Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
„Na dwa miesiące przed śmiercią Gombrowicz wygłasza trzynaście wykładów z filozofii dla Rity Gombrowicz i Dominika de Roux. «Pierwsze wykłady o Kancie – wspomina żona pisarza – odbyły się w sypialni Witolda. Głowę opierał na łokciu, przed sobą trzymał plik pożółkłych notatek z czasów argentyńskich wykładów, ale nie zaglądał do nich, tylko mówił z pamięci, wyraźnie i powoli, żebyśmy zdążyli zanotować. Był wspaniałym profesorem, mówił z werwą, precyzyjnie, wydobywając, co najważniejsze. Siedzieliśmy naprzeciwko niego i notowaliśmy na kolanach każde jego słowo». Gombrowicz wykłada, że ból i cierpienie nie leżą po stronie rzeczy, lecz po stronie przeżywającego Ja, które przez to, co je czeka, może przejść tylko samo, bez nikogo, w samotności”.
Michał Paweł Markowski, fragment Wstępu
„Ale czym jest filozofia? Żaden system filozoficzny nie trwa długo. Dla mnie jednak filozofia ma tę oto najwyższą wartość, że porządkuje świat w ramach pewnej wizji”.
Witold Gombrowicz
Autor książki jest adiunktem w Zakładzie Filozofii Nauk Przyrodniczych w Instytu- cie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się filozofią nauki, a w szczególności filozofią fizyki i filozofią informacji. Autor ujął tytułowe zagadnienie od strony interdyscyplinarnej – informatycznej, logicznej, matematycznej, kognitywistycznej, a nawet kulturowej – wykazując w trzech pierwszych wymiarach informacji (formalno-ilościowym) sporą zna- jomość tego tematu.
Prof. dr hab. Marek Hetmański
Czytelnik poznaje koncepcje, których szczegółowe wyjaśnienie wymaga użycia fachowego języka. Umiejętność jasnego, zrozumiałego przekazania treści trudnych abstrakcyjnych teorii jest niesłychanie cenna dla filozofa nauk przyrodniczych, zwłaszcza gdy chodzi o teorie nowe, jeszcze mało znane szerszym kręgom czytelników. Książka Marka Suwary będzie istotnym wzbogaceniem dostępnej w naszym kraju literatury filozoficznej.
Prof. dr hab. Michał Tempczyk
[…] wkrótce nieznajomość teorii informacji będzie dla filozofa takim elementem analfabetyzmu filozoficznego jak niegdyś nieznajomość na przykład Arystotelesa. Jednym z celów tej książki jest przybliżenie podstawowych wiadomości z teorii informacji wszystkim, dla których zainteresowania filozoficzne nie są wyłącznie ucieczką od świata „znienawidzonej” matematyki.
Od autora
Opracowanie i tłumaczenie – Piotr Roszak
Wydawać by się mogło, że religia jest nieobecna w nauce, ale tak nie jest. Właśnie w tym duchu Mariano Artigas podejmuje w tej książce wyzwanie do zbudowania takiego wydolnego połączenia, pewnego rodzaju mostu między naukami eksperymentalnymi a religią w ogólności. Jest to zadanie, które nie należy do łatwych, zwłaszcza jeśli ma się skrupulatnie szanować specyficzny charakter każdej z nich i metodologiczny brak ciągłości między nimi, który gwarantowałby ich wzajemną autonomię. Dlatego w swojej książce Artigas skupia się na założeniach nauki i implikacjach postępu naukowego, ukazując głęboką spójność tego rodzaju refleksji filozoficznej z perspektywą metafizyczną i religijną, w których aktywność boska i duchowość ludzka nadają głębszy sens wysiłkowi naukowemu.
Namysł Artigasa ma charakter filozoficzny, ale za punkt wyjścia nie obiera zasad metafizycznych. Raczej skupia się na pewnych stanach rzeczy, które powinny być traktowane jako założenia nauki, ponieważ są jej niezbędnymi warunkami: inteligibilność natury, zdolność ludzka do poznania porządku naturalnego, wartość zaangażowania w działalność naukową. Swoje studium wieńczy zaś refleksją o powiązaniach między tymi ogólnymi założeniami a osiągnięciami postępu naukowego. W istocie fakt, że nauka działa i to tak dobrze, powinien nieść głębokie implikacje dla naszego rozumienia i oceny uwarunkowań ontologicznych, epistemologicznych i etycznych, które czynią naukę możliwą.
Założenia nauki analizowane w Umyśle Wszechświata przy naiwnym spojrzeniu mogłyby się wydawać trywialne i niezasługujące na poważne badania; a jednak refleksja filozoficzna i teologiczna nad nimi nie jest w żadnym razie kwestią trywialną. Analizy Artigasa cechuje prostota i uczciwość, ale z pewnością nie są one powierzchowne. Udaje mu się zbudować filozoficzny most, który służy do oparcia na solidnym fundamencie prawdziwego dialogu między nauką a religią. Zważywszy na nowość perspektywy, jej wewnętrzną wartość i rozległość horyzontów, które otwiera przed czytelnikiem, Umysł Wszechświata można uznać nie tylko za znaczący wkład, lecz także za istotny postęp w obszarze współczesnego dialogu między wiarą a nauką.
Kard. Paul Poupard Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury [Fragm. „Wstępu”]
Tom poświęcony jest wybranym zagadnieniom z obszaru nauk społecznych i humanistycznych: myśli politycznej, filozofii, historii, tożsamości narodowej, opozycji politycznej, bezpieczeństwa i problematyki wojskowej, kapitału społecznego i praktyki społecznej. Artykuły zawarte w książce są oparte na bogatej bazie źródłowej i bibliograficznej i stanowią znaczący wkład w rozwój nauki.
Wśród amerykańskich filozofów Alphonso Lingis wyróżnia się oryginalnością. To zarówno elokwentny i wnikliwy komentator myślicieli kontynentalnych, jak i fenomenolog, któremu dane było żyć w wielu miejscach.
Autor Niebezpiecznych emocji – książki przenoszącej czytelnika w rejony Wyspy Wielkanocnej, Japonii, Jawy i Brazylii – kontynuuje tę linię poszukiwań, którą zapoczątkował w Abuses. Lingis stawia tu wiele nowych pytań, wykorzystując swe niezwykłe umiejętności opisowe, by zatrzymać się nad kwestiami niewinności i zamiłowania do zbrodni, relacji między pięknem i żądzą czy też radością i przemocą. Bada religię zwierząt, a także siłę obecną w błogosławieństwach i przekleństwach. Kiedy rozpada się sfera pracy i rozumu, w toku katastroficznych wydarzeń łączymy się z czasem kosmicznym, nasz lęk miesza się z podekscytowaniem i ekstazą. Czy filozofia jest w stanie zrozumieć nie tylko pogodzenie ze śmiercią, ale i radość czerpaną z umierania? Niedające spokoju i odważne pisarstwo Lingisa wywołuje silne zainteresowanie i dyskusję wśród teoretyków zajmujących się problematyką płci kulturowej i kulturoznawstwa oraz wśród filozofów. Niebezpieczne emocje bez wątpienia wprowadzają jego dzieło w jeszcze szerszy krąg czytelników.
„Niebezpieczne emocje to pełna równowagi seria filozoficznych rozważań o charakterze fenomenologicznym i osobistym; dotyczą one roli namiętności i uczuć, instynktownych odpowiedzi ciała i ludzkich reakcji, które omijają i przewyższają rozum. Lingis przyjmuje szczególną, dobrze ugruntowaną za sprawą swych wcześniej opublikowanych prac, perspektywę: splata ze sobą fragmenty tekstów filozoficznych (zwłaszcza Heideggera, Hegla, Merleau-Ponty’ego, Lévinasa i Nietzschego) z dziwnymi i intensywnymi doświadczeniami czerpanymi z codziennego życia, zdobytymi w różnych miejscach i w różnych kulturach. Należy on zdecydowanie do najwspanialszych filozofów swego pokolenia. W swoich książkach zgłębia te chwile i wydarzenia, których filozofia zwykle nie zauważa, a które powinna dostrzec, jeśli ma dostarczyć nam sposobu rozumienia życia i tego, jak można dobrze przez nie przejść”.
Elizabeth Grosz, Fluid Bodies: Toward a Corporeal Feminism
Alphonso Lingis jest emerytowanym profesorem filozofii na Stanowym Uniwersytecie Pensylwanii, autorem książek: Excesses: Eros and Culture (1983), Libido: The French Existential Theories (1985), Phenomenological Explanations (1986), Deathbound Subjectivity (1989), Abuses (1994), The Community of Those Who Have Nothing in Common (1994), Foreign Bodies (1994), Sensation: Intelligibility in Sensibility (1995), The Imperative (1998), Body Transformations: Evolutions and Atavisms in Culture (2005), The First Person Singular (2007), Wonders Seen in Forsaken Places: An Essay on the Photographs and the Process of Photography of Mark Cohen (2010), Violence and Splendor (2011).
W mroku uczonej niewiedzy to zapis rozmów z Karolem Tarnowskim. Dociekliwe pytania zmuszają filozofa do pogłębionej refleksji na tematy fundamentalne. Dowiadujemy się, dlaczego bliższy jest mu Paul Tillich niż Martin Heidegger i dlaczego myślenie filozoficzne opiera się na czymś niesprawdzalnym. Filozof często powołuje się na Józefa Tischnera, którego uważa za swego mistrza, choć przyznaje, że niekiedy bliżej mu do Karola Wojtyły. Opowiada jasno, lekko, ale bez uproszczeń. Odsłania też wątki swojej biografii, m.in. poświęcenie kariery muzycznej dla filozofii.
„Filozofia powinna otwierać myślenie, czyli prowadzić do dialogu z innymi ludźmi, filozofiami i kręgami kultury. Z drugiej strony powinna mieć odwagę własnej wizji, a także przylgnięcia do jakiejś tradycji filozoficznej czy religijnej. A przede wszystkim, do pewnej wierności wobec - jak mówił Tischner - ludzkiej biedy czy ludzkiego dramatu”.
Fragment książki W mroku uczonej niewiedzy
„Seria Kim Jest Człowiek? jest płaszczyzną rozmowy, do której zapraszamy uczonych i myślicieli, przedstawicieli różnych środowisk, a także wszystkich pośród nas, dla których kluczowe jest pytanie o człowieka”.
Katarzyna Wojtkowska
W ostatnim czasie w wyniku współpracy wydawniczej Time Marszałek Group z chińskim wydawnictwem Foreign Language Teaching and Research Press ukazały się cztery tomy encyklopedycznego opracowania pt. „Kluczowe pojęcia w chińskiej myśli i kulturze”. Publikacja ta jest efektem pracy wybitnych sinologów oraz grona chińskich profesorów. Najważniejsze pojęcia w poszczególnych tomach zostały przybliżone czytelnikowi w formie encyklopedycznych haseł, które dodatkowo wsparto cytatami z dzieł chińskiej literatury (w języku polskim i chińskim).
Książka Miłosza Puczydłowskiego jest wielowątkowa i bardzo bogata w treść. Jasno i z dużym znawstwem naświetla problem sekularyzacji z perspektywy różnych stanowisk, pozycjonuje główne spory. Z pewnością będzie stanowiła punkt odniesienia do dalszych badań i dyskusji nad zjawiskiem sekularyzacji. Oryginalna jest także główna teza pracy, ukazująca religię i sekularyzm jako dwie splecione ze sobą i przynależne do siebie matryce.
Prof. dr hab. Tadeusz Gadacz
Książka Miłosza Puczydłowskiego jest rozprawą istotną i bardzo rzetelną, trafnie i z analityczną rozwagą wkraczającą w nader rozległy i niezwykle złożony obszar żywej debaty współczesnej. Autor sensownie zmierza do oswobodzenia problemu sekularyzacji z więzi socjologicznego redukcjonizmu i wprowadza ów problem w obręb refleksji filozoficzno-teologicznej, dla której socjologia wiary i niewiary staje się punktem odniesienia, momentem krytycznym kultury, czy źródłem nowych wyzwań duchowych i inspiracji, a sekularyzacja, paradoksalnie, treścią wierzenia.
Prof. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN dr hab. Zbigniew Mikołejko
Impulsem do napisania książki była poślednia sława, którą cieszy się Francis Bacon. O tym filozofie często mówi się, że był słabym metodologiem, jeszcze słabszym naukowcem, a na domiar złego – pierwszym z dziejach bezrefleksyjnym piewcą nieokiełznanego postępu technicznego.
Ta książka to próba innego spojrzenia na dziedzictwo Bacona. Jej punktem wyjścia jest krytyka interpretacji, które widzą w filozofie sekularystę i rzecznika prymitywnego utylitaryzmu. Autor odczytuje twórczość Bacona jako filozofię inspirowaną treściami religijnymi. Według filozofa nauka i technika są środkami, za pomocą których ludzie mogą przybliżyć realizację biblijnych przepowiedni dotyczących milenarystycznego królestwa – ostatniego okresu w dziejach .
Z religijnej perspektywy postęp jest nieodłącznie związany z kultywowaniem cnót nadziei i miłosierdzia oraz dążeniem do pokoju religijnego. Przedstawiając utopijną wizje idealnego społeczeństwa w „Nowej Atlantydzie”, Bacon chciał zaszczepić u naukowców etos inspirowany religią, który miał skłonić ich, by służyli ludzkości.
Treści religijne miały również wpływ na rozważania Bacona z zakresu metodologii nauki. Autor pokazuje, że wiele zaleceń metodologicznych filozofa było wzorowanych na biblijnych metodach interpretacji lub wprost inspirowanych Pismem Świętym.
Zarówno za pomocą religijnie inspirowanej etyki, jak i metodologii Bacon chciał wytyczyć nowe zasady uprawiania nauki i jej cele. Ta nadzieja się ziściła. Idee filozofa zaczęli wcielać twórcy Royal Society – jednej z najważniejszych w historii instytucji badawczych.
W ostatnim czasie w wyniku współpracy wydawniczej Time Marszałek Group z chińskim wydawnictwem Foreign Language Teaching and Research Press ukazały się cztery tomy encyklopedycznego opracowania pt. „Kluczowe pojęcia w chińskiej myśli i kulturze”. Publikacja ta jest efektem pracy wybitnych sinologów oraz grona chińskich profesorów. Najważniejsze pojęcia w poszczególnych tomach zostały przybliżone czytelnikowi w formie encyklopedycznych haseł, które dodatkowo wsparto cytatami z dzieł chińskiej literatury (w języku polskim i chińskim).
W ostatnim czasie w wyniku współpracy wydawniczej Time Marszałek Group z chińskim wydawnictwem Foreign Language Teaching and Research Press ukazały się cztery tomy encyklopedycznego opracowania pt. „Kluczowe pojęcia w chińskiej myśli i kulturze”. Publikacja ta jest efektem pracy wybitnych sinologów oraz grona chińskich profesorów. Najważniejsze pojęcia w poszczególnych tomach zostały przybliżone czytelnikowi w formie encyklopedycznych haseł, które dodatkowo wsparto cytatami z dzieł chińskiej literatury (w języku polskim i chińskim).
W ostatnim czasie w wyniku współpracy wydawniczej Time Marszałek Group z chińskim wydawnictwem Foreign Language Teaching and Research Press ukazały się cztery tomy encyklopedycznego opracowania pt. „Kluczowe pojęcia w chińskiej myśli i kulturze”. Publikacja ta jest efektem pracy wybitnych sinologów oraz grona chińskich profesorów. Najważniejsze pojęcia w poszczególnych tomach zostały przybliżone czytelnikowi w formie encyklopedycznych haseł, które dodatkowo wsparto cytatami z dzieł chińskiej literatury (w języku polskim i chińskim).
Wznowienie klasycznego zbioru esejów jednego z najoryginalniejszych i najwybitniejszych humanistów naszego czasu. Wiesław Juszczak we ""Fragmentach"" pochyla się nad kondycją sztuki oraz nad procesami, które eksponują nierozerwalną więź człowieka z nią. Szuka odpowiedzi na pytania, które towarzyszą rozwojowi kultury od czasów antycznych. Kultowa dla historyków sztuki (i nie tylko) książka została poprawiona i pierwszy raz wznowiona po 22 latach.Nie warunki, w jakich żyjemy, lecz cel, ku któremu zwrócone są nasze najżywotniejsze dążenia, określa naszą wolność. Jeśli tak mówię, to mówię zarazem, że wolność nigdy nie może stanowić celu dla siebie. I mówię również, że owe dążenia najżywotniejsze, jak je nazwałem, kierują się ku temu, czego nie może zamknąć w swych granicach żadna praktyka, czego nie daje się sprowadzić do uchwytnej, wymiernej sfery zadań potocznych. Dążenia takie, albo raczej to jedno dążenie, przejawiające się w rozmaitych postaciach, najtrafniej określa się mianem powołania"".
Z punktu widzenia formalnego O wszechmocy Bożej to list kierowany do Dezyderiusza, opata Monte Cassino, w którym autor relacjonuje rozmowę z adresatem na temat następującego fragmentu z Listu 22 Św. Hieronima: „Choć Bóg może wszystko, nie może przywrócić dziewictwa kobiecie, która je utraciła”. Podobnie jak w przypadku szeregu utworów osadzonych w konkretnych realiach – by wymienić choćby dialogi Platona czy Augustyna – tak i w związku z listem Piotra rodzą się pytania: co jest w nim zapisem rzeczywistej dyskusji, a co kreacją pisarską. Nie sposób sformułować ostatecznej odpowiedzi na to pytanie, ale z pewnością rozmowa odbyła się i zasadniczy zrąb idei został w jej trakcie wygłoszony przez Piotra. Jej okoliczności pozostają też w zgodzie ze współczesną wiedzą na temat zwyczajów życia klasztornego. W trakcie posiłków, w których uczestniczyła cała wspól-nota, czytano budujące lektury. Właśnie taki usłyszany przy stole fragment pobudził gospodarza klasztoru do dyskusji ze znamienitym zaproszonym gościem. Dezyderiusz i Piotr byli głównymi prota-gonistami dysputy, ale jej świadkami i, być może, też uczestnikami byli wszyscy mnisi. Faktycznie też cała wspólnota była odbiorcą listu. Nie jest on pismem prywatnym, w którym przyjaciele wspominają dawne spotkanie i rozmowę, ale ma pełnić ważną funkcję pedagogiczną, ma pouczyć mnichów, co należy sądzić o Bożej wszechmocy, a także, jak należy o niej dyskutować. List ma być pouczeniem tak intelektualnym, jak moralnym.
(fragment Wstępu Mikołaja Olszewskiego)
Notatki i szkice z zakresu teologii więzienia.
O autorze :
Filozof, estetyk, pisarz. Autor kilkunastu książek z dziedziny filozofii, m.in.: "Zagubiony ethos", "Dwie fenomenologie: Husserl i Heidegger", "Tezy o ethosofii", "Droga myśli", "Twórczość a sztuka - wprowadzenie do estetyki procesów twórczych" oraz ponad 140 rozpraw naukowych. Od wielu lat tworzy koncepcję ethosofii - oryginalnego stanowiska teoretycznego, wykraczającego poza standardowo rozumianą filozofię.
Nasze zrozumienie spraw duchowych jest często poważnie zniekształcone przez postrzeganie i uwarunkowania natury "ja". W Elementarnej filozofii nowoczesnego Różokrzyża Jan van Rijckenborgh usiłuje przebić się przez te uwarunkowania pozwalając nam spojrzeć na rzeczywistość stojącą za nimi, tak jak to jest widoczne z punktu widzenia wyższego, Boskiego-Ja, którego proces zmartwychwstania jest nauczany w Szkole Złotego Różokrzyża.
W technice niejednokrotnie widzimy ucznia czarnoksiężnika, którego spektakularne popisy trudno często odróżnić od popisów samej tylko spektakularności – tak iż jawi nam się w końcu raczej jako kukła, poruszana przez moce zgoła nietechniczne.
Jedno zresztą nie wyklucza drugiego – ścisły związek między techniką jako swego rodzaju sztukmistrzostwem a techniką jako
narzędziem pozatechnicznych celów
Kongregacja Studiów z rozkazu Piusa X w 1914 r. ogłosiła dwadzieścia cztery tezy filozoficzne, w których ujęte są krótko a lapidarnie zasady filozofii tomistycznej, tzw. principia et pronuntiata maiora, z zakresu metafizyki. Stanowią one wedle intencji Kościoła dyrektywę myśli katolickiej. Tym oto tezom poświęcona jest niniejsza książka o. Edwarda Hugona z Zakonu Kaznodziejskiego, wiceregensa Collegium Angelicum w Rzymie.
Niniejsze wydanie jest uwspółcześnionym wznowieniem polskiego przekładu dokonanego przez wybitnego tomistę i teologa ks. Aleksandra Żychlińskiego, opublikowanego po raz pierwszy w Poznaniu w 1925 r.
Ojciec Édouard Hugon OP (Florentin-Louis Hugon, 1867–1929) urodził się w małej górskiej wiosce Lafarre (Masyw Centralny) jako najstarsze z trzynaściorga dzieci pobożnej rodziny chłopskiej. Wybitnie zdolny, uczył się w szkole Domenicana w Poitiers, gdzie odznaczył się doskonałą znajomością greki, zwłaszcza dzieł Homera. W 1885 r. wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego, gdzie przybrał imię Édouarda. Studia odbywał w Rijckholt (Holandia). Śluby wieczyste złożył 13 stycznia 1890 r., a święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1892 r. Przez całe dalsze życie nauczał filozofii i teologii tomistycznej, m.in. w Rijckholt, Rosary Hill (USA), Poitiers, Angers i Rzymie (Collegium Angelicum, 1909–1929). Był członkiem Papieskiej Akademii św. Tomasza z Akwinu. Wśród jego niezliczonych zasług dla Kościoła należy wymienić współpracę przy tworzeniu encykliki Piusa XI Quas primas oraz ważny wkład w powstanie Katechizmu kard. Gasparriego. Wraz z ks. Guidem Mattiussim SI brał także udział w sformułowaniu XXIV tez tomistycznych. Był autorem ważnych prac w dziedzinie filozofii i teologii, m.in. monumentalnych dzieł Cursus philosophiae thomisticae (4 tomy) czy Tractatus dogmatici (3 tomy). Reginald Garrigou-Lagrange porównywał go do św. Tomasza z Akwinu i nazywał theologus communis, nawiązując do tytułu Akwinaty — doctor communis.
Praca pomyślana jest i zrealizowana w sposób kompetentny i ciekawy. Tytuł zapowiada ujęcie wielostronne, a zarazem prospektywne, musi więc budzić zainteresowanie wzmocnione nieco intrygującym podtytułem, odwołaniem do „sztuki życia” powiązanej ze sztuką rozumianą konwencjonalnie i pedagogicznie [...].
Pierwsze 15-lecie XXI wieku zostało zaprezentowane w świetle wyważonej strategii badawczej, nie tyle przez pryzmat tęsknoty za wartościami utraconymi czy lęku w obliczu nieznanych zagrożeń, ale z dojrzałą ostrożnością i pedagogiczną rozwagą. Autorka uzasadnia, jak w świetle niepokojów i zagrożeń sztuka, różnie przecież pojmowana, może towarzyszyć człowiekowi w budowaniu jego humanistycznego człowieczeństwa [...].
Recenzowana monografia przewyższa wiele skądinąd cennych, znanych mi publikacji, jest bowiem przykładem ujęcia w wielorakiej perspektywie, historycznej i aktualnej, polskiej i włoskiej, teoretycznej i praktycznej. Stanowi dzieło autorskie w pełni oryginalne.
z recenzji prof. dr hab. Ireny Wojnar
„Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein” to półrocznik naukowy łączący refleksję filozoficzną, religioznawczą i kulturoznawczą. Każdy z tematycznie ukierunkowanych numerów poświęcony jest namysłowi nad wybranym fenomenem życia ludzkiego. Poprzez próbę zintegrowania – wzorem patronki Centrum, św. Teresy Benedykty od Krzyża (E. Stein) – filozoficznej analizy z duchową głębią oraz egzystencjalną troską o godne człowieczeństwo, czasopismo stara się stworzyć przestrzeń dialogu dla badaczy różnych dyscyplin i orientacji metodologicznych, a także przedstawicieli odmiennych tradycji, wyznań czy światopoglądów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
