Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Przetrwanie najsilniejszych, czy przetrwanie najmilszych?Od zarania dziejów człowiek zastanawiał się nad zagadką altruizmu, ale dopiero dzięki Darwinowi pytanie to stało się palącym problemem. Poczynając od bezinteresownej mrówki, poprzez żądlącą pszczołę aż do człowieka oddającego swoje życie za życie obcej mu osoby, ewolucja wykształciła cechę dobroci, która z teoretycznego punktu widzenia nigdy nie powinna ujrzeć światła dziennego.Cena altruizmu, będąca dziełem osadzonym na kanwie szeroko zakrojonej opowieści opisującej 150 lat naukowych prób wyjaśnienia moralności, po raz pierwszy opisuje poruszającą historię ekscentrycznego amerykańskiego geniusza George'a Price'a (19221975), który starał się znaleźć rozwiązanie tej największej ewolucyjnej łamigłówki. Będąc oryginalnym i przenikliwym opisem dwudziestowiecznej myśli naukowej, stanowi ona również pamiętnik głęboko osobistej podróży. Od szczytów Projektu Manhattan, przez błyskotliwe równanie wyjaśniające altruizm aż po głęboką otchłań bezdomności i rozpaczy, życie Price'a uosabia paradoksy enigmy Darwina. Jego tragiczne samobójstwo w zajmowanym na dziko mieszkaniu, wśród włóczęgów, którym ofiarował cały swój dobytek, pozwala zagłębić się nam w ostateczne rozważania dotyczące możliwości występowania autentycznej życzliwości.Cena altruizmu stawia dokonania Price'a w szerokim kontekście naukowym i społecznym, ujawniając głęboki wgląd w ich znaczenie oraz szczerą sympatię dla historii jego życia - New ScientistOdkąd Charles Darwin opublikował swoją teorię ewolucji, naukowcy zastanawiali się na tym, czy może ona wyjaśnić istnienie altruizmu. Price chciał opisać przy pomocy matematyki, w jaki sposób mogła ewoluować genetyczna skłonność do altruizmu. Jak opisuje to w barwny sposób Harman, Price ostatecznie stał się jednym z włóczęgów, którym pragnął nieść pomoc - The EconomistPo mistrzowsku opowiedziana historia... Książkę tę można bez cienia wahania postawić obok Pięknego umysłu Sylvii Nasar - Library JournalNie zmrużyłam oka praktycznie przez całą noc, czytając tę książkę... jest fascynującą! - Sylvia Nasar, autorka Pięknego umysłuSzerokie i intensywne badanie kontrowersji dotyczącej altruizmu i jego roli w ewolucji, rozciągające się od XIX wieku aż do czasów dzisiejszych - Sunday TimesZnakomita książka Frans de WaalNa podstawie tej książki można nakręcić wspaniały film (główną rolę mógłby zagrać Matt Damon) - Reader's DigestOren Harman historyk nauki i pisarz. Pracownik naukowy Uniwersytetu Bar Ilan, specjalizujący się w teorii ewolucji oraz wzajemnych oddziaływaniach pomiędzy koncepcjami naukowymi, społecznymi i filozoficznymi. Autor wielu książek i artykułów naukowych. Współtwórca nominowanego do Oscara izraelskiego serialu dokumentalnego Czy Herzl naprawdę to powiedział?.
Dzięki neuronauce poznawczej, dynamicznie rozwijającej się od dwóch dekad gałęzi nauki, możliwa staje się realizacja odwiecznego marzenia filozofów: wyjaśnienie tajemnic funkcjonowania ludzkiego umysłu. Ta złożona dyscyplina nie może się obyć bez szerokiego wachlarza metod badawczych – m.in. neuroobrazowania, studiów nad dysfunkcjami poznawczymi wywołanymi uszkodzeniami mózgu oraz eksperymentów behawioralnych.
Skomplikowany przedmiot badań i zróżnicowane metody pozyskiwania danych wymagają postawienia pytań o spójność całej dyscypliny i wyjaśniającą moc teorii neurokognitywnych. Mateusz Hohol stawia te pytania i formułuje na nie trafne odpowiedzi.
Mateusz Hohol stworzył dzieło będące fascynującą podróżą szlakiem różnych teorii i zmagań intelektualnych, które mają prowadzić w głąb umysłu. Piękno nauki polega między innymi na uciekaniu od hegemonii jakiegoś podejścia czy jakiejś teorii. W takim rozumieniu książka Mateusza Hohola jest po prostu piękna. prof. dr hab. n. med. Dominika Dudek
Z wielu opracowań zdających sprawę z rewolucji naukowej, jaka dokonała się dzięki naukom poznawczym, ta książka jest unikalna: nie tylko opisuje kluczowe odkrycia neuronauki poznawczej, ale przede wszystkim odpowiada na pytanie, w jaki sposób naukowcy próbują wyjaśnić funkcjonowanie umysłu.
prof. Bartosz Brożek
dr Mateusz Hohol - kognitywista i filozof, adiunkt w Zakładzie Logiki i Kognitywistyki Instytutu Filozofii i Socjologii PAN i członek Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Stypendysta Fundacji Johna Templetona, laureat Nagrody Naukowej „Polityki” i stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców. Autor i współautor wielu publikacji naukowych, w tym książki Umysł matematyczny (CCPress 2013).
Skąd wzięła się matematyka?
Czy obiekty matematyczne istnieją poza czasem i przestrzenią?
Autorzy przedstawiają najnowsze ustalenia nauk neurokognitywnych i ewolucyjnych, w odniesieniu do natury matematyki. Pokazują, że ewolucję zdolności matematycznych wyjaśnić można odwołując się nie tylko do wrodzonych umiejętności protomatematycznych, ale także do roli ewolucji kulturowej. Pytają, czy współczesne teorie neurobiologiczne stanowią, jak się czasem sądzi, wyzwanie dla tradycyjnych koncepcji matematyki, w szczególności zaś dla platonizmu matematycznego, a także, skąd wzięła się – jak nazywa ją Eugene Wigner – niepojęta skuteczność matematyki w naukach przyrodniczych.
prof. Bartosz Brożek – kognitywista, filozof i prawnik. Pracownik Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej UJ, członek Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Laureat licznych nagród i stypendiów m.in. Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundacji Humboldta, Nagrody Naukowej „Polityki”. Autor kilkunastu książek, m.in. Granice interpretacji (CCPress 2014) i Myślenie. Podręcznik użytkownika (CCPress 2016).
dr Mateusz Hohol - kognitywista i filozof. Adiunkt w zakładzie Logiki i Kognitywistyki w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, członek Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Stypendysta Fundacji Johna Templetona, laureat Nagrody Naukowej "Polityki". Autor wielu publikacji naukowych, w tym książki Wyjaśnić umysł. Struktura teorii neurokognitywnych (CCPress 2013).
Martin Heidegger (1889–1976), klasyk XX-wiecznej filozofii niemieckiej, wygłosił te wykłady o myśleniu na fryburskim uniwersytecie w roku akademickim 1951/1952. Reprezentują one filozofię z późnego okresu twórczości Heideggera, który po politycznych wyzwaniach lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku powrócił do życia akademickiego: objęty po wojnie zakazem nauczania z powodu wcześniejszych związków z nazizmem, uzyskał możliwość prowadzenia działalności dydaktycznej w momencie przejścia na emeryturę, co nastąpiło właśnie we wrześniu 1951 roku. Cały sens (i trudność) niniejszych rozważań zawiera się już w tytule: „Was heißt Denken?” można rozumieć na kilka sposobów jako pytanie, co zwie (nazywa) się myśleniem lub co wzywa myślenie, a to znów w sensie wzywania przez myślenie lub wzywania myślenia przez coś. Ta wieloznaczność ukazuje myślenie jako coś zupełnie innego niż zwykła operacja logicznego wnioskowania: jako sam akt egzystencji odpowiadającej na „wezwanie” bycia. Istoty takiego myślenia trzeba szukać raczej w poezji niż w nauce, dlatego patronami tego tomu są poeci z Friedrichem Hölderlinem na czele. Słowa poezji, pisze Heidegger, nie pochodzą „z podręcznika logiki”, lecz „skądinąd”. Skąd? Co zwie myślenie? Nie wiemy, ponieważ „jeszcze nie myślimy”. Kwestia postawiona w tak szerokim (i głębokim) horyzoncie nie prowadzi oczywiście do odpowiedzi – może tylko zwać do myślenia.
Najwybitniejszy polski filozof komentuje słynne cytaty filozoficzne.Od Wiem, że nic nie wiem Sokratesa, przez Myślę, więc jestem Kartezjusza, aż po Rzeczywistość nie istnieje Baudrillarda Ułamki filozofii to wybór kilkudziesięciu znanych myśli wielkich filozofów, od antyku po współczesność, uzupełnionych refleksjami Leszka Kołakowskiego. Poruszają najważniejsze kwestie filozoficzne: problem poznania i prawdy, istnienia świata i istnienia Boga, dobra i zła, świadomości i wolności. Leszek Kołakowski, prowadząc czytelnika przez tę bardzo skrótową i osobistą historię filozofii, opatruje słynne zdania wnikliwym, czasem przewrotnym lub krytycznym komentarzem.Ułamki filozofii to oryginalna zachęta do własnych rozważań filozoficznych, inspirująca lektura dla każdego czytelnika.Leszek Kołakowski (1927-2009) wybitny polski filozof, historyk idei, eseista i publicysta. Wyjechał z Polski w 1968 roku. Związany na stałe z Uniwersytetem Oksfordzkim, wykładał także m.in. w Yale University, University of Chicago i University of California w Berkeley. Członek Polskiej Akademii Nauk, laureat licznych nagród. Interesował się historią filozofii, filozofią kultury i religii, był także popularyzatorem filozofii.
Człowiek nie może być szczęśliwy bez religii, twierdził Immanuel Kant. Przedstawiciele niemieckiego Oświecenia, epoki ratio, będącej okresem kryzysu religii, ale i jej odnowy, stawiają odważne pytania o istnienie i nieistnienie Boga, jego transcendentny bądź immanentny sposób istnienia, akcentują także pogłębiający się kryzys jego poznania. Poruszane przez niemieckich filozofów i teologów kwestie metafizyczne są w literaturze i sztuce nie tylko obecne, ale i twórczo przetwarzane. Dzieje się tak również w kolejnych stuleciach. Nierzadko tekst literacki staje się ilustracją podjętych na nowo poszukiwań miejsca chrześcijaństwa w kulturze Europy.
Pod koniec XVIII wieku, między innymi za sprawą filozofii krytycznej Kanta, pytanie o możliwości zastąpienia chrześcijańskiej wizji świata mitologią stawiają najwięksi poeci przełomu XVIII i XIX wieku – m.in. Goethe i Schiller. Pytanie o (nie)istnienie Boga zadaje Jean Paul Richter w słynnym fragmencie powieści Siebenkäs, tak zwanej Mowie umarłego Chrystusa ze szczytu kosmicznego gmachu o tym, że Boga nie ma. W prezentowanym tu tomie Czytelnik znajdzie dwie różne interpretacje tego fragmentu, świadczące o tym, jak niejednoznaczne mogą być literackie wizje. Nieco później w literaturze niemieckiej ponownie ożywają pytania o związki chrześcijaństwa z pogaństwem (czego przykładem jest omówione w tomie opowiadanie Undine Friedricha de la Motte Fouqué). W niemieckim romantyzmie przeżycie duchowe staje się przedmiotem opisu roszczącego sobie prawa do autentyczności, a więc wykraczającego poza domenę z założenia fikcjonalnej narracji literatury (o czym świadczą spisane przez Klemensa Brentano pasyjne wizje siostry Anny Katarzyny Emmerich). Zjawisko przekraczania granicy między immanencją a transcendencją w sztuce i literaturze powraca na przełomie XIX i XX wieku. Analiza związków duchowości z estetycznymi przesłankami ekspresjonizmu w twórczości literackiej i artystycznej Ludwiga Meidnera staje się wyzwaniem dla badacza literatury poszukującego odpowiednich metod. Również najnowsza literatura dostarcza fikcjonalnych opisów eksplorujących osobiste przeżycie jakim jest np. śmierć kliniczna, czyniąc ze stanu zawieszenia między życiem i śmiercią punkt wyjścia także refleksji teologicznej. Związki teologii z literaturą i szeroko pojętą religijnością zostały omówione w artykułach poświęconych twórczości niemieckich poetów-duchownych, Heinricha Federera, Petera Dörflera i Josepha Wittiga oraz ludowym kalendarzom wydawanym w II połowie XIX i na początku XX wieku na Warmii.
Na niniejszy tom składa się kilkanaście prac literaturoznawców polskich i zagranicznych, analizujących związki literatury niemieckojęzycznej z filozofią, religią oraz sztukami wizualnymi od początku XVIII wieku do współczesności. Wśród poetów i pisarzy, których twórczość została tu omówiona, znaleźli się J. W. Goethe, F. Schiller, Heinrich von Kleist, Christoph A. Tiedge, Maria Waser, Paula Grogger, Ruth Hoffmann, Paula von Preradović, Hugo Ball, Rudolf Pannwitz, a także pisarze współcześni: Dieter Wellershoff, Uwe Timm, Daniel Kehlmann, Sybille Lewitscharoff, Sten Nadolny, Patrick Roth, Urs Widmer.
Zebrane przykłady pokazują, że utwory literackie i dzieła sztuki, powstałe na przestrzeni ponad 200 lat, często wchodzą w dialog z dyskursami posługującymi się innym, „nieliterackim” instrumentarium. Dlatego mówienie o Bogu, bogach, nieśmiertelnej duszy i doświadczeniach religijnych oraz zacieranie granic między literaturą a sztuką, filozofią i religią wymagają od literaturoznawcy nie tylko sięgnięcia po oczywiste kategorie i metody literaturoznawcze, ale także po narzędzia właściwe innym dziedzinom wiedzy – religioznawstwu, psychologii, historii sztuki.
Czy można zatem mówić o „duchowości poetyckiej”, o „poetyckiej religijności”, ewoluujących na przestrzeni wieków? Być może Czytelnik, zainspirowany przemyśleniami autorów niniejszego tomu, także podejmie te pytania.
Książka dotyczy ważnego, ale niezbadanego dotąd zjawiska fotograficznego negatywu, będącego nie tylko pośrednikiem w procesie wywoływania zdjęć, ale również skończonym przedstawieniem, wykorzystywanym często w twórczości artystów i fotografów.
Może się wydawać, że fotografię wynaleziono po to, aby uzyskać wierne obrazy świata, uwiecznione na „lustrach obdarzonych pamięcią”. Co jednak się stanie, gdy spojrzymy na fotografię przez pryzmat negatywu? Wówczas okazuje się, że odbija ona świat na powierzchni czarnych, zniekształcających luster. Negatywowość umożliwia zatem zerwanie z realizmem i mimetycznymi funkcjami obrazów. Dzięki odwróceniu światłocienia kult mroku, nocy, niepokojącej obcości i niepoznanego pojawia się w centrum artystycznej refleksji. Zapisany na negatywach mundus inversus ułatwia dialog z systemami metafizycznymi opartymi na fundamentalnej polaryzacji światła i ciemności. Negatyw zaprzecza i pozwala na przyjęcie krytycznej postawy wobec obowiązujących norm i sposobów doświadczania świata.
Czym dla fizyka jest rzeczywistość?
Dlaczego filozoficzne pytanie o rzeczywistość konfliktuje fizyków?
Czy fizyka potrzebuje nowej filozofii?
Udowodnienie twierdzeń o osobliwościach czasoprzestrzennych przez Stephena Hawkinga i Rogera Penrose'a, posiadające fundamentalne znaczenie dla współczesnej fizyki, często przesłania fakt, że fizycy ci przejawiają radykalnie odmienne sposoby myślenia o tym, czym jest teoria fizyczna i jak odnosi się ona do rzeczywistości, którą fizyk bada. A może teoria to rzeczywistość? Czy jednak rację miał· Albert Einstein twierdząc, że mechanika kwantowa nadal wymaga znaczących poprawek? Te fundamentalne zagadnienia, napędzające konflikt pomiędzy Hawkingiem i Penrose'm o to, jak wyjaśnić kwantową strukturę osobliwości początkowej prezentuje ta książka. Wiele wskazuje bowiem na to, że poszukiwania kwantowej teorii grawitacji wymagać będą większej przebudowy naszego myślenia, niż uzgodnienie matematycznych formalizmów mechaniki kwantowej i teorii względności.
Wojciech P. Grygiel – filozof fizyki, adiunkt w Katedrze Filozofii Przyrody na Wydziale Filo-zoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, członek Centrum Badań Interdyscyplinarnych Kopernika w Krakowie, autor ponad trzydziestu oryginalnych publikacji z zakresu filozoficznych problemów uwikłanych w teorie współczesnej fizyki. Żywo interesuje się również filozoficznymi implikacjami rezultatów osiąganych w naukach kognitywnych.
Obszerna praca Piotra Duchlińskiego poświęcona jest jednemu z klasycznych i podstawowych problemów filozoficznych, jakim jest doświadczenie świata realnego. Omawiając to zagadnienie, Autor postawił sobie za cel, po pierwsze, prezentację różnych, często opozycyjnych stanowisk, po drugie, próbę wypracowania własnego rozwiązania, uwzględniającego najważniejsze osiągnięcia już istniejących teorii. Chcąc ukazać wielość sposobów rozumienia doświadczenia realności, P. Duchliński odwołuje się m.in. do takich tradycji filozoficznych, jak tomizm egzystencjalny, fenomenologia (zarówno klasyczna, jak i najnowsza), a także analitycznie i naturalistycznie zorientowana filozofia umysłu.
Z recenzji dra hab. Damiana Leszczyńskiego, prof. Uwr
Książka jest bardzo obszernym studium problemu wielości filozoficznych ujęć ludzkiego doświadczenia istnienia realnego świata. Największą zaletą monografii jest klarowność wypowiedzi i przejrzystość kompozycyjna. Praca składa się z dwóch wyraźnie wyodrębnionych części – sprawozdawczej i koncepcyjnej. W części pierwszej autor referuje bądź streszcza wybrane współczesne koncepcje filozoficzne, związane z kwestią doświadczania istnienia świata realnego. Druga część zawiera względnie samodzielną próbę krytycznego przedyskutowania szeregu kwestii spornych, jakie rodzą się w wyniku konfrontacji poszczególnych stanowisk przedstawionych w części pierwszej, a równocześnie z kolejnych rozdziałów wyłania się stopniowo zarys własnej, integralnej koncepcji, mówiącej, czym – zdaniem autora – jest doświadczenie odsłaniające podmiotowi fakt istnienia realnego świata.
Z recenzji prof. dra hab. Krzysztofa Wieczorka
Autorami tekstów zmieszczonych w tym tomie są zarówno znani myśliciele chrześcijańscy, jak i młodzi filozofowie. Reprezentują oni różne dziedziny filozoficzne, różnorodne style myślenia i pisania, a także odmienne wizje etyki chrześcijańskiej i jej współczesnych uwarunkowań. O ile jedni autorzy próbują związać tę wizję z określoną interpretacją moralności, to inni utożsamiają ją z wybraną problematyką i przypisanymi do niej zagadnieniami.
Kilka lat temu z zespołem kolegów (UKSW w Warszawie, Akademia Ignatianum w Krakowie) zaczęliśmy organizować pierwsze konwersatoria poświęcone etyce o orientacji chrześcijańskiej. Kierowały nami przynajmniej trzy przekonania: 1. Etyka chrześcijańska powinna być na nowo określona ze względu na zmiany, jakie w ostatnim wieku nastąpiły w sposobie rozumienia i uprawianie etyki, czy szerzej – filozofii; 2. Nastąpiły zmiany w interpretacji nauki chrześcijańskiej po Soborze Watykańskim II; 3. W nowej, cywilizacyjnej rzeczywistości XX i XXI wieku pojawiły się problemy, które bezpośrednio dotyczą obszarów dobra i zła. Dodajmy, że zmiany te dalej trwają i przybierają coraz bardziej złożony i intensywny charakter.
Artykuły zamieszczone w monografii, napisane w formie szkiców, jak i wielowątkowych studiów, nawiązują do etyki chrześcijańskiej, jej rozumienia, jej doświadczenia i specyfiki. Zostały one przygotowane z dwóch perspektyw: historycznej i współczesnej, otwartej na bliźniego, na dialog, na spotkanie. Zgodnie zatem autorzy podkreślają, że etyka chrześcijańska jest metaforą spotkania: filozofii i chrześcijaństwa; tego, co względne w naszym życiu, z tym, co moralnie bezwzględne; człowieka z transcendencją. O tym właśnie jest ta książka – o spotkaniu i zarazem jest określoną propozycją spotkania z Czytelnikami.
Fragmenty „Wstępu” prof. Ewy Podrez
W dzisiejszym dyskursie publicznym prawda uległa wręcz cudownemu rozmnożeniu. Każdy rości sobie pretensje do posiadania „swojej” prawdy i domaga się jej uznania (ang. recognition) przez innych. Tym bardziej warto przypominać o niebezpieczeństwach związanych z używaniem i nadużywaniem tego pojęcia. Prawda emancypuje i wyzwala, ale potrafi także niszczyć. Co gorsza, gdzie zbyt dużo prawdy, tam na ogół za mało sensu – a to sprawia, że i prawda sama w takich warunkach z czasem staje się zupełnie bezsensowna.
O relacji między tymi dwiema ważnymi kategoriami epistemologicznymi, a właściwie o zgubnych skutkach zastępowania sensu prawdą traktuje niniejsza książka. Dlatego wierzę, że zawarte w niej rozważania mają uniwersalną wartość, nawet jeśli bezpośrednim przedmiotem badań są tu koncepcje uważane przez wielu za zamknięty rozdział historii.
Autorka
Punktem wyjścia do postawienia pytań badawczych projektu było poczucie narastającego kryzysu, jaki współcześnie dotyka filozofii. Do jego przejawów należy między innymi rozpowszechnienie się poglądu o nieistotności współczesnej produkcji filozoficznej, wprost proporcjonalnej do jej ilościowego przyrostu, wsobny charakter tej produkcji wraz z towarzyszącym jej rozpadem środowiska na zamknięte kręgi, niepróbujące nawet podejmować dialogu, a także postępujący proces wykluczania filozofii z akademickich programów nauczania. Do tego należy dodać medialny wizerunek filozofii jako wiedzy nie tylko zbędnej, ale w zasadzie szkodliwej, gdyż odwracającej uwagę od spraw naprawdę ważnych, a także przyjęty już zwyczaj utożsamiania filozofii z dowolnym sposobem myślenia.
(z Przedmowy)
JEŻELI WYDAJE CI SIĘ, ŻE NIE MOŻESZ W PEŁNI ROZWINĄĆ SKRZYDEŁ, PRZECZYTAJ HISTORIĘ KOBIETY, KTÓRA OSIĄGNĘŁA KARIERĘ I SŁAWĘ W XVII WIEKU
Księżna Margaret jest niebanalną biografią Margaret Cavendish – awangardowej, utalentowanej i nad wyraz niekonwencjonalnej arystokratki, która żyła w XVII w. Ekstrawagancka Margaret z zamiłowaniem tworzyła piękne tomiki poezji, filozoficzne eseje, scenariusze feministycznych sztuk teatralnych i pisała utopijne opowieści typu science fiction. A były to czasy, w których kobieta pisarka nie miała racji bytu. Ponadto Margaret była damą dworu arystokratycznego pochodzenia. Kobieta wyemigrowała do Francji, gdzie obalony został król Karol I. Tam, na tle szalejącej wojny domowej, Margaret poznała i poślubiła Williama Cavendisha, który całym sercem wspierał jej karierę pisarki i podziwiał bezkompromisowe dążenie do celu. Po wojnie, Margaret osiągnęła paradoksalną popularność – była szalenie słynna, ale w niektórych kręgach okryta złą sławą. U zarania dziejów prasy, pisano o niej na łamach gazet jak o największej celebrytce. Co więcej, Margaret jako pierwsza (i jedyna na kolejne dwieście lat) kobieta, została zaproszona do angielskiego towarzystwa naukowego The Royal Society.
Księżna Margaret to powieść, która, choć osadzona w XVII wieku, jest nietypowo współczesna. Napisana w charakterystycznym, nieco zadziornym stylu, wynosi pojęcie kobiety w historii na nowy wymiar.
`
INSPIRUJĄCA HISTORIA ŻYCIA KOBIETY PIONIERKI FEMINIZMU, KTÓRA ROZWIJAŁA SKRZYDŁA MIMO NIESPRZYJAJĄCYCH OKOLICZNOŚCI BAROKOWEJ EUROPY
______
Danielle Dutton w zajmujący sposób przedstawia historię niesławnej księżnej New Castle, nadając jej nowe życie - "Vanity Fair"
Człowiek wierzy, że Wszechświatem rządzą niezmienne prawa, które może odkrywać, a sam Bóg tak ludzki świat urządził, że prawa te zawsze cechuje własność, zwana Czystą Formą, czyli oprócz tego, że rządzą one ruchami planet i galaktyk, cechuje je niezwykłe PIĘKNO. Bóg się objawia we Wszechświecie i to jest epifania. W ten sam sposób człowiekowi objawiają się galaktyki, gwiazdy, planety - w tym nasza Ziemia, planeta ludzi. Ziemia miała być rajem, ale wskutek wojen, zamachów i terroryzmu stała się piekłem. Jest siedliskiem złości, niechęci, zawiści i nienawiści. Także głupoty - jak śpiewa krakus Sikorowski - „co aż boli".
Świat jest wielością epifanii i ich jednością w ludzkiej wyobraźni. Duch nad ludzką zbiorowością to inspiracja, zachęcenie do poszukiwania. Ludzka nieświadomość, jak czysta karta, zapisywana jest treściami sztuki i nauki, które tworzą jedność. Ludzki umysł krępuje gorset logiki, rekompensuje mu tę swoistą niewolę tautologiczną wyobraźnia, emocjonalność w swoich społecznościach i swoich kościołach. Intelekt w takiej aurze zawsze był niedoceniony, ale sam jest sobie winien, preferując nudne teksty i zawiłe dywagacje. Wiara i intuicja jest WIELKĄ BRAMĄ człowieka w nieskończone głębie Kosmosu, ciemnej materii, nowych kaskad, ciągle nazywanych i identyfikowanych cząstek zwanych elementarnymi. Te sprzeczności, antynomie i paradoksy są własnością świata, którą człowiek może, jak się zdaje, ująć w pewne ramy. Te ramy świata to przyszła, wszechstronna nauka, to - być może - ewolucja semiotyki, czy nawet totalna semioza. Znaki, symbole, sensy, znaczenia i wartości zdają się w tej czasoprzestrzeni pełnej Boga i ludzkiego, zmaterializowanego ducha pewnym rozwiązaniem i oswojeniem zagubionego człowieka z pozorną pustką świata. Tą nadzieją są nieskończone epifanie, a ich kult, sztuka i nauka stają się czymś komplementarnym, ludzkim i boskim zarazem.
Według Karla Jaspersa istnieje ścisłyzwiązek filozoficznego myślenia z wyzwaniami epoki; uważa on, że pytania filozofii są odwieczne, ale ich kształt ulega zmianie na skutek nowych doświadczeń historycznych. Zarówno Jaspers, jak i prezentowani w niniejszym tomie inni wybitni myśliciele, ukazują w swych dziełach dylematy współczesności i angażują się w ich rozwiązywanie. Stawiają pytania o to, czym jest człowieczeństwo i na jakie zagrożenia dzisiaj napotyka.
Wstęp
C z ę ś ć I
Filozofowie w kręgu myśli Karla Jaspersa
Elżbieta Paczkowska-Łagowska
Człowieczeństwo: jego natura, kryzys i próby ratowania w naszym czasie. Z badań Otto F. Bollnowa
Iwona Alechnowicz-Skrzypek
Jaspersowska krytyka marksizmu w kontekście współczesnej mody na Marksa
Antoni Szwed
Kwestia niemieckiej winy moralnej w ujęciu Karla Jaspersa i Michaela Schmidt-Salomona
Piotr Reputakowski
Hannah Arendt i Karl Jaspers w walce z totalitaryzmem
Izabella Janda
Zagubiony w bezosobowym świecie rzeczy? Człowiek Emmanuela Mouniera i Karla Jaspersa
Antonina Sebesta
Partia i jej liderzy jako zagrożenie dla wolności politycznej
C z ę ś ć I I
Z myśli filozoficznej Karla Jaspersa
Czesława Piecuch
Karla Jaspersa idea nowego humanizmu
Izabela Szyroka
Medytacja nad słowami Jaspersa: „Ogląd historyczny stwarza przestrzeń, z wnętrza której budzi się nasza świadomość człowieczeństwa” (O źródle i celu historii)
Paweł Wójs
Karl Jaspers o języku, mowie i piśmie
Maciej Urbanek
Psychopatologia – psychologia – filozofia: Jaspersa droga do zrozumienia człowieka
Włodzimierz Heflik
Próba analizy znaczenia terminu „das Umgreifende”
Michał Haake
Rembrandt – ikonoklazm – fizjonomika – Holokaust. Uwagi na temat stanowiska Karla Jaspersa
w sprawie wyglądu Jezusa Chrystusa
Janusz Krupiński
„Bóg umarł”: przecięcie dwu osi, czasu i wieczności
Autorzy
Indeks nazwisk
Czy teolog przemawiający zza katedry, który nie wzbudza w słuchaczu „teologicznej ekstazy”, dokonuje gwałtu na teologii? – pyta w swej najnowszej książce Sławomir Zatwardnicki. Nie wiem, czy Autor swe teksty pisał na kolanach – czytać je bowiem można równie dobrze na fotelu czy leżaku – ale widać, że sam został powalony na kolana oryginalnością i siłą chrześcijańskiego przesłania. Bóg wcielony i Pan zmartwychwstały, człowieczeństwo przebóstwione i miłość ukrzyżowana to tematy, o których czytać można ze zdumieniem i zaskoczeniem, bez żadnej nudy i stereotypu.
ks. dr hab. Robert Skrzypczak
Sławomir Zatwardnicki ma niezwykły dar przedstawiania w sposób prosty zagadnień, nad którymi inni trudzą się, by je jak najbardziej zagmatwać. Przybliża złożone kwestie teologiczne, łącząc doświadczenie mistrzów duchowości z wnikliwą obserwacją życia codziennego. Pokazuje, jak prawdy wiary, składające się na cały system sensów, przenikają nasze istnienie. Nie przynudza, ma poczucie humoru i dystans wobec samego siebie. A przy tym – co najważniejsze – zmusza do myślenia.
Grzegorz Górny
Wybór kilku najbardziej popularnych pism filozofii neoplatońskiej. Hermes był często odrzucany przez Ojców Kościoła jako pisma niekanoniczne. Miał duży wpływ na szerzące się w pierwszych wiekach herezje.
Technologie zawsze zwalniały nas nie tylko od wysiłku fizycznego, ale także umysłowego i emocjonalnego. Nowe technologie - neuro, bio, nano oraz sztuczna inteligencja - przybliżają moment, gdy my-ludzie zostaniemy zwolnieni także z „obowiązku” istnienia. Osiągnięcia neuronauki przybliżają bowiem moment, gdy człowiek, tak jak go teraz rozumiemy, stanie się zbędny.
Książka wykazuje, iż przesłanie Oświecenia - budowanie lepszego ludzkiego świata poprzez rozumowe poznanie - oparte jest na błędnym pojmowaniu ludzkich procesów poznawczych. Obietnica w pełni rozumnej relacji człowieka ze światem wytworzyła mechanizm rozwoju technologicznego, który niedługo moze pozbawić nas zdolności do rozumienia świata. Rewolucja cyfrowa grozi bowiem cyfrowym totalitaryzmem, nowymi formami koncentracji nierówności i władzy, wreszcie „eksplozją” sztucznej inteligencji, za który nie nadąży żaden ludzki umysł.
Autorzy podpowiadają, jak powstrzymać inwazję wiedzy, która przynosi Wieki Ciemne.
Krytyka rozumu cyfrowego to oryginalna próba zrozumienia, w jaki sposób przebiega wielka metamorfoza XXI wieku, polegająca na totalnej cyfryzacji, i jakie może mieć konsekwencje dla psychiki człowieka współczesnego. Praca wyrasta z gruntownych analiz, opartych na wieloletnich przemyśleniach w ramach własnego systemu filozoficznego, zwanego recentywizmem, oraz na ekstensywnej znajomości najnowszej literatury przedmiotu, dotyczących współczesnych tendencji w budowaniu modelu sieci informacyjnej o globalnym zasięgu. Swoje poglądy autor wyłożył w dość oryginalny sposób, budując model tzw. pianthropus digitalis – człowieka obdarzonego tylko zdolnością odbierania informacji, i to w jedynej jej postaci, mianowicie cyfrowej. Jako przykład takiego modelu autor podaje liczbę „pi”, wyrażającą się nieskończonym i nieokreślonym szeregiem wartości dziesiętnych po przecinku. Stąd liczba „pi” występuje jako prefiksalny człon utworzonej przez autora nazwy pianthropus.
Autor wyróżnia trzy typy rozumu cyfrowego, za pomocą których człowiek współczesny może tworzyć spójne wersje cyfrowego obrazu epoki XXI wieku, nazywanej w tej książce epoką recentywizmu. Są to mianowicie: po pierwsze, rozum cyfrowy pozytywny, spełniający się jako prawdziwość wypowiedzi zaistniałych w czasie teraźniejszym; po drugie, rozum cyfrowy negatywny, spełniający się jako fałszywość wypowiedzi zaistniałych w czasie przeszłym lub przyszłym; po trzecie, rozum cyfrowy wirtualny, spełniający się jako wartość hipotetyczna wypowiedzi, zaistniałych bez użycia okolicznika czasu teraz, przedtem, potem. Wirtualność traktuje autor jako przejaw kultury i na wskroś cyfrowego stylu myślenia XXI wieku. W efekcie staje się widoczne bogactwo, konceptualny rygor, złożona logika i niewyczerpana pomysłowość obecne u netokratów w ich cyfrowym odczytywaniu świata. Jednocześnie dzięki wypracowanemu w książce nowemu ujęciu problematyki ochrony sfery psychicznej człowieka przed skutkami totalnej cyfryzacji współczesnej cywilizacji informacyjnej, autor twórczo powraca do podstawowych pytań o istotę, specyfikę i warunki profilaktycznej myśli rozwijanej przez siebie eutyfroniki.
Ukazując słabości cyfryzacji współczesnej cywilizacji, przedstawia Józef Bańka model humanizacji techniki, z jednej strony zapewniający ochronę podstawowych wartości ludzkich, z drugiej zaś wskazujący przyczyny, dla których współczesna technika staje się źródłem dobrobytu i komfortu albo psychicznych cierpień i frustracji. Modelem tym jest homo euthyphronicus – człowiek myślący kategoriami prostymi, czujnie wrażliwy i otwarty na wszystko, świadom faktu, iż warunkiem udźwignięcia przez jego psychikę ciężaru intensywnej cyfryzacji obrazu świata, w którym żyje na co dzień, jest zrozumienie ograniczonego jej sensu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
