WSCHODY DO NIEBA to pełna przygód powieść, z humorem opisująca absurdy gierkowskiej epoki. Warszawa, lata siedemdziesiąte. Środowisko młodzieży licealnej.
Poznając liczne przygody bohaterów książki dowiadujemy się, że niezależnie od czasów, w których żyjemy, młodzież jest taka sama – ambitna, niebanalna, pomysłowa, kochająca dobrą zabawę.
Obok barwnego życia licealistów nieoczekiwanie rodzi się piękne uczucie pomiędzy uczniem a nauczycielką matematyki. Czy ten związek ma szanse przetrwania...?
WSCHODY DO NIEBA są pierwszą powieścią z autorskiego cyklu pt. ŻYCIA W ŻYCIU. Pozostałe to: KLĘPY ŚPIĄ i NIE RÓB MI TEGO.
Akcja powieści toczy się na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w upalnym Rostowie nad Donem na południu Rosji oraz... w Radomiu.
Czarek trafia na studia zagraniczne. Jego życie staje się pełne niespodzianek i absurdalnych sytuacji. Poznaje inne tradycje i obyczaje, które początkowo go zaskakują, lecz z czasem się do nich przekonuje. W codziennym życiu na obczyźnie pomagają mu przyjaciele z różnych krajów świata.
Na studiach Czarek przeżywa kolejne burzliwe związki miłosne. Jednak żaden nie może przetrwać, bowiem jego serce wciąż bije do pozostawionej w Polsce dziewczyny.
Powieść KLĘPY ŚPIĄ jest kolejną z autorskiego cyklu pt. ŻYCIA W ŻYCIU. Pozostałe to: WSCHODY DO NIEBA i NIE RÓB MI TEGO.
Jeśli w młodości z jakiegoś powodu świadomie rezygnujemy z wielkiej miłości, to już na zawsze pozostaniemy z pytaniem, na które nigdy nie znajdziemy odpowiedzi:
Jak dziś wyglądałoby nasze życie, gdybyśmy posłuchali głosu serca?
Powieść "Klępy śpią" opowiada o poszukiwaniu szczęścia, walce uczucia z rozsądkiem, wielkiej tęsknocie za ukochanym oraz próbie odwrócenia skutków własnej decyzji z przeszłości.
Wiesław Myśliwski, zapytany w jednym z wywiadów, jak w praktyce wygląda jego praca, odpowiedział po namyśle: „Piszę ołówkiem, mażę gumką. Właściwie więcej mażę, niż piszę”. Jest w tym lapidarnym stwierdzeniu głęboka prawda na temat aktu tworzenia i finalnego dzieła. Powieść, którą wreszcie dostajemy do ręki, to tylko ostatni ślad długiego procesu myślenia i przemyśliwania po wielokroć, ciągłego konstruowania i rekonstruowania, dodawania nowego lub rezygnacji. Gotowa książka to także ostateczny wyraz większej całości, która jako taka bezpośrednio do utworu nie trafia, co nie znaczy, że nie istnieje. Na tę całość składa się wszystko to, co przez autora przeżyte, oraz wszystko to, co z przeżytego w nim zostaje i określa jego tożsamość w danym momencie.
Niniejsza książka też jest końcowym wyrazem pewnej większej całości. Jeśli w ogóle wypada odwołać się do Myśliwskiego, to można by powiedzieć, że więcej niż napisane, zostało w tej książce wymazane lub nienapisane wcale. Czasem z braku słów, czasem z ich nadmiaru, ale zawsze, przynajmniej w założeniu, w trosce o czytelność. Do tego, czego w książce napisać się nie dało lub co trzeba było wymazać, będzie jeszcze okazja powrócić na końcu (Podziękowania). Teraz natomiast kilka uwag o tym, co w tej książce na pewno jest.
Jak wynika z podtytułu, za główny cel publikacji uznać należy prezentację całościowej koncepcji czytania dzieł malarskich w praktyce kształcenia kulturowo-literackiego, pomyślanego jako proces, a nie działania incydentalne. Oznacza to, że nie skupiam się na formułowaniu kolejnych diagnoz stanu rzeczy lub postulatów koniecznych do zrealizowania, ale w odwołaniu do konkretnych przykładów pokazuję przede wszystkim, na czym polega praktyczna realizacja założeń i ustaleń teoretycznych, opisuję także warunki organizacyjne tak rozumianej edukacji oraz przedstawiam możliwe do uzyskania efekty działań według wypracowanych reguł. W książce znajduje się ponadto zestaw studiów kulturowo-literackich, które stanowią problemowy, merytoryczny i kontekstualny fundament proponowanych rozwiązań lekturowych.
Podtytuł niniejszej książki należy rozumieć również i tak, że wszystkie zaprezentowane w niej przypadki lektury oraz wszystkie rozważania metalekturowe i teoretyczne obliczone są na praktykę oraz z działań praktycznych wyrastają. Korzystam przy tym z ponaddwudziestoletniego doświadczenia pracy w charakterze nauczyciela-wykładowcy na różnych kierunkach studiów humanistycznych, jak również licealnego nauczyciela polonisty i współautora podręczników (To lubię! dla szkół średnich). Podsumowuję jednocześnie kolejny etap poszukiwań naukowych. Oznacza to, iż opisywana w książce praktyka podbudowana jest studiami z zakresu literaturoznawstwa i różnych dyscyplin pokrewnych, na przykład filozofii, wiedzy o sztukach plastycznych, antropologii, semiotyki czy historii.
autor podjął próbę pokazania, że każdy człowiek żyje tyle razy, ile pamięta zamkniętych etapów swojego życia. Co było ciekawego, niezwykłego, co mogło przetrwać w pamięci jako ważne. "Wschody do nieba" to historia pewnej miłości, która poruszy Czytelnika w każdym wieku.
Wypadek zmienił życie Anety. Inne środowisko, inne realia i marzenie o odwróceniu biegu wydarzeń, nawet za cenę utraty nowego, udanego związku. W świadomości dziewczyny pozostały sprawy niedokończone, niewyjaśnione i wielka nostalgia. Bo, przecież droga, którą niegdyś podążała, została gwałtownie przerwana. Czy takie było przeznaczenie? Kim byłaby dziś, gdyby życie potoczyło się całkiem normalnie? To tajemnica nie dająca Anecie spokoju, inspirująca odważną decyzję o rozpoczęciu wszystkiego od nowa. Czy dostanie od losu swoją szansę?... Ale to nie ostatnia tajemnica.
W kajdankach namiętności to - jak mówi sam autor - kryminał miłosny. Akcja powieści Piotra Kołodziejczaka toczy się w typowym mieście, w którym jedni pragną spokoju, a inni gonią za pieniądzem, jedni oczekują miłości, a inni wyruszają na podbój serc. Jednak pewnego dnia pojawia się bezlitosny morderca, za sprawą którego wszystko się zmienia. Odtąd nic już nie będzie jak dawniej. W kajdankach namiętności to powieść obfitująca w nagłe zwroty akcji, ukazująca przy okazji całą złożoność relacji damsko-męskich, ale też pełna humoru, którego nie powstydziłby się Mel Brooks i Woody Allen. A wszystko napisane ze smakiem, wyczuciem i dbałością o gusta czytelnika.
Kiedy osiągamy wiek dojrzały, zaczynamy żyć w przeświadczeniu, iż największe emocje mamy już poza sobą. Przeważnie liczy się tylko rodzina i praca. Kolejne dni, tygodnie, miesiące oraz lata zaczynają być do siebie podobne.
Z tej książki dowiadujemy się, że nigdy nie można wykluczyć, iż nasze monotonne życie pewnego dnia zostanie przewrócone do góry nogami. A kiedy takie rzeczy się dzieją, to musi w tym maczać palce kobieta.
Jak to możliwe, że jedna kobieta tak po prostu może całkiem odmienić życie wielu osób naraz?
W książce Piotra Kołodziejczaka odpowiedzi jest kilka i wszystkie szokują.
"Kobieta niespodzianka" to szósta powieść Piotra Kołodziejczaka. Dotychczas ukazały się: "Bo wiesz...", "Puść już mnie", "Nie rób mi tego", "Klępy śpią" i "Wschody do nieba".
Autor jest członkiem stowarzyszeń twórczych. Oprócz pisania książek komponuje muzykę, głównie dla piosenkarki o pseudonimie artystycznym Uliasha. Pasjonuje się też tenisem i ciekawią go... kosmetyki. Mieszka pod Wiązowną koło Warszawy.
Aż do dziś żyli jak przykładne małżeństwo... aż do dziś.
Grażyna z Jankiem są już rok po ślubie. Powodzi im się całkiem dobrze. Mają ładne, urządzone mieszkanie i niezłe perspektywy. Ona zajmuje się domem, a on pracuje jako masażysta w ekskluzywnym ośrodku sportowo-rekreacyjnym. Pewnego wieczoru Grażyna zaprasza swojego męża do kawiarni, aby w oficjalnej scenerii... przyznać mu się do zdrady. Janek dowiaduje się, iż już od dłuższego czasu żona prowadzi podwójne życie. Jednak na razie jego miłość do Grażyny okazuje się silniejsza od doznanego upokorzenia, więc cierpi i wybacza. Ale... ale pomimo to zostaje odtrącony.
Grażyna odchodzi. Czy na zawsze...?
"Bo wiesz..." to książka do końca trzymająca Czytelnika w napięciu. A dlaczego...? Bo to historia pisana życiem, które wciąż jest pełne zaskakujących sytuacji.
Czy warto poświęcić udane małżeństwo dla wielkiej miłości?
Czy warto wierzyć w miłość od pierwszego wejrzenia?
W tej książce znajdziesz odpowiedź.
Powieść "Bo wiesz..." jest ilustrowana piosenką w wykonaniu Uliashy (utwór dostępny na stronie internetowej www.bowiesz.pl).
"Bo wiesz..." to kolejna, piąta już powieść Piotra Kołodziejczaka. W ciągu ostatnich kilku lat ukazały się ponadto: "Puść już mnie", "Nie rób mi tego", "Klępy śpią" i "Wschody do nieba".
Piotr Kołodziejczak jest członkiem stowarzyszeń twórczych. Oprócz pisania książek komponuje nowoczesną muzykę i pasjonuje się tenisem. Mieszka pod Wiązowną koło Warszawy.
Dla innych są wzorem idealnej pary, lecz życie układa własne scenariusze.
Ewelina jest młodą, zadbaną kobietą. Jej mąż Rafał to dobrze zapowiadający się architekt.
On robi karierę. Ona pracuje, ale o karierze nie myśli.
Dla niej liczy się tylko Rafał i wspólnie spędzone wieczory. Pewnego dnia w ich związku pojawia się pierwsza rysa, a wkrótce kolejne... Ewelina - zapatrzona w Rafała jak w lustro - za wszystko, co złe wini wyłącznie siebie. W końcu zaczyna sobie zdawać sprawę, że trwa w związku toksycznym. Postanawia walczyć o swoją godność, wyzwolić się i żyć także dla siebie...
Czy kobieta po przejściach może odnaleźć szczęście?
Czy kobieta po przejściach może stać się kobietą sukcesu?
W tej książce znajdziesz odpowiedź.
Powieść "Puść już mnie" ilustruje piosenka pod tym samym tytułem. Wykonanie - Uliasha (utwór dostępny na stronie internetowej www.puscjuzmnie.pl).
"Puść już mnie" to najnowsza powieść Piotra Kołodziejczaka.
Autor, który w ciągu ostatnich kilku lat zaistniał na rynku takimi powieściami, jak: "Wschody do nieba", "Klępy śpią" i "Nie rób mi tego". Członek stowarzyszeń twórczych. Pisze książki, komponuje nowoczesną muzykę i pasjonuje się tenisem. Mieszka w Wiązownie pod Warszawą.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
