I znów zachciało mi się napisać kolejną książkę. Ale tak naprawdę - ona pisała się sama. Dyktowała ją egoistyczna konieczność pożegnania się z moją publicznością. Jest w jakimś sensie zamknięciem za sobą drzwi. Ale zanim przekręcę klucz, dziękuję Państwu za to, że byliście w moim życiu wartością najważniejszą i najcenniejszą. Dlatego z ufnością oddaję się w Wasze ręce.""Zofia Kucówna Zofia Kucówna - wybitna polska aktorka, niezwykła osobowość, która talentem i pracą podbiła sceny najlepszych teatrów, opowiada o życiu w teatrze i o teatrze swojego życia.""Szara godzina"" jest jej opowieścią o dzieciństwie spędzonym w Komorowie, pracy na uczelni ze studentami, wieloletniej działalności w ZASP-ie na rzecz Domu Aktora w Skolimowie. Artystka wszystko przeplata anegdotami, opisami zdarzeń z życia prywatnego i zawodowego. ""Nie jest łatwo słowami oddać piękno ludzi, ich znaczenie dla nas, wagę czasu, który przeżyliśmy - a jeszcze trudniej dzięki nim trafić do innych ludzi, w sposób, który ich poruszy. Trzeba mieć zdolność zaczarowywania słów, by żyły nie papierowym, ale prawdziwym życiem, a do tego jeszcze otwarte serce i umysł na ludzi i świat. Zofia Kucówna w Szarej godzinie potrafiła nadać minionym dniom blask autentyczności, choć wokół zmierzcha, a nawet zapadł już zmrok.Twarze zszarzały jak na czarno-białej fotografii, a jednak dzięki słowom Autorki ożywają w nas. Dziś przywykliśmy do krzykliwych i kolorowych zdjęć, nie zdając sobie sprawy, że paradoksalnie, wbrew tym barwom i zgiełkowi, są one martwe. I nieprawdziwe. I męczące. Dlatego z taką radością sięgamy po Szarą godzinę. Po spokój i piękno spojrzenia. Z dystansem i miłością. Po jędrność i wyrazistość słów, harmonijnie złączonych z mądrym pogodzeniem się z otaczającym nas światem.Głębia wyobraźni i pozytywna energia spowodują, że Szara godzina porwie serca czytelników i na pewno nie będą żałowali czasu spędzonego z tą książką."" Tadeusz Zysk, wydawca

Trzeci tom opowieści Jerzego Besali obejmuje okres od narodzenia się chrześcijaństwa do czasów odrodzenia. Poświęcony jest też islamowi. Okres ten był niezwykle ważny dla dziejów ludzkich uczuć, gdyż greckie i rzymskie ideały nieokazywania emocji oraz kojarzenie miłości i współczucia ze słabością zostały przezwyciężone przez naukę miłosierdzia. Nauka Jezusa nakazywała bowiem widzieć w innym człowieku brata i siostrę, bez względu na jego społeczny status, w sensie psychologicznym i socjologicznym była więc rewolucją. W książce Jerzego Besali jak zwykle znajduje się wiele zajmujących przykładów ekspresji i represji uczuć, ukazanych na tle uwarunkowań religijnych, społecznych i intelektualnych epoki. Autor przedstawia spojrzenie ojców i doktorów Kościoła na małżeństwo, miłość, sprawy ciała i seksu, pisze, jak kochano w kalifatach i emiracie Kordoby oraz tureckich wsiach i miastach. Ukazuje tajniki dworskiej miłości oraz pełne okrucieństwa postępki feudalnych władców oraz bezwzględność ich żon, opowiada o pierwszej feministce i zawodowej literatce Christine de Pizan, przyczynach emocjonalnych, kulturowych i duchowych wykolejenia François Villona oraz miłości Abélarda do nastoletniej Heloizy.

Czasami lepiej pozostawić przeszłość w zapomnieniuDla prostytutek z Leather Lane klinika prowadzona przez Hester Monk jest jedynym miejscem, gdzie mogą liczyć na opiekę medyczną i choć chwilową ucieczkę od ciężkiego życia - szczególnie teraz, gdy kobiety coraz częściej stają się ofiarami brutalnych ataków. Wszystko inne schodzi jednak na dalszy plan w obliczu tajemniczej śmierci magnata kolejowego Nolana Baltimore'a w obskurnym domu publicznym. Co ten powszechnie szanowany człowiek robił w takim miejscu? Czy był to nieszczęśliwy wypadek, czy może morderstwo?Tymczasem mąż Hester, prywatny detektyw William Monk, bada możliwość defraudacji pieniędzy w firmie Baltimore'a. Śledztwo zmierza w nieoczekiwanym kierunku. Detektyw odkrywa bowiem, że jego przeszłość, której nie pamięta z powodu amnezji, łączy się z bieżącymi wydarzeniami. By zapobiec nowej tragedii, Monk będzie musiał stawić czoło zapomnianym demonom, nawet jeśli narazi się na utratę wszystkiego co mu bliskie.,,Niewielu następców Arthura Conana Doyle'a potrafi ukazać wiktoriański Londyn z takim bogactwem szczegółów i dbałością o oddanie nastroju"".San Francisco Chronicle

Dramatyczny telefon zmusza Anitę Blake, aby udała się do małej miejscowości w Tennessee, spiesząc z pomocą swemu dawnemu kochankowi Richardowi, oskarżonemu o brutalny gwałt. Richard jest wilkołakiem, ale tę tajemnicę zna tylko Anita. Jeśli nie uda się jej wyciągnąć go z więzienia w ciągu paru najbliższych dni, jego sekret zostanie ujawniony, nadchodzi bowiem pełnia księżyca. Anita uczyni wszystko, aby tajemnica Richarda nie wyszła na jaw, narażając się na starcie z całą zgrają skorumpowanych gliniarzy, dla których ludzkie życie znaczy tyle co nic - w leśnych dołach pełno jest ciał tych, którzy ośmielili się z nimi zadrzeć. Jednak Anita Blake nie jest zwykłą kobietą. Połączona tajemną więzią z Jean-Claudem, Mistrzem Wampirów, nie podda się bez walki, nawet gdy wśród jej przeciwników znajdzie się żądny krwi i ludzkich ofiar demon z piekła rodem??Stawiłam czoło demonowi, mając za cały oręż wiarę i modlitwę. Czy to oznaczało, że Bóg wybaczył mi moje grzechy??.- Anita Blake

Spisana przez Williama Harta Sztuka życia jest pierwszą przeznaczoną dla szerokiego grona odbiorców książką, która szczegółowo opisuje Vipassanę według nauk Śri S.N. Goenki.Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacji. 2500 lat temu została odkryta na nowo przez Gotamę Buddę i była następnie nauczana przez niego jako uniwersalne lekarstwo na powszechne dolegliwości. Początkowo rozkwitała w Indiach, lecz stopniowo uległa zniekształceniom, straciła swą skuteczność i zanikła w k Spisana przez Williama Harta Sztuka życia jest pierwszą przeznaczoną dla szerokiego grona odbiorców książką, która szczegółowo opisuje Vipassanę według nauk Śri S.N. Goenki. Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacji. 2500 lat temu została odkryta na nowo przez Gotamę Buddę i była następnie nauczana przez niego jako uniwersalne lekarstwo na powszechne dolegliwości. Początkowo rozkwitała w Indiach, lecz stopniowo uległa zniekształceniom, straciła swą skuteczność i zanikła w kraju, gdzie się narodziła. Na szczęście sąsiadująca z Indiami Birma zachowała Vipassanę przez tysiąclecia w jej oryginalnej formie. Od 1969 roku jest znów nauczana w Indiach, gdzie znajduje głęboki odzew. Nauczycielem medytacji Vipassana jest Śri Satya Narayan Goenka oraz jego asystenci. Kursy odbywają się regularnie w licznych ośrodkach w Indiach oraz w wielu krajach na całym świecie. Biorą w nich udział osoby pochodzące z wszystkich środowisk społecznych, niezależnie od rasy, kasty, wykształcenia oraz statusu społecznego i materialnego. Przez dziesięć dni uczestnicy kursu mieszkają razem w harmonii, połączeni wspólnym celem przyswojenia tego starożytnego, duchowego skarbu Indii. Vipassana w języku palijskim oznacza wgląd - widzenie rzeczy takimi, jakimi są naprawdę. Nie jest ślepą wiarą ani filozofią i nie ma nic wspólnego z jakąkolwiek zorganizowaną religią lub ruchem religijnym. Jest natomiast metodą praktyczną, możliwą do zastosowania przez każdą przeciętnie inteligentną osobę. Jej celem jest oczyszczenie umysłu, usunięcie napięć i negatywnych uczuć, które sprawiają, że czujemy się nieszczęśliwi. SPOŚRóD WIELU RóŻNYCH rodzajów MEDYTACJI istniejących na świecie w dzisiejszych czasach, metoda Vipassany nauczana przez S.N. Goenkę jest unikalna. Technika ta jest prostym i logicznym sposobem na osiągnięcie autentycznego spokoju umysłu i prowadzenie szczęśliwego, pożytecznego życia. Długo przechowywana przez społeczność buddyjską w Birmie, Yipas-sana nie ma nic wspólnego ze zorganizowanym ruchem religijnym i może być zaakceptowana i stosowana przez wszystkich ludzi, bez względu na ich pochodzenie społeczne czy kulturalne. S.N. Goenka jest emerytowanym przemysłowcem i byłym przywódcą społeczności hinduskiej w Birmie. Urodzony w konserwatywnej rodzinie hinduskiej, od wczesnej młodości cierpiał na wyjątkowo silne migreny. Poszukując sposobu wyleczenia się, zetknął się w 1955 roku z Sayagyi U Ba Khinem, który łączył publiczną funkcję pracownika administracji państwowej wyższego szczebla z prywatną rolą nauczyciela medytacji. Ucząc się Vipassany od U Ba Khina, pan Goenka znalazł metodę, która swoimi efektami wykroczyła daleko poza złagodzenie fizycznych objawów choroby i przekroczyła bariery kulturalne i religijne. W ciągu następnych lat praktyki i nauki pod przewodnictwem nauczyciela Vipassana stopniowo odmieniła jego życie. W 1969 roku pan Goenka został przez U Ba Khina autoryzowany na nauczyciela medytacji. W tym samym roku przyjechał do Indii i rozpoczął tam nauczanie Vipassany. W ten sposób technika wróciła do kraju swego pochodzenia. W państwie nadal rozdartym ostrymi podziałami kastowymi i religijnymi kursy pana Goenki przyciągały tysiące ludzi z wszystkich klas i warstw społecznych. Tysiące osób z Zachodu zachęconych praktyczną stroną techniki również wzięło udział w kursach Vipassany. Pan Goenka sam jest ucieleśnieniem cech Vipassany. To pragmatyk nie tracący kontaktu z rzeczywistością codziennego życia i zdolny rzeczowo sobie z nią radzić, zachowując w każdej sytuacji niezwykły spokój umysłu. Spokojowi temu towarzyszy głębokie współczucie i zdolność empatii z każdą istotą ludzką. A przy tym nie ma w nim ani śladu uroczystej powagi czy dostojności. Ma ujmujące poczucie humoru, które przejawia się w jego nauczaniu. Jego uśmiech i często powtarzane motto: „Bądź szczęśliwy!" na długo pozostają w pamięci uczestników kursu. Jasno widać, że Vipassana przyniosła mu szczęście i że chce się on tym szczęściem podzielić z innymi, pokazując im technikę, która tak wspaniale zadziałała w jego przypadku. Mimo swej magnetycznej osobowości pan Goenka wcale nie ma ochoty być guru, który zamienia swoich uczniów w automaty. Zamiast tego uczy odpowiedzialności za siebie. Prawdziwym testem Vipassany,jak twierdzi, jest zastosowanie jej w życiu. Zachęca medytujących, aby poszli w świat i żyli w nim szczęśliwie, a nie siedzieli u jego stóp. Odrzuca wszelkie objawy oddania, mówiąc uczniom, że powinni być oddani technice i prawdzie, którą znajdą w sobie. W Birmie nauczanie medytacji tradycyjnie jest przywilejem mnichów buddyjskich. Jednak, podobnie jak jego nauczyciel, pan Goenka jest osobą świecką i głową dużej rodziny. Pomimo to jasność jego nauczania i skuteczność samej techniki zyskały uznanie wysokich rangą mnichów w Birmie, Indiach i Sri Lance. Wielu z nich osobiście wzięło udział w kursach przez niego prowadzonych. Aby zachować czystość medytacji, pan Goenka kładzie bardzo duży nacisk na to, żeby nigdy nie stała się ona biznesem. Wszystkie jego kursy i ośrodki medytacji są prowadzone wyłącznie na zasadzie non profit, czyli nie są nastawione na zysk. On sam nigdy nie otrzymuje wynagrodzenia za swą pracę ani bezpośrednio, ani pośrednio. Tak samo pracują jego asystenci — autoryzowani nauczyciele, których upoważnił do prowadzenia kursów w jego imieniu. Rozpowszechnianie techniki Vipassany traktuje wyłącznie jako służbę ludzkości, aby pomóc tym, którzy potrzebują pomocy. S.N. Goenka jest jednym z nielicznych hinduskich przywódców duchowych szanowanych równie wysoko w Indiach co na Zachodzie. Jednak nie szuka rozgłosu. Woli, by informacje o Yipassanie rozchodziły się drogą ustną. Stale też podkreśla, że rzeczywista praktyka medytacyjna jest nieporównanie ważniejsza niż samo czytanie tekstów o medytacji. Z tych powodów jest o wiele mniej znany, niż na to zasługuje. Niniejsza książka jest pierwszą dużą pracą poświęconą jego naukom, przygotowaną pod jego przewodnictwem i za jego zgodą. Publikacja ta opiera się przede wszystkim na wykładach wygłoszonych przez pana Goenkę w trakcie dziesięciodniowego kursu Vipassany oraz, w mniejszym stopniu, na jego artykułach pisanych w języku angielskim. Używałem tych materiałów swobodnie, nie tylko zapożyczając z nich argumentację i sposób przedstawienia konkretnych zagadnień, ale również przykłady wygłoszone podczas wykładów. Często używałem tych samych zwrotów, a nawet całych zdań. Dla osób, które uczestniczyły w kursach medytacji Vipassana prowadzonych według jego nauk, spora część książki zabrzmi znajomo i może nawet będą w stanie zidentyfikować konkretny wykład lub artykuł wykorzystany w różnych częściach tekstu. W trakcie kursu objaśnienia nauczyciela towarzyszą krok po kroku doświadczeniom medytacyjnym uczestników. Tutaj materiał został przeorganizowany na użytek innego odbiorcy — osób, które tylko czytają o medytacji, niekoniecznie ją praktykując. Dla tych czytelników podjęto próbę zaprezentowania nauk tak, jak są one rzeczywiście doświadczane: w logicznym, nieprzerwanym ciągu od pierwszego kroku do ostatecznego celu. Tę organiczną całość najłatwiej zrozumieć medytującym, jednak książka próbuje dostarczyć osobom niemedytującym wglądu w nauki zgodnie z porządkiem, w jakim odsłaniają się one tym, którzy je praktykują. Niektóre fragmenty celowo zachowują styl języka mówionego, aby możliwie wiernie oddać sposób nauczania pana Goenki. Fragmenty owe to opowieści umieszczone pomiędzy rozdziałami oraz pytania i odpowiedzi kończące każdy rozdział — dialogi wzięte z rzeczywistych rozmów z uczniami podczas kursu lub z rozmów prywatnych. Niektóre opowieści dotyczą wydarzeń z życia Buddy, inne pochodzą z bogatego skarbca hinduskich opowieści ludowych, a jeszcze inne z osobistych doświadczeń pana Goenki. Wszystkie opowiedziane są jego słowami, bez najmniejszego zamiaru poprawiania oryginału, tylko z intencją zaprezentowania ich w świeży sposób i podkreślenia ich związku z praktyką medytacji. Historie te rozluźniają poważną atmosferę kursu Vipassany, obrazując główne punkty nauk w sposób, który łatwo zapada w pamięć i stanowi inspirację dla uczniów. Umieszczono tu tylko niewielki wybór spośród wielu historii opowiadanych w trakcie dziesięciodniowego kursu. Cytaty pochodzą z najstarszego i powszechnie akceptowanego zapisu słów Buddy — „Zbioru Kazań" (Sutta Pitaka) — tak jak zostały one zachowane w starożytnym języku palijskim w buddyjskich krajach o tradycji therawady. Aby utrzymać jednakowy styl w całej książce, podjąłem próbę przetłumaczenia od nowa wszystkich fragmentów tutaj cytowanych. Kierowałem się przy tym dokonaniami czołowych współczesnych tłumaczy. Jednak, ponieważ nie jest to praca naukowa, dosłowna dokładność tłumaczenia z pali nie była moim celem. Próbowałem raczej w jasny i prosty sposób przekazać sens każdego fragmentu tak, jak jawi się on medytującym w świetle ich medytacyjnych doświadczeń. Być może interpretacja niektórych słów czy fragmentów wyda się nieortodoksyjna, ale w kwestii objaśnienia istoty sprawy mam nadzieję, że tłumaczenie angielskie przekazuje najbardziej dosłowne znaczenie tekstów oryginalnych. Ze względu na spójność i precyzję, użyte w tekście terminy buddyjskie są podawane w języku palijskim, mimo że w niektórych przypadkach san-skryt mógłby brzmieć dla czytelnika bardziej znajomo. Na przykład palij-skie słowo dhamma jest używane zamiast sanskryckiego dharma, kamnia zamiast karma, nibbana zamiast nirvana, sańkhara zamiast samskara. Aby ułatwić zrozumienie tekstu, słowa palijskie przybierają liczbę mnogą na sposób angielski, czyli przez dodanie „s" na końcu wyrazu. Generalnie użycie słów palijskich ograniczono do minimum, aby uniknąć niejasności. Jednak są one często wygodnym skrótem dla pewnych pojęć obcych myśli Zachodu, które niełatwo zawrzeć w jednym angielskim słowie. Z tego względu użycie palijskiego słowa zamiast długiego angielskiego zwrotu wydawało się w niektórych przypadkach znacznie wygodniejsze. Wszystkie palijskie słowa wydrukowane grubszą czcionką są objaśnione w słowniczku na końcu książki. Technika Vipassana oferuje jednakowe korzyści wszystkim praktykującym, niezależnie od rasy, pozycji społecznej i płci. Aby pozostać wiernym temu uniwersalnemu podejściu, próbowałem unikać języka determinującego jedną płeć. Niekiedy jednak używałem zaimka „on" w odniesieniu do osoby medytującej niezależnie od jej płci. Czytelniczki i czytelnicy proszeni są o potraktowanie tego użycia jako dotyczącego obu płci. Nie zamierzałem wykluczać kobiet lub traktować mężczyzn w uprzywilejowany sposób, gdyż taka stronniczość byłaby sprzeczna z podstawowymi naukami i niezgodna z duchem Vipassany. Jestem wdzięczny wielu osobom, które pomogły przy realizacji tego projektu. W szczególności pragnąłbym dać wyraz mojej głębokiej wdzięczności dla S.N. Goenki za znalezienie czasu, pomimo wielu zajęć, na przeglądanie tej pracy, w miarę jak powstawała, i jeszcze większej wdzięczności za przewodnictwo w okresie, gdy sam robiłem pierwsze kroki na opisanej tu ścieżce. W głębszym sensie, prawdziwym autorem tej książki jest S.N. Goenka, gdyż moim celem było tylko zaprezentowanie jego przekazu nauk Buddy. Wszystkie zalety tej pracy są jego zasługą. Za jakiekolwiek wady ja ponoszę wyłączną odpowiedzialność. Przedmowa do książki Sztuka życia Medytacja Vipassana Sztuka życia Medytacja Vipassana Spis treści: Słowo wstępne (autor: S.N. Goenka) Przedmowa Wstęp Opowieść: Pływaniologia Rozdział l: Poszukiwanie Opowieść: Iść ścieżką Rozdział 2: Punkt wyjścia Opowieść: Budda i naukowiec Rozdział 3: Przyczyna bezpośrednia Opowieść: Nasiono i owoc Rozdział 4: Korzeń problemu Opowieść: Kamienie i masło Rozdział 5: Trening zachowania moralnego Opowieść: Recepta od doktora Rozdział 6: Trening koncentracji Opowieść: Krzywy budyń Rozdział 7: Trening mądrości Opowieść: Dwa pierścienie Rozdział 8: Uważność i równowaga umysłu Opowieść: Nic prócz widzenia Rozdział 9: Cel Opowieść: Napełnianie butelki z olejem Rozdział 10: Sztuka życia Opowieść: Godzina wybiła Dodatek A: Znaczenie vedana w naukach Buddy Dodatek B: Fragmenty z różnych sutt na temat vedana Słowniczek terminów palijskich Przypisy Ośrodki medytacji Vipassana

Wiarygodny przewodnik dla niezamężnych kobiet, który pomaga odróżnić Tego Jedynego od Tego Chwilowego... Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który nie ma przyjaciół - nie będzie potrafił odnaleźć się w sytuacjach intymnych, które są nieodzowną częścią małżeństwa. Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który wciąż trzyma się maminej spódnicy. Dla ciebie już tam miejsca nie będzie. Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który nie potrafi odpowiedzialnie rozporządzać pieniędzmi. Przyczyną większości nieporozumień w małżeństwie są pieniądze - dopóki dług nas nie rozłączy. Nigdy nie poślubiaj mężczyzny, który pozwala ci wchodzić sobie na głowę. Dobrze jest mieć wycieraczkę w domu, byle by nie był nią twój mąż.

Oprawcom na usługach systemu komunistycznego mogło się wydawać, że już zawsze pozostaną bezkarni. Uniewinniani przez kolejne sądy w nowej, demokratycznej Polsce, nigdy nie rozliczeni za popełnione zbrodnie, dożyliby zapewne sędziwego wieku. Pojawił się ktoś, kto wziął sprawiedliwość we własne ręce...Obywatel - człowiek-widmo, który wymierza kary za zbrodnie poprzedniego systemu - zaczął już polowanie. Na celowniku ma kolejnych funkcjonariuszy tzw. Eskadry, specjalnej grupy operacyjno-dochodzeniowej SB, którzy katowali i zabijali członków opozycji solidarnościowej. Politycy, byli esbecy, ludzie mediów - nikt nie jest bezpieczny.Zaniepokojony rząd powołuje specjalny oddział, którego zadaniem jest złapanie Obywatela. Także obawiający się o swe życie byli funkcjonariusze SB rozpoczynają polowanie na zabójcę. Jednakże Obywatela, który jest niczym krzyk sumienia bezradnej Polski, nie da się po prostu uciszyć.Dla jednych jest krwawym mścicielem, dla innych po prostu obywatelem. Kim jest naprawdę?

Jest to opowieść o miłości, ale nie jest to historia romantyczna, bo miłość przegrywa tu z niedojrzałością, rodzinnymi obciążeniami i codziennością. Jest to historia pełna obscenów, ale nie jest to powieść erotyczna, bo seks uczyniony neurotycznym przymusem nie daje spełnienia ani radości. Jest to historia upadku człowieka, ale nie moralitet, bo bohater do końca nie rozumie, co w życiu zrobił źle. Jest to wreszcie dzieło znanego komentatora politycznego, bezlitośnie pokazujące prawdę o III RP - ale zarazem Ciało obce to ostatnia rzecz, jakiej czytelnik spodziewał się po ?prawicowym? publicyście. Współczesna Polska i bohater Ciała obcego są do siebie podobni. Dwoje idealistów - bohater i jego żona - ludzie bez pojęcia o partnerskim współżyciu (również tym seksualnym) biorą się za małżeństwo, podobnie jak ludzie ograniczeni za demokrację. Dla dwojga idealistów wychodzi z tego małżeńska katastrofa porównywalna z tą, jaką dla idei demokracji jest III Rzeczpospolita. Polska i bohater gubią się w wolności. Społeczny i prywatny świat próbują wiązać prowizorycznie sznurkami w niemożliwe figury - układy sadomaso: ktoś kogoś cycka, ktoś komuś zawdzięcza i ktoś ma na kogoś haka. W ten sposób z niewinnego niemożliwego robi się możliwe, ale cyniczne i mafijne. - Manuela Gretkowska Rafał A. Ziemkiewicz (ur. w 1964) - pisarz i publicysta, uznanie zdobył najpierw jako autor opowiadań i powieści fantastycznych (Pieprzony los Kataryniarza, Walc Stulecia, Coś mocniejszego). Bestsellerami stały się jego książki publicystyczne: Polactwo i Michnikowszczyzna, a powieści współczesne Ciało obce, Żywina i Zgred powtórzyły ten sukces. Prowadził, cieszący się rekordową oglądalnością, telewizyjny ?Antysalon?. Obecnie, odsunięty od mediów elektronicznych, pisze w opozycyjnych tygodnikach ?Uważam Rze? oraz ?Gazeta Polska? i w Internecie.

Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać się nadciągająca zima...Wspaniała epopeja Georgea R.R. Martina jest opowieścią pełną intryg, zdrad i politycznych rozgrywek o niezwykłej sile oddziaływania.

Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać Żelazny Tron jednoczył Zachodnie Królestwa aż do śmierci króla Roberta. Wdowa jednak zdradziła królewskie ideały, bracia wszczęli wojnę, a Sansa została narzeczoną mordercy ojca, który teraz okrzyknął sie królem.Zresztą w każdym z królestw, od Smoczej Wyspy po Koniec Burzy, dawni wasale Żelaznego Tronu ogłaszają się królami.Pewnego dnia z Cytadeli przylatuje biały kruk, przynosząc zapowiedź końca lata, jakie pamiętali żyjący ludzie. Najgroźniejszym wrogiem dla wszystkich bez wyjątku może okazać się nadciągająca zima...Wspaniała epopeja Georgea R.R. Martina jest opowieścią pełną intryg, zdrad i politycznych rozgrywek o niezwykłej sile oddziaływania.

Ziściło się nasze marzenie o własnych, samodzielnie uprawianych warzywach. Oto praktyczny, inspirujący i kompetentny poradnik Carol Klein i Royal Horticultural Society. Pod względem smaku i wartości odżywczej nic nie przebije smaku świeżo wykopanej marchwi i chrupiących liści sałaty. W książce Uprawiamy warzywa eksperci RHS wyjaśniają, co należy wiedzieć, aby mieć czterdzieści różnych gatunków warzyw w ogrodzie i w kuchni. Z właściwą sobie energią i entuzjazmem Klein udziela płynących z doświadczenia rad, jak uprawiać zielone przysmaki oraz mniej znane warzywa, takie jak rokietta, czosnek czy fenkuł włoski. Jej przyjazne dla środowiska i nieskomplikowane podejście do uprawy warzyw jest gwarancją sukcesu. Zarówno początkujących, jak i doświadczonych ogrodników zainspiruje wiedza RHS, czyniąca ten poradnik niezastąpionym na półce każdego miłośnika warzywnego ogrodu. Carol Klein przez całe życie pasjonuje się ogrodnictwem. Od dwudziestu pięciu lat prowadzi Glebe Cottage Plants, doskonale prosperującą szkółkę ogrodniczą w Devon. Przez wiele lat brała udział w najważniejszych wystawach kwiatów w Zjednoczonym Królestwie i zdobyła sześć złotych medali na Chelsea Flower Show. Jej cykliczne artykuły oraz programy radiowe i telewizyjne uczyniły ją jednym z najbardziej liczących się ekspertów ogrodniczych w Wielkiej Brytanii. Zawsze chętnie inspirująca innych stała się znaną postacią telewizyjnych programów ogrodniczych, dołączając w 2005 roku do zespołu Gardeners’ World.

Benedyktyńska praca Jacka Tittenbruna wprawiła mnie w głęboki podziw. Od wielu już lat nie trafiłem na dzieło o podobnie encyklopedycznym wręcz zamiarze ? a w dodatku spełnionym. (?) Mogę tylko pogratulować autorowi realizacji ambitnego projektu i pożytku, jaki jego praca niechybnie przyniesie pokoleniu badaczy, no i naszemu wspólnemu rozumieniu fundamentalnej dziedziny życia. - Zygmunt Bauman Studium Tittenbruna jest (w mojej ocenie) pierwszą tak pogłębioną, a zarazem tematycznie najobszerniejszą ze znanych mi przeglądowych refleksji dotyczących styku mechanizmów gospodarczych i zależności społecznych. (?) Praca Jacka Tittenbruna powinna się cieszyć sporym wzięciem wśród socjologów, politologów i ekonomistów, ale również badaczy prowadzących analizy i badania ilościowe z tych dziedzin oraz wszystkich mających ambicje uczenia się rzeczy nowych. - Z recenzji dla Fundacji Nauki Polskiej Tittenbrun nie cofa się przed krytyką dawnych i współczesnych klasyków socjologii, w tym tak wpływowych jak Bourdieu czy Becker czy tak pomnikowych jak Weber lub Marks. Krytykując tych mistrzów, autor nie czyni tego w celu wspinania się po ich plecach; pragnie on zainteresować swymi rozważaniami o złożonych relacjach i interakcjach, walkach o władzę, wpływy, o lepszy i bardziej sprawiedliwy układ stosunków społecznych także niespecjalistycznego czytelnika (studentów i szerszą wykształconą publiczność). - prof. dr S.J. Magala, Erasmus University of Rotterdam O AUTORZE: Jacek Tittenbrun, prof. zw. dr hab., pracownik Instytutu Socjologii UAM, autor około 200 publikacji naukowych, z których ostatnie to wydane w 2011 roku Ownership and Social Differentiation. Understandings and Misunderstandings i Economy in Society. Economic Sociology Revisited.

Druga część trzeciego tomu cyklu Pieśń Lodu i Ognia, który zdobył podziw czytelników i krytyki na całym świecie. Locus uznał tom pierwsz, ""Grę o tron"", za najlepszą powieść fantasy 1997 roku. Tom drugi, ""Starcie królów"", dowiódł słuszności decyzji.

Dlaczego warto być ogrodnikiem? Witold Czuksanow przygotował mnóstwo powodów, pretekstów i prawd, z których najprostsza jest taka, że fajnie jest krzątać się między rabatami, obserwować kwiaty i chrupać marchew świeżo wyrwaną z grządki. W tej książce znany dziennikarz telewizyjny i autor tajniki ogrodnictwa wyjaśnia tak, że chyba prościej już nie można. Warto przeczytać o tym, co i kiedy się sieje, sadzi, pielęgnuje i zbiera, bo ogród to czysta frajda i radość z życia! W żadnym wypadku nikogo nie chcę zanudzić opisywaniem najlepszych sposobów trzymania szpadla podczas przekopywania ogródka. Zależy mi przede wszystkim na tym, by zachęcić do zabawy we własny ogród, opowiedzieć o pięknych i najmniej wymagających roślinach oraz o tym, jak skutecznie zapobiegać różnym przeciwnościom, z którymi każdy z Was będzie musiał się zmierzyć. Dacie radę! Przeczytajcie tylko uważnie wszystko, co napisałem. Mam nadzieję, że mój ogród widziany oczami początkującego ogrodnika będzie piękny, kolorowy i pociągający. A choć to, co opisałem i pokazałem na kartkach książki, nie będzie pachniało i smakowało, to jednak otrzymujecie tyle dobrych rad, że po zakończeniu lektury pozostanie tylko zakasać rękawy i od razu teorię zastosować w praktyce. Będę szczęśliwy, jeśli dzięki tej książce wyhodujecie pierwsze własne kwiaty, owoce i warzywa. Tylko zacznijcie, a z czasem zobaczycie, że to wszystko jest naprawdę łatwe, dobrze nastraja, daje frajdę i pożytek nie tylko Wam, ale i korzyści dla całej przyrody sąsiadującej z Waszym nowym ogródkiem. - Witold Czuksanow

Seanchańscy najeźdźcy opanowują Ebou Dar. Nynaeve, Elayne i Aviendha jadą do Caemlyn, gdzie Elayne ma zasiąść na tronie. Po drodze natrafiają jednak na wroga o wiele groźniejszego niż Seanchanie?Rand składa przysięgę w Illian, że przegna Seanchan, tak jak już to kiedyś zrobił, ale niestety, oznaki szaleństwa pojawiające się wśród Ashamanów skłaniają go do podjęcia decyzji, która może się okazać fatalna w skutkach. Tymczasem zbuntowane Aes Sedai pod wodzą ich młodej Zasiadającej na Tronie Amyrlin, Egwene al?Vere, stawiają czoło armii, która staje im na drodze do Białej Wieży. Egwene jest jednak zdeterminowana obalić uzurpatorkę Elaidę i na nowo zjednoczyć Aes Sedai. Ciągle jeszcze nie wie, jaką cenę przyjdzie jej za to zapłacić...

Oliver Sacks, wybitny angielski neurolog, zawsze interesował się, jak człowiek radzi sobie z chorobami układu nerwowego, co znalazło odzwierciedlenie w jego wielu bestsellerowych książkach, by wymienić tylko Mężczyznę, który pomylił swoją żonę z kapeluszem, Przebudzenia, Wyspę daltonistów i wyspę sagowców i Oko umysłu. Tym razem Sacks zajmuje się problemem ludzi głuchych, a szczególnie ich wysiłkami twórczego adaptowania się do życia z własną ułomnością. W Zobaczyć głos autor pozwala nam poznać nieznany świat głuchych, przedstawia niemedyczny punkt widzenia - niesłyszących postrzega w kontekście etnicznym i kulturowym. REKOMENDACJA: ?W pisarstwie jest równie biegły jak w medycynie, przekracza granice postrzegania, widząc w kalectwie źródło wiedzy o człowieku, o jego życiu. Entuzjazm, z jakim pisze o języku migowym, jest zaraźliwy?. - Peter S. Prescott, ?Newsweek?

Była czarnoskóra. Była piękna. Zniewalała ludzi błyskotliwością umysłu. Wojowniczka, która dziewięć wieków przed naszą erą dała pokój legendarnemu królestwu Saby, krainie złota i kadzidła. Najwspanialszą jej bitwą była jednak ta, w której miłość splotła się z inteligencją. Zagadki były wyzwaniem, jakie rzuciła królowi Salomonowi. Zwyciężona, oddała się mu na trzy cudowne noce. Trzy noce, które wersami Pieśni nad pieśniami na wieczność wpisały się w miłosnej pamięci Zachodu. Historia mówi, że Makeda, królowa Saby, i Salomon, król Judy i Izraela, mieli syna ? Menelika, pierwszego z długiej linii królów afrykańskich. Dzięki przekazom Biblii, Ewangelii i Koranu królowa Saby stała się natchnieniem dla całych pokoleń malarzy, poetów i pisarzy. Teraz na jej spotkanie wyrusza francuski pisarz Marek Halter, który opierając się na najnowszych odkryciach archeologicznych, ukazuje królową Saby jako postać niesłychanie wręcz nowoczesną. Marek Halter to francuski pisarz i malarz, urodzony w 1936 roku w Warszawie. Dzięki pomocy Polaków z rodziną uciekł z warszawskiego getta, przedostał się do ZSRR, skąd w 1946 roku, jako repatrianci wrócili do Polski, a w 1950 roku wyjechali do Francji. Marek Halter jest działaczem na rzecz obrony praw człowieka, zwolennikiem dialogu polsko-żydowskiego, orędownikiem pojednania chrześcijan i Żydów. Wielokrotnie podkreślał rolę, jaką podczas wojny odegrali Polacy ratujący Żydów, jako jeden z pierwszych na zachodzie Europy przypomniał postać Ireny Sendlerowej, otwarcie mówił o polskich zakonnicach ratujących żydowskie dzieci. Należał do tych, którzy na Zachodzie od początku bardzo aktywnie pomagali powstałej w 1980 roku Solidarności. Jest autorem ponad dwudziestu książek, w Polsce ukazały się dotąd między innymi: Ewangelia według Marii, matki Jezusa, Chazarski wiatr, Judaizm ? opowieść dla moich chrześniaków. Oprócz Królowej Saby niebawem nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka ukaże się najnowsza powieść Marka Haltera, Kabalista z Pragi.

Inspirująca i magiczna historia chłopca, który dorasta z zamiarem ocalenia świata przed najgroźniejszym ekologicznym drapieżcą: człowiekiem...""Czego, u diabła, chcecie?"" - warknął Żabiarz do Raffa, kiedy chłopiec wkroczył na teren rzekomego mordercy. W ten sposób zaczyna się saga Mrowisko podążająca śladem elektryzujących przygód współczesnego Hucka Finna, którego trudna miłość do ""dziwnego, pięknego i eleganckiego"" świata mrówek kończy się transformacją jego życia oraz życia mieszkańców hrabstwa Nokobee. Walcząc zarówno z ukąszeniami węży, jak i cyniczną rodziną, której jest wyraźnie nie po drodze z jego przyrodniczą fascynacją, Raff bada dziewicze piękno dzikiego obszaru Nokobee. Czyniąc to, staje się świadkiem niesamowitego powstania i upadku czterech różnych mrówczych kolonii (Kroniki mrówek), których historie stanowią epopeje rozgrywające się na terenach pikników i majówek, a w międzyczasie kończy Harvard i staje się dojrzałym bojownikiem o środowisko naturalne. Rychło przekonuje się, że ""wojna jest genetycznym imperatywem"" nie tylko dla mrówek, ale i dla ludzi...Po części thriller, a po części przypowieść Mrowisko, literacki debiut Edwarda O. Wilsona, jednego z czołowych biologów i przyrodoznawców na świecie, nie tylko przykuwa uwagę czytelnika nagłymi zwrotami akcji, ale pozwala także spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na znaczenie przetrwania w naszym szybko zmieniającym się świecie. ""Triumfalny epos na temat życia autorstwa najwybitniejszego przyrodoznawcy naszych czasów. To Wojna i pokój w środowisku mrówek, agentów nieruchomości i kaznodziejów!"".                                                                                             Jeffrey D. Sachs, dyrektor The Earth Institute

UWAGA!!!Nowe wydanie. Zawiera w jednym tomie dwa składające się we wcześniejszej edycji na ów tom woluminy Smok odrodzony i Kamień łzy.Pojawia się dawno już przepowiadany przywódca, który uratuje świat, a ratując go, jednocześnie zniszczy; zbawca, który oszaleje i zabije wszystkich mu bliskich, rozpoczyna bieg ku swemu przeznaczeniu. Tylko on jest zdolny do dotknięcia Jedynej Mocy, ale nie potrafi jej kontrolować, który nadto nie zna nikogo, kto mógłby go tego nauczyć - żaden bowiem mężczyzna nie potrafił robić tego od trzech tysięcy lat - Rand alThor rozumie tylko tyle, że musi stanąć twarzą w twarz z Czarnym...

dotyczące zdrowia, dobrobytu i szczęścia Codziennie podejmujemy kilka rozmaitych decyzji, począwszy od inwestycji finansowych, wybór szkoły dla naszych dzieci, tego, co jemy, po sprawy, o które chcemy walczyć. Niestety, przeważnie decyzje te są nietrafione. Powodem, jak wyjaśniają autorzy, jest to, że będąc ludźmi, jesteśmy podatni na wszelkiego typu błędy poznawcze, które mogą prowadzić do bolesnych pomyłek. Autorzy zachęcają, abyśmy wkroczyli do alternatywnego świata, który traktuje ludzką omylność jako oczywistość. Przekazują, że poznając, w jaki sposób wszyscy rozważają, możemy tak zaprojektować środowisko, ażeby ludziom łatwiej było wybierać to, co jest lepsze dla nich, ich rodzin i społeczeństwa. Używając barwnych przykładów z najważniejszych aspektów życia, dowodzą, że z dużą uwagą dobrane założenia architektury wyboru mogą być impulsem do podążenia w lukratywnym kierunku, nie ograniczając jednocześnie wolności wyboru. "Jak w większości sytuacji czytasz książkę, która jest zarówno ważna, jak również zabawna, zarówno praktyczna, jak również głęboka? Ten klejnot pomiędzy książek przedstawia najlepszy koncepcja, jaki wydała ekonomia behawioralna. Dzięki niej nasze decyzje będą bardziej trafne, a świat stanie się lepszym miejscem". Daniel Kahneman, laureat Nagrody Nobla z ekonomii