Dlaczego po obfitym obiedzie sięgamy jeszcze po deser? Jak to się stało, że meksykańskie kartele zainteresowały się środkiem do znieczulania słoni? Dlaczego rozwiązywanie równań matematycznych męczy bardziej niż granie w gry komputerowe?Odpowiedź na te pytania jest jedna: nadbodźce. Firma produkująca chipsy czy cukierki, którym tak trudno się oprzeć, ma jeden cel: zmusić Cię do jedzenia. Na przeszkodzie stoi Twój rozsądek, siła woli i uczucie sytości. Producenci muszą więc przełamać Twoją samokontrolę. Zatrudniają w tym celu cały sztab inżynierów i naukowców, których jedynym zadaniem jest zaprojektowanie żywności tak, by naciskać właściwe guziki w Twoim układzie nagrody - części mózgu, która wzmacnia określone zachowania, w wyniku czego, kiedy je powtarzamy, czujemy się wspaniale.Ten sam mechanizm wykorzystują twórcy mediów społecznościowych (nagrodą jest uznanie społeczne) oraz pornografii (zaspokojenie pożądania seksualnego). Z czasem zmniejsza się wrażliwość i potrzebne są jeszcze silniejsze bodźce, żeby czuć się równie dobrze.Czy zatem jesteś w pułapce bez wyjścia? Nie do końca. O tym, czy nadbodźce są dobre, czy złe, decyduje to, do jakich działań Cię skłaniają. Jeśli prowadzą na manowce, należy z nimi walczyć. Jeśli jednak wykażesz się sprytem, nauczysz się wykorzystywać je dla własnego dobra. Zacznij od przeczytania tej książki.
"Podstawowe problemy fenomenologii" to ważne dzieło Martina Heideggera (1889-1976), najwybitniejszego bodaj współczesnego niemieckiego filozofa (m.in. "Kant a problem metafizyki", "Bycie i czas", "W drodze do języka"). Było zamierzone jako kontynuacja jego klasycznej rozprawy "Bycie i czas", opublikowanej w 1927 roku. "Podstawowe problemy" pochodzą z tego samego okresu i stanowią też w pewnym sensie "powtórzenie" tamtej tematyki w przystępniejszej formie wykładu wygłoszonego w semestrze letnim w Marburgu. Jest to lektura niezbędna dla czytelnika zgłębiającego zwarte, czasem wprost lakoniczne wywody Bycia i czasu. Autor kontynuuje tu budowę ontologii fundamentalnej jako podstawy wszelkiego badania filozoficznego, a zwłaszcza badań prowadzonych przez tradycyjną fenomenologię. Nieustannie podkreśla, jak głosi już sam tytuł wykładu, problemowy charakter filozofii i potrzebę rygorystycznego badania. Nie ma tu nic z tego, co dekadę później znajdą u Heideggera francuscy egzystencjaliści z ich specyficznym pojmowaniem egzystencji jako dziedziny absurdu i heroicznej wolności. Jego metafizyka (ontologia) jest w zamierzeniu na wskroś naukowa, choć nie w sensie którejś z nauk szczegółowych. "Podstawowe problemy" wraz z późniejszym dorobkiem tego filozofia skłaniają do namysłu nad miejscem refleksji filozoficznej w horyzoncie pracy ludzkiego rozumu. W tym sensie to jedna z kanonicznych książek dających świadectwo prawdziwej historii współczesnej myśli.
Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej pozostaje jednym z najważniejszych zadań
przedszkoli, szkół i placówek oświatowych. Zadanie to obejmuje nie tylko wsparcie udzielane
dzieciom i młodzieży, lecz także działania skierowane do rodziców oraz nauczycieli.
W najnowszym wydaniu publikacji uwzględniono aktualne przepisy w zakresie organizacji
pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym: • standardy zatrudniania i kwalifikacji nauczycieli specjalistów (z uwzględnieniem zmian
obowiązujących od 2025 r.),
• przepisy przejściowe dotyczące szkół i przedszkoli niepublicznych, • nowe rozwiązania w zakresie etatowego rozliczania doradców zawodowych, • standardy ochrony małoletnich, • regulacje związane z organizacją nauczania indywidualnego – zarówno stacjonarnego,
jak i zdalnego.
Publikacja została przygotowana tak, aby ułatwić dyrektorom, nauczycielom i specjalistom
organizację efektywnego wsparcia dla uczniów. Jej celem jest nie tylko prezentacja
obowiązujących regulacji, lecz także dostarczenie praktycznych narzędzi, które pomogą
w pracy każdej placówki oświatowej
BESTSELLER „NEW YORK TIMESA” Szczegółowe omówienie raportu „Projekt 2025”, wyjaśniające, jak administracja Trumpa w czasie jego drugiej kadencji zmienia Amerykę Po powrocie prezydenta Donalda Trumpa do Białego Domu w styczniu 2025 roku rozeszła się wieść, że wdraża on w życie „Projekt 2025”, prawie 1000-stronicowy raport opublikowany przez The Heritage Foundation, konserwatywny ośrodek analityczny. Dyskusje – i obawy – towarzyszące publikacji jeszcze bardziej się wzmogły, gdy jego autorzy objęli ważne stanowiska w drugiej administracji Trumpa. Co dokładnie zawiera raport „Projekt 2025”? Kim są jego autorzy i jakie ma on znaczenie dla przeciętnych Amerykanów – teraz i w przyszłości – niezależnie od wyznawanych poglądów politycznych? David A. Graham przedstawia okoliczności powstania raportu i omawia najważniejsze propozycje zawarte w tym obszernym dokumencie. Wyjaśniając strategię radykalnego wzmocnienia władzy wykonawczej, przedstawia cele, jakim ma to służyć: wymuszenie tradycyjnych norm płciowych, zdziesiątkowanie służby cywilnej, przeprowadzenie masowych deportacji, ograniczenie regulacji dotyczących korporacji i ochrony pracowników i wiele innych. Graham twierdzi, że „Projekt 2025” to intelektualna mapa drogowa nowej administracji, a jej elementy powinny być znane nie tylko osobom interesującym się polityką. Przekonująca i jasna w przekazie, książka jest skierowana do tych, którzy najbardziej odczują skutki realizacji „Projektu 2025”. Dociekliwe analiza ultraprawicowego raportu „Projekt 2025”, sztuki wystawianej w stolicy kraju… Raport ma cztery główne cele: przywrócenie modelu tradycyjnej rodziny z mężczyzną w roli głównej, likwidacja „państwa administracyjnego”, zamknięcie granic i obrona narodowej suwerenności oraz „zapewnienie każdemu danego mu przez Boga prawa do życia w wolności”. Obowiązkowa lektura dla każdego, kto chce zrozumieć Trumpową zawieruchę. ̶„Kirkus Reviews”, internetowy magazyn o książkach Kevin Roberts, prezes Heritage Foundation i autor wstępu do raportu „Projekt 2025”, powiedział, że zarówno on, jak i jego sprzymierzeńcy „biorą udział w drugiej rewolucji amerykańskiej, która będzie bezkrwawa, jeśli lewica nie postanowi inaczej”, po czym w swojej książce zamieścił ilustracje pożarów i zniszczenia. Chwaląc Robertsa, J.D. Vance (wówczas) kandydat na wiceprezydenta u boku Donalda Trumpa, stwierdził, że nadszedł czas „ładowania muszkietów”. ̶Martin Pengelly, dziennikarz, „The Guardian”
JAK EWOLUCJA LUDZKIEJ PSYCHIKI I KULTURY NADAŁA KSZTAŁT PRZESZŁOŚCI, TERAŹNIEJSZOŚCI I PRZYSZŁOŚCI NASZEGO GATUNKUNasi przodkowie pozostawili nam w spadku skłonności, które powstawały przez niezliczone tysiąclecia selekcji naturalnej i kulturowej. Dziś kształtują one wszystkie aspekty naszego zachowania.TO DZIEDZICTWO, KTÓRE WSZYSCY ZE SOBĄ DZIELIMY.Przez pokolenia było ono motorem rozwoju coraz doskonalszych technologii, coraz lepiej zorganizowanych religii, coraz potężniejszych imperiów. Obecnie jednak po raz pierwszy zaczęło nas zawodzić. Kierujemy się ku przyszłości, w której już teraz daje się dostrzec olbrzymią polaryzację polityczną, zniszczenie środowiska i wojny bardziej krwawe niż kiedykolwiek wcześniej.W książce Dziedzictwo. Ewolucyjne początki współczesnego świata znany antropolog Harvey Whitehouse wyjaśnia, jak nasze ewolucyjnie uzasadnione skłonności ukształtowały przeszłość ludzkości, a dziś zagrażają jego przyszłości. Stosując nowatorskie podejście do badania naszej wspólnej historii, łączące eksperymenty psychologiczne, badania terenowe i analizę wielkich zbiorów danych, opisuje trzy mechanizmy, które kształtują zachowanie ludzi na całym świecie:KONFORMIZM, RELIGIJNOŚĆ I PLEMIENNOŚĆTe trzy czynniki - skłonność do naśladowania innych, wiara w istnienie sił nadprzyrodzonych oraz potrzeba przynależenia do grupy - były katalizatorem największych przemian w historii ludzkości. Dziś jednak wiodą nas ku przepaści. Prowadząc czytelnika do plemiennych domostw w głębi lasu deszczowego Papui-Nowej Gwinei, koszar libijskich bojowników czy biur drapieżnych agencji reklamowych, Whitehouse pokazuje, jak psują się narzędzia, które przez wieki pozwalały nam zawiadywać naszymi skłonnościami, a także jak katastrofalne dla nas wszystkich będą tego skutki. Proponuje zupełnie nową, intrygującą drogę do rozwiązania naszych najpilniejszych problemów.Dziedzictwo. Ewolucyjne początki współczesnego świata to niezwykle fascynujące spojrzenie na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość ludzkości.KSIĄŻKA, KTÓRA INSPIRUJE, ZASKAKUJE I SKŁANIA DO REFLEKSJI.
Publikacja leksykonu powieści graficznych jest inicjatywą o wyjątkowym znaczeniu dla polskiego środowiska literackiego, akademickiego oraz artystycznego. Powieść graficzna jako forma łącząca sztuki wizualne i słowo pisane odgrywa coraz istotniejszą rolę w kształtowaniu współczesnej kultury. Leksykon pozwoli uporządkować i udokumentować dorobek tej dziedziny, oferując kompleksowe źródło wiedzy zarówno dla badaczy, jak i miłośników powieści graficznych.
Z perspektywy naukowej i popularyzatorskiej wydanie leksykonu powieści graficznych należy uznać za wyjątkowo wartościowe i potrzebne przedsięwzięcie. Publikacja ta nie tylko systematyzuje wiedzę na temat tego interdyscyplinarnego medium, ale także wprowadza nowe standardy badawcze w obszarze literatury i sztuki wizualnej. Wydanie tej publikacji jest zatem szczególnie istotne w kontekście rozwijającego się pola badań nad narracjami wizualno-literackimi, zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Leksykon będzie ważnym punktem odniesienia dla przyszłych analiz naukowych, a jednocześnie narzędziem popularyzującym powieść graficzną jako istotny element współczesnej kultury.
Prof. Tadeusz Miczka
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Nasze spojrzenia na kwestię upływu czasu są, bo muszą być, różne. Pierwsze bardziej jest związane z doświadczeniem rzeczywistego upływu czasu, ocen już ugruntowanych. Drugie uwzględnia przede wszystkim perspektywę wielkiej filozofii i literatury. Biorąc pod uwagę różnicę wieku pomiędzy nami, takie zróżnicowanie wydaje się w pełni uprawnione. Unikamy w ten sposób również zarzutu, który był wobec nas przy innych okazjach formułowany, że nasze teksty są albo za bardzo, albo za mało filozoficzne.Marketingowo rzecz ujmując, moglibyśmy powiedzieć, że "w cenie jednej książki czytelnik będzie miał dwie". Ale, tak naprawdę, mimo odmiennych perspektyw, mamy tu eseje poświęcone tym samym problemom, które są fundamentalnie ważne dla każdej osoby podejmującej refleksję nad własnym życiem i czasem już minionym.
"Polska jest jednym z bardziej zróżnicowanych wewnętrznie krajów Unii Europejskiej" - podsumowuje w rozdziale czwartym tej wyjątkowej książki jej autor. Nareszcie! Tomasz Grabowski - polski Robert Putnam - nie tylko dogłębnie naszą ojczyznę zrozumiał, ale również przedstawił przeprowadzoną na najwyższym światowym poziomie analizę, skąd nasza różnorodność się bierze i co z niej wynika.Maciej Kisilowski,profesor prawa i strategii na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim w WiedniuProdukt nowy, wolny od wad. Ilośćzamówienie z obowiązkiem zapłatyInne książki tej kategorii
Książka na ponad 300 stronach krytycznie rekonstruuje poglądy Heideggera (Myślenie bycia) i Arendt (Myślenie jako troska o świat), Lévinasa (Czy dobro może być bezmyślne?) i przedstawicieli Szkoły Frankfurckiej, jak Fromm, Adorno, Horkheimer oraz ks. Józefa Tischnera (Myślenie z innymi i dla innych). Monografię domyka rozdział poniekąd rekapitulujący wcześniej przeprowadzone analizy (Dobromyślność) o kondycji człowieka po Auschwitz, Kołymie i Buczy, ale będący też oryginalną próbą odpowiedzi na tytułowe pytanie i wskazanie na kierunki poszukiwania własnych odpowiedzi.Analizy zawarte we wcześniejszych rozdziałach czyta się jak fascynujące sprawozdanie z podróży po tekstach istotnych, poniekąd emblematycznych w kwestiach tytułowych, otwierających dalekie i płodne horyzonty namysłów. Nowa monografia Tadeusza Gadacza daje do myślenia, skłania do namysłu nad najbardziej fundamentalnymi i doniosłymi życiowo problemami. Jego diagnozy dotyczące naszej kondycji hic et nunc zawierają olbrzymi potencjał budzenia refleksji nad samym sobą i swym położeniem. Zrównanie w epoce postmodernizmu kultury i rozrywki każe unieważniać takie drogi namysłu jako zbyt wymagające i nakładające ciężary, których człowiek ponowoczesny nie chce dźwigać. Post-etyczne klimaty każą raczej marginalizować myślenie o dobru i złu, proponując zamiast tego choćby postawę ironii czy dystansu. A jednak fundamentalne pytania wybrzmiewają i dziś i to w postaci dość klasycznej, pamiętającej Sokratesa, Platona czy Arystotelesa. Książka Gadacza na drogach refleksji wyznaczanych przez te pytania jawi się jako nieoceniona pomoc i intelektualne towarzyszenie oraz odpowiedzialne przewodnictwo”.
Książka Artura Grabowskiego Dziady i wnuczęta, zawierająca jego teksty krytycznoteatralne publikowane głównie na łamach portalu teatrologia info , jest czymś znacznie więcej niż tylko zwyczajnym zbiorem szkiców poświęconych przedstawieniom granym w krakowskich teatrach w czasie ostatnich kilku sezonów. Oczywiście ten zestaw artykułów stanowi także znakomitą kronikę życia teatralnego Krakowa i Polski, ale o jego randze decyduje przede wszystkim sam sposób, w jaki Grabowski uprawia pisanie o teatrze. Dla cenionego literaturoznawcy, dramatopisarza, poety i prozaika omawianie poszczególnych spektakli jest okazją do tego, by powiedzieć również coś ważnego o naszej współczesnej kulturze, stanie cywilizacji czy sytuacji społecznej.Jednym z największych walorów tej książki jest język - czuć w nim oryginalny talent literacki Grabowskiego - jego teksty skrzą się od paradoksów i gier słownych, są znakomicie skomponowane, otwarcia i zakończenia nigdy nie są przypadkowe, czytelnik nawet przez chwilę nie traci wrażenia, że autor świetnie panuje nad formą. W rezultacie jego eseje, bo tak właśnie należałoby określić formę tych tekstów, stanowią po prostu kawał dobrej literatury.To niewątpliwie odrębny głos we współczesnym piśmiennictwie teatralnym.Jarosław CymermanBardzo lubię krytyki teatralne Artura Grabowskiego, dlatego że nie jest on kpiarzem, cynikiem, wazeliniarzem, postrachem, klaunem, modnisiem, wyrobnikiem, rezonerem, frustratem, złośliwcem, wyjadaczem, influencerem, selekcjonerem, lewakiem, prawakiem, centrystą, a nade wszystko nudziarzem. No to kim jest? Człowiekiem, który chodzi do teatru. Bezinteresownie, z miłości. A przy tym jeszcze myśli - na własny rachunek. Niebywała podzielność uwagi! Niebywała książka!Jarosław JakubowskiZa sprawą zebranych w tej książce tekstów dramatopisarz, dramaturg, badacz dzieł literackich i scenicznych wchodzi do teatru jako widz. To widz taki sam jak Ty - Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko - może tylko trochę bardziej skupiony, trochę bardziej krytyczny, trochę bardziej zdyscyplinowany w wyrażaniu własnych opinii.interesował mnie ludzki świat, z którego teatr brał swoje kreacje nieuchronnie i na którego międzyludzkie gry mógł, choćby nieznacznie, wpłynąć. Teatr w świecie, a nie świat w teatrze, miał dla mnie moc pobudzania myślenia. Myślenia o sobie, o nas, o Polsce, o międzyludzkim kosmosie. Co tam jest do myślenia teatrem, czego bez teatru nie dałoby się pomyśleć? I nie dałoby się z tego stworzyć literaturyZe wstępu AutoraArtur Grabowski - poeta, dramatopisarz, prozaik, eseista, krytyk i twórca teatralny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Studium Literacko-Artystycznego na tej uczelni. Jako stypendysta fundacji Fulbrighta i Fundacji Kościuszkowskiej wykładał na uniwersytetach amerykańskich w Chicago, Seattle i Buffalo; w ramach stypendium Komisji Europejskiej spędził też kilka miesięcy w Indiach, gdzie wykładał na University of Delhi. Debiutował wierszami w środowisku "bruLionu", wydał kilka tomów poetyckich, napisał kilka dramatów, jest autorem opowiadań i powieści w formie dziennika oraz esejów o literaturze, filozofii i teatrze, a także przekładów poezji z języków angielskiego i włoskiego
Od tysięcy lat sny i marzenia senne stanowią jeden z najbardziej pociągających, a jednocześnie ulotnych oraz zwodniczych przedmiotów badań. Już w epoce starożytnej zaznaczyły swoją obecność, co potwierdzają wierzenia oraz liczne źródła literackie. Należy jednak zaznaczyć, że dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku wspomniane zagadnienia niezwykle mocno zamanifestowały swoją autonomiczność, stając się obiektem zainteresowania licznych dyscyplin - od gałęzi medycyny i psychologii po nauki humanistyczne, takie jak literaturoznawstwo, kulturoznawstwo, historia sztuki, filozofia oraz teologia.
Monografia poświęcona jest funkcjom pierwszoosobowej narracji w angielskiej prozie przełomu XIX i XX wieku. Okres ten to zmierzch powieści obyczajowej, która była dominującym gatunkiem w okresie wiktoriańskim, i pojawienie się nowego typu prozy, nawiązującej do tradycji angielskiego romansu
i zdominowanej przez przygodową akcję. „Nowy romans”, jak niekiedy jest określany, obecnie kojarzony głównie z literaturą popularną (literatura grozy, detektywistyczna, przygodowa, fantastyczno-naukowa), w istocie był początkowo uznaną alternatywą (obok powieści psychologicznej i naturalistycznej) dla zautomatyzowanych konwencji wiktoriańskiej powieści obyczajowej. Miejsce trzecioosobowego narratora wszechwiedzącego, typowego dla powieści wiktoriańskiej, zajmuje tu narrator pierwszoosobowy, o ograniczonej wiedzy, najczęściej bezpośredni uczestnik zdarzeń, o których opowiada. Narracja w nowego typu prozie koncentruje się nie tylko na akcji, ale także na poczynaniach samego narratora – a więc i na sytuacji narracyjnej, same zaś utwory odznaczają się często wysoką samoświadomością co do swojej oryginalności i uporządkowań. Przy tym samoświadomość ta ujawnia się przede wszystkim na poziomie sytuacji narracyjnej – pierwszoosobowy narrator komentuje zarówno sam proces spisywania zdarzeń, jak i fakt przeznaczenia swoich zapisków do druku, funkcjonując jako alter ego samego autora. Monografia proponuje analizy wybranych utworów tego okresu, koncentrując się nie tylko na wykorzystanych w nich technikach narracyjnych, ale także umieszczając owe teksty w bezpośrednim kontekście literacko-kulturowym
Tak było w minioną sobotę, kiedy zobaczyłem 500 osób żyjących od tygodnia bez prądu: dzieci, kobiety w ciąży. Jak do tej pory oddawałem krew tylko do badań. Kiedy cierpiałem dla Kościoła? Nigdy! To ja mam iść do swojego mieszkania, włączyć ciepłą wodę, usiąść w fotelu, wyciągnąć kiełbasę krakowską i oglądać dziennik? Zawróciłem. Wszedłem do bloku, poprosiłem, żeby wszyscy poszli, bo to co zamierzałem zrobić to przestępstwo. Nie chciałem, żeby ponosili konsekwencje. Po wielu problemach włączyłem prąd, zostawiłem kartkę z informacją, że to zrobiłem ja. A do wojewody napisałem sms-a, że ponoszę wszystkie konsekwencje: nie byłem pijany, nie byłem pod wpływem narkotyków, to jest rzecz związana z Ewangelią.
kard. Konrad Krajewski
Szokujące?
Konrad Krajewski robi to, bo uważa, że ludziom trzeba pomagać dziś, a nie jutro, że trzeba się dzielić tym, co mamy najdroższego! O sobie mówi, że jest jak „pogotowie ratunkowe Franciszka”. O nim mówią - kardynał ubogich, biskup ulic i cierpienia, jałmużnik i „Robin Hood papieża”. Konrad Krajewski, choć woli pozostać w cieniu, w sposób konkretny pokazuje, czym jest chrześcijaństwo, bo sam na co dzień żyje Ewangelią. A to, co mówi i to, co robi zobowiązuje do naśladowania i działania.
Szokuj! Bądź wolny i rób dobro!
Międzynarodowa Karta PEN
Literatura, aczkolwiek w swojej genezie narodowa, nie zna granic i winna pozostać wspólną własnością narodów, bez względu na polityczne czy narodowościowe wstrząsy.
W żadnych okolicznościach, a zwłaszcza podczas wojny, dziełom sztuki i bibliotekom – spuściźnie całej ludzkości – nie powinna zagrażać zaciekłość narodowa czy polityczna.
Członkowie PEN Clubu winni zawsze wszelkim dostępnym im wpływem przyczyniać się do porozumienia i wzajemnego szacunku między narodami. Zobowiązują się czynić wszystko, co w ich mocy, by przeciwdziałać nienawiści rasowej, klasowej i narodowej, i bronić ideału jednej ludzkości żyjącej w pokoju na świecie.
PEN Club opowiada się za zasadą nieskrępowanego przekazu myśli wewnątrz każdego narodu i między wszystkimi narodami, a jego członkowie zobowiązują się w swoim kraju lub społeczności, do której należą, występować przeciwko wszelkim formom tłumienia wolności słowa.
PEN Club opowiada się za wolnością prasy i przeciwstawia się arbitralnej cenzurze w czasach pokoju – w przeświadczeniu, że nieuchronne dążenie świata ku wyższym formom organizacji politycznej i gospodarczej wymaga swobody krytyki władz, urzędów i instytucji. Ponieważ zaś wolność zakłada dobrowolne ograniczenie, członkowie zobowiązują się występować przeciwko takim nadużyciom wolności prasy, jak kłamliwe publikacje, rozmyślne fałsze lub wypaczanie faktów dla celów politycznych i osobistych.
Międzynarodowa karta PEN prowadzi, jednoczy i inspiruje członków od ponad 70 lat. Została zatwierdzona na Kongresie PEN w Kopenhadze w 1948 r.
Mamy do czynienia z nowatorską próbą charakterystyki współczesnych wiejskich ruchów społecznych, której autor – z jednej strony – sięga do historycznych korzeni mobilizacji chłopskiej, z drugiej zaś – analizuje aktualne dane wytworzone przy wykorzystaniu szerokiego arsenału metod i technik badawczych. Monografia stanowi uzupełnienie wiedzy na temat natury współczesnych wiejskich ruchów społecznych i istotnie poszerza nasze spojrzenie na protesty rolnicze. Podkreśla podmiotowość polityczną współczesnych rolników. dr hab. Grzegorz Foryś, prof. UKEN Monografia jest skierowana przede wszystkim do odbiorców akademickich: socjologów, politologów, historyków i antropologów zajmujących się problematyką wsi, ruchów społecznych, transformacji systemowej oraz zachowań politycznych. […] Ze względu na aktualność tematyki oraz klarowność wywodu książka może zainteresować także analityków politycznych, dziennikarzy oraz działaczy organizacji pozarządowych zajmujących się rozwojem obszarów wiejskich. dr hab. Jarosław Chodak
Monografia Żywioły życia w sztuce, filozofii, estetyce. Perspektywy nowoczesnego holizmu obejmuje teksty o zróżnicowanej i bogatej problematyce. Redaktorzy, Teresa Pękala i Roman Kubicki, wydzielili w niej sygnalizowane podtytułami trzy grupy tematyczne, wokół których ogniskują się poszczególne rozprawy: Filozoficzne perspektywy myślenia holistycznego; Holizm w kontekście doświadczenia i interpretacji sztuki; Pytania istotne. Wspólnym mianownikiem tej zasadnej i klarownej kompozycji jest pytanie, w jaki sposób „przeżywanie świata” łączy się dziś z koniecznością „życia w świecie”, w którym iluzję stabilności zastąpiła „płynność, nieprzewidywalność” i niejasność statusu bytującego tu człowieka. Potrzeba zbadania tego statusu rozdarta jest między bieguny „żywiołu” i „logosu”, w której to perspektywie pojawia się model myślenia holistycznego. Czy mogłoby ono – ponownie – pełnić kluczową rolę w poszukiwaniu utraconego obrazu rzeczywistości jako „całości”? Mimo obaw, jakie budzi obraz ludzkości biorącej udział (na ogół bezwiednie) w „cywilizacji spektaklu”, jego „poetyka” nie wykluczała pewnej iskry „żywiołowości” w działaniu uczestników. Czy jednak – wskutek gwałtownych skoków myślowego rozwoju – owej „społeczności spektaklu” nie zastąpi bliżej nieokreślona „zbiorowość powszechnej imitacji”, kontrolowana przez (trudno uchwytne dla uczestnika) technologiczne i propagandowe mechanizmy nacisku? Lektura materiałów zgromadzonych w niezwykle ciekawej, wielowariantowej, a przecież spójnej w generaliach monografii skłania do refleksji mobilizującej czytelnika do przeciwdziałania negatywnym zjawiskom, sygnalizowanym w poszczególnych rozprawach. Może byłoby dobrze postawić pytanie – istotne – co każdy z nas, humanistów, jest w stanie na własnym podwórku w tej sprawie uczynić?
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Łubieniewskiej
Przez blisko pół wieku po drugiej wojnie światowej komunizm był największym politycznym i intelektualnym wyzwaniem dla cywilizacji zachodniej. Jako Związek Sowiecki z jego polityką ekspansji i jako ideologia, która szerzyła się w krajach demokratycznych, zyskując w niektórych poparcie dużych odłamów elektoratu. Studia i szkice zebrane w tym tomie opisują działania podejmowane przez Związek Sowiecki, jego ekspozytury i jego sojuszników na Zachodzie w celu pozyskania przychylności opinii publicznej, ale skupiają się zwłaszcza na odpowiedziach obozu demokratycznego zarówno na forum międzynarodowym, jak w przypadku polskiej emigracji politycznej. Sporo miejsca zajmują analizy PRL i PZPR, ale w centrum uwagi jest Instytut Literacki Jerzego Giedroycia i jego miesięcznik „Kultura”. Ostatnia część tomu przynosi miniatury socjologiczno-historyczne z okresu transformacji ustrojowej.
Kto chce zrozumieć współczesnych Europejczyków, powinien przyjrzeć się ich sporom o motywacje dżihadystów ginących w samobójczych zamachach na ulicach Londynu czy Paryża. Jedni widzą w nich prawowiernych muzułmanów, drudzy ofiary zachodniego imperializmu; trzeci wrogie postępowi siły zacofania, czwarci marionetki w rękach zachodnich rządów. Od pierwszych ataków we Francji lat 70., aż po rok 2024, w którym otwarte dotąd na migrantów Niemcy wprowadziły surowe kontrole na granicach, powołując się na ochronę bezpieczeństwa po serii zamachów, Europejczycy nie potrafią porozumieć się co do istoty problemu, z jakim się mierzą. Z czego wynika ta niezgoda, paraliżująca wspólne działanie? To ważne pytanie, któremu poświęcona jest niniejsza książka, wykracza daleko poza debatę nad dżihadystycznym terroryzmem i dotyka samych fundamentów współczesnych europejskich demokracji - tych szczególnych społeczeństw, których członkowie nie zgadzają się między sobą niemal co do niczego.
Dziś, kiedy istnieje groźba wybuchu trzeciej wojny światowej należy wypracować nową, narodową, a więc ponadpartyjną strategię dla polskiej polityki zagranicznej, w tym unijnej i globalnej oraz odpowiedzieć na pytania, czego od członkostwa w UE i NATO oczekujemy i co powinniśmy zrobić, aby system euroatlantycki nadal stanowił gwarancje dla bezpieczeństwa Polski, Europy i świata. Należy też zadać sobie pytania, co dało Polsce członkostwo w UE? Jak wyglądałaby Polska, gdyby była poza strukturami Unii Europejskiej? Czy istniała i istnieje lepsza droga rozwoju dla Polski i jej bezpieczeństwa? Na powyższe pytania i wiele innych, związanych z polską obecnością w Unii Europejskiej oraz jej znaczenia dla Polski, próbują odpowiedzieć Autorzy na łamach niniejszej publikacji, która stanowi pokłosie wielu lat badań prowadzonych przez pracowników naukowych Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk i Uczelni Łazarskiego oraz współpracujących z nim naukowców i ekspertów z całej Polski i zagranicy. Jest też efektem ogólnopolskiej konferencji naukowej na temat 20 lat członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Próba bilansu i co dalej?, która odbyła się 23 maja 2024 roku. Jej organizatorami byli: Instytut Studiów Politycznych PAN, Instytut Międzynarodowych Stosunków Politycznych i Gospodarczych Uczelni Łazarskiego, Koło Naukowe Ekonomistów i Dyplomatów Uczelni Łazarskiego oraz Katedra Teorii Polityki i Studiów Wschodnich Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II i Instytut Europy Środkowej w Lublinie. Z prezentowanych na łamach niniejszej pracy badań i analiz wynika dla wszystkich pozytywny wniosek, a mianowicie, że Unia nie jest dla nas zgubą, odwrotnie, jest wielką szansą na dziś i jutro, i nie wolno jej zaprzepaścić. Jednocześnie Unia Europejska potrzebuje Polski: suwerennej, demokratycznej, silnej, nowoczesnej i rozwijającej się dynamicznie. To zaś w dużym stopniu gwarantuje nam Unia Europejska, bez której dziś trudno wyobrazić sobie przyszłość naszego państwa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
