publicystka i autorka kilku e-booków oraz licznych artykułów dotyczących głównie praw dziecka i przemocy wobec dzieci. Publikowała między innymi w „Tygodniku Powszechnym”, „Ale Historii”, Niebieskiej Linii, Dziecku, Przekroju, Znaku, Blizie, Gdańskich Zeszytach Kulturoznawczych, Kulturze Popularnej i Studiach Edukacyjnych oraz w kilku serwisach internetowych. Inicjatorka kampanii Kocham. Nie daję klapsów i akcji Książki nie do bicia. W 2018 roku nominowana do nagrody MediaTory w kategorii reformaTOR.
7 nawyków szczęśliwego dziecka to zbiór zabawnych i pięknie zilustrowanych opowiadań, które przybliżają rodzicom i dzieciom metodę 7 nawyków skutecznego działania. Bohaterowie każdego opowiadania uczą się jednego z dobrych nawyków. Dzięki temu dzieci poznają 7 prostych kroków, które pomogą im mądrze planować czas na naukę i odpoczynek, być dobrymi przyjaciółmi i lubianymi kolegami, radzić sobie, gdy pojawiają się kłopoty, i nie poddawać się presji grupy.
Wzrok"" to kolejna część z serii ""Neurobiologiczne Podstawy Rozwoju Poznawczego"" autorstwa Prof. Jagody Cieszyńskiej-Rożek - twórczyni Metody Krakowskiej (R).Autorka opisuje w przystępny sposób kolejne etapy rozwoju percepcji wzrokowej, których znajomość pozwala na postawienie trafnej diagnozy oraz ustalenie programu terapeutycznego dla dzieci z zaburzeniami rozwoju.Ponadto czytelnicy poznają zasady prowadzenia stymulacji funkcji wzrokowych, między innymi dowiedzą się jak prawidłowo wykonywać ćwiczenia wzrokowej pamięci symultanicznej i sekwencyjnej oraz trening percepcji obrazów odwróconych.
W prezentowanej książce, która odwołuje się do biografii wybitnych twórców ukazano współzależność trzech ważnych czynników w życiu każdego człowieka: rozwoju, twórczości i rodziny. W potocznym odbiorze pojęcie „twórczość” łączy się wyłącznie z wybitnymi osiągnięciami człowieka. Tymczasem w świetle teorii psychologicznych każdy człowiek zdolny jest do aktywności twórczej, bo większości osób udało się chociaż raz samodzielnie rozwiązać trudny problem, stworzyć oryginalną kreację na bal dla dziecka, opowiedzieć mu wymyśloną przez siebie bajkę, uczcić kogoś, komponując piosenkę, malując obraz lub ułożyć dla niego wiersz. Oczywiście te utwory mają niewielką wartość i nie zmieniają świata, jednak pozwalają cieszyć się efektami własnej pracy i poczuć się – chociaż w skromnym wymiarze – twórcą. Dlatego w psychologii, obok twórczości elitarnej, wyróżnia się także twórczość egalitarną. Obydwa rodzaje ubogacają życie jednostki i są dla niej źródłem satysfakcji. Znajomość doświadczeń kształtujących wybitnych twórców stanowi cenną informację dla jednostek pragnących pracować nad swoim rozwojem twórczym.
Monografia Marty Komorowskiej-Pudło dotyczy problemu o niezwykłej ważności z punktu widzenia pełnienia ról małżeńskich i rodzinnych osób dorosłych, wynikających z wcześniejszego wychowywania rodzinnego. Jest próbą odpowiedzi na pytanie: jakie warunki wychowawcze powinni tworzyć rodzice, aby w sposób właściwy przygotować dzieci do optymalnego funkcjonowania w przyszłym życiu małżeńskim? Jest to kwestia niebagatelnej wagi, szczególnie obecnie, gdy jakże często podważany jest sens życia rodzinnego oraz sama instytucja rodziny wraz z tradycyjną rolą matki i ojca w wychowaniu. […]
Autorka osadziła swoje analizy w tradycyjnym paradygmacie badań ilościowych. W swej istocie jest to wieloczynnikowy sondaż diagnostyczny z zastosowaniem wielu standaryzowanych kwestionariuszy. Uzyskane wyniki poddane zostały wnikliwej analizie statystycznej. Pozwoliły ukazać współzależność między środowiskiem wychowawczym osób badanych w dzieciństwie a obecną jakością istniejących relacji w małżeństwie.
dr hab. Jarosław Jagieła, prof. UJD
Podjęta przez Autorkę problematyka jest niezwykle aktualna z uwagi na dokonujące się transformacje socjokulturowe, ekspansję kultury indywidualizmu wpływającej na charakter relacji interpersonalnych oraz na sposoby pełnienia różnorakich ról społecznych, w tym szczególnie ważnych ról małżeńsko-rodzicielskich. Współczesny kontekst wychowania w rodzinie i przemiany dokonujące się wewnątrz rodziny stanowią szczególne wyzwania dla teorii i praktyki psychologiczno-pedagogicznej. Podjęcie zatem tego rodzaju analiz w prezentowanym osiągnięciu jest ze wszech miar użyteczne i uzasadnione. Służy bowiem rozwojowi wiedzy pedagogicznej o rodzinie i praktyce wychowawczej. […]
Książka zawiera wiele interesujących analiz, a w końcowej części próbę syntetycznego, całościowego i kompletnego przedstawienia wychowawczych uwarunkowań jakości relacji małżeńskiej tkwiących w rodzinach pochodzenia małżonków. W tym względzie wiele wnosi do pogłębienia i systematyzacji wiedzy oraz jest podstawą formułowania wskazań dla praktyki pedagogicznej. To czyni ją przydatną lekturą dla szerszego grona odbiorców. Może ona stanowić cenny materiał do wykorzystania w kształceniu studentów kierunków psychologicznych i pedagogicznych, jak i w codziennej pracy osób zajmujących się poradnictwem rodzinnym. Może również zainspirować do refleksji samych zainteresowanych – małżonków, rodziców i tych, którzy interesują się ze względów poznawczych i praktycznych funkcjonowaniem w rolach małżeńskich i rodzicielskich.
dr hab. Danuta Opozda, prof. KUL
Książka stanowi ciekawy i oryginalny wkład we współczesną refleksję nad wychowaniem. Podejmuje ważny problem: „Jak wychowywać dziś”, jak skutecznie wprowadzać nowe pokolenie w kulturę, jednocześnie ucząc je krytycznego myślenia; jak socjalizować, a zarazem pomagać w wyrabianiu autonomii. [...] Chodzi więc o takie kształcenie, którego celem jest nie tyle przekazywanie wiedzy, co przygotowanie do mądrego życia, samodoskonalenia, osobowego rozwoju polegającego na umiejętności cieszenia się tym, co piękne i wartościowe, jednym słowem – do spełnienia się w naszym człowieczeństwie.
Należy podkreślić, że dodatkowym walorem książki jest to, iż jest ona dziełem Autorów reprezentujących dwa pokolenia, które łączą „wspólne korzenie ideowe”. To rzadki wypadek, a w filozofii chyba wyjątkowy, dzięki czemu Czytelnik może się zapoznać ze spójną, międzypokoleniową refleksją, odwołującą się do jednolitej aksjologicznej bazy i proponującą jednobrzmiące wnioski.
Z recenzji dra hab. Przemysława Paczkowskiego, prof. UR
Have good intentions, over-parenting and the decline in unsupervised play led to the emergence of modern identity politics and hypersensitivity?
In this book, free speech campaigner Greg Lukianoff and social psychologist Jonathan Haidt investigate a new cultural phenomenon of "safetyism", beginning on American college campuses in 2014 and spreading throughout academic institutions in the English-speaking world.
Looking at the consequences of paranoid parenting, the increase in anxiety and depression amongst students and the rise of new ideas about justice, Lukianoff and Haidt argue that well-intended but misguided attempts to protect young people are damaging their development and mental health, the functioning of educational systems and even democracy itself.
Jako monografia naukowa jest to książka wykorzystująca bardzo bogatą literaturę polską i niemiecką, przede wszystkim współczesną, ale Autorki sięgają także do najważniejszych opracowań polskich i niemieckich XX wieku, w którym pedagogika kultury i edukacja kulturowa rozwijały się bardzo intensywnie. Jest to studium porównawcze. A zatem Czytelniczka/Czytelnik znajdzie w książce informacje i analizy dziesiątków problemów podejmowanych w Polsce i w Niemczech oraz konsekwentne porównanie podobieństw i różnic z uwzględnieniem swoistości kulturowej tych sąsiadujących ze sobą krajów (...). Książka wyróżnia się nowatorskimi pomysłami edytorskimi, bardzo wzbogacającymi jej lekturę i zachęcającymi do sięgania do tekstów naukowych, metodycznych oraz do wybitnych dzieł literatury pięknej, które mieszczą się w penetrowanym przez Autorki polu problemowych, ale często śmiało wyprzedzają myśl naukową i praktykę wychowawczą („mądrość powieści").
Z recenzji wydawniczej prof. zw. dra hab. Kazimierza Zbigniewa Kwiecińskiego,
członka rzeczywistego PAN
Jest to książka ważna dla pedagogiki, bowiem dotyczy problematyki o kluczowym współcześnie znaczeniu społeczno-kulturowym. W świecie wielkich migracji, potęgującego się zróżnicowania kulturowego społeczeństw oraz niemocy edukacji konfrontowanej z wielością stanowisk aksjologicznych i nietolerancją wobec odmienności, stanowi ona swoisty przewodnik po modelach edukacji międzykulturowej; subtelnie wiedzie Czytelnika ku szerokiemu antropologicznemu rozumieniu kultury i szacunku dla kultur lokalnych. To unikatowe, oryginalne kompendium wiedzy o edukacji kulturowej, prezentujące myślenie o niej i praktyki jej urzeczywistniania w dwóch sąsiadujących ze sobą demokratycznych państwach, o różnych tradycjach, kulturach, uwarunkowaniach politycznych i ekonomicznych, oferuje niezwykle bogatą paletę pomysłów, konceptów, inspiracji, idei, które zapewne zasługują na uwagę badaczy i praktyków edukacji kulturowej, ale również czytelników zaniepokojonych współczesną kulturą życia, kulturą bycia z Innym, kulturą medialną (...).
Z recenzji wydawniczej dr hab. Marii Marty Urlińskiej,
prof. Akademii Ignatianum w Krakowie
Publikacja przedstawia 33 często spotykane sytuacje społeczne, z jakimi muszą się zmierzyć bohaterowie komiksu. Dotyczą one m.in.: • relacji rówieśniczych, • bezpieczeństwa i dobrych nawyków, • skutecznej komunikacji, • rozwiązywania konfliktów, • dylematów moralnych, • budowania asertywnej postawy, • empatii, • bezpiecznego surfowania po internecie oraz korzystania z urządzeń mobilnych. Każda z historyjek składa się z krótkiego opisu oraz zadań do wykonania. Dzieci muszą uzupełnić dialogi, wykazać się empatią, wpisując myśli lub uczucia bohaterów, a także odpowiedzieć na zadane pytania. Komiks społeczny to książka skierowana do dzieci w wieku 7–13 lat, ich terapeutów, nauczycieli oraz rodziców. Forma publikacji sprawdzi się podczas indywidualnej pracy z dzieckiem, a także w trakcie zajęć grupowych czy lekcji profilaktyczno-wychowawczych.
W niniejszej książce znajdują się ćwiczenia kształtujące i utrwalające umiejętność określania położenia przedmiotów i osób przedstawionych na obrazkach. Odpowiadając na pytania nauczyciela, uczeń najpierw mówi, co lub kto znajduje się w określonym miejscu, a potem samodzielnie określa położenie czegoś lub kogoś, używając wyrazów: „obok”, „między”, „za”, „przed”, „nad”, „pod”, „na”, „w”, „przy”.
Idea niniejszego tomu wyrosła z licznych rozmów, doświadczeń i obserwacji. Swoje rozpoznania i postulaty przedstawiają tutaj pedagodzy, muzealnicy, poloniści, edukatorzy, nauczyciele akademiccy i szkolni, a teoretyczny namysł łączy się ze wskazywaniem rozwiązań wywiedzionych z praktyki. Słowo museion, pojawiające się w tytule, zostało użyte metaforycznie, nie nazywa realnie istniejącego miejsca, ale odnosi się do przestrzeni kulturowej i edukacyjnej aktywności, w której zachodzą i mogą na zasadzie synergii łączyć się działania różnych instytucji.
Współczesny museion. Edukacja kulturowa z perspektywy uniwersytetu, muzeum, szkoły wyznacza i promuje nowe trendy zachodzące w edukacji i muzealnictwie, uznające ucznia i widza nie tyle za odbiorcę gotowych treści, ile za aktywnego współtwórcę kultury, odkrywającego swą tożsamość i świadomie podejmującego swe dziedzictwo. [...]
Niewątpliwą zaletą tej książki jest wieloperspektywiczny ogląd podejmowanej w niej problematyki oraz zachowanie równowagi pomiędzy poznawczym a kształcącym
wymiarem jej przekazu. Innymi słowy pozwala ona czytelnikowi nie tylko posiąść rozległą wiedzę na temat nowoczesnych strategii wystawienniczych czy „miejsc
wspólnych” współczesnego muzealnictwa oraz edukacji polonistyczno-kulturowej, ale i zyskać praktyczne wskazówki [...].
Książka ta ukazuje możliwości i drogi koegzystencji muzeum, uniwersytetu i szkoły oraz przypomina o tym, że współpraca wymienionych podmiotów edukacyjno-kulturowych winna być bazą rozmaitych koncepcji życia społecznego i podmiotowej formacji młodych ludzi.
Z recenzji dr hab. Joanny Hobot-Marcinek, prof. UJ
Współczesne kształcenie kulturowe równie mocno jest określane przez relację teraźniejszość–przeszłość, jak i teraźniejszość–przyszłość. Przy czym odniesienie do dziedzictwa czasów minionych służy nie tylko jego utrwaleniu i przekazywaniu: namysł nad tradycją ma także na celu lepsze rozpoznawanie kształtów współczesności. Z kolei nastawienie na projektowanie, wykraczanie poza hic et nunc, umożliwia traktowanie kultury jako przestrzeni transformacji, w której określana jest sfera wspólnie uznawanych wartości i postaw, rodzi się wizja nadchodzących czasów, projektowany jest ich kształt.
Marta Rusek
MATEMATYCZNE KARTY PRACY DLA UCZNIÓW ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI. CZĘŚĆ 2Druga część Matematycznych kart pracy, podobnie jak pierwsza, przeznaczona jest dla uczniów mających problemy z osiągnięciem elementarnych celów edukacyjnych w zakresie umiejętności matematycznych, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i dla niektórych uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Karty mogą być wykorzystywane zarówno w trakcie pracy w systemie lekcyjnym, jak i podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych czy rewalidacyjnych.Ćwiczenia w części drugiej obejmują:dodawanie i odejmowanie z przekroczeniem progu dziesiątkowego w zakresie 20;dodawanie i odejmowanie bez przekraczania progu dziesiątkowego w zakresie 100.Część zadań dotyczy jednostek miar (mierzenie długości, masy, temperatury, pojemności płynów). Wprowadzone zostały również ćwiczenia rozwijające umiejętność mierzenia czasu (czas odmierzany kalendarzem, czas odmierzany zegarem).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
