Czy Apokalipsa to początek końca świata?Dlaczego w dziejach Kościoła tak wielu przywódców chrześcijańskich odrzucało Apokalipsę, a nawet chciało usunąć ją z kanonu Biblii? Jak doszło do tego, że w 2022 roku patriarcha Cyryl wzywał rosyjskich prawosławnych do udziału w walce ojczyźnianej przeciwko ruchowi Antychrysta, który może zniszczyć Rosję? Niemalże w tym samym czasie wśród amerykańskich ewangelików nasiliło się przekonanie, że znakiem czasów ostatecznych będzie nowe państwo Izrael wspierane przez Amerykę pod rządami Donalda Trumpa. A może to błędna lektura metafor Apokalipsy leży u podstaw współczesnego myślenia klerykalnego, a utożsamienie świętości z hierarchicznością doprowadziło wielu ludzi Kościoła do niezdrowego duchowo przekonania o moralnej doskonałości duchownych?Tomasz Terlikowski pokazuje Apokalipsę jako oryginalną i jedną z najciekawszych odpowiedzi na pytania o ostateczny sens historii. Sięgając do odważnych tekstów McCarthy'ego, Sołowjowa, Fossego czy Miłosza, zastanawia się, co takiego ma w sobie ta księga, że potrafi zarówno rozpalać serca świętych i mistyków, jak i odbierać umiejętność racjonalnego myślenia oraz zdrową ocenę sytuacji.Tomasz Terlikowski pokazuje, że nasze fantazje apokaliptyczne więcej mówią o nas samych niż o faktycznych losach świata. Ta książka to fascynująca podróż po literackich, teologicznych, filozoficznych i popkulturowych wizjach końca wszystkiego. Czytajmy, póki jeszcze możemy! Bardzo polecam.Tomasz StawiszyńskiApokalipsa Terlikowskiego rozczaruje. Rozczaruje tych wszystkich, którzy szukają w tej książce prostych odpowiedzi na pytania, kim jest Antychryst, rogata Bestia, tysiącletnie królestwo i kiedy ostatecznie nastąpi koniec świata. Natomiast dla tych, którzy nie boją się zgłębiać mechanizmów rządzących współczesnym światem poprzez konfrontację z klasykami wielkiej literatury, jest to lektura wręcz obowiązkowa!prof. Kalina WojciechowskaTomasz P. Terlikowski - doktor filozofii, dziennikarz prowadzący poranki w Radiu RMF24 i rozmowy RMF FM, felietonista "Plusa Minusa". Autor licznych książek dotyczących życia Kościoła oraz podcastu "Wciąż tak myślę" o Kościele i świecie.
"Książę" Niccolo Machiavellego, florenckiego humanisty i polityka, to swego rodzaju poradnik sprawowania władzy adresowany do czołowego kondotiera Italii na przełomie XV i XVI wieku Cesarego Borgii (syna papieża Aleksandra VI). Jego dzieło do dziś studiują liderzy polityczni. Machiavelli, będąc dobrym obserwatorem i psychologiem, rozumiał złożoność działania państw i podejmowania decyzji. Oficjalnie stawiał skuteczność w polityce ponad moralnością (stąd wzięło się pojęcie "makiewelizm"), ale w rzeczywistości jego rady przewrotnie miały na celu ocalenie republikańskiej formy rządów charakterystycznej dla włoskich miast-państw przed tyranią jednostki. Uwagi Machiavellego do dziś są aktualne i skłaniają do refleksji nad współczesną polityką i mechanizmami sprawowania władzy.
Arthura Schopenhauera zwykło się nazywać twórcą pesymizmu filozoficznego.Jednak ten pesymizm nie miał nic wspólnego z determinizmem katastroficznym, a negacja postępu z zaprzeczeniem rozwoju nauki i techniki. Uczył rezygnacji bez pokory, współczucia bez miłości bliźniego, buntu bez działania. Schopenhauer z jednej strony negował świat, ale z drugiej strony uznawał go za jedyny możliwy. I czynił tak z powodu przyjęcia pewnych zasad aksjologicznych. Etyka Schopenhauera, jakkolwiek normatywna, nie posługuje się pojęciem obowiązku. Opowiada czym jest dobro, ale nie usiłuje nikogo skłonić do dobrego postępowania.
Remigiusz Rosicki podjął się w swojej książce przeprowadzenia analizy regulacji prawnych w zakresie kryminalizacji działalności szpiegowskiej. Dokonał także opisu procederu szpiegostwa w Polsce i przybliżył kryminalny charakter aktywności szpiegowskiej w Polsce, formułując prognozę kryminalną. Książka Remigiusza Rosickiego posiada także zauważalny walor publicystyczny – powinna zainteresować zarówno prawników, jak i politologów.
„Samą kategorię szpiegostwa, która wybrzmiewa zresztą w tytule pracy, należy rozumieć dwojako w zależności od kontekstu – gdyż w dokonywanej analizie będzie ona stosowana zarówno w stosunku do czynów penalizowanych oraz niepenalizowanych na gruncie polskiego prawa karnego a także w stosunku do czynów zabronionych, które doktrynalnie nie zostały określone mianem szpiegostwa, jednak intuicyjnie w powszechnym odbiorze są tak traktowane. Stąd też do zakresu przedmiotowego analizy szpiegostwa zostały włączone takie czyny zabronione jak dezinformacja i zdrada dyplomatyczna. Należy przy tym zwrócić uwagę, że zakres kryminalizacji szpiegostwa na przestrzeni minionych dekad ulegał zmianom – oczywiste jest zatem, że musiał zmieniać się również zakres tego, co doktrynalnie określano mianem szpiegostwa. W niniejszej pracy za właściwą mianowniczo kategorię zbiorczą, wspólną dla wszystkich włączonych do analizy przypadków, uznano kategorię działalności szpiegowskiej.” – Ze wstępu
Autor prezentuje złożone zagadnienia analizy danych empirycznych za pomocą języka R w sposób wyjątkowo przejrzysty i systematyczny. Jego praca stanowi odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie na literaturę, która nie tylko wprowadza w podstawy programowania, ale również pokazuje praktyczne zastosowania tego narzędzia w badaniach społecznych. Książka została podzielona na trzy rozdziały, które logicznie prowadzą czytelnika od podstaw języka R, przez przetwarzanie i wizualizację danych, aż po zaawansowane techniki analizy danych. Taki układ sprawia, że materiał jest zrozumiały nawet dla tych osób, które nie miały wcześniej do czynienia z programowaniem czy analizą danych.
dr hab. Anna Turczak, prof. US
Program R stał się swoistym lingua franca, obok Pythona, w zakresie szeroko rozumianej analizy danych. Wiele instytucji na świecie korzysta bowiem z programu R nie tylko do celów stricte naukowych, ale także biznesowych. […] Książka jest niewątpliwie wartościową pozycją dla studentów nauk społecznych i informatycznych oraz wszystkich osób zgłębiających metody statystyczne i statystycznej analizy danych. Może być przydatna również dla naukowców, którzy wykorzystują w badaniach metody statystyczne, metody analizy danych, zaawansowane metody sztucznej inteligencji czy uczenia maszynowego.
dr hab. Marcin Pełka, prof. UEW
Helena P. Bławatska (1831-91) rosyjska pisarka teozofka i spirytystka, założycielka istniejącego do dziś Towarzystwa Teozoficznego, autorka kilku książek zarówno o Indiach w których wiele lat mieszkała, jak i przede wszystkim o okultyzmie, spirytyzmie, wiedzy tajemnej. Bodaj najważniejszą z nich jest właśnie Doktryna tajemna.Jak pisze autorka w przedmowie do książki: nauki zawarte w tych tomach nie są własnością hinduskiej, zoroastriańskiej, chaldejskiej czy egipskiej religii, tak samo jak nie przynależą do buddyzmu, islamu, judaizmu czy chrześcijaństwa. Doktryna tajemna jest istotą ich wszystkich. Wytrysłe z niej różne systemy religijne teraz dopiero mogą być ponownie zanurzone w rodzimym żywiole, a którego wyrosły wszystkie tajemnice i dogmaty, rozwinęły się i uległy zmaterializowaniu. Cel tej pracy może być ujęty w następujący sposób chodzi o wykazanie, iż przyroda nie jest przypadkowym zbiorowiskiem atomów, i wyznaczenie człowiekowi przynależnego mu miejsca w schemacie wszechświata; o wybawienie z poniżenia i zapomnienia prastarych prawd, stanowiących podstawę wszystkich religii oraz udowodnienie podstawowej jedności ich źródła; o wykazanie, iż nauka współczesnej cywilizacji jeszcze nie dotarła do ukrytej dziedziny przyrody. Doktryna tajemna jest książką w służbie ludzkości i tylko ona może ją oceniać.
Zapraszam na przejażdżkę. Środkiem transportu będzie winda. Zjedziemy do podziemia, aby zobaczyć sprawy, które rzadko wydostają się na światło dzienne. To tematy przemilczane, konsekwentnie pomijane, a niekiedy celowo zamiatane pod dywan. Aż do dzisiaj.
Rafał Gębura opisał w formie reportaży prawdziwe historie 20 osób, które w trakcie wielogodzinnych rozmów podzieliły się z nim swoimi niezwykłymi doświadczeniami. Ich porażająca szczerość pozwala lepiej zrozumieć i oceniać świat, w którym żyjemy. Książka przekazuje także praktyczne wskazówki od ludzi, którzy żyją w nietypowy sposób lub wykonują niszowe zawody.
Budzisz się rano i okazuje się, że masz dodatkową tożsamość - sobowtóra, który jest prawie tobą, a jednak wcale nie jest. A ten sobowtór zajmuje się tym, co jest twoją specjalnością, ale propaguje wszystko to, przeciw czemu przez całe życie walczyłaś.Coś takiego spotkało uznaną aktywistkę i intelektualistkę Naomi Klein. Stanęła twarzą w twarz z sobowtórką, której poglądy są dla niej odstręczające, ale nosi identyczne imię, a jej publiczny wizerunek jest na tyle podobny do wizerunku Klein, że ludzie zaczęli je mylić.W swojej najnowszej książce Naomi Klein wnikliwie analizuje, co zrobiły z naszymi społeczeństwami i duszami branding, programy oszczędnościowe i spekulacja kryzysem klimatycznym. Spogląda do wewnątrz, na krajobraz naszej psychiki, a także na zewnątrz, wypatrując możliwości, które dawałyby nadzieję w obliczu kryzysów w gospodarce, ochronie zdrowia i polityce. Przywołując na pomoc między innymi Zygmunta Freuda, Jordana Peele'a, Alfreda Hitchcocka i bell hooks, Klein nie stroni od kpiny i ukazywania śmieszności, gdy mierzy się z osobliwymi sobowtórami, które nas nawiedzają i stały się tak znajome i bliskie, jak zniekształcone odbicie w lustrze. Autorka stara się rozbić to lustro, by wytyczyć drogę wiodącą poza rozpacz.Co takiego zaniedbaliśmy, zajęci polerowaniem i doskonaleniem naszego cyfrowego odbicia w lustrze? Czy możliwe jest pozbycie się sobowtórów i przezwyciężenie patologii kultury, która wszystko zwielokrotnia? Czy możemy opracować politykę zbiorowej troski i naprawdę rozliczyć się z historycznymi zbrodniami?Intelektualna przygoda w sam raz na nasze czasy.
Drugie wydanie książki wzbogacone o nowe aforyzmy i grafiki Czym jest lewica? Gdy nikt mnie o to nie pyta, wiem. Gdy próbuję to wytłumaczyć, nie wiem. Myślę jednak, że potrafię opisać, jakim chciałbym widzieć człowieka lewicy. Blisko 800 kapsułek tekstu, które składają się na książkę Wieczna lewica powinno mu służyć za swego rodzaju zwierciadło. Czytelnik znajdzie tutaj aforyzmy i anegdoty, myśli i maksymy, prawdy i paradoksy osadzone równie mocno w historii lewicy, jak w problemach teraźniejszości. Każdy z nich, choć długością przypomina tweet, stanowi zarówno zamkniętą całość, jak i część pełniejszego wywodu dotyczącego lewicowej tożsamości oraz tego, czemu i komu ma służyć lewica w XXI wieku. Lewica nie powinna być ideologią, zbiorem doktryn ani partią polityczną. Musi być czymś znacznie więcej: postawą, drogą życiową wynikłą z wierności pewnemu kodeksowi postępowania. Alain mówił, że nie jest socjalistą, anarchistą ani komunistą. Wszystkie te nurty są zbyt świeżej daty, wszystkie są przejściowe. On uważał, że należy do „wiecznej lewicy”. Nie szukaj początków „wiecznej lewicy” w pismach XIX-wiecznych filozofów i ekonomistów. Zastanów się raczej, czy pierwszym lewicowcem był Prometeusz, czy Lucyfer. Marcin Giełzak odarł lewicowość z historycznych kostiumów, wyabstrahował jej rdzeń, czystą esencję. Substancję nową, ciekawą, zaskakującą, z którą większość realnych lewicowców – dawnych i dzisiejszych – nigdy by się nie zgodziła. Ten ich milczący sprzeciw w niczym autorowi nie przeszkadza; nie jest historykiem lewicy, mierzy wyżej, stawia się w pozycji jej nauczyciela. Szuka tylko tych myśli, z którymi może ona powrócić do gry. Jego przemyślenia są dojrzałe, przytomne, rześkie. Niewiarygodne! Ożywił trupa. Uczynił polską lewicowość na nowo atrakcyjną. Czy jego oferta tchnie siłę w innych? Trudno przewidzieć, ale jego samego świetnie uzbroiła. Wydeptał sobie grunt, na którym stoi pewnie i mocno. Z którego może toczyć spory z każdym i wygrywać z każdym. Ma przemyślaną mechanikę idei, ma przemyślaną logikę politycznej rzeczywistości, zarazem uniknął cynizmu. Do świata polskich sporów wdarł się niezwykle mocny szermierz. Swoich rywali – prawicowych i liberalnych – ogrywa w kilku ruchach. Może dla lewicy okaże się mało atrakcyjny, ale dla wrogów lewicy stać się może „wiecznym kłopotem”. - Robert Krasowski
Oryginalne i intrygujące wierzenia tajemniczego ludu, który w Mezopotamii zbudował jedną z pierwszych cywilizacji świata. Mity sumeryjskie to opowieści o niesamowitych przygodach bogów panujących nad światem i nad ludzkimi losami. Na czoło ich licznej rodziny wysuwają się: niebiański ojciec An, jego syn, bóg ziemi i powietrza Enlil, pan mądrości, wiedzy i wód Enki oraz bogini miłości i wojny Inanna. Niniejsze opowieści przedstawiają sumeryjskie bóstwa niedługo po stworzeniu wszechrzeczy. Po burzliwym początku świata w zgodnej dotąd boskiej rodzinie wybucha konflikt o władzę nad stworzeniem. Sprawiedliwy ojciec An przygląda się dążeniom potężnych braci Enlila i Enkiego do objęcia kontroli nad światem. Podobnie Inanna, gotowa wkroczyć i sprytnie zagarnąć, co tylko zdoła Jednak na skarby bogów czają się zewsząd ponure demony i potworne bestie. Wśród nich są zwiastun burzy, ziejący ogniem orzeł o głowie lwa Anzu, upiorna demonica Lilit czy też wąż, który nie lęka się boskiego słowa. Wierzenia Sumerów odcisnęły piętno na wielu późniejszych mitologiach: akadyjskiej, Babilońskiej i asyryjskiej, a także Greckiej i rzymskiej.
Niezwykłe opowieści z Krymu - miejsca krzyżujących się kultur, krainy baśni i legend. Wyniosłe góry, krystaliczne jeziora, wartkie strumienie, rozległe stepy czy dostojne pałace Krymu - wszystkie one mają własne historie przewijające się w legendach. W niniejszym zbiorze znalazło się ich kilkadziesiąt. Mity i fakty historyczne mieszają się w nich, tworząc rzeczywistość przesyconą magią. Legenda o płaczącym kamieniu. Baśń o chłopcu, który rozumiał mowę ptaków. Opowieść o powstaniu Jałty To swoista wędrówka w czasie do miejsc oglądanych oczami tych, którzy żyli setki lat przed nami. Podobnie jak oni, w ogromnej górze dostrzeżemy niedźwiedzia pijącego słoną, morską wodę, a na horyzoncie będziemy wypatrywać statków zamorskich kupców. Autorką wprowadzenia do zbioru jest Switłana Taratorina, pochodząca z Krymu ukraińska pisarka. Natomiast same historie pięknie zilustrowała Halina Constantine.
Książka Profesor Janiny Kostkiewicz stanowi wnikliwe, całościowe i wielostronne studium zagadnień podejmowanych przez ks. Stanisława Podoleńskiego, które – w sposób kompetentny i rzetelny – autorka poddała analizie i obiektywnej ocenie. Temat opracowania i jego kompozycja ujawniają dogłębną znajomość naukowej spuścizny jezuity oraz umiejętność jej […] prezentacji w płynnym toku narracji. Ksiądz Podoleński należy do reprezentantów katolickiego nurtu pedagogiki. Otrzymał solidne wykształcenie humanistyczne, był uformowany w szkole duchowości św. Ignacego Loyoli. Znał pedagogikę ignacjańską, której zasady zapisano między innymi w słynnej Ratio studiorum. Nic zatem dziwnego, że wykazuje integralne spojrzenie – wypływające z jego chrześcijańskiej wizji – na człowieka jako osobę stworzoną na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1, 27). W wizji tej istotne były: godność osoby ludzkiej, jej podmiotowość, wolność i otwarcie na transcendentalia. Autorka podkreśliła, że prace pedagogiczne ks. Podoleńskiego „mają interdyscyplinarny charakter, tworzą jeden z najszerszych i najoryginalniej wyrażony w warunkach dwudziestolecia międzywojennego obszar pedagogiki społecznej”, cechują się prospołecznym i wspólnotowym wymiarem, a wyjątkowe „zaangażowanie ks. Podoleńskiego we wdrażanie katolickiej nauki społecznej i moralności katolickiej było przede wszystkim wynikiem osobistych decyzji w kwestiach pracy dla dobra wspólnego”. Z recenzji ks. dra hab. Stanisława Cieślaka SJ, prof. UIK Janina Kostkiewicz – pedagog, profesor na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przewodnicząca Rady Dyscypliny Pedagogika UJ, założycielka i redaktor naczelna czasopisma „Polska Myśl Pedagogiczna”. Badaczka konserwatywnego nurtu polskiej myśli pedagogicznej, głównie katolickiej. Jej prace dotyczą pedagogiki ogólnej, historii pedagogiki oraz filozofii wychowania. Autorka, współautorka i redaktorka 23 książek, między innymi: Wychowanie do wolności wyboru. Ponadczasowy wymiar pedagogiki F.W. Foerstera, Kierunki i koncepcje pedagogiki katolickiej w Polsce (1918–1939), Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego, Crime without Punishment… The Extermination and Suffering of Polish Children during the German Occupation 1939–1945, Polski nurt krytyki nazizmu. Aspekty ideologiczne i pedagogiczne.
Najnowszy "Bestiariusz japoński", napisany i zilustrowany przez Witolda Vargasa, autora bestsellerowych Bestiariuszy słowiańskich, stanowi drugą część opowieści o bóstwach, demonach i duchach z Kraju Kwitnącej Wiśni. Jest to niezwykle rzetelne opracowanie, które w ciekawy sposób przybliża polskim czytelnikom postaci i historie znane z japońskich baśni i legend.Straszący uczniów w szkolnych toaletach aka manto, zręcznie przełamujący bariery między światem żywych i umarłych fudakaeshi, rozbawiający zasmuconych ludzi haradashi, zsyłający koszmary i paraliż senny kanashibari, dające się udobruchać mściwe duchy tatarigami czy mrożąca krew w żyłach japońska królowa śniegu Yuki onna to zaledwie garstka spośród niemal stu nadprzyrodzonych istot przedstawionych na kartach książki. Każda z opisanych postaci jest równie fascynująca, co przerażająca, a śledzenie ich poczynań gwarantuje znakomitą lekturę.To pozycja obowiązkowa dla wszystkich entuzjastów serii Legendarz oraz wielbicieli japońskiej kultury.
Gąski sosnowe to dzikie grzyby rosnące w lasach zaburzonych przez działalność człowieka. Podobnie jak szczury, szopy pracze i karaluchy, są w stanie do pewnego stopnia znieść środowiskowy bałagan pozostawiony przez ludzi. Gąski sosnowe jednak nie są szkodnikami, ale uznanymi smakołykami. Tak jest przynajmniej w Japonii, gdzie osiągają niekiedy tak wysokie ceny, że stają się najdroższymi grzybami na ziemi. Gąski sosnowe potrafią dbać o drzewa i w ten sposób pomagają regenerować się lasom rosnącym w niesprzyjających miejscach. Podążanie za tymi grzybami prowadzi nas ku możliwościom współistnienia w zaburzonym środowisku. To nie wymówka, by dalej pustoszyć świat. Nie da się jednak ukryć, że właśnie gąski sosnowe pokazują nam, jak wspólnie przetrwać. […]
W tej książce badam handel gąską sosnową i jej ekologię, by podjąć temat niestabilnych dochodów i rozchwianego środowiska. Okazuje się, że w każdym analizowanym przypadku otacza mnie fragmentaryczność, mozaika ruchomych asamblaży splątanych ze sobą sposobów życia, każdy z nich pozostaje otwarty na różne czasowe rytmy i przestrzenne zakrzywienia. Uważam, że tylko zdanie sobie sprawy z tego, że obecna niepewność jest stanem powszechnym jak ziemia długa i szeroka, pozwoli zobaczyć kondycję naszego świata. […] Musimy ponownie uruchomić wyobraźnię, by móc zdać sobie sprawę z nieregularnej nieprzewidywalności, która stała się sednem naszej obecnej sytuacji. Celem tej książki jest wesprzeć ten proces z pomocą grzybów.
Fragment Prologu
Przed stuleciami Tomasz Hobbes opisał państwo jako Lewiatana, biblijnego potwora. Wybitny filozof polityki John Gray twierdzi, że Hobbes nie poznałby dzisiejszych lewiatanów. Państwa zrzuciły z siebie ograniczenia ery liberalnej. Cele nowych lewiatanów są bardziej dalekosiężne i niepokojące. Przyszłość wydaje się niepewna, więc ich misją stało się dostarczenie poddanym sensu życia. Czy nie są to niebezpieczne pokusy? Czy nowe lewiatany nie sięgną znów po ambicje inżynierów dusz? I czym w ogóle jest współczesne państwo? Na te pytania w najnowszej książce brawurowo odpowiada John Gray. Autor bestsellerowych Siedmiu typów ateizmu oraz Kociej filozofii niezmiennie wytrąca nas z utartych przekonań. Drażni, oczarowuje, wreszcie przekonuje.
Wybór tekstów Andersa Bodegarda dokonany przez dwójkę przyjaciół i kolegów po fachu Larsa Kleberga i Jana Stolpego z okazji osiemdziesiątych urodzin autora. Na język polski książkę przełożyło ośmioro tłumaczy i tłumaczek, byłych studentów, znajomych i przyjaciół Bodergarda, towarzyszy na tłumackiej ścieżce. Ze Wstępu Larsa Kleberga i Jana Stolpego Wybór bogaty i wszechstronny, a jednak daje tylko przedsmak jego pracy w roli przewodnika, wykładowcy i językoznawcy w najszerszym znaczeniu tego słowa. Teksty powstały w różnych okolicznościach jako artykuły, wprowadzenia i komentarze do książek. Tytuł książki Kontrabanda kontredans pochodzi z tekstu o karnawalistyczno-barokowej powieści Gombrowicza Trans-Atlantyk. Ale para wyrazów kontrabanda i kontredans tak naprawdę opisuje rozpiętość całej produkcji Andersa. Z jednej strony przekonanie o istotności importowania obcych, budzących lęk zagranicznych myśli, by naszą kulturę utrzymać przy życiu. Z drugiej strony radość wprawiania języka szwedzkiego, przymuszonego obcymi pierwowzorami, w nowy ruch, nowe rytmy.
Friedrich D.E. Schleiermacher (1768-1834) - urodzony we Wrocławiu niemiecki filozof, religioznawca, chrześcijański, protestancki teolog, wybitny tłumacz i komentator dzieł Platona na język niemiecki, uznawany jest za "ojca" nowoczesnej hermeneutyki, a nawet więcej za "ojca" współczenej myśli teologicznej. W jego Mowach o religii znadziemy rozważania o apologii, o istocie religii, o religijnym wychowaniu. o czynniku społecznym w religii czyli o kościele i kapłaństwie i wreszcie o religiach. Troską o duchowość i zachowanie chrześcijaństwa jako fundamentu Europy (świata) łączy często z obawami o stan duchowy elit. Czy nie brzmi współcześnie? Przy czym Mowy o religii także nie wpisują się w jakiś bardzo tradycjonalistyczny sposób rozumienia świata np wg. współczesnego nam polskiego kościoła. To raczej wyraz troski.
Na przestrzeni dziejów każda epoka uważała się za bardziej kompetentną niż poprzednia. Humaniści renesansu postrzegali średniowiecze jako erę ciemności, myśliciele oświeceniowi próbowali zmieść przesądy za pomocą rozumu, nowoczesne państwo opiekuńcze próbowało zabić giganta ignorancji, a w dzisiejszym hiperpołączonym świecie pozornie nieograniczone informacje są dostępne na żądanie. A co z wiedzą utraconą na przestrzeni wieków? Czy naprawdę jesteśmy mniej ignorantami niż nasi przodkowie? Próbuje odpowiedzieć na te pytania Peter Burke, profesor historii kultury w Cambridge w Ignorancji: historii powszechnej
W tej niezwykle oryginalnej relacji Peter Burke bada długą historię ignorancji ludzkości w zakresie religii i nauki, wojen i polityki, biznesu i katastrof. Burke odkrywa niezwykłe historie o wielu formach ignorancji prawdziwej lub udawanej, świadomej i nieświadomej od umyślnych polityków, którzy odnowili granice Europy w 1919 r., po politykę sygnalizowania nieprawidłowości i zaprzeczania zmianom klimatycznym. Rezultatem jest ożywiona eksploracja wiedzy ludzkiej na przestrzeni wieków i znaczenie rozpoznawania jej ograniczeń. Książka doczekała się szergu entuzjastycznych recenzji od New York Timesa (Badanie sposobów, w jakie przeszkody, zapomnienie, tajemnica, zaprzeczenie, niepewność, uprzedzenie, nieporozumienie i łatwowierność wpłynęły na bieg historii, od ponownego wytyczania granic po zaprzeczanie zmianom klimatu i wiele innych. New York Times Book Review Peter B. Kaufman) po Wahington Post (bada niezliczone sposoby, w jakie niewiedza wpływa na nasze życie, Burke uważa całą ignorancję a nie całą wiedzę za swoją domenę. Burke zasypuje czytelników lawiną uderzających faktów, cytatów i anegdot. Michael Dirda)
Uspokój swoje wnętrze i wsłuchaj się w głos sercaSłowa mają niezwykłą moc i potrafią zakorzenić się w naszym sercu na całe życie. Dziś, kiedy jesteśmy zasypywani ich nadmiarem, zwłaszcza tych oceniających i raniących, warto sięgnąć po takie, które niosą ze sobą dobro: akceptację, miłość, wewnętrzne ukojenie; które są głosem kochającego nas Boga.Powrót do wnętrza to zachęta do osobistej podróży ze św. Ignacym Loyolą, której celem jest odzyskanie prawdziwej więzi i przyjaźni z Bogiem.Chrześcijańska radość ma swoje źródło w Bogu, w świadomości bycia Jego dzieckiem i uczestniczenia w życiu wiecznym. To radość, która nie zależy od zewnętrznych okoliczności, lecz od wewnętrznego przekonania o Bożej miłości.
Książka Co oni mówią? Co oni myślą? powstała z myślą o osobach, głównie dzieciach, które mają problemy z rozpoznawaniem myśli i emocji innych. Pomaga ona odczytywać to, co niewypowiedziane, to, co widać dzięki mimice twarzy oraz ruchom i postawie ciała. W publikacji opracowano 54 fotografie. Na stronach parzystych znajdują się zdjęcia dla dziecka. Na stronach nieparzystych umieszczono pytania, które czyta dorosły pracujący z uczniem. Dodatkowo uczeń musi określić, co mówi lub myśli oraz czuje każda z osób przedstawionych na zdjęciu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?