Do Wenecji trzeba przylecieć i spaść z nieba w lustro wody. W podświadomość. To musi być nagłe jak olśnienie. To jedno z niewielu świeckich doświadczeń religijnych o charakterze masowym.
My, dzisiejsi Polacy, jesteśmy ludźmi szczęśliwymi, bo żyjemy w czasach, w których nie tylko warto żyć, ale warto też dobrze jeść i pić dobre piwo. A jeszcze niedawno nie było dobrego piwa, a i z jedzeniem nie działo się najlepiej. Właściwie istniały tylko piwa przemysłowe. Trudno je było od siebie odróżnić, zwłaszcza gdy nie miały etykiety. Dziś natomiast – setki rodzajów znakomitych piw! To jest właśnie piwna rewolucja i to właśnie my ją przeżywamy i tworzymy!
Dla mnie, filozofa, byłego polityka, a także człowieka, który codziennie z pasją gotuje w domu, rewolucja piwna jest dowodem na to, że powstała klasa średnia, tak bardzo wypatrywana przez socjologów i polityków. Jeśli bowiem wiele milionów konsumentów w Polsce decyduje się zapłacić za piwo dobrej jakości dwa albo trzy razy więcej niż za piwo przemysłowe, to znaczy, że jesteśmy już zupełnie innym społeczeństwem niż dziesięć lat temu. A ponieważ nie wyobrażam sobie picia alkoholu bez jedzenia, postanowiłem przygotować przepisy właściwe dla poszczególnych stylów piwa. Co więcej, jakby w kontrze do tradycji – zaproponowałem przepisy bez mięsa, nie tylko bez kiełbasy i golonki, ale bez mięsa w ogóle. Są to przepisy łatwe do przyrządzenia, niezwykle bogate, a czasami wręcz wyrafinowane w smaku. Dopiero takie podejście w kuchni pokazuje całą paletę możliwości, jaką dziś dostarcza świat piwa w Polsce.
Janusz Palikot (ze wstępu)
W Tbilisi uderza liczba pięknych, nowocześnie ubranych i całkowicie wyzwolonych kobiet. Spotyka się niebieskookie Argonautki, ciemne jak noc Arabki, rude góralki z piwnymi oczami Być może nagromadzenie piękna jest jedyną realną ochroną.
Rozmowa Cezarego Michalskiego z Januszem Palikotem – najbardziej kontrowersyjnym polskim politykiem o jego religijności dziecięcej, młodzieńczej i wieku dojrzałego, o jego faktycznym i pragmatycznym stosunku do Kościoła w okresie, kiedy wydawał tygodnik „Ozon” (gdzie teksty zamieszczali najbardziej konserwatywni, prawicowi publicyści żarliwie broniący Kościoła, min. Grzegorz Górny, Robert Tekieli, Tomasz Terlikowski, Joanna Lichocka, Piotr Semka); o jego współpracy z przedstawicielami polskiego Kościoła (min. abp. Józefem Życińskim i o. Maciejem Ziębą) w okresie działalności w Platformie Obywatelskiej; o deklarowanym i faktycznym stosunku do religii i do Kościoła czołowych polskich polityków (min. Donalda Tuska, Aleksandra Kwaśniewskiego, Bronisława Komorowskiego, Kazimierza Kutza, Jarosława Gowina...), dziennikarzy, artystów i innych osób publicznych; o kulisach odejścia Janusza Palikota z Kościoła oraz pragmatycznych i ideowych przyczynach jego decyzji (po katastrofie smoleńskiej) o stworzeniu w Polsce pierwszej konsekwentnie antyklerykalnej partii, która weszła do Sejmu.
Janusza znam od kilkunastu lat. Ten artysta życia, wyrafinowany hedonista i wieczny eksperymentator od zawsze kreował świat wokół siebie. Jego potrawy zmieniały się wraz z nim. Zaczynał od barokowego szaleństwa, chęci zadziwienia świata, po czym stopniowo zawężał paletę. Potrawystawały się surowe, proste i wykwintne w swoim minimalizmie. I tak doszliśmy do dnia dzisiejszego - rustykalizm, wegetarianizm, ekologia - wszystko tak zwykłe, że powoduje zawrót głowy.
Mariusz Treliński
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
