Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka? Oczywiście nie ma idealnych ojców ani idealnych matek – wszyscy popełniamy błędy. Większość rodziców robi wszystko, by okazać swoim dzieciom miłość, troskę i zrozumienie. Jeśli chcesz: poznać podstawowe potrzeby emocjonalne swojego dziecka; nauczyć się, jak zaspokajać te potrzeby w zrównoważony sposób; zbudować bliską więź z dzieckiem; konstruktywnie radzić sobie z codziennymi trudnościami ten dział jest własnie dla Ciebie. Mnóstwo praktycznych poradników i porad dla rodziców i specjalistów. Znani psycholodzy przekonują, że kluczowe dla prawidłowego, zdrowego rozwoju dziecka jest zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych, do których należą: bezpieczne przywiązanie i akceptacja, zdrowa autonomia i kompetencja oraz wartości duchowe. Prezentujemy rozważania teoretyczne i praktyczne nad współczesnymi problemami rozwoju twórczego dziecka.
Dziecko poznaje litery: a jak auto, d jak domek, p jak piłka… A potem, wodząc paluszkiem po linii przerywanej, zapamiętuje kształty liter. „Literki malucha” – pierwsza książeczka do nauki alfabetu.
Dziecko uczy się liczyć: jeden banan, trzy kotki, cztery kredki A potem, wodząc paluszkiem po linii przerywanej, zapamiętuje kształty cyfr. Cyferki malucha pierwsza książeczka do nauki liczenia.
Niewielkie ustrukturowanie Testu Rysunku Projekcyjnego pozwala na ukazanie emocji i przeżyć za pomocą ekspresji plastycznej poprzez sięganie do podstawowego poziomu osobowości. Jest to technika szczególnie cenna wśród metod jakościowych, gdyż daje możliwość wglądu w nieuświadomione potrzeby i uczucia w kontekście sytuacji życiowej oraz ukazuje wewnętrzny świat przeżyć autora. Rysunek jest narzędziem badania dynamiki osobowości, uwzględniającym konflikty, mechanizmy obronne i potrzeby, dzięki któremu jest możliwe pogłębienie analizy ludzkiego funkcjonowania w różnorodnych kontekstach społecznych. Kolejna, piąta już książka w serii dotyczącej rysunku projekcyjnego prezentuje różnorodne możliwości wykorzystania tej metody - od psychoedukacji i psychoprofilaktyki poprzez diagnozę do terapii.
Nasze pierwsze książki dla naj- najmłodszych czytelników! Liczydełko i Jedzie pociąg to pierwsze u nas książki z twardymi kartkami!Można liczyć na paluszkach, na patyczkach, a Marcin Brykczyński liczy na rymach! Żartobliwie i łagodnie wprowadza malucha w świat liczb, zamieniając jedynkę w puszystą kurę, ósemkę w śniegowe gwiazdki, a dziewiątkę w eleganckie jaskółki, które aż się proszą o policzenie!Wesoły zbiorek wierszy dla maluszków. Znajdziecie tu 10 wierszy jak 10 zagadek. Kto mniej więcej umie już policzyć swoje paluszki, ten rozwiąże je raz-dwa. A kto jeszcze nie... dzięki tym wierszykom się nauczy.
Wspaniała książka, która pozwala uczyć dziecko kreatywności, a także odkrywać jego zdolności.
Poradnik zawiera kilkaset zabaw, prostych i bardziej skomplikowanych, przeznaczonych dla dzieci już od pierwszego miesiąca życia. Autorka wymyśliła je dla własnych dzieci i wraz z nimi je przetestowała. To pozycja dla rodziców i opiekunów, która nie wymaga posiadania drogich zabawek i sprzętów. Przecież najlepsze zabawy to te, podczas których dziecko użyje swojej wyobraźni! Ile radości dają papierowy samolot, klocki z pudełek, instrumenty z misek i garnków, kukiełki z ziemniaka czy puzzle wycięte z kolorowego opakowania. Czasem niewiele potrzeba, by wyczarować świat, który zachwyci malucha. Ponadto każda z opisanych zabaw może być wykorzystana także w późniejszym wieku – to inspirujące, kiedy dziecko samo rozwija i udoskonala znaną już zabawę.
Chciałam, aby zabawa z dzieckiem nie ograniczała się do przebywania z maluchem w domu. Stąd pomysły na zabawy na łące, nad morzem, w lesie czy podczas jazdy samochodem oraz podczas kąpieli. Bawmy się z dziećmi najczęściej, jak możemy. To zaprocentuje w przyszłości!
Ze wstępu Autorki
Małgorzata Cieślak – magister zarządzania i marketingu, absolwentka Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Pracowała w wielu firmach zajmujących się finansami i marketingiem. Matka dwóch wspaniałych córek, z którymi uwielbiała spędzać wolny czas, chodzić na spacery i bawić się w szkołę. Autorka scenariuszy filmowych i muzycznych kompozycji. Lubiła deszczową pogodę, kino i dobre filmy, odwiedzanie ciekawych miejsc oraz książki, szczególnie Williama Whartona, Johna Grishama, Bruna Ferrera.
Reklamy kierowane do dzieci wywołują dużo emocji i kontrowersji, traktowane są jako ogromne zagrożenie społeczne. Głównego winowajcę upatruje się w mediach – propagujących konsumpcyjny styl życia i odpowiedzialnych za materialistyczną postawę najmłodszych.
Książka "Dorośli reklamują, dzieci kupują" opisuje wpływ działań marketingowych na dzieci i młodzież w sposób obiektywny, na podstawie rzetelnych badań.
Przedstawiono w niej:
- kształtowanie się zachowań konsumenckich (głównie wpływ rodziców, rówieśników, mediów);
- działania marketingowe adresowane do dzieci (reklama, marketing wirusowy, szeptany, peer-to-peer itp.);
- pozytywne i negatywne społeczne konsekwencje reklamy kierowanej do dzieci i młodzieży;
- praktyczne wskazówki, jak reagować na działania nieetyczne lub naruszające zapisy prawne.
„Książka ta może służyć jako rodzaj poradnika dla rodziców, podpowiadającego, jak pomagać własnym dzieciom w odnalezieniu się w świecie konsumpcji”.
dr hab., prof. UW, Dominika Maison
„Dzięki książkom takim jak ta możliwy jest – choć brzmi to dzisiaj jak oksymoron – konsumeryzm rozumny. Jest to w istocie pierwszy w Polsce podręcznik wychowania do życia w społeczeństwie konsumpcyjnym”.
dr hab., prof. UMK, Tomasz Szlendak
Książka Anny Oleszkowicz jest pierwszą w języku polskim tak obszerną monografią poświęconą buntowi z punktu widzenia psychologicznych mechanizmów rozwojowych. O buncie mówi się często przy okazji różnych problemów wychowawczych, wskazuje jako oczywisty i trwały element relacji młodego człowieka ze społeczeństwem, ale niewiele jest opracowań, które w sposób pogłębiony i systematyczny omawiałyby jego rolę w procesie kształtowania tożsamości i indywidualności młodych ludzi wkraczających w dorosłość.
Na podkreślenie zasługują dwa wątki szerzej rozwinięte przez Autorkę od strony teoretycznej i poparte badaniami empirycznymi. Pierwszym z nich jest kwestia buntu wewnętrznego (nieujawnianego, tłumionego w sobie aktu sprzeciwu), który - jak potwierdzają badania -jest zjawiskiem w dużym stopniu negatywnym i niepożądanym z punktu widzenia korzyści rozwojowych młodego człowieka. Drugi wątek wskazuje na wiele pozytywnych, wręcz konstruktywnych i twórczych aspektów buntu młodzieńczego (związanych zarówno z jego przejawami, jak i funkcjami), co pozwala Czytelnikowi wyjść poza stereotyp buntu kojarzonego głównie z nieposłuszeństwem i krnąbrnością młodych ludzi.
W monografii zostały ukazane środowiska (rodzina, grupa rówieśnicza i szkoła), w których dziecko zdobywa wiedzę o różnych wartościach, dzięki czemu ubogaca własną osobowość. Przedstawiono najważniejsze zadania opiekunów: udzielanie wsparcia podopiecznemu, stwarzanie warunków rozwoju psychicznego, poznawczego, fizycznego, emocjonalnego i duchowego, kształtowanie zainteresowań, pasji, uczenie kreatywnego myślenia, wzmacnianie poczucia godności własnej wychowanka, ukazywanie możliwości wyborów, tego co jest ważne i cenne. Zaprezentowano niektóre możliwości współdziałania podmiotów w edukacji aksjologicznej, dobrych działań, interesujących doświadczeń.Cel i uzasadnienie podjętego tematuCelem publikacji jest ukazanie niektórych aspektów edukacji aksjologicznej dziecka w środowiskach wychowawczych. Podjęty temat jest ważny z perspektywy społecznej. W okresie intensywnych przemian obyczajowych, technologicznych, kulturalnych oraz politycznych, stanowiących kontekst funkcjonowania oświaty, potrzebna jest dyskusja na temat norm i reguł postępowania, które można przekazywać kolejnym pokoleniom. Młody człowiek powinien nauczyć się spostrzegania tego, co się wokół niego dzieje, umieć dostosować się do zmiennych warunków egzystencji. Warto również kultywować dobre obyczaje i kształtować postawy szacunku wobec innych.
Polecana publikacja przybliża problematykę tutoringu i jego aplikacji w rzeczywistości akademickiej w Polsce i pokazuje kierunki działań dla polityki edukacyjnej, definiując przy okazji rolę uniwersytetu we współczesnej rzeczywistości społeczno-kulturowej uwarunkowanej przez ekspansję edukacji. Tekst jest efektem współpracy trzech badaczek Agnieszki Dziedziczak-Foltyn, Beaty Karpińskiej-Musiał i Adrianny Sarnat-Ciastkoz, różnych nurtów badań edukacyjnych, dzięki czemu możliwe stało się wieloaspektowe oświetlenie pola problemowego z tutoringiem jako centralną kategorią. W warstwie merytorycznej opracowanie jest na wysokim poziomie i autorki dowodzą w tym tekście szerokiej wiedzy na temat omawianego problemu... (Fragment recenzji dr. hab. Piotra Mikiewicza, prof. DSW)Opisywane na łamach tej książki ujęcia teoretyczne i przykłady empirycznego uchwycenia i dookreślenia wartości tutoringu akademickiego pozwalają na zarysowanie możliwych kierunków dalszej naukowej eksploracji zjawiska edukacyjnego, jakim jest tutoring. Nie jest to bowiem temat, który wyczerpuje swój potencjał w ramach wąskiego spektrum badań nad dydaktyką akademicką z perspektywy stricte pedagogicznej i socjologicznej, choć w obecnym punkcie transformacji są to najbardziej oczywiste pola dla badania tej formy kształcenia. Nie ulega jednak wątpliwości, że tutoringiem zajmować się mogą również psychologowie, językoznawcy, kulturoznawcy, ekonomiści i przedstawiciele nauk o zarządzaniu czy marketingu, reprezentanci nauk politycznych i prawnych oraz zapewne jeszcze kilku innych dyscyplin naukowych, także spoza dziedziny nauk społecznych czy nauk humanistycznych.- Dlaczego tutoring? - Na jakiej zasadzie tutoring? - Po co tutoring?Niniejsza książka ma na celu subiektywne zbudowanie przykładu pewnej architektury doskonałości akademickiej, która rozumiana jest nie jako koncepcja przetargowa w politycznie i ideologicznie zabarwionej debacie między zwolennikami i przeciwnikami neoliberalnych narracji, tylko jako dbałość o wyjątkową jakość kształcenia, najczęściej powiązaną z działalnością naukową. Jakość tę współtworzy i wspomaga edukacja spersonalizowana, przyjmująca w założeniu twarz tutoringu akademickiego. Obecne procesy reformatorskie wprowadzające w uczelniach nowe kryteria ,,doskonałości akademickiej"" (czy to badawczej, czy dydaktycznej), towarzyszące temu nowe i nierzadko opłacone frustracją zasady odnajdywania się akademików we wspólnocie mierzonej parametryzacją, algorytmami, współczynnikami przy jednoczesnych naciskach na zaistnienie w nauce światowej (jako jedno z wielu wskaźników rozwoju) stawiają pytania o złoty środek oraz wartości i znaczenia w nauce i nauczaniu. Chodzi o znalezienie rozwiązania, które pozwoli pogodzić obie narracje i zbudować pomost pomiędzy rozwojem uniwersytetu badawczego (uznanego za najdoskonalszy i najbardziej ,,opłacalny"" w kontekście osiągnięć, ale jednocześnie najbliższy klasycznemu etosowi nauki) a pragmatyzacją kształcenia optującą za uniwersytetem dydaktycznym, w którym kształci się profesjonalistów dla rynku pracy. Przy czym owymi profesjonalistami są w założeniu jednostki kompetentne, wybitne, a zarazem świadome i gotowe rozwijać się zawodowo oraz/lub naukowo w imię obranych przez siebie wartości. Innymi słowy, w publikacji poszukiwana jest narracja wspólna dla sfery przekonań i pracy wspomnianych wyżej jako kategorie analizy. Kształcenie spersonalizowane pod postacią tutoringu akademickiego jawi się jako metoda lub forma (czasami też misja, formuła lub nawet filozofia), która może de facto zostać zaaplikowana do uczelni badawczej i dydaktycznej, przy zauważanym kierunku potrzeb społecznych, rynkowych, zawodowych oraz pedagogicznych (dyktowanych też przez uwarunkowania demograficzne).Tutoring akademicki (w swej naukowo-rozwojowej odsłonie) spełnia bowiem trzy podstawowe kryteria metodologiczne, stawiane przez swoich reprezentantów na obu różnych biegunach ideologicznej polaryzacji:- na biegunie neoliberalnym zapewnia lepsze przygotowanie studenta, uposażając go w kompetencje cenne na rynku pracy (zawodowe, ale również miękkie, tzw. generic skills, oraz, co bardzo istotne, a wciąż pozostające w sferze postulatywnej na gruncie polskim, umiejętność krytycznego myślenia); - w nurcie antyneoliberalnym (etosowym) stwarza warunki do budowania minipola badawczego, wskutek pracy w dialogu, tworzenia projektów, samosterownego konstruowania wiedzy oraz wspólnego z tutorem - lub samodzielnego - publikowania (warunki komercjalizacji i parametryzacji zostają spełnione obok wysokiego i wysoce ocenianego w kategoriach tradycji poziomu intelektualnego rozwoju studenta); - w nurcie myślenia humanistycznego i rozwoju poznawczego przywraca kształceniu akademickiemu funkcję osobotwórczą, rozwijającą określone postawy i wartości pojmowane w kategoriach dóbr uniwersalnych, takich jak praca, dobro, piękno, życie czy relacja (a nawet miłość w rozumieniu agape).
W tej wartościowej i pięknie ilustrowanej książeczce edukacyjnej znajdują się 42 zadania dla przedszkolaków w wieku 56 lat. Wielkim atutem książki jest różnorodność zadań, zarówno pod względem stopnia trudności, jak i umiejętności, dzięki czemu dziecko udoskonali między innymi umiejętność logicznego myślenia, spostrzegawczość, sprawność manualną, rozpoznawanie prostych figur geometrycznych, znajomość liter i liczb, a równocześnie postawi pierwsze kroki w pisaniu i arytmetyce.
W tej wartościowej i pięknie ilustrowanej książeczce edukacyjnej znajduje się 40 zadań dla przedszkolaków w wieku 4–5 lat. Wielkim atutem książki jest różnorodność zadań, zarówno pod względem stopnia trudności, jak i umiejętności, dzięki czemu dziecko udoskonali między innymi umiejętność logicznego myślenia, spostrzegawczość, sprawność manualną, rozpoznawanie kolorów i kształtów, a równocześnie zacznie przygotowywać się do nauki pisania i liczenia.
Zeszyt ćwiczeń z myślenia jest doskonałą pomocą dydaktyczno-aktywizującą dla dzieci w wieku od 3 do 4 lat. Nadaje się zarówno do pracy w przedszkolu, jak i w domu z rodzicami.
Pedagogika specjalna w Polsce ma bogatą tradycję, jednak bezsprzecznie swoje teoretyczne podstawy wypracowała na początku XX wieku. Za twórczynię tej dyscypliny uznaje się M. Grzegorzewską, która wraz z gronem wybitnych badaczy, nauczycieli praktyków i działaczy oświatowych stworzyła jej teoretyczne i praktyczne podwaliny. Za jedno ze znaczących osiągnięć tej grupy uznaje się powołanie do życia w 1921 roku Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej, placówki kształcącej nauczycieli szkół specjalnych.Zasadniczym celem niniejszej pracy było poszukiwanie przejawów wielokulturowości w praktyce edukacyjnej niepełnosprawnych, a w szczególności w zakładach kształcących głuchoniemych. Przedmiotem zainteresowania były zbiorowości narodowe i etniczne w Drugiej Rzeczypospolitej. Badanie dotyczyło dwóch kwestii. Pierwszą z nich było potwierdzenie obecności społeczności mniejszościowych w edukacji instytucjonalnej głuchoniemych. Druga kwestia wiązała się z funkcjonowaniem żydowskich zakładów specjalnych w ówczesnej rzeczywistości edukacyjnej. Prezentowana praca jest więc też próbą syntetycznego, w miarę możliwości, ukazania żydowskiego szkolnictwa specjalnego w Polsce międzywojennej.Niniejsze opracowanie jest pracą monograficzną o profilu historyczno-pedagogicznym. Wymagał on przyjęcia ogólnej dyrektywy metodologicznej, zobowiązującej do poddania materiałów historycznych analizie pedagogicznej.[...]
Lori Ernsperger i Tania Stegen-Hanson [...] poruszają jeden z poważniejszych problemów dotyczących współczesnych rodzin. Mam tu na myśli dzieci, które wykazują opór wobec samego jedzenia albo niechęć do określonych pokarmów. Autorki przedstawiają swoje nowatorskie podejście do tego, w jaki sposób poszerzać jadłospis dziecka i budować jego zrównoważoną dietę.W książce przewija się motyw zrozumienia fizjologicznych, rozwojowych, sensorycznych i motorycznych zdolności dziecka, a także co najważniejsze uszanowania tego, co dziecko próbuje nam przekazać w reakcji na pokarm. []W publikacji znajdziemy też szczegółową listę różnych objawów wskazujących na to, że mamy do czynienia z istnieniem pewnych fundamentalnych problemów. Z jej pomocą czytelnik może dokonać odpowiedniego oglądu sytuacji i jej oceny. Autorki zamieszczają w publikacji ćwiczenia dla rodziców i specjalistów.Z przedmowy Temple Grandin
„Ostatnie dziecko lasu” to książka, która radykalnie zmienia sposób myślenia o przyszłości – naszej i naszych dzieci.
Choć z badań wynika, że kontakt z przyrodą wspomaga leczenie ADHD, poprawia koncentrację i koordynację ruchową, regeneruje umysł i ciało, na całym świecie – nie tylko w krajach rozwiniętych – wzrasta liczba osób, których kontakt z naturą ograniczony jest do minimum. Richard Louv błyskotliwie pisze o tym, jak do tego doszło, dlaczego to tak istotne i co możemy z tym zrobić.
Książka „Ostatnie dziecko lasu” została przetłumaczona na kilkanaście języków, wywołując liczne dyskusje wśród nauczycieli, lekarzy i rodziców na temat „zespołu deficytu natury” i przyszłości naszego społeczeństwa. Zebrano w niej najnowsze badania wskazujące na to, że bezpośrednia ekspozycja na przyrodę jest niezbędna dla optymalnego rozwoju oraz zdrowia fizycznego i emocjonalnego dzieci i dorosłych. Znajdziesz tu m.in:
– 100 prostych działań, które możesz podjąć, aby wprowadzić zmiany w swojej społeczności, szkole i rodzinie;
– 35 tematów do dyskusji, które zainspirują ciebie i twoich znajomych w każdym wieku do rozmów o znaczeniu przyrody w ich życiu;
– zaktualizowane badania potwierdzające, że bezpośredni kontakt z przyrodą jest niezbędny dla zdrowia fizycznego i emocjonalnego dzieci i dorosłych.
„Bardzo dobra książka o tym, czym kiedyś było dzieciństwo i czym powinno dziś być, oraz dlaczego tak ważny jest kontakt dzieci z przyrodą. Zresztą nie tylko dzieci. Bez zaglądania w różne zakamarki, włóczenia się po lesie albo łąkach lub podglądania innych stworzeń po prostu nie będziemy szczęśliwi i nic nam tego nie zastąpi”.
Adam Wajrak
Naucz mnie robić to samodzielnie to zdanie doskonale definiuje pedagogikę Marii Montessori. Małemu człowiekowi należy dać możliwość działania, odpowiednio do jego wieku i umiejętności, by mógł się prawidłowo rozwijać. Dlatego pozwól dziecku wykonać zadanie samemu, pod twoim nadzorem, po zademonstrowaniu mu, jak należy to zrobić. Jeśli szukasz inspiracji, jak poprzez takie aktywności korzystnie wpłynąć na rozwój dziecka, zajrzyj do tej książki.Metoda Montessori w domu to 80 rozwijających zabaw edukacyjnych wykorzystujących zalety pedagogiki Marii Montessori. Możesz je realizować z dzieckiem w domu, używając do tego zestawów, które sami przygotujecie. Będziecie się świetnie bawić, a przy okazji twoje dziecko rozwinie koordynację ruchową i samodyscyplinę, uwrażliwi zmysły, nabierze pewności siebie i stanie się bardziej samodzielne.
O kryzysie rodziny i wartości prorodzinnych mówi się obecnie wiele. Niniejsza publikacja wpisuje się w tę dyskusję, nie koncentruje się jednak na analizie przyczyn i objawów tego kryzysu, lecz na „przekraczaniu nadziei” - na pokazaniu, że właśnie rodzina jest szansą trzeciego tysiąclecia i ona musi być w centrum czasów, które nadchodzą. Dlatego książka ukazuje niezastąpioną wartość rodziny we współczesnym świecie, jej zadania i różnorodne spełniane przez nią funkcje. Podejmuje też zagadnienia związane z rodzicielstwem w trudnych sytuacjach, zwłaszcza wtedy, gdy wymaga ono szczególnej troski i umiejętności rodziców. Walorem książki jest jej interdyscyplinarny charakter oraz prezentacja prac autorów z różnych środowisk naukowych w Polsce. Mieści się ona w cyklu publikacji, których inspiracją są sympozja naukowe organizowane corocznie z okazji inauguracji zajęć w Międzywydziałowym Podyplomowym Studium Rodziny KUL i wydawanych przez redaktora niniejszej pozycji (Oblicza macierzyństwa, Lublin: RW KUL 1999; Oblicza ojcostwa i Oblicza dzieciństwa - Lublin: TN KUL 2001, w przygotowaniu). Publikowane teksty adresowane są do wszystkich osób interesujących się problematyką rodziny - psychologów, pedagogów, wychowawców, teologów, pracowników socjalnych i tych, którzy pracują z rodziną oraz na rzecz rodziny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
