Niektórzy nazywają to „geniuszem”. Inni mówią o tym „duch”, „dajmon”, a nawet „anioł stróż”. O ile jednak filozofowie i psychologowie od Platona do Junga zwracali przede wszystkim uwagę na tę fundamentalną esencję naszej indywidualności, nasza nowoczesna kultura odmawia przyjęcia do wiadomości tego, że od urodzenia w każdym z nas znajduje się unikalna, uformowana dusza, która, kształtując nas, sama również jest przez nas kształtowana.
W tej oto niezwykłej bestsellerowej książce James Hillman przedstawia wspaniałą, nową wizję naszego ja, którego nie określają nasze rodzinne relacje ani nasza mentalność ofiary. Czerpiąc przykłady z biografii tak różnych znanych osobistości jak Ella Fitzgerald czy Mohandas K. Gandhi, James Hillman twierdzi, że nasz charakter jest naszym losem/przeznaczeniem, i pokazuje, w jaki sposób nasza dusza, jeśli tylko ma ku temu sposobność, może zaznaczać swoją obecność i domagać się dla siebie uznania już nawet w bardzo młodym wieku. W rezultacie otrzymujemy coś w rodzaju wnikliwie przemyślanej i niezwykle pomocnej mapy drogowej umożliwiającej nam zrozumienie naszej prawdziwej natury oraz otwierającej przed nami oszałamiające spektrum możliwych wyborów – od tego, w jaki sposób wychowujemy nasze dzieci, przez wybór drogi naszej kariery zawodowej, sposób i charakter naszego zaangażowania w relacje z innymi ludźmi, do osiągania jak najlepszych wyników w wybranej przez nas dziedzinie i jak najlepszego radzenia sobie w życiu w naszych nieustannie zmieniających się czasach.
***
[Autor] postuluje wspaniały rodzaj wymagającego i odważnego indywidualizmu, który z pomocą naszego wewnętrznego dajmona (czy może anioła stróża) może zatriumfować nad wszelkimi przeciwnościami losu.
„Washington Post Book World”
Cudowny pokarm dla ducha. (…) Hillman sprawia, że uwalniamy się od wielu naszych łatwych wymówek, fałszywych uogólnień i racjonalizacji, jakimi tak często posługujemy się w życiu codziennym, co uniemożliwia nam poszukiwanie pełniejszego, mającego głębsze znaczenie życia i korzystanie z niego.
„Lexington Herald-Leader”
Czy macie odwagę otworzyć i czytać dzieło człowieka, który odrzucił psychoterapię jako „opium dla ludu”, duszę zaś traktuje jako fenomen, który raczej trzeba przyjąć i pojąć, aniżeli leczyć czy zbawić?
Dziś w bliskiej mi przestrzeni przywództwa, autorytetu, mentoringu pojawia się wyzwanie: „Jak być kimś, żeby móc pozwolić sobie być sobą?”, bo mamy deficyt autentycznych liderów, a takie właśnie prawdziwe przywództwo d z i a ł a. Jak to zrealizować? Co to znaczy „mieć charakter”?
Naprawdę jesteście gotowi zmierzyć się z tymi pytaniami? W takim razie zapraszam do lektury – do spotkania z niezwykłym Autorem tej książki i... ze Sobą.
Jacek Santorski, prof. hon. Szkoły Biznesu PW, dyrektor Akademii Psychologii Przywództwa, prezes firmy doradczej Values
***
James Hillman (1926–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu, uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek, m.in. City and Soul (2006), Archetypal Psychology (2004), A Terrible Love of War (2004) (wyd. pol. Miłość do wojny, 2017), The Force of Character and the Lasting Life (2000) (wyd. pol. Siła charakteru, 2017), Healing Fiction (1994) (wyd. pol. Uzdrawiające fikcje, 2016), The Dream and the Underworld (1979), Re-Visioning Psychology (1975) (wyd. pol. Re-wizja psychologii, 2016), Suicide and the Soul (1964) (wyd. pol. Samobójstwo a przemiana psychiczna, 1996).
Samobójstwo to wyjście z życia czy wejście w śmierć? Czym kieruje się człowiek, który za chwilę z własnej woli odejdzie z tego świata? I co dokładnie stoi za podjęciem decyzji, od której nie ma już odwrotu? Czytamy o samobójstwach indywidualnych i zbiorowych, symbolicznych i emocjonalnych. Dowiadujemy się o kolejnych przypadkach odbierania sobie życia, ale co z tego tak naprawdę rozumiemy? I czy możemy rzeczywiście cokolwiek zrozumieć? W tej książce James Hillman zgłębia doświadczenie samobójczej śmierci; podchodzi do problemu samobójstwa nie od strony życia, społeczeństwa i „zdrowia psychicznego”, lecz od strony relacji ze śmiercią i duszą. Dusza i samobójstwo to fundamentalnie ważne kwestie dla nas wszystkich, zwłaszcza teraz, w XXI wieku. Dusza, gdyż nie da jej się zredukować do genów i chromosomów; samobójstwo, ponieważ mimo kolejnego tysiąclecia nadal związane są z nim głębokie religijne, polityczne i prawne konflikty. Jak pisze Hillman: „trzeba więcej mówić o bardziej ciemnych, mających związek z cieniem aspektach samobójstwa: agresji, zemście, szantażu, sadomasochizmie, nienawiści do ciała. Zachowania samobójcze ujawniają istnienie naszego »wewnętrznego zabójcy«, mówią o tym, kim czy też czym jest ów cień i czego się od nas domaga”. Czterdzieści lat temu to właśnie z pomocą tej książki ten wybitny badacz zainaugurował w psychoterapii tzw. „soul movement”, czyli ruch mający na celu „ponowne odkrycie” ludzkiej duszy, zwrócenie uwagi na jej rolę i znaczenie oraz podkreślenie konieczności „troski o duszę”. Choć została napisana przed wielu laty, ta bardzo mądra i przenikliwa książka Jamesa Hillmana jest dziś niezmiernie wprost aktualna. Zamiast „wyjaśniać” kwestię samobójstwa (i tym samym mieć ją z głowy), autor pomaga czytelnikowi po prostu lepiej ją zrozumieć. Thomas Szasz, wybitny psychiatra i pionier na polu krytyki społecznej
W swoim wielkim bestsellerze Kod duszy James Hillman w cudowny sposób ukazał centralną rolę i znaczenie, jakie w naszym duchowym i emocjonalnym życiu w dzieciństwie i młodości odgrywa nasz charakter i osobowość. Tym razem, w tej oto wspaniałej książce, [74-letni] Hillman uzupełnia swoją analizę ludzkiego charakteru o niezwykle głębokie i rewolucyjnie odkrywcze refleksje odnoszące się do drugiej połowy życia człowieka.
„Aby w pełni się wykształcić i rozwinąć, charakter potrzebuje wielu dodatkowych lat – stwierdza Hillman. – Ostatnie lata naszego życia stanowią potwierdzenie i spełnienie naszego charakteru”. Nagromadzenie wielu różnych doświadczeń nie osłabia ani nie przytępia naszego „ja”, lecz przyczynia się do skoncentrowania esencji naszej istoty, ujawnienia, ukazania w jaśniejszym świetle naszej indywidualnej tajemnicy oraz unikalnej świadomości życia. Hillman prezentuje nam i objaśnia archetypy i mity, które rządzą procesem urealniania się i utwierdzania naszego „ja” w końcowych latach naszego życia.
W Sile charakteru Hillman zabiera nas w fascynującą i niezwykle wzbogacającą wewnętrznie podróż przez trzy etapy starzenia się człowieka: trwanie, czyli pogłębienie istnienia, jakie następuje wraz z wieloma przeżytymi latami; przygotowywanie się do odejścia i odchodzenie; oraz pozostawianie za sobą i jednocześnie po sobie tego, co stanowi wyjątkową spuściznę dla tych, którzy przychodzą po nas. Po drodze zapoznajemy się ze znaczeniem oraz często ukrytymi zaletami następujących w nas w miarę starzenia się fizycznych i emocjonalnych zmian, takich jak osłabienie i utrata pamięci, zaburzenia dawnego rytmu snu i czuwania czy tajemnicze rozbudzanie się i intensyfikowanie wyobraźni erotycznej.
Pełna ponadczasowej życiowej mądrości, przesycona wglądami Hillmana uzyskanymi pod wpływem lektury wielkich tekstów filozoficznych, poetyckich i religijnych, napisana w wyjątkowo jasny i przejrzysty sposób, Siła charakteru jest książką, która, potwierdzając wartość długiego życia, może zmienić nastawienie do jego przeżywania każdego, kto ją przeczyta.
***
„Każda książka Jamesa Hillmana jest niczym łódka z dnem z przezroczystego szkła płynąca po głębokich, ciemnych wodach. Hillman należy do tych autorów, którzy pozwalają nam przyglądać się swojemu umysłowi przy pracy. Zawsze zaprasza nas do tego, byśmy myśleli i zastanawiali się razem z nim. (…) Nikt tak jak on nie potrafi z równym znawstwem dokopywać się nowych, zaskakujących znaczeń wielu różnych używanych od dawna słów. (…) To ktoś, kto nie prezentuje nam wyników badań naukowych i nie zalewa nas potokiem danych statystycznych, nie zasypuje nas lawiną chwytliwych, popularnych haseł i utartych frazesów. Hillman nie pisze poradników czy podręczników, lecz zaprasza nas do dialogu, zachęca do dyskusji. (…) Zadanie, jakie tym razem przed sobą postawił, jest wyjątkowo ważne i znaczące.
Siła charakteru to książka niemal doskonała, nie tylko jeśli chodzi o jej wyjątkową mądrość i przenikliwość, lecz także ogólny ton i rytm, w jakim jest utrzymana”.
„San Francisco Chronicle”
„Bardzo pożyteczna, zalecana lektura. (…) Hillman ukazuje w zupełnie nowym świetle proces starzenia się, odkrywając wzrost i rozwój tam, gdzie inni dostrzegają jedynie schyłek i upadek”.
„Library Journal”
„Książka prowokująca do myślenia. (…) Tchnąc nowe życie w pewien czcigodny koncept, Hillman pomaga nam odkryć na nowo możliwości pogłębionego duchowego rozwoju, jakie wiążą się ze starzeniem się”.
„Publishers Weekly”
***
James Hillman (1921–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu, uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek.
„Właściwe zrozumienie zniewalająco potężnej ludzkiej fascynacji wojną może nigdy nie było równie ważne i istotne co dziś. Miłość do wojny to drastycznie szczera i bezkompromisowa książka na drastycznie niespokojne czasy”. Wojna jest pozaczasową siłą obecną w ludzkiej imaginacji – a także, owszem, w codziennym życiu każdego z nas. Osoby zaangażowane w taki czy inny sposób w destrukcyjną działalność wojny, zarówno jej żołnierze, jak i jej ofiary, odkrywają w sobie, co paradoksalne, niezwykle silne i głębokie poczucie mocy istnienia, bycia żywym, bycia człowiekiem. W niniejszej książce James Hillman, jeden z najbardziej szanowanych i cenionych psychologów doby współczesnej, podejmuje się przeprowadzenia dogłębnego, przełomowego studium nad istotą, esencją wojny, jej psychologicznymi korzeniami i źródłami, a także specyfiką ludzkiego zachowania w warunkach wojny. Wykorzystując listy i relacje żołnierzy, dokumenty z różnych frontów i epok, prace najwybitniejszych ekspertów w dziedzinie wojskowości i historii wojen, a także odwołując się do klasycznych mitów oraz dzieł największych myślicieli, filozofów i pisarzy, takich jak Twain, Tołstoj, Kant, Arendt, Foucault i Levinas, Hillman przeprowadza bardzo szeroko zakrojoną i szczegółową analizę zjawiska wojny, umożliwiając nam fundamentalnie nowe i odkrywcze rozumienie fenomenu równoczesnej fascynacji i awersji, jaką wzbudza w nas wojna. Miłość do wojny to niezwykle ważna książka, nieodzownie konieczna lektura dla każdego, zyskująca na znaczeniu dosłownie z każdym dniem w naszych tak bardzo niespokojnych i pełnych konfliktów czasach. Doskonale skonstruowana i napisana książka, prawdziwe tour de force (…) Niezbędna lektura dla każdego, kto pragnie zrozumieć sens i znaczenie konfliktów oraz związanych z nimi zagrożeń, z jakimi mamy do czynienia we współczesnym świecie. - „San Francisco Chronicle”
Oto książka, która przynosi pociechę i ukojenie wszystkim tym, którzy boją się zestarzeć. Napisana z niezwykłą delikatnością i wyczuciem, obdarza nas mnóstwem głębokich, oświecających wglądów i refleksji. „Los Angeles Times” W swoim wielkim bestsellerze, Kod duszy, James Hillman ukazał w cudowny sposób centralną rolę i znaczenie, jaką w naszym duchowym i emocjonalnym życiu w dzieciństwie i młodości, odgrywa nasz charakter i osobowość. Tym razem, w tej oto wspaniałej książce, [74-letni] Hillman uzupełnia swoją analizę ludzkiego charakteru o niezwykle głębokie i rewolucyjnie odkrywcze refleksje odnoszące się do drugiej połowy życia człowieka. „Aby w pełni się wykształcić i rozwinąć, charakter potrzebuje wielu dodatkowych lat – stwierdza Hillman – Ostatnie lata naszego życia stanowią potwierdzenie i spełnienie naszego charakteru”. Nagromadzenie wielu różnych doświadczeń nie osłabia ani nie przytępia naszego „ja” lecz przyczynia się do skoncentrowania esencji naszej istoty, ujawnienia, ukazania w jaśniejszym świetle naszej indywidualnej tajemnicy oraz unikalnej świadomości życia. Hillman prezentuje nam i objaśnia archetypy i mity, które rządzą procesem urealniania się i utwierdzania naszego „ja” w końcowych latach naszego życia. W książce Siła charakteru Hillman zabiera nas w fascynującą i niezwykle wzbogacającą wewnętrznie podróż przez trzy etapy starzenia się człowieka – trwanie, czyli pogłębienie istnienia, jakie następuje wraz z wieloma przeżytymi latami; odchodzenie czyli przygotowywanie się do odejścia oraz pozostawianie za sobą i jednocześnie po sobie czyli wyjątkowa spuścizna, jaką przekazujemy tym, którzy przychodzą po nas. Po drodze zapoznajemy się ze znaczeniem oraz często ukrytymi zaletami następujących w nas w miarę starzenia się fizycznych i emocjonalnych zmian, takimi jak osłabienie i utrata pamięci, zaburzenia dawnego rytmu snu i czuwania czy tajemnicze rozbudzanie się i intensyfikowanie wyobraźni erotycznej. Pełna ponadczasowej życiowej mądrości, przesycona wglądami Hillmana uzyskanymi pod wpływem lektury wielkich tekstów filozoficznych, poetyckich i religijnych, napisana w wyjątkowo jasny i przejrzysty sposób, Siła charakteru jest książką, która, potwierdzając wartość długiego życia, może zmienić nastawienie do jego przeżywania każdego, kto ją przeczyta. James Hillman (1921–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek.
Wnikliwa analiza psychoanalizy dokonana przez Hillmana, który stawia podstawowe pytanie: „Czego tak naprawdę chce dusza?”. Po czym, z właściwą sobie przenikliwością i humorem odpowiada: „Chce ona fikcji, które uzdrawiają”. W swojej książce przekonuje: „Nasza refleksja musi zwrócić się ku literaturze psychoanalitycznej jako literaturze. Sugeruję niniejszym, iż to właśnie refleksja literacka jest prymarnym trybem umożliwiającym nam rozumienie tam, gdzie jesteśmy pozbawieni wiedzy, nieświadomi, ślepi w odniesieniu do danego przypadku, ponieważ nie dokonaliśmy w nim rozróżnienia jego głównego subiektywnego czynnika – Bogów, którzy są zawsze obecni w naszej pracy analitycznej.” James Hillman (1921–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek. W języku polskim, nakładem wydawnictwa Laurum dotychczas ukazały się „Kod duszy” i „Re-wizja psychologii”.
Jedna z nielicznych książek XX wieku, która rzeczywiście traktuje o psycho-logii, czyli poznaniu, rozumieniu i służbie duszy we wszystkich jej aspektach i odcieniach włącznie z przyrodzoną jej tendencją do patologizowania, którego nie należy interpretować jako choroby i leczyć (czym zajmuje się krytykowana przez Hillmana psycho-terapia), lecz wysoko sobie cenić, szanować oraz traktować jako niewyczerpane źródło fascynującej wiedzy o nas samych.
James Hillman (1921–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego 'heretyka' szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek.
W tej oto niezwykłej bestsellerowej książce James Hillman przedstawia wspaniałą, nową wizję naszego ja, którego nie określają nasze rodzinne relacje ani nasza mentalność ofiary. Czerpiąc przykłady z biografii tak różnych znanych osobistości jak Ella Fitzgerald czy Mohandas K. Gandhi, James Hillman twierdzi, że nasz charakter jest naszym losem/przeznaczeniem, i pokazuje, w jaki sposób nasza dusza, jeśli tylko ma ku temu sposobność, może zaznaczać swoją obecność i domagać się dla siebie uznania już nawet w bardzo młodym wieku. W rezultacie otrzymujemy coś w rodzaju wnikliwie przemyślanej i niezwykle pomocnej mapy drogowej umożliwiającej nam zrozumienie naszej prawdziwej natury oraz otwierającej przed nami oszałamiające spektrum możliwych wyborów – od tego, w jaki sposób wychowujemy nasze dzieci, przez wybór drogi naszej kariery zawodowej, sposób i charakter naszego zaangażowania w relacje z innymi ludźmi, do osiągania jak najlepszych wyników w wybranej przez nas dziedzinie i jak najlepszego radzenia sobie w życiu w naszych nieustannie zmieniających się czasach.
„[Autor] postuluje wspaniały rodzaj wymagającego i odważnego indywidualizmu, który, z pomocą naszego wewnętrznego dajmona (czy może anioła stróża), może zatriumfować nad wszelkimi przeciwnościami losu”.
– „Washington Post Book World”
James Hillman (1921–2011) – amerykański psycholog, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli, uczeń C.G. Junga, dyrektor programowy Instytutu C.G. Junga w Zurychu uważany za najoryginalniejszego „heretyka” szkoły jungowskiej, twórca tzw. psychologii archetypowej; wykładał na Yale University, Syracuse University, University of Chicago i University of Dallas (na którym był współzałożycielem Dallas Institute for the Humanities and Culture); autor ponad dwudziestu książek, m.in.City and Soul (2006), Archetypal Psychology (2004), A Terrible Love of War (2004), The Force of Character and the Lasting Life (2000), Healing Fiction (1994), The Dream and the Underworld (1979), Re-Visioning Psychology (1975), Suicide and the Soul (1964) (wyd. pol. Samobójstwo a przemiana psychiczna, Warszawa 1996).W Polsce kwartalnik „Kronos” (nr 3/2007) opublikował kilka innych krótkich tekstów Hillmana wraz z komentarzami; tłumaczenie jednego z wykładów Hillmana ukazało się w dwumiesięczniku „Gnosis” (nr 6/1993).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
