Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Książka realizuje założenia projektu Odzyskanej awangardy, dokumentując cząstkę międzywojennej awangardy Europy Środkowo-Wschodniej, usytuowanej na terytorium dwóch prowincji galicyjskich, w górnym dorzeczu Dniestru i Wisły. Działając w warunkach kulturowej mozaiki Galicji Wschodniej, miała za sobą kilka stuleci sąsiedztwa tradycji ukraińskich, polskich i żydowskich, a więc dzieje znacznie dłuższe niż idea państw narodowych. Podziały na narodowe odcinki rzadko się tutaj sprawdzają. W reportażowej relacji o indywidualnych losach artystów książka oddaje głos źródłom, które mówią o kształtującym wyobraźnię doświadczeniu historycznym. Tutejsze, rdzennie ruskie, ziemie, od stuleci były terenem kolonialnej eksploatacji, a w XX wieku brutalna rywalizacja potęg politycznych postawiła je w centrum wojennych konfliktów. Namacalność tego doświadczenia sprawiła, że tutejsi artyści zachowali większą niż gdzie indziej więź z krajobrazem i z poprzednimi pokoleniami, a brutalnym przejawom wysokiej cywilizacji zadawali zasadnicze pytania. W tle wizerunku tej awangardy przebija więc nieraz figura pół-poganina, ekstatyka z odległej przeszłości, z doświadczeniem kontrreformacji i baroku.
Profesor Anna Kuligowska-Korzeniewska od wielu lat z pasją i kompetencją bada zagadnienie odbicia wydarzeń i programu rewolucji 1905 roku w polskim teatrze. Jej wieloletnie działania doprowadziły do obszernego opracowania,
w którym zawarła monograficzny obraz refleksów w teatrze polskim ważnego wydarzenia politycznego i społecznego, jakim niewątpliwie było „czwarte powstanie”. Czwarty akt „Wesela”. Teatr wobec rewolucji 1905 roku uzupełnia lukę w wiedzy o polskich dążeniach niepodległościowych, po raz pierwszy wiążąc je z życiem teatralnym.
Jest efektem wielkiej pracowitości i wiedzy Autorki, a także jej zaangażowania w pamięć o tradycjach patriotycznych w działaniach polskiego środowiska teatralnego.
— prof. dr hab. Lidia Kuchtówna
Jarosław Komorowski, profesor nauk humanistycznych, historyk teatru, szekspirolog. Zajmuje się zwłaszcza twórczością Shakespearea i jej polską recepcją oraz dziejami kultury i teatru na dawnych Kresach Rzeczypospolitej. W Instytucie Sztuki PAN kieruje Pracownią Teatru Dawnego. Wykładowca Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Długoletni redaktor Pamiętnika Teatralnego (19972019) i Spotkań z Zabytkami (19972023).Teksty zebrane w tomie Dwaj Panowie S. potwierdzają najważniejsze cechy warsztatu badawczego Autora. Przedmiotem zainteresowania nie jest dla niego problematyka utworów, ale to co stanowi ich materię. A zatem, jakie znaczenie dla interpretacji dzieła mają owe tajniki, które zazwyczaj umykają naszej uwadze. [] Należą do nich między innymi motywy zwierzęce, które pojawiają się w niemal każdym dramacie.Zaletą pisarstwa Komorowskiego jest język. Jasny i zrozumiały. I chociaż w każdym tekście pojawia się mnóstwo nazwisk, faktów, dat i erudycyjnych przypisów, to jednak czyta się je z przyjemnością i rosnącym zaciekawieniem. Autor ma dar konstruowania narracji na wzór gawędy. Potrafi ubarwić ją anegdotą, ogólniejszą sentencją i zakończyć przemyślaną pointą.prof. dr hab. Janusz Degler
Orbita fantastyki to opowieść o początkach fascynacji science fiction w Polsce. Autor pisarz, badacz i przede wszystkim miłośnik fantastyki analizuje materiały źródłowe okresu PRL-u i przywołuje obraz wczesnej fazy rozwoju fandomu wraz z wysypem klubów zrzeszających fanów gatunku, klubówek, fanzinów i konwentów. Mimo że fenomen fantastyki ma korzenie w literaturze, pojawia się w wielu obszarach kultury, zwłaszcza popularnej. W Poznaniu w dobie komunizmu zaistniały szczególnie sprzyjające warunki dla rozkwitu tego zjawiska.
Renowned for its attention to detail, innovative design and signature 'double F' logo, the family firm has conquered the fashion industry and acquired cult status among celebrities and fashionistas with the iconic Croissant, Peekaboo and Baguette 'It' bags.
Through stunning photographs and expert text, Little Book of Fendi tells the story of one of Italy's oldest fashion dynasties, from the Fendi sisters, early days of fur and Dolce Vita period, to Karl Lagerfeld, Kim Jones and a global empire that remains as deeply embedded in popular culture as it ever was.
Dlaczego tak często myślimy o tyłkach?
Dlaczego tak rzadko zwykłe dżinsy dobrze na nas leżą?
Jak popularne programy fitnessowe wpłynęły na tyłkowy ideał?
Kto spopularyzował twerkowanie?
Czym można było zastąpić turniurę?
Niewiele części ciała wywołuje tyle emocji co tyłek. W dodatku częściej oglądamy go u innych niż u siebie. Zwłaszcza kobiece pośladki są nieustannie oceniane, krytykowane, uprzedmiotawiane.
Reporterka i redaktorka Heather Radke poszukuje odpowiedzi na pytanie: dlaczego tak jest? Jej błyskotliwa i dowcipna książka obejmuje kilka stuleci historii kultury: od sal widowiskowych XIX-wiecznego Londynu po studia aerobiku z XX-wiecznego Nowego Jorku. Autorka rozmawia z biologami ewolucyjnymi, badającymi rozwój tej części ciała, drag queen, nieustannie modyfikującymi kształt swoich tyłków, oraz guru fitnessu, którzy stworzyli specjalne programy na stalowe pośladki.
Tyłki to opowieść o tragedii, złości, opresji, pożądaniu i radości, a także o tym, że każde ciało nosi w sobie historię.
To nie jest książka o tyłkach. To książka o umysłach, naszych umysłach. O tym, jak wiele nasz sposób myślenia o ciele, zdrowiu, sylwetce i seksualności zawdzięcza najciemniejszym kartom historii ludzkości. Ale też o tym, jak współcześnie próbujemy przełamywać te schematy i odzyskiwać ciało dla siebie. Radke zabiera nas w podróż przez epoki, od tajemniczej prehistorii, przez wiktoriańską Anglię, aż po erę Kardashianów. Zawitamy na występ drag queens, trening aerobiku z Jane Fondą, plan teledysku amerykańskiego rapera oraz zawody ludzi przeciwko koniom. Wszystko po to, aby dowiedzieć się więcej o nas samych.
Martyna F. Zachorska
Pani od feminatywów
Głęboko przemyślana, znakomicie udokumentowana i porywająca historia ludzkich tyłków. Radke doskonale wie, kiedy podejść do tematu z lekkością, a kiedy z powagą. Debiut idealny!
Melissa Febos
autorka Dziewczyństwa
To najlepszy rodzaj literatury faktu – taki, który zmusza do spojrzenia na coś zwyczajnego i pozornie oczywistego w zupełnie nowy sposób.
„The Washington Post”
Książka Wspomnienia moich pamiętników złożona jest z zachowanych fragmentów, które Jerzy Dobrowolski opracował sam, z odkrytych jego notatek prowadzonych przez lata oraz różnych, nie tylko kabaretowych, tekstów.Nie znam podobnego opisu lat PRL-u.Przenikliwość ironisty, który nie miał żadnych wątpliwości co do formowanej przez narzuconą władzę rzeczywistości, do sączonych przez lata nowomową pustych frazesów, słów wytrychów, intonacji spod budki KC. Prześwietlił wszystko kabaretowymi tekstami, aby naświetlić widzom problemy stojące na gruncie. W swoich wspomnieniach, pamiętając jak było, opisał skutki i nie miał wątpliwości co do trynduSzkoda, że Jerzemu Dobrowolskiemu nie dane było nadać ostatecznego kształtu tym notatkom
Seksualność, odczuwanie pożądania, pragnienie intymności.Jak te strefy życia postrzegali nasi przodkowie? Czy cechowała ich otwartość? Dużo się mówi o Kupale jako święcie miłości i rozwiązłości. Czy aby na pewno chodziło w nim tylko o niepohamowane orgie?W kulturze Słowian energia seksualna była ściśle związana z przyrodą. Zbliżenie postrzegano jako symbol zrównania seksualności ludzkiej z oddawaniem czci różnym przejawom i źródłom płodności: Słońcu, Księżycowi, wodzie, roślinności. Gdy patrzymy z zewnątrz na wiele obyczajów, może wydawać się, że są nacechowane erotyzmem i skoncentrowane na fizyczności. Jednak gdy przyjrzymy się im bliżej, dostrzeżemy zależności, jakie zachodzą między naturalnymi zjawiskami a mistycyzmem.Czym dla Słowian były rytuały przejścia? Co symbolizowało płodność? Jakie były żeńskie, a jakie męskie atrybuty seksualności? Jak traktowano zjawiska takie jak prostytucja, kazirodztwo, zdrada? Jakie stosowano afrodyzjaki? Które rośliny służyły leczeniu impotencji, a które typowo kobiecych schorzeń? Jak przekłada się to na obecną wiedzę? Jakie rytuały odprawiano, by poprawić jakość współżycia?Książka Korneli Kwajzer to jedna z prób interpretacji i rozważań na temat życia Słowian. Odpowiada na wiele pytań oraz stawia nowe.
Hiszpania słynie z bogatej historii i różnorodnej kultury, która kształtowała się przez tysiąclecia. Imponujące dziedzictwo materialne przeszłości tworzą m. in. katedry, pałace, zamki (castillos), twierdze i doskonale zachowane średniowieczne warowne miasta.
"Pierwsza młodość" to zbiór tekstów o kulturze i popkulturze w wyjątkowo autorskim ujęciu. Oddajmy głos samej Karolinie Korwin-Piotrowskiej: "Film, zapach, książka, smak, dźwięki, wydarzenie, czyli to, co wzbudza we mnie emocje i zostaje w głowie pod koniec dnia. To, co mnie kręci, interesuje, wkurza, przeraża, ale i fascynuje, nie daje spać po nocach i wypełnia moje myśli. Jestem subiektywnie do bólu, czasem niepoprawna, wkurzająca. Nawet nie wiecie, jakie to inspirujące".Książka jest wyborem najciekawszych wątków ze świetnie przyjętego i bardzo chętnie słuchanego podkastu Karoliny Korwin-Piotrowskiej, analizującej najważniejsze wydarzenia ze świata popkultury, kultury i nie tylko.
Krzysztof Teodor Toeplitz był jednym z najciekawszych PRL-owskich intelektualistów. W znacznej mierze określają go właśnie ówczesne: polityka, kultura, funkcjonowanie w środowiskach dziennikarskich i artystycznych. Był postacią mającą niemały wpływ na poglądy i postawy odbiorców (zarówno jako krytyk i eseista, jak i scenarzysta 40-latka), lecz także człowiekiem pełnym sprzeczności. Z jednej strony silnie osadzony w rzeczywistości PRL-u i bez wahania, choć nie bezkrytycznie, legitymizujący ten ustrój, z drugiej – jeden z najlepszych znawców kultury Zachodu, ważny i wpływowy propagator wiedzy o niej, proponujący otwarcie się na przynajmniej niektóre płynące stamtąd tendencje. Jego erudycja i błyskotliwość również z dzisiejszej perspektywy czynią go kimś wyjątkowym – nie bez powodu zaliczany do najbardziej przenikliwych krytyków kultury – choć jego postawy budziły zarówno wówczas, jak i budzą współcześnie kontrowersje: czasem blisko związany z władzą, kiedy indziej zdawał się zachowywać dystans. Z wielu powodów był człowiekiem niepoddającym się łatwym ocenom, ale znaczenia jego obecności w polskiej kulturze nie sposób zignorować.
Kolejne tomy serii dotyczyć będą innych ważnych dla polskiej krytyki filmowej postaci, m.in.
Bolesława Michałka i Zygmunta Kałużyńskiego. Zamiarem redaktorów jest naszkicowanie obrazu
krytyki oraz zrekonstruowanie roli, jaką niegdyś odgrywała. Być może okaże się to pomocne dla
podjęcia dyskusji o specyfice, funkcji, a nawet zasadności istnienia krytyki filmowej w dzisiejszej rzeczywistości.
Barbara Giza i Piotr Zwierzchowski
W tomie publikują:
Andrzej Fogtt, Barbara Giza, Wiesław Godzic, Jarosław Grzechowiak, Mariusz Guzek, Justyna Jaworska, Marcin Kowalczyk, Artur Kowalski, Tadeusz Lubelski, Daria Mazur, Michał Przeperski, Piotr Sitarski, Dorota Skotarczak, Piotr Zwierzchowski.
Dla miłośników książek, księgarń i buszowania w antykwariatach
Od kiedy powstał druk i narodziła się „Galaktyka Gutenberga”, towarzyszyli jej drukarze, potem księgarze zwani bibliofilami. Byli wtajemniczeni niczym strażnicy, dzierżąc klucze do sezamu rozmaitości, jakimi stały się z czasem antykwariaty.
To w tych skarbcach wiedzy przechowywano inkunabuły, pieczęcie, starodruki, rzadkie grafiki oraz książki współczesne. Po tej galaktyce, uchylając rąbka swojej wiedzy tajemnej, oprowadza nas w swoim dzienniku pt. „Sekrety antykwariusza” wytrawny mistrz nauk bibliofilskich Stanisław Karolewski.
Autor z dużą dozą humoru dzieli się z czytelnikami swoimi obserwacjami, przemyśleniami oraz co ciekawszymi sytuacjami, których doświadczył w swojej antykwariackiej karierze.
Terminowałem w „Szarlatanie”, czerpiąc ze skarbnicy wszelkiej wiedzy, poznając specyfikę pracy antykwariusza, a Staszek odsłaniał przede mną sekrety jednego z tych bajecznych zawodów świata – Gabriel Leonard Kamiński, poeta, dziennikarz, księgarz i wydawca.
Stanisław Karolewski – wrocławski pisarz i antykwariusz, od przeszło dwudziestu lat przemierza domy, mieszkania, strychy i piwnice w poszukiwaniu piękna – założył i prowadzi słynny interdyscyplinarny Antykwariat Szarlatan – łączący handel zabytkową książką z handlem antykami i płytami winylowymi. Z wykształcenia historyk sztuki. Autor wielu opowiadań oraz kilku książek, m.in. „W piaskownicy światów. Epos wrocławski” (2009), „Ciemność” (2023) – okrzykniętej przez krytyków „literackim arcydziełem”, czy autobiograficznego „Głodnego anioła” (2010), w którym opisuje historię swojej walki z nowotworem.
Jego prozę cechuje dbałość o słowo, ironiczny humor oraz częste zaglądanie pod podszewkę rzeczywistości. Regularnie publikuje w czasopiśmie „Format Literacki”. Na stronie antykwariatu oraz na kanale na YouTube zamieszcza literackie miniatury w serii „Wyznania antykwariusza”. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2020 roku został stypendystą literackim Prezydenta Miasta Wrocławia.
Fragment:
„Zastanawiasz się, czy otworzyć antykwariat? Nigdy nie pytaj o radę antykwariusza, jeżeli to prawdziwy gość, zawsze odpowie ci to samo: spieprzaj. I ty, urażony jego gburowatością, odejdziesz uprawiać chmiel lub nawet przekładać w biurze papiery. Wiedz jednak, że siły, które tutaj rządzą, chwycą cię za kołnierz i rzucą tam, gdzie to sobie zaplanowały, zanim przyszedłeś na świat. Więc jeśli możesz nie być antykwariuszem lub możesz nie pisać, nie bądź nim i nie pisz. Powołania są wyłącznie dla tych, którzy powołani zostali, i choćby nie wiem co, zostaną i tak wprzęgnięci do jarzma. Dokąd więc się spieszyć?
Początkowo, gdy dziennikarze pytali mnie: Skąd pomysł na antykwariat?, odpowiadałem, że to marzenie z dzieciństwa albo po prostu, że tak chciałem. Dziś czuję, że to było pudrowanie rzeczywistości, wmawianie sobie, że samodzielnie podejmowałem jakieś decyzje, nie zaś fatum, które zawisło nad moim życiem od pierwszych lat, że żadnego wyboru tak naprawdę nie miałem”.
Fragment:
Przychodzi po „Królewnę Śnieżkę” Andersena. Marta wertuje trzytomowe wydanie i znajduje tylko „Królową śniegu”. W międzyczasie tknięty jakimś dziwnym przeczuciem idę po Grimmów i rzeczywiście „Śnieżka” to ich dzieło. Pokazuję jej książkę – czyta z niedowierzaniem, ale nie daje się przekonać. Rzuca, że się jeszcze zastanowi i idzie gdzie indziej szukać „Śnieżki” Andersena.
Powstanie hanfu doprowadziło do tego, że historia cesarskiej mody przestała być lekturą o tym, co było i przeminęło lub też przewija się w symbolicznych akcentach modowych. Hanfu to kompletnie nowa chińska moda, której historia zaczyna się w 2001 roku. Zwolennicy tego ubioru swoje stylizacje opierają na historycznych pierwowzorach, tworząc współczesne wariacje na temat cesarzy, wojowników, uczonych i wyrafinowanych arystokratek. Hanfu oferują wolność wyboru, pozwalają na przełamywanie schematów, m.in. dając kobietom możliwość wyboru historycznie męskich strojów. Każdy projekt związany jest z konkretną inspiracją z przeszłości. Kluczowe jest wskrzeszenie tych sylwetek. Dzięki temu hanfu są czymś więcej niż tylko ubraniami – przekazują zestaw konkretnych cech, który jest za nimi ukryty.
Magdalena Grela-Chen, doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o kulturze i religii, asystent w Zakładzie Chin Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Specjalizuje się w tematyce związanej z tradycyjnym strojem w Azji. W swoich badaniach skupia się na relacjach między modą a polityką oraz statusem mody azjatyckiej na świecie. Autorka artykułów poświęconych m.in. hanfu i modzie chińskiej.
W Polsce mamy setki sanktuariów. Większość z nich to sanktuaria maryjne, inne poświęcone Chrystusowi lub wybranemu świętemu czy też kalwarie, odwzorowujące drogę krzyżową Jerozolimy. W tej książce przedstawiamy tylko wybrane spośród wielu tych niezwykłych miejsc w naszym kraju. Zostały one opisane w interesujący sposób i uzupełnione barwnymi fotografiami, aby zachęcić czytelników do ich odwiedzenia. Format 205x285
„Sami swoi” to książka o powstawaniu komedii wszech czasów, pełna anegdot i wspomnień. Rozmowa autora z Sylwestrem Chęcińskim przywołuje klimat lat sześćdziesiątych, ukazuje wybitnych aktorów – m.in. Wacława Kowalskiego (Pawlaka)i Władysława Hańczę (Kargula) – od nowej, mało znanej strony. Film – bez wątpienia kultowy – do dziś bawi i wzrusza widzów, a słowa „sąd sądem, ale sprawiedliwość musi być po naszej stronie” pamięta każdy.
Elwira Rewińska-Krzewińska oprócz tego, że prowadzi edukację filmową, również pisze o filmie. Jej teksty to znakomicie napisane analizy filmowe, autorka ma ogromną wiedzę filmoznawczą. Do tego dysponuje świetnym warsztatem analitycznym, wie, na co zwrócić uwagę, potrafi umieścić omawiane zjawisko w szerszym kontekście nie tylko filmowym, ale również kulturowym, literackim czy politycznym. Kino w jej ujęciu jest bowiem elementem systemu naczyń połączonych, częścią kultury. Autorka jest na te związki niezwykle wyczulona dostrzega je i potrafi o nich zajmująco pisać. Pomaga jej w tym zresztą ogromna sprawność językowa. Pisze potoczyście, interesująco, bogatym, wyrafinowanym językiem. Jej eseje filmowe zebrane w jednym tomie są świetnym materiałem dla edukatorów filmowych, a także doskonałą lekturą dla każdego, kto się po prostu filmem interesuje. prof. Mirosław Przylipiak
Druga - po "My, trans" - książka znanego dziennikarza i aktywisty Piotra Jaconia, dotycząca sytuacji osób transpłciowych. Tym razem jeszcze bardziej osobista, bo opowiadająca również historię jego rodziny - Jacoń jest ojcem transpłciowej Wiktorii."Wiktoria" traktuje o różnych odcieniach transpłciowości i jej codziennym obliczu. O latach po najcięższych chwilach, o marzeniach, o planach i o przeżyciach różnych osób na różnych etapach tranzycji.Książka jest też mocnym głosem w dyskusji na temat zmian w prawie, które powinny przywrócić godność osobom transpłciowym w Polsce oraz jednoznacznym postulatem wprowadzenia równości małżeńskiej w naszym kraju."Bywam różna. Nie, jeszcze inaczej: ja jestem różna. I zdecydowanie nie tylko transpłciowa. Mam także mnóstwo innych cech. Zresztą gdy mówisz "osoba transpłciowa", to łączy się to z jakimiś założeniami wyjściowymi o takiej osobie. [] Zbyt często nie ma miejsca na niuanse. Nie ma miejsca na cechy indywidualne" - Wiktoria"Mam na imię Wiktoria" - pewnie nie byliśmy gotowi, by usłyszeć to zdanie od naszego dziecka, ale nie miało to znaczenia. Zdanie padło, a my dalej przecież byliśmy tymi samymi rodzicami - reagującymi a vista, bo inaczej się nie da. [] Nie byliśmy na tę drogę przygotowani, to jasne. I my wszyscy, jako społeczeństwo, też bywamy nieprzygotowani - emocjonalnie, intelektualnie - na przyjęcie tego, co różne. Nie rozumiemy. A kiedy nie rozumiemy, to się buntujemy. Wściekamy, a czasem rozpaczamy. Dopiero potem zaczynamy pytać, uczymy się słuchać i powoli rozumieć, by na końcu już tylko kochać. I wierzę, że ma to głęboki sens" - Piotr Jacoń
Pierwsze polskie wydanie najważniejszej publikacji poświęconej tematyce rozpowszechniania nowych idei i pomysłów. Everett M. Rogers wyjaśnia, w jaki sposób innowacje rozprzestrzeniały się za pośrednictwem wybranych kanałów komunikacji.Książka stanowi klasyczną pozycję nie tylko dla badaczy społecznych, ale równieżwśród ekspertów z dziedziny foresightu. Nowość innowacji nie oznacza tylko związanej z nią nowej wiedzy. Ktoś mógł wiedzieć o innowacji już od jakiegoś czasu, ale nie zajął wobec niej pozytywnej ani negatywnej postawy, nie przyjął jej ani nie odrzucił. Nowość innowacji można więc wyrazić w kategoriach wiedzy, postawy albo decyzji o jej przyjęciu.Everett M. Rogers Dzieło Rogersa stara się odpowiedzieć na wiele pytań, które w globalnym świecie stawiane są nie tylko przez naukowców, ale też wszystkich z uwagą przyglądających się zmianom zachodzącym w rzeczywistości. Dlaczego jedne tendencje, nowinki, pomysły przyjmują się, inne sprawiające wrażenie absolutnie odkrywczych, nowatorskich i przełomowych blakną, są zapominane czy wręcz odrzucane? Co ma na to wpływ? Czy można wypracować algorytm takiego działania? Jakie etapy i jakie czynniki na poszczególnych etapach decydują o powodzeniu innowacji bądź jej fiasku?Rafał Wiśniewski
Celem niniejszego tomu jest ukazanie wieloaspektowego i złożonego problemu interpretacji w muzyce w jej współczesnym szerokim rozumieniu, tj. począwszy od koncepcji kompozytora, przez interpretatora muzyki, którym jest wykonawca (wykonawcy), aż po odbiorcę i krytyka muzycznego. Na treść publikacji złożyły się rozważania ujmujące interpretację w muzyce jako proces twórczy. Na niniejszy tom składa się prezentacja wyników badań nad wartościami w muzyce kształtowanymi przez twórczą interpretację w dyskursie muzykologicznym, teorii i historii muzyki oraz w aspekcie artystyczno-wykonawczym, pedagogicznym i psychologicznym. Publikacja składa się z trzech części: I część została zatytułowana: Rozprawy muzyczne. Interpretacja w sztuce muzycznej, II: Interpretacja muzyki w praktykach wykonawczych, III: Pedagogiczne i psychologiczne podstawy interpretacji artystycznej. Tom piąty wydawnictwa wielotomowego dopełnia myślenie o roli i funkcjach muzyki zaprezentowane w tomach wcześniejszych. Odbiorcami publikacji mogą być: nauczyciele akademiccy kierunków artystycznych i pedagogiczno-artystycznych, muzycy i dyrygenci, studenci, pracownicy instytucji oświatowych i kulturalno-oświatowych, działacze ruchu amatorskiego.
Książka podejmuje zagadnienia muzyki religijnej, traktowanej z perspektyw: muzykologicznej, historycznej i folklorystycznej. Przynosi informacje o twórcach muzyki religijnej, o działalności zespołów ją wykonujących, analizuje wybrane przykłady religijnego repertuaru muzycznego. Dostarcza wiedzy na temat dawnej oraz współczesnej muzyki religijnej. Publikacja jest adresowana do muzykologów, amatorów muzyki, teologów, religioznawców, a także wszystkich zainteresowanych twórczością religijną.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
