Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Kolejny po Społeczeństwie zmęczenia i Kryzysie narracji zbiór tekstów Byung-Chul Hana, jednego z najchętniej czytanych i dyskutowanych komentatorów współczesności. W Duchu nadziei i innych esejach autor skupia się na problemach hiperaktywności, samotności i strachu, z którymi zmaga się społeczeństwo XXI wieku, oraz wskazuje możliwe drogi ratunku.W ostatnim czasie coraz mocniej konfrontowani jesteśmy z nowymi scenariuszami apokalipsy: pandemią, kolejną wojną światową, katastrofą klimatyczną. Koniec świata lub koniec ludzkiej cywilizacji przywoływany jest z coraz większą natarczywością. Przekazy te wywołują strach i resentyment, w wyniku którego zanikają solidarność i empatia, a tworzy się przestrzeń dla ruchów antydemokratycznych. Zebrane w tym zbiorze eseje pokazują, że aby skutecznie przeciwstawić się logice strachu, produktywności i kontroli, które rządzą współczesnym światem, musimy zwrócić się ku nadziei, kontemplacji i rytuałom tworzącym wspólnotowy sens. Tytułowemu esejowi towarzyszą w tym tomie teksty O znikaniu rytuałów. Topologia współczes ności i Vita contemplativa albo o bezczynności .
Platon (427 p.n.e.-347 p.n.e.) uczeń Sokratesa, którego śmierć uważał za niewyobrażalną zbrodnię ateńskiej republiki, napisał 35 dialogów. I są to dialogi fundamentalne w historii filozofii, można wręcz powiedzieć, że bez nich filozofii by nie było. Menon to dialog dialektyczny (należący do tzw okresu średniego), w którym autor próbuje zdefiniować pojęcie cnoty, a także co może nawet bardizej istotne zawiera ważne elementy epistemologiczne i nauki o ideach.. Jak pisze jednak Władysław Witwicki we wstępie: Główne zagadnienie dialogu dotyczysprawy uczenia się dzielności. I dalej: Cały dialog zmierza przy tym bodaj że do jednego celu: pokazać doniosłość jasnego myślenia - to znaczy: wolnego od sprzeczności - nie tylko dla intelektualnej, ale i dla moralnej wartości człowieka. Uczcie się , myślcie, starjcie się być mądrzy, a będziecie naprawdę lepsi. Jakże aktualne przesłanie!!!
Po piętnastu lat od swojej premiery na rynku wydawniczym ponownie pojawia się książka PeLoHa - Żyjąc w Świetle autorstwa Mary Eaele i Ireny Stanisławskiej. Nowa szata graficzna harmonijnie łączy pierwsze wydanie z nowym. Wszak nie może być inaczej w tej książce, której tytuł zawiera w sobie trzy duchowe pierwiastki: pokoju, miłości i harmonii. Mary "otwiera" serca, uświadamia nam nasz potencjał, to że jesteśmy ludźmi wartościowymi, że tak naprawdę nie mamy ograniczeń. Że jedynym ograniczeniem jest nasz umysł. Autorka niejako syntetyzuje to w jednym ze swoich wspomnień. "Wiele lat temu, gdy rozmawiałam z moim synem, zapytałam: Kim jesteś?. Otrzymałam odpowiedź: Jestem przypominaczem. Przychodzę do was, aby przypomnieć wam o tym, kim jesteście. A tym samym zapraszam was, abyście wrócili do domu".
BĄBEL BILEWICZ BRZEZIŃSKI BUGALSKI CIECIUCH DOLIŃSKI DOMAŃSKI GUTOWSKI HERMANS JARYMOWICZ LEWICKA ŁAGUNA ŁUKASZEWSKI NĘCKA NOSAL POPIEL STEUDEN SZOSTEK TREMPAŁA ZALEWSKA ZAWADZKICzym jest mądrość?Jak mądrze żyć?Jak mądrze uprawiać psychologię?Kategoria mądrości wymyka się naukowym rygorom. Nie jest też łatwa w opisie z punktu widzenia życiowej praktyki. Czy warto być mądrym? Według jakich prawideł postępować, by wieść mądre życie? Jak te reguły wdrożyć w niepewnych czasach?O mądrości to wyjątkowa książka. Z okazji jubileuszu Profesora Piotra K. Olesia znakomici psychologowie, filozofowie i publicyści przygotowali eseje, w których na postawione wyżej pytania odpowiedzieli z punktu widzenia uprawianych przez siebie dyscyplin.Autorzy rozdziałów różnią się od siebie - wiekiem i doświadczeniem życiowym i naukowym, rodzajem dyscypliny naukowej, w ramach której uprawiają swoje pasje, zapewne także przekonaniami. W jednym są jednak wszyscy bardzo podobni. Łączy ich ogromna wrażliwość na problemy, trafność ich identyfikowania, zaangażowanie, dociekliwość oraz upór w ich zgłębianiu, wiedza i ciekawość poznawcza, wreszcie rzetelność w tym, co od lat robią.Z recenzji prof. dr hab. Anny I. BrzezińskiejMało jest prawdopodobne (choć teoretycznie możliwe), aby ktoś był mądry zawsze i pod każdym względem. Zapewne jest tak, że niektórzy spełniają kryteria mądrości częściej niż inni. Najmądrzejsi czasem bywają niemądrzy, a skrajnie niemądrzy - zdarza się - okazują się nadzwyczaj mądrzy. Byłaby to zatem kwestia proporcji: ile czasu ktoś jest mądry, a ile przeciwnie. To pierwsza możliwość. Druga dotyczy rozróżnienia między cechą a zachowaniem - ludzie mądrzy potrafią robić głupstwa (i nie przestają być mądrzy), ludziom niemądrym zdarza się podejmować niebywale mądre decyzje (i nie przestają być niemądrzy). Ten sposób rozumowania zabezpiecza nie tylko przed fatalistyczną koncepcją mądrości/niemądrości ("jak kto głupi się urodził, to głupi umrze", albo wersją rosyjską - "jeśli kto głupi, to na długo"), ale i przed czarno-białym ujęciem mądrości, lekceważącym sytuacyjną zmienność czy osobowościowe potknięcia.Wiesław ŁukaszewskiPublikacja dofinansowana przez Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II.Mądrość () łączy więc w sobie dwie perspektywy: teoretyczną ("refleksyjny namysł") i praktyczno-życiową ("stworzenie rozumnej wizji dobrego życia"). Tym różni się mądrość od wiedzy z jednej strony, a sprytu z drugiej. Wiedza jest oczywiście bardzo przydatna mądrości, z czasem człowiek wie coraz więcej o świecie i o sobie i to oczywiście pomaga mu w nabyciu mądrości. Wiedza wzbogaca więc mój "refleksyjny namysł", ale sama ma wymiar teoretyczny. Z kolei spryt - często nader przydatny w życiu - odnosi się wyłącznie do sfery praktycznej, co więcej: brak mu wyraźnego odniesienia do dobra, nie zawiera więc w sobie "wizji dobrego życia". Formuła veritas in caritate zdaje się łączyć obie perspektywy, teoretyczną (veritas) i praktyczno-życiową (caritas). Sądzę jednak, że odczytać ją można jako szczególną dyrektywę życiową: "Czyń prawdę w miłości" znaczy, że miłość "prawdziwa" wtedy zasługuje na swą nazwę, gdy jest oparta na prawdzie. I odwrotnie: prawdę poznać może (lub przynajmniej się do niej zbliżyć) ten, kto ją kocha.Andrzej Szostek
„Wojna sprawiedliwa” ojca Tomasza Pegues'a OP to nie tylko książka – to prawdziwa wyprawa w głąb odwiecznego dylematu: kiedy walka staje się słuszna i sprawiedliwa? Autor z prawdziwą pasją rozkłada na części pierwsze zasady św. Augustyna i Tomasza z Akwinu, wciągając czytelnika w labirynt moralnych dylematów. Czy wojna może być sprawiedliwa? Jakie podłoża skrywają decyzje o życiu i śmierci? Ta wciągająca lektura odsłania przed nami jasne granice między dobrem a złem w chaosie konfliktów. W momencie, gdy globalne spory i lokalne wojny, narastające od lat, wchodząc w coraz ostrzejszą fazę, grożąc rozstrzygnięciami o nieprzewidywalnych skutkach dla przyszłości narodów, podjęcie tematu "wojny sprawiedliwej" wydaje się aktualne jak nigdy wcześniej.
W książce Mity nordyckie. Bohaterowie Mateusz K. Sawczyn zanurza nas w świat pradawnych pieśni i sag – świat, w którym los ludzi splata się z wolą bogów i nicią Przeznaczenia. Sięgając po epizody z Eddy poetyckiej i staroislandzkich sag, autor rekonstruuje losy rodów Wölsungów, Wulfingów, Ynglingów i wielu zapomnianych wojowników Północy. Wilkołactwo, zemsta, runiczna magia, krwawe bitwy i miłość silniejsza niż śmierć – wszystko to odnajdziecie w tej epickiej opowieści o postaciach, których czyny przeszły do legendy.
To jednak nie tylko historia dzielnych herosów. To opowieść o ludziach z krwi i kości – targanych żądzą zemsty, rozdartych między honorem a pożądaniem, zdolnych do wielkiej miłości i równie wielkich błędów. Ich decyzje bywają piękne, ale i przerażające; ich siła idzie w parze z kruchością. Są tak samo potężni, jak tragiczni.
Mity nordyckie. Bohaterowie to nie tylko literacka rekonstrukcja mitologicznej przeszłości – to pasjonująca podróż w głąb nordyckiego świata legend: od mrocznych fiordów po zaśnieżone kurhany, od bitewnych pól po olbrzymie sale dawnych królów. Idealna kontynuacja dla Czytelników Mitów nordyckich. Bogów, ale i doskonały punkt wyjścia dla tych, którzy dopiero wkraczają w świat, gdzie każde imię niesie opowieść, a każda opowieść to echo pradawnych pieśni.
Wewnętrzny dziennik przejścia przez noc kryzysu - Wewnętrzny głos miłości H.NouwenaW literaturze duchowej niewiele jest tekstów, które tak przejmująco, a zarazem z taką powściągliwością, odsłaniają intymne zmagania człowieka z własną kruchością, jak dziennik Henriego J.M. Nouwena, opublikowany pod tytułem Wewnętrzny głos miłości. Wędrówka od udręki do wolności. Nie jest to książka pisana z myślą o publikacji, lecz wewnętrzny zapis człowieka, który zmagając się z rozpadem relacji, utratą sensu i głębokim egzystencjalnym lękiem jednocześnie usiłuje uchwycić ostatnie nici nadziei.Kiedy czytelnik sięga po ten tekst, wchodzi w przestrzeń, która rzadko bywa odsłaniana publicznie: przestrzeń ciemności, w której gasną nie tylko słowa modlitwy, ale także podstawowe przekonania o byciu kochanym, potrzebnym, o możliwości życia dalej. A jednak to właśnie w tej przestrzeni, przez miesiące duchowego wygnania, Henri Nouwen teolog, psycholog, nauczyciel na Harvardzie i Yale, który ostatecznie wybrał życie we wspólnocie z osobami z niepełnosprawnością intelektualną zapisuje słowa, które stają się dla niego codziennym drogowskazem: proste, surowe, nieraz jakby wypowiadane szeptem do samego siebie.
Potęga podświadomości. Modlitwy Ostatnie sztuki nakładu W codziennym życiu nie może brakować chwil wyciszenia, przeznaczonych na szczerą refleksję i modlitwę. Niezależnie od tego, czy masz za sobą dobre, czy złe chwile, czy jest Ci smutno, czy odczuwasz wielką radość - zawsze potrzebujesz Boga. Jeśli otworzysz się na Jego pełną nieskończonej miłości obecność, doznasz szczęścia, spokoju i ukojenia. Wystarczą dwie rzeczy: po pierwsze uświadom sobie, że jesteś ukochanym dzieckiem Boga i że Ty również głęboko Go kochasz, a po drugie szczerze się pomódl. W tej książce znajdziesz inspiracje do modlitw na każdy dzień. Zawarte w niej afirmacje i przemyślenia, zaczerpnięte z Pisma Świętego, skłaniają do własnych kontemplacji i medytacji. Są napisane z żarliwą tęsknotą i niezłomnym przekonaniem o tym, że w życiu najważniejsze jest pozostawanie w bliskości z Bogiem. Modlitwy w książce dotyczą zdrowia, wiary, wątpliwości, lęku, przyjaźni, prawdy, bogactwa, dobrobytu i leczenia. Przyniosą Ci dokładnie to, czego w danej chwili najbardziej potrzebujesz. W tej książce znajdziesz: wskazówki - gdy czujesz zagubienie wzmocnienie - gdy potrzebujesz siły pociechę - gdy przytłacza Cię smutek przypomnienie o bezkresnej miłości i szczodrości Bożej - zawsze Doskonała miłość usuwa lęk!
Głupota to słowo posiadające w języku polskim 283 synonimy występujące w co najmniej 28 różnych grupach znaczeniowych.W Szkicach zostały opisane wyłącznie "przypadki zawinione" wynikające z gnuśności, ewentualnie etycznej niegodziwości określonych osób, a nie przypadki, na które ktoś nie mógł mieć żadnego wpływu. Autorzy opisują swoje własne doświadczenia związane z głupotą i głupcami w myśl przekonania, że każda próba mająca na celu "policzenie" i "ponazywanie" głupoty jest warta zachodu.Trzej wybitni profesorowie i myśliciele: M. Heller, J. Stelmach i B. Brożek po świetnie przyjętym Sporze o rozumienie (CCPress 2019) ponownie zdecydowali się na współpracę. Ich "Szkice z filozofii głupoty" to wyjątkowy, wyrafinowany intelektualnie, ale także zabawny zbiór traktatów, anegdot, czy - jak wolą Autorzy - szkiców, swoisty "strumień świadomości" trzech uczonych.Bartosz Brożek - filozof, kognitywista i prawnik, profesor nauk prawnych, pracownik Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.Michał Heller - teolog, profesor nauk teologicznych specjalizujący się w filozofii przyrody, fizyce, kosmologii relatywistycznej oraz relacji nauka-wiara. Pierwszy polski laureat Nagrody Templetona.Jerzy Stelmach - teoretyk i filozof prawa, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, radca prawny.
Nauka jest wspaniałym osiągnięciem ludzkości. Jak każdy wynalazek może być jednak niewłaściwie stosowana, zwłaszcza jeżeli nie do końca wiadomo do czego służy i jak działa. Elementarna wiedza o nauce, jej metodzie, strukturze, ambicjach, możliwościach i ograniczeniach, wydaje się być czymś nieodzownym dla współczesnego, wykształconego człowieka.Książka "Filozofia nauki" zrodizła sie przede wszystkim z wieloletniej praktyki dydaktycznej ks. prof. Michała Hellera, który prowadził wykłady dla kilku pokoleń studentów, oraz jego doświadczeń na polu popularyzacji nauki. Oba te obszary działalności wiążą się z koniecznością usuwania fałszywych uprzedzeń oraz prostowania najczęstzszych błędnych poglądów i teorii.Książka od lat jest nieocenioną pomocą dydaktyczną dla studentów i pasjonaów filozofii oraz nauk przyrodniczych, czego odzwierciedleniem jest jej niniejsze wydanie.
Jak wygląda prawdziwa struktura materii? Czy najbardziej fundamentalnymi prawami natury rządzi prawdopodobieństwo, a nie konieczność? Dlaczego świat kwantów rządzi się prawami sprzecznymi ze zdrowym rozsądkiem?Mechanika kwantowa, jedna z najważniejszych dziedzin współczesnej fizyki, narodziła się w pierwszych dekadach ubiegłego stulecia. Panowało wówczas niemal powszechne przekonanie, że natura skrywa już niewiele tajemnic. Sformułowanie teorii kwantów obaliło ten optymistyczny pogląd - stało się jasne, że przyroda w najmniejszej skali funkcjonuje całkowicie inaczej niż w skali, w której działają nasze zmysły. Świat cząstek elementarnych, zjawiska nielokalne, indeterminizm i wiele paradoksów (jak słynny jednocześnie żywy i martwy kot Schrodingera) pociąga zwłaszcza filozofów, bo sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem obraz mikroświata wywołuje doniosłe filozoficzne konsekwencje. Żeby zrozumieć te wszystkie zjawiska, trzeba zagłębić się w matematyczną strukturę mechaniki kwantowej. Książka Michała Hellera umożliwia to nawet tym, którzy nie mają za sobą akademickiego kursu z matematyki, wymagana jest wyłącznie umiejętność precyzyjnego myślenia.
Publikacja podejmująca problematykę wczesnochrześcijańskiej myśliPodejście inicjacyjne pozwala nam śledzić obydwa rodzaje kerygmatu w zupełnie nowej perspektywie - progresywnej, ewolucyjnej. W rzeczy samej w centrum kerygmatu NT (kerygmatu Jezusa i o Jezusie) stoi Jezus jako Człowiek, który jest medium Bóstwa.Z przeglądu źródeł chrześcijaństwa powstałych przed 381 r. narzuca się nam z całą siłą perswazji jako główny i najważniejszy - wniosek następujący: nie można uchwycić i zrozumieć fenomenu ekklesii w oderwaniu od kontekstu instytucji inicjacji, a nawet instytucji pokuty.Bogusław Górka, prof. Uniwersytetu Gdańskiego, doktor historii starożytnej UG, doktor i doktor habilitowany z religioznawstwa UJ. Twórca podejścia inicjacyjnego oraz hermeneutyki inicjacji.
Zapraszam czytelnika do warsztatu filozofów języka. Razem przyjrzymy się jak badają oni funkcjonowanie języka i sposób, w jaki umożliwia nam mówienie o świecie. W szczególności skupimy się na jednym z kluczowych narzędzi tej pracy - intuicji. Czy filozofowie korzystają z niej w sposób uzasadniony? Jakie są jej ograniczenia? Czy można się bez niej obejść? Badając rolę intuicji w jednej z najważniejszych gałęzi filozofii języka - teorii odniesienia - pokażę, jak refleksja nad sposobem uprawiania filozofii, zwłaszcza nad rolą intuicji w badaniach filozoficznych i analizie języka, wpływa na nasze rozumienie poznania, także w codziennym życiu. Przedstawię zarówno ograniczenia odwoływania się do intuicji, jak i ich nieuniknioność. Ostatecznie, ukazując empiryczny charakter intuicji językowych i porównując ich rolę w filozofii języka do ich funkcji w naukach szczegółowych, postaram się przekonać czytelnika, że filozofia języka powinna być rozumiana metodologicznie, jako gałąź nauki. Krzysztof Sękowski - filozof, adiunkt na Wydziale Filozofii UW. Zajmuje się problemami z zakresu metafilozofii, metodologii filozofii, epistemologii modalności i filozofii języka, które łączy podstawowe pytanie o wpływ kultury na to, jakie są ustalenia filozofii i w jaki sposób się ją uprawia. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w Dartmouth College w 2024 roku, otrzymał także stypendium Ministra Nauki dla wybitnych młodych naukowców (2024) oraz programu START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2023). Publikował np: w "The Philosophical Quarterly", "Synthese", "Inquiry, "Review of Philosophy and Psychology", "Episteme", a także w "Filozofii Nauki" oraz "Studia Philosophica Wratislaviensia". Poza filozofią i przede wszystkim: trzy razy tata, jeden raz mąż.
To dzieło wydane w Pradze (1939) już po śmierci Edmunda Husserla (1859-1938), niemieckiego filozofa, twórcy fenomenologii, miało dość niezwykłą historię. Powstawało długo i ostateczną redakcję uzyskało po 1935 roku, ale na rynku wydawniczym zagościło na krótko, jako że wskutek zajęcia Czechosłowacji przez Niemcy wydawnictwo zostało zamknięte tuż po wydrukowaniu nakładu. Nakład zaś poszedł na przemiał z wyjątkiem dwustu egzemplarzy przemyconych do Anglii, gdzie je potem sprzedawano. Książka wieńczy zainteresowania późnego Husserla genealogią logiki, a więc wyprowadzeniem najbardziej zaawansowanej logicznie myśli pojęciowej z niższego poziomu sądów predykatywnych, a tych ostatnich - ze sfery doświadczenia "przedpredykatywnego". Ta genealogia nie interesuje logików, którzy posługują się "gotowymi" tworami logiki. Tymczasem, uważa autor, u podłoża wszelkich struktur logicznych (zbiór, kategoria, sąd, pojęcie) leży konstytutywna działalność ja. To ruch świadomości sprawia, że logiczne struktury są takie a nie inne, np. sąd predykatywny ma zawsze strukturę dwuczłonową. Genealogia logiki opiera się na jej fenomenologii, wydobyciu logicznych fenomenów, takich jak substrat, jego określenia, eksplikaty przedmiotu itd. Dla logików i filozofów logiki badania te są zatem bezcenne, nawet jeśli fenomenologiczne sięganie pod powierzchnię zjawisk uznają oni za dyskusyjne.
Książka stanowi nową interpretację Bachelardowskiego odczytania psychoanalizy, zarówno w kontekście jego epistemologii, jak i filozofii wyobraźni poetyckiej. Autorka, opierając się na materiale źródłowym, a także na klasycznych i nowych komentarzach, rekonstruuje założenia Bachelardowskiej nie-psychoanalizy, stanowiącej nie tyle kolejną interpretację tez Freuda czy Junga, co autorską metodę, w której psychoanalityczne koncepty zostały wpisane w szersze założenia filozoficzne. Zadając pytanie: czy Bachelard w ogóle był psychoanalitykiem?, autorka bada adekwatność założeń, kluczowych idei i pojęć. Istotną zaletą książki jest wpisanie Bachelardowskiej nie-psychoanalizy w szerszy kontekst wczesnych dziejów francuskiego ruchu psychoanalitycznego.
Adam Synowiecki (1929–2000) jako Profesor Politechniki Gdańskiej nieustannie podkreślał potrzebę studiowania filozofii i poszukiwania odwiecznej prawdy. Starał się przy tym przeciwdziałać wszelkiej ignorancji zarówno w zakresie humanistyki, jak i nauk przyrodniczych. Utrzymywał, że wielką rolę w formułowaniu hipotez naukowych odgrywają założenia o charakterze filozoficznym, a nawet teologicznym. Co więcej, żywił przekonanie, iż nie istnieje wiedza bez poznającego podmiotu. Zatem nie jest rzeczą możliwą, aby oddzielić kontekst odkrycia, czyli to, co społeczne i egzystencjalne, od kontekstu uzasadnienia, a więc tego, co związane jest z racjonalnością, empirycznością czy badaniem zasadności proponowanych twierdzeń. Gdański uczony uważał więc za niemożliwe, by prawdziwa nauka mogła odbywać się poza człowiekiem jako badającym podmiotem, odkrywcą, a tym samym dotyczyć jedynie zagadnień odnoszących się do stosowanych doświadczalno-logicznych procedur. Takie pojmowanie nauki zostało ugruntowane myślą Mikołaja z Kuzy, filozofa, teologa, matematyka, którego pisma Profesor tłumaczył i opatrywał obszernymi komentarzami, jakie znajdują się w niniejszej monografii.
Z recenzji prof. Jacka Aleksandra Prokopskiego
Współwydawcą książki jest Pomorskie Towarzystwo Filozoficzno‑Teologiczne (ISBN 978-83-940130-1-1)
Książka jest wyrazem fascynacji autora społeczno-artystyczną koncepcją Cesara Manrique, który za pomocą sztuki pragnął podkreślić naturalne piękno wulkanicznej wyspy Lanzarote i uczynić z niej wymarzone miejsce dla życia jej mieszkańców. Miejsce atrakcyjne zarazem dla gości z zewnątrz, ale wolne od masowej turystyki i powtarzalnych wytworów przemysłu. Autor opisuje fenomen Lanzarote z perspektywy filozofii społecznej, poddając analizie rolę artysty w kształtowaniu otaczającego go świata. Odnosi się do pojęcia piękna natury jako źródła nie tylko twórczości artystycznej, lecz także ludzkiego szczęścia. Opisuje zakorzenienie człowieka w tradycji, kulturze i lokalnej przestrzeni, niezbędnych do budowania tożsamości społecznej. Otwarte zakończenie książki zachęca czytelnika do własnej refleksji nad tym, czy utopijny zamysł Manrique, aby uczynić Lanzarote miejscem jedności życia, sztuki i człowieczeństwa, został zwieńczony sukcesem, czy też wciąż pozostaje w kręgu niezrealizowanych marzeń.Powinno być:Książka jest wyrazem fascynacji autora społeczno-artystyczną koncepcją Cesar Manrique, który za pomocą sztuki pragnął podkreślić naturalne piękno wulkanicznej wyspy Lanzarote i uczynić z niej wymarzone miejsce dla życia jej mieszkańców. Miejsce atrakcyjne zarazem dla gości z zewnątrz, ale wolne od masowej turystyki i powtarzalnych wytworów przemysłu. Autor opisuje fenomen Lanzarote z perspektywy filozofii społecznej, poddając analizie rolę artysty w kształtowaniu otaczającego go świata. Odnosi się do pojęcia piękna natury jako źródła nie tylko twórczości artystycznej, lecz także ludzkiego szczęścia. Opisuje zakorzenienie człowieka w tradycji, kulturze i lokalnej przestrzeni, niezbędnych do budowania tożsamości społecznej. Otwarte zakończenie książki zachęca czytelnika do własnej refleksji nad tym, czy utopijny zamysł Manrique, aby uczynić Lanzarote miejscem jedności życia, sztuki i człowieczeństwa, został zwieńczony sukcesem, czy też wciąż pozostaje w kręgu niezrealizowanych marzeń.******Manrique and His Lanzarote Project. Utopia Actualized? An Artist's Programme for the Aesthetic-Social Transformation of an IslandThe book is an expression of the authors fascination with Cesar Manriques social and artistic concept, who with the help of art wanted to highlight the natural beauty of the volcanic island Lanzarote and make it a dream place to live in for its inhabitants. A place that is attractive for the outside visitors, but also free of mass tourism and recurring products of the industry.The author describes the phenomenon of Lanzarote from the perspective of social philosophy, analysing the role of the artist in shaping the world surrounding him. He refers to the idea of beauty of nature as a source of not only artistic creation, but also human happiness. He describes how people are rooted in tradition, culture, and local area, which are essential for building social identity. The open ending of the book encourages readers to reflect on their own if Cesar Manriques utopian idea to make Lanzarote a place of unity of life, art, and humanity is a success or if it still remains an unfulfilled dream.
Emocje? Wartości? Wzorce osobowe? Odpowiedzialność? Sens? Co jest prawdziwym spoiwem wspólnoty? Co sprawia, że indywidualne osoby tworzą różne formy społeczne? A może to formy wspólnotowe tworzą indywidua? Czy jest jeszcze możliwa do utrzymania opozycja, do której się przyzwyczailiśmy - ta pomiędzy indywiduum a wspólnotą? Opisuje ona rzeczywistość w spetryfikowanych kategoriach przedmiotowych i ilościowych, na co tak przekonująco zawracał uwagę Henry Bergson. Nasze poszukiwania konstytuujących wspólnotę więzi, "cementu" wspólnoty opierać się będą w przypadku emocji o prace psychologa rozwoju Michaela Tomasello; w przypadku wartości - o prace fenomenologa Dietricha von Hildebranda, a także Edyty Stein prezentującej korelację aktów emocjonalnych oraz wartości. Natomiast spajające działanie wzorców osobowych omówimy w odniesieniu do świadectwa danego przez pastora i filozofa Dietricha Bonhoeffera; następnie bardzo radykalną koncepcję odpowiedzialności przybliży nam Hanna Arendt. W kolejnym rozdziale zajmiemy się sensem jako ostatnim wyróżnionym tutaj rodzajem wspólnototwórczej więzi prezentowanej przez teologa protestanckiego Paula Tillicha. W zakończeniu oddamy głos Maxowi Schelerowi, jednemu z prekursorów nowego, aktualistycznego rozumienia wspólnoty osobowej, którego myśl wyznaczała kierunek naszych poszukiwań. Jaromir Brejdak - profesor filozofii, absolwent Politechniki Wrocławskiej, doktor filozofii Uniwersytetu Ludwiga-Maximiliana w Monachium (Philosophia crucis. Heideggers Beschftigung mit dem Apostel Paulus, Frankfurt 1996). Obronił habilitację w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN na podstawie rozprawy pt. Odcienie obecności. Próba analizy fenomenu, Kraków 2007. Współtwórca Szczecińskich Dni Kultury Żydowskiej Adlojada oraz Szczecińskiego Festiwalu Bonhoefferowskiego "Ślady". Inne publikacje książkowe: Cierń w ciele. Myśl Apostoła Pawła w filozofii współczesnej, Kraków 2010 (The Thorn in the Flesh. The Thought of Apostle Paul in Modern Philosophy, Zrich 2017); Ewangelia Zaratustry, Warszawa 2014; Zrozumieć Innego. Próba rozumienia Innego w fenomenologii, hermeneutyce, filozofii dialogi i teorii systemu, Kraków 2020; Max Scheler miedzy innymi, Kraków 2022.
Stoicism is a school of philosophy founded by Zeno of Citium in Athens in the 3rd century BCE. It is a philosophy that stresses positive emotions over negative and helps in providing a framework for living well and achieving happiness.
Embraced by emperors in Rome, Stoicism has been an influence on philosophers throughout the years, such as Thomas More and Descartes, and is currently undergoing a cultural resurgence.
Divided thematically, Stoics Illustrated contains over 100 quotes from key philosophers, including Zeno of Citium, Cleanthes, Diogenes of Babylon, Cato the Younger, Seneca, Epictetus and Marcus Aurelius, and will give the reader many emotional and practical tools for living a better life.
Żyjemy w świecie rozdartym. Świecie antynomii, przeciwieństw, sprzeczności. Ze wszystkich stron dobiegają głosy, które obwieszczają światu nowo odkrytą lub starodawną, w każdym razie nieomylną i nieodwołalną prawdę. Te rozproszone nawoływania tworzą zgiełk. Brakuje nam paradygmatu. Paradygmatu myślenia i paradygmatu działania. Mimo że wielu twierdzi, że filozofia nowożytna, filozofia wielkich systemów skończyła się już ponad wiek temu, konstatowany przez nią stan rzeczy trwa nadal. Jakie są jego źródła, jakie powody, jakie przyczyny? To stanowi zagadnienie samo w sobie. Celem, jaki stawia sobie ta książka, jest nie dokładna identyfikacja tych powodów, lecz przyczynienie się do rozwiązania problemu, który one wywołały. Praktyki poznawcze, które pozostają zamknięte w horyzoncie immanentyzmu (poglądu, wedle którego wszystko jest poznawalne), popadają w paradoksy. Ten, kto będzie potrafił przekroczyć ten horyzont, odnieść się do czegoś niepoznawalnego, będzie też w stanie ustanowić nową racjonalność. Konrad Wyszkowski (1995) doktor filozofii. Zajmuje się przede wszystkim pojęciem normy, a także niemiecką i polską tradycją filozoficzną. Współredagował monografie zbiorowe Nicość (Warszawa 2020) i Konstytucyjne interregnum (Warszawa 2019). Publikował w czasopismach Cosmos and History, Kronos, Machina Myśli, Teologia Polityczna co Tydzień, Polish Political Science Yearbook. Wypowiadał się w podcastach (Nie)widzialne, Filozofować po polsku i Pogawędnik Filozoficzny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
