Nicollo Machiavelli (1469-1527) - włoski pisarz, filozof, humanista i polityk, którego nazwisko stało sięsymbolem pewnegobezwzględnego, cynicznego sposobu uprawiania polityki, dyplomacji, a zwlaszcza sprawowania władzy. Był on niewątpliwie wybitnym doradcą politycznym i rzeczywistym Florenckim patriotą, dyplomatą służącym radom zarówno florenckiej republice jak i Medyceuszom. W czasie jednej z dyplomatycznych misji poznał ówczesnego księcia Walencji Cesarego Borgię (syna papieża Aleksandra VI). Według znawców twórczości Machiavellego to właśnie on, ten bezwzględny, perfidny, skryty, amoralny władca stał się pierwowzorem Księcia najsłynniejszego dzieła genialnego Florentczyka. Jednak nioe tylko rady Machiavellego były cyniczne, w gruncie rzeczy bardzo pesymistycznie zapatrywał się na naturę czlowieka w ogóle pisząc, iż ludzi są chciwi, zawistni, mściwi, małostkowi i skrajnie egoistyczni i prędzej puszczają w niepamięć śmierć ojca niż stratę ojcowizny. Zernijmy zresztą na zasady, którymi winien się kierować Książę. Ot choćby takie: "Ocenia się na ogół władzę na podstawie pozorów i efektów zewnętrznych; Jeśli obywatele władcy nie kochają - niechaj się go przynajmniej boją: W polityce bezbronni prorocy nie zwyciężają; Gdy się łamie umowę - winą należy obarczyć przeciwnika; Trzeba umieć znaleźć kozła ofiarnego, a nawet z góry go upatrzyć (za M. Manel - Machiavelli). Pamiętajmy jednak, że Machiavelli był analitykiem, nie był amoralnym doradcą zalecającym niemoralne postępowanie, jednak jako analityk wiedział, że określone cele osiągnąć można wyłącznie przy użyciu określonych środków. Te środki te metody opisuje w bodaj najsłynniejszym traktacie o polityce w historii - w Księciu.
Książka przedstawia niezrealizowane koncepcje muzeów, które formułowano w kontekście przełomowych dla Warszawy momentów XX w. Były one pretekstem do fizycznej transformacji i symbolicznego przechwycenia budowli postrzeganych jako „negatywne dziedzictwo” (Lynn Meskell). Muzea te miały służyć zagospodarowaniu i przekształceniu budynków, o których dalszą przyszłość toczono publiczne spory: opuszczony przez wiernych w 1915 r. sobór prawosławny na pl. Saskim, szykowany do powojennej odbudowy Zamek Królewski, odziedziczony po PRL-u Pałac Kultury i Nauki. Kto i dlaczego domagał się utworzenia muzeów w tych obiektach? Dlaczego te muzea nie powstały? Co z tego wynikło? Podstawą analiz są m.in. materiały archiwalne, dokumentacja projektowa, artykuły prasowe, a nawet utwory literackie.
Książka powstała na podstawie rozprawy doktorskiej, która w 2020 roku otrzymała wyróżnienie w konkursie Nagroda Prezydenta m.st. Warszawy za prace dyplomowe z zakresu rozwoju Warszawy.
Praca stanowi część projektu ECHOES, który otrzymał finansowanie z Programu Unii Europejskiej Horyzont 2020 na rzecz badań i innowacyjności na podstawie umowy grantowej nr 770248.
******
Museums–Pretexts. Unrealised Museum Projects Against Negative Heritage in Warsaw
The book presents unrealised museum projects, which were conceived in the context of the 20th century breakthrough moments for Warsaw as pretexts for physical transformation and symbolic interception of buildings perceived as “negative heritage”. Such museums were meant to exploit and transform the buildings whose future was the subject of public debate.
Skoncentruj się na podświadomości i zostań swoim własnym terapeutą! Hipnoza to stan świadomości z udziałem skoncentrowanej uwagi i ze zmniejszoną percepcją bodźców peryferyjnych, czyli płynących z zewnątrz. Ta nieco tajemnicza, jednak powszechnie uznawana metoda znajduje zastosowanie m.in. w psychoterapii. Co ciekawe, każdego dnia, nie wiedząc o tym, nawet kilkukrotnie wchodzimy w trans hipnotyczny - tuż przed zaśnięciem, po przebudzeniu, podczas słuchania ulubionej muzyki. Kojarzysz ten przyjemny stan, prawda? Autohipnoza z kolei to bazujący na hipnozie, kompletny system autoterapeutyczny pozwalający między innymi: Uzdrowić swoje emocje Wyeliminować stres Przepracować trudne momenty z przeszłości Odbudować relację z samym sobą Dawać sobie wspierające sugestie Poprawić koncentrację I o wiele, wiele więcej.... W autohipnozie najlepsze jest to, że z właściwym przewodnikiem można się jej dość łatwo nauczyć i skutecznie stosować w momentach, których potrzebujemy pomocy. Chcesz spróbować? Nim sięgniesz po tę książkę... Pamiętaj - nikt nie zna Cię lepiej, niż Ty sam, więc nikt nie pomoże Ci skuteczniej od Ciebie!
Myślisz, że kiedyś żyło się prościej i spokojniej? Absolutnie nie. Ludzkie problemy w swojej naturze się nie zmieniają, jedynie przybierają coraz to nowsze formy. Nie można tego zmienić, ale można podejść do tej kwestii tak jak wybitni starożytni myśliciele: żyć w zgodzie z filozofią stoicką, przezwyciężać własną irracjonalność i praktykować ćwiczenia duchowe, które są nadal aktualne i pomocne. Tylko w jaki sposób kształtować swoje cnoty dziś, kiedy świat wydaje się niezrozumiały i bardziej skomplikowany niż kiedykolwiek wcześniej?
Marek Aureliusz w trakcie swojego panowania musiał sprostać olbrzymim wyzwaniom, a otaczała go atmosfera pełna wrogości. Jednak dzięki pokorze wykształcił w sobie poczucie siły i sprawczości. Ta książka pozwoli Ci poznać poglądy tego władcy ? przeczytaj ją, a podobnie jak on, pobudzisz swój umysł, nabierzesz stoickiej siły i osiągniesz głębsze poczucie spełnienia. Zrozumiesz, że ten cesarz rzymski, tak jak Ty, doświadczał okrucieństwa świata. Dowiesz się również, w jaki sposób kształtował siebie jako stoika. Nauczysz się stawiać czoła przeciwnościom losu, pokonywać swój gniew, opanowywać pragnienia, doświadczać radości czerpanej ze zdrowych źródeł, z godnością znosić ból i choroby, okazywać odwagę, radzić sobie ze stratą, a może nawet konfrontować się z własną śmiertelnością - i przy tym pozostawać niewzruszonym.
W książce między innymi: jak się rozwijała filozofia stoicyzmu, kim było najbardziej prawdomówne dziecko w Rzymie, jak pozbyć się strachu i stać się odpornym na cierpienie, emocje, przeciwności i praktyka cnoty w dzisiejszym świecie, co stoicyzm ma do zaoferowania psychoterapii
Nie marnuj więcej czasu na spory, jakim powinien być człowiek dobry; po prostu bądź nim!
Marek Aureliusz
Praca Finnisa ukazuje zarówno historycznie rozumiany wkład świętego Tomasza w rozwój myśli politycznej i społecznej, jak i jej aktualne znaczenie. Autor we wzorcowy sposób łączy badanie klasycznych tekstów opiera się na pełnym korpusie ponad 60 prac Tomasza z bieżącymi dyskusjami z obszaru filozofii politycznej i teorii społecznej.
Dlaczego Mars tak przyciąga i fascynuje?
Bogato ilustrowana, zajmująca i bardzo zabawna Wielka księga Marsa ukazuje fenomen naszej fascynacji Czerwoną Planetą i jej miejsce w popkulturze. Znajdziecie tu hipotezy na temat życia na Marsie, wywiady z naukowcami i archiwalne zdjęcia.
Marsem interesowali się już starożytni Egipcjanie, ale prawdziwa marsjańska obsesja pojawiła się w XIX wieku. Na jego powierzchni zaobserwowano wtedy „kanały”, które sugerowały obecność życia. Naukowcy i przedsiębiorcy prześcigali się w pomysłach, jak skontaktować się z Marsjanami. Czerwona Planeta stała się ikoną kultury popularnej, bohaterką powieści i filmów, od kreskówek Loonely Tunes po Kroniki marsjańskie i Marsjanina. Nasze nieustanne pragnienie eksploracji Marsa zaowocowało wystrzeleniem przez NASA łazika Perseverance w 2020 roku i dalekosiężnymi planami kolonizacji tej planety, które snuje między innymi Elon Musk.
Ludzie obserwują Marsa od wieków, ale czy kiedykolwiek Marsjanie spoglądali w stronę Ziemi? Być może pewnego dnia uda nam się odpowiedzieć na to pytanie.
Czy wiesz, że…
• niektórzy naukowcy na przestrzeni wieków sądzili, że Marsjanie mieli skrzela, żółte twarze oraz czarne szczęki, no i byli dużo mądrzejsi od nas?
• lądownik Viking, zanim znalazł się na powierzchni Czerwonej Planety, został poddany sterylizacji, aby nie zaszkodzić marsjańskim stworzeniom?
• budulcem domów przyszłych kolonistów może będzie lód, który służyłby też jako bariera przed promieniowaniem?
"Choć dzisiaj już wiemy, że na Marsie nie ma małych zielonych ludzików, to ciągle stoimy przed inną wielką zagadką - czy to właśnie Mars będzie planetą, na której zamieszkamy? Wielka Księga Marsa to fascynująca opowieść o planecie, która rozpala wyobraźnię ludzi od tysięcy lat. Zachwycające wydanie, absurdalne pomysły ludzi, które dziś bawią i porcja ciekawej historii - przed Wami prawdziwa marsjańska perełka!"
Diana Chmiel, Bardziej Lubię Książki niż Ludzi
„Rzetelnie przygotowane, przezabawnie napisane i pięknie zilustrowane dzieje Czerwonej Planety oraz jego eksploracji w kulturze mieszkańców Ziemi. Niezła zabawa! Hartzman oddał historii Marsa wielką przysługę”.
dr Pascal Lee, współzałożyciel i prezes Mars Institute oraz naukowiec planetarny w Instytucie SETI
„Wspaniała książka, w której każdy znajdzie coś dla siebie (…) wszystkie strony są pełne faktów i szczegółów, a także pięknych obrazów, plakatów i zdjęć z przeszłości aż po czasy teraźniejsze”.
„San Francisco Book Review”
„Obowiązkowa pozycja (…) ogromny zbiór osobliwości związanych z Marsem”.
„Weird Universe”
Marc Hartzman według ABC News jest „jednym z najważniejszych amerykańskich znawców rzeczy dziwacznych”. Hartzman uznaje to za komplement, ponieważ jego pasja do niezwykłości zaczęła się jeszcze w młodości, wraz z książką Roberta Ripleya Believe It or not i corocznymi wydaniami Księgi rekordów Guinnessa. Jest autorem książek o cyrkowcach, głowie Olivera Cromwella, dziwnych rzeczach na eBayu i niekonwencjonalnych przesłaniach od Boga. Teksty Hartzmana ukazywały się także w „Mental Floss”, „Bizarre” i należącym do HuffPost/AOL „Weird News”. O dziwactwach opowiadał w CNN, MSNBC, Ripley’s Radio oraz w programie „Tajemnice w muzeum” na kanale Travel. Hartzman pracuje w branży reklamowej i mieszka w New Rochelle z żoną Liz i ich dwiema dziewczynkami.
Ile kosztuje przeszłość?Na aukcji w Nowym Jorku za milion dolarów sprzedano szkielet potężnego dinozaura z gatunku Tarbosaurusbataar.Nieco później okazało się, że z Mongoliiprzemycił goEricProkopi, znany pasjonat skamielinod lat zajmujący się poszukiwaniem, preparowaniem i sprzedażą cennych okazów. W tym przypadku posunął się jednak o krok za daleko. Grupa paleontologów zaalarmowała rząd Mongolii i rozpętała się zażarta międzynarodowa batalia o bezcenny szkielet, a Prokopi mógł tylko obserwować, jak jego życierozpada się na kawałki.Sprzedam dinozaura to fascynująca opowieść o barwnym świecie kolekcjonerów, handlarzy, przemytników i podejrzanych transakcjach. W lukratywnej branży, jaką jest obrót cennymi skamielinami, od lat trwają napięcia między naukąi komercją, a granica między tym, co jest legalne, a co nie jest, często się zaciera. Autorka prowadzi nas przez kontynenty i tysiąclecia, zadając pytanie: do kogo należy przeszłość?"Wykorzystując reporterski zmysł,Paige Williams niezrównaną prozą opowiada historię, która jest głęboko zakorzeniona w pasji i pysze portretowanych przez nią postaci. Sprzedam dinozaura, książka zabawna i głęboka, to z pewnością jedna z najmocniejszych propozycji z gatunku non-fiction od lat".Ed Yong, autor bestsellera Mikrobiom, laureat Nagrody Pulitzera"Opowieść o sensacyjnej rozprawie sądowej nieuczciwego łowcy skamielin rozwija się w fascynującą obserwację tego, jak zderzają się komercja, ambicja, polityka i nauka. () Czytelnikowi wprowadzanemu przez autorkę do podziemnego świata kolekcjonerów towarzyszy dreszcz emocji"."The New York Times""W tej książce jest wszystko: namiętność, nauka, polityka, intrygi i oczywiście dinozaury. Paige Williams potrafi wspaniale opowiadać".Elizabeth Kolbert, autorka książki Szóste wymieranie, laureatka Nagrody Pulitzera"Williams opisuje nie tylko fascynującą historię kryminalną - dzięki niej dowiadujemysię również o obsesjach łowcówskamielini ewolucji życia na Ziemi. To nadzwyczajna lektura".David Grann, autor książki Czas krwawego księżycaPaige Williams jest amerykańską dziennikarką, laureatkąNational Magazine Award. Publikuje w "New Yorkerze". Jej artykuły ukazywały się również w licznych antologiach, m.in. The Best American MagazineWriting i The Best American CrimeWriting. Współpracuje z Columbia University Graduate School of Journalism, wykłada także na innych uczelniach. Ma w swoim dorobku reportaże o przedmieściach Detroit, karze śmierci w Alabamie, paleoantropologii w Afryce Południowej i kulturze plemienia Tlingit na Alasce.
Michel de Montaigne (1533-92) - francuski myśliciel, filozof, humanista, pisarz, polityk (był przez dwie kadencje burmistrzem Bordeaux), autor Prób (francuski tytuł: Essais - wyd 1580). Pisał to swoje dzieło życia w zasadzie dla przyjemności. Trudno w tym wypadku mówić o jakimś filozoficznym systemie. Zresztą absolutnie nie o ogólną teorię Montaigneowi chodziło lecz raczej o sztukę życia, o konkret i o z życia wzięty racjonalizm, połączony ze zdroworozsądkowym sceptycyzmem. Zajmował się faktami dotyczącymi życia człowieka, przy czym zycie było dla niego najwyższym dobrem - to nawiązanie do epikureizmu. Jak pisze W. Tatrkiewicz Właściwością poglądów Montaigne'a było: że oparte były na obserwacji i zdrowym rozsądku, nie na spekulacji pojęciowej, tradycji filozoficznej i metodach uczonych. Że zajmował się wyłącznie sprawami doczesnymi i ludzkimi (to był jego humanizm). Że zadania filozofii rozumiał nie teoretycznie, lecz praktycznie: chciał by była sztuką życia. Że założeniem jego było: przyjemnie żyć to jest jedyne dobro (to był jego epikureizm). Że nie należy zagłębiać się w niepewne i niewydajne spory teoretyczne (to był jego sceptycyzm). Że przyroda jest wzorem dla człowieka i jego sztuki życia (to był jego naturalizm). Że ostateczną miarą prawdy jest rozum (to był jego racjonalizm). Że różne prawdy i prawa są tylko rzeczą zwyczaju (to był jego relatywizm). Ta niezmierna pochwała życia, ta radość którą Próby emanują spowdowały, że już za życia autora miały kilka wydań, ale też i to że w nieco późniejszych czasach kontrreformacji trafiły na Indeks Ksiąg Zakazanych
Erich Fromm (1900-80) - amerykański psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, twórca psychoanalizy humanistycznej. Autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak Ucieczka od wolności, Zapomniany język, Patologia normalności, Zdrowe społeczeństwo, Rewolucja nadziei, Psychoanaliza a religia. W książce Czy nadal kochamy życie? opowiada nam Fromm o tym, iż miłość i nienawiść stanowiły potężne siły psychologiczne od niepamiętnych czasów. Erich Fromm dostrzegał głęboko sięgającą zmianę tych podstawowych sił w XX wieku: nienawiść innych ludzi i samo środowisko są coraz bardziej owładnięte chęcią zniszczenia dla samego zniszczenia. Ludzie czują się coraz bardziej bez życia i przyciąga ich to, co może być spowodowane przemocą. Fromm nazwał miłość do zmarłych „nekrofilią”. Można spotkać się z równie silną miłością do wszystkiego, co żyje, rośnie i rozwija się, czyli z „biofilią”.
Książka ilustruje te podstawowe siły „biofilii” i „nekrofilii” w prosty sposób i posługując się żywymi przykładami.
Platon (427 p.n.e.- 347 p.n.e.) - grecki filozof, uczeń Sokratesa, założyciel Akademii, twórca idealizmu i racjonalizmu. Mozna wręcz powiedzieć, że nie byłoby filozofii bez Platona. Napisał 35 dialogów. A zaliczany do dialogów późnych, napisany ok 350 r. p.n.e. Fileb - jak pisze Bogdan Dembiński - poświęcony jest problematyce związku, jaki zachodzi między rozumem a rozkoszą. Dotyczy więc kwestii etycznej związanej z właściwą postawą wobec świata, postawą, która gwarantowałaby najwłaściwszy sposób postępowania. Pyta Platon: Czy w postępowaniu tym należy kierować się rozumem, czy też należy odwołać się do czynnika emocjonalnego? Rozstrzygnięcie tej kwestii zależy jednak od stopnia rozpoznania struktury świata, w którym przychodzi działać poszczególnym podmiotom. Właściwe działanie bowiem jak wcześniej zauważył Sokrates zależy każdorazowo od wiedzy dotyczącej okoliczności tego działania. Wymaga zatem precyzyjnego rozpoznania obszaru, w którym owo działanie ma się spełnić. Dlatego warunkiem analiz uczyni Platon wiedzę o strukturze świata, w jakim przychodzi człowiekowi działać.
Zasadniczym celem rozważań przedstawionych w tej książce jest zaproponowanie nowego konceptu – epistemicznej bańki informacyjnej – stworzonego na potrzeby teoretycznych i empirycznych dociekań w obszarze zachowań informacyjnych. Koncepcja ta, charakteryzująca określone zjawisko w kontekście aktywności informacyjnych, poprzez wnikliwą analizę różnorodnych modeli, teorii i założeń ugruntowanych w interdyscyplinarnym ujęciu nauki o informacji, powinna otworzyć nową i szerszą perspektywę dla eksploracji zachowań informacyjnych. Ma być pewnego rodzaju metateoretycznym spoiwem łączącym różnorodne podejścia, m.in. społeczne, afektywne, kognitywne, a także stanowić wielowymiarowy element empirycznie rozwijanych badań dotyczących reakcji i interakcji człowieka z informacją. Stanowi zatem prolegomena do holistycznego, wieloaspektowego i harmonijnego, poprzez ujednolicenie i usystematyzowanie różnych aspektów zachowań informacyjnych, spojrzenia zarówno na wielowymiarowy obszar wybranego kierunku badań informatologii, jak i na wszelkie, dynamicznie ewoluujące zjawiska związane z ludzką sprawczością oraz procesami informacyjnymi podejmowanymi przez człowieka w infosferze.
Fragment Wstępu
Książka Moniki Krakowskiej jest ciekawym, pod wieloma względami nowatorskim opracowaniem problematyki, która chociaż na świecie ma bogate piśmiennictwo, to w literaturze polskiej reprezentowana jest nadal skromnie. Badania zachowań informacyjnych najczęściej mają charakter fragmentaryczny, stosunkowo niewiele jest natomiast koncepcji holistycznych, które umożliwiają ujęcie interakcji człowieka z informacją w szerokiej perspektywie różnych jej form i różnych czynników na nią oddziałujących. Taką koncepcję zaproponowała Monika Krakowska, co czyni jej książkę szczególnie cenną.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Sosińskiej-Kalaty
Dr Monika Krakowska jest adiunktem w Instytucie Studiów Informacyjnych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jej zainteresowania badawcze obejmują problematykę zachowań informacyjnych, a także specyficznych przestrzeni informacyjnych, w której których te aktywności są podejmowane. Badania obejmują również problematykę afektywno-kognitywnych oraz społecznych zachowań informacyjnych człowieka w odniesieniu do różnorodnych środowisk informacyjnych. Publikuje teksty w polskich i zagranicznych pracach zbiorowych oraz w czasopismach naukowych, takich jak Information Research, Journal of Education for Library and Information Science, Education for Information, The Electronic Library, czy Zagadnienia Informacji Naukowej. Jest współredaktorem współredaktorką pracy zbiorowej Biblioteki cyfrowe (2012) oraz autorką książki Nowe formy komunikacji społecznej w europejskiej przestrzeni edukacyjnej (2008), za którą otrzymała Nagrodę Naukową SBP im. Adama Łysakowskiego w kategorii najlepsze prace o charakterze praktyczno-wdrożeniowym.
Miasto, z ekologicznego punktu widzenia, można traktować jak specyficzne środowisko przyrodnicze, w obrębie którego zachodzi wiele procesów. Postępująca urbanizacja – zabudowa, ocieplanie i osuszanie warunków siedliskowych, silne przekształcenie gleb zasobnych w azot, a niekiedy gleb zasolonych, emisja zanieczyszczeń przez zakłady przemysłowe oraz ruch komunikacyjny, wpływają na zmniejszenie się środowiska przyrodniczego (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002; Wysocki, 2008).
Tereny miejskie już od dawna cieszą się zainteresowaniem badaczy, do tej pory zgromadzono liczne dane florystyczne dla wielu miast europejskich (np. Celesti, Grapow, 1995; Sukopp i in., 1995; Landolt, 1991, 2001; Adler, Mrkvicks, 2003; König, 2005).
Florę miast tworzą zarówno gatunki rozprzestrzeniające się spontanicznie, jak i gatunki wprowadzane tam celowo. Tylko te pierwsze są przedmiotem badań fito[1]geograficznych – występują one na bardzo różnych siedliskach: na murach, trawnikach, podwórzach, zaniedbanych przydrożach, pomiędzy płytami chodników, w parkach, na cmentarzach, wysypiskach śmieci itp. Florę miejską tworzą w równej mierze gatunki rodzime, jak i obcego pochodzenia, a jej skład zależy od położenia geograficznego, a także od historii i rodzaju zabudowy. Wyróżnia się gatunki „miejskie” (urbanofile), tj. występujące prawie wyłącznie w miastach oraz gatunki ubikwistyczne, które równie często rozprzestrzeniają się na terenach pozamiejskich (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002).
Ze wstępu
Kto i wedle jakich kryteriów decyduje, które istoty można uznać za osoby? Czy każdy człowiek jest osobą?Pojęcie osoby wydaje się przeżywać kryzys, ponieważ utracono punkty odniesienia nadające temu słowu znaczenie. Do niedawna każdy z ludzi był uznawany za osobę, nosiciela nienaruszalnej godności, co czyniło go podmiotem nienaruszalnych praw. Współcześnie niektórzy usiłują jednak kwestionować swoją własną tożsamość. Gdzie przebiega granica pomiędzy osobą a tym, co nią nie jest? Oto niepokojące pytanie, na które ten podręcznik udziela wyczerpującej, gruntownie uzasadnionej odpowiedzi.Jos ngel Garca Cuadrado - profesor antropologii filozoficznej na Wydziale Filozofii i Literatury Uniwersytetu Nawarry w Pampelunie (którego był dziekanem). Autor licznych artykułów specjalistycznych i publikacji książkowych. Członek Instytutu Latynoskich Studiów nad Nowoczesnością na Uniwersytecie Balearów.Seria BÓG CZŁOWIEK ŚWIAT - Mądrość w zasięgu ręki!Dla "głodnych wiedzy" miłośników mądrości.Dla studentów, kleryków, sióstr zakonnych i kapłanów.Dla katechetów i wychowawców.Dla pragnących wzbogacić swoje życie i życie swoich dzieci.Dla ekspertów ds. komunikacji, polityki, ekonomii, zdrowia, edukacji.
Trylogia ziemsko-kosmiczna.Pierwsza część to ,,Autorytet ZŁA,,. Czyli komediowy kryminał erotyczny zaskakujący scenami zbrodni i motywacją działania mordercy. Dobitne dialogi. Mocne sceny seksualne opisane bez jednego wulgarnego słowa. Humor i zaskakujące zwroty akcji. Ciary idą aż do spazmów rozkoszy i przerażenia.Druga część to "" Cud myślenia i czucia"". Jest genialnym sposobem postrzegania życia na tej planecie od zarania jej dziejów. Narratorem jest kosmita obserwujący rozwój cywilizacji od tysięcy lat. Opowiada on o gatunku ludzkim jako o dziele sztuki tworzonym przez naturę Ziemi oraz ingerencje obcych w losy ludzkości.Trzecią częścią są "" My Wieloświaty"" tzn. jedyna dotychczas w historii praca porównująca symbole religijne z faktami naukowymi w skali mikro mi makro kosmosu.Wynika z niej, że wszechświat jest drukowany przez jedną z jego form. Punktem pierwotnym. A punkt pierwotny to zbiór wszystkich możliwości, faktów, umiejętności wszechświata zebranych w jednym miejscu jako magazyn pamięci przed tzw. Wielkim Wybuchem. Punkt pierwotny jest tak skupiony i tak ujednolicony, że postrzegamy go jako pustkę przestrzeni, wolną objętość. Nicość.Ten punkt pierwotny porusza się z nieobliczalną przez nas prędkością a szybkość światła jaką rejestrujemy jest tylko fantomem i widmem prędkości punktu pierwotnego.Kosmos jest samo rozpakowującym siebie plikiem. I samo spakowującym się.JEDNOCZESNOŚĆ jest kluczem do rozumienia nieskończoności i prędkości punktu pierwotnego.Może punkt pierwotny jest szukaną duszą? Jest szukanym Bogiem? Może jest nieśmiertelnością?Zaskakujące porównania Monstrancji katolickiej i ekspansji kosmosu, dziwne porównania Hostii komunii świętej do ruchu punktu pierwotnego, niespotykane porównania ducha Świętego do prędkości światła i niepowtarzalne utożsamienie wszechświata jako Boga Ojca w Niebie.Pustka próżni kosmosu opisana jako Maria Dziewica matka syna Bożego Jezusa Chrystusa w jedności z Bogiem Ojcem. Wielki Wybuch kosmosu jako niepokalane poczęcie. Ewangelie tłumaczone jak poetyka współczesnej nauki skali jedności wszystkiego.""Książka obrazoburcza czy genialna w skojarzeniach logiki?Nikt wcześniej nie napisał odważnie o takich wnioskach.
Książkę kierujemy do nauczycieli uczących na wszystkich etapach kształcenia polonistów i innych, pedagogów, psychologów, ze szkół publicznych i społecznych, którzy w pracy z dziećmi/młodzieżą dbają o poprawność, etykę i kulturę języka ojczystego, zwłaszcza mówionego. Kierujemy ją też do studentów pedagogiki. Odchodząc od encyklopedycznego przekazywania wiedzy na rzecz twórczego rozwiązywania problemów, nauczyciele muszą podjąć trud kształcenia umiejętności ponadprzedmiotowych mówienia, słuchania, czytania, pisania, logicznego myślenia, analizowania, argumentowania, wnioskowania, kultury wypowiedzi publicznej oraz współpracy w grupie. Zwracamy się do nauczycieli, którzy dążą do holistycznego rozwoju osobowości uczniów, pragną wychować człowieka kulturalnego, twórczego, myślącego, przedsiębiorczego, a jednocześnie wrażliwego i tolerancyjnego, mówiącego piękną, poprawną polszczyzną.
Miliony milionów ludzi modlitwę tę od osiemnastu wieków odmawiały, miliony ją do dziś dnia codziennie odmawiają, i nieomal na miliony liczyć się dadzą komentarze, parafrazy, kazania, rozpamiętywania, uwagi i rozwagi, tak wiązaną, jak i niewiązaną mową, których się ona stała i dotąd staje przedmiotem; a przecież wyznać musimy, iż jej do tej chwili, w jej teologicznym, historycznym i filozoficznym znaczeniu, jeszcze nie pojęto, że się jej stosunku do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości nie domyślano, że najważniejszego, bo ostatecznego objawienia i nadzwyczajnego proroctwa w niej dotąd nie spostrzeżono ? słowem, że jej wiecznego znaczenia a wiekowego przeznaczenia dotąd nie odkryto. Wolą więc Bożą jest, abyśmy dostąpili sami przez się naszej prawdziwej, harmonijnej wolności, bo wolność ? jakeśmy wyżej widzieli ? jest istotnie znaczeniem i przeznaczeniem Ducha, jego najszlachetniejszym owocem. Żywioły tej wolności, pierwiastki tego spełnego wyrobu Ducha położył Bóg w całej jego przyrodzonej organizacji, w jego sercu i w jego umyśle. Znajdujemy w Duchu naszym skarby ogromne, ukryte, które są zadatkami Ducha, pierwiastkami, gdybyśmy tego nie mieli, nie mielibyśmy co wyrabiać ? nie znalibyśmy naszego przeznaczenia. liczba stron: wolumin I - 652, wolumin II - 592
Mircea Eliade (1907-1986), rumuńsko-francuski klasyk religioznawstwa, w swoich pracach docieka głębokich filozoficznych motywów praktyk religijnych. Również w tym dziele poświęconym kodyfikatorowi jogi Patańdżalemu stara się dotrzeć do jej sensu, a także do jej związków z innymi nurtami tych praktyk w Indiach, Chinach czy nawet w Europie. W rozumieniu Eliadego termin "joga" obejmuje wszelkie techniki ascezy i wszelkie metody medytacji. Joga opisana przez Patańdżalego w traktacie Jogasutra uchodzi za klasyczną i najlepiej znaną zarówno w Indiach, jak i w świecie. Nic nie wiadomo o autorze ani o jego dziele napisanym prawdopodobnie w II wieku p.n.e. lub później. Ponadto praktyki jogiczne nie były jego wynalazkiem, lecz funkcjonowały na terenie Indii już setki lat wcześniej. W swoim najgłębszym sensie joga stanowi praktykę inicjacyjną, która ma prowadzić do zerwania więzów ze światem i do uwolnienia się od własnej świadomości w celu pełnego wyzwolenia - trwania w absolutnym "teraz". Temu służą znane nam techniki jogiczne jak asany czy dyscyplina oddechowa. Książka Eliadego zawiera cztery części: zarys filozofii jogicznej Patańdżalego, opis technik, rekonstrukcję miejsca jogi w dawnych Indiach, wreszcie opis jej roli w buddyzmie, tantryzmie i hathajodze. Dzięki tej lekturze czytelnik zainteresowany jogą uzyska rozległy, panoramiczny obraz, w którym usytuuje to, co się dziś zwykle rozumie przez "uprawianie jogi": ćwiczenia cielesne mające służyć zdrowiu i wyrabiać umiejętność koncentracji.
ZAPAMIĘTAJ JAK NAJWIĘCEJ. MATERIAŁY DO ĆWICZENIA KONCENTRACJI I PAMIĘCI. POZIOM ŚREDNI Publikacja Zapamiętaj jak najwięcej powstała z myślą o dzieciach, które mają problemy z pamięcią i koncentracją. Z książki mogą korzystać także osoby dorosłe, które potrzebują treningu pamięci lub chcą w ciekawy sposób ćwiczyć swój umysł. W publikacji znajduje się 36 zdjęć przedstawiających przedmioty i osoby. Dziecko uważnie ogląda fotografię, a następnie, nie patrząc na nią, odpowiada na pytania. Dzięki temu można sprawdzić, jak dużo zapamiętało.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
