Praca odzwierciedla głęboką znajomość taktyki przeprowadzania określonych czynności procesowo-kryminalistycznych oraz formalnych ram tych czynności wyznaczonych przez prawo procesowe. Opracowanie obejmuje ujęcie teoretyczne badanego problemu, które zapewne przyczyni się do wzrostu wykrywania sprawców zabójstw. Monografia ta świadczy o solidności i rzetelności warsztatu naukowego oraz poprawności metodologicznej badań i analiz [...]. W swojej treści jest konkretna, kompletna, oferująca realne propozycje i rozwiązania praktyczne. Z recenzji wydawniczej dr hab. Kazimiery Juszki, prof. UKEN
Ta książka dotyczy sztuki. Sztuki jako pełnoprawnego instrumentu poznania. W swojej oryginalnej propozycji antropologicznej Autor pokazuje twórczość ożywianą pragnieniem odkrycia rzeczywistości nieosiągalnej w poznaniu potocznym (co bodaj oczywiste), ale także w poznaniu naukowym (co budzi już niedowierzanie). Przywołując konkretne przykłady zaczerpnięte z poezji, malarstwa, muzyki i filmu, odsłania sferę poiesis jako przestrzeń prawdziwej ontofanii porażającego swą mocą objawienia rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej. Na początku jest oko i ucho. One decydują o wszystkim. Pojęciowa refleksja przychodzi później. Wszystko, co najważniejsze dzieje się w polu zmysłowego oddziaływania. Władze dyskursu pogrążone są chwilowo w uśpieniu. Na razie jest tylko przeszywający błysk, ukłucie wytrącające z rutynowego postrzegania, a jego fizjologicznym wyrazem mogą być ciarki biegnące po grzbiecie. To błysk, który oświetla z wielką przenikliwością ciemne przestrzenie naszego doświadczenia. Oprócz wrażeń estetycznych przynosi też światło poznania. A poznanie to szczególne: w świetle błyskawicy widzimy jakby wszystko naraz, dana jest nam cała jaskrawość naszego tu i teraz istnienia.Fragment książkiIluminacje. Sztuka jako forma poznania
Najczęściej używamy dużych korpusów, ale jesteśmy twórcami małych. Dostępna literatura dotyczy jednak głównie dużych korpusów i sposobów ich wykorzystania. O małych korpusach wspomina się najczęściej przy okazji definiowania dużych, ale nawet jeśli przygotowywany mały korpus wydaje nam się czymś ulotnym czy jednorazowym […], to warto go opracować tak, aby miał szansę na powtórne wykorzystanie i rozwijał możliwości architektury korpusowej.
Na rynku wydawniczym nie spotkamy wielu książkowych publikacji na temat małych korpusów, nie ma ich wiele na rynku anglosaskim, nieobecne są także w Polsce. Przywiązywanie małej wagi do tego typu materiałów okazuje się jednak błędem. Praca prof. Zaśko-Zielińskiej wykazuje wagę i znaczenie małych korpusów w praktyce językoznawczej, zapoznaje czytelnika z typem działań, które okazują się kluczowe dla analiz językoznawczych, ich zastosowań oraz wniosków z nich wypływających.
(z recenzji prof. dr hab. Barbary Lewandowskiej-Tomaszczyk)
Monika Zaśko-Zielińska kieruje Zakładem Lingwistyki Korpusowej w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się genologią lingwistyczną, lingwistyką korpusową i lingwistyką kryminalistyczną. Jest autorką i współautorką monografii Przez okno świadomości: gatunki mowy w świadomości użytkowników języka (2002), Listy pożegnalne: w poszukiwaniu lingwistycznych wyznaczników autentyczności tekstu (2013), współredaktorką (wraz z K. Kredensem) tomu Lingwistyka kryminalistyczna. Teoria i praktyka (2019) oraz współautorką pracy Od rozmowy do korpusu (wraz z A. Majewską-Tworek, M. Śleziak i A. Tworkiem). Jej współpraca z Clarin-PL zaowocowała przygotowaniem najstarszego zasobu (Mowa Wrocław) do wyszukiwarki danych konwersacyjnych Spokes w ramach prac zespołu Pracowni Polszczyzny Mówionej IFP UWr kierowanej przez Annę Majewską-Tworek. W ramach grantu NCN-u przygotowała Polski Korpus Listów Pożegnalnych, co stało się inspiracją do przyjrzenia się metodologii tworzenia małych korpusów, a zwłaszcza możliwościom dokumentowania języka pisanego w odmianie nieoficjalnej na podstawie korespondencji prywatnej. Zapoczątkowało to koncepcję Polskiego Korpusu Korespondencji Prywatnej (praca w zespole z K. Wabnicem i J. Krzywdzińskim), który powstaje dzięki współpracy ze studentami i doktorantami UWr.
Warsztaty pisarskie z laureatem Literackiej Nagrody NoblaW latach osiemdziesiątych XX wieku na Kubie w Międzynarodowej Szkole Filmowej i Telewizyjnej Gabriel Garca Mrquez prowadził warsztaty dla nowego pokolenia pisarzy i scenarzystów. Ich celem było stworzenie trzynastu historii o miłości, zaadaptowanych na potrzeby telewizji. A potem na ich kanwie miało powstać kolejnych trzynaście historii, ale w innym gatunku: horrorze, komedii i innych.Warsztaty pisania nie są suchym wykładem, ale zapisem wspólnego procesu opowiadania historii. Aktem twórczym mistrza i jego uczniów: od rozwijania pomysłu, po tworzenie historii, nadawanie jej kształtu i struktury.Nie ma tu snobizmu, czy zadęcia, jest życie i twórczość. Ludzie rozmawiają ze sobą, śmieją się, poprawiają siebie nawzajem i zadają sobie pytania, a mistrz podpowiada im kierunek.Interesuje go przede wszystkim uchwycenie procesu twórczego i przeniknięcie tajemnicy tworzenia. I znalezienie takich tropów, by opowieść mogła swobodnie popłynąć i ostatecznie wzbudzić emocje u czytelnika.A czytelnik może pobawić się z mistrzem i sam zechcieć opowiedzieć swoją niepowtarzalną historię. I możliwe, że nawet odkryć w sobie twórcę.
Na początku była ciekawość – nie miecze ani ogień, lecz pytania. Kim byliśmy naprawdę, zanim nazwaliśmy siebie cywilizacją? Jak wyglądało życie tych, których tak chętnie schematyzujemy: dzikich, prymitywnych, podporządkowanych naturze? Obraz przeszłości, jaki znamy ze stereotypów, rozpada się w tej opowieści na naszych oczach. Mit o linearnym postępie ustępuje miejsca historii pełnej zwrotów, stagnacji i wyborów, które nie zawsze prowadziły w stronę rozwoju. Romantyczna wizja „zdrowego życia na łonie natury” okazuje się równie krucha – choroby, niedobory i ciężkie warunki były codziennością. Równie zaskakująco jawią się kobiety – uczestniczki polowań i współtwórczynie rewolucji neolitycznej – oraz dzieci, którym okazywano zarówno surowość, jak i czułość. W tle wybrzmiewa dramatyczna historia gatunku Homo sapiens i jego krewniaków, z których na polu rywalizacji o przetrwanie pozostaliśmy tylko my. Nie ma tu też miejsca na sentymentalny obraz człowieka żyjącego w harmonii z naturą. Od zarania dziejów towarzyszyła nam eksploatacja i niszczenie środowiska, a nasze społeczności były znacznie bardziej mobilne i dynamiczne, niż zwykliśmy sądzić. Migracje dotyczyły nie tylko ludzi, lecz także idei i sposobów życia. Zamiast prostych odpowiedzi dostajemy fascynującą, nieoczywistą historię – opowieść o wyborach, sprzecznościach i dylematach, które wciąż brzmią zadziwiająco aktualnie. Bo pytanie o to, kim jesteśmy, nie zaczyna się w teraźniejszości, lecz w pradziejach.
NAJWIĘKSZE ZNALEZISKO ARCHEOLOGICZNE XX WIEKU.Sensacyjne poszukiwania w Dolinie Królów w bezpośredniej relacji legendarnego archeologa.Poszukiwania grobowca Tutanchamona były jednym z największych przedsięwzięć w dziejach egiptologii. Howard Carter przez sześć lat próbował odkryć tajemnice Doliny Królów. Rok 1922 miał być ostatnim. Determinacja i upór poszukiwacza zostały 26 listopada uwieńczone sukcesem, który okazał się najważniejszym odkryciem archeologicznym XX wieku."Odkrycie grobowca Tutanchamona" zostało napisane przez Cartera i Mace'a rok później. Autorzy opisują rodzinne koneksje młodego faraona, sytuację polityczną podczas jego krótkiego panowania oraz po jego śmierci. Pokazują, jak wyglądała nowożytna historia Doliny Królów, zarówno historia prac wykopaliskowych, jak i działalności rabusiów grobów.W książce znajdziemy dokładny opis momentów odkrycia grobowca, odsłonięcia pierwszego stopnia schodów, znalezienia nienaruszonych odcisków pieczęci na drzwiach, chwili otwarcia komory grobowej, skarbca i kolejnych pomieszczeń, a następnie eksploracji znaleziska. Choć Tutanchamon był jednym z mniej znanych faraonów, artefakty z jego grobowca stanowią do dziś niewyczerpane źródło wiedzy o starożytnym Egipcie.Sama zaś książka, którą czyta się jak pasjonującą powieść przygodowo-detektywistyczną, stała się światowym bestsellerem. Fascynuje do dziś historią poszukiwań i odkrycia niesplądrowanego grobowca, setkami unikatowych zdjęć fotografa Metropolitan Museum, a nawet słynną klątwą Tutanchamona, której pierwszymi ofiarami mieli być lord Carnarvon, finansujący prace i Arthur Mace - najbliższy współpracownik Cartera. Podobno do 1930 roku z całego zespołu przy życiu pozostał tylko sam Carter.1 listopada 2025, po wielu latach budowy, zostanie oficjalnie otwarte w Gizie Wielkie Muzeum Egipskie, gdzie wśród 100 000 zbiorów znajdą się również wszystkie skarby z grobowca Tutanchamona.Minęło już ponad sto lat od tego przełomowego odkrycia, ale grobowiec Tutanchamona może kryć jeszcze większe tajemnice. W 2015 roku w trakcie skanowania otoczenia komory grobowej, za jej ścianą wykryto puste pomieszczenia, których do chwili obecnej nie zbadano - przynajmniej tak twierdzi Zahi Havass, jeden z czołowych egiptologów. Natomiast wyniki wstępnych badań wydają się potwierdzać teorię Nicholasa Reevesa, kierownika Amarna Royal Tombs w Dolinie Królów, że jedna z tych komór może zawierać miejsce pochówku królowej Nefertiti, najpiękniejszej Egipcjanki, macochy Tutanchamona. Gdyby to okazało się prawdą, byłaby to sensacja na miarę odkrycia Cartera.
"Mowa zen" Alana Wattsa to pochwała nieszablonowego myślenia, zachęta do wyglądania poza ustalone ramy rzeczywistości i obcowania z bezpośredniością życia. Watts, błyskotliwie i z poczuciem humoru, wywraca do góry nogami nasze wyobrażenia o świecie, dzięki czemu tracimy złudzenia, lecz otwieramy się na czar i tajemniczość istnienia. Lektura jego tekstów - inspirowanych buddyzmem zen i taoizmem - pomaga nam zrozumieć, że to, co wydaje się nam oczywiste, wcale takim nie jest, a przed nami jeszcze wiele do odkrycia.
Jeśli literatura jest szaleństwem, to pisząc o literaturze, wikłamy się w Foucaultowski paradoks: czy mówić o niej językiem rozumu, a więc językiem szaleństwu organicznie obcym, czy mówić o niej językiem szaleństwa, niczego w literaturze nie porządkując, niczego nie wyjaśniając, towarzysząc jednak autorowi w jego szaleństwie, dopisując głosy na marginesie jego szalonego dzieła, traktując jego tekst jak zaczyn do własnego języka, własnych metafor.
Tak właśnie Janusz Palikot czyta Schulza: wbrew „rozumowym” metodologiom i schulzologicznej tradycji. I zdaje się nas przekonywać, że właśnie tak powinniśmy czytać literaturę – na własny, jednostkowy użytek, dla intelektualnej przyjemności.
Michał Rusinek
Ustaliliśmy pewne zasady:Podziel się tym, co masz.Dar serca za dar serca.Daj odrobinę siebie.Rozejrzyj się wokół, nie szukaj daleko.oraz kluczowe: nie dotykamy pieniędzy. Nie dlatego że nie możemy, ale dlatego że podjęliśmy taką decyzję. Dlatego że Przemek nie prosił o pieniądze. Prosił, żeby mu pomóc. Okazuje się, że pieniądz nie zawsze jest synonimem pomocy, że można pomóc, nie dotykając pieniędzy, tylko się trzeba wysilić. To jest bardzo trudne. To wymaga zachodu. To wymaga troski. Wymaga czasu. Wydaje nam się, że wszystko można szybko, ale często tracimy, gubimy człowieka w tym pośpiechu. I ta Akcja ma nam przypomnieć o godności człowieka; o tym, że człowiek jest najważniejszy. Fragment wywiadu z Pomysłodawczyniąi Autorką Akcji PDPZ, red. Ewą Dados
The phenomenal global and Sunday Times bestseller from the author of Sapiens
For the last 100,000 years, we Sapiens have accumulated enormous power. But despite all our discoveries, inventions and conquests, we now find ourselves in an existential crisis. The world is on the verge of ecological collapse. International and political tensions are rising. And we are rushing headlong into the age of AI – an alien information network that threatens to annihilate us. For all that we have accomplished, why are we so self-destructive?
Nexus looks through the long lens of human history to consider how the flow of information has brought us here. Taking us from the Stone Age through the canonisation of the Bible, the invention of print, the rise of mass media and the recent resurgence of populism, Yuval Noah Harari asks us to consider the complex relationship between information and truth, bureaucracy and mythology, wisdom and power. He explores how systems like the Roman Empire, the Catholic Church and the Soviet Union have wielded information to achieve their goals, for good and ill. And he addresses the urgent choices we face as non-human intelligence threatens our very existence.
Information is not the raw material of truth, nor is it a mere weapon. Nexus explores the hopeful middle ground between these extremes and, in doing so, rediscovers our shared humanity.
Publikacja jest próbą przedstawienia, jak Adam Mickiewicz poprzez doświadczenia duchowe, lekturowe, intelektualne szukał recepty na dobre bytowanie w świecie. Autorka poddaje analizie teksty poety i zawarte w nich wątki antropologiczno-egzystencjalne. Ujęty w tytule książki projekt jasnoromantyczny stanowić ma dopełnienie zadomowionego w polskich badaniach "czarnego romantyzmu", akcentującego w postawach bohaterów epoki szaleństwo i melancholię, to, co w ludzkiej duszy mroczne, irracjonalne, niepokojące. Zawarte w książce rozważania wskazują na tęsknoty romantyków do poukładanego istnienia, któremu można by nadać sens, jakiego szukano - wbrew obiegowym ujęciom epoki - także w tradycji, w postawach koncyliarnych i wspólnotowych.*****The Light Romantic MickiewiczThe publication is an attempt to show how Adam Mickiewicz through his spiritual, literary, and intellectual experiences searched for a recipe for a good existence in the world. The author analyses the texts of the poet and their anthropological and existential themes. The "light Romantic project" in the title of the book complements dark Romanticism, fixed in the Polish studies, which accentuates in the characters' attitude the insanity, melancholy, and all that is dark, irrational and disturbing in the human soul. The book includes reflections indicating Romantics' longing for a well-organized existence, which can be given the meaning that was also searched for - against the mainstream perspectives of the era - in the tradition, and in the conciliatory and communal attitudes.
Der Band ist das Ergebnis eines Projektes, an dem Forscher aus Deutschland und von diversen Universitäten in Polen teilnahmen. Das erlaubte, die Problematik der deutsch-polnischen Beziehungen im Bereich der Literatur und Kultur aus einer möglichst breiten Perspektive zu beleuchten und ein reiches Spektrum von Forschungsfragen, methodologischen Ansätzen und zu analysierenden Materialien zu berücksichtigen. Im Fokus des Bandes steht die Suche nach Ähnlichkeiten und Differenzen im Umgang der beiden Literaturen mit denselben Motiven und Gattungsformen, wobei eine große Aufmerksamkeit dem intertextuellen Dialog sowie den gewichtigen sozialen Fragestellungen geschenkt wird.
Książka jest poświęcona zagadnieniu przemocy w jej wersji indywidualnej - delikatnej i drastycznej - ale przede wszystkim przemocy instytucjonalnej lub zbiorowej, która występuje w państwowych systemach politycznych. Stanowi przegląd różnych stanowisk dotyczących tej kwestii: od apologii przemocy w systemach terroru totalitarnego nazizmu i komunizmu, poprzez propozycje jej ograniczenia w ramach liberalnej demokracji, po dzisiejszy kryzys tego ostatniego porządku i zagrażający mu populizm.*****The Faces of Violence. From Totalitarian Variations to the Crisis of Liberal DemocracyThe books is devoted to the problem of violence in its individual variation - gentle and drastic - but above all, institutional or collective violence which occurs in state political systems. It provides an overview of the different standpoints on this issue: from the apology of violence in the terror systems of totalitarian Nazism and communism, through proposals to limit it within liberal democracy, to the present crisis of the latter order and the populism that threatens it.
Książka ukazuje głównie starożytną wiedzę zakodowaną dla przyszłych pokoleń - w postaci wymiarów budowli, odległości pomiędzy nimi, stałych matematycznych itp. Wiele miejsca poświęcono metodom obróbki i budowy, które niejednokrotnie są niemożliwe do powtórzenia nawet dzisiaj. Pod tym względem książka jest prawdziwym ewenementem, opierając się w części na własnych badaniach autora. Nie mniej ważna jest też zawarta w niej bardzo szczegółowa analiza danych zawartych w piramidach - nie tylko egipskich.
Zygmunt Freud (1856-1939) – austriacki psycholog, psychoterapeuta, neurolog, neuropatolog, twórca psychoanalizy i psychologii głębi, bodaj jedna z najważniejszych postaci w nauce o człowieku. W zasadzie nie byłoby współczesnej psychologii bez freudyzmu, choć wiele z jego tez zostało zweryfikowanych czy wręcz prawie całkowicie odrzuconych.
Pochodził z rodziny żydowskiej i pozostawał całe życie wierny kulturze – choć nie religii – żydowskiej, uległ jednak w młodości wpływowi kabały. Studiował medycynę, przede wszystkim neurologię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Był wręcz fanatycznym zwolennikiem nauk przyrodniczych w duchu materialistycznym. Zajmował się histerią, pracował nad hipnozą, stworzył koncepcję podświadomości (nieświadomości), na którą składa się id, ego i superego. Obok czynnika erotycznego w życiu psychicznym człowieka uznał również rolę siły popędu śmierci – Thanatosa. Popędowi seksualnemu przyznawał jednak główną rolę w życiu psychicznym człowieka, dopatrując się go już także u dzieci – jedno i drugie było twierdzeniem wręcz skandalicznym w tamtych czasach. Jednocześnie Freud zajął się dynamiką powstawania marzeń sennych, w których widział zarówno królewską drogę do psyche nieświadomej, jak i funkcję spełniania pragnień człowieka.
Rewolucja freudowska – mimo wszelkiej schizmy w ruchu psychoanalitycznym – zrobiła oszałamiającą karierę już w Europie, ale przede wszystkim w Ameryce, gdzie podobnie jak dobry katolik powinien mieć swego spowiednika, tak każdy szanujący się człowiek musi mieć swojego freudowskiego psychoanalityka.
Czy dzisiejszy czytelnik ma dostateczną wiedzę o Freudzie i psychoanalizie? Nie nam oceniać.
Do najważniejszych dzieł Freuda należą „Wstęp do psychoanalizy”, „Psychopatologia życia codziennego”, „Totem i tabu”. W powstałej w 1912 roku niewielkiej rozprawie Psychologia grupy i analiza ego zajmuje się różnicami między psychologią indywidualną, a psychologią społeczną, psychologią grupy i zauważa, iż nie są to wcale różnice zasadnicze, gdyż w życiu psychicznym jednostki stale pojawia się inna osoba jako wzór, obiekt, jako przyjaciel lub wróg. Z tego właśnie względu – w tym rozszerzonym, lecz na wskroś uzasadnionym sensie – psychologia indywidualna od początku jest równocześnie psychologią społeczną. Jak pisze (odwołując się do autora „Psychologii” tłumu” Gustava Le Bona) Freud: Każda jednostka wchodzi w skład wielu grup, poprzez identyfikację ma wielostronne więzi i buduje swój ideał ego według różnorodnych wzorców. Każda jednostka partycypuje tym samym w wielu umysłach grupowych, przykładowo rasy, warstwy społecznej, wspólnoty wyznaniowej, narodowej itd., ale też może wznieść się ponad nie, zyskując jakąś cząstkę samodzielności i oryginalności. Te stabilne i trwałe formacje grupowe, wraz ze swym niezmiennie trwałym oddziaływaniem, rzucają się w oczy mniej niż grupy tworzone szybko, tymczasowo, na podstawie których Le Bon znakomicie nakreślił cechy psychologiczne umysłu zbiorowego. Właśnie w tych głośnych, efemerycznych grupach, które niejako nakładają się na inne, mamy do czynienia z fenomenem – całkowitym, choć chwilowym, zanikiem indywidualnych zdolności jednostki.
Tekst sentencji Kamienia Węgielnego to aktualne również dzisiaj podstawy poznania świata i człowieka. Wygłoszony przez Rudolfa Steinera podczas Konferencji Bożonarodzeniowej 1923/1924 prowadzi nas, od przeszłości przez teraźniejszość i w przyszłość, drogą różokrzyżowców poprzez świat duchowych hierarchii, Ojca, Syna i Ducha do prawdziwej istoty człowieka i poznania w świecie duchowym. Autor książki opisuje różne wątki związane z tym nowym impulsem rozwoju człowieka.
Treści przedstawione w skrypcie dostosowano do aktualnych potrzeb społeczno-gospodarczych. Zaprezentowano nowoczesne podejście do problemów planowania przestrzennego oraz możliwości zastosowania nowoczesnych narzędzi informatycznych i istniejących baz danych o glebach w celu optymalnego planowania, rozwiązywania problemów i konfliktów związanych z rozwojem obszarów wiejskich, w tym zagospodarowaniem rolniczej przestrzeni produkcyjnej. Skrypt także jest przygotowany z myślą o specjalistach z zakresu gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Przedstawione etapy i procedury konieczne do ustalenia klasy bonitacyjnej oraz omówione przykłady szczególne na podstawie studium przypadku wzbogacą wiedzę specjalistów odpowiedzialnych za przeprowadzenie gleboznawczej klasyfikacji gruntów. Należy pamiętać, że omówione akty prawne mogą być aktualizowane, i w związku z tym wszelkie podejmowane działania muszą być oparte na obowiązujących przepisach.
Monografia pt. Akceptacja technologii Internetu rzeczy w inteligentnych miastach została zrealizowana na potrzeby Urzędu Miasta Płocka w ramach zrealizowanego przez autorkę projektu pt. Identyfikacja czynników determinujących akceptację rozwiązań wykorzystujących sensory Internetu rzeczy jako elementu warunkującego projektowanie uniwersalne w inteligentnych miastach; grant nr 23/WED/z/1119/2021 był finansowany przez Prezydenta Płocka w programie Współpraca z uczelniami wyższymi. Władze dążą do przekształcenia Płocka w inteligentne miasto. Sukcesywnie wdrażane są nowe rozwiązania wykorzystujące technologie informatyczne.Coraz częściej stosuje się zasady projektowania uniwersalnego. Dane o zachowaniach mieszkańców mogą być przydatne dla lepszego zaprojektowania przestrzeni miejskiej, wiąże się to jednak z obserwacją życia miejskiego oraz wykorzystania technologii Internetu rzeczy do zbierania danych.W związku z tym, że mieszkańcy obawiają się o bezpieczeństwo swoje, danych oraz funkcjonowania miasta, władze Płocka zdecydowały o przeprowadzeniu badań społecznych pozwalających na ocenę obaw i zastrzeżeń mieszkańców. Celem badań przeprowadzonych w niniejszej pracy było wskazanie kluczowych czynników wpływających na akceptację wykorzystania danych przez urządzenia Internetu rzeczy, które zbierają dane dla potrzeb projektowania uniwersalnego w inteligentnych miastach, przy założeniu anonimowego przetwarzania danych w trybie Edge Computing. Zakres pracy obejmował analizę przedmiotowej literatury, przeprowadzenie badań ankietowych, budowę i analizę modelu statystycznego oraz przedstawienie zaleceń dla władz miasta. W roku 2021 przeprowadzono badania ankietowe wśród mieszkańców Płocka. W badaniach wzięło udział 150 mieszkańców.Struktura respondentów była zgodna ze strukturą populacji Płocka ze względu na wiek i płeć. Ankietę przeprowadziła specjalistyczna firma realizująca badania społeczne. Analiza danych ankietowych obejmowała statystyki opisowe, eksploracyjną analizę czynnikową, konfirmacyjną analizę czynnikową oraz budowę i analizę modelu strukturalnego. Wyniki analizy danych ankietowych wskazują, że społeczeństwo rozumie potrzeby osób z niepełnosprawnościami oraz popiera dostosowanie przestrzeni miejskiej dla wszystkich mieszkańców. Respondenci rozumieją, że dane pochodzące z urządzeń IoT (ang. Internet of Things, Internetu rzeczy) mogą być wykorzystane do celów projektowania uniwersalnego, i to popierają. Mimo zapewnienia, że dane zbierane są w trybie anonimowym, respondenci obawiają się o bezpieczeństwo swoje i danych. W modelu strukturalnym wykorzystano zmienne: empatię (podzieloną na empatię do osób o specjalnych potrzebach oraz zrozumienie konieczności dostosowania przestrzeni miejskiej do ich potrzeb), zaufanie do technologii, zaufanie do władz miasta, akceptację zbierania danych przez urządzenia IoT, akceptację technologii IoT, bezpieczeństwo i postrzeganą użyteczność technologii IoT. Model pozwolił na wyjaśnienie 86% wariancji. Najważniejszą zmienną modelu jest postrzegane bezpieczeństwo, które wpływa na pozostałe zmienne. Największe znaczenie w modelu mają wpływ bezpieczeństwa na zaufanie do technologii IoT, wpływ bezpieczeństwa na empatię w stosunku do osób o specjalnych potrzebach, wpływ empatii na zrozumienie potrzeby dostosowania miasta do potrzeb tych osób, wpływ zaufania do technologii IoT na zaufanie do władz miasta oraz wpływ bezpieczeństwa na postrzeganą użyteczność technologii.Średnie znaczenie miały wpływ bezpieczeństwa na zrozumienie dostosowania miasta do potrzeb osób o specjalnych potrzebach, wpływ tego zrozumienia na zaufanie do władz miasta i akceptację zbierania danych przez urządzenia IoT, na co również średni wpływ ma zrozumienie dla konieczności dostosowania miasta do potrzeb osób o specjalnych potrzebach.
Celem publikacji jest przedstawienie wybranych współczesnych problemów ochrony powierzchni ziemi z perspektywy kierunków badań rozwijanych w tym zakresie na Wydziale IBHiIŚ (funkcjonującym w latach 19932015 pod nazwą Wydział Inżynierii Środowiska) Politechniki Warszawskiej, a także roli tych prac w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych oraz utworzonej w 2018 roku dyscyplinie naukowej Inżynieria Środowiska, Górnictwo i Energetyka (IŚGiE).Prace z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego na Wydziale IBHiIŚ mają bardziej techniczny charakter, co wynika z natury uczelni technicznej, a przez to częściej dotyczą środowiska przekształconego w wyniku procesów antropogenicznych lub wręcz zdegradowanego. Prezentowana w monografii problematyka badawcza oraz prace naukowe i wdrożeniowe dotyczą zróżnicowanych zagadnień, począwszy od metod charakteryzowania środowiska gruntowo-wodnego, poprzez procesy przekształcania i degradacji powierzchni ziemi, aż po metody remediacji i rekultywacji gruntów oraz zapobiegania szkodom w środowisku.Przedstawione wybrane zagadnienia i problemy w obszarze współczesnej ochrony powierzchni ziemi mogą zainteresować studentów, doktorantów lub młodych pracowników nauki, poszukujących ścieżek swoich eksploracji lub dociekań w inżynierii i ochronie środowiska.
Trzy ekologie Flixa Guattariego to jedno z najważniejszych dzieł współczesnej humanistyki. Guattari, współtwórca schizoanalizy i współautor Anty-Edypa (wraz z Gilles'em Deleuze'em), proponuje w tej książce koncepcję "ekozofii" czyli zintegrowanego podejścia do trzech sfer: ekologii środowiskowej, społecznej i mentalnej. Przekonuje, że nie można myśleć o ochronie środowiska bez jednoczesnej troski o relacje społeczne i kondycję ludzkiej subiektywności. Guattari łączy analizę kapitalizmu, mediów, urbanistyki, psychiatrii i sztuki, tworząc spójną, choć nieortodoksyjną wizję przemian cywilizacyjnych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
