Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Hannah Arendt często przywoływana jest jako orędowniczka obywatelskiej partycypacji w polityce. Warto sobie jednak uświadomić, że jej wizja zakłada ograniczenie zaangażowanych tak, aby ich czyny i słowa nie dosięgały kwestii społeczno-ekonomicznych, bo „w centrum polityki leży troska o ten świat, a nie o człowieka”. Muszą się więc pilnować, aby nie wspominać o jakości życia mieszkańców, lecz „brać udział w rządzeniu dla samego tylko publicznego szczęścia [...] ostro oddzielonego od szczęścia prywatnego”. Polityka staje się beztreściowa, a rozróżnienie na dobro jednostki i lekceważące ją szlachetno-mgliste dobro wspólne zbliża Arendt do cierpiętniczej narracji konserwatystów. Studia u Husserla zainspirowały jednak filozofkę do stworzenia koncepcji „prawa do posiadania praw”, przezwyciężającej beztreściowość polityki. Motyw ulotności szczęścia w twórczości Arendt tłumaczy, dlaczego kładła tak duży nacisk na sferę „szczęścia publicznego”, niezależnego od wzlotów i upadków w życiu osobistym.
Wyjaśnienia wymaga jeszcze jedna kwestia: oto sięgam do Kanta, aby skonstruować podstawy teoretyczne badań literatury, resp. literatury i kultury popularnej; aby dobitnie pokazać, iż postępowanie badawcze nie może dzielić swych przedmiotów na „wyższe” czy „niższe”. „Popularność” w niniejszych rozważaniach to tylko termin pomocniczy, który wskazuje, iż dzieła sztuki literackiej będące przedmiotem opisu oraz analiz posiadają pewną, resp. jakąś cechę (została ona określona w przywołanym cytacie z Kanta). Czym ona jest — spróbuję dookreślić w toku rozważań. Jako punkt wyjścia przyjmuję i wskazaną wyżej cechę, i intuicyjne rozróżnienie, w którym nacisk położony jest na pewne cechy kompozycyjne i treściowe tego typu literatury oraz na specyfikę podejścia odbiorcy do tej literatury. Zwracam także uwagę, iż samo pojęcie „literatura popularna” jest pojęciem ewoluującym; inaczej było ono interpretowane i opisywane w początku wieku XX, że o epokach wcześniejszych nie wspomnę, inaczej jest postrzegane dziś.
(Ze Wstępu)
Tom Władza wyobraźni. Z problematyki antropologii obrazu pod redakcją Jana Krasickiego i Ilony Błocian zawiera prace poświęcone różnym sposobom rozumienia pojęcia obrazu i wyobraźni w refleksji filozoficzno-antropologicznej, a także szerzej — współczesnej myśli filozoficznej i humanistycznej. Autorzy zajmują się między innymi problemem relacji wyobraźni i nauki, obrazu, archetypu i mitu, roli metafory, ujęciami psychiki jako układu symbolicznego, funkcjami obrazu w przestrzeni społeczno-politycznej oraz analizami definicji podstawowych terminów z zakresu ich badań. W ich pracach znajdują się interpretacje koncepcji filozofii rosyjskiej, polskiej i francuskiej, np. G. Bachelarda, P. Ricoeura, G. Duranda oraz wielu innych.
Badania nad zachowaniem człowieka w organizacji to interdyscyplinarna i szeroka dziedzina nauki, która stała się przedmiotem zainteresowania licznych specjalistów w zakresie zarządzania, ekonomii, socjologii, psychologii, pedagogiki, marketingu i filozofii. Jednym z takich obszarów badawczych są dylematy etyczne, które pojawiają się w życiu każdej organizacji i niekiedy przeobrażają się w problemy etyczne, które implikują wiele negatywnych skutków. Zatem etyka w organizacji obejmuje normy zachowania osób, którymi się kierują, wykonując swoją pracę. Sytuacje, które towarzyszą codziennej pracy oraz funkcjonowaniu organizacji, mogą generować różne postawy nieetyczne. Dotyczy to wszystkich typów organizacji, zarówno publicznych, prywatnych, jak i tzw. trzeciego sektora. Ponadto coraz większego znaczenia nabiera konieczność kształtowania postaw etycznych w stosunkach międzyludzkich w organizacjach, w których pracujemy. […]
Na łamach niniejszego tomu wyniki swoich badań opublikowało 19 autorów. Usiłują oni odpowiedzieć na zadane przez redaktorów tomu pytania: czy warto być etycznym w ramach prowadzonej działalności, zarówno biznesowej jak i na innych płaszczyznach organizacyjnych, czy etyka w zarządzaniu wyszła z ram definicji i teorii do sfery praktyki, jakie narzędzia są stosowane we wdrażaniu wartości, postaw i poglądów etycznych, czy może etyka w zarządzaniu to rodzaj teorii, którą się zarządza i buduje na potrzeby chwili? Problem jest bardzo szeroki i nie dotyczy tylko i wyłącznie roli oraz miejsca etyki w życiu organizacji. Interdyscyplinarność tematu sprawiła, że stał się on przedmiotem rozważań badaczy różnych specjalności: etyków, filozofów, ekonomistów, kulturoznawców, psychologów, pedagogów, prawników, historyków, specjalistów od finansów, zarządzania i marketingu oraz przedstawicieli sfery praktycznej zarządzania, reprezentujących zarówno sektor prywatny, jak i publiczny oraz pozarządowy.
Fragment Wstępu
W latach poprzedzających Wielką Wojnę doszło w Rosji do konfliktu dwóch środowisk filozoficznych. Okcydentaliści związani z pismem „Logos” przekonywali, że dostarczają narzędzi koniecznych do odnowy filozofii narodowej i oczyszczenia jej z religijnych anachronizmów. Zarzucali tradycyjnej myśli rosyjskiej brak naukowości, nieodporność na wpływ doktryny prawosławnej, nieoryginalność, prowincjonalizm. „Pragnąc być filozofami – pisali – powinniśmy przede wszystkim być okcydentalistami. Musimy uznać, że jakkolwiek znaczące i interesujące byłyby poszczególne zjawiska w rosyjskiej filozofii naukowej, filozofia, która w dawnych czasach była grecka, obecnie jest przede wszystkim niemiecka” (przeł. M. Bohun). Władimir Ern, któremu oddajemy głos w „Prezentacjach”, nie chciał przystać na rozwiązanie proponowane przez redakcję „Logosu”. Kryzys kultury europejskiej, z jakim mamy do czynienia (mowa o pierwszej dekadzie XX stulecia), jest kryzysem samego rozumu pojętego jako Verstand, a więc bardziej jako pragmatyczny rozsądek niż jako Logos, którego rzekomo bronią okcydentaliści. Logos pojmowany jako Słowo to Rozum pojednany z naturą i Bogiem. Stanowi on rzeczywiste przezwyciężenie niszczącego w skutkach rozdwojenia na podmiot i przedmiot poznania, charakterystycznego dla epistemologii Kanta. O powrót do tak określonego Rozumu, strzegącego wartości Osoby, warto się strzelać, powiada Ern. Nie stanowienie podmiotowej autonomii moralnej, tylko zestrojenie ludzkiej duszy z duszą wszechświata może przynieść człowiekowi wolność, której on nie odrzuci ani też nie zechce poprawiać w imię wolności innej, prawdziwszej.
Dlaczego to niemożliwe? to książka ucząca dostrzegać i wskazywać absurdalność i nierealność różnych sytuacji, przedmiotów, elementów przyrody i wyglądu ludzi. Patrząc na fotografie i odpowiadając na pytania, dziecko musi powiedzieć, który element zdjęcia jest nierealny i dlaczego. W książce przedstawiono 57 zdjęć. Na stronach parzystych umieszczono fotografie dla dziecka. Na stronach nieparzystych znajdują się pytania i polecenia, które czyta dorosły (nauczyciel, terapeuta, rodzic) pracujący z uczniem.
Praca jest bez wątpienia wybitna. Autorka nie tylko analizuje poglądy Johna Graya, ale także przedstawia panoramę współczesnego liberalizmu i najważniejszych problemów, z jakimi liberałowie muszą się borykać.
z recenzji prof. dr. hab. Marcina Króla
Czy pokój, harmonia społeczna i tradycyjne wartości są możliwe w dzisiejszym świecie? W. Julian Korab-Karpowicz, filozof polityki, autor wielu dzieł naukowych opublikowanych w Polsce i zagranicą, twierdzi, że tak. Przedstawia rozwiązanie, które jest idealistyczne, ale zarazem realne, ponieważ zakorzenione w samej naturze ludzkiej (tak jak była ona ujęta w klasycznej filozofii, sięgającej do Platona i Arystotelesa). W swojej książce roztacza wizję szczęśliwego społeczeństwa i dobrego państwa, która jest pozytywna i pełna nadziei. Jego myśl o harmonii społecznej jest oryginalna i twórcza. Dotyka takich zagadnień jak ewolucja ludzkości i teoria kwantowa. Pisze językiem przystępnym. Centralne miejsce w jego rozprawie zajmują "Zasady szczęśliwego społeczeństwa", siedem klasycznych zasad z wyjaśnieniem jak mogą być zastosowane w praktyce.
To nie jest książka filozoficzna ani wykład filozofii, choć przekazuje
idee starożytnych chińskich mędrców.
Nie jest poradnikiem, choć uczy, jak każdy może zmieniać swoje życie
na lepsze.
Nie wymaga ani wiedzy, ani zainteresowania historią, filozofią ani
Chinami.
To jedyna w swoim rodzaju inspirująca, pasjonująca i przekonująca
opowieść charyzmatycznego profesora, który przetwarza myśli
starożytnych chińskich mędrców na naszą codzienność, obalając
utarte schematy myślenia.
WIELKIE ZMIANY DOKONUJĄ SIĘ W MAŁYCH SŁOWACH, DROBNYCH
GESTACH, ZWYCZAJNYCH CZYNACH I ZACHOWANIACH W CODZIENNOŚCI.
TAM, GDZIE TOCZY SIĘ NASZE ŻYCIE.
Profesor MICHAEL PUETT na Harvardzie ma status gwiazdy, choć
pozostaje skromnym i czarującym człowiekiem. Jego zajęcia z chińskiej
filozofi i to fenomen, trzecie pod względem popularności – po
ekonomii i informatyce. Tak oblegane, że przeniesiono je do tysiącosobowej
sali. Choć jego studenci nie zawsze interesują się historią
i chińskimi filozofami...
Ty też nie musisz znać ani nawet zapamiętać ich imion. Ale po przeczytaniu
tej książki powtórzysz za studentami profesora: „Teraz wiem,
jak zmieniać swoje życie na lepsze”.
yty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein” to półrocznik naukowy łączący refleksję filozoficzną, religioznawczą i kulturoznawczą. Każdy z tematycznie ukierunkowanych numerów poświęcony jest namysłowi nad wybranym fenomenem życia ludzkiego. Poprzez próbę zintegrowania – wzorem patronki Centrum, św. Teresy Benedykty od Krzyża (E. Stein) – filozoficznej analizy z duchową głębią oraz egzystencjalną troską o godne człowieczeństwo, czasopismo stara się stworzyć przestrzeń dialogu dla badaczy różnych dyscyplin i orientacji metodologicznych, a także przedstawicieli odmiennych tradycji, wyznań czy światopoglądów.
Książka Szczepana Kutrowskiego poszukuje odpowiedzi [na pytanie], czym żyje „współcześniak”, który usadowiony jest na styku platform urządzonego już świata i tego stającego się na nowo, kiedy podejmuje się on próby zderzenia czy scalania (?) prawd, wartości, kodów, tego, co zewnętrzne, z tym, co jest wewnętrznym odbiciem świata, w osobistych przeżyciach ludzi. […] owe analizy Autora to ważny pedagogiczny zabieg. […] Dylematem pozostaje […], czy stawiać na pierwszym miejscu swoje życie, czy wspólnotowość? [...] Autor znajduje „dylematy humanistyczne” dające o sobie znać jako skomplikowane splatania czy subtelne wiązanie np. spraw codziennych z metafizyką, tj. nagromadzonej mądrości życiowej, rozumności, z bezrozumnością np. wobec zwierząt i roślin, z bezrozumnością ludzi w roli konsumentów. […] Autorski namysł książki Szczepana Kutrowskiego Wiatry nadziei […] oscyluje między językiem filozofii, literatury naukowej […], potocznego doświadczenia […], stanowiąc niezwykle ważny dla „współcześniaka” przewodnik myślowy po drogach, zakrętach i utrudnieniach współczesności.
dr. hab. Ewa Rodziewicz, prof. Pomorskiej WSNS
Tytuł książki jest metaforą, która ukazuje nieprzewidywalność, dynamikę, zmienność, kontrastowość i wielowarstwowość wątków poruszanych w niej i zestawianych ze sobą nad problematyką nadziei. […] Jest to celowy zabieg Autora, aby zarysować wielowymiarowość wartości, jaką jest nadzieja w życiu każdego z nas. […] Wiąże się to z kształtowaniem recepcji obrazu świata zewnętrznego u odbiorców, uczniów, społeczeństwa oraz kreowania ich zachowań przez działania twórców, oddziaływania pedagogów, humanistów, uczonych, polityków, księży. […] Działania te […] rozbudzają nadzieje i tęsknoty jednostek, grup za danym stylem życia. […] Autor pragnie nas uczulić na konieczność dbałości o nadzieję jako wartość życia oraz skutki braku jej dewaluacji w warunkach zmian, braku myślenia refleksyjnego, co jest widoczne w zaskakujących i nieoczekiwanych zachowaniach społecznych.
dr hab. Urszula Szuścik
Wielki szlak do Indii, który hipnotyzuje do dziś
Kamal opuściła Warszawę z jednym plecakiem. Nie chciała dwóch fakultetów, mieszkania i pędu za karierą. Wybrała Indie – kraj, w którym największą wartością jest osiągnięcie duchowej równowagi. Dziś już nie pamięta poprzedniego życia... Ale ono do niej wraca ze zdwojoną siłą.
Od cywilizacji Zachodu uciekł też hippis „Święty”. Jego życie to wolna miłość, narkotykowe seanse, religijne komuny i hedonistyczne wspólnoty na Goa. Wszędzie szuka jednego – szczęścia. A ono wciąż mu się wymyka.
Wojciech Jagielski, ceniony reporter wojenny podąża tym razem „wielkim szlakiem hippisów”. Afganistan, Pakistan, Nepal i na końcu Indie. Miejsca duchowej inicjacji, zderzenie z systemem kast, regiony targane konfliktami zbrojnymi, gdzie pojęcie „wolność” nabiera innego znaczenia.
Najnowsza książka autora Modlitwy o deszcz i Wszystkich wojen Lary to zupełnie nowe spojrzenie na Wschód. To świat widziany oczami tych, którzy gnani chęcią uwolnienia się od zachodniej cywilizacji, docierają w miejsca, gdzie panuje tylko pozorny spokój.
Slajdy wypełnione tekstem w punktach. Nieczytelne wykresy. „Śmieszne” obrazki ukradzione z Google. Na końcu slajd „Dziękuję za uwagę”. Brr... Czy z tym kojarzy Ci się słowo „prezentacja”?
Może być inaczej! Prezentacja może być naprawdę multi-medialna. Może wspierać mówcę obrazami, a słuchaczom ułatwiać zapamiętanie. „Może” — tak, to zależy od Ciebie. Przy tworzeniu prezentacji nie ma miejsca na kompromisy. Albo rób to dobrze, albo wcale!
Jakie błędy popełnia większość prezenterów?
Jak prawidłowo konstruować slajdy?
Skąd ściągać obrazy — legalne i dobrej jakości?
Co to jest „PechaKucha”, „widok prezentera” i „pitching”?
Jak powinien się (auto)prezentować prezenter?
Agata Rzędowska — trenerka i publicystka gospodarcza, na co dzień z pasją pisze o innowacjach i nowych technologiach, znajdując w nich miejsce dla człowieka. W pracy trenera wykorzystuje doświadczenia teatralne. „Skuteczne narzędzia pracy, jakimi są głos, oddech i celowe wykorzystanie technologii, to klucz do udanej prezentacji. W tej kolejności”.
Jerzy Rzędowski — trener wystąpień publicznych, historyk, mówca. Szkolił niemal wszystkie grupy zawodowe. Menedżerowie, sprzedawcy, politycy, duchowni, lekarze, nauczyciele i trenerzy (oraz wielu innych) uczą się od Jerzego, jak mówić publicznie. „Czy każdy może być porywającym mówcą? Nie! Tak samo nie każdy zostanie kierowcą rajdowym. Jednak tak jak potrzebne jest w życiu prawo jazdy, tak każdy, kto pracuje z ludźmi, powinien się nauczyć dobrze prezentować”.
Isaiah Berlin (19091997) należy do klasyków XX-wiecznej filozofii politycznej i społecznej. Najlepiej znany jest z pełnych pasji, oryginalnych i wpływowych pism o wolności i swobodach obywatelskich. Na ten niepowtarzalny charakter jego twórczości niewątpliwie wpłynął fakt, że Berlin był świadkiem i dzieckiem burzliwej epoki. Urodzony w Rydze w rodzinie rosyjskich Żydów, od 1915 roku mieszkał z rodzicami koło Sankt Petersburga i na własne oczy już we wczesnych latach obserwował traumę rewolucji 1917 roku. II wojnę światową, postępy i upadek komunizmu oglądał już z Anglii, gdzie w 1921 roku znalazł się jako imigrant i gdzie już pozostał. Wykładał w Oksfordzie, położył wielkie zasługi dla rozwoju uniwersytetu, otrzymał tytuł szlachecki. Niniejszy tom zawiera teksty pisane i wygłaszane przez Berlina od wczesnych lat 50. XX wieku, a dotyczące głównie idei wolności politycznej. Trzon tych pism to Pięć esejów o wolności, które zostały poszerzone o drobniejsze niepublikowane prace związane z tym tematem i o teksty autobiograficzne. Dzięki temu szersze oświetlenie uzyskały podstawowe kwestie wolności: wolność negatywna/pozytywna, liberalizm polityczny, prawa człowieka, determinizm a wolna wola i odpowiedzialność. Obszerny przewodnik po najnowszej literaturze berlinologicznej dopełnia całości i czyni tom bodaj najbardziej reprezentatywnym ze wszystkich dostępnych publikacji Berlina.
Puchar od Pana Boga to zbiór tekstów, w których sport stanowi pretekst do opowieści o sprawach najważniejszych: życiu i śmierci, miłości, przyjaźni i pasji. Ota Pavel pisze o zwycięstwach i porażkach równie pięknie, jak o sarnach i rybach.
Każdy z nas w bezkresnym ruchu wszystkich światów jest jedynie punktem zatrzymania sprzyjającym powtórnej eksplozji. Nasze wyodrębnienie pozwala się zatrzymać, lecz owo zatrzymanie się ma tylko sens zwiększonej intensywności podjętego później ruchu. Odrębne istnienie jest jedynie warunkiem komunikacji odłożonych, lecz wybuchowych.
Czy rozumienie przypomina rozmowę, widzenie, czy taniec?
Czy istnieje język doskonały?
Czym jest interpretacja?
Czy poza jej granicami leży tylko nonsens?
Granice interpretacji to książka, która odpowiada na pytanie, dlaczego w świecie komunikacji jesteśmy skazani na interpretację. Autor, posiłkując się ustaleniami współczesnych nauk kognitywnych i teorii ewolucji, a także czerpiąc z tradycji filozofii analitycznej dowodzi, że nie może istnieć język doskonały niepodatny na interpretację. Zastanawia się również nad strukturą rozumienia i pokazuje, że zbyt pochopne próby interpretacji mogą nas prowadzić w krainę bełkotu.
Granice interpretacji to pierwsza w literaturze polskiej próba zmierzenia się ze zjawiskiem interpretacji, oparta w znacznej mierze na tym, co biologia mówi o ludzkiej zdolności rozumienia. Jesteśmy jedynym gatunkiem, który posługuje się językiem, ale nie znaczy to, że możemy używać go w sposób dowolny.
Przez Wszechświat podróżuje się nawet, gdy się o tym nie wie. Bo można nie wiedzieć: gdy głowę do tego stopnia zajmie się innymi „sprawami”, że nie ma już miejsca na myślenie. Wówczas Wszechświat niesie człowieka tak, jak nurt rzeki unosi przypadkowo wrzucony do niej kawałek patyka. Z perspektywy patyka, kręconego przybrzeżnym wirem, nie widać ujścia rzeki, z którym łaczy się ona z oceanem. Żeby nie dać się zredukować do roli patyka, trzeba od czasu do czasu zrobić w swojej głowie miejsce na myślenie. To właśnie nazywam rekolekcjami. Mogą to być rekolekcje w sensie tradycyjnym, z modlitwą i religijnymi rozważaniami, ale mogą to także być rekolekcje w szerszym znaczeniu – wyłącznie kilkunastu chwil z codziennych spraw i zwrócenie myśli poza to, czego myśl zwykle bezpośrednio dotyka. W obydwu tych formach rekolekcji książka ta chciałaby pomóc. (Autor)
Michał Heller - uczony, kosmolog, filozof i teolog. Laureat Nagrody Templetona i założyciel Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie. Autor m.in. książek Filozofia przypadku (CCPress 2012), Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu (CCPress 2013), Granice nauki (CCPress 2014), Przestrzenie Wszechświata. Od geometrii do kosmologii (CCPress 2017).
Czy obiekty matematyczne się tworzy, czy odkrywa? Czy istnieją one w Platońskim polu racjonalności, budując matrycę tego, co może się urzeczywistnić?W komputerze zmarłego przedwcześnie Arcybiskupa Józefa Życińskiego znaleziono niemal ukończony tekst książki, będący zapisem wykładów, które w roku akademickim 2006/2007 prowadził na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Prezentujemy Państwu jej ostateczną wersję, zredagowaną i opatrzoną wstępem Michała Hellera.Gdy po raz pierwszy przejrzałem pliki komputerowe, pomyslałem, że dopiszę swoje uzupełnienia i znowu będziemy mieli wspólna książkę. Ale wyszło inaczej. Wybrałem tylko rolę redaktora, dokonałem niezbędnych retuszy, pozostawiając całość maksymalnie niezmienioną. Józek jest zbyt silną osobowością, by brutalnie wdzierać się w jego tekst. Niech jeszcze raz przemówi swoim niepowtarzalnym stylem.[Ze Wstępu Michała Hellera]
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
