Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
To książka, która przenosi praktykę jogi poza matę, do codziennego życia, oraz tworzy z niej powszechną filozofię.Donna Farhi, opierając się na jogasutrach Patańdżalego, prezentuje transformującą moc jogi. Czyni z niej kompletną życiową praktykę znacznie wykraczającą poza rutynowe ćwiczenie asan. Pokazuje jogę jako drogę do głębszej samoświadomości i wskazuje wszelkie pułapki i obietnice poruszania się po duchowej praktyce.Książka napisana jest w przystępny i wciągający sposób, a dzięki wieloletnim doświadczeniu autorki w pracy własnej i z uczniami jest odpowiednia zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych praktyków jogi.Poznaj wnikliwe podejście do jogi i uczyń z niej duchowe przewodnictwo w codziennym życiu."Praktyka jogi nie kończy się wraz z zakończeniem sesji na macie, praktyka jogi w życiu codziennym pozwala z radością, wrażliwością, świadomością i jasnością przejść przez to życie () w sposób najpełniejszy z możliwych".Fragment książki
Apokalupto bez wątpienia było dobrym słowem dla hebrajskiego gala. Apokalupto – wyjawiam, odsłaniam, odkrywam, ujawniam rzecz, która może być częścią ciała, głową lub oczami, częścią sekretną, płcią lub czymkolwiek, co może być ukryte, rzeczą tajemną, rzeczą zakrytą, rzeczą, która pozostaje w ukryciu i nie jest artykułowana, może być wyrażona, ale która nie potrafi, albo której nie wolno odsłaniać ani wyprowadzać na światło dzienne. Apokekalummenoi logoi to epizodyczne uwagi. Jest to więc rzecz tajemnicy lub pudenda.
Być może byłoby konieczne – i myślałem przez moment o zrobieniu tego – by zebrać lub wydobyć wszystkie znaczenia tłoczące się wokół hebrajskiego gala, przyglądając się kolumnom i kolosom Grecji, obcując z galaktyką pod Drogą Mleczną, której konstelacja ostatnio mnie fascynuje. Co ciekawe, znaleźlibyśmy tam znowu takie znaczenia, jak te w kamieniu, na kamiennych tablicach, cylindrach, pergaminach lub księgach, zwojach, które określają ideę obnażenia [mise a nu], specyficznie apokaliptycznego odsłonięcia, wyjawienia tego, co do tej pory pozostawało spowite, odseparowane, zatajone, na przykład ciało, kiedy zdjęte zostaje ubranie lub żołądź, kiedy napletek zostaje usunięty przy obrzezaniu. A tym, co zdaje się najbardziej godne uwagi we wszystkich tych biblijnych przykładach, jakie udało mi się znaleźć, a które muszę pozostawić bez komentarza, jest fakt, że gest obnażenia lub wystawienia na widok – ten ruch apokaliptyczny – jest tutaj bardziej poważny, niekiedy bardziej winny i bardziej niebezpieczny, niż to, co następuje potem i czemu może on dać początek, na przykład stosunkowi płciowemu.
***
Jacques Derrida (1930–2004)
Francuski filozof i pisarz, uczeń Michela Foucaulta, twórca dekonstrukcji, która wyrosła z interpretacji i lektur Heideggera, współczesnej filozofii, lingwistyki i antropologii. Jako początkujący filozof opublikował trzy książki oparte na zupełnie odmiennym czytaniu filozofii – O gramatologii, Głos i fenomen, Pismo i różnicę – które przyniosły mu sławę i rozgłos, zaszczepiając, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, zainteresowanie dekonstrukcją, a następnie instytucjonalny rozwój tej dziedziny. Kolejne publikacje, wielowątkowe eseje stanowiące re-lekturę całej tradycji filozoficznej, począwszy od Platona, Kanta, Hegla, Freuda, na Foucaulcie i Levinasie skończywszy, budziły podziw i szacunek z jednej strony, z drugiej – ostry sprzeciw i krytykę. Opublikował ponad 60 książek, z których najsłynniejsze – Ostrogi. Style Nietzschego, Podzwonne (Glas), Widma Marksa, La carte Postale, Adieu – stanowią wyróżnik jego „stylu”, będącego połączeniem idiomu filozoficznego i pisarskiego. W 1997 r. otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego.
Życie i dzieło Boecjusza zaciekawiało i intrygowało późniejsze pokolenia. Późnośredniowieczny kalendarz z Pawii 23 października wspomina Boecjusza pod imieniem świętego Seweryna jako męczennika. Już w wieku IX Ado z Wenecji pisze w swojej kronice o Boecjuszu i Symmachu jako o tych, którzy oddali życie za katolicką wiarę. Dopiero w czasach późniejszych uczonych zaczął intrygować fakt, dlaczego Boecjusz, filozof i teolog, chrześcijanin, w ostatnim swoim dziele, stojąc w obliczu śmierci, szuka pocieszenia w filozofii. Usiłowano doszukać się w O pocieszeniu mniej lub bardziej wyraźnych aluzji do chrześcijaństwa. Wydaje się jednak, że dużo racji ma wybitny znawca Boecjusza, Henry Chadwick, gdy pisze, że O pocieszeniu, jakie daje filozofia to wyznanie wiary platonika, który ma za plecami dzieła św. Augustyna oraz Pismo święte. Jako dzieło wybitnego platonika O pocieszeniu było czytane i komentowane zarówno przez uczonych karolińskich, jak i przez myślicieli szkoły w Chartres, przez Jeana z Meun, Chaucera i Christine de Pizan. Każda epoka musi jak widać przełożyć i odczytać dzieło Boecjusza w języku swego czasu. Jestem przekonana, że to nowe polskie tłumaczenie tekstu O pocieszeniu, jakie daje filozofia znajdzie i dzisiaj swoich gorliwych czytelników. Z Wprowadzenia Agnieszki Kijewskiej
Dr Półtawska o kapłaństwie Każdy ksiądz jest wybrany przez Boga po to, żeby uświadomił ludziom, że są nie byle kim. Kapłan ma pokazać ludziom ten wielki wymiar człowieka najwspanialszego stworzenia, jakie istnieje na ziemi. Dlatego przez całe życie fascynowało mnie kapłaństwo równie wielkie i równie tajemnicze, jak samo życie pisała dr Wanda Półtawska, która otaczała opieką medyczną kleryków w seminariach duchownych, gdzie głosiła wykłady i katechezy, a także przebadała setki kandydatów i kandydatek do życia konsekrowanego. Teraz w ręce czytelników trafiają teksty dr Półtawskiej o kapłaństwie zebrane w jednym tomie.12 artykułów Książka to zbiór 12 artykułów tej wybitnej lekarki podejmujących tematykę kapłaństwa w różnych odsłonach. Poruszane kwestie to między innymi świętość w powołaniu kapłańskim i zakonnym, oczekiwania świeckich wobec kapłanów, celibat kapłański w świetle medycyny i psychologii, samotność w życiu kapłana, kapłan a rodzina.Nie tylko dla kapłanów Książka to doskonała i wciąż aktualna lektura dla kleryków, księży, zakonnic i zakonników, a także świeckich, którym nie jest obojętna rola kapłanów w ich życiu.
Fascynująca księga inspiracji koreańskim stylem życia, która pomoże napełnić codzienność radością i spełnieniem. Wyjątkowy prezent dla wszystkich zakochanych w koreańskiej kulturze.Barbara Zitwer, amerykańska agentka literacka, wielokrotnie odwiedzała Koreę Południową, a w niej swoich klientów i przyjaciół. Dzieli się wszystkim, czego dowiedziała się o tym tętniącym życiem kraju ukształtowanym przez filozofie han, heung i jeong - wytrwałości, radości i sztuki dawania. Zabiera nas w podróż po koreańskich miastach, bezdrożach i wyspach, opowiadając o wyjątkowych chwilach zrozumienia i więzi. Odwiedzamy tętniący życiem Seul, buddyjską świątynię i tropikalną wyspę Jeju.Zabawne anegdoty, ciekawostki nieznane turystom, wskazówki dotyczące podróży, wspomnienia magicznych momentów i wiele oryginalnych przepisów kulinarnych!Ta eklektyczna i inspirująca książka jest jednocześnie dziennikiem podróży, przewodnikiem i komentarzem kulturowym - energiczna i optymistyczna.
Zasadniczym celem rozprawy jest próba rozpoznania we wczesnej filozofii greckiej zrębów postawy krytycznej, sceptycznej i zetetycznej. W pierwszej kolejności dookreślone zostają znaczenia terminów "krytycyzm", "sceptycyzm" i "zetetycyzm", a także pokazane ich wzajemne relacje. Zasadniczą częścią analiz jest drobiazgowa analiza filozofii wczesnogreckiej pod kątem obecnych w zachowanych fragmentach elementów każdej z tych postaw. Jednocześnie publikacja ta stanowi zarys nowego paradygmatu interpretacyjnego dla interpretacji początków refleksji filozoficznej. Książka stara się pokazać zarówno źródła współczesnych doktryn i postaw, ale także trwałość problemów oraz ważność szeroko rozumianego krytycyzmu.
JEŚLI BÓG NIE CZYNI CUDU W TWOIM ŻYCIU, TO CHCE, ŻEBY TWOJE ŻYCIE STAŁO SIĘ CUDEM Chcesz żyć pełną piersią, ale zawsze coś staje ci na drodze? Ksiądz Piotr mawiał, że Bóg nie stworzy nam świata bez problemów. Legendarny duszpasterz pomaga odnaleźć w codziennych trudnościach sens. Pokazuje, gdzie szukać siły do walki. Do wojowania w chrześcijaństwie nie trzeba być pakerem. Można być bożymprostaczkiem i zwyciężać. NIE BÓJ SIĘ, TYLKO UWIERZ!
Gilles Deleuze, który widział w Spinozie prekursora myślenia immanencji, twierdził, że kwestia immanencji zaznacza się we współczesnej filozofii, gdy fenomenologia konfrontuje się z metafizyką. W wykładzie Martina Heideggera Koniec metafizyki i zadanie myślenia czytamy jednak: "Metafizyka, znajdując się przypuszczalnie na końcowym etapie swoich dziejów, nie dopuszcza do pojawienia się innego myślenia, mimo że ono przecież jest". Heidegger odnosił się tu zapewne do własnego późnego myślenia, ale również odejście od filozofii i przejście do nie-filozofii, którego dokonuje Franois Laruelle, możemy rozumieć jako przejaw tego innego myślenia, myślenia chcącego zerwać z filozofią. Status filozofii w ich myśleniu staje się czymś problematycznym, a sama filozofia zdaje się w nim zanikać na rzecz jakiegoś innego myślenia, myślenia już poza filozofią, a może nawet i kontemplacji.Jak zatem można dziś myśleć immanencję? Teksty zebrane w tej książce w mniej lub bardziej bezpośredni sposób próbują odpowiedzieć na to pytanie, dając pewne spektrum immanencji, którego dialektyka - dialektyka spektralna - została przedstawiona w ostatnim artykule.Jest to tekst żywy i przejmujący, momentami niepokojący, dający do myślenia, stawiający fundamentalne pytania nie tylko o nasze istnienie w czasie i przestrzeni, ale o samą fenomenologię, jej źródłowość, tożsamość, nieprzemijającą aktualność - jej metafizyczność. Być może tekst Cezarego Woźniaka staje się już nie-fenomenologią. Jednak fenomenologia i nie-fenomenologia, jak filozofia i nie-filozofia, potrzebują siebie nawzajem i stanowią nierozerwalny splot.Z recenzji dr hab. Moniki Murawskiej, prof. ASP w WarszawieCezary Woźniak - filozof, tłumacz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektor Instytutu Kultury UJ. Autor książek Martina Heideggera myślenie sztuki i Okamgnienie. Doświadczenie źródłowe a granice filozofii (wznowienie pt. Heidegger. Da/Augenblick) oraz artykułów publikowanych m. in. w "Kwartalniku Filozoficznym", "Przeglądzie Filozoficznym", "Principiach" i "Argumencie".
Różaniec - jedna z najpiękniejszych modlitw - niezmiennie zachęca nas do naśladowania życia Matki Bożej i podążania za jej przykładem.Być Różą to propozycja rozważań różańcowych, którym patronują święci i błogosławieni szczególnie mocno realizujący swoim życiem przesłanie, jakie zostawiła nam Maryja - by w życiu bez reszty zawierzyć Bogu. W modlitwie towarzyszyć nam będą św. Jan Paweł II, bł. Rodzina Ulmów, bł. ks. Jerzy Popiełuszko i bł. kard. Stefan Wyszyński. Warto mieć takich orędowników i podążać za przykładem tych wielkich i odważnych ludzi, którzy swoim życiem dali świadectwo pełnego zaufaniu Bożym wskazaniom.Cennym uzupełnieniem rozważań jest historia modlitwy różańcowej, a także wyjaśnienie znaczenia Żywego Różańca oraz przypomnienie łask i obietnic związanych z jego odmawianiem.Rozważania doskonale nadają się do prowadzenia zarówno modlitwy indywidualnej, jak również do nabożeństw odprawianych w kościołach czy we wspólnotach modlitewnych.
Życie człowieka ulega zmianom. Każdy z nas niesie swój krzyż, mniejszy lub większy. Czy na co dzień zadajemy sobie pytanie: czym dla mnie jest krzyż? Symbolem cierpienia czy znakiem zwycięstwa? Czy pamiętamy, że krzyż to droga ku zmartwychwstaniu? Te i wiele innych pytań znajdują odpowiedzi w tej książce. Z miłości do krzyża to spójna opowieść, złożona z trzydziestu krótkich , ale prawdziwych historii ludzi, którzy dotknęli krzyża w swoim życiu. To świadectwa tych, których ten krzyż przemienił i którym dał siłę. Każde z nich zatrzymuje, a tym, co je spaja, jest wezwanie samego Jezusa: "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje!" (Mk 8,34).
Często mówi się o bezinteresowności tego, co teoretyczne, i interesowności czy braku bezinteresowności po stronie tego, co praktyczne. Pogląd taki reprezentują nie tylko współcześni interpretatorzy myśli starożytnej, ale i sami starożytni. Można go znaleźć np. u Arystotelesa. Podstawą takiego wartościowania jest swego rodzaju pewnik, że cel jest wartością wyższą od tego, co do celu prowadzi. Celem wiedzy teoretycznej jest prawda, praktycznej działanie, mówi Arystoteles w drugiej księdze Metafizyki. Ale cóż to znaczy, że prawda jest celem teorii? Teoria jest autoteliczna: prawda mieści się wewnątrz niej. Tymczasem celem wiedzy praktycznej jest coś innego niż ona: dzieło nie pozostaje w obrębie umysłu, w którym jest wiedza praktyczna, lecz znajduje się na zewnątrz umysłu. Ta autoteliczność wiedzy teoretycznej decyduje o jej wyższości. Ten system wartości nie zdezaktualizował się do dziś. Nawiązując do kategorii zawartych w słynnym aforyzmie Marksa o tym, że filozofowie dotychczas poznawali świat, chodzi jednak o to, by go zmienić, wypadałoby powiedzieć, że filozofowie starożytni chcieli wprawdzie świat poznać i w rzeczy samej nie dominowała w nich chęć zmienienia świata, ale może najbardziej charakterystyczne było dla nich to, że chcieli za pomocą filozofii zmienić nie tyle świat, ile człowieka, zmienić go mianowicie w takim sensie, iżby mu ułatwić wytrzymanie, zniesienie czy wręcz zaakceptowanie świata i tą drogą zapewnić mu szczęśliwość, którą uważali za cel człowieka i cel samej filozofii.
W tomie drugim Paralipomenów Romana Witolda Ingardena prezentujemy notatki oraz szkice do jego rozprawy habilitacyjnej. Filozof stworzył w tym celu projekt, który zatytułował: Studia przygotowawcze do pracy o formalnej budowie przedmiotu. W jego skład weszły: Pierwsze notatki do pracy O względnych i bezwzględnych cechach przedmiotu; Drugie notatki do pracy O względnych i bezwzględnych cechach przedmiotu; Szkic pracy O względnych i bezwzględnych cechach przedmiotu; Szkic do rozprawy O względnych i bezwzględnych cechach przedmiotu; Szkic do rozprawy O przedmiocie i jego cechach; Szkic do rozprawy W sprawie tożsamości przedmiotu. Pamięci Adolfa Reinacha. Niniejsze rozprawki oraz szkice złożyły się pośrednio na powstanie habilitacji filozofa: Essentiale Fragen. Ein Beitrag zu dem Wesensproblem, opublikowanej w języku niemieckim w "Jahrbuch fr Philosophie und Phnomenologische Forschung". We "Wprowadzeniu" do niniejszego tomu przedstawiamy niezwykle ciekawą i nieznaną dotąd historię habilitacji i przewodu habilitacyjnego filozofa. Pokazuje ona dokładnie, jak ciężko było w tamtych latach uzyskać w Polsce awans naukowy, a później pracę na wyższej uczelni, nawet Ingardenowi, jako uczniowi Husserla. Nie wystarczyło posiadać doktorat Uniwersytetu Fryburskiego, trzeba było przejść trudne kolokwium habilitacyjne we Lwowie.Tom drugi Paralipomenów skierowany jest zarówno do specjalistów, interesujących się zagadnieniem tożsamości przedmiotu, przede wszystkim w ujęciu Ingardena. Student znajdzie w tym tomie niezwykle interesujące informacje o formacji naukowej Ingardena. Mamy nadzieję, że proces ten został przez nas dość dokładnie opisany. Doświadczenie habilitacyjne Ingardena stanowi też doskonały przykład dla zwolenników przywrócenia i odbywania na drodze naukowej procesu habilitacyjnego.
Prawda jest nieśmiertelna bł. ks. Jerzy PopiełuszkoW tym roku mija 40. lat od męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Każda rocznica przypomina nam o ofierze jego życia. Bez wątpienia był człowiekiem wielkiego formatu, niestrudzenie stojącym na straży prawdy, wiary, nadziei i miłości. Całe życie był oddany Bogu i ludziom, do końca szedł za Jezusem.W niniejszej publikacji autor Jarosław Szarek w zwięzły sposób opisał życie błogosławionego, ale przede wszystkim podkreślił aktualność jego nauczania i postawy, którą obrał wobec zła. Biogram ks. Jerzego został wzbogacony o fragmenty najpiękniejszych homilii błogosławionego oraz jego zdjęcia.Chcemy pamiętać o błogosławionym ks. Popiełuszce, by jak mówił św. Jan Paweł II: (...) z tej śmierci wyrosło dobro, tak jak z krzyża zmartwychwstanie...
Od dzieciństwa słyszymy o tym, że powinniśmy kochać Boga i bliźnich. Nie wszyscy zdajemy sobie jednak sprawę z tego, że również do samych siebie powinniśmy odnosić się z miłością. Bóg pragnie, żebyśmy kochali bliźniego jak siebie samego. Ta książka pomaga nam podjąć się trudnego i błogosławionego zadania, jakim jest poznawanie samego siebie, respektowanie własnej godności oraz zawarcie z samym sobą paktu przyjaźni na dobre i na złe dni. Lektura tej publikacji pomaga odróżniać dojrzałą miłość do samego siebie od egoizmu i samoakceptacji. Pomaga też odróżniać odnoszenie się do siebie z miłością od wyrabiania sobie subiektywnego poczucia własnej wartości. Pokochać siebie to chronić siebie przed wszelką krzywdą i mobilizować siebie do ciągłego rozwoju. To z przyjaźnią i cierpliwością stawiać sobie wysokie wymagania i iść drogą świętości.AUTORZY:Autorzy książki to spowiednicy i rekolekcjoniści, kapłani skupieni na duszpasterstwie młodzieży, małżeństw i rodzin, związani z "Oazą Życzliwości" w Przytkowicach. To certyfikowany ośrodek wczasów zdrowotnych według diety dr Ewy Dąbrowskiej, który zajmuje się troską o całego człowieka, o jego dobro duchowe i cielesne.
Autobiografia jednego z największych myślicieli naszych czasówDaniel C. Dennett, wybitny filozof i kognitywista, spędził swoje życie, rozważając najtrudniejsze i najbardziej fundamentalne tajemnice umysłu. Jego teorie w dużej mierze ukształtowały naszą epokę myśli filozoficznej. Motorem jego działań zawsze była niepohamowana ciekawość, dlatego chętnie próbował nowych rzeczy. Majstrował przy starych garbusach, wyrabiał cydr, grał na fortepianie w klubach jazzowych, rzeźbił i żeglował. Robiąc to wszystko - stale myślał, kwestionował rzeczywistość, zadawał pytania. I nigdy nie przestał się mylić.Myślę, że życie jest cenne, właśnie dlatego, że nie ma żadnego życia po życiu. Nie schrzań więc tego. Masz tylko jedną szansę. Jestem tak bardzo wdzięczny, że ją dostałem.Daniel C. Dennett, cytat z filmu Do Lobsters Have Free Will? (scenariusz i reżyseria: Karol Jałochowski)Pamiętam też, jak zostałem kiedyś zapytany lekkomyślnie, czy naprawdę nie wierzę w istnienie jakiejś wszechogarniającej, transcendentalnej mocy kontrolującej Wszechświat i całe zanurzone w nim życie. "O tak, wierzę" - odpowiedziałem. "Naprawdę?" "Tak - odparłem. - Nazywam ją grawitacją".Daniel C. Dennett (z wywiadu zamieszczonego w książce Karola Jałochowskiego Heretycy, buntownicy, wizjonerzy. 22 podróże z największymi umysłami naszych czasów, CCPress 2019)
Książka Gracjany jest dla mnie jak oddech zaczerpnięty nad dzikim jeziorem. To najodważniejszy i najintymniejszy zapis strumienia świadomości i głębokiego wewnętrznego procesu, jaki kiedykolwiek czytałam. Nieustanny taniec ogromnej wrażliwości, mądrości i mocy. Kontakt z tym wewnętrznym światem kojąco mnie spowalniał, jakby każda litera - jak kropelka dopaminy - przenikała do mojego układu nerwowego. Czytałam to jak buddyjską opowieść albo hinduską sutrę. To historia o puszczaniu kontroli, iluzji i działaniu w przepływie. Nie jest do czytania i oceniania, pisana sercem - jest do przeżywania. Jest jak lekarstwo na głupotę, kontrolę, niepotrzebny wysiłek. Bezpretensjonalny język nic nie ujmuje głębokiej duchowości, a integruje ją ze współczesną komunikacją. Wiele kobiet odnajduję w autorce, i siebie też. Najchętniej wysłałabym im natychmiast tę książkę. Dziękuję. - Katarzyna Maternowska
Podobno każdy jest kowalem własnego losu. Ale czy na pewno?
Wbrew temu, co sugerują wszechobecne samorozwojowe narracje, część ludzkiego doświadczenia zawsze pozostanie poza naszą kontrolą. Czy jednak jesteśmy zdani tylko na siebie? Czy raczej coś lub ktoś dyskretnie nad nami czuwa? A może wszystko, co wydarza się w naszym życiu, zostało z góry przesądzone?
Tomasz Stawiszyński - filozof i eseista, autor np: bestsellerowych Reguł na czas chaosu i Ucieczki od bezradności - w swojej najnowszej książce skupia się na zagadnieniu losu i pokazuje, jak współcześnie się z nim mierzymy.
Biorąc na warsztat obrazy świata ukształtowane przez racjonalizm, chrześcijaństwo i ezoterykę, zastanawia się, czy w obliczu wyzwań naszych czasów, na które nauka i religia nie potrafią udzielić już satysfakcjonujących odpowiedzi, powrót fatum jest czymś nieuchronnym. Z rzadko spotykaną śmiałością zachęca do podważania tego, co uchodzi za pewnik, szuka nieoczywistych ścieżek i - jak zwykle - nie unika niewygodnych pytań.
Brawurowa podróż przez opowieści, ku którym zwracamy się, chcąc uporządkować naszą rzeczywistość.
Baruch (lub Benedykt) Spinoza (1632-77) pochodził z żydowskiej rodziny żyjącej w Niderlandach, za swoje poglądy został usunięty z gminy, studiował scholastykę chrześcijańską, naukli przyrodnicze, filozofię (zwł. Kartezjusza i Hobbesa); jego filozofię określa się jako panteizm racjonalistyczny: racjonalizm (od Kartezjusza), naturalizm (od Hobbesa) i panteizm (od Majmonidesa), był też Spinoza wyznawcą teorii wolnościowych w życiu społecznym, propagował tolerancję, jego "Traktat teologiczno-polityczny" znalazł się na Indeksie Dzieł Zakazanych. Traktat krótki o Bogu, człowieku i jego szczęśliwości uzupełniony jeszcze dodatkiem "O duszy ludzkiej" należy do wczesnych pism Spinozy i jest w pewnym sensie zapowiedzią głównego dzieła Spinozy czyli "Etyki". Podzielony jest na dwie księgi. Pierwsza traktuje o Bogu i o tym, co do niego przynależne (zawiera 10 rozdziałow: 1. Że Bóg istnieje, 2. Czym jest Bóg, 3. Że Bóg jest przyczyną wszystkiego, 4. O koniecznych dziełach Boga, 5. O opatrzności boskiej, 6. O predystynacji boskiej, 7. O atrybutach, które do Boga nie należą, 8. O naturze tworzącej, 9. O naturze stworzonej, 10. Czy są dobro i zł), natomiast druga traktuje o człowieku tak doskonałym, iż jest w jego mocy z Bogiem się zjednoczyć (ta zaś księga zawiera 26 rozdziałów: 1. Mniemanie, wiara, wiedza, 2. Czym jest mniemanie, wiara i jasne poznanie, 3. Pochodzenie afektów, afekty pochodzące z mniemania, 4. O tym co pochodzi z wiary, i o tym, co dobre i złe dla człowieka, 5. O miłości, 6. O nienawiści, 7. O radości i smutku, 8. O szacunku i pogardzie, 9. O nadziei i strachu, 10. Zgryzota i skrucha, 11. O szyderstwie i drwinie, 12. O honorze, o wstydzie i o bezswstydzie, 13. O życzliwości..., 14. O tym co dobre i co złe w afektach, 15 O prawdzie i fałszu, 16 O woli, 17 O różnicy między wolą i pożądaniem, 18 O pożytku poprzednich rozważań, 19 i 20 O szczęściu naszem, 21. O rozumie, 22. O prawdziwym poznaniu..., 23 O nieśmiertelności duszy, 24 O miłości Boga do ludzi, 25 O diabłach, 26 O prawdziwej wolności)
Filozofia jest nieustannym buntem przeciwko schematom, przeciwko rzeczywistości (…); jest mądrością, bez której trudno jest żyć, a jeszcze trudniej być człowiekiem wolnym”. ks. Józef Tischner Czym jest miłość? Co to znaczy: zrozumieć drugiego? Czy prawdziwa wolność istnieje? Czy możemy tworzyć lepszą, mniej podzieloną wspólnotę? Książka z tekstami ks. Józefa Tischnera na każdy dzień roku to nie tylko zbiór mądrych myśli, ale przede wszystkim przewodnik po świecie wartości, który pomaga odnaleźć sens i cel w codziennym życiu. Jest to lektura obowiązkowa dla każdego, kto szuka głębszego zrozumienia siebie i świata. Każdy dzień daje nam szansę na odkrycie czegoś nowego.
Gdy mówimy o Lvinasie, że był uczniem Husserla i filozofem świadomości, stajemy przed problemem kilku fenomenów. Husserl, Lvinas, świadomość, relacje między nimi - to jest obszar badawczy, terra incognita, którą musimy odkryć, jeśli chcemy zrozumieć, jeśli Bóg wyposażył nas w tę filozoficzną ciekawość, która każe nam pytać i poszukiwać odpowiedzi. Ale czy ta ciekawość, drapieżna i czynna, jak i błagalne, i tęskne, oczekiwanie na zrozumienie - nie jest szczególną cechą człowieczą, wyróżniającą nas spośród innych bytów ożywionych? Ponad wszelką wątpliwość Lvinas, jego myśl filozoficzna jest silnie i chyba nieusuwalnie naznaczona jego biografią, osobistymi doświadczeniami, drogą życiową, na której został postawiony, a więc którą tylko od pewnego momentu i do pewnego stopnia sam wyznaczył. Jego żydowskość - ortodoksyjna, litewska, polska i rosyjska zarazem wyznacza formę jego świadomości i sposób ujmowania pojawiających się w niej treści poznawczych. Nie jest to więc czysta świadomość, ale czy w ogóle czysta świadomość nie jest tylko postulatem filozoficznym, swego rodzaju odpowiedzią na pragnienie poznania bezbłędnego, prawdziwie odwzorowującego rzeczywistość świadomości i tego, co poza nią? Każda świadomość wydaje się jakaś, a nasz wysiłek poznawczy jest związany zarówno z jej oczyszczaniem, by dotrzeć do rzeczy samej w sobie, jak i rozpoznawaniem prawdy, co do której chcielibyśmy, by była jednak obiektywna, a więc wolna od wszelkich subiektywizmów. O świadomości Lvinasa mówi się, że jest świadomością żydowską i z tego względu jest też świadomością moralnie nacechowaną, zmagającą się z moralnymi problemami człowieczeństwa, niejako domagającą się stałego potwierdzania tego człowieczeństwa. Ta filozofia i ta świadomość kształtowała się przecież w okresie, gdy człowieczeństwo zostało zakwestionowane. Zważmy jednak, że czas ten nie minął. Człowieczeństwo jest wciąż kwestionowane, każdy z nas może go doświadczyć, ale każdy z nas nie może być też pewny, że nigdy nie zakwestionuje go u swego brata. Dlatego sposób myślenia Lvinasa, jako szczególnie nacechowany moralnością ujawniającą dyskurs intelektualny i emocjonalny zarazem, jest wciąż żywy. Niech czytelnik zdecyduje, czy taki pozostanie?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
