W pierwszej połowie XX wieku prasa odgrywała ważną rolę w kształtowaniu opinii publicznej. Niektóre periodyki pełniły poza tym funkcje ideotwórcze. Wśród polskich ugrupowań politycznych szczególną wagę do rozwoju aparatu propagandowego przywiązywała Narodowa Demokracja, która musiała dążyć do utrzymania lojalności członków i pozyskiwania nowych. Istotne było "zakorzenienie" w terenie, co generowało rozwój prasy lokalnej i regionalnej. Zgodzić się więc można z autorkami wstępu, iż za "pośrednictwem prasy dokonywano transferu idei i znaczeń przekazywanych od nadawcy do odbiorcy". Co istotne, redaktorkom udało się pozyskać do współpracy grono doświadczonych badaczy zarówno prasy, jak i dziejów Narodowej Demokracji. Nieuchronne w takim wypadku różnice w podejściu badawczym stanowiły raczej zaletę niż wadę niniejszej publikacji.
Wielką zaletą pracy jest to, że podejmuje ważne zagadnienia społeczne będące w centrum zainteresowania psychologów, zarówno teoretyków, jak też praktyków. Pod tym względem autorzy większości opracowań wykazali wiele starań, aby przedstawić je w formie zrozumiałej nie tylko dla psychologów, ale również dla pedagogów, socjologów i innych specjalistów zajmujących się na co dzień problematyką na styku tych dziedzin nauki. Dodatkowo swoje rozważania teoretyczne niektórzy autorzy ilustrują przykładami wziętymi z własnych doświadczeń, co ułatwia czytelnikowi znalezienie elementów wspólnych pomiędzy płaszczyzną teoretyczną i aplikacyjną. Przystępna, na ogół, forma tych opracowań sprzyja lepszemu porozumieniu między przedstawicielami różnych grup zawodowych.
Niniejszy tom jest XI z serii "Lubelska Biblioteka Staropolska" Ksiażka zawiera oryginalny tekst w języku łacińskim oraz tłumaczenie na język polski. Całość poprzedzona jest obszernym wprowadzeniem.
Książka ta realizuje w pełni żywe wśród językoznawców postulaty badań języka i człowieka, dla którego i dzięki któremu język istnieje. Przedstawiona propozycja badawcza to solidne językoznawstwo humanistyczne. Praca wypełnia metodologiczne postulaty lubelskiej szkoły językoznawczej, która od wielu lat jest znakomicie postrzegana w polskim środowisku naukowym. Sam przedmiot dociekań teoretycznych oraz badań empirycznych - leksem "samotność" i wyrazy pokrewne - jest fascynujący z różnych powodów. Najpierw są to powody językowe. Wybrany do analizy leksem jest bardzo ciekawy i tworzy duże pole semantyczne, mające skomplikowane relacje także pragmatyczne i kulturowe. Po wtóre, są to powody wchodzące w zakres psychologii społecznej: człowiek przeżywa swoją samotność wobec świata, wobec innych, wobec siebie, własnych ograniczeń, słabości, wreszcie wobec śmierci, bo umiera się zawsze w najgłębszej samotności. Wszystko to odbija się w znakach językowych. Z jednej strony człowiek to istota społeczna, jednak z drugiej strony jest często sam, zresztą samotność wpisuje się w istnienie każdego z nas przez naszą odrębność, indywidualność, swoistość.
Celem niniejszej monografii jest opis leksyki obrzędowości dorocznej w gwarach ukraińskich południowego Podlasia. Podstawę materiałową pracy stanowią zapisy własne z obszaru południowego Podlasia, uzyskane podczas badań terenowych w latach 2001–2005 zgodnie z siatką punktów obejmującą 20 wsi. Informatorami były osoby starsze, urodzone i na stałe zamieszkałe w badanych miejscowościach.
Heterotopie to "różnomiejsca". Ich cechą szczególną jest to, że odzwierciedlają pewną formę kulturowej specjalizacji, która sprawia , że miejsca mogą być naprzeciw siebie. To bycie naprzeciw jest w istocie rzeczy pewną komplikacją naszego doświadczenia: jedno miejsce odzwierciedla, ale też neguje lub odwraca własność drugiego, zarazem je dopełniając. Są więc heterotopie także obietnicą możliwości bycia po dwóch stronach. Taka właśnie forma ruchliwości - biorąca się z nieuniknioności przebywania po jednej i po drugiej stronie granic, jakie oznaczają zbiory rozmaitości kulturowych, w jakich uczestniczymy - wydaje się właściwa naszym czasom. Pojęcie heterotopii zatem przeczy nawykowi, jaki człowiek nowoczesny przyswajał za pomocą kosmicznego sposobu orientacji siebie i rzeczy. Przeczy przynależności do jednego miejsca. Przestrzeń, w jakiej doświadczamy współcześnie, wcale nie jest jednorodna, niezwaloryzowana, izotropowa i nie ma uniwersalnej metryki. Żadna też przestrzeń dostępna naszemu doświadczeniu nie przedłuża się w nieskończoność. Istnieją bariery komunikacji i tożsamości zawężenia swobodnych eksploracji i przymusy pozostawania poza. Jeśli więc myśli dają się lokalizować, heterotopie myśli ukazywałyby sposób, w jaki współcześnie doświadczamy ich różnomiejsca w kulturze. A sposób ten charakteryzuje właśnie to, co myśl lokalizuje, co ustala jej pozycję naprzeciw czegoś, co jej przeczy - jako inna myśl lub jakaś postać przedmiotowości - co zarazem ją odzwierciedla, reprezentuje i dopełnia. Niniejszy zbiór tekstów to - w jakimś zakresie - zdanie sprawy z takiego doświadczenia myśli.
Publikację Mariana Filipiaka czyta się płynnie, z satysfakcją i pożytkiem z tego powodu, że autor posiadł umiejętność przekonywującego wykładu łączącego niewątpliwą erudycję teologiczną z wiedzą filozoficzną i socjologiczną. Taka swoista mieszanka argumentów pochodzących z różnych rejestrów wiedzy o człowieku i społeczeństwie nie sprawia jednak, że ginie w niej autorska sygnatura - Marian Filipiak podpowiada tropy, kieruje na ścieżki myślenia, ale zawsze wyraża także swoje zdanie. Rzadko już dzisiaj czyta się tak erudycyjne książki, a przy tym tak autorskie i w najzwyklejszym sensie - mądre.
Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Józefa Burszty
Mariusz Ausz jest wytrawnym znawcą dziejów zakonu pijarów. Opublikował szereg ważnych prac ukazujących osiągnięcia i niedostatki tego zgromadzenia w dziedzinie oświaty i wychowania w Rzeczypospolitej Obojga Narodów Korony i Litwy oraz w pierwszych dekadach porozbiorowych. Niniejsza praca dotyczy bardzo istotnego etapu historii Polskiej Prowincji Pijarów, niemal zupełnie zaniedbanego w dotychczasowej historiografii. Jest ujęciem twórczym i erudycyjnym, wprowadza wiele nowatorskich ustaleń, uzupełnień i sprostowań. Wzbogaca znacząco obraz dziejów polskiej kultury umysłowej przełomu XIX i XX wieku. Trzeba zwrócić uwagę na jeszcze jeden rys znamienny rozprawy naukowej dra Ausza. Badając od wielu lat problematykę zakonu pijarów, obciążoną negatywnymi jak i pochwalnymi opiniami, Autor nie poszedł zdecydowanie za żadnym z tych kierunków, ale wybrał drogę pośrednią - najsłuszniejszą - trzymania się świadectwa źródeł z kilkudziesięciu archiwów i bibliotek państwowych, kościelnych i zakonnych.
Jesteśmy zderzani z oczywistą prawdą o funkcjonowaniu coraz bardziej skomplikowanych związków między polityką a religią. To oznacza, że na gruncie nauk o polityce istnieje niewyobrażalnie duże zapotrzebowanie na analizy dotyczące tej problematyki. Tekst autorstwa p. dra Marcina Pomarańskiego stanowi bardzo udaną i wartościową próbę analizy politologicznej zjawiska amerykańskiego fundamentalizmu protestanckiego i jego znaczenia we współczesnej polityce jedynego mocarstwa światowego. Niewątpliwą zaletą pracy - obok dobrego stylu narracji i merytoryczności - jest to, że zainteresuje ona w równej mierze politologów, socjologów oraz religioznawców i teologów. Powinna stać się lekturą obowiązkową dla amerykanistów.
Okres kampanii wyborczych jest szczególnym momentem dla każdego systemu politycznego, a tym bardziej dla podmiotów politycznych w nich uczestniczących. Aktorzy polityczni - politycy oraz partie polityczne podczas kampanii wyborczych - wykorzystują niemalże wszystkie narzędzia marketingu politycznego i public relations, aby osiągnąć sukces wyborczy. Każda kampania ma swoją specyfikę, która rzutuje na przebieg rywalizacji. W zależności od uwarunkowań prawnych, politycznych, ekonomicznych czy społecznych organizacja kampanii wyborczych z upływem lat zmienia swój charakter. Za wzór do naśladowania wskazuje się często Stany Zjednoczone, gdzie wykorzystuje się nowe elementy i narzędzia marketingu wyborczego. Strategie i techniki marketingu wyborczego stosuje każdy kandydat i każda partia - mniej lub bardziej świadomie i z różnym efektem. Ale każda kampania wyborcza posiada własną logikę i dynamikę rozwoju, która warta jest jej zbadania. Celem publikacji jest ukazanie specyfiki przeprowadzania obecnych kampanii wyborczych w Polsce i za granicą, ze szczególnym zwróceniem uwagi na elementy instytucjonalno-prawne kampanii, marketing wyborczy, media, a także systemy wyborcze i polityczne poszczególnych państw.
Praca ma charakter monograficzny, obejmuje trzy bloki tematów zróżnicowane co do metodologii ich przedstawienia. Pierwszy dotyczy gatunkowych i typologicznych rozróżnień tekstów prezentujących nurt potoczny. Drugi koncentruje się na rozpoznaniu pragmatycznych cech tekstów, głównie poprzez akty mowy. Trzeci - na opisie wybranych gramatycznych i leksykalnych wskaźników potoczności językowej.
Decydując się na podjęcie problematyki zarysowanej w tytule monografii, Teresa Pękala wkracza na teren eksplorowany dziś (zarówno w świecie, jak i w Polsce) przez kilka dyscyplin badawczych: socjologię, antropologię kulturową, kulturoznawstwo, wiedzę o współczesnych praktykach artystycznych. Procesy, o których mowa w książce, są też, oczywiście, przedmiotem refleksji metahistorycznej i autonomizujących się ostatnimi czasy "memory studies". Dodać tu trzeba jeszcze "modernity studies", albowiem poddane analizie formy estetyzacji przeszłości ujęte zostały przez Autorkę jako ekspresje doświadczenia typowo nowoczesnego (z właściwą mu ambiwalencją, co staje się widoczne a analityczno-interpretacyjnych rozdziałach książki). Wymienione tu (i inne) pola i typy kompetencji badawczych mogły zostać nie tylko efektywnie skrzyżowane, ale i scalone w nadrzędnej perspektywie filozoficzno-estetycznej.
Monografia stanowi próbę prezentacji socjologicznego ujęcia stosunków międzynarodowych. Inspirację do podjęcia tematu stanowił fakt, że w literaturze przedmiotu, zarówno polskiej jak i anglojęzycznej, całościowe opracowania socjologicznych stosunków międzynarodowych są raczej nieliczne.
Celem rozprawy jest wskazanie na rolę państwowych i pozapaństwowych uczestników stosunków międzynarodowych. Stworzyło to okazję do próby wykorzystania dorobku socjologii do analizy stosunków międzynarodowych, w tym także charakterystycznych dla socjologii metod badawczych. Umożliwiło też ukazanie znaczenia aktywności jednostek i grup społecznych omawianej sfery stosunków politycznych.
Do niewątpliwie istotnych zagadnień, choć wciąż słabo rozpoznanych, należy określenie obecności książki w domowym wyposażeniu różnych grup społeczeństwa doby zaborów. Celem pracy jest ukazanie domowych księgozbiorów miejskiej społeczności Lublina w pierwszej połowie XIX wieku. Wybór środowiska miejskiego nie jest przypadkowy. Chociaż mieszkańcy miast nie dominowali pod względem liczbowym w krajobrazie społecznym doby Królestwa Polskiego, to jednak miasta stanowiły ważne ośrodki skupiające co prawda wciąż nieliczne środowiska umysłowe, potencjalnie zorientowane na książkowy środek przekazu. To właśnie w rozwijającej się miejskiej społeczności, obok ziemiaństwa, można upatrywać społecznych obszarów poszerzania się publiczności czytelniczej. Należy postawić pytanie, jak przedstawia się obecność książki w domowym wyposażeniu szerszej społeczności w omawianym okresie. Praca przynajmniej częściowo realizuje postulaty badań nad domowymi księgozbiorami wśród szerszych warstw społeczeństwa pierwszej połowy XIX w., wypełnia lukę w badaniach nad historią czytelnictwa i społeczną historią książki doby zaborów.
Autor postawił sobie za cel zbadanie, w jakich okolicznościach i z jakich powodów w latach 1944-1989 szkoła, nauczyciel i uczeń z terenu Lubelszczyzny mogli znaleźć się w sferze zainteresowań organów bezpieczeństwa państwa, w jaki sposób inwigilowano środowisko oświatowe, jak budowano w nim agenturę, jak postępowano z niepokornymi i nieposłusznymi, a także jakie były stosunki administracji oświatowej i kierownictwa szkół z aparatem bezpieczeństwa. Skala i zakres rozpracowywania oświaty przez aparat bezpieczeństwa potwierdzają tezę, że szkoły i nauczyciele traktowani byli przez władze jako jeden z filarów systemu, obarczony istotnym zadaniem - kształtowaniem u młodych ludzi materialistycznego światopoglądu, zaangażowania w budowę socjalizmu i wspierania polityki partii. Zaprezentowane przykłady działań organów bezpieczeństwa wobec oświaty na Lubelszczyźnie dobitnie świadczą o tym, że praca szkół i nauczycieli była nadzorowana i sterowana nie tylko przez administrację oświatową i partyjną, lecz także przez te organy.
Praca poświęcona jest kształtowaniu się miejsca władz wojewódzkich w systemie planowania przestrzennego od momentu uzyskania niepodległości przez Polskę aż do czasów współczesnych. Autor - pracownik Zakładu Polityki Przestrzennej i Planowania, Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej UMCS - przedstawia tło teoretyczne planowania przestrzennego i rozwój ustawodawstwa, odnosząc się przede wszystkim do polskiego dorobku, lecz korzystając także z doświadczeń międzynarodowych. Ilustracją realiów wojewódzkiego planowania przestrzennego jest prezentacja jego ewolucji w wojewódzkie lubelskim. Książka zawiera również próbę uporządkowania najważniejszych pojęć oraz propozycje nowych rozwiązań modelowych, mających zwiększyć efektywność regionalnego planowania przestrzennego i poprawić jego miejsce w systemie planowania w Polsce.
Problem, jaki podjęła Autorka, jest istotny nie tylko poznawczo, ale także ze społecznego punktu widzenia. Świat pracy dwudziestego pierwszego wieku zupełnie zmienia podejście do rozwoju kariery. W rezultacie tych zmian potrzeba nowych koncepcji zapewniających teoretyczną bazę dla efektywnego i etycznego doradztwa karierowego. Przyjmując perspektywę teorii uczenia się nieplanowanych zdarzeń czy chaosu w karierach, uzyskuje się wiedzę potrzebną do zrozumienia środowiska pracy w obliczu niepewnej rzeczywistości i podpowiedzi, jak radzić sobie z nieustannymi przemianami. Warto, na co zwraca uwagę Autorka, zaakcentować znaczenie "nastawienia do zmian" i prowadzić działania doradcze w kierunku uzyskania zarówno większej otwartości na zmiany, jak też bardziej kreatywnego podejścia do kariery i życia. Potrzeba kształtowania tego typu postaw zaczyna być coraz bardziej obecna we współczesnym doradztwie kariery.
Przedstawiana tu praca jest zbiorem tekstów omawiających tożsamości zbiorowe Białorusinów, przede wszystkim jednak tożsamości posiadające wyraźny kontekst narodowy i etniczny bądź też wprost narodową tożsamość naszych wschodnich sąsiadów. Zaprezentowane zostały w niej różne punkty widzenia na tytułową problematykę pracy, omówione różne odmiany białoruskich tożsamości. Autorami jedenastu tekstów są badacze z Białorusi, Polski, USA, Ukrainy i Czech.
"Muzyczność w dramacie i teatrze" to książka podejmująca tyleż trudny, co pasjonujący temat. Teatr i muzyka łączy się jakby naturalnie w symbiotyczny duet, jest to jednak symbioza dwóch bardzo odmiennych semiotycznych żywiołów. Tym cenniejsza wydaje się kolejna próba metodycznego przyjrzenia się interakcji obydwu dziedzin sztuki, jaką podjęto w ramach niniejszego projektu. Biegnąc od reiteracji elementów językowych, przez chóralność dramatycznego słowa, rozliczne głosy instrumentów, taneczność struktur, aż po kampanologię i partytury beznutowe, rozważania Autorów "Muzyczności" zawierają wiele trafnych sformułowań i twierdzeń pogłębiających naszą wiedzę o teatralnej fonosferze. Wszystko to sprawia, że mamy tu do czynienia z bogatym i poręcznym kompendium wiedzy stanowiącym kluczowy punkt odniesienia (i pierwszego kontaktu) wśród prac dotyczących tego sektora badań.
Zmiany klimatyczne generują nowe wyzwania dla przedsiębiorstw. Wiążą się one z oddziaływaniem czynników społeczno-prawnych (regulacje prawne, presja organizacji ekologicznych, oczekiwania klientów) oraz z wzrastającą liczbą ekstremów pogodowych. Jak dotychczas problematyka reakcji przedsiębiorstw na wyzwania klimatyczne jest w literaturze praktycznie nieobecna. Niniejsza publikacja uzupełnia tę lukę przez przybliżenie czytelnikowi: - ryzyk klimatycznych zagrażających przedsiębiorstwom, - strategii przyjmowanych wobec zmian klimatycznych, - czynników warunkujących zachowania przedsiębiorstw w tym obszarze, - wpływ przyjętych postaw na wyniki finansowe przedsiębiorstw. Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla środowiska naukowego. Czytelnik znajdzie tutaj szeroki przekrój wiedzy dotyczący zmian klimatycznych z perspektywy zarządzania przedsiębiorstwami. Praca może stanowić również źródło inspiracji dla praktyków zajmujących się kreowaniem strategii oraz ochroną środowiska w przedsiębiorstwach.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
