Polskie podręczniki rachunkowości zebrałyby się w obszerną bibliotekę. Nikt jeszcze nie dokonał szczegółowej specyfikacji i analizy merytorycznej ich treści. Wyniki pierwszych badań w tym zakresie, przedstawione w tej monografii, obejmują kilkaset pozycji. Ambicją każdego ośrodka naukowego jest przygotowanie książek dla swoich studentów, a konieczność reakcji na zmieniający się ustrój społeczno-gospodarczy i mnogość regulacji prawnych są podstawową przyczyną szybkiego poszerzania bibliografii z tego zakresu. Te dokonania mają swoje antycypacje, często w odległej przeszłości, sięgającej XVI wieku. W tej monografii chcemy zrekonstruować ten wątek, odwołując się głównie do instruktarzy ekonomicznych (gospodarczych). Literatura agrarna dominowała w Polsce aż do wieku XVIII. Instruktarze ekonomiczne stanowią źródło poznania systemu folwarczno-pańszczyźnianego, relacji społecznych i historii rolnictwa w dawnej Polsce. Pierwszymi, najbardziej znanymi, instruktarzami ekonomicznymi są dzieła Anzelma Gostomskiego i Jakuba Kazimierza Haura. Pokazują one sposób organizacji księgowości pojedynczej i metody ewidencyjne stosowane w folwarkach w dawnej Polsce. Właśnie w nich widoczne są zalążki podwójnej księgowości. W prezentowanej książce próbujemy spojrzeć na przywołane artefakty literatury okiem historyka rachunkowości.
Prezentując problematykę zabójstw dokonywanych przez kobiety w kontekście procesu wiktymizacji, podejmujemy ryzyko powielenia stereotypu kobiety jako ofiary i sprawczyni jednocześnie lub sprawczyni, którą ukształtowały warunki życiowe. Tymczasem należy pamiętać, że kobiety bywają tak samo okrutne jak mężczyźni, na co wskazywać mogą przykłady seryjnych zabójczyń czy czarnych wdów. Przemoc bowiem nie ma płci. Kobiety nie zawsze zabijają pod wpływem emocji, determinacji czy w samoobronie. Zabijają z chciwości, okrucieństwa, nienawiści. Jedyne, co może różnić je od mężczyzn, to brak (a jeśli już, to niesłychanie rzadkie) zabójstw powiązanych z perwersyjnymi potrzebami seksualnymi. W związku z tym niniejsze opracowanie nie jest próbą wyjaśnienia ogólnego mechanizmu popychającego kobiety do dokonania zbrodni. Jest jedynie wycinkiem tej problematyki odnoszącej się do historii przemocy i jej konsekwencji. Historie życia badanych kobiet mogą przybliżyć obraz zbrodni dokonanej wobec osób najbliższych – partnera, dziecka. Nie wszystkie konteksty zbrodni zostaną jednak odkryte.
W prezentowanym tekście ks. prof. Józef Umiński przedstawił sylwetki 67 polskich biskupów, 4 nuncjuszy apostolskich i 3 audytorów nuncjatury w Warszawie i jak sam zaznaczył na wstępie „Rzeczy tu zawarte podaję wyłącznie z pamięci, bez jakichkolwiek znajdujących się w tej chwili pod ręką danych pisemnych lub drukowanych, i według tego, jak mi się w umyśle na podstawie zdobytych różnymi drogami dawniej wiadomości (niekiedy nawet zwykłych plotek, bo i to ma swoje znaczenie) w ciągu lat kilku czy kilkudziesięciu zarysowały”. Nie jest to zatem tekst stricte naukowy, bo nie taki był zamysł autora, ale subiektywna charakterystyka członków polskiego episkopatu z pierwszej połowy XX w. Należy podkreślić, że autor osobiście znał wielu opisywanych duchownych.
Przedkładany czytelnikowi tekst to wyjątkowe i niezwykle ciekawe źródło historyczne. Nie jest to wprawdzie zobiektywizowany zapis faktów, ale osobista, więc obarczona dużą dozą subiektywizmu, ocena członków polskiego episkopatu z pierwszej połowy XX w. Na hierarchów kościelnych możemy spojrzeć oczami zasłużonego badacza historii Kościoła katolickiego w Polsce i „wieloletniego wychowawcy kleru”, poznając przy tym jego osobowość i poglądy. Naszym zdaniem należy docenić szczerość świadectwa ks. prof. J. Umińskiego. Jego stosunek do episkopatu nie jest bałwochwalczy, a dostojników kościelnych nie idealizuje, lecz pokazuje ich z zaletami i wadami, które posiadają zarówno duchowni, jak i świeccy.
Ze Wstępu
Seria Biblioteka Zarządcy Dokumentacji powstała jako forma wymiany myśli naukowej na bardzo aktualny problem, jakim jest współczesna biurowość.
W publikacjach niniejszej serii chcemy zmienić dotychczasową wąską optykę postrzegania biurowości jako głównego „producenta” dokumentacji, sięgającą XIX wieku, na nowoczesną, w której biurowość odgrywa inne bardzo ważne role: zarządcy informacją urzędową, wskaźnika sprawności i skuteczności podmiotu, narzędzia budowania jego wizerunku, także marketingowego.
Biblioteka Zarządcy Dokumentacji jest adresowana do wszystkich osób zainteresowanych kwestiami funkcjonowania współczesnej biurowości, a zwłaszcza do badaczy zgłębiających tajniki biurowości tradycyjnej i nowoczesnej, zainteresowanych kierunkami ich zmian pod wpływem nowoczesnych technologii oraz przemian społecznych.
Chcielibyśmy, aby po książki z naszej serii sięgali archiwiści zaangażowani na stanowiskach związanych z kształtowaniem narastającego zasobu, na których – z racji kontrolowania i uzgadniania instrukcji kancelaryjnych, wykazów akt i instrukcji dot. archiwów zakładowych i składnic akt – ważna i niezbędna jest wiedza o funkcjonowaniu współczesnej biurowości. Życzylibyśmy sobie, aby do naszych publikacji zaglądali archiwiści w instytucjach pełniących funkcję koordynatorów kancelaryjnych, czerpiąc z nich wiedzę użyteczną na co dzień.
Mamy nadzieję, że z naszych opracowań będą też korzystać urzędnicy w poszukiwaniu praktycznych porad, zwłaszcza ci spośród nich, którzy sprawują kontrolę nad czynnościami kancelaryjnymi lub są zobowiązani do przygotowania instrukcji kancelaryjnych, wykazów akt lub instrukcji o organizacji i funkcjonowaniu archiwów bieżących.
Chcielibyśmy, aby z poszczególnych tomów Biblioteki skorzystali także pracownicy firm komputerowych specjalizujących się w opracowaniu programów do elektronicznego zarządzania dokumentacją w instytucji i sięgali po informacje o podstawowych zadaniach biurowości (kancelarii) w instytucji, obiegu dokumentacji nie tylko elektronicznej oraz o zadaniach i roli archiwum zakładowego lub składnicy akt na etapie przechowywania dokumentów.
Bogowie i ludzie. Współczesna religijność w Azji Południowo-Wschodniej to książka poświęcona przede wszystkim codziennym praktykom religijnym będącym wyrazem wiary części społeczeństw azjatyckich. Zamieszczone w zbiorze studia powstały w efekcie przeprowadzonych w ostatnich latach badań terenowych.
Pierwsza część książki, skupiając się na religijnych uwarunkowaniach współczesnej kultury Indonezji, prezentuje fundamenty ideologiczne największego państwa muzułmańskiego na świecie (narodziny Pancasili), narastające napięcia społeczne wywoływane przez coraz głębszy wpływ islamu na życie codzienne mieszkanek Nusantary, rolę kilku odłamów chrześcijaństwa w przemianach kulturowych wybranych grup etnicznych (Toraja z Sulawesi, Dajaków z Borneo, mieszkańców Flores, zwłaszcza z regionu Ngada), podstawy hinduizmu balijskiego, a także omawia najpowszechniejszy wyraz pobożności ludowej, jakim jest składanie ofiar (sesaji), oraz słynny już na całym świecie wayang kulit, jawajski teatr cieni, który wciąż nosi znamiona rytuału. Druga grupa artykułów podejmuje refleksję na temat nieindonezyjskich społeczeństw tytułowego regionu Azji. Zostają przedstawione uwarunkowania historyczno-kulturowe filipińskich krzyżowań, opis stosunkowo młodej wietnamskiej religii cao dai, wreszcie charakterystyka skomplikowanych dziejów najstarszej istniejącej szkoły buddyzmu, jaką jest birmańska therawada.
Dodatkowym wątkiem spajającym wszystkie studia w pewną narracyjną całość, obok prezentacji różnych form pobożności, jest kwestia tożsamości etnicznej (lub narodowej), dla której religia w postkolonialnych społeczeństwach omawianej części świata – i nie tylko tam – ma znaczenie fundamentalne.
Wybrane zagadnienia z genetyki człowieka
Wybrane zagadnienia z endokrynologii człowieka
Wybrane zagadnienia z neurologii człowieka
Charakterystyka okresów rozwojowych człowieka
Wybrane zagadnienia dotyczące żywienia dzieci i młodzieży
Książka "Wychowanie jednostki i wspólnoty do wartościowego życia" nie jest typową antologią pokonferencyjną. Niewątpliwą zaletą tego zbioru rozpraw jest różnorodność prezentowanych podejść do zagadnienia życia wartościowego – zarówno w warstwie metodologicznej, jak i w zasadniczym stosunku do zagadnienia wartości w życiu. Dzięki temu otrzymujemy tom, który prowokuje do refleksyjnego i krytycznego spojrzenia na sprawę wartości obecnych zarówno w sposobie, w jaki prowadzimy poszukiwania badawcze, jak i w ogóle w życiu każdego z nas.
Książka "Wychowanie jednostki i wspólnoty do wartościowego życia" nie jest typową antologią pokonferencyjną. Niewątpliwą zaletą tego zbioru rozpraw jest różnorodność prezentowanych podejść do zagadnienia życia wartościowego – zarówno w warstwie metodologicznej, jak i w zasadniczym stosunku do zagadnienia wartości w życiu. Dzięki temu otrzymujemy tom, który prowokuje do refleksyjnego i krytycznego spojrzenia na sprawę wartości obecnych zarówno w sposobie, w jaki prowadzimy poszukiwania badawcze, jak i w ogóle w życiu każdego z nas.
W ostatnich dwudziestu latach ukazały się liczne przekłady i oryginalne prace polskich autorów dotyczące kwestii płci kulturowej. Pokazują one, że płeć jest ważnym elementem warunkującym tożsamość i sytuację społeczną, a bez wzięcia pod uwagę kulturowych uwarunkowań płci trudno opisać społeczeństwo i mechanizmy nim rządzące.
Przygotowanie próbek do analizy i końcowe oznaczanie izolowanych związków to dwa istotne etapy w każdej procedurze analitycznej. Niedokładności, jakie zostaną popełnione na tych etapach, mogą doprowadzić do niewłaściwych wyników i błędnych informacji dotyczących badanego materiału.
Podręcznik akademicki, który proponujemy, to rozszerzona wersja poprzedniej edycji z 2003 roku. W obecnej formie jest to zestaw siedemnastu ćwiczeń laboratoryjnych związanych z izolowaniem związków chemicznych z próbek stałych, ciekłych i gazowych, oraz jakościowym i ilościowym oznaczaniem tych indywiduów. Większość ćwiczeń w wykazie literatury ma odniesienie do aktualnych aktów prawnych regulujących dopuszczalne ilości zanieczyszczeń w różnorodnych matrycach. Skrypt napisany został przez specjalistów z Katedry Chemii Środowiska i Bioanalityki Wydziału Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, którzy posiadają wieloletnie doświadczenie i dorobek naukowy w zakresie przedstawionych treści nauczania.
Podręcznik ten stanowi niezębną pozycję dydaktyczną dla studiujących chemię środowiska i ochronę środowiska na studiach o profilu ogólnoakademickim oraz praktycznym.
Camino de Santiago wpisało się w krajobraz współczesnej Europy, stając się ważną duchową arterią starego kontynentu. Widok tysięcy osób pielgrzymujących każdego roku do Composteli jest znakiem nie tylko nadziei i radości z tego, że została odzyskana ważna, chrześcijańska tradycja pątnicza sięgająca średniowiecza, lecz także skłania do refleksji naukowej, która z roku na rok staje się bardziej pogłębiona i popularna, również w Polsce. Camino przyciąga uwagę badaczy z rożnych dziedzin nauki, od teologii przez socjologię i geografię po historię, prowokując do stawiania pytań o sens i znaczenie Camino dla konfiguracji kulturowej europy wczoraj i dziś.
[…] Publikacja, którą składamy w życzliwe ręce czytelnika, już w swym tytule Camino Polaco. Teologia – sztuka – historia – teraźniejszość zdradza najważniejsze rysy nowego projektu. To zaproszenie do multidyscyplinarnych poszukiwań, które nie zamkną Camino w prostych skojarzeniach, sprowadzając wszystko do jednego z wymiarów. Stawiamy sobie za cel rzucenie światła na fenomen Camino ze strony historii, historii sztuki, teologii, antropologii, geografii, kulturoznawstwa, muzykologii i wszelkich innych dziedzin tak, aby pokazać całą jego dynamikę i licząc na komplementarność ujęć. Podobnie jak to bywa na samym Szlaku św. Jakuba, tak w przedstawianych o nim badaniach, następuje ciekawa interakcja, odsłaniająca często pomijane przy pierwszym spojrzeniu aspekty. Camino zaskakuje rozległością tematycznych powiązań, o czym świadczy tak wiele tytułów książek, które opisują rutę jakubową w kategoriach „skrzyżowania kultur”, „korzeni humanizmu europejskiego”, „drogi wiary i „wartości”. Dostarczają w ten sposób ważnych narzędzi do interpretacji fenomenu, który wymyka się prostym opisom, pozostawiając zawsze pewien niedosyt.
Część tekstów zamieszczonych w książce została wygłoszona jako referaty podczas konferencji naukowej zorganizowanej w dniach 29-30 maja 2015 roku w Centrum Dialogu im. Jana Pawła II w Toruniu. Większość artykułów powstała jednak jako pokłosie zainteresowań różnych osób zarówno postacią św. Jakuba, jak i dynamicznie rozwijającego się zjawiska pielgrzymowania drogami naznaczonymi obecnością Apostoła.
Resocjalizacja młodzieży uzależnionej oparta na potencjałach" opisuje program resocjalizacji, którego założenia opierają się na podejściu skoncentrowanym na rozwiązaniach (ang. Solution Focused Approach), realizowany w warunkach Całodobowego Młodzieżowego Oddziału Leczenia Uzależnień w Toruniu. Zastosowanie tego modelu w pracy z młodzieżą oznacza specyficzny sposób myślenia zarówno o zmianie oraz naturze ludzkiej, jak i o istocie wszelkich działań pomocowych, zakłada m.in. rezygnację z powszechnie obowiązującego medycznego paradygmatu i przyjęcie nawykowego rozumienia charakteru nałogu.
W ramach resocjalizacji skoncentrowanej na rozwiązaniach nie szuka się mechanizmów spustowych zmiany, źródeł deficytów czy patologii itp. Kluczem jest współtworzenie wraz z klientem nowej rzeczywistość społecznej za sprawą języka. Rozmowy i doświadczenia posłużą zmianie tylko wówczas, kiedy będą sprzyjały otwieraniu nowych możliwości poprzez kreowanie bardziej użytecznych dla klienta interpretacji jego rzeczywistości. Efekt realizowanych oddziaływań resocjalizacyjnych jest więc zależny nie tyle od naszych intencji, ile od wyników procesu reifikacji, sygnifikacji i ekstrapolacji. Chodzi zatem o stworzenie takich warunków w instytucji, aby dawały sposobność do lepszego zrozumienia siebie przez jednostkę w ramach jej społecznych relacji.
W trakcie zrealizowanych badań w działaniu wyodrębniono i opisano z perspektywy procesualnej oraz temporalnej kilka kluczowych elementów: szacowanie i wzmacnianie potencjałów, zasady i dyscyplinę, współpracę z rodzicami oraz strukturę programu placówki, które konstytuują alternatywny program resocjalizacji młodzieży.
Święty Tomasz z Akwinu jest jednym z najwybitniejszych biblistów średniowiecza. Sama nawet liczba jego dzieł biblijnych nas dzisiaj zdumiewa. Napisał on komentarze do wszystkich czternastu listów Pawłowych, szczególnie starannie skomentował Ewangelię Jana, ale pozostawił po sobie również wykład Ewangelii Mateusza oraz Złoty łańcuch komentarzy patrystycznych do wszystkich czterech Ewangelii, a ponadto znaczące komentarze do niektórych ksiąg Starego Testamentu.
Taką obfitość twórczości biblijnej tłumaczy fakt, że w ramach obowiązków profesorskich na uniwersytecie w Paryżu Tomasz prowadził dwa wykłady biblijne tygodniowo, natomiast w latach, kiedy był profesorem w Neapolu, takie wykłady miał nawet codziennie.
Dokonany przez ojca doktora Mariana Hanuska przekład Wykładu Pierwszego Listu do Tymoteusza stanowi kolejny krok w realizacji szczęśliwego zamiaru grupy teologów i mediewistów z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ażeby spolszczyć całe Tomaszowe Corpus Paulinum. Już cztery lata temu ukazał się Wykład Listu do Kolosan. Praca nad przekładem (pierwszym polskim!) i wydaniem następnych tomów tego cyklu jest już podjęta. Toruńscy tomiści wypełniają w ten sposób dotkliwą lukę w teologii polskiej.
Jako bardzo szczęśliwą należy ocenić decyzję Wydawcy, aby polski przekład drukować obok łacińskiego oryginału. Chodzi nie tylko o to, żeby czytelnik miał możliwość weryfikowania trafności przekładu. Korzystając z przekładu, a jednocześnie mając możliwość natychmiastowego spojrzenia na tekst oryginalny, nawet średnio wtajemniczony w Tomaszową łacinę czytelnik może o wiele głębiej wejść w myśl autora, niż gdyby takiej możliwości nie miał.
Jacek Salij OP
Święty Tomasz z Akwinu jest jednym z najwybitniejszych biblistów średniowiecza. Sama nawet liczba jego dzieł biblijnych nas dzisiaj zdumiewa. Napisał on komentarze do wszystkich czternastu listów Pawłowych, szczególnie starannie skomentował Ewangelię Jana, ale pozostawił po sobie również wykład Ewangelii Mateusza oraz Złoty łańcuch komentarzy patrystycznych do wszystkich czterech Ewangelii, a ponadto znaczące komentarze do niektórych ksiąg Starego Testamentu.
Taką obfitość twórczości biblijnej tłumaczy fakt, że w ramach obowiązków profesorskich na uniwersytecie w Paryżu Tomasz prowadził dwa wykłady biblijne tygodniowo, natomiast w latach, kiedy był profesorem w Neapolu, takie wykłady miał nawet codziennie.
Dokonany przez ojca doktora Mariana Hanuska przekład Wykładu Pierwszego Listu do Tymoteusza stanowi kolejny krok w realizacji szczęśliwego zamiaru grupy teologów i mediewistów z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ażeby spolszczyć całe Tomaszowe Corpus Paulinum. Już cztery lata temu ukazał się Wykład Listu do Kolosan. Praca nad przekładem (pierwszym polskim!) i wydaniem następnych tomów tego cyklu jest już podjęta. Toruńscy tomiści wypełniają w ten sposób dotkliwą lukę w teologii polskiej.
Jako bardzo szczęśliwą należy ocenić decyzję Wydawcy, aby polski przekład drukować obok łacińskiego oryginału. Chodzi nie tylko o to, żeby czytelnik miał możliwość weryfikowania trafności przekładu. Korzystając z przekładu, a jednocześnie mając możliwość natychmiastowego spojrzenia na tekst oryginalny, nawet średnio wtajemniczony w Tomaszową łacinę czytelnik może o wiele głębiej wejść w myśl autora, niż gdyby takiej możliwości nie miał.
Jacek Salij OP
Turystyka jest jednym z najszybciej rozwijających się działów gospodarki i niezwykle dynamicznie zmieniającą się dziedziną życia. W społeczeństwach rozwiniętych większość osób korzysta z usług turystycznych, które zaspokajają bardzo zróżnicowane ludzkie potrzeby. Równolegle z szybkimi zmianami cywilizacyjnymi zmieniają się preferencje spędzania czasu wolnego, w tym również wśród uczestników ruchu turystycznego. Wzrastają też ich wymagania związane ze standardem usługi, czy poszukiwaniem nowych produktów turystycznych. Nadążanie za tymi trendami jest sporym wyzwaniem dla osób i przedsiębiorstw zajmujących się turystyką od strony podażowej. Utrzymanie się na rynku wymaga często sporej kreatywności z ich strony. Doskonale ilustruje to znana zasada, sformułowana przez J.W.Goethego, mówiąca, że „kto nie idzie do przodu, ten się cofa”.
W książce, którą czytelnik trzyma w ręku, próbuję ująć problem koncepcji kobiety „zupełnej” i wizerunku postaci kobiet w pismach Cypriana Norwida, uwzględniając kontekst biograficzny poety, a przede wszystkim szeroko pojęte tło socjologiczne, i odsłonić ścisły związek pomiędzy tą Norwidowską kategorią a zmianami społecznymi zachodzącymi w XIX stuleciu. Zestawienie poglądów twórcy dotyczących kobiet z XIX-wiecznym katolicyzmem, XX-wiecznym chrześcijańskim feminizmem oraz filozofią dialogu Józefa Tischnera i Emmanuela Lévinasa pokazuje prekursorski, antycypacyjny charakter myśli poety. Norwid, dzięki stworzeniu kategorii kobiecej „zupełności” i indywidualnemu spojrzeniu na kwestię emancypacji, przekracza XIX-wieczne horyzonty i zbliża się wyraźnie do takiego sposobu oceny tego problemu, jaki wyznacza perspektywa chrześcijańskiego feminizmu i filozofia dialogu. We współczesnych badaniach nad twórczością Norwida ścierają się dwie tendencje: jedna sugeruje czytanie poety na tle XIX-wiecznym, druga – w kontekście antycypacyjnym. W swojej książce natomiast staram się wykazać, że te dwa sposoby lektury są równie cenne.
Czy człowiek współczesny ma jeszcze szansę doświadczyć prawdziwej nudy? Nudy romantycznej, wymagającej wyrwania się z zaklętego kręgu codzienności i stanięcia w ostrym świetle prawdy o nas samych. Nudy koniecznej dla kształtowania się naszej tożsamości, nudy, bez której bylibyśmy tylko kukiełkami w toczącej się od początków ludzkości grze pozorów. Nakręconymi zegarkami, które chodzą, nie wiedząc po co. Manekinami, „pałubami woskowymi, zamkniętymi w budach jarmarcznych”, zmawiającymi sobie, że żyją naprawdę, bojącymi się przerwać kołowrót codziennych zajęć, przerażonymi możliwością usłyszenia ciszy. Nudzący się romantycy żyli autentycznie, nie zgadzali się na czczy spektakl życia, odrzucali miałką, powierzchowną rzeczywistość, nie wyrażali zgody na bycie połowiczne, nie interesowały ich kompromisy. Nuda była ich oknem na świat, dzięki któremu mogli ogarnąć spojrzeniem cały byt. Wsłuchani w ciszę, często byli o krok od nieskończoności. I o krok od nicości.
Dlaczego jedne infografiki są bardziej zrozumiałe i atrakcyjne niż inne? Naszą uwagę przyciągają zwłaszcza fantazyjnie wymodelowane, subtelnie zabarwione, złożone i abstrakcyjne formy graficzne. Tak czasami wyglądają wizualizacje sieciowe, które od ponad dekady są wykorzystywane do przedstawienia skomplikowanych zjawisk i procesów w różnych obszarach życia.
„Dziś, kiedy świat jest zalewany nieustającymi strumieniami informacji, warto sobie uświadomić, że występujemy w nim zawsze w dwóch rolach, a mianowicie jako odbiorcy informacji oraz jako twórcy (generatory), bywa także, iż występujemy w trzeciej roli − jako projektanci form jej prezentowania. Autorka użyła w takim przypadku zręcznego terminu «wizualizator», co może stać się szanowanym zawodem; być może dr Osińska prognozuje powstanie takiego zawodu... W rolach tych […] konieczna jest teoretyczna i praktyczna wiedza na temat funkcji informacji, percepcji informacji, technik jej filtrowania i organizowania oraz sposobów jej reprezentowania (w tym wizualizowania) w różnych mediach oraz na temat technik jej transmisji. Nie jest to jednak wiedza ani łatwa, ani powszechna. Z tego właśnie powodu książka dr Veslavy Osińskiej jest szczególnie cenną pozycją wydawniczą”.
Z recenzji prof. Mieczysława Muraszkiewicza
Książka jest przeznaczona przede wszystkim dla badaczy w zakresie wizualizacji informacji oraz praktyków, reprezentantów każdej dziedziny naukowej, specjalizujących w technikach Infovis (Information Visualiation). Z pewnością skorzystają z niej również osoby wrażliwe na piękno infografiki lub nowicjusze, poszukujący wydajnych sposobów prezentacji dużych zbiorów danych. Pocieszające jest przebijające się w opracowaniu przesłanie, iż zaawansowane metody wizualizacji informacji przygotowały społeczeństwo do ery big data.
Niestandardowe teorie przestrzeni traktują o systemach geometrii i topologii, w których pierwotne pojęcie punktu zastąpione jest przez pojęcie regionu.
Wyrażając się w terminach obiektów, teorie niestandardowe - zwyczajowo określane mianem bezpunktowych - zobowiązują się do istnienia regionów jako elementów ich dziedzin, punkty przenoszą na poziom zbiorów.
We współczesnym świecie turystyka odgrywa znaczącą rolę w wielu dziedzinach życia. Niemal każdy człowiek bierze udział w różnych wyprawach. Zjawisko przestrzennej ruchliwości ludzi, związane z dobrowolną zmianą miejsca zamieszkania, było w ostatnich dekadach, jest obecnie i z pewnością będzie w przyszłości jednym z częściej podejmowanych tematów w badaniach naukowych. Dzieje się tak z kilku powodów. Jednym z nich jest fakt, że turystyka to do dziś zjawisko niezupełnie rozpoznane, wielopłaszczyznowe i wielorako interpretowane przez różnych badaczy: socjologów, geografów, ekonomistów czy specjalistów w zakresie medycyny i fizjoterapii. Jeszcze inny punkt widzenia prezentują praktycy, którzy na co dzień zajmują się organizowaniem wyjazdów turystycznych lub innymi formami obsługi ruchu turystycznego. Kolejnym przyczynkiem do podejmowania badań z zakresu turystyki jest jej dynamiczny rozwój w skali świata oraz postępująca dywersyfikacja usług turystycznych.
Kolejny tom serii, w której systematycznie prezentowane są opracowania żródłowo-analityczne i studia poświęcone zespołowi osadniczemu w Kałdusie oraz regionowi z nim związanemu.
Tym razem zawarto w nim wyniki badań archeologicznych przeprowadzonych z obrębie jednego z trzech cmentarzysk usytuowanych pod Górą św. Wawrzyńca.
Od Redakcji
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
