Przygotowaną książkę uznaję za wartościową, ponieważ porusza temat niezwykle zaniedbany []. Uzupełnia [ona dotychczasową] wiedzę na temat funkcjonowania afektywnego dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym w zakresie umiejętności rozpoznawania i nazywania poszczególnych emocji podstawowych. Ponadto dostarcza charakterystyki procesu regulowania emocji poprzez szczegółowy opis strategii radzenia sobie z uniwersalnymi emocjami o walencji negatywnej, tj.: złością, strachem i smutkiem. O wartości recenzowanej pozycji świadczą także dwa współzależne porządki, które można w niej odnaleźć. Podążając za jednym [] można odkryć, jak - wraz z wiekiem - zmienia się zdolność do rozpoznawania, nazywania i regulowania emocji. Zgodnie z drugim można zobaczyć, która z emocji podstawowych posiada najbardziej adekwatną i rozbudowaną dziecięcą wiedzę o emocjach, wyłaniającą się sukcesywnie wraz z rozwojem dziecka. Oba aspekty mogą stać się ważną przesłanką do tworzenia opartych na wiedzy (a nie tylko intuicji) programów edukacyjnych czy korekcyjnych w obszarze dziecięcych emocji. Fragment recenzji prof. UAM dr hab. Aleksandry Jasielskiej
Prezentowana rozprawa dotyczy ważnego problemu dla interpretacji rozwoju umysłu dziecka. Jako jedyna w polskiej literaturze naukowej prezentuje normę rozwojową w zakresie pojęć. Proponuje nową ścieżkę docierania do tajników dziecięcego umysłu.Otrzymujemy wyraziste, subtelnie budowane profile rozwoju kompetencji emocjonalnej w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Jest to bez wątpienia badawcze osiągnięcie autorek, wypełniające lukę w polskiej refleksji nad rozwojem umysłu dziecka.Wiedza ta z pewnością może być podstawą do modelowania dziecięcych zachowań w normie biologicznej i umysłowej, ale także do diagnozowania umysłów i programowania terapii w zaburzeniach mowy (w autyzmie, w padaczkach, w niepełnosprawności umysłowej, w głuchocie). Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Grabiasa
Monografia prezentuje unikalny materiał dotyczący emocji oraz cech temperamentu u zwierząt. Bazuje na najbardziej współczesnej wiedzy pochodzącej z ciekawych i często niezwykle złożonych metodologicznie badań. Czytelnik znajdzie w niej interesujące dane dotyczące altruizmu, więzi społecznych, radości czy sposobu, w jaki zwierzęta przeżywają żałobę. Badania ujawniają, że zwierzęta przejawiają nie tylko najprostszą formę empatii, tj. zarażanie się emocjami, ale też wyższe poziomy, polegające na przyjmowaniu empatycznej perspektywy, okazywaniu troski czy podejmowaniu działań mających na celu poprawę dobrostanu innych osobników (w tym również przedstawicieli innych gatunków).Oprócz systematycznego przeglądu istniejących danych na temat emocji i temperamentu naczelnych, ptaków, waleni, słoni, psowatych, kotowatych, koniowatych czy gryzoni publikacja zawiera wiele ciekawostek zachęcających do refleksji nad życiem emocjonalnym zwierząt. Okazuje się, że zwierzęta są do nas podobne bardziej, niż to się nam, ludziom, wydaje. Łaskotane chichoczą, opłakują stratę, są pamiętliwe, złoszczą się czasem nie na tych, którzy ich rozzłościli, bądź też cierpią z powodu zaburzeń emocjonalnych.Lektura książki inspiruje i zachęca do uważniejszego przyglądania się małym i dużym towarzyszom naszego życia.
Książka Barbary Gawdy Psychologia nienawiści podejmuje problematykę niezwykle aktualną, ważną w wymiarze zarówno poznawczym, jak i praktycznym, dotykającą każdego z nas. Autorka stawia istotne pytania dotyczące struktury nienawiści, jej genezy i mechanizmu powstawania, integrując różne podejścia i perspektywy badawcze. Szukając odpowiedzi, odwołuje się do szerokiego przeglądu literatury, prezentując na koniec autorski model teoretyczny uwarunkowań nienawiści. Książka wypełnia istotną lukę wydawniczą dotyczącą psychologicznych mechanizmów nienawiści, porządkując i aktualizując wiedzę na jej temat. Struktura monografii jest przejrzysta, zaś styl komunikatywny, co czyni tę pozycję wydawniczą interesującą, wartościową i wartą polecenia.
Z recenzji dr hab. Moniki Obrębskiej
Monografia Barbary Gawdy, Pauliny Banaszkiewicz i Kaliny Kosackiej pt. Psychologia emocji pokolenia digital natives jest wyczekiwaną pozycją stanowiącą trzeci człon tryptyku poświęconego emocjom badanym z zastosowaniem techniki fluencji werbalnej.
Zapowiadana książka podnosi ważne zagadnienie z zakresu psychologii emocji. Ukazuje z perspektywy różnych kohort pokoleniowych zagadnienie istotne z punktu widzenia zrozumienia psychiki człowieka. Ukazuje bogactwo wiedzy ludzi na temat emocji, wielość ich indywidualnych skojarzeń oraz odniesień do rzeczywistości. Jako swoiste kompendium wiedzy traktować należy prezentowane w książce ujęcia doświadczania/doświadczenia emocji w teoriach klasycznych, w modelach fenomenologicznych, w modelach funkcjonalnych, w modelach konstruktywistycznych, w komponentowych modelach emocji czy obliczeniowych modelach emocji… Niezwykle cenne są podsumowania stanowisk teoretycznych w literaturze, dokonywane przez Autorki monografii.
Odwołując się do doświadczeń pokoleń cyfrowych tubylców i cyfrowych imigrantów, Autorki zakładają, że wzrastanie w otoczeniu technologii informatycznych oraz gadżetów informatycznych nie może pozostać bez wpływu na rozwój motoryczny, poznawczy, społeczny i emocjonalny. I właśnie sferze emocjonalnej ludzi z różnych kohort pokoleniowych poświęcają swoją książkę. Celem było ukazanie, na ile odmienność pokoleń cyfrowych od pokoleń wcześniejszych ujawnia się w doświadczaniu emocji, strukturze pojęć emocji i leksyce emocjonalnej.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Bokus
Wyniki badań przedstawione w monografii pokazują – ogólnie rzecz ujmując – że pismo ręczne nie może stanowić metody diagnozy osobowości, poziomu lęku czy temperamentu, choć pozwala na wskazanie cech patologii w porównaniu z normą. Praca powinna zatem rozstrzygnąć wiele toczących się sporów w nauce. Jej niewątpliwą zaletą jest pokazanie wielu zmiennych aspektów funkcjonowania człowieka w normie i patologii, w kontekście poszukiwania specyfiki pisma ręcznego. Podkreślić także należy wykorzystanie przez Autorkę najnowocześniejszych technik komputerowych do analizy cech pisma ręcznego.
z recenzji dr hab. Anety R. Borkowskiej
Na szczególne uznanie zasługuje zaproponowana przez Autorkę koncepcja modelu tzw. związku sieciowego psychiki i pisma, która stanowi „grafologiczne novum”; tym samym Autorka ma szansę na wniesienie znacznego wkładu w rozwój polskich, interdyscyplinarnych badań pismoznawczych, opisywanych z epistemologicznej perspektywy psychologii klinicznej. (…)
W efekcie Czytelnik otrzymał bardzo sprawne kompendium wiedzy o badaniach pisma, widzianych przez pryzmat współczesnych badań psychologicznych.
z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Szostaka
Barbara Gawda – dr hab., prof. nadzwyczajny w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zainteresowania naukowe koncentruje wokół problematyki reprezentacji emocji, języka afektywnego, ekspresji i psychopatologii emocji, psychopatologii osobowości, suicydologii oraz ekspertyzy dokumentów. Jest autorką 129 publikacji naukowych.
Książka opisuje sposoby rozumienia trzech podstawowych uczuć przez osoby z zaburzeniami osobowości (dokładniej z osobowością psychopatyczną). Uczuciami tymi są miłość, nienawiść i lęk. Od niedawna trwają badania nad sferą emocjonalną takich osób; pozostaje ona jeszcze nieopisana. Choć w literaturze światowej pojawiają się pewne dane na temat przeżywania uczuć przez takie osoby, nie ma jednak opracowanego modelu sfery emocjonalnej takich osób. Książka proponuje model uczuć osób psychopatycznych. Ukazuje ich świat emocji, który jest o wiele bardziej skomplikowany niż wydaje się na pozór. Osoby takie są zdolne do doświadczania miłości, ale czynią to w sposób specyficzny. Nienawiść uruchamia u nich szereg mechanizmów neutralizujących, zaś doświadczanie lęku jest ambiwalentne. Książka opisuje skrypty emocjonalne (wiedzę emocjonalną) osób psychopatycznych.
Celem książki jest opisanie dwóch aspektów ekspresji złożonych pojęć afektywnych w narracjach osób z osobowością antyspołeczną. Z jednej strony analiza koncentruje się na językowych wskaźnikach ekspresji narracji o uczuciach, z drugiej - na aspekcie formy narracji. Materiał poddawany analizom miał charakter deklaratywny. Kluczowe zatem było ukazanie elementów wiedzy o uczuciach, sposobu ich postrzegania, mówienia o nich oraz ich znaczenia. Rezultaty opisanych badań pokazują, iż osoby z osobowością antyspołeczną posiadają umiejętności opisywania złożonych sytuacji afektywnych miłości, nienawiści i lęku. Posiadają zdolności wyobrażania sobie owych sytuacji, kojarzenia doznań z nimi związanyc czy charakteryzowania aktorów zaangażowanyc w te sytuacje.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
