Książka Literatura i maszyna to rezultat kilkuletnich badań relacji między człowiekiem a urządzeniem, które od momentu rewolucji przemysłowej wyraźnie determinuje nasze zachowanie, nie wyłączając procesu twórczego. Rozważam w związku z tym kilka mniej lub bardziej szczegółowych problemów, uporządkowanych wokół trzech tematów: dyskursu maszynowego, dyskursu o maszynie i dyskursu maszyną. Pierwszy omawiam na przykładzie aktu pisarskiego, kładąc nacisk na uobecnianie się maszyny do pisania w wybranych tekstach Bolesława Prusa i Sławomira Mrożka, a także na opis i charakterystykę wpływu maszyny cyfrowej na powstawanie literatury. Drugi z tematów realizuję w oparciu o artykuły i szkice ogłaszane w XIX-wiecznych czasopismach, „Przeglądzie Technicznym” i „Wszechświecie”. Ich lektura uświadamia wpływ odkryć i wynalazków, szczególnie związanych z energią elektryczną, na sposób postrzegania rzeczywistości oraz sztuki. Ostatni z tematów, dyskurs maszyną, jest opisem znaczenia i funkcji urządzenia jako ważnego elementu wyobraźni pisarskiej. Przedmiotem namysłu czynię wybrane utwory Witolda Gombrowicza, Stanisława Lema, Tadeusza Różewicza oraz teksty rozrywkowe, w tym powieść kryminalną i prozę erotyczną. Tworzą one w książce mozaikę prowokującą czytelnika do dyskusji o XX-wiecznej literaturze.
„Filozofia polityki Quentina Skinnera pozostaje w znacznej mierze niedostępna polskiemu czytelnikowi. Spośród imponującego i szeroko komentowanego dorobku brytyjskiego historyka ukazało się jak dotąd w języku polskim zaledwie kilka prac. Niniejszy tom w interesujący sposób częściowo zapełnienia tę lukę. Po pierwsze, prezentuje przekłady czterech ważkich studiów Skinnera. Po drugie, zawiera szereg komentarzy badaczy odnoszących się do jego wybranych idei. Na uwagę zasługuje fakt, że teksty polskich autorów wyrażają nie tylko aprobatę, ale również krytycyzm wobec niektórych tez protagonisty tomu. W odniesieniu do twórczości Skinnera tak pomyślana publikacja niewątpliwie stanowi istotny materiał źródłowo-krytyczny. Co więcej, dostarcza bardzo przydatnych treści w obszarze filozofii polityki jako takiej”.
Prof. dr hab. Adam Chmielewski
Quentin Skinner – profesor nauk humanistycznych na Queen Mary University of London. Jeden ze współtwórców i głównych przedstawicieli tzw. szkoły z Cambridge w historii myśli politycznej. Autor książek poświęconych metodologii historii i myśli politycznej, w tym trzytomowej pracy Visions of Politics (2002), Reason and Rhetoric in the Philosophy of Hobbes (1996), Liberty before Liberalism (1998; wyd. polskie: Wolność przed liberalizmem, Toruń 2013), Hobbes and Republican Liberty (2008). Jest twórcą dwutomowego dzieła The Foundations of Modern Political Thought, które w 1996 roku zostało uznane przez „The Times Literary Supplement” za jedną ze stu najważniejszych książek XX wieku. Jego prace przełożono na ponad dwadzieścia języków.
Patrząc na statystyki, które ukazują zwiększającą się liczbę rozpadających się małżeństw, zachodzi potrzeba szczegółowego zbadania zjawiska rozwodów. Należałoby poszukać przyczyn będących źródłem konfliktów małżeńskich, które nierozwiązane stają się przyczynami kryzysu związku. Niniejsza publikacja stara się sprostać temu wyzwaniu. Zawiera ona szczegółową analizę poszczególnych konfliktów małżeńskich, które z czasem stały się przyczyną rozpadu związku. Potrzebne informacje zostały pozyskane dzięki szczegółowej analizie i opracowaniu danych dotyczących przyczyn kryzysów małżeńskich na podstawie akt Sądu Biskupiego Diecezji Toruńskiej. Ze względu na fakt, iż większość małżeństw w Polsce zawieranych jest w Kościele katolickim – mają one zatem charakter religijny – w publikacji nie mogło zabraknąć refleksji teologicznej i pastoralnej, ponieważ powiększające się zjawisko nietrwałości związków małżeńskich staje się wyzwaniem dla działań duszpasterskich Kościoła.
Z reguły proces starzenia się populacji rozpatrywany jest w kategoriach problemu, któremu trzeba sprostać. Z całą pewnością starzejąca się populacja generuje nowe wyzwania, nie tylko w wymiarze ekonomicznym, ale i społecznym, kulturowym. Należy jednak uwzględnić w podejmowanych działaniach fakt, że kategoria osób starszych zmienia się w czasie, podlega trendom, których skutkiem jest nie tylko dłuższe życie, ale także zmiana jego stylu. Seniorzy coraz wyraźniej identyfikują indywidualne potrzeby, wyłamują się z ram konwencjonalnych, stereotypowo przypisywanych im zachowań. Choć tradycyjne wartości, np. rodzina, są dla nich w dalszym ciągu bardzo ważne, stają się bardziej aktywni, tworzą dostrzegany sektor konsumentów, o czym świadczy stosowany termin silver economy. Formułowanie założeń skutecznej polityki senioralnej musi te zmiany uwzględniać. Zwłaszcza realizacja szczegółowych zadań administracji publicznej powinna opierać się na wykorzystaniu potencjału osób starszych, co może znacząco obniżyć koszty niekorzystnych procesów demograficznych.
Powieść-humoreska. Środowiskowy żart czy ponadczasowa przypowieść? W murach ruin zamku dzieją się rzeczy intrygujące. Oto nowa proza Jerzego Lesława Ordana. (od wydawcy)
Przyczłapie do bistra „U Jadwigi” z półgodzinnym opóźnieniem, a może nawet z godzinnym, ale przecież nie mogę nie rozumieć – po raz któryś już z rzędu – że nie ze złej woli, ale z wynikłej właśnie okoliczności, którą zaraz mi przedstawi. Ale ja z pewnością nie będę chciał słuchać jego wolniutkiego monologi, więc tylko sapnie raz i drugi albo sapnie i stęknie, i odwróci się do kelnerki, która – już przy nim – będzie się przymilać. Może być piwo, tak, to albo tamto, bo nie ma szczególnej preferencji w kwestii piwnej i może nawet kelnerka to wie, bo przecież nie pierwszy raz tutaj gościmy. Ale ona właśnie napomknie grzeczniutko, skromniutko, żeby zdecydował, czy to lub tamto, bo przecież zasadą jest, że w lokalu tylko konsument ma przywilej wyboru. Więc zdecyduje od niechcenia co do napoju, wszak nie po to się tutaj spotykamy, żeby zatrzymywać się przy takich drobiazgach, lecz by przekazać mi pełną informację o tym, o czym ja już wiem, oczywiście, od momentu, kiedy gorliwie naszeptywał mi w telefonie. Naszeptywał na tyle długo, że powinienem grzać w sobie tę szczególną niecierpliwość, żeby dowiedzieć się o detalach, więc teraz nie rozumie, że ja taki milczący, można powiedzieć – wyjątkowo i nadpoważnie albo nawet, nie daj Boże, jakby przychorzały, ale tego już nie powie głośno, żeby, nie daj Boże, nie zapieklić mnie, bo zdarzało mu się widzieć, jak mogę się zapieklić, chociaż ja akurat mogę tego nie pamiętać…
Skrypt po raz pierwszy został wydany w 2003 roku. Od tego czasu pracownia „Podstaw ochrony wód i gleb” oraz „Ochrony i odnowy wód i gleb” znacząco poszerzyła zakres proponowanych zajęć dydaktycznych. Drugie, uzupełnione wydanie skryptu zawiera opisy 23 zadań/ćwiczeń laboratoryjnych dotyczących problematyki ochrony wód i gleb przed zanieczyszczeniami i odnowy/uzdatniania głównie wód. Skrypt został wzbogacony o 20 procedur analitycznych koniecznych do wykonania proponowanych zadań wraz z elementami walidacji wyników. Przeznaczony jest dla studentów specjalności „chemia środowiska”, studiujących na Wydziale Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Skrypt może zostać również wykorzystany w kształceniu na kierunkach pokrewnych, np. „ochrona środowiska”, „zarządzanie środowiskiem”.
Skrypt został napisany przez pracowników Katedry Chemii Środowiska i Bioanalityki Wydziału Chemii UMK. Od wielu lat są oni cenionymi dydaktykami i naukowcami mającymi znaczny dorobek naukowy oraz praktyczny w zakresie przedstawionych treści nauczania.
Recenzowana książka prezentuje koncepcyjnie dopracowany i spójny model zmiany społecznej na poziomie lokalnym, który może posłużyć jako instrument projektowania działań zorientowanych na upodmiotowienie jednostek, grup i zbiorowości zagrożonych marginalizacją i wykluczeniem. Odnosząc się krytycznie do dominującej obecnie praktyki interwencji kompensacyjnych i receptywnych działań pomocowych Autorka proponuje szerzej wykorzystywać edukację dorosłych w rozpoznawaniu zasobów tkwiących w środowisku i wykorzystywać je dla celów inkluzji społecznej. Książka autorstwa A. Pluskoty ma charakter interdyscyplinarny. Wyrasta z umiejętnego połączenia współczesnej wiedzy pedagogicznej, psychologicznej i socjologicznej. Po opublikowaniu - jak prognozuję - stanie się ważną pozycją na liście lektur socjologów, psychologów społecznych, pedagogów i andragogów. Może być również stosowana w praktyce i stanowić teoretyczne wsparcie dla polityki społecznej wobec środowisk i zbiorowości zmarginalizowanych i zagrożonych społecznym wykluczeniem.
Z recenzji prof. dra hab. Mieczysława Malewskiego
Redaktorzy recenzowanego tomu nie pierwszy raz podejmują tytułową tematykę, gdyż na przestrzeni ostatnich pięciu lat wydali (w zmiennym składzie) już trzy tomy wpisujące się w nurt badań nad funkcjonowaniem cenzury i innych form ograniczeń wolności słowa na ziemiach polskich od XIX do XXI wieku Analiza opublikowanych dotychczas studiów, szczególnie ich skład autorski i rozkład tematyki, pozwalają już teraz stwierdzić, że inicjatywa jest trafna. Redaktorom udało się bowiem pozyskać czołowych polskich badaczy tytułowej problematyki (bibliologów, historyków, prawników i in.) i stworzyć dlań swoiste forum ogólnopolskie. Recenzowany tom wpisuje się bez większych korekt w uprzednio praktykowaną formułę. Zaplanowane do druku studia obejmują bowiem szerokiego spektrum dziejów badanego zjawiska (XIX-XXI wiek) i procentują wiele perspektyw i propozycji metodologicznych.
dr hab. Władysław M. Kolasa
Pod koniec pierwszego dziesięciolecia XXI wieku podnoszenie konkurencyjności i stwarzanie warunków dla rozwoju innowacyjności stają się najważniejszą kwestią zarówno z perspektywy sukcesu indywidualnego podmiotu gospodarczego, jak i całego państwa. Z tego też względu problematyka ta jest przedmiotem zainteresowań ogromnej liczby badaczy, co roku poświęca się jej wiele opracowań naukowych. W związku z tym we wstępie kolejnej pracy dotyczącej tego zagadnienia należy zdać pytania: Czy na rynku wydawniczym jest miejsce dla jeszcze jednej monografii z tego zakresu? Czy praca ta może zyskać zainteresowanie czytelnika? Współczesna gospodarka transformuje się w niespotykanym wcześniej tempie. Jesteśmy świadkami nowych zjawisk gospodarczych, które błyskawicznie zmieniają pozycje konkurencyjne nie tylko poszczególnych przedsiębiorstw, korporacji, ale także całych gospodarek. Wczorajsi potentaci dzisiaj mogą zmagać się z wielkimi problemami. Świadczą o tym mikroekonomiczne przykłady globalnych graczy z sektora finansowego takich jak nieistniejący już Lehman Brothers czy uratowany dzięki ogromnym nakładom z funduszy publicznych AIG. W przypadku sfery makroekonomicznej świadczy o tym na przykład stracona dekada lat dziewięćdziesiątych XX wieku Japonii, uznawanej za jedną z najbardziej innowacyjnych i konkurencyjnych gospodarek epoki powojennej, czy też aktualne problemy Stanów Zjednoczonych, cały czas odgrywających rolę lidera globalnej gospodarki opartej na wiedzy. Fakty te świadczą, że w warunkach niezwykle dynamicznej transformacji niemal każdej sfery współczesnego życia gospodarczego ekonomiści oraz specjaliści z zakresu zarządzania z jednej strony stoją wobec ogromu zagadnień do badania, z drugiej zaś gwarantuje to ciągły popyt na opracowania naukowe z tego zakresu. Z tego względu liczymy, że kolejna pozycja poświęcona problematyce stymulowania innowacyjności i konkurencyjności przedsiębiorstwa w otoczeniu globalnej gospodarki wiedzy zyska zainteresowanie Czytelników zajmujących się badaniami uniwersyteckimi, a także może się okazać interesującą lekturą dla praktyków gospodarczych.
Kolejny tom „Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa" poświęcono polskiemu plakatowi i jego, reprezentującym kilka pokoleń, twórcom - mistrzom i adeptom tej sztuki. „Krzyk ulicy - krzyk pokoleń" to hasło oddające zarówno istotę samego plakatu, jak i podkreślające zmiany, którym plakat podlega w rozumieniu historyczno-kulturowym. Pojęcie „pokolenie" w kontekście plakatu polskiego wydaje się szczególnie istotne ze względu na specyfikę tej dyscypliny w Polsce oraz uwarunkowania historyczne. Mam tu na myśli nie tylko kataklizm II wojny światowej, reżim systemu, zmiany ustrojowe i gospodarcze, ale też przełom obyczajowy, zmiany w mentalności. Polski plakat powojenny stał się wiernym odbiciem historii - lustrem przemian, dokonujących się od ponad 60 lat. W specyficzny sposób wyjątkowość polskich projektów powstałych po 1945 roku podkreśla szumne i wieloznaczne pojęcie „polska szkoła plakatu".
Prawo prasowe definiuje dziennikarzy jako osoby zajmujące się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych, pozostające w stosunku pracy z redakcją albo zajmujące się taką działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji. Jednocześnie ustawa z 1984 roku jasno określa zadania i obowiązki stawiane przed profesją dziennikarską, do których należy m.in. „służba społeczeństwu i państwu” (czyli poświęcenie się im i działalność podporządkowaną ich dobru i interesowi).
Dziennikarstwo przez wiele dziesiątków lat było sposobem zarabiania pieniędzy, ale także swoistym stylem życia i powołaniem. Z różnych kierunków płyną jednak opinie, że czasy misyjnego dziennikarstwa dawno minęły. Współczesny dziennikarz powinien umiejętnie i szybko docierać do faktów oraz dysponować taką techniką pisania, aby informacje zebrane i wybrane były dla odbiorcy strawą łatwą do przyswojenia. Ryszard Kapuściński przyznał: „Żadne koncerny, żadne fabryki samochodów czy ropa naftowa nie przynoszą takich zysków jak handel informacją. To dziś najbardziej dochodowy biznes”. Coraz trudniej pogodzić misję, służbę, społeczne powinności dziennikarza z warunkiem rentowności medium, które go zatrudnia.
Tytuł, którym opatrzono niniejszy tom, odzwierciedla napięcie między sferą posłannictwa, wciąż oczekiwanego od dziennikarzy, a stricte zawodowymi standardami (one też zresztą podlegają dynamicznym zmianom). Niniejszą książką wpisujemy się w potrzebę wszechstronnej analizy profesji dziennikarskiej. Świadomi faktu, że do istotnych przeobrażeń mediów masowych w Polsce doszło po 1989 roku, interesujący nas temat rozpatrywaliśmy w możliwie szerokim przedziale czasowym. Czytelnikom oferujemy opracowania dotyczące polskiego środowiska dziennikarskiego, jednak równie ważne wydały się opisy doświadczeń dziennikarzy zatrudnianych przez media zagraniczne i prezentacje rozwiązań obowiązujących poza naszym krajem.
W trudnych chwilach na polu bitwy Machiavelli widział tylko jeden ratunek. Był nim Ritornare al Segno, „powrót do sztandaru”, czyli przegrupowanie się pod znakiem sztandaru. Z filozofią jest tak samo, wymaga ona przegrupowania się pod znakiem filozofowania w codzienności. W trudnych chwilach powinniśmy powrócić do tego, co było jej początkiem, czyli do codzienności myślenia, filozofowania na co dzień. Wyjście z impasu filozofii wydaje się dlatego jasne: należy zachętę do studiowania filozofii zrównoważyć z zachętą do codziennego myślenia. Zachęcać do filozofii współczesnego człowieka, to przebudzić w nim osobiste odnoszenie się do zjawisk, w które angażowane jest nasze codzienne życie. Jeśli uda się go przekonać, że filozofia to filozofowanie, codzienne dostrzeganie problemów i próby zrozumienia, codzienne zmaganie się o prawdę i wartości, to filozofia będzie miała „królewskich poddanych”.
(Ze wstępu).
Prezentowany przez nas okolicznościowy tom wprowadza w świat pasji i zainteresowań Piotra Hübnera, które bardziej niż cokolwiek innego są w stanie oddać Jego niezwykły charakter. Autorami poszczególnych rozdziałów są współpracownicy oraz uczniowie Profesora, którzy w ten właśnie sposób pragną podziękować za wkład, jaki miał On w ich rozwój. Książka została wzbogacona o materiały biograficzne oraz te związane z drogą naukową Piotra Hübnera. Pojawiają się także Jego wspomnienia spisane w formie anegdot, bo czymże byłaby książka poświęcona Profesorowi, gdyby ich nie zawierała. W efekcie powstała wyjątkowa, jubileuszowa monografia, która stanowi swoisty portret prof. Piotra Hübnera, wykonany przez Jego uczniów oraz współpracowników, a także Jemu dedykowany.
Fragment Wprowadzenia
Beata Bilicka
Słowo wstępne / 11
Karol Springmann
Cyberprzestrzeń wyzwaniem dla katechety / 15
Marcin Idzikowski
Realizacja zadań katechezy na wybranych internetowych stronach katolickich / 53
Beata Bilicka
ePortfolio i WebQuest w szkolnym nauczaniu religii / 87
Adam Kordek
Zastosowanie iPada jako podręcznika do nauki religii / 113
Marta Hankiewicz
Katechizm dla „cyfrowych tubylców” / 145
Adam Kordek
Platforma edukacyjna Apple w szkolnym nauczaniu religii / 163
Noty o autorach / 201
Summary / 203
Książka przybliża Czytelnikowi informacje dotyczące hebrajskiego terminu ruah w Manuskryptach znad Morza Martwego. Oznacza on m.in. Ducha Bożego, wiatr, tchnienie, oddech, ale i ludzką egzystencję, całe spektrum życia duchowego, emocjonalnego. Dokonana w książce analiza umożliwia przyjrzenie się temu, jak między powstaniem Starego i Nowego Testamentu, w czasie obejmującym okres od III w. p.n.e. do I w. n.e., na styku kultur semickiej i helleńskiej kształtowały się poglądy dotyczące szeroko rozumianej pneumatologii, w tym dochodzenia do koncepcji osobowego Ducha Świętego. Dzięki lekturze Czytelnik ma możliwość lepiej poznać mniej znane konteksty tworzenia się antropologii i aksjologii judeochrześcijańskiej.
Theodor Mommsen w 1848 r. opublikował słynny traktat De collegiis et sodaliciis Romanorum. Naszkicowana przez niego sugestywna wizja rzymskich kolegiów, które – tak jak to miały czynić ich średniowieczne odpowiedniki – używały kultu jako parawanu pozwalającego im istnieć i realizować rzeczywiste cele ich członków, bardzo mocno przemawiała nie tylko do dziewiętnastowiecznych humanistów szukających w świecie antycznym odpowiedzi na pytania pojawiające się w związku z przemianami, których byli świadkami i uczestnikami. Jeszcze na początku XXI w. dla wielu historyków zaskoczeniem było stwierdzenie, że stowarzyszenia zrzeszające cultores deorum istotnie wypełniały funkcje o jednoznacznie religijnym charakterze. Niniejsze studium jest próbą wydobycia kolegiów kultowych z cienia mommsenowskich stowarzyszeń pogrzebowych, przywrócenia im roli samodzielnego przedmiotu badań, które pozwolą znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące ich organizacji i składu społecznego, przede wszystkim zaś ukażą ich wielofunkcyjny charakter. Podstawą badań na rzymskimi stowarzyszeniami religijnymi są przede wszystkim dziesiątki tekstów epigraficznych pochodzących zarówno ze stolicy imperium, jak i innych miast rzymskiej Italii.
„Plutarch z Cheronei żył i tworzył w drugiej połowie I i na początku II wieku po Chrystusie, a więc w epoce, którą ładnie i trafnie nazwano „babim latem kultury greckiej”. Nie wydała już ona twórców genialnych, ale w promieniach zachodzącego słońca cieszyła się wspaniałością swojej przeszłości i była z niej dumna. Plutarch jest nieodrodnym dzieckiem tych czasów. Na stałe związał się z Cheroneą, małym, ale jakże sławnym miasteczkiem w Beocji, skąd pochodził. Nie kusiły go metropolie ówczesnego świata. Przedkładał nad nie tę malutką mieścinę, która stałaby się jeszcze mniejsza, gdyby i on ją opuścił, jak zwykł dowcipnie mawiać. Tam żył i działał w otoczeniu rodziny i przyjaciół. Działalność ta polegała głównie na czytaniu i komentowaniu z młodymi, zdolnymi i chętnymi ludźmi pism Platona oraz rozwiązywaniu wielu zagadnień praktycznych, co dawało mu możność kierowania sumieniami swoich słuchaczy. […]
Pismo to jest też dowodem olbrzymiej erudycji Plutarcha, który niemal każdą swoją myśl popiera cytatem z literatury greckiej lub stosowną anegdotą. Jest to najczęściej Homer, który stoi na początku, w środku i na końcu życia każdego chłopca, męża dojrzałego i każdego starca, jak powie współczesny mu retor Dion z Prusy, a dalej zaś Eurypides, a z prozaików Tukidydes i Platon. Musiała to być też erudycja czytelników Plutarcha, którzy w lot identyfikowali te cytaty i anegdoty. Cechowała ona zapewne Kasjusza Juliusa Antiocha Epifanesa Filopapposa, księcia syryjskiego z dynastii Seleucydów, wnuka Antiocha IV, postaci ważnej w życiu kulturalnym i społecznym Aten i Rzymu w czasach Plutarcha, który pismo to mu zadedykował".
Nowa książka z serii „Religia – dawniej i współcześnie” – Czego mogą nauczyć nas Indie i inne pisma to wybór tekstów znanego niemieckiego filologa i orientalisty Friedricha Maxa Müllera, na który składa się m.in. cykl wykładów „Wprowadzenie do nauki o religii”, cztery spośród wykładów o naukowym badaniu religii wygłaszanych w roku 1870 w Londyńskim Instytucie Królewskim oraz pierwszy odczyt z cyklu „Czego mogą nauczyć nas Indie”, pierwotnie przeznaczonego dla elitarnego grona urzędników wchodzących w skład tzw. Brytyjskiej Służby Cywilnej.
Seria pt. Dokumentacja Życia Literackiego Kręgu Londyńskich „Wiadomości” (1945–1981) upowszechnia bezcenne archiwalia redakcyjne najważniejszego literackiego tygodnika polskiej emigracji pojałtańskiej, znajdujące się w zbiorach Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej UMK w Toruniu.
„Książka Aleksandra Madydy ukazuje […] różne wymiary pracy filologa […] i właśnie ta wieloaspektowość warsztatu badawczego stanowi o wyjątkowym charakterze tomu, o jego poznawczej wartości i – co należałoby szczególnie podkreślić – dydaktycznej użyteczności. Czytelnik wraz z badaczem stale przemieszcza się od filologii do antropologii, od tekstologii do folklorystyki, od komparatystyki do krytyki edycji. Uderza rozległość metodologicznych koneksji. […]
Niezwykle doniosłym rysem książki Aleksandra Madydy jest odwaga aksjologiczna, cecha będąca w zaniku we współczesnym literaturoznawstwie, podobnie zanikająca w krytyce literackiej, która coraz częściej, niestety, przybiera postać krytyki »promocyjnej« (w interesie wydawców) czy krytyki »jedynie słusznej« (w interesie opcji politycznych). Profesor Madyda porywająco, a jednocześnie jak najbardziej przekonująco dekonstruuje mit pisarski Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (podtrzymywany przez pewne korporacje medialne) oraz równie precyzyjnie podważa (obala?) mit redaktorski Mieczysława Grydzewskiego (mocno zakorzeniony w legendzie), skrupulatnie demaskuje edytorskie niedostatki opracowania edytorskiego Poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (wyd. II, »Czytelnik«, Warszawa 1974)”.
Z recenzji wydawniczej prof. Zbigniewa Majchrowskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
