Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Praca składa się z ośmiu rozdziałów. W rozdziale pierwszym przedstawiam filozoficzne podłoże edukacji ekologicznej, zwracając uwagę na rozwój filozofii ekologicznej i etyki środowiskowej. Poddaję analizom trzy koncepcje etyki środowiskowej: antropocentryczną, biocentryczną i holistyczną, przedstawiając poglądy ich reprezentantów i wyprowadzając z nich zbiór wartości etyki środowiskowej oraz rekonstruując systemy aksjologiczne właściwe dla etyki antropocentrycznej, biocentrycznej i holistycznej. W rozdziale tym jest również miejsce na przedstawienie koncepcji zrównoważonego rozwoju oraz nurtu ekologii głębokiej jako filozofii i strategii realizacji wartości etyki środowiskowej.
Drugi rozdział pracy pokazuje wyzwania ekologiczne jako obszar myślenia i działania pedagogicznego. Dlatego na początku przedstawiam ważniejsze międzynarodowe i polskie dokumenty określające zadania edukacji ekologicznej w odpowiedzi na kryzys ekologiczny. Zamieszczam także głos pedagogów polskich począwszy od lat 80. XX wieku, przejętych troską o środowisko przyrodnicze i wyzwania, jakie niesie XXI wiek. W rozdziale tym ukazuję zakorzenienie edukacji ekologicznej w pedagogice społecznej, przedstawiam zakres badawczy pedagogiki ekologicznej oraz rozwój edukacji ekologicznej w kierunku edukacji sustensywnej i globalnej w odpowiedzi na globalne wyzwania współczesnej cywilizacji. Na końcu rozdziału przybliżam proces kształtowania świadomości ekologicznej i proekologicznych postaw w edukacji.
W rozdziale trzecim opisuję tok postępowania badawczego, począwszy od ustalenia problematyki, poprzez dobór podręczników do badań i ustalenia wyznaczników określania modelu edukacji ekologicznej w podręcznikach, po prezentację metody badań i konstrukcję klucza kategoryzacyjnego. Analizuję również znaczenie programu nauczania w kontekście funkcji społecznych, jakie może on pełnić, co stanowi tło dla tworzenia programów edukacji ekologicznej.
W rozdziałach czwartym, piątym i szóstym przedstawiam wyniki analiz wybranych podręczników szkolnych służących edukacji ekologicznej pod kątem obecności w nich etyki środowiskowej. W kolejnych rozdziałach prezentuję wyniki badań własnych, odpowiednio na I, II i III etapie edukacyjnym wraz z analizą podstawy programowej w interesującym mnie zakresie.
Rozdział siódmy stanowi o aplikacjach etyki środowiskowej do praktyki edukacyjnej na przykładzie odkrywania ekologicznego porządku życia we Wrocławskiej Szkole Przyszłości i nieoficjalnej edukacji ekologicznej prowadzonej przez Stowarzyszenie Pracownia na rzecz Wszystkich Istot.
W rozdziale ósmym będącym podsumowaniem książki zamieszczam diagnozę treści formalnej edukacji ekologicznej w kontekście fundującej ją etyki środowiskowej. Całość kończy refleksja pt. Konieczność, utopia czy współczesne fiasko edukacji ekologicznej? W poszukiwaniu złotego środka.
Czy w dzisiejszym świecie niezliczonych przedmiotów i wrażeń, mnożących się i coraz szybciej zmieniających się potrzeb kierujemy się wartościami estetycznymi? Czy też w miejsce refleksji i decyzji aksjologicznych na dobre wkroczyły doraźne recepty aplikowane przez świat reklamy i marketingową skuteczność? Terminy „kamp”, „glamour” i „vintage” - choć uchwytne w języku współczesnej estetyki jako jego wyróżniki - nie poddają się prostym wyjaśnieniom, nie dają się sprowadzić do konsumpcyjnych metek. Czy obecne sposoby komunikacji, zwłaszcza internetowej, spłycają te pojęcia? Tak. Ujmują je jako niezrozumiałe odmiany piękna, brzydoty lub kiczu, krótkotrwałe mody. Popularność kampu, glamouru i vintage wynika - jak się wydaje - w znacznym stopniu z ich pozornej niedookreśloności, a więc i podatności na arbitralne użycie. Tymczasem bardziej staranne przyjrzenie się tym kategoriom estetycznym pokazuje nie tylko ich złożoność, lecz także ugruntowuje refleksję estetyczną jako przejaw wybitnie pluralistycznego myślenia i odczuwania, skądinąd właściwego estetyce od początków kształtowania się dyskursu estetycznego. Kamp, glamour i vintage nie są estetyczną rebelią, nie są przeciw pięknu, ale sytuują się wobec niego - obrazują krytyczny stosunek do instrumentalizowania estetyki, sprowadzania jej do reguł, które należy sobie przyswoić.
Kamp, glamour, vintage. Współczesne kategorie estetyczne to pierwsza monografia poświęcona tym pojęciom. Autorka najpierw rekonstruuje transdyscyplinarną perspektywę, z której te terminy stają się w ogóle zrozumiałe, a następnie zestawia je ze sobą, wydobywając ich estetyczne znaczenie. Kamp, glamour i vintage wyłaniają się z tej refleksji jako słowa nie tylko mające sens, lecz także mówiące coś ważnego o współczesnych upodobaniach - dzięki temu przestają się one jawić jako przykłady zhomogenizowanej marketingowo-internetowej nowomowy.
Celem niniejszej publikacji jest wskazanie na aktualne zagrożenia dla tak zasadniczych wartości w dyskursie publicznym jak prawda i prawdomówność. Współcześnie globalną platformą dyskursu publicznego jest Internet. Jego cechą szczególną jest brak nadzoru, który charakteryzuje media tradycyjne, dzięki czemu trudniej w nich o mistyfikacje. Można więc pokusić się o tezę, że prawda przegrywa w Sieci i łatwiej tutaj o postprawdy. W tym kontekście termin ten można spróbować zdefiniować jako konstrukt rzeczywistości, fabrykowany dla osiągnięcia zakamuflowanych celów. Funkcjonuje on na styku polityki, mediów, Internetu i opinii publicznej, w interesie trudnych do zlokalizowania agentur wpływu. Najczęstszym motywem fabrykowania są cele polityczne głęboko zakamuflowanych dysponentów (kryptopolityka), w interesie których prowadzona jest określona narracja.
W książce wypowiadają się specjaliści: lekarze mówią o początkach życia – z genetycznego i biologicznego punktu widzenia; o tym, czym jest eugenika i aborcja eugeniczna, czym jest procedura in vitro. Mamy także ujęcie tematu od strony teologicznej, a także prawnej i legislacyjnej. Autorka przeprowadziła rozmowy m.in. z abp. Henrykiem Hoserem, prof. Joanną Szymkiewicz-Dangel, prof. Andrzejem Kochańskim, Magdaleną Korzekwą-Kaliszuk, Tomaszem Elbanowskim, Mateuszem Maranowskim – znanymi z wyrazistych opinii i mężnej postawy. Ich wypowiedzi z pewnością nikomu nie pozwolą pozostać obojętnymi.
Na książkę składają się świadectwa osób niepełnosprawnych, których nie byłoby na świecie, gdyby nie determinacja ich rodziców, a także wypowiedzi rodziców tychże dzieci; historie małżonków cieszących się dziećmi, których mogło nie być. Są oni przykładem, że nawet na „niechciane” dzieci ktoś gdzieś czeka – w Oknach Życia, w rodzinach zastępczych czy adopcyjnych.
Publikacja stanowi zbiór tekstów Moniki Odrobińskiej, ukazujących się pierwotnie na łamach tygodnika „Idziemy”. Autorka, która jest dziennikarką wspomnianego tygodnika, w 2015 r. wydała „Rozmowy o rodzinie” – zbiór wywiadów z abp. Henrykiem Hoserem. Autorka jest jednak przede wszystkim żoną i mamą – i to głównie z tej perspektywy pisze.
Odbiorcy
– kapłani, katecheci, liderzy wspólnot i formatorzy młodzieży
– osoby przygotowujące się do małżeństwa (myślące o wyborze takiego powołania)
– pragnący pogłębić wiedzę nt obrony życia – wierzący i niewierzący
Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę
„Wywiady, ze starannie dobranymi rozmówcami, ze sformułowaniem wyjątkowych i dociekliwych pytań oraz bardzo «przytomnych» odpowiedzi i wypowiedzi osób, które wiedzą o czym mówią, nadają książce żywość i dynamikę wciągającą i przykuwającą uwagę” (fragment wprowadzenia do książki abp. Henryka Hosera).
Autorka z kolei pisze we wstępie: „Zdaję sobie sprawę, że wielu skomplikowanych sytuacji życiowych nie można zamknąć w wywiadzie czy reportażu. Tak samo nie ośmieliłabym się w tej formie doradzać rozwiązań osobom stojącym przed dramatycznymi wyborami. Mam jednak nadzieję, że droga, którą pokazuję, kogoś pociągnie, komuś doda otuchy, komuś pozwoli ocalić życie”.
Rozprawa Doktora Piotra Domerackiego zatytułowana Horyzonty i perspektywy monoseologii. Filozoficzne studium samotności stanowi ciekawą i oryginalną propozycję intelektualną. Jako oczywiste plusy przedstawionego opracowania wskazać należy oryginalność tematyki, rozległość studiów oraz dojrzały charakter refleksji autora. Samotność stanowi temat ciągle aktualny i powracający, a jednocześnie zaskakujący złożonością i wielowymiarowością. Jest to przy tym temat, który prowokuje do pytań o naszą własną tożsamość, stanowi punkt wyjścia dla autoanalizy i pytania o relacje z innymi. Odpowiedzi na pytanie o mechanizm rozprzęgania się tych więzi i konsekwencje tych procesów dla człowieka ukazują paradoksy i sprzeczności myślenia o tym zagadnieniu. […] W przedstawionym opracowaniu dr Piotr Domeracki podejmuje ogromny wysiłek przedstawienia całej tej złożoności i wewnętrznych napięć organizujących badania i refleksję nad samotnością. Realizując podjęte zadanie, Autor odnosi wiele sukcesów.
Z recenzji wydawniczej dr hab. Heleny Ciążeli, prof. APS, Warszawa
Wszelki system wiedzy o samotności, jeśli aspiruje do zupełności oraz jeśli ma być wiarygodny, miarodajny i funkcjonalny, powinien być komplementarny, to znaczy powinien umiejętnie łączyć minimalistyczną oraz maksymalistyczną (w sensie Walzerowskim) perspektywę oglądu i deskrypcji. Zasadniczą trudnością w precyzyjnym i kompleksowym opisie samotności jest jej wysoce ograniczona komunikowalność na poziomie doznaniowości. Samotność jest bowiem niezwykle oporna wobec możliwości empatycznego jej współprzeżywania. Z tego powodu jawi się ona jako agregat takich negatywnie percypowanych własności i określeń, jak monadyczność, solipsystyczność, apatyczność, autystyczność czy outsiderstwo. Zasadniczym celem niniejszej monografii – oprócz intencji wyłożenia i popularyzacji standardów wiedzy monoseologicznej – jest dążenie do przedstawienia jak najszerszego spektrum problemowego oraz siatki pojęciowej filozofii samotności.
Punktem wyjścia prezentowanych w książce badań nad percepcją lęku przed śmiercią wśród 791 osób zarówno z tak zwanych zawodów pomocowych, jak i kierunków studiów przygotowujących do tych zawodów, realizowanych w Czechach, Polsce, Ukrainie i we Włoszech, były trzy kwestie. Pierwsza z nich to autorskie rozumienie samej tanatopedagogiki jako „nauki o wychowaniu ze świadomością śmiertelności, wpisaną w naturę bytu ludzkiego, opartą na fundamentalnej zasadzie poszanowania godności i wolności każdej istoty ludzkiej oraz nienaruszalności i apriorycznej wartości życia ludzkiego” (Binnebesel, 2013, s. 251). Druga kwestia to także autorskie ujęcie kwestii lęku tanatycznego, które zostało zaprezentowane w kontekście doświadczania Penthosu. Sama prezentowana tematyka lęku jest między innymi związana z rozważaniami Tillicha, Frankla, Kierkegaarda oraz Kępińskiego. Przytoczone w pracy argumenty zawsze mogą spotkać się z kontrargumentami, które z kolei napotkają kolejne. Naprzeciw rozważaniom Frankla można postawić analizy Sartre’a, na argumenty Tillicha można przytoczyć kontrargumenty Nietzschego, Wojtyle-Janowi Pawłowi II można przeciwstawić Marksa, w kontrze Chudemu można zaprezentować poglądy Spinozy, a Saint-Exupéry’emu Camusa. W wielu miejscach istota argumentów wynika właśnie bardziej z istoty spotkania i swoistej wiary, z konkretnych historii i przekazów, ze słów mówiących o lęku, bólu, o samotności i niepewności. Wydaje się, że istota owego przekazu to próba spotkania z tymi ludźmi w pryzmacie zrozumienia i pomocy. Kwestia trzecia to rozumienie Tanatopedagogicznej Relacyjnej Terapii Zastępczej (TRTZ) ujmującej swoje działania we wzajemnych relacjach pomiędzy trzema środowiskami wychowawczymi (pierwotnym, wtórnym i zintegrowanym) oraz generowanymi przez nie specyficznymi celami wychowawczymi (Binnebesel, 2002b, s. 366–367).
Przyjmując powyższe podstawy szeroko prezentowane w tekście opracowania, podjęto badania na autorskim kwestionariuszu diagnostyczno-terapeutycznym CCJ. Geneza samego narzędzia badawczego jest związana z praktyką terapeutyczną autora w pracy z dziećmi terminalnie chorymi i ich rodzinami oraz dziećmi doświadczającymi żałoby. Wyniki badań zostały ujęte w trzech kategoriach pojęciowych związanych z dynamiką narzędzia badawczego. Tak więc zaprezentowano wskazania doświadczanych przez respondentów lęków, następnie zaprezentowano wskazywane przez badanych przyczyny i możliwości oraz sposoby radzenia sobie z nimi. Analiza statystyczna oparta na analizie procentowej, teście ?2 oraz analizie jakościowej zebranego materiału ukazała z jednej strony uniwersalność poszczególnych wskazań związanych z doświadczaniem lęku tanatycznego, jego przyczynami i sposobami radzenia sobie. Z drugiej zaś strony zostały ukazane różnice wynikające zarówno z przynależności państwowej (kulturowe), wyznania, religijności, jak i płci czy wieku. Wyniki badań potwierdziły przyjętą w założeniach teorię o swoistym rozumieniu lęku tanatycznego jako elementu związanego z percepcją rzeczywistości, kultury i wychowania.
Wszyscy poszukujemy w naszym życiu sensu, a rozpoznajemy jego brak, kiedy życie charakteryzuje nuda, otępienie, alienacja i apatyczne wycofanie. Czym jednak w życiu jest sens? Czy można go sprowadzić do innych celów i pojęć, czy też jest on od nich odmienny? Czy jest kategorią przydatną w myśleniu o dobrym życiu, które warto przeżyć? Czy można rozsądnie i konsekwentnie go pragnąć?
„Richard Taylor zaproponował eksperyment myślowy, w którym bogowie litują się nad Syzyfem i wstrzykują do jego żył substancję przeistaczającą go z kogoś, dla kogo wtaczanie kamienia było tylko bolesną katorgą, w kogoś, kto kocha wtaczanie kamienia bardziej niż cokolwiek innego. Odnalazł swoją pasję i oddaje się jej ku swemu życiowemu zadowoleniu. Pytanie brzmi: co my powinniśmy o nim sądzić? Czy jego życie zostało przekształcone z okropnie nieszczęśliwego w wyjątkowo dobre?”
Fragment książki
Sens życia i jego znaczenie
„Seria Kim Jest Człowiek? jest płaszczyzną rozmowy, do której zapraszamy uczonych i myślicieli, przedstawicieli różnych środowisk, a także wszystkich, dla których kluczowe jest pytanie o człowieka”.
Katarzyna Wojtkowska
Czy rozważanie natury uczuć i ich celowości w życiu ludzkim ma jakiekolwiek znaczenie w naszym codziennym dążeniu do szczęścia? Czy można pisać o psychice ludzkiej w sposób prosty i zrozumiały?Lektura zaledwie kilku stron książki pozwala przekonać się, że temat skądinąd już znany, został przez autorkę ujęty w sposób nad wyraz świeży, uwzględniając praktyczne zastosowania.Młoda badaczka w oryginalny sposób dokonuje syntezy zagadnienia uczuć w myśli św. Tomasza z Akwinu, od ich rodowodu po skuteczne wykorzystanie w porządku moralnym.Święty Tomasz sprzeciwiał się poglądom, według których między uczuciami a cnotami istnieje sprzeczność. Cnota nie opiera się na zimnej bezuczuciowości i surowości charakteru. Celem nabycia cnót nie jest w żadnym razie wyniszczenie uczuciowości, ponieważ to brak uczuć Akwinata określa za Arystotelesem jako wadę przeciwną umiarkowaniu. Insensibilitas, czyli bezuczuciowość lub niewrażliwość sprzeciwia się naturze, dzięki której wszystko to, co jest czynnością konieczną do życia cechuje odczuwana przy tym przyjemność. Błędem byłoby więc mniemanie, że aby żyć cnotliwie należy się całkowicie wyzbyć przyjemności. (fragment z książki)Całość pracy zwieńcza trafnie dobrana tabela, doskonale podsumowująca rodowód poszczególnych uczuć i ich związek z konkretnymi cnotami.
Erudycyjna proza o twórczości i życiu trzech tytułowych gigantów — zwłaszcza dla czytelników, którzy dobrze znają ich dzieła. To osobowości wymykające się dookreśleniu czy jednoznaczności. Lech Bukowski wskazuje, jak szukać tych kluczowych punktów, w których furia, udręka, rozpacz zostały przenicowane, umieszczone w pismach, pamiętając przy tym, że czytając Sade`a, Kafkę, Kierkegaarda, którzy w tym samym stopniu umożliwiają nam czytanie siebie, co je utrudniają, ryzykujemy ciągle fiasko ich lektury.
Fragment książki:
Ekstatycznie wolni w akcie pisania, wszyscy trzej uwalniają obrazy udręczeń. Ale na rewersie każdej udręki rozpisuje się rozkosz pisania, wyłączność jego stanowienia o ich „ja”. Nadto dwuznaczna rozkosz scalania siebie w strumieniu ekstaz, obrazów i spekulacji. Jak gdyby dopiero w piśmie byli nieodparci i stanowczy, a w innym jeszcze sensie: dopiero przez pismo odpierali opresję, dowodząc siebie. Widzimy wszystkich trzech rozbrojonych, przytłoczonych, rozdartych, zamkniętych w warownej twierdzy tekstu, w tym rozchyleniu czasu, jakie wytwarza katastrofa (dożywotniego uwięzienia, procesu przechodzącego w wyrok, aktualizującego się przekleństwa rodzinnego).
Google zapytany o „kryzys” wyświetla 6 280 000 wyników w 0,45 sekundy. Czołowe miejsca zajmują odniesienia do kryzysu gospodarczego, finansowego, psychologicznego czy kryzysu w związku. Martha C. Nussbaum w książce Nie dla zysku. Dlaczego demokracja potrzebuje humanistów w alarmującym tonie pisze jednak, że najważniejszy rodzaj kryzysu dotyczy edukacji, z której rugowana jest humanistyka, formująca świadomych, samodzielnych i krytycznych obywateli. Ich miejsce zastępują „pokolenia użytecznych maszyn”, a „na naszych oczach rozstrzyga się przyszłość światowych demokracji”.
Humanistyka może spełnić funkcję edukacyjną tylko wtedy, gdy zasilają ją rzetelne badania akademickie. Jako jedność badania i nauczania, teoretyzowania i praktyki powinna być „polityką wrażliwości”, w ramach której humanista w sposób moralnie odpowiedzialny porusza się w sferze znaczeń i wartości. W tym sensie, zakorzenionym w filozofii Derridiańskiej, humanistyka oznacza „praktykowanie krytycznego oporu wobec wszystkich pojęć, wartości, idei czy kulturowych tendencji po to, by nie przekształciły się one w zawłaszczające dogmaty i ideologie”. Widać to szczególnie dobrze z perspektywy ontologii kulturowej, którą przyjęto w prezentowanej publikacji.
Książka dotyczy przejawów, sposobu działania i skutków funkcjonowania metafor - zarówno werbalnych, jak i wizualnych - w wielu obszarach życia. Szczególną uwagę poświęcono w niej dziedzinom praktycznym, takim jak: prawo, polityka, edukacja, psychoterapia, perswazja. Z tego powodu ta niezwykle pasjonująca publikacja może stać się źródłem inspiracji nie tylko dla osób zainteresowanych zagadnieniami filozoficznymi czy kognitywistycznymi, lecz także dla każdego, kto „tropi” metaforę we współczesnym języku.
Monografia zawiera konkretne wskazówki i analizy wpływu zewnętrznej formy metafory na jej znaczenie oraz oddziaływania metafor na doktryny i praktyczne aspekty życia. Jej celem jest zachęcenie czytelnika do świadomego korzystania z opisanych mechanizmów.
Książka ta powstała wskutek zdziwienia.
Publikacje na temat historii i rozwoju nauki nowożytnej ciągle utwierdzają czytelników w przekonaniu. że jedną z podstawowych różnic między średniowieczną i siedemnastowieczną filozofią przyrody jest zaakceptowanie przez tę ostatnią matematyki jako uprzywilejowanego narzędzia służącego do odkrywania tajemnic natury. Stąd niewątpliwie bierze się powszechne mniemanie, że fizyka nowożytna miała charakter ilościowy, a średniowieczne scholastyczne przyrodoznawstwo – jakościowy. Wywołało to zdziwienie autora książki, ponieważ historycy myśli wieków średnich już od dawna wiedzą, że wielu spośród filozofów tworzących w tej epoce, a szczególnie myśliciele zaliczani do grona tzw. szkoły oksfordzkich kalkulatorów, postrzegało matematykę jako doskonałą metodę do ustalania praw rządzących światem przyrody. Dzieło będące zwieńczeniem tradycji matematycznej filozofii w czternastowiecznym Oksfordzie. czyli Księga kalkulacji Ryszarda Swinesheada, stanowi zaś najdoskonalsze zaprzeczenie wyżej wspomnianego mniemania.
Ze względu na ogrom problematyki ujętej w tym dziele niemożliwe byłoby przedstawienie szczegółowej analizy całości jego tekstu w ramach jednej monografii, dlatego w publikacji tej został ukazany temat najważniejszy i jednocześnie najbardziej reprezentatywny dla matematycznej filozofii przyrody oksfordzkich kalkulatorów – zjawisko ruchu lokalnego. Księga kalkulacji nadal nie jest dostępna dla szerszej publiczności, więc do monografii została dołączona edycja krytyczna źródłowego tekstu traktatu O ruchu lokalnym, stanowiącego integralną część najważniejszego dzieła Ryszarda Swinesheada. Prezentując autentyczne świadectwo dokonań ostatniego przedstawiciela szkoły oksfordzkich kalkulatorów, autor książki daje czytelnikom sposobność zweryfikowania obecnej w historii nauki tezy o wpływie średniowiecznych koncepcji ruchu lokalnego na narodziny i rozwój fizyki nowożytnej.
Ontologia jest teorią bytu, a więc wszystkiego, co istnieje. Metaontologia jest refleksją nad naturą i metodą ontologii. Dwie kwestie są w tej refleksji kluczowe: w jaki sposób możemy przekonać się, że dane pojęcie jest dobrze określonym pojęciem ontologicznym? I w jaki sposób możemy przekonać się, że dana teoria jest dobrą teorią ontologiczną?
Analiza tych i pokrewnych zagadnień stanowi główną treść książki. Jej najważniejszym rezultatem jest sformułowanie pewnej całościowej koncepcji wywodzącej się z jednej strony z tradycyjnej idei ontologii, a z drugiej strony – z niektórych metafilozoficznych i metanaukowych idei Gottloba Fregego, Jana Łukasiewicza, Willarda Van Ormana Quine’a, Petera Strawsona i Karla Poppera.
Książka prof. Andrzeja Biłata zawiera esencję wiedzy metaontologicznej oraz systematyzuje podstawowe zagadnienia z zakresu ontologii i warsztatu ontologicznego. Ogromną jej zaletą jest przejrzysty i jasny sposób wykładu pozwalający z przyjemnością podążać za myślą Autora […]. Pierwsza część książki […] będzie doskonałym materiałem dla studentów filozofii i kognitywistyki. […] Ważne jest również czerpanie przez Autora intuicji ontologicznych z lingwistyki. Dobrze, że budowaniu mostów pomiędzy dziedzinami poświęcił Autor cały rozdział. To też wyróżnia in plus pracę prof. Biłata na tle polskiego krajobrazu ontologicznego.
dr hab. Robert Trypuza
Andrzej Biłat – profesor nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej, filozof i logik, autor książek i artykułów z pogranicza logiki filozoficznej, ontologii formalnej, filozofii języka, filozofii nauk formalnych, metafilozofii i filozofii nauk społecznych. Kierował kilkoma projektami badawczymi (w tym KBN, MNiSW i NCN). Był redaktorem serii książkowej „Stany Rzeczy. Sytuacje. Zdarzenia” Wydawnictwa UMCS. Od 2015 roku jest redaktorem naczelnym czasopisma „Studia Semiotyczne”, a od 2017 roku – kierownikiem Zakładu Filozofii w Wydziale Administracji i Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej.
Gandhi was an icon, but what would he teach us if we knew him personally? Arun Gandhi reveals his Grandfather's ten vital and extraordinary lessons, more relevant than ever, in his SUNDAY TIMES BESTSELLING, The Gift (formerly published as The Gift of Anger). . .
The moving, often irreverent, story of Arun's years growing up at the iconic Sevagram ashram provides the setting for the treasured moments spent his grandfather, which are an engaging and often surprising read. These memories give a rare insight into Gandhi the man behind the icon, and reveal the motivations behind his ten inspirational lessons.
Arun believes that the violence in the world today makes Gandhi's teachings more vital than ever, and The Gift places these lessons in a modern context, shedding new light on how Gandhi's principles can - and must - be applied to today's concerns.
'Anger is good. It is an energy that compels us to define what is right and wrong' - Mahatma Gandhi, to his grandson, Arun
Ta książeczka to błyskotliwy esej, którego bohaterem jest Bóg, tak jak może Go malować agnostyk, poszukujący niedowiarek. Agnostyk ma świadomość, że na drodze czysto rozumowej nie da się ani potwierdzić istnienie Boga, ani mu zaprzeczyć. Za to pytanie „jaki Bóg jest, jeśli jest?” otwiera interesujące pole do popisu. Jeśli świat został stworzony przez Boga, musi nosić ślady intelektu Boga, mentalności Boga, gustów Boga. Z tych śladów właśnie Autor wyprowadza portret Boga.
Różni się on od Boskiego wizerunku znanego nam ze Świętych Ksiąg. Bóg Piotra Wierzbickiego nie dyryguje światem, nie ma ambicji panowania, nie osądza nas, doznaje wahań, rozterek, nawet wyrzutów sumienia, jest też zagorzałym melomanem i próbuje komponować pod okiem tutejszych mistrzów tego fachu.
Piotr Wierzbicki (ur. 1935), pisarz, eseista, publicysta. Twórczość skoncentrowana na paru różnych polach: proza, sprawy polskie, muzyka, problemy metafizyczne. W tej ostatniej dziedzinie tryptyk:
Zapis świata (Iskry, 2009)
Boski umysł (Sic!, 2011)
Za gwiazdami (Sic!, 2017)
Happiness lies within you
His Holiness the Dalai Lama has captured the attention and admiration of the world through his wisdom. This jewel of a book offers some of his most helpful insights on daily living, compassion and inner peace.
A timeless collection of advice and teachings from the world's most revered spiritual leader, it will guide you through good and troubled times.
Whoever you are, whatever your beliefs, the Dalai Lama's words have the power to calm and inspire.
Can the worlds of science and philosophy work together to recognise our destructive emotions such as hatred, craving, and delusion? Bringing together ancient Buddhist wisdom and recent breakthroughs in a variety of fields from neuroscience to child development, Daniel Goleman's extraordinary book offers fresh insights into how we can recognise and transform our destructive emotions. Out of a week-long discussion between the Dalai Lama and small group of eminent psychologists, neuroscientists, and philosophers, Goleman weaves together a compelling narrative account. Where do these destructive emotions (craving, anger and delusion, known in Buddhism as the three poisons) come from? And how can we transform them to prevent them from threatening humanity's collective safety and its future?
Zamysł opublikowania tak zakrojonej (jak w tytule) bibliografii dotyczącej warszawskiej szkoły historii idei jest ze wszech miar godny aprobaty i poparcia. Trwające obecnie prace badawcze nad stworzeniem „archiwum” WSHI […] pozwalają […] docenić znaczenie i zasięg oddziaływania na polską humanistykę tego wyjątkowego zjawiska, jakim były w latach 60. XX wieku publikacje tego kręgu uczonych, który dziś występuje pod nazwą WSHI. Oddziaływanie to – dzięki wspomnianym wyżej pracom i licznym dziełom zbiorowym dedykowanym inicjatorom WSHI – zdaje się dziś nasilać, budząc zainteresowanie coraz szerszego kręgu interpretatorów. Może to napawać uzasadnionym optymizmem, że współczesne środowisko warszawskiej (ale też krajowej) humanistyki ma możność utożsamiania się z tradycją, którą chce się chlubić, a którą należy niewątpliwie szeroko propagować.
(z recenzji prof. dr. hab. Jacka Migasińskiego)
Irena Bednarz, niezależny bibliograf profesjonalny; autorka kilkunastu bibliografii specjalnych (literaturoznawstwo, religioznawstwo) wydanych w Polsce i we Włoszech; opracowała katalog „Habemus” dostępny na stronie internetowej Połączonych Bibliotek WFiS UW, IFiS PAN i PTF – 6 t.: pascaliana, derridiana, spinozana, hume’ana, lévinasiana, sartre’iana/de beauvoiriana; od r. 2005 publikuje zbiory wypowiedzi filozofów polskich w monograficznych pokonferencyjnych numerach „Przeglądu Filozoficznego”; współpracuje z Wydawnictwem Naukowym Semper przy sporządzaniu indeksów do prac z zakresu humanistyki polskiej. Ulubione tematy: muzyka klasyczna, film, esperanto.
CZY MOŻNA ZROZUMIEĆ I OCENIAĆ RELIGIĘ, BĘDĄC NIEWIERZĄCYM? CZY DA SIĘ POGODZIĆ TEORIĘ EWOLUCJI Z KREACJONIZMEM? JAK POWSTAJĄ DOŚWIADCZENIA RELIGIJNE?
Wprowadzenie do filozofii religii to kilkakrotnie wznawiana w języku angielskim synteza współczesnej wiedzy na temat filozofii religii. Chad Meister pisze żywym, przystępnym językiem i prowadzi czytelnika krok po kroku przez najważniejsze pojęcia. W dziesięciu rozdziałach prezentuje różnorodność religijną, wychodząc od cech łączących poszczególne wierzenia, takich jak jaźń czy drogi do osiągnięcia zbawienia i jego znaczenie. W interesujący sposób ujmuje zło naturalne (katastrofy) i moralne (wojny), a także relacje pomiędzy nauką i religią oraz wiarą i rozumem.
„Z pewnością jest rzeczą wartościową, jeśli autor przedstawia swoje własne poglądy, argumenty i wnioski dotyczące problemów zarówno kontrowersyjnych, jak i często dyskutowanych w obrębie filozofii religii; nie taki jest jednak mój zamiar. Usiłuję być raczej bezstronny, przynajmniej na tyle, na ile to możliwe w książce, która opisuje tak ekscytujące i kontrowersyjne tematy.”
Chad Meister
Wprowadzenie do filozofii religii
(fragment)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
