Istota pamięci to szczelina istnienia, wskazująca na rozdział między tym, co stanowi wewnętrzny obraz a rzeczywistym pierwowzorem. Tylko nielicznym, nazwijmy ich tu filozofami-artystami, udaje się osiągnąć niemal gnostycki wgląd w istotę rzeczy pamiętania. Tak oto zewnętrzne uzmysłowienie upamiętnionych w myślach form sztuki staje się naszą własnością. Możemy je uzupełniać naszym wyobrażeniem, nadać im odpowiadające nam proporcje, a nawet wpleść rysy naszego charakteru, uczucia, marzenia. Inkarnacja przedmiotu sztuki może przybrać w naszym umyśle nieuchwytne i nieprzewidywalne formy – łańcuchy powiązań. Rupiecie pamięci budują rusztowania sztuki, po których wznosimy się, a któż może temu zaprzeczyć, ku światom możliwym i zasadniczo różnym od naszego. Tym samym zabawa z pamięcią staje się niekiedy niepewnością i ryzykiem. Pierwotny, przypominany materiał sztuki sprawia, że wyłaniają się z niego całkowicie nowe, możliwe byty, słuchowe z obrazu, wzrokowe z muzyki, wyobrażeniowe z myśli, zapachowe z dotyku. Emocjonalna moc pamięci nie jest mechanicznym przypominaniem minionego, lecz twórczym działaniem, przynoszącym nowe formy przy pomocy medium sztuki.
W trakcie lektury tomu Zapomniana sztuka – sztuka pamiętania można odnieść wrażenie podobieństwa teraźniejszości do przeszłości, które tkwi w enigmatycznej tożsamości niezmiennych elementów bytu. W interpretacji takich fenomenów sztuki, jak muzyka, malarstwo, słowo, fotografika, teatr, wyczuwa się ciągłość i pewna wspólność – wiecznie żywą identyczność.
Z recenzji dr. hab. Jacka Prokopskiego, prof. PWr
Praca ma charakter przeglądowo-eksperymentalny. Autor poprawnie identyfikuje lukę w stanie wiedzy i należycie uzasadnia potrzebę podjęcia tego problemu. Wymienionymi w tekście celami badawczymi (nie licząc celu pośredniego) są: opracowanie modelu wpływu skłonności behawioralnych na funkcjonowanie rynku oraz zbadanie, jakie skutki dla rynku miałaby powszechność określonych skłonności behawioralnych wśród uczestników rynku. […] Można zauważyć bardzo dobre rozeznanie Autora w dotychczasowym dorobku dotyczącym poruszanej problematyki. […] Rezultaty poznawcze opracowania stanowią istotny wkład w rozwój nauki, a jednocześnie mogą mieć zastosowanie praktyczne.
Z recenzji dr. hab. Leszka Czerwonki, prof. nadzw. Uniwersytetu Gdańskiego
Książka jest próbą namysłu nad sposobem przenikania tradycji romantycznej do polskich filmów fabularnych lat 1947–1990. Romantyzm jest w tej książce rozumiany jako fenomen historyczny, a zarazem nurt idei i wyobrażeń trwale kształtujących postawy duchowe i artystyczne. Autor poszukuje odpowiedzi na pytania: w jaki sposób reżyserzy filmowi aktualizowali romantyczne idee, dzieła i wizerunki historii oraz jak tradycja romantyczna była postrzegana i modyfikowana w kulturze okresu PRL. W głównej części książki przedstawiono analizy i interpretacje wybranych filmów: A. Wajdy, A. Żuławskiego, W. Hasa, S. Różewicza, T. Konwickiego, G. Holoubka i P. Szulkina. Książka doktora Marcina Marona Romantyzm i kino, rezultat długoletnich przemyśleń i badań autora, stanowi wypełnienie ważnej luki w polskiej wiedzy o filmie. Wiadomo, że tradycja romantyczna – podstawowa dla kultury polskiej XX wieku – stanowi szczególnie ważny kontekst rodzimego kina […]. Można więc było oczekiwać, że prędzej czy później jakiś przygotowany merytorycznie badacz podejmie ten problem na serio, wychodząc od filozoficznych źródeł romantyzmu, określając jego specyficzne miejsce w polskiej tradycji artystycznej i wieńcząc swoje rozważania analizą najważniejszych filmów z tej tradycji się wywodzących. Po lekturze książki Marcina Marona nie mam wątpliwości, że otrzymaliśmy właśnie taką pracę. Powiodło się to dzięki szczęśliwemu połączeniu trojakich kompetencji autora: filozoficznych, filmoznawczych i artystycznych.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Lubelskiego
Praca jest obszernym studium, w którym autor poddał wszechstronnej analizie złożoną antroponimię ludności ruskiej zamieszkałej na historycznych terenach wschodniej Lubelszczyzny, ściślej – na historycznym pograniczu polsko-ruskim. Autor zwraca uwagę za zróżnicowanie terytorialne nazewnictwa osobowego na tym obszarze, pozostające w związku z zasięgami dialektalnymi na badanym terytorium. Przy czym pogranicze zachodnio-wschodniosłowiańskie jest tu rozumiane w odniesieniach historycznych i rozpatrywane od początków wielokierunkowego, wieloetnicznego, wielokulturowego i wielojęzycznego osadnictwa (…). Ze szczególnym uznaniem należy odnotować dobór źródeł będących podstawą materiałową pracy; imponuje zarówno ich ilość, jak i jakość, a także „rozłożenie” w terenie i w czasie. Stanowią je dawne księgi metrykalne wielu parafii unickich z kilku wieków. Oryginalny materiał onomastyczny (antropologiczny) wyekscerpowany na ich podstawie i poddany wszechstronnej analizie daje możliwość nie tylko statystycznego opisu sytuacji w zakresie antroponimii w danych okresach i na danym terenie, ale pozwala uchwycić również tendencje rozwojowe i wszelkie zmiany w miejscowym imiennictwie na przestrzeni kilku wieków. Pozwala więc na uchwycenie dynamiki historycznych zmian, ich kierunków i przyczyn. Autor tę szansę, jaką dają źródła, wykorzystał, podejmując niekiedy stricte socjolingwistyczne interpretacje stwierdzanych na podstawie źródeł faktów zarówno ilościowych, jak i jakościowych.
Prof. dr. hab. Czesław Łapicz
Par sa thématique, la présente publication s’inscrit doublement dans les études théâtrologiques. Premierement, elle se rapporte a l’ouvre dramatique de Jean Anouilh, auteur du XXe siecle qui connaît actuellement un renouveau. [...] Deuxiemement, tout en analysant les pieces d’Anouilh, [...] l’auteure les présente sous un nouveau jour et ouvre de nouvelles pistes de recherches en se concentrant sur la question de la métathéâtralité qui, a la fin du XXe siecle, a fait l’objet de nombreuses études théoriques. L’atout du livre réside donc avant tout dans l’actualité de son approche tant par rapport aux pieces étudiées que par rapport a la réflexion théorique. En associant ces deux plans d’actualité, Sylwia Kucharuk a comblé une lacune dans les recherches sur la dimension métathéâtrale des pieces du dramaturge français. Les analyses précédentes, qui portaient sur la problématique du jeu, se trouvent ainsi complétées d’une nouvelle perspective de recherche, celle du jeu métathéâtral. [...]
Un autre avantage majeur de ce livre est que, pour les besoins de son étude, l’auteure a habilement développé la théorie de la métathéâtralité, tout en puisant dans les récentes réflexions de chercheurs polonais et étrangers et élaborant ainsi les outils méthodologiques adéquats aux analyses qu’elle entreprend. Ses définitions et la typologie qu’elle propose pourront constituer un outil efficace pour les recherches ultérieures dans ce domaine. [...]
Les analyses effectuées par l’auteure permettent enfin d’abolir une opinion courante collée au dramaturge, celle d’etre un auteur de pieces de boulevard, c’est-a-dire légeres, faciles et agréables, et de le réhabiliter au rang des grands dramaturges français du XXe siecle.
Judyta Niedokos, docteur habilité
Recenzowane opracowanie jest dziełem istotnym, wydatnie wzbogacającym literaturę z zakresu prawa karnego materialnego. Na tę ocenę składają się zawartość in formacyjna, oparta na bogatej bazie źródłowej, rzetelność wywodów oraz obiektywny charakter wniosków. Jest to opracowanie ciekawe, korespondujące z aktualnymi potrzebami, cechujące się solidnością , rzetelnością i wnikliwością badawczą. Tytułowe zagadnienie zostało przedstawione w sposób zrozumiały i przystępny. Autorka osadziła swe rozważania na tle dotychczasowego bogatego dorobku doktryny i judykatury. Doniosłość teoretyczna oraz praktyczna rozprawy polega też na tym, że problematyka ta została przedstawiona kompleksowo. Niewątpliwie opracowanie to wypełni lukę w naszej literaturze prawa karnego materialnego. Stanowi bowiem pracę w pełni przydatną zarówno dla teorii prawa, jak i praktyki jego stosowania.
Z recenzji Prof. dr. hab. Ryszarda A. Stefańskiego
Praca ma charakter monografii dojrzałej naukowo, w pełni udokumentowanej empirycznie, rozprawy wnoszącej nowe wartości do teorii ekonomii i polityki gospodarczej. Wydobycie i naświetlenie problematyki phishingu i powiązanie jej z gospodarką żywnościową, a także koncepcji food integrity należy uznać za nowatorskie i odkrywcze. Przedstawiona analiza i ocena rozwiązań systemowych służących prewencji i walce z fałszowaniem żywności wskazuje na wysokie kompetencje autorki do wypowiadania się w tej problematyce. Na uwagę zasługuje wnikliwość i szczegółowość przeprowadzonych analiz i ocen, trafność wnioskowania oraz umiejętne wspieranie własnych wyników badań empirycznych doniesieniami i poglądami innych autorów. Konkluzje, będące efektem własnych przemyśleń autorki, stanowią wkład do nauk ekonomicznych. Stworzona koncepcja polityki bezpieczeństwa żywności w UE oraz polityki przeciwdziałania łagodzenia skutków zafałszowań żywności ma charakter racjonalny i udokumentowany.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. dr. h.c. Mieczysława Adamowicza
Podjęty problem odnoszący się do dyspozycji podmiotowych kobiet z zaburzeniami odżywiania oraz ich powiązań z samooceną jest istotny nie tylko z punktu widzenia psychospołecznego, ale również medycznego i edukacyjnego. Należy mieć na uwadze, jak podkreśla autorka, że zaburzenia odżywiania należą do jednych z najgroźniejszych i postępujących chorób, w przebiegu których występują liczne następstwa somatyczne prowadzące do trwałych zmian w funkcjonowaniu wielu narządów oraz zagrażające życiu. Leczenie zaburzeń odżywiania powinno uwzględniać nie tylko ocenę stanu somatycznego, ale również funkcjonowanie psychospołeczne oraz edukowanie osób chorych, ich rodzin i opiekunów pozarodzinnych. Istotnym atutem pracy jest również jej kompleksowość, albowiem autorka podjęła się analizy wielu aspektów funkcjonowania kobiet z odmienną postacią zaburzenia odżywiania, tj. anoreksją oraz bulimią, co czyni prace pod tym względem nowatorską, albowiem większość publikowanych opracowań dotyczących zaburzeń odżywiania koncentruje się najczęściej na pojedynczych jednostkach chorobowych, nie porównując ich między sobą.
Z recenzji prof. dr. hab. Krzysztofa Stanisława Klukowskiego
Praca stanowi monografię lwowskiego dziennika „Słowo Polskie”, które pełniło rolę politycznego organu prasowego Narodowej Demokracji. Badaniom poddano funkcjonowanie i zawartość dziennika w latach 1918-1928. Cezurą czasową badań należy uznać za uzasadnioną i głęboko przemyślaną, gdyż zaznaczona dekada w historii dziennika oznacza moment wznowienia tytułu i jego obecności na rynku prasy aż do zmiany linii politycznej w 1928 roku. Jednocześnie cezura czasowa uwypukla wydarzenia polityczne – społeczno-kulturowe, wynikające z odzyskania przez Polskę niepodległości. Należy zauważyć, że prasa w tym okresie istotnie decydowała o opinii publicznej w odbudowującym się państwie. Wszystkie partie i ugrupowania polityczne posiadały własne tytuły prasowe, które pełniły rolę propagatora wartości programowych. W tym kontekście „Słowo Polskie” wypełniało następujące funkcje prasy: informacyjną, edukacyjną, integrującą.
Z recenzji prof. dr hab. Iwony Hofman
By odtworzyć zawartość dziennika Autorka wykonała niezwykle pracochłonną czynność badawczą, przeprowadzając bardzo wnikliwie i skrupulatnie kwerendę treści merytorycznej gazety w pierwszej dekadzie okresu międzywojennego. W sumie poddała analizie zawartość 3543 numerów dziennika, czyli 95,1% ogólnej ich liczby. […] Wykonała zatem bardzo czasochłonną i żmudną praca badawczą, nie poprzestając jedynie na przedstawieniu formalnoedytorskiego profilu gazety, ale odtwarzając jednocześnie jej zawartość merytoryczną. W dodatku, prezentując ją w układzie problemowo-chronologicznym, ukazała bogaty i zróżnicowany obraz aktywności dziennikarskiej i publicystycznej, odzwierciedlający ogólnopolskie, a także lokalne życie publiczne oraz jego międzynarodowe uwarunkowania i implikacje.
Z recenzji prof. dra hab. Michała Śliwy
Mariola Tymochowicz zebrała tu publikowane od połowy XIX wieku lodoznawcze i etnograficzne opisy pożywienia codziennego i obrzędowego, wykorzystała materiały z badań terenowych realizowanych przez etnografów po wojnie na obszarze województwa lubelskiego, dotyczących m. in. pożywienia i przechowywanych w rozlicznych archiwach, sama też prowadziła badania na ten temat. W sposób kompleksowy przedstawiła tradycyjne pożywienie chłopskie Lubelszczyzny. Sposób, w jaki to czyni, powoduje, że ta praca będzie interesująca dla badaczy kultury, zwłaszcza etnologów i antropologów, folklorystów, historyków, również dla lokalnych animatorów kultury.
Dr hab. Prof. UŁ Grażyna Ewa Karpińska
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Łódzkiego
W {…} ocenianej pracy dostrzegam jej fundamentalne znaczenie dla rozwoju kilku […] dziedzin badań i terapii. Na tym też oparta jest moja bardzo wysoka ocena jej wartości zarówno poznawczej, jak i aplikacyjnej. Takie połączenie jest niezbyt często spotykane w tradycyjnej humanistyce […]. Wyniki referowane w tej pracy i wyprowadzone z nich wnioski są oparte na badaniach empirycznych, wręcz klinicznych, co w istotny sposób podnosi ich wartość poznawczą, a także ich wiarygodność.
Rozprawę doktorską mgra W. Lipskiego uznaję za wyjątkowo ważną w zakresie kilku dziedzin nauki (a także i terapii) […]. Szczególnie istotne jest przy tym i to, że jest ona oparta na empirycznych badaniach samodzielnie przeprowadzonych, a uzyskane wyniki i wyprowadzone z nich wnioski są wnikliwie opracowane.
Z recenzji prof. dra hab. Tadeusza Zgółki
Autor rozprawy, mgr Wojciech Lipski, jest doskonale obeznany z objawami zachowań językowych w schizofrenii na podstawie własnych, szerokich badań empirycznych. Postawił tezę, że konotacja językowa jest kluczem do interpretacji zaburzeń mowy w schizofrenii.
Rozprawa mgra Wojciecha Lipskiego odznacza się wielce pozytywnymi cechami: prezentuje szeroką refleksję teoretyczną na temat schizofrenii i na temat komunikacji językowej; proponuje oryginalne narzędzie badawcze, skuteczne w interpretacji zebranego materiału; przedstawia dalece prawdopodobną wiedzę na temat procesów zachodzących w umysłach osób chorych, oglądanych przez procesy językowej konotacji; ujawnia prognostyczną moc uzyskanej wiedzy: pozwala ocenić stopień psychozy, i być może, budować terapię.
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Grabiasa
W pracy przedstawiono wieloaspektową analizę funkcjonowania transportu kolejowego w przestrzeni największych polskich obszarów aglomeracyjnych. Efektywnie funkcjonująca kolej, w sytuacji postępującej suburbanizacji i kongestii drogowej, pozwala na dogodne przemieszczanie się osób dojeżdżających z terenów podmiejskich do miejsc pracy w obszarach rdzeniowych, stanowiąc tym samym ważny czynnik warunkujący zrównoważony rozwój danej aglomeracji. Szczególnie pożądany jest tu model komunikacji multimodalnej, opartej na co najmniej dwóch gałęziach transportu, w której potoki pasażerskie kanalizowane są w obrębie zintegrowanych węzłów przesiadkowych, z zastosowaniem różnego typu rozwiązań, m. in. Park&Ride. Prezentowana tematyka wpisuje się w zakres badań dyscypliny geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna.Książka skierowana jest zarówno do naukowców, jak i szerokiego grona praktyków- ekspertów z dziedziny planowania przestrzennego, polityki transportowej i zarządzania transportem publicznym, w tym pracowników instytucji rządowych i samorządowych.
Generalnie należy podkreślić, iż badania monitorujące jakość życia jednostek bezrobotnych winny być niezwykle ważne; posiadanie przez decydentów polityki społecznej oraz społeczności lokalnych informacji o grupach, które przez fakt pozostawienia ich poza marginesem zainteresowań stosownych służb społecznych, podlegają marginalizacji. […] Pozytywną stroną monografii jest jej interdyscyplinarność, wykorzystanie teorii koncepcji psychologicznych, […] biologicznych i medycznych, […] Imponująca jest także interdyscyplinarna literatura […]. Pragnę dodać, iż monografia autorstwa Pana Prof. zw. dra hab. Janusza Kirenki i Pani dr Marleny Dudy jest źródłem informacji dotyczących istotnych wymiarów zjawiska bezrobocia w Polsce. […] W związku z interdyscyplinarnym ujęciem najbardziej fundamentalnych problemów zagrożenia utraty jakości życia ludzkiego […] z powodu bezrobocia praca dostarcza przesłanek empirycznych do praktycznej pracy z bezrobotnymi
prof. zw. dr hab. Krystyna Marzec-Holka Uniwersytet Warszawski
Recenzowana pozycja jest dziełem koncepcyjnie spójnym, ukazującym – moim zdaniem – autentyczny namysł Autorki nad tytułowym zagadnieniem doskonalenia jakości zarządzania szpitalem publicznym, posiadającym walor teoriotwórczy, ale także istotnym dla praktyki zarządzania w ochronie zdrowia. Uzyskane rezultaty mogą stanowić podstawę do dalszych badań nad kosztami niezgodności i ich źródłami. Praca ma zatem walor poznawczy, jak i aplikacyjny.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Igi Rudawskiej
Do mocnych stron monografii należy:
Podjęcie bardzo aktualnej tematyki badawczej, mającej na celu poszukiwanie doskonałości biznesowe szpitali publicznych.
Podjęcie próby opracowania modelu doskonalenia jakości zarządzania szpitalem publicznym wykorzystującego jeden z elementów kosztów jakości – koszty niezgodności.
Rzetelność badań empirycznych
Praca wnosi wkład do teorii organizacji zarządzania, w tym do jakości zarządzania organizacjami. Szczególnie interesujące są jej wyniki badań empirycznych dotyczące szpitali publicznych.
Z recenzji dr hab. Zofii Zymonik, prof. nadzw. PWr
[...] praca jest nowatorska, zarówno pod względem podjętej problematyki badań, jak i prezentowanej koncepcji pracy, a następnie jej realizacji. [...] Atutem pracy jest jasne i umiejętne określenie celu i hipotez badawczych, które sformułowano na podstawie własnej koncepcji badań i bardzo dobrej znajomości literatury, głównie anglojęzycznej. Nowością jest przybliżenie czytelnikowi problematyki związanej z geografią dzieci praz określonym przez autorkę potencjałem populacji dziecięcej na Ukrainie. Nowością jest również ujęcie przestrzenne tych badań. [...] Praca dostarcza wiedzy o niezindeksowanych dotąd zjawiskach i procesach towarzyszących rozwojowi populacji dziecięcej. Przyczyni się do poszerzenia warsztatu badań - szczególnie w zakresie metodycznym. Będzie też pierwszą publikacją, w literaturze przedmiotu badań, prezentującą tak szczegółowe badania dotyczące potencjału populacji dziecięcej.
Z recenzji dr hab. Marii Soi
W warunkach postępujących zmian klimatycznych odporność na ekstrema pogodowe jest niezbędna dla współczesnych (i wydaje się przyszłych) organizacji. W pracy przedstawiono skutki makro i mikroekonomiczne anomalii pogodowych, zaproponowano model odporności organizacji na ekstrema pogodowe oraz podjęto problematykę odbudowy po ich wystąpieniu. Ponadto zaprezentowano wyniki wszechstronnych badań empirycznych dotyczących poziomu odporności polskich organizacji na ekstrema pogodowe, uwarunkowań ich odbudowy po wystąpieniu klęsk naturalnych, stosowanych mechanizmów odporności. Praca reprezentuje najbardziej całościowe i nowatorskie ujęcie kwestii odporności organizacji na ekstrema pogodowe. Ta cecha stanowi o jej unikalności i sprawia, iż może stać się ciekawą lekturą dla wszystkich zainteresowanych tą problematyką.
Dr hab. Radosław Wolniak, prof. PŚ
Logistyka, łącząc nauki ekonomiczne, w tym ekonomię i nauki o zarządzaniu, z naukami technicznymi, jest obszarem interdyscyplinarnym, który nieustannie się rozwija. Liczne badania prowadzone na różnych poziomach zarządzania logistycznego z jednej strony nowatorsko uzupełniają lub czasem zmieniają dotychczasowe koncepcje logistyczne, z drugiej nieustannie wskazują luki zarówno teoretyczne, jak i empiryczne w obszarze problematyki logistycznej. Autorzy, dostrzegając różnorodność podejść do problematyki logistyki odpadów komunalnych, świadomie skoncentrowali uwagę na wybranej przez siebie metodyce doskonalenia procesów logistyki zwrotnej – z wykorzystaniem autorskiej metodyki Gotowości do Zarządzania Systemem Zagospodarowania Odpadów (GZSZO).
Fragment recenzji dr hab.. inż. Marzeny Kramarz, prof. PŚL
Piąty tom z serii „Recepcja mediów” jest poświęcony wpływowi przekazów prasowych, radiowych, telewizyjnych i internetowych na młodzież oraz osoby dorosłe. Ne tę grupową monografię składają się: czternaście autorskich tekstów, wydruki i i płyta z plikami z internetowej publikacji Fundacji „Nowoczesna Polska” w celu popularyzacji edukacji medialnej. Chodzi przede wszystkim o to, aby ułatwić Czytelnikom korzystanie z Katalogu kompetencji medialnych i informacyjnych oraz ze scenariuszy lekcji w każdym miejscu, w którym nie mają dostępu do Internetu. […]
Tom piąty „Recepcji mediów” jest ostatnią z serii monografią wieloautorską dotyczącą zagadnienia badań audytoryjnych, ujmującą aspekt odbioru w odniesieniu do kolejnych grup wiekowych, dlatego został przeznaczony nie tylko dla badaczy recepcji treści ze środków masowego przekazu, ale także dla odpowiedniego pod tym względem środowiska uczniowskiego, studenckiego i nauczycielskiego.
Ze Wstępu
Barbara Boniecka i Anna Granat
Tom Rośliny jest kontynuacją długofalowej zespołowej pracy badawczej, rozpoczętej w środowisku lubelskim w roku 1976 [] i realizowanej z różnym natężeniem do dziś. Cały Słownik zaplanowano na 7 tomów, które będą dotyczyć kolejno (w porządku biblijnego stwarzania świata) następujących działów: I. Kosmos, II. Rośliny, III. Zwierzęta, IV. Człowiek, V. Społeczeństwo, VI. Religia, demonologia, VII. Czas, przestrzeń, miary, kolory.Celem Słownika stereotypów i symboli ludowych jest syntetyczne przedstawienie tradycyjnego obrazu świata utrwalonego w ludowym języku, w folklorze, wierzeniach i obrzędach. Kultura ludowa jest integralną częścią polskiego dziedzictwa narodowego, niesie uniwersalne wartości humanistyczne i estetyczne, stanowiące o naszej wspólnotowej tożsamości. Z uwagi na przemiany współczesnego modelu życia i odchodzenie w przeszłość chłopskiej formacji kulturowej, dla zachowania ciągłości pokoleniowej ważne jest jej udokumentowanie i ocalenie od zapomnienia.
W literaturze przedmiotu popularne jest stanowisko zakładające, iż nie sposób przed drugą połową XVIII wieku znaleźć wyrażeń takich jak „prawa ludzkie” czy też „prawa człowieka”. Ponadto znaczna część badaczy przyjmuje, że koncepcja praw człowieka rozwijać się zaczęła, począwszy od walk burżuazji z monarchią absolutną. Wskazuje się przy tym na takie dokumenty, jak Habeas Corpus Act (1619) czy Bill of Rights w Wielkiej Brytanii, amerykańską Deklarację niepodległości (1776) i Konstytucję (1791), a w końcu francuską Deklarację Praw Człowieka i Obywatela (1789). Niektórzy z autorów cofają się dalej w przeszłość i uznają, że pierwszy dokument, który dotyczył problematyki, dziś określanej jako prawa człowieka, to angielska Magna Carta z 1215 roku. Niezależnie od tego, czy interpretacja taka znajdzie uzasadnienie, warto pamiętać, że analiza rozwoju określonej idei obejmować może nie tylko próbę odnalezienia bezpośredniego jej wyrażenia, ale również próbę (podjętą w tej pracy) odpowiedzi na pytanie o źródła (czy też raczej pierwociny, by użyć terminologii K. Opałka i W. Osiatyńskiego), które na kształt idei bezpośrednio wpływały.
Z Wprowadzenia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
