Co zostaje po śmierci bliskiej osoby? Przedmioty, wspomnienia, urywki zdań? Narrator porządkuje książki i rzeczy pozostawione przez zmarłą matkę. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz - mocnej kobiety, która w peerelowskiej, a potem kapitalistycznej rzeczywistości umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek - nie poddawała się. Była trudna. Była odważna. W tej książce nie ma sentymentalizmu - matka go nie znosiła - są za to czułość, uśmiech i próba zrozumienia losu najbliższej osoby. Jest też opowieść o tym, jak zaczyna odchodzić pierwsze powojenne pokolenie, któremu obiecywano piękne życie.
Alfabetoddechy to zabawne i pełne czułości wprowadzenie do mindfulness dla dzieci.
Dzięki zabawnym ćwiczeniom oddechowym zawartym w tej pięknie zilustrowanej książce dzieci z łatwością nauczą się… alfabetu, a także nawiążą więź z Naturą, opanują obserwowanie własnego ciała i samopoczucia, a także poczują w sercu wdzięczność i nauczą się posyłać innym ludziom życzliwość.
Alfabetoddechy to książka pełna ciepła i radości, prosto i z miłością wprowadzająca najmłodszych czytelników w domenę uważności i świadomego oddychania.
Dzięki kolorowym, baśniowym ilustracjom Holly Clifton-Brown lektura Alfabetoddechów jest wspaniałą przygodą dla małych i dużych marzycieli.
Przekładu i adaptacji do wydania polskiego dokonały dwie ekspertki, Agnieszka Jankowska-Figaj i Beata Kamińska-Suchanek, trenerki uważności z ogromnym doświadczeniem w pracy z dziećmi.
Witek, starszy brat Joli, będzie jej przewodnikiem po skomplikowanym świecie polskich głosek. Z takim przewodnikiem żadne logopedyczne wyzwanie nie będzie straszne! "Słowa po kawałku" to zbiór wierszyków logopedycznych przeznaczonych dla dzieci, które właśnie pracują nad wymową kolejnych głosek. Znajdziecie w nim mnóstwo ćwiczeń, do których na początku zachęci dwójka młodych bohaterów. Obok wierszyków umieszczone zostały wskazówki dla rodziców, żeby wiedzieli, na co szczególnie zwracać uwagę podczas ćwiczeń i zabaw logopedycznych z dzieckiem. Autorzy zbioru - Elżbieta i Witold Szwajkowscy - już nieraz w swoich publikacjach, takich jak Ptaszek śpiewa fiu-fiu-fiu, Idą mrówki po brzuszku czy Żabki grają w łapki, pokazywali, jak poprzez wspólną zabawę stymulować rozwój dziecka. Tym razem autorzy pokażą, jak wspierać pracę nad aparatem mowy poprzez wierszyki i ćwiczenia nad wymową konkretnych głosek i zbitek głoskowych.
Książka, która daje przyjemność myśleniaZnakomity filozof, pierwszy laureat prestiżowej Nagrody im. Johna Klugego - amerykańskiego Nobla w dziedzinie nauk humanistycznych - zajmuje się w swoich miniwykładach także zagadnieniami z pozoru mało filozoficznymi: sławą, podróżami, długami, zabobonami, terroryzmem i... nicnierobieniem.Przenikliwość i poczucie humoru Autora pozwalają mu na zaskakujące i celne obserwacje dotyczące zarówno życia codziennego, jak i odwiecznych praw ludzkiej natury; gwarantują jednocześnie chwilę refleksji i prawdziwą czytelniczą przyjemność.Trzy serie w jednym tomie
Jak mówić o końcu świata, nie popadając w apokaliptyczne tony? Jak pytać o koniec, aby było to jednocześnie pytanie o początek? Czy za katastrofę klimatyczną odpowiada każdy z nas, czy tylko system polityczno-ekonomiczny, w którym właśnie żyjemy? Czym jest dziś bycie „ludzkim”? A może sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy, wymaga od nas postawy więcej niż ludzkiej i włączenia w naszą wspólnotę etyczno-polityczną innych istot? To tylko niektóre pytania pojawiające się na łamach Pamiętnika z końca świata (jaki znamy).
Patryka Szaja interesują zarówno jednostkowe, jak i systemowe aspekty tych problemów. Jak deklaruje: „Chciałbym, żeby ta książka uczyniła dwie pozornie sprzeczne rzeczy: zarówno potwierdziła twoje poczucie winy, jak i nieco cię uspokoiła”. Książka składa się z trzynastu esejów, które zostały podzielone na trzy bloki tematyczne.
Pierwszy obejmuje szkice poświęcone problematyce zwierzęcej (m.in. prawa zwierząt, moralne i środowiskowe koszty przemysłowych hodowli). Drugi zawiera refleksje nad współczesnym kryzysem ekologiczno-klimatycznym (niszczenie planety, odpady jako strukturalny problem cywilizacji, biosemiotyka i ekokrytyka jako języki ustanawiania wspólnoty ponadludzkiej). Ostatni blok tekstów poświęcony jest tematyce polityczno-ekonomicznej.
Pamiętnik z końca świata (jaki znamy) to książka zaangażowana, prowokująca do dyskusji. Intrygująca opowieść o wydarzającej się na naszych oczach katastrofie i potrzebie nowej rzeczywistości. Zdaniem Szaja, bardziej niż eco-shaming potrzebna nam jest dziś żałoba po świecie, który właśnie się skończył. Tylko ona pozwoli otworzyć się na to, co nadchodzi.
Patryk Szaj – doktor nauk humanistycznych, literaturoznawca, redaktor, okazjonalnie tłumacz. Pracownik Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Wcześniej przez kilka lat związany z Wydawnictwem WBPiCAK w Poznaniu, gdzie prowadzi serię wydawniczą Humanistyka Środowiskowa. Publikuje w czasopismach naukowych i kulturalnych. Stały współpracownik redakcji dwutygodnika „artPapier” oraz „CzasuKultury.pl”. Przed Pamiętnikiem z końca świata (jaki znamy) (Wydawnictwo Wolno, 2022) wydał monografię naukową Wierność trudności (Universitas, 2019). Aktualnie mieszka w Krakowie.
W książce podjąłem się przybliżenia najważniejszych konfliktów, podziałów i sporów socjopolitycznych, jakie miały miejsce w Polsce w latach 1989-2021. Odwołałem się przy tym do źródeł naukowych i publicystycznych. Dokonałem analizy kluczowych kwestii społecznych, które stały się dla szeroko pojętej władzy środkiem do dzielenia polskiego społeczeństwa. Jestem przekonany, że różnego rodzaju wojny kulturowe, światopoglądowe służą często władzy politycznej do realizowania jej własnych interesów, które są zazwyczaj sprzeczne z dobrem wspólnym. Podjąłem zatem takie zagadnienia jak m.in.: następstwa "okrągłego stołu", dekomunizacja versus (post)komunizm, narodowa tragedia w wyniku "katastrofy smoleńskiej", polityka historyczna, suwerenność państwa w obliczu integracji Europy, a także problemy codziennego "świata życia", który permanentnie wikłany jest w spory światopoglądowe o aborcję, in vitro, edukację seksualną, związki jednopłciowe, itp. Rozprawa ta jest wynikiem moich dwudziestoletnich zainteresowań naukami humanistycznymi i społecznymi, co pozwoliło mi na odczytanie i interpretowanie zagadnień z takich dziedzin, jak socjologia polityki, filozofia polityki, psychologia polityczna, antropologia polityczna, polityka oświatowa, geopolityka i stosunki międzynarodowe. Swoje analizy osadziłem w stylistce eseju naukowego, która sięga do różnych źródeł wiedzy operując językiem odbiegającym od konwencji akademickich. Ufam, że tego rodzaju praca spodoba się Czytelnikom, którym nie jest obojętna refleksja nad (r)ewolucją polskiej transformacji i przyszłością naszej ojczyzny. Z treści tej książki powinni skorzystać nie tylko profesjonaliści z nauk o mediach i komunikacji społecznej, ale także tzw. klasa polityczna. A przede wszystkim elity intelektualne, które częściowo "zdradziły" własne powołanie jakim jest poszukiwanie "prawdy", a dokonały tego na rzecz egoistycznych korzyści czerpanych dzięki bezkrytycznemu służeniu określonym partiom politycznym.
Jak sobie poradzić, JEŻEli jesteś inny? Doskonale wiedzą o tym JEŻE! Takie jak malutka Ada, która pewnego dnia zawitała w ogródku pewnego przedszkola Jej perypetie zostały przedstawione w formie ilustrowanej historyjki o tym, jak kochać siebie za to, jakim się jest. Opowieść z pewnością zainteresuje nauczycieli, pedagogów i rodziców, ale przede wszystkim dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, które:- przeżywają lęk związany z różnymi sytuacjami dnia codziennego,- chcą nauczyć się rozpoznawać swoje emocje i je nazywać,- pragną zdobyć umiejętność akceptacji siebie i innych,- potrzebują, by złagodzić ich smutek,- borykają się z poczuciem odmienności i osamotnienia.Książka może też stać się dobrą podpowiedzią, jak rozmawiać z dziećmi o ich lękach i trudnościach. Zadanie to ułatwia dołączony do każdej części barometr emocji - pracując z nim, mali czytelnicy szybko nauczą się, jak określać stany emocjonalne i jak sobie z nimi radzić.Mierząc się na co dzień ze zmorami, które zaburzają beztroski, dziecięcy świat, zainspirowałam się do stworzenia czegoś w rodzaju pomostu pomiędzy strachem, złością i smutkiem a rozmową z dorosłym i poczuciem bezpieczeństwa. Powstała w ten sposób opowieść bawi, a przede wszystkim uczy, mówi o tym, jak kochać siebie za to, jakim się jest. To historia, w której na kolorowych kartach przeplatają się barwne postacie, momenty niepewności, chwile radości i emocje spotykane przez nas w świecie realnym (fragment wstępu).
Epoka buntu zaczyna się właśnie teraz Czy wiesz, że słowa "dom" i "dominacja" mają ten sam rdzeń, a łacińska familia (rodzina) pochodzi od słowa famulus oznaczającego niewolnika? Czy wiesz, że praktyki wychowawcze wykorzystywane dziś w szkołach i przedszkolach mają swój początek w badaniach nad zachowaniami i tresurą zwierząt? Czy wiesz, że na każdym etapie życia jesteśmy uczeni bezmyślnego patologicznego posłuszeństwa? System, w którym tkwimy od narodzin, wmawia nam, że dla naszego dobra musimy się mu podporządkować. Ograniczyć pewnymi ramami swoją wyobraźnię, nie wychylać się, nie odzywać bez pytania. Im dłużej w nim tkwimy, tym bardziej przyzwyczajamy się do tego, że tak musi być. Zaczynamy wierzyć, że takie posłuszeństwo jest normalne i naturalne. A co, jeśli wcale tak nie jest? Co jeśli rządząca naszym światem ekonomia oparta jest na XIX-wiecznych spostrzeżeniach, które już dawno zostały podważone? Co jeśli szkoła ma za zadanie nauczyć nas między innymi akceptowania różnych form przemocy systemowej, jakie spotkamy w dorosłym życiu? Co jeśli katastrofy klimatyczne, kryzys gospodarczy, ogólnoświatowa pandemia i konflikty zbrojne to efekty bezrefleksyjnego powielania wzorców wymyślonych przeszło 200 lat temu i mających na celu stworzenie społeczeństwa całkowicie podległego sprawującym władzę? Mikołaj Marcela pokazuje, że nie jesteśmy skazani na trwanie w tym systemie. Już dziś są dostępne alternatywne opcje. Musimy tylko znaleźć w sobie odwagę, by się na nie zdecydować. Kiedyś zostaliśmy nauczeni, że świat musi wyglądać tak, jak wygląda. Teraz przyszedł czas, by się tego oduczyć.
Gdy odwiedzam Syberię, mam poczucie, że niezwykła kombinacja ekstremalnie trudnych warunków przyrodniczych, nieustających konfliktów zbrojnych i setek lat tyranii ukształtowała świat, w którym brakuje miejsca dla bladych kolorów, letnich temperatur czy zwykłych ludzi. O takim właśnie świecie jest ta książka - pełnym bezsilności, samotności i ubóstwa, które rodzą problemy migracyjne, alkoholizm i trwonienie dorobku minionych pokoleń. Karmią również wspomnienia o potędze militarnej i politycznej, a także pragnienie, by powróciły czasy Wielkiej Rosji, przed której potęgą drżał cały świat. Syberia to także natura, która jest w stanie pozbawić życia w jednej chwili, ale której piękno pozbawia oddechu. To zima niosąca ze sobą temperatury mrożące krew w żyłach i lato - gorące i przesycone dymem z płonącej tajgi. To rzeki, których drugiego brzegu okiem nie dostrzeżesz. I ludzie, którzy swoją gościnnością zmuszają do smutnej refleksji o zachodnioeuropejskim egoizmie. Zapraszam do podróży po kraju, którego "rozumem nie obejmiesz".
Przedstawiona praca koncentruje się w większym stopniu na wymiarze społeczno-ekonomicznym i kulturowym współczesnej Japonii.
Jej celem jest bowiem omówienie głównych uwarunkowań wewnętrznych kształtujących politykę Japonii, takich jak: doktryna polityczna, system wartości i społeczństwo Japonii, wzyzwania gospodarcze Japonii. Dla zrozumienia specyfiki Japonii w monografii zostały przedstawione także wybrane studia przypadku, które przedstawiają konkretne rozwiązania instytucjonalno-prawne np. w sferze standardów pracy czy więziennictwa, czy azajatyckiego rynku finansowego.
Nie ma zbyt skomplikowanych tematów dla młodego czytelnika. Prosty język, humor i wyjątkowe ilustracje sprawiają, że z pozoru trudne polityczne sprawy stają się zrozumiałe dla wszystkich (od 9 do 113 lat). Po co jest władza i jak ją zdobyć? Czy demokracja to najlepszy sposób na rządzenie? Do czego potrzebne jest państwo? Skąd państwo bierze pieniądze, czemu zawsze ode mnie i dlaczego aż tyle? Dlaczego politycy przepadają za kiełbasą wyborczą i czy można się nią przejeść? Przed czym chroni Konstytucja i dlaczego jest taka ważna? Jak zorganizować demonstrację albo zrobić małą rewolucję? Lektura obowiązkowa dla każdego młodego obywatela!
W publikacji poznają Państwo system wychowania naszych wybitnych pedagogów, ich pracę z dziećmi i młodzieżą w ogniskach wychowawczych, w trudnych czasach przedwojennych, w czasach wojny i w powojennym PRL-u. Książkę przekazuję pedagogom, wychowawcom pracującym w szkołach, w świetlicach miejskich, w ogniskach, w domach dziecka, w każdej placówce oświatowej i wychowawczej, którym na sercu leży dobro dzieci i młodzieży, ich rozwój psychofizyczny, wychowanie ku wartościom. Niniejsza publikacja nie ma ambicji podręcznika akademickiego dla studentów pedagogiki, jednak może być zachętą do poznania polskich i europejskich autorytetów w dziedzinie wychowania. Dla obecnych wychowawców, pracujących w różnych ośrodkach oświatowych i wychowawczych, będzie przewodnikiem po meandrach wychowania. Zawiera bowiem podstawowe praktyczne zasady pedagogiki i sposoby radzenia sobie z dziećmi i młodzieżą w różnych sytuacjach wychowawczych.
Komiks Nicka Drnaso bezlitośnie obnaża sterylną jednostajność przedmieść. Grupa nastolatków zbiera śmieci na poboczu autostrady - flirtując, pieszcząc się i ignorując potencjalnie agresywnego samotnika w swoim gronie. Studentka college'u przyprowadza swojego chłopaka na fatalną imprezę domową, w której uczestniczą jej znajomi z liceum. Młoda kobieta doświadcza traumatycznego incydentu w pizzerii, w której pracuje, a jego skutki ujawniają napięcia rasowe, które kumulują się pod powierzchnią. Fasada ucywilizowanego podmiejskiego krajobrazu i pastelowych bohaterów ze Środkowego Zachodu raz po raz pęka w obliczu przemocy i cichej brutalności. Ponura satyra społeczna Drnaso ujawnia błyskotliwą znajomość współczesnego społeczeństwa. Pobrzmiewają w niej echa czarnego humoru filmów Todda Solondza, czy komiksów Daniela Clowesa. Każdy rozdział Beverly, precyzyjnie i przejmująco opowiedziany, ujawnia coś nowego - a zarazem znajomego - na temat świata, w którym żyjemy. Gdyby Beverly było filmem Drnaso zostałby okrzyknięty nowym, oszałamiającym głosem". Gdyby to była powieść, stałby się literacką sensacją". Jednak chłodne spojrzenie Drnaso na spowitą mgłą amerykańską psychikę nie jest karykaturalną kopią filmu czy literatury. To coś zupełnie nowego. Beverly to dzieło młodego pisarza-artysty, który nie tylko zna tradycję komiksu, ale także wychodzi poza nią. Beverly to najlepsza i najbardziej elektryzująca powieść graficzna, jaką czytałem od lat, objawiająca twórcę inteligentnego, bystrego, niepokojącego. Z talentem nie tylko do komiksu, ale także do literatury i sztuk wizualnych. Beverly wbije w ciebie swoje kły i nie puści. -Chris Ware
Już kiedyś przyjmowaliśmy uciekających przed wojną...Po drugiej wojnie światowej w Polsce znalazła się liczna grupa greckich i macedońskich uchodźców, którzy uciekli z ojczyzny przed wojną domową. Docierali do Polski statkami, pociągami i w bydlęcych wagonach - dorośli i dzieci oraz ranni partyzanci. Wśród przybyszów byli też dziadkowie i ojciec Dionisiosa Sturisa, reportera, który sześćdziesiąt lat później podjął próbę znalezienia odpowiedzi na pytanie o to, jak przyjęła ich komunistyczna Polska. Grecy szybko się w niej zadomowili, ich społeczności powstawały w wielu miastach, także w podkarpackim Krościenku, gdzie Grecy założyli swoją spółdzielnię rolniczą. Nazwali ją "Nowe Życie".Potomkowie tamtych uchodźców żyją z nami do dziś. Jednak to wciąż nieznany epizod naszej powojennej historii. "Nowe życie" to czuła próba odtworzenia tamtej księgi ludzkich losów, teraz, pięć lat po pierwszym wydaniu, bogatsza o kolejne rozdziały i nowe historie, budujące nieoczekiwane połączenia między uchodźcami z końca lat czterdziestych a tymi, którzy pojawiają się u naszych granic dzisiaj, kiedy na świecie toczą się nowe wojny.
Dziesięć lat spędzonych w różnych zakładach pracy najemnej nauczyło go jednego: zakład pracy nie jest miejscem, w którym chcesz się znajdować. Rzeczywistość okazała się zupełnie inna od naiwnych wizji studenta socjologii, w których praca jawiła się jako celowa i rozumna działalność człowieka. Nic bardziej mylnego. W miejscach, w których się znajdował, widział tylko władzę, taśmową powtarzalność zadań, bezsens wąskiej specjalizacji, eksploatację i - przede wszystkim - różne formy rozkwitającego kretynizmu, który miał dostarczać znaczenia pozbawionym znaczenia czynnościom.Autor popularnego fanpage'a publikujący pod pseudonimem Wiesławiec Deluxe przeszedł przez wszystkie kręgi piekła: od sprzedaży na stoisku z okularami przeciwsłonecznymi, przez prowadzenie wykładów na katolickiej uczelni, pracę handlowca w fabryce zakrętek, aż po różne stanowiska w strukturach korporacji z zachodnim kapitałem.Wiesławiec Deluxe z krytycznym dystansem, dużą dawką abstrakcyjnego humoru i erudycją pokazuje, jak nasze życie można sprowadzić do obrazka narysowanego w Paincie. Bez znieczulenia przedstawia emanacje późnego kapitalizmu i desperackie próby odnalezienia się w systemie, który kreuje bezsensowne bullshit jobs. To książka przeraźliwie śmieszna i absurdalnie smutna.
W niniejszej książce zajmuję się dychotomią,która jest jedną z najważniejszych w ontologii-dychotomią między zwykłymi przedmiotami bądż substancjami a różnymi atrybutami(tj.własnościami,rodzajami i relacjami),które z nimi kojarzymy.Moim celem jest wypracowanie prawidłowego filozoficznego opisu każdego członu tej dychotomii.Będę dowodził,że różne próby zrozumienia substancji lub atrybutów w kategoriach redukcyjnych zawodzą.(fragment Przedmowy Autora)
A może być, że jestem tylko meteorem, który na chwilę zabłyśnie, na chwilę ludzkość straszy i przeraża, a potem nagle ginie – szczęśliw byłbym, gdyby tak było. Droga meteorom wyznaczona jest miliard razy dłuższa aniżeli zwykłym gwiazdom. Te ostatnie jawią się w ściśle obliczonych czasach – nie chciałbym być gwiazdą! – być meteorem to istotna moja tęsknota: zniszczyć na swej drodze kilka światów, roztopić je w sobie, wzbogacić się nimi i po miliardach lat znowu powrócić, stokroć razy gorętszym blaskiem rozjaśnieć, wieścić nowe przemiany i wywroty i znowu zaniknąć – to to, co w moich najkosztowniejszych snach przeżywam… Niech zgasnę, czym prędzej zgasnę, bym mógł tylko we wzmożonej potędze powrócić… A wrócę – wrócę! S. Przybyszewski, W zwierciedle, 1917 Po niemal stu latach wraca Stanisław Przybyszewski! Ogólnopolski zespół uczonych pod kierunkiem prof. dr hab. Gabrieli Matuszek-Stec z Uniwersytetu Jagiellońskiego przygotowuje 11–tomową krytyczną edycję Dzieł literackich Przybyszewskiego, w ramach ministerialnego „Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki”. To edycja długo wyczekiwana. Dzieła zebrane przywódcy polskiego modernizmu nigdy nie ukazały się w języku polskim (w latach 20.tych XX w. takie przedsięwzięcie realizował Instytut Wydawniczy Lektor, ale śmierć pisarza je przerwała), choć Niemcy udostępnili w ośmiotomowej edycji niemieckie utwory „genialnego Polaka” w latach 90.tych XX wieku. Stanisław Przybyszewski to jeden z najbardziej wyrazistych twórców modernistycznych, który zaznaczył swe miejsce w polskiej i niemieckiej literaturze. Już za życia stał się legendą – przez Strindberga nazwany „genialnym Polakiem”, w środowisku berlińskim określany mianem „króla bohemy” i „nowego Mesjasza literatury”, w Polsce uznany został za inicjatora modernistycznego zwrotu w literaturze, wielką sławą cieszył się w Rosji i krajach słowiańskich. Edycja, która wychodzi w Wydawnictwie Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie pod redakcją naukową prof. Gabrieli Matuszek-Stec, obejmuje wszystkie utwory literackie Przybyszewskiego powstałe w języku polskim: poematy prozą, powieści, opowiadania, dramaty oraz towarzyszące tym utworom autorskie wstępy, a także inedita i drobne przekłady. W przypadku niemieckich pierwodruków przeprowadzono porównanie obu wariantów utworów, fragmenty zmienione lub opuszczone w polskich wydaniach zostały przetłumaczone na język polski i zamieszczone w aparacie krytycznym. Każdy tom zwiera rozbudowany dodatek krytyczny i obszerny wstęp historycznoliteracki, ale edycja jest przyjazna dla każdego czytelnika, zarówno znawcy, jak i zwykłego fana literatury. Pierwszy tom, Proza poetycka. Pentalogia, zawiera utwory, która w sposób najbardziej wyrazisty realizują postulowaną przez autora „Confiteor” „sztukę wykrzyku duszy”. Dzieła te wyróżniają się spośród obfitości prozy poetyckiej, jaka pojawiła się w literaturze polskiej i europejskiej przełomu XIX/XX w., Łączą ze sobą formy narracyjne i liryczne, chłodny dyskurs naukowy i uczuciowe eksplozje. Zapowiadają sztukę ekspresjonistyczną i strumień świadomości oraz podejmują podstawowy dla filozofii Przybyszewskiego problem płci (chuci).
W monografii przedstawiono wyniki badań nad stosowaniem instytucji partycypacji społecznej w Krakowie. Badania przeprowadzone w 2021 roku objęły: konsultacje społeczne, petycje, budżet obywatelski, obywatelską inicjatywę uchwałodawczą oraz inicjatywę lokalną. W książce zaprezentowano również zagadnienia wprowadzające do podejmowanej problematyki, pokazujące partycypację społeczną w ujęciach teoretycznym i politycznym, a także z perspektywy rozwoju koncepcji zarządzania publicznego, koncepcji Smart City oraz wprowadzania jej do zarządzania w samorządzie gminnym. Tytułowy minimalizm formalny to dążenie do pokazania poprzez ocenę stanu faktycznego, jak trudne jest przenoszenie na praktykę polityczną nośnych i popularnych koncepcji zarządzania publicznego oraz realizacja celów strategicznych miasta. „Monografię oceniam pozytywnie ze względu na aktualność podjętej tematyki, zakres obejmujący różne formy partycypacji społecznej zarysowany na tle szerszych koncepcji zarządzania publicznego, ukazanie rozwiązań praktycznego ich stosowania na przykładzie miasta Krakowa”. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Ćwiklickiego „Recenzowana praca w pełni spełnia metodologiczne założenia stawiane publikacjom z zakresu nauk społecznych. Stanowi połączenie metod badawczych stosowanych w dyscyplinie nauki o polityce i administracji oraz nauki o zarządzaniu i jakości. Warto też podkreślić, obok złożoności podjętego problemu, śmiałość i precyzję snutych przez autorów wywodów, a także – co bardzo cenne – obiektywizm i nieuleganie ideologiczno-empirycznym uprzedzeniom”. Z recenzji dr. hab. Łukasza Tomczaka, prof. US Autorzy: Maksymilian Galon – dr nauk o polityce i administracji, pracownik Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Katarzyna Plebańczyk – dr nauk o zarządzaniu i jakości, pracownik Instytutu Kultury na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dominik Sieklucki – dr hab. nauk o polityce i administracji, prof. nadzw. UJ, pracownik Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Marek Świstak – dr hab. nauk o polityce i administracji, profesor nadzw. UJ, pracownik Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
