Zbiór studiów z różnych lat łączy temat nadziei, a także związanego z nadzieją marzenia - o życiu społeczeństw w środowiskach przyjaznych, demokratycznych, solidarnych. Efektem ostatnich badań są tu prace na temat filozofii i myśli społecznej Kazachstanu - kraju budzącego fascynację Autora.
Przemiany społeczno-polityczne na Ukrainie wzbudzają zainteresowanie mediów i są komentowane przez elity intelektualne. Współczesne państwo ukraińskie znajduje się w swoistym rozdarciu między przeszłością a przyszłością. W książce poruszono wiele ważnych wątków, które z różnych perspektyw - historycznej, politologicznej, medioznawczej i socjologicznej - pozwalają patrzeć na Ukrainę i społeczeństwo ukraińskie przez pryzmat wizerunków medialnych. Inicjatywa powstania monografii poświęconej obecności Ukrainy w mediach wpisuje się w profil badawczy Pracowni Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu. Wschodni sąsiedzi Polski, w tym Ukraina, stanowili jeden z ważniejszych obszarów zainteresowania Redaktora Jerzego Giedroycia. Jego koncepcja ULB (Ukraina-Litwa-Białoruś) jest modelową próba stworzenia płaszczyzny porozumienia między narodami.
Monografia autorstwa Włodzimierza Micha "Prolegomena do historii komunikacji społecznej, t. 1: O komunikacji" jest ważnym autorskim projektem będącym częścią wielkiego przedsięwzięcia naukowo-dydaktycznego i wydawniczego. Autor publikacji, jako historyk z wykształcenia i samouk w zakresie omawianych spraw i zagadnień, podjął się działa, które będzie stanowić - ważną na rynku wydawniczym w Polsce - całość historii komunikacji społecznej przedstawioną w szerokim kontekście teorii informacji, teorii komunikowania społecznego i teorii mediów. Publikacja jest monografią syntetyczno-źródłową opracowana według przemyślanej metodologii opartej na głównej idei i kluczu ragulatywnym pracy: pokazywania historii komunikacji społecznej w jej problemowym kontekście. Ważną i mocną z perspektywy odbiorcy stroną pracy jest jej narracyjno-wykładowy styl, w którym osobiste doświadczenia dydaktyczne i badawcze Autora, często nieukrywane osobiste odniesienia, wstawki i komentarze łączą się z przedmiotową wiedzą ilustrowaną praktycznymi przykładami.
Z recenzji ks. prof. dr. hab. Michała Drożdża
Celem pracy jest ustalenie zakresu i formy wpływu mediów na politykę. W szczególności przedmiotem badań były media informacyjne i polityki publiczne. Główne założenie pracy jest oparte na koncepcji mediatyzacji polityki i koncentruje się na postępie tego procesu w Polsce.
Publikacja ma na celu wskazanie na czynniki, które determinowały sądy znawców sztuki i starożytników w okresie klasycyzmu i romantyzmu o funkcji nagrobków w kościołach. Pomimo, że Autorka skupia się na tekstach XIX-wiecznych, to wyniki badań mogą pomóc – również współczesnemu historykowi sztuki – uświadomić, jak silne i niezauważalne podczas procesu badawczego są uwarunkowania wypływające z kultury nam współczesnej oraz prowokujące sądy, które nie mają podstaw w analizowanych dziełach.
Książka o Macedonii w prasie polskiej lat 1903-1914 podzielona jest na trzy rozdziały, w których przedstawiona została recepcja najważniejszych wydarzeń w tym kraju w kilkudziesięciu dziennikach i czasopismach ukazujących się w Warszawie, Krakowie, Lwowie i Poznaniu. Te wydarzenia to powstanie macedońskie w roku 1903 i wojny bałkańskie lat 1912-1913 aż do wybuchu Wielkiej Wojny. Recepcja spraw rozgrywających się w Macedonii, będącej częścią Turcji europejskiej, a potem w wyniku wojen bałkańskich odebranej Imperium Osmańskiemu i stanowiącej terytorium podziałowe Serbii, Grecji i Bułgarii, okazała się nadzwyczaj intensywna, obfitująca w sensacyjny niekiedy materiał prasowy. Książka pokazuje, jak cyrkulowała informacja o Macedonii na przestrzeni kilkunastu lat, jak zmieniało się postrzeganie tego kraju i państw bałkańskich w prasie polskiej i jakie bogactwo form dziennikarskich zostało użyte w opisie tego tematu.
Niniejszą monografię tworzą artykuły, układające się w dwa bloki zagadnień. Jeden z nich dotyczy narracji literackich, drugi zaś - narracji obecnych w dyskursie publicznym. Wśród prezentowanych prac znalazły się rozważania, poświęcone kwestiom ogólnym, teoretycznym, jak zwrot narratywistyczny w humanistyce, związki pomiędzy tworzeniem i rozumieniem narracji a działaniem ludzkiej świadomości, ale też refleksje na temat narracji (struktur narracyjnych, ich funkcji, językowych wykładników, narzędzi ich badania), obecnych w różnego typu tekstach kultury. Badacze analizują zarówno narracje ponadczasowe, ponadkulturowe, jak i te, które związane są z konkretnym kontekstem historyczno-kulturowym. Niejednokrotnie ukazują "zanurzenie" narracji indywidualnych w tzw. wielkich narracjach
Niniejszy tom jest szóstą pozycją aksjologiczną przygotowaną przez zespół lubelskich etnolingwistów we współpracy z badaczami z kilku ośrodków polskich i zagranicznych. Zawiera on drugą część referatów z międzynarodowej konferencji naukowej EUROJOS VI pt. „Koncepty DOM, EUROPA, WOLNOŚĆ, PRACA, HONOR / GODNOŚĆ w aksjosferze Słowian i ich sąsiadów”.
Tom "Humor w kulturze i edukacji" ma charakter interdyscyplinarny, a przyjęte przez Autorów perspektywy, kulturowe i edukacyjne, stały się nierzadko pretekstem do ważnych uogólnień i diagnoz o charakterze uniwersalnym. Rozpiętość tematów i zagadnień pozwala na pogłębioną i wieloaspektową refleksję, której przedmiotem jest humor. Zaprezentowane w kolejnych artykułach rozważania mogą stać się inspiracją do własnych poszukiwań i przemyśleń na temat źródeł i sensów związanych z sygnalizowaną w tytule problematyką.
Wielką zaletą pracy jest to, że podejmuje ważne zagadnienia społeczne będące w centrum zainteresowania psychologów, zarówno teoretyków, jak też praktyków. Pod tym względem autorzy większości opracowań wykazali wiele starań, aby przedstawić je w formie zrozumiałej nie tylko dla psychologów, ale również dla pedagogów, socjologów i innych specjalistów zajmujących się na co dzień problematyką na styku tych dziedzin nauki. Dodatkowo swoje rozważania teoretyczne niektórzy autorzy ilustrują przykładami wziętymi z własnych doświadczeń, co ułatwia czytelnikowi znalezienie elementów wspólnych pomiędzy płaszczyzną teoretyczną i aplikacyjną. Przystępna, na ogół, forma tych opracowań sprzyja lepszemu porozumieniu między przedstawicielami różnych grup zawodowych.
Niniejszy tom jest XI z serii "Lubelska Biblioteka Staropolska" Ksiażka zawiera oryginalny tekst w języku łacińskim oraz tłumaczenie na język polski. Całość poprzedzona jest obszernym wprowadzeniem.
Książka ta realizuje w pełni żywe wśród językoznawców postulaty badań języka i człowieka, dla którego i dzięki któremu język istnieje. Przedstawiona propozycja badawcza to solidne językoznawstwo humanistyczne. Praca wypełnia metodologiczne postulaty lubelskiej szkoły językoznawczej, która od wielu lat jest znakomicie postrzegana w polskim środowisku naukowym. Sam przedmiot dociekań teoretycznych oraz badań empirycznych - leksem "samotność" i wyrazy pokrewne - jest fascynujący z różnych powodów. Najpierw są to powody językowe. Wybrany do analizy leksem jest bardzo ciekawy i tworzy duże pole semantyczne, mające skomplikowane relacje także pragmatyczne i kulturowe. Po wtóre, są to powody wchodzące w zakres psychologii społecznej: człowiek przeżywa swoją samotność wobec świata, wobec innych, wobec siebie, własnych ograniczeń, słabości, wreszcie wobec śmierci, bo umiera się zawsze w najgłębszej samotności. Wszystko to odbija się w znakach językowych. Z jednej strony człowiek to istota społeczna, jednak z drugiej strony jest często sam, zresztą samotność wpisuje się w istnienie każdego z nas przez naszą odrębność, indywidualność, swoistość.
Celem niniejszej monografii jest opis leksyki obrzędowości dorocznej w gwarach ukraińskich południowego Podlasia. Podstawę materiałową pracy stanowią zapisy własne z obszaru południowego Podlasia, uzyskane podczas badań terenowych w latach 2001–2005 zgodnie z siatką punktów obejmującą 20 wsi. Informatorami były osoby starsze, urodzone i na stałe zamieszkałe w badanych miejscowościach.
Wobec narastania zagrożeń wynikających ze skażenia żywności a także coraz częstszego uodparniania się bakterii na stosowane w medycynie antybiotyki wielkie znaczenie ma poznanie istniejących w naturze zjawisk dotyczących bioróżnorodności, interakcji między drobnoustrojami oraz prozdrowotnego działania mikroflory probiotycznej. "Mikrobiom a zdrowie człowieka" to jedyna na polskim rynku monografia, w której zależności między mikrobiomem a zdrowiem człowieka przedstawiono w sposób kompleksowy i w wielu aspektach. Książka adresowana jest głównie do studentów mikrobiologii, biotechnologii, technologii żywności, poza tym kierunków medycznych, również pracowników naukowych zajmujących się podobną problematyką, ale także do wszystkich zainteresowanych własnym zdrowiem. Cytowana obszernie literatura umożliwia Czytelnikowi dotarcie do oryginalnych prac dotyczących poszczególnych zagadnień.
Publikację Mariana Filipiaka czyta się płynnie, z satysfakcją i pożytkiem z tego powodu, że autor posiadł umiejętność przekonywującego wykładu łączącego niewątpliwą erudycję teologiczną z wiedzą filozoficzną i socjologiczną. Taka swoista mieszanka argumentów pochodzących z różnych rejestrów wiedzy o człowieku i społeczeństwie nie sprawia jednak, że ginie w niej autorska sygnatura - Marian Filipiak podpowiada tropy, kieruje na ścieżki myślenia, ale zawsze wyraża także swoje zdanie. Rzadko już dzisiaj czyta się tak erudycyjne książki, a przy tym tak autorskie i w najzwyklejszym sensie - mądre.
Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Józefa Burszty
Jesteśmy zderzani z oczywistą prawdą o funkcjonowaniu coraz bardziej skomplikowanych związków między polityką a religią. To oznacza, że na gruncie nauk o polityce istnieje niewyobrażalnie duże zapotrzebowanie na analizy dotyczące tej problematyki. Tekst autorstwa p. dra Marcina Pomarańskiego stanowi bardzo udaną i wartościową próbę analizy politologicznej zjawiska amerykańskiego fundamentalizmu protestanckiego i jego znaczenia we współczesnej polityce jedynego mocarstwa światowego. Niewątpliwą zaletą pracy - obok dobrego stylu narracji i merytoryczności - jest to, że zainteresuje ona w równej mierze politologów, socjologów oraz religioznawców i teologów. Powinna stać się lekturą obowiązkową dla amerykanistów.
Praca ma charakter monograficzny, obejmuje trzy bloki tematów zróżnicowane co do metodologii ich przedstawienia. Pierwszy dotyczy gatunkowych i typologicznych rozróżnień tekstów prezentujących nurt potoczny. Drugi koncentruje się na rozpoznaniu pragmatycznych cech tekstów, głównie poprzez akty mowy. Trzeci - na opisie wybranych gramatycznych i leksykalnych wskaźników potoczności językowej.
Decydując się na podjęcie problematyki zarysowanej w tytule monografii, Teresa Pękala wkracza na teren eksplorowany dziś (zarówno w świecie, jak i w Polsce) przez kilka dyscyplin badawczych: socjologię, antropologię kulturową, kulturoznawstwo, wiedzę o współczesnych praktykach artystycznych. Procesy, o których mowa w książce, są też, oczywiście, przedmiotem refleksji metahistorycznej i autonomizujących się ostatnimi czasy "memory studies". Dodać tu trzeba jeszcze "modernity studies", albowiem poddane analizie formy estetyzacji przeszłości ujęte zostały przez Autorkę jako ekspresje doświadczenia typowo nowoczesnego (z właściwą mu ambiwalencją, co staje się widoczne a analityczno-interpretacyjnych rozdziałach książki). Wymienione tu (i inne) pola i typy kompetencji badawczych mogły zostać nie tylko efektywnie skrzyżowane, ale i scalone w nadrzędnej perspektywie filozoficzno-estetycznej.
Monografia stanowi próbę prezentacji socjologicznego ujęcia stosunków międzynarodowych. Inspirację do podjęcia tematu stanowił fakt, że w literaturze przedmiotu, zarówno polskiej jak i anglojęzycznej, całościowe opracowania socjologicznych stosunków międzynarodowych są raczej nieliczne.
Celem rozprawy jest wskazanie na rolę państwowych i pozapaństwowych uczestników stosunków międzynarodowych. Stworzyło to okazję do próby wykorzystania dorobku socjologii do analizy stosunków międzynarodowych, w tym także charakterystycznych dla socjologii metod badawczych. Umożliwiło też ukazanie znaczenia aktywności jednostek i grup społecznych omawianej sfery stosunków politycznych.
Do niewątpliwie istotnych zagadnień, choć wciąż słabo rozpoznanych, należy określenie obecności książki w domowym wyposażeniu różnych grup społeczeństwa doby zaborów. Celem pracy jest ukazanie domowych księgozbiorów miejskiej społeczności Lublina w pierwszej połowie XIX wieku. Wybór środowiska miejskiego nie jest przypadkowy. Chociaż mieszkańcy miast nie dominowali pod względem liczbowym w krajobrazie społecznym doby Królestwa Polskiego, to jednak miasta stanowiły ważne ośrodki skupiające co prawda wciąż nieliczne środowiska umysłowe, potencjalnie zorientowane na książkowy środek przekazu. To właśnie w rozwijającej się miejskiej społeczności, obok ziemiaństwa, można upatrywać społecznych obszarów poszerzania się publiczności czytelniczej. Należy postawić pytanie, jak przedstawia się obecność książki w domowym wyposażeniu szerszej społeczności w omawianym okresie. Praca przynajmniej częściowo realizuje postulaty badań nad domowymi księgozbiorami wśród szerszych warstw społeczeństwa pierwszej połowy XIX w., wypełnia lukę w badaniach nad historią czytelnictwa i społeczną historią książki doby zaborów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
