Opracowanie jest poświęcone relacjom dzieci w wieku przedszkolnym na temat różnych przejawów życia: świadomości własnej płci i seksualności, wiary w Boga i odniesień do ludzi Kościoła, rozumienia czasu i językowych sposobów jego ujmowania, postrzegania ludzi dorosłych, własnego początku, stanu aktualnego i przyszłości, rywalizacji z innymi dziećmi oraz przejawów dziecięcego myślenia. W wypowiedziach dzieci Autorka szuka odpowiedzi na pytania dotyczące tego, jak i na jakich podstawach kształtuje się wiedza dziecka o nim samym i o świecie, w którym żyje. Na drugim niejako planie obserwacji znajduje się problem języka, warstwa językowa wypowiedzi dziecięcych. Tak opisana perspektywa opisu ze względu na postawione przez Autorkę cele jest ze wszech miar funkcjonalna i godna akceptacji. Biorąc pod uwagę sposób prezentacji, język i styl pracy oraz przede wszystkim bogaty materiał w postaci wypowiedzi dziecięcych, na których zresztą opiera się cała publikacja, powinna spotkać się z żywym zainteresowaniem rodziców i opiekunów dzieci, nauczycieli przedszkola, pedagogów i wychowawców.
Z recenzji Prof. dr. hab. Józefa Porayskiego-Pomsty
W monografii został poruszony istotny problem z punktu widzenia socjologicznego, psychologicznego, kulturoznawczego, jak również pedagogicznego. O oryginalności przedłożonych badań świadczy właśnie próba podjęcia aspektu pedagogicznego poruszanego tematu. […] Problem zmian w systemach wartości i stylach życia Polaków na obczyźnie rzadko poddawano analizie pedagogicznej. Nie znajdujemy też w literaturze przedmiotu rekomendacji odnośnie do promowania aktywności na rzecz pozytywnego i zdrowego stylu życia oraz zapobiegania zjawisku anomii wśród polskich emigrantów. […] Opracowanie jest interesujące, a treści ważne, wnoszące nowe obszary poznawcze, co stanowić będzie istotną zachętę dla badaczy, studentów z dziedziny nauk społecznych (pedagogów, psychologów politologów itd.) do dalszych eksploracji tego problemu.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Kromolickiej
Monografia jest opracowaniem oryginalnym, mającym charakter nowatorskich badań empirycznych dotyczących przejścia byłych wojskowych na rynek pracy po zakończeniu służby wojskowej. Tym samym wnosi wiele wartościowych elementów do dotychczasowej wiedzy związanej z możliwościami konstruowania własnej przyszłości i ścieżki „drugiej kariery” zawodowej przez byłych żołnierzy w środowisku cywilnym, a także posiadanego przez nich potencjału tranzycyjnego stanowiącego istotny czynnik warunkujący powodzenie w realizacji tych planów. Biorąc pod uwagę bogactwo treści, pogłębione analizy i ukazane zależności między badanymi zmiennymi, stanowi cenne źródło wiedzy zarówno dla środowiska wojskowego, a zwłaszcza osób kreujących politykę kadrową w wojsku, organizatorów pomocy rekonwersyjnej, jak i dla doradców zawodowych oraz analityków rynku pracy w środowisku cywilnym.
Z recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Żegnałka
Monografia wnosi nowatorski wkład w rozumienie kwestii bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej oraz implikacji nowych projektów infrastruktury gazociągowej w Europie. Wkład ten odnosi się tak do sfery poznawczej, jak i utylitarnej. Jego zakres wskazuje na użyteczność sformułowanych wniosków w zakresie teorii, dydaktyki oraz praktyki. Na wysoką ocenę monografii wpływa również jej użyteczność dydaktyczna zwłaszcza dla kierunków bezpieczeństwo międzynarodowe, bezpieczeństwo wewnętrzne oraz administracja. Publikacja charakteryzuje się naukowym podejściem do prezentowanych rozważań. Czytelnicy pracy mają możliwość poszerzenia własnego zasobu wiedzy na ten temat.
Z recenzji dr. hab. Ivana Pankevycha, prof. UZ
Przeznaczony dla studentów kierunków biologicznych skrypt do ćwiczeń Praktikum z hodowli komórek i tkanek wyjaśnia podstawy teoretyczne oraz praktyczne aplikacje hodowli w warunkach in vitro. Opisano w nim w przejrzysty i przystępny sposób metody prowadzenia hodowli, eksperymentów z ich wykorzystaniem oraz możliwości zastosowania układów in vitro w różnych dziedzinach nauki.Skrypt jest doskonałą pozycją dla każdego, kto chce zgłębić tajniki pracy opartej na hodowlach in vitro, które w ostatnich latach cieszą się coraz większą popularnością w badaniach podstawowych, próbach wyjaśnienia procesów patologicznych i chorobowych, opracowywania nowych leków i terapii oraz niektórych dziedzinach medycyny, jak transplantologia czy medycyna regeneracyjna.
Temat podjęty przez autorkę posiada nie tylko wymiar teoretyczny, ale też praktyczny. Poszerza on wiedzę specjalistów z zakresu procesów komunikowania publicznego, teorii polityki, wywierania wpływu na zachowania polityczne obywateli oraz działań komunikacyjnych odnoszących się do mechanizmów mobilizacyjnych – stosowanych z wykorzystaniem możliwości, jakie oferuje komunikacja internetowa, poprzez którą podmioty wpływają na świadomość społeczną. Jest to szczególnie istotne w sytuacjach, kiedy oczekuje się od obywateli zasadniczych rozstrzygnięć dotyczących tego, jakie działania i inicjatywy podejmą, komu zaufają w sferze publicznej, a następnie – czy i jak będą legitymizować dokonane przez nich wybory.
Z recenzji prof. dr hab. Teresy Sasińskiej-Klas
Na kogo pada światło z kaganka niesionego przez uskrzydloną Psyche? Na pewno na tych, którzy szli po drogach historii psychologii, jak wspomniani w tym tomie Kazimierz Twardowski, Władysław Sterling, Stanisław Mateusz Studencki, Herman Witkin, Stefan Szuman, Charlotte Bühler czy Jerzy Siuta, ale także na tych, którzy wkroczyli na jej bezdroża, jak choćby początkujący w roli analityka Sigmund Freud czy też – w roli hipnotyzera – Wacław Radecki.
(fragment Posłowia)
Krzysztof Rojek napisał pracę poświęconą dyskutowanemu również w Polsce problemowi wolności, ale dyskutowanemu raczej w perspektywie analiz prowadzonych przez myślicieli anglosaskich, nieuwzględniających rozwiązań nawiązujących do Kanta. Temat pracy pokazuje już wyraźnie, że Autor chce porównać dwa typy rozumienia determinizmu, odwołujące się do dwóch odmiennych tradycji filozoficznych. […] Temat dysertacji należy uznać za dobrze sformułowany i wart wysiłku badawczego. Takie sformułowanie tematu potwierdza ogromną wiedzę Autora z zakresu filozofii wolności, który nie boi się podjąć analizy niezwykle złożonego problemu. […] Docenić trzeba nade wszystko to, że pan Krzysztof Rojek, podejmując się analizy tak złożonego tematu, musiał mieć świadomość istniejących ograniczeń, co jednak w żaden sposób nie zraziło go do jego podjęcia. Zarazem jest to taki temat, który otwiera Autorowi pole do dalszych studiów nad dziejami problemu determinizmu. Chciałbym przede wszystkim podkreślić zdolność Autora do postrzegania filozofii przez pryzmat problemów filozoficznych, co uznaję za najbardziej wartościową perspektywę przeprowadzonych badań.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Andrzeja Norasa
Istota pamięci to szczelina istnienia, wskazująca na rozdział między tym, co stanowi wewnętrzny obraz a rzeczywistym pierwowzorem. Tylko nielicznym, nazwijmy ich tu filozofami-artystami, udaje się osiągnąć niemal gnostycki wgląd w istotę rzeczy pamiętania. Tak oto zewnętrzne uzmysłowienie upamiętnionych w myślach form sztuki staje się naszą własnością. Możemy je uzupełniać naszym wyobrażeniem, nadać im odpowiadające nam proporcje, a nawet wpleść rysy naszego charakteru, uczucia, marzenia. Inkarnacja przedmiotu sztuki może przybrać w naszym umyśle nieuchwytne i nieprzewidywalne formy – łańcuchy powiązań. Rupiecie pamięci budują rusztowania sztuki, po których wznosimy się, a któż może temu zaprzeczyć, ku światom możliwym i zasadniczo różnym od naszego. Tym samym zabawa z pamięcią staje się niekiedy niepewnością i ryzykiem. Pierwotny, przypominany materiał sztuki sprawia, że wyłaniają się z niego całkowicie nowe, możliwe byty, słuchowe z obrazu, wzrokowe z muzyki, wyobrażeniowe z myśli, zapachowe z dotyku. Emocjonalna moc pamięci nie jest mechanicznym przypominaniem minionego, lecz twórczym działaniem, przynoszącym nowe formy przy pomocy medium sztuki.
W trakcie lektury tomu Zapomniana sztuka – sztuka pamiętania można odnieść wrażenie podobieństwa teraźniejszości do przeszłości, które tkwi w enigmatycznej tożsamości niezmiennych elementów bytu. W interpretacji takich fenomenów sztuki, jak muzyka, malarstwo, słowo, fotografika, teatr, wyczuwa się ciągłość i pewna wspólność – wiecznie żywą identyczność.
Z recenzji dr. hab. Jacka Prokopskiego, prof. PWr
Praca ma charakter przeglądowo-eksperymentalny. Autor poprawnie identyfikuje lukę w stanie wiedzy i należycie uzasadnia potrzebę podjęcia tego problemu. Wymienionymi w tekście celami badawczymi (nie licząc celu pośredniego) są: opracowanie modelu wpływu skłonności behawioralnych na funkcjonowanie rynku oraz zbadanie, jakie skutki dla rynku miałaby powszechność określonych skłonności behawioralnych wśród uczestników rynku. […] Można zauważyć bardzo dobre rozeznanie Autora w dotychczasowym dorobku dotyczącym poruszanej problematyki. […] Rezultaty poznawcze opracowania stanowią istotny wkład w rozwój nauki, a jednocześnie mogą mieć zastosowanie praktyczne.
Z recenzji dr. hab. Leszka Czerwonki, prof. nadzw. Uniwersytetu Gdańskiego
Książka jest próbą namysłu nad sposobem przenikania tradycji romantycznej do polskich filmów fabularnych lat 1947–1990. Romantyzm jest w tej książce rozumiany jako fenomen historyczny, a zarazem nurt idei i wyobrażeń trwale kształtujących postawy duchowe i artystyczne. Autor poszukuje odpowiedzi na pytania: w jaki sposób reżyserzy filmowi aktualizowali romantyczne idee, dzieła i wizerunki historii oraz jak tradycja romantyczna była postrzegana i modyfikowana w kulturze okresu PRL. W głównej części książki przedstawiono analizy i interpretacje wybranych filmów: A. Wajdy, A. Żuławskiego, W. Hasa, S. Różewicza, T. Konwickiego, G. Holoubka i P. Szulkina. Książka doktora Marcina Marona Romantyzm i kino, rezultat długoletnich przemyśleń i badań autora, stanowi wypełnienie ważnej luki w polskiej wiedzy o filmie. Wiadomo, że tradycja romantyczna – podstawowa dla kultury polskiej XX wieku – stanowi szczególnie ważny kontekst rodzimego kina […]. Można więc było oczekiwać, że prędzej czy później jakiś przygotowany merytorycznie badacz podejmie ten problem na serio, wychodząc od filozoficznych źródeł romantyzmu, określając jego specyficzne miejsce w polskiej tradycji artystycznej i wieńcząc swoje rozważania analizą najważniejszych filmów z tej tradycji się wywodzących. Po lekturze książki Marcina Marona nie mam wątpliwości, że otrzymaliśmy właśnie taką pracę. Powiodło się to dzięki szczęśliwemu połączeniu trojakich kompetencji autora: filozoficznych, filmoznawczych i artystycznych.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Lubelskiego
Praca jest obszernym studium, w którym autor poddał wszechstronnej analizie złożoną antroponimię ludności ruskiej zamieszkałej na historycznych terenach wschodniej Lubelszczyzny, ściślej – na historycznym pograniczu polsko-ruskim. Autor zwraca uwagę za zróżnicowanie terytorialne nazewnictwa osobowego na tym obszarze, pozostające w związku z zasięgami dialektalnymi na badanym terytorium. Przy czym pogranicze zachodnio-wschodniosłowiańskie jest tu rozumiane w odniesieniach historycznych i rozpatrywane od początków wielokierunkowego, wieloetnicznego, wielokulturowego i wielojęzycznego osadnictwa (…). Ze szczególnym uznaniem należy odnotować dobór źródeł będących podstawą materiałową pracy; imponuje zarówno ich ilość, jak i jakość, a także „rozłożenie” w terenie i w czasie. Stanowią je dawne księgi metrykalne wielu parafii unickich z kilku wieków. Oryginalny materiał onomastyczny (antropologiczny) wyekscerpowany na ich podstawie i poddany wszechstronnej analizie daje możliwość nie tylko statystycznego opisu sytuacji w zakresie antroponimii w danych okresach i na danym terenie, ale pozwala uchwycić również tendencje rozwojowe i wszelkie zmiany w miejscowym imiennictwie na przestrzeni kilku wieków. Pozwala więc na uchwycenie dynamiki historycznych zmian, ich kierunków i przyczyn. Autor tę szansę, jaką dają źródła, wykorzystał, podejmując niekiedy stricte socjolingwistyczne interpretacje stwierdzanych na podstawie źródeł faktów zarówno ilościowych, jak i jakościowych.
Prof. dr. hab. Czesław Łapicz
Par sa thématique, la présente publication s’inscrit doublement dans les études théâtrologiques. Premierement, elle se rapporte a l’ouvre dramatique de Jean Anouilh, auteur du XXe siecle qui connaît actuellement un renouveau. [...] Deuxiemement, tout en analysant les pieces d’Anouilh, [...] l’auteure les présente sous un nouveau jour et ouvre de nouvelles pistes de recherches en se concentrant sur la question de la métathéâtralité qui, a la fin du XXe siecle, a fait l’objet de nombreuses études théoriques. L’atout du livre réside donc avant tout dans l’actualité de son approche tant par rapport aux pieces étudiées que par rapport a la réflexion théorique. En associant ces deux plans d’actualité, Sylwia Kucharuk a comblé une lacune dans les recherches sur la dimension métathéâtrale des pieces du dramaturge français. Les analyses précédentes, qui portaient sur la problématique du jeu, se trouvent ainsi complétées d’une nouvelle perspective de recherche, celle du jeu métathéâtral. [...]
Un autre avantage majeur de ce livre est que, pour les besoins de son étude, l’auteure a habilement développé la théorie de la métathéâtralité, tout en puisant dans les récentes réflexions de chercheurs polonais et étrangers et élaborant ainsi les outils méthodologiques adéquats aux analyses qu’elle entreprend. Ses définitions et la typologie qu’elle propose pourront constituer un outil efficace pour les recherches ultérieures dans ce domaine. [...]
Les analyses effectuées par l’auteure permettent enfin d’abolir une opinion courante collée au dramaturge, celle d’etre un auteur de pieces de boulevard, c’est-a-dire légeres, faciles et agréables, et de le réhabiliter au rang des grands dramaturges français du XXe siecle.
Judyta Niedokos, docteur habilité
Recenzowane opracowanie jest dziełem istotnym, wydatnie wzbogacającym literaturę z zakresu prawa karnego materialnego. Na tę ocenę składają się zawartość in formacyjna, oparta na bogatej bazie źródłowej, rzetelność wywodów oraz obiektywny charakter wniosków. Jest to opracowanie ciekawe, korespondujące z aktualnymi potrzebami, cechujące się solidnością , rzetelnością i wnikliwością badawczą. Tytułowe zagadnienie zostało przedstawione w sposób zrozumiały i przystępny. Autorka osadziła swe rozważania na tle dotychczasowego bogatego dorobku doktryny i judykatury. Doniosłość teoretyczna oraz praktyczna rozprawy polega też na tym, że problematyka ta została przedstawiona kompleksowo. Niewątpliwie opracowanie to wypełni lukę w naszej literaturze prawa karnego materialnego. Stanowi bowiem pracę w pełni przydatną zarówno dla teorii prawa, jak i praktyki jego stosowania.
Z recenzji Prof. dr. hab. Ryszarda A. Stefańskiego
Praca ma charakter monografii dojrzałej naukowo, w pełni udokumentowanej empirycznie, rozprawy wnoszącej nowe wartości do teorii ekonomii i polityki gospodarczej. Wydobycie i naświetlenie problematyki phishingu i powiązanie jej z gospodarką żywnościową, a także koncepcji food integrity należy uznać za nowatorskie i odkrywcze. Przedstawiona analiza i ocena rozwiązań systemowych służących prewencji i walce z fałszowaniem żywności wskazuje na wysokie kompetencje autorki do wypowiadania się w tej problematyce. Na uwagę zasługuje wnikliwość i szczegółowość przeprowadzonych analiz i ocen, trafność wnioskowania oraz umiejętne wspieranie własnych wyników badań empirycznych doniesieniami i poglądami innych autorów. Konkluzje, będące efektem własnych przemyśleń autorki, stanowią wkład do nauk ekonomicznych. Stworzona koncepcja polityki bezpieczeństwa żywności w UE oraz polityki przeciwdziałania łagodzenia skutków zafałszowań żywności ma charakter racjonalny i udokumentowany.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. dr. h.c. Mieczysława Adamowicza
Podjęty problem odnoszący się do dyspozycji podmiotowych kobiet z zaburzeniami odżywiania oraz ich powiązań z samooceną jest istotny nie tylko z punktu widzenia psychospołecznego, ale również medycznego i edukacyjnego. Należy mieć na uwadze, jak podkreśla autorka, że zaburzenia odżywiania należą do jednych z najgroźniejszych i postępujących chorób, w przebiegu których występują liczne następstwa somatyczne prowadzące do trwałych zmian w funkcjonowaniu wielu narządów oraz zagrażające życiu. Leczenie zaburzeń odżywiania powinno uwzględniać nie tylko ocenę stanu somatycznego, ale również funkcjonowanie psychospołeczne oraz edukowanie osób chorych, ich rodzin i opiekunów pozarodzinnych. Istotnym atutem pracy jest również jej kompleksowość, albowiem autorka podjęła się analizy wielu aspektów funkcjonowania kobiet z odmienną postacią zaburzenia odżywiania, tj. anoreksją oraz bulimią, co czyni prace pod tym względem nowatorską, albowiem większość publikowanych opracowań dotyczących zaburzeń odżywiania koncentruje się najczęściej na pojedynczych jednostkach chorobowych, nie porównując ich między sobą.
Z recenzji prof. dr. hab. Krzysztofa Stanisława Klukowskiego
Praca stanowi monografię lwowskiego dziennika „Słowo Polskie”, które pełniło rolę politycznego organu prasowego Narodowej Demokracji. Badaniom poddano funkcjonowanie i zawartość dziennika w latach 1918-1928. Cezurą czasową badań należy uznać za uzasadnioną i głęboko przemyślaną, gdyż zaznaczona dekada w historii dziennika oznacza moment wznowienia tytułu i jego obecności na rynku prasy aż do zmiany linii politycznej w 1928 roku. Jednocześnie cezura czasowa uwypukla wydarzenia polityczne – społeczno-kulturowe, wynikające z odzyskania przez Polskę niepodległości. Należy zauważyć, że prasa w tym okresie istotnie decydowała o opinii publicznej w odbudowującym się państwie. Wszystkie partie i ugrupowania polityczne posiadały własne tytuły prasowe, które pełniły rolę propagatora wartości programowych. W tym kontekście „Słowo Polskie” wypełniało następujące funkcje prasy: informacyjną, edukacyjną, integrującą.
Z recenzji prof. dr hab. Iwony Hofman
By odtworzyć zawartość dziennika Autorka wykonała niezwykle pracochłonną czynność badawczą, przeprowadzając bardzo wnikliwie i skrupulatnie kwerendę treści merytorycznej gazety w pierwszej dekadzie okresu międzywojennego. W sumie poddała analizie zawartość 3543 numerów dziennika, czyli 95,1% ogólnej ich liczby. […] Wykonała zatem bardzo czasochłonną i żmudną praca badawczą, nie poprzestając jedynie na przedstawieniu formalnoedytorskiego profilu gazety, ale odtwarzając jednocześnie jej zawartość merytoryczną. W dodatku, prezentując ją w układzie problemowo-chronologicznym, ukazała bogaty i zróżnicowany obraz aktywności dziennikarskiej i publicystycznej, odzwierciedlający ogólnopolskie, a także lokalne życie publiczne oraz jego międzynarodowe uwarunkowania i implikacje.
Z recenzji prof. dra hab. Michała Śliwy
Mariola Tymochowicz zebrała tu publikowane od połowy XIX wieku lodoznawcze i etnograficzne opisy pożywienia codziennego i obrzędowego, wykorzystała materiały z badań terenowych realizowanych przez etnografów po wojnie na obszarze województwa lubelskiego, dotyczących m. in. pożywienia i przechowywanych w rozlicznych archiwach, sama też prowadziła badania na ten temat. W sposób kompleksowy przedstawiła tradycyjne pożywienie chłopskie Lubelszczyzny. Sposób, w jaki to czyni, powoduje, że ta praca będzie interesująca dla badaczy kultury, zwłaszcza etnologów i antropologów, folklorystów, historyków, również dla lokalnych animatorów kultury.
Dr hab. Prof. UŁ Grażyna Ewa Karpińska
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Łódzkiego
W {…} ocenianej pracy dostrzegam jej fundamentalne znaczenie dla rozwoju kilku […] dziedzin badań i terapii. Na tym też oparta jest moja bardzo wysoka ocena jej wartości zarówno poznawczej, jak i aplikacyjnej. Takie połączenie jest niezbyt często spotykane w tradycyjnej humanistyce […]. Wyniki referowane w tej pracy i wyprowadzone z nich wnioski są oparte na badaniach empirycznych, wręcz klinicznych, co w istotny sposób podnosi ich wartość poznawczą, a także ich wiarygodność.
Rozprawę doktorską mgra W. Lipskiego uznaję za wyjątkowo ważną w zakresie kilku dziedzin nauki (a także i terapii) […]. Szczególnie istotne jest przy tym i to, że jest ona oparta na empirycznych badaniach samodzielnie przeprowadzonych, a uzyskane wyniki i wyprowadzone z nich wnioski są wnikliwie opracowane.
Z recenzji prof. dra hab. Tadeusza Zgółki
Autor rozprawy, mgr Wojciech Lipski, jest doskonale obeznany z objawami zachowań językowych w schizofrenii na podstawie własnych, szerokich badań empirycznych. Postawił tezę, że konotacja językowa jest kluczem do interpretacji zaburzeń mowy w schizofrenii.
Rozprawa mgra Wojciecha Lipskiego odznacza się wielce pozytywnymi cechami: prezentuje szeroką refleksję teoretyczną na temat schizofrenii i na temat komunikacji językowej; proponuje oryginalne narzędzie badawcze, skuteczne w interpretacji zebranego materiału; przedstawia dalece prawdopodobną wiedzę na temat procesów zachodzących w umysłach osób chorych, oglądanych przez procesy językowej konotacji; ujawnia prognostyczną moc uzyskanej wiedzy: pozwala ocenić stopień psychozy, i być może, budować terapię.
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Grabiasa
W pracy przedstawiono wieloaspektową analizę funkcjonowania transportu kolejowego w przestrzeni największych polskich obszarów aglomeracyjnych. Efektywnie funkcjonująca kolej, w sytuacji postępującej suburbanizacji i kongestii drogowej, pozwala na dogodne przemieszczanie się osób dojeżdżających z terenów podmiejskich do miejsc pracy w obszarach rdzeniowych, stanowiąc tym samym ważny czynnik warunkujący zrównoważony rozwój danej aglomeracji. Szczególnie pożądany jest tu model komunikacji multimodalnej, opartej na co najmniej dwóch gałęziach transportu, w której potoki pasażerskie kanalizowane są w obrębie zintegrowanych węzłów przesiadkowych, z zastosowaniem różnego typu rozwiązań, m. in. Park&Ride. Prezentowana tematyka wpisuje się w zakres badań dyscypliny geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna.Książka skierowana jest zarówno do naukowców, jak i szerokiego grona praktyków- ekspertów z dziedziny planowania przestrzennego, polityki transportowej i zarządzania transportem publicznym, w tym pracowników instytucji rządowych i samorządowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
