Podstawowe zmiany w tym wydaniu dotyczą znacznego rozszerzenia treści o nowe tematy i rozdziały. W części pierwszej tej pracy, poświęconej kwestiom gerontologicznym, omówiłem m.in. własną teorię osobistej korzyści w okresie starości, zjawiska, syndromy i/lub zespoły drugiej połowy życia. Osobne rozdziały dotyczą choroby Alzheimera i możliwości przystosowania chorego do życia w trudnej codzienności oraz profilaktyki gerontologicznej w relacji do normalnego i optymalnego starzenia się. W drugiej części, prezentującej zagadnienia z zakresu tanatologii, podjąłem nowe tematy, takie jak np. śmierć w cyklu życiowym a religia i religijność człowieka, dekalog opieki nad człowiekiem cierpiącym i umierającym oraz moralne aspekty prawa do umierania i godnej śmierci, w tym niezmiernie trudne kwestie uporczywej terapii, testamentowej dyspozycji życiem i ciałem oraz kontrowersyjny problem możliwości i/lub dopuszczalności eutanazji. [...] Zaktualizowałem ponadto dane, głównie demograficzne i statystyczne, oraz uzupełniłem bibliografię o najnowsze pozycje literatury przedmiotu, dodając jeszcze filmografię i netografię.
Ze Wstępu do drugiego wydania
Oddawana do rąk czytelnika książka, przedstawiająca ważne zjawiska dokonujące się po 1989 roku w dziedzinie sztuk wizualnych w środowisku twórców związanych bezpośrednio z Katowicami oraz w sąsiadujących z tym miastem czołowych ośrodkach województwa śląskiego, powstała jako pomysł w następstwie spotkania Prezesa Zarządu Wydawnictwa Śląsk, dra Tadeusza Siernego, prof. Mariana Kisiela z Marianem Oslislo, pełniącym do 2012 roku funkcję Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Idea determinująca ostateczny kształt projektu dojrzewała przez kilka lat, aż w końcu pojawiły się okoliczności sprzyjające, by można ją było urzeczywistnić. Wówczas do zespołu planującego merytoryczną treść publikacji zaproszono również specjalizującą się w badaniu dziejów regionalnej sztuki i dizajnu historyczkę sztuki, Irmę Kozinę. W toku burzliwych dyskusji zrodziła się myśl, by teksty odnoszące się do poszczególnych fenomenów lokalnego życia artystycznego napisane zostały zarówno przez historyków i krytyków sztuki, którzy już od dawna zajmują się tematyką górnośląską, jak też przez badaczy z innych środowisk, często należących do młodszego pokolenia, rozwijających swe zainteresowania w zakresie sztuki województwa śląskiego dopiero od ostatnich kilku lat.
Piotr Czaadajew (17941856), rosyjski filozof i eseista, jeden z najwybitniejszych myślicieli doby romantyzmu. Był prekursorem ruchu okcydentalistów, programowo opowiadającego się za wprowadzeniem Rosji w krąg cywilizacji zachodnioeuropejskiej. Osip Mandelsztam pisał, że myśl Czaadajewa ustawia się w poprzek tradycyjnego myślenia rosyjskiego, on sam zaś symbolizuje pogłębione rozumienie narodowości jako najwyższego rozwoju osobowości oraz Rosji jako źródła absolutnej wolności moralnej. W swoich pracach Czaadajew poszukiwał Boga w historii, a średniowieczny katolicyzm uważał za najdoskonalszą postać chrześcijaństwa. Za publikację pierwszego z ośmiu swoich listów filozoficznych, decyzją cara Mikołaja I został uznany za niepoczytalnego, zmuszony do leczenia i osadzony w areszcie domowym. Nie zaakceptował tego, że Rosja wystąpiła przeciw Zachodowi w czasie wojny krymskiej (18531856). Zmarł przybity skutkami tej wojny, widząc, że niemożliwa jest unia między Wschodem i Zachodem. Jego poglądy doceniono dopiero w XX wieku, chociaż wciąż w niektórych kręgach rosyjskich uważa się go za kosmopolitę i zaprzeczenie cnót patriotycznych. /Od Autora/
Kształcenie zawodowe było najlepiej zsynchronizowane z potrzebami polskiej gospodarki narodowej w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. Późniejsze reformy edukacyjne poprawiały system szkolnictwa (również wyższego) bez istotnej koordynacji ze zmieniającą się w zupełnie innym rytmie gospodarką. Takie wnioski wynikają z badań podłużnych, syntetyzujących wyniki setek opracowań naukowych sporządzonych w minionym półwieczu. Autorzy Synchronizacji proponują rozwiązanie tego problemu na podstawie własnej kilkudziesięcioletniej praktyki zawodowej, popartej licznymi publikacjami teoretycznymi i sprawozdawczymi. Obecnie kierunki kształcenia zależą od preferencji młodzieży i od bieżącej optymalizacji działania szkół wszystkich stopni. Efektem jest podążanie za modą (często pozytywną, preferującą np. informatykę) i zatrudnianie takich nauczycieli i profesorów, jacy są dostępni. Jednakże optymalizacja niezależnych składników nie prowadzi do optymalizacji systemu. Przeciwnie. Generuje za to ogromne koszty i utrzymuje kierunki nadwyżkowe bez wiedzy o zawodach przyszłości.
Celem podjętych w prezentowanej rozprawie badań jest analiza semantyczna i pragmatyczna aforyzmów rosyjskich. Wybrane zostały aforyzmy zawierające frazemy pochodzenia biblijnego [...]. Jako cezura, pozwalająca określić ramy współczesnej aforystyki, posłużył 1991 rok, czyli początek wielkich rosyjskich przemian, jakie nastąpiły zarówno w sferze politycznej, gospodarczej, jak i kulturowej, mentalnej oraz religijnej. Istotny był przy tym rok publikacji danego aforyzmu, bądź to w formie drukowanej antologii, bądź w Internecie, na stronach poszczególnych autorów lub Moskiewskiego Klubu Aforystyki. Nie bez znaczenia było bowiem przypadające na koniec XX wieku powstanie i rozwój Internetu, który niezależnie od tradycyjnych publikacji książkowych pozwolił wielu twórcom zaistnieć w świadomości odbiorców. Istotne dla nas było także to, w jakim sposób reprezentowana jest wybrana tematyka i czy można mówić o odradzającym się w nowym stuleciu zainteresowaniu tematyką biblijną w Rosji postradzieckiej. Aforyzmy, krótkie utwory opisujące aktualne zjawiska społeczne, wydają się idealnym materiałem, pozwalającym prześledzić procesy zachodzące obecnie we współczesnym społeczeństwie rosyjskim. Ewoluując, aforyzm zawsze bowiem dopasowywał się w pewien sposób do epoki, w której powstał i którą reprezentował.[Ze Wstępu]
Współczesny świat nadal zmaga się z problemami degradacji środowiska naturalnego, chociaż ludzkość podejmuje różnorodne działania służące jego ochronie. Przekonanie Johna Passmore'a, australijskiego filozofa, historyka idei i przedstawiciela antropocentrycznej etyki środowiskowej, że postęp naukowo-techniczny rozwiąże wszystkie pojawiające się problemy środowiskowe, nie znajduje uzasadnienia. Wciąż obserwujemy postępującą degradację środowiska naturalnego.- dr hab. Aleksandra KuziorMonografia traktuje o aktualnej i ważnej problematyce ochrony środowiska, przedstawiając ją z różnych punktów widzenia. Monografia powinna spotkać się z zainteresowaniem osób pracujących w instytucjach naukowo-badawczych oraz decydentów sektora publicznego. Powinna także znaleźć zainteresowanie wśród nauczycieli akademickich i studentów zarówno kierunków technicznych, jak i humanistycznych.- dr hab. Mariusz Zieliński
Książka zawiera artykuły dziennikarzy, ekspertów z zakresu public relations oraz naukowców podejmujących tematy z zakresu szeroko rozumianej komunikacji społecznej oraz zarządzania.Publikacja będzie użyteczna nie tylko dla studentów, ale również pracowników związanych ze środkami masowego przekazu, promocją, reklamą i media relations. Autorzy zauważają, że technologie ICT mocno wspomagają działania człowieka, ale wzrasta także niebezpieczeństwo manipulacji informacją, rozprzestrzeniają się patotreści, hejt, fake newsy, upowszechnia cyberprzemoc, cyberprzestępczość, kradzież tożsamości, phishing i wiele innych. W dobie rozwoju nowoczesnych technologii wciąż pozostają otwarte pytania związane z problemami natury etycznej i nadal poszukuje się sposobów na przeciwdziałanie tym zjawiskom.W ostatnim czasie do katalogu zagrożeń dołączyła także pandemia COVID-19. Jej rozwój przez wielu specjalistów kojarzony jest z procesami globalizacji, a w zasadzie z nieograniczonymi możliwościami podróżowania, przemieszczania się z miejsca na miejsce, nieskrępowanych kontaktów. Pandemie nie są zjawiskiem nowym, ale ich częstotliwość w ostatnim czasie znacznie wzrosła. Wiek XX przyniósł hiszpankę, grypę azjatycką, grypę Hong-Kong. W XXI wieku mieliśmy już pandemię wirusa grypy A/H1N1, a teraz atakuje wirus SARS-CoV-2. Nauka i technika przychodzi ludziom z pomocą, ale nie zawsze w odpowiednim czasie i we właściwym wymiarze. Na wyniki badań naukowych trzeba czekać. Statystyki pokazują, że pandemia nie daje za wygraną.W monografii pod redakcją dr hab. Aleksandry Kuzior i dr. Dariusza Krawczyka zostały przedstawione wybrane problemy turbulentnego świata z perspektywy różnych dyscyplin naukowych. Różnorodność podjętych tematów pokazuje, z jak bardzo skomplikowanymi zjawiskami mamy współcześnie do czynienia.
Zarys historii Teatru Nowego w Zabrzu [1959-2019]Lektura tej obszernej (bardzo obszernej) pracy nie jest łatwa: daty, fakty, ludzie mnóstwo informacji. Jeśli lektura nie jest łatwa, to co dopiero powiedzieć o trudzie gromadzenia i spisania tych wszystkich danych. Już za to rzecz godna jest uwagi, druku i upowszechnienia. Chciałoby się powiedzieć: solidna śląska robota. To o książce. A cóż dopiero o jej bohaterze Teatrze Nowym i tworzącym go zespole? To dopiero była i jest solidna robota. a przy tym śląska robota w sensie: przez Ślązaków i dla Ślązaków w mieście tak przez historię doświadczonym, jak Zabrze i w społeczności, która po wojnie, po zmianach ustrojowych, musiała z trudem dochodzić własnej tożsamości, tworzyć ją i utrwalać. Niebagatelna w tym rola instytucji edukacyjnych i artystycznych, w tym może szczególnie teatru miejsca, w którym spotyka się dwóch partnerów: aktor i widz, by wspólnie coś przeżyć, zastanowić się nad czymś ważnym. Takie chwile refleksji budują wspólnotę i o tym Linert zdaje się ani na chwilę nie zapominać. Rejestrując fakty, opisując starania ludzi, stale ma na uwadze pytanie czemu to właściwie służy i znajduje zwięzłą, ale niesłychanie trafną odpowiedź budowaniu lokalnej wspólnoty. I tak jest skonstruowana ta książka. Na pierwszym planie zawsze staje pytanie: ku czemu zmierzać chcemy, a dopiero potem jawią się jego pochodne jakimi środkami to realizować. W teatrze jest to kwestia jego kierownictwa, budowania zespołu, warunków pracy (w sensie zarówno środowiska, jak i wymiarze czysto materialnym). Linert przekonujco pokazuje, jak zmienne były środowiskowe oczekiwania wobec teatru, przy czym intencje władz i dysponentów środków nie zawsze były tożsame z intencjami potencjalnej widowni, nie mówiąc już o własnych ambicjach kierownictwa teatru. Pokazuje wręcz, że Teatr Nowy przez lata nie miał własnego domu, ale pokazuje też, jak jego zespół umiał to nie tylko przetrwać, ale i obrócić na własną korzyść, np. dając premiery w miejscach niezwykłych, grając w objazdach, budując renomę własnego festiwalu zdecydowanie zorientowanego na jakże aktualne i bolesne sprawy współczesne.
Recenzowany tom jest kolejnym z cyklu publikacji zespołu badaczy związanych z istniejącymi do roku 2019 Studium Pracy Socjalnej i Zakładem Badań Kultury Współczesnej Instytutu Socjologii Uniwersytetu Śląskiego. Zespół pod kierunkiem prof. Kazimiery Wódz od początku lat 90. realizował szeroko zakrojone badania nad społecznymi i kulturowymi konsekwencjami transformacji województwa śląskiego. (...)
W województwie śląskim procesy restrukturyzacji w szczególny sposób dotknęły społeczności związane od pokoleń z sektorem górniczym. Cechą tych społeczności jest wytworzona przez nie charakterystyczna, unikalna kultura zawodowa promieniująca na wiele sfer codziennego życia, m.in. relacje społeczne w obrębie społeczności, wzory życia rodzinnego, solidarności grupowej opartej na poczuciu wspólnoty losu i odrębności
regionalnej, zaznaczonej szczególnie silnie w śląskiej części województwa.
W badaniach, których wyniki przywoływane są szeroko w recenzowanej monografii podstawowa płaszczyzną analizy jest sposób przeżywania przez mieszkańców dzielnic i osiedli śląskich objętych badaniem – których historia jest wpisana i ściśle związana z rozwojem przemysłu ciężkiego – konsekwencji dokonujących się przemian strukturalnych i ich następstw w codziennych praktykach społecznych i kulturowych. (...) Cechą
wyróżniającą recenzowaną publikację w porównaniu do innych, wcześniejszych prac zespołu prof. Kazimiery Wódz, jest moim zdaniem interesująca i udana próba aplikacyjnego zastosowania uzyskanych wyników pogłębionych badań terenowych, systematycznie prowadzonych w środowiskach dotkniętych negatywnymi skutkami transformacji. Stały się one podstawą do budowania i realizacji działań praktycznych, z których najbardziej znaczącymi są włączenie mieszkańców w programy rewitalizacji najbardziej zaniedbanych obszarów poprzez działania aktywizujące, wykorzystujące elementy metody organizowania społeczności lokalnej.
(z recenzji dr hab. Jolanty Grotowskiej-Leder, prof. SGGW)
Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział 1. Społeczny wymiar rezyliencji
1.1. Czym jest rezyliencja – ustalenia definicyjne, przegląd koncepcji i stanowisk
1.1.1. Resilience
1.1.2. Koncepcja Social Resilience
1.2. Społeczne problemy starych dzielnic miast
1.3. Polityka miejska, rewitalizacja i rezyliencja miejska
w dzielnicach postindustrialnych
1.3.1. Polityka miejska
1.3.2. Rewitalizacja
1.3.3. Rewitalizacja a krajowa i europejska polityka miejska
1.3.4. Koncepcja rezyliencji miejskiej i jej praktyczny wymiar
na przykładzie katowickiej dzielnicy Załęże
Rozdział 2. Od wspólnoty do zindywidualizowanej koegzystencji.
Społeczność osiedla robotniczego w sytuacji kryzysu na
podstawie wyników badań projektu SPHERE
2.1. Krotki opis założeń projektu SPHERE
(...)
Rozdział 3. Badania nad strategiami zaradczymi gospodarstw
domowych żyjących w biedzie
3.1. Zarys badań realizowanych w ramach projektu RESCuE
3.1.1. Założenia metodologiczne badań terenowych
3.1.2. Charakterystyka badanych społeczności
(...)
Rozdział 4. Koncepcja społecznej rezyliencji a organizowanie
społeczności lokalnej
4.1. Czym są współczesne społeczności lokalne?
(...)
Bibliografia
Utwory zebrane w książce, podobnie zresztą jak przedstawiane w ostatnio publikowanych tomikach poetki (m.in. Maki, 2004; Ciebie nie ma, 2008; Szelki bezpieczeństwa 2010, wyd. drugie poszerzone 2012; Hiperrealistyczne minuty, 2011; nic, 2012; Deklinacja, 2014; Mój świat odchodzi, 2016),sytuują nas w obszarach refleksyjnego, egzystencjalnego zamyślenia nad trwałością i kruchością, zadziwienia możliwością budowania i perspektywą destrukcji, zdziwienia czynem naszym i by tak rzec czynem dokonywanym w jakimś wielkim i ostatecznym planie nie przez nas, ale z naszego powodu. To gra mikro i makroplanów sensu, którą tutaj akurat obserwujemy z przekonaniem o jednej z możliwych i koniecznych dróg wyrażenia w poetyckich ekwiwalentach, zestawianiu słów odległych a nagle współbrzmiących, innym razem bliskich i od razu umykających przed sobą, rezygnujących z kulturalnego sąsiedztwa (jak w przypadku płomiennego ptaka z metalowym bzem w dziobie / który macha skrzydłami czarnymi jak noc). Ze względu na te możliwości osobne, osobiste i osobliwe właśnie poezja odgrywa rolę szczególną.
Moja Kobieta Winna Grzechu, miłości pełna - stoi przede mną. W jej oczach siedzidemon - ten sam, który opętał Joannę, Matkę, tę od Aniołów. Moja kobieta przytulasię do mnie i mówi: Nie chcę być bez ciebie, nawet jeśli będę.* * *Ciotka była jak cytata fregata, zamaszysta i w biodrach, i w dupie, bo najważniejsze,to mieć na czym siedzieć, czym oddychać i w kontaktach między ludźmi robić użytek z szerokich pleców. Ciotka była jak orzeźwiający wiatr i zielona pietruszka, którąhodowała w podłużnych donicach, wystawianych na szerokich parapetach. Ciotkabyła jak francuska flaga blublaróż. Niebieska i biała, czyli pogodna i kojąca. Tylkoczasem diabeł w nią wstępował i wtedy purpurowiała różanymi licami, czerwonymiplamami na szyi i dekolcie. Kiedy wykrzyczała swoje, wracała do spokojnych kolorów,jasności na czole i słów ulubionych piosenek: Cicha woda brzegi rwie albo Bella,bella donna, wieczór taki piękny.* * *Jak było naprawdę, nie wiem i już nigdy się nie dowiem. Pamięć jest kluczem, pozwalazamienić życie w opowieść. Już nie uciekam nigdzie i w nic, nie wykradamsobie życia, nie wykłamuję innym. Pamięć robi ze mną co chce, ale ciało i tak swojepamięta, bo na nim zapisany jest każdy wybór, odciśnięte każde słowo.(fragmenty)Spis treściTo nie jest pieśń grzechu. Kiedyś będziesz piękną kobietąTo nie jest pieśń lęku. Dziewczynka z kokardamiTo nie jest pieśń gniewu. Bosonoga contessaJulia wariatka. Jarzębina czerwonaBardzo. Trójkąt równobocznyWybór. Albo zabij1. List Julio Cortazara do Marty Fox. GraDotknij mnie. GrzechSydonia von Borck. Tak, to ja, Sydonia(Zdarłam z ciebie). OczekiwaniePosłuszeństwo. Miedzy snem a snem(Właściwie wszystko). Alicja w Krainie KomórkowcówSen. OcalenieOn kłamie. Moje chyba żonyTo nie jest pieśń żalu. RozmowaŻaba. KrówkiCzerwona linia. PPPPWyznanie kobiety. Tajemniczy adoratorGrusza. Historia pewnego buta(Nie potrafiła ze mną rozmawiać). Dmuchaj na lustroKsiążka Kobiety winne grzechu - oprawa miękka - Wydawnictwo Naukowe ŚLĄSK.Książka posiada 244 stron i została wydana w 2020 r.
Przedstawiona tu monografia jest pogłębioną analizą funkcjonowania Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Zabrzu w latach 1998-2003. Ta cezura czasowa nie jest bynajmniej przypadkowa. Jest to bowiem etap, w którym przedmiotowy MOSiR z typowego podmiotu funkcjonalnego, jakich wiele przy każdym Urzędzie Miejskim, szczególnie w wielkich podmiotach miejskich, zmienił swoją strukturę i stał się niezależnym podmiotem kreującym w znacznym stopniu i reżyserującym systematyczne działania zmierzające w kierunku szerzenia kultury fizycznej, rekreacji oraz sportu wyczynowego w skali miasta.
Zabrzański MOSiR przekształcił się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której właścicielem stało się miasto Zabrze. Ale spółka ta działająca
w aspekcie ekonomicznym w obszarze prawa handlowego w znacznym stopniu przynosiła również dochody, czyli po części zarabiała na swoja statutową działalność. Na tym polegał zabrzański eksperyment, w którym autor był zresztą głęboko zaangażowany. O sukcesie eksperymentu świadczy sytuacja, że kolejne wielkie, ale również mniejsze miasta poszły drogą zabrzańskiego eksperymentu ekonomiczno-społecznego.
WSTĘP
ROZDZIAŁ I
REKREACJA I KULTURA FIZYCZNA JAKO FORMA
ZAGOSPODAROWANIA CZASU WOLNEGO I POLITYKI SOCJALNEJ
ZABRZE A RUCH SPORTOWY
1.1 Czas wolny i rekreacja. Metodologia i socjalny
model sportu i rekreacji
1.2 Struktura pojęciowa kultury fizycznej
1.3 Miasto Zabrze - historia i współczesność
1.4 Sport i rekreacja w Zabrzu
ROZDZIAŁ II
MIEJSKI OŚRODEK SPORTU I REKREACJI W ZABRZU
FUNKCJA SOCJALNO-SPORTOWO-ZDROWOTNA
2.1 Powołanie i wstępny okres działalności MOSiR w Zabrzu
2.2 Podstawy prawno-organizacyjne działalności MOSiR w Zabrzu
ROZDZIAŁ III
DZIAŁALNOŚĆ ZABRZAŃSKIEGO MIEJSKIEGO
OŚRODKA SPORTU I REKREACJI W LATACH 1998-2000
WDROŻENIE EKONOMICZNO-SOCJALNEGO MODELU PODMIOTU
3.1 Innowacyjność ekonomiczna MOSiR Zabrze
3.2 Metodologia finansowania MOSiR Zabrze
na tle innych tego typu struktur w województwie śląskim
ROZDZIAŁ IV
MOSiR ZABRZE W LATACH 2001-2003
SOCJALNA FORMUŁA I INNOWACYJNE METODY DZIAŁANIA
4.1 MOSiR jako koordynator całokształtu ruchu
sportowego w mieście
4.2 Podmiotowość socjalna MOSiR Zabrze
4.3 Perspektywiczny, socjalny model MOSiR Zabrze
ZAKOŃCZENIE
STRESZCZENIE
SUMMARY
ZUSAMMENFASSUNG
BIBLIOGRAFIA
The three separate research projects selected for the book fall into place and the well-thought-out whole features: (a) coherence of the theoretical perspective, which is a combination of classical anthropological concepts and the traditions of sociological research over urban collectivities, (b) continuity in research interests focused on everyday and widespread impacts of the economic restructuring, the effects of which came to be suffered by the next generation of Upper Silesia’s population, (c) as a result of which the conducted explorations orbit around the processes of pauperization of the population (here, admittedly, of whole estates) traditionally connected with heavy industry, (d) of which the researchers seem to be most interested in is how the economic transformation has led to a comprehensive reorganization of the cultural foundations on which the existence of native Silesian communities was based. Add to that the adopted (e) methodology, whose
invariable link with the qualitative procedures additionally enhance the sense of continuity, which makes various research undertakings seen from the time perspective fit into one picture, description of changes in the social and cultural identity of (post)mining collectivities. (From the review of Professor Krzysztof Frysztacki)
Introduction
Part one. Everyday life in the old working-class districts of the industrial towns and cities of Upper Silesia
Chapter 1. Working class estates of Upper Silesia region – the social world of their residents
1.1. The city from the perspective of everyday life
1.2. Anthropological approach in the sociology of the city
1.3. Working-class estates of Upper Silesia – the social world of their residents
1.4. Upper Silesian region in the process of transformation Chapter 2. Transformation processes and changes of urban space of Upper Silesian towns
2.1. Social consequences of restructuring of old industrial districts
in Upper Silesia
2.2. Place and memory: the case of Ksawera estate
2.2.1. Place and Memory
2.2.2. Paryż/Zawadzki/Paryż mine
2.2.3. Ruins and “ghosts of the past”
2.2.4. Spatial symbolic representation of capitalism
2.2.5. Conclusions
Part two. Old and new poverty in Upper Silesia
Chapter 3. Urban anthropology in the research on poverty
3.1. The concept of “urban villagers” by Herbert Gans in the study on enclaves of poverty. An Upper Silesian perspective
3.2. Underclass in the city
Chapter 4. The Social History of Poverty in Central Europe. A research method
4.1. New and Old Poverty in Upper Silesia
4.1.1. Methodology
4.1.2. Old and New Poverty in a cultural border region: two case studies
4.1.3. Summary
Part three. Poverty and resilience
Chapter 5. RESCuE Project
5.1. General assumptions of the project
5.2. Cultural sources of resilience. Theoretical basis for the research carried out in Upper Silesia
5.3. The research area and participants against the backdrop of Polish economic crisis
5.3.1. Urban Case
5.3.2. Rural Case
5.4. Observations from the field
5.4.1. Observational strategies
5.4.2. Results from the observation
5.4.3. Field access and contacting
5.4.4. Sampling criteria
5.4.5. Conducting interviews
Chapter 6. Cultural practices and resilience. An analysis of research material 6.1. Symbolic capital
6.2. (Socio)economic capital
6.3. Social capital
6.4. Cultural capital
(...)
Najnowszy numer Zarania Śląskiego Serii drugiej ma w znacznej mierze charakter literacki, przybliżając sylwetki pisarzy niemieckojęzycznych związanych miejscem urodzenia bądź twórczą działalnością z Górnym Śląskiem. Przywołane zostają postaci Maxa Ringa, Hansa Marchwitzy, Jochena Kleppera, Antona Oskara Klaußmanna i Augusta Scholtis.
Upowszechnianie wiedzy i kultury gerontologicznej jest zadaniem niezmiernie trudnym, wymagającym nie tyle środków, co determinacji, profesjonalizmu, zaangażowania i czasu oraz edukacji. Wymaga interdyscyplinarnych inicjatyw eksploracyjnych i ponadresortowych
działań nakierowanych na obalanie negatywnych stereotypów, na wzmacnianie kapitału społecznego i racjonalne gospodarowanie potencjałem tkwiącym w coraz liczniejszej populacji osób starszych. Wymusza powstawanie i rozwój nowych subdyscyplin gerontologii,
wzmacniając zapotrzebowanie na nową wiedzę o ostatniej fazie życia, o randze aksjologii, epistemologii oraz znaczeniu, granicach sfery sacrum i profanum w ludzkiej egzystencji. […] Pod względem merytorycznym [recenzowana] praca dobrze wpisuje się w aktualną, ważną
dyskusję nad poszukiwaniem optymalnego modelu przygotowania społeczeństwa do samodzielnej, zdrowej, aktywnej, późnej dorosłości, do nowych sposobów podnoszenia jakości coraz dłuższego życia. […] Praca potrzebna na rynku wydawniczym – zasługująca na upowszechnianie w środowisku akademickim: wśród studentów i dydaktyków; wśród teoretyków i praktyków – przedstawicieli nauki i szeroko rozumianych służb społecznych oraz zainteresowanych wielowymiarowością i niehomogenicznością życia w starości. Z uwagi na wielowątkowość i interdyscyplinarny charakter całości – to praca nowatorska.
Fragmenty recenzji wydawniczej prof. dr hab. Elżbiety Trafiałek
Spis treści
Adam A. Zych
Starość w drodze, czyli mądrość życiowa i los człowieka późnej
dorosłości
Część I
STUDIA I SZKICE
Bernadetta Janusz i Emilia J. Sitek
Żałoba za życia: przeżywanie niejednoznacznej utraty w kontekście
choroby otępiennej u najbliższej osóby
Zdzisław Markiewicz
Superwizja w całodobowych placówkach pomocowych dla osób
starszych
Anna Stanisławska
Gerontologopedia – mowa osób starszych przedmiotem
zainteresowania logopedii
Dariusz Włodarek
Żywienie osób starszych. Czy modyfikacje diety są konieczne?
Ks. Andrzej Zwoliński
Mądrość ludzi starszych
Adam A. Zych
Współczesna polityka senioralna: deklaracje i działania
Część II
DOBRE PRAKTYKI
Iwona Benek i Agnieszka Labus
Wskazanie kryteriów projektowych dla mieszkalnictwa
senioralnego. Czynniki sprzyjające adaptacji seniora w nowych
sytuacjach życiowych
Mariusz Dorot
Gerontopsychomotoryka jako forma towarzyszenia i/lub wspierania
osób starszych
Justyna Hołyst
Wsparcie kierowane do osób starszych z otępieniem. Na
przykładzie działu EMI: Staying at home w Anglii
Emilia Lewicka-Kalka
Rady seniorów w Polsce: bariery i wyzwania
Anna Stanisławska
Nie mówię, ale mam własne zdanie. Rola logopedy w Zakładzie
Opiekuńczo-Leczniczym w Ostrzeszowie
RECENZJE
Katarzyna Kaczorowska-Bray
Recenzja hasła gerontologopedia, ogłoszonego w pracy zbiorowej:
Encyklopedia starości, starzenia się i niepełnosprawności, pod red.
Adama A. Zycha
Waldemar Tłokiński
Młodość utracona, odkrywana starość – zbiór esejów i szkiców
z gerontologii
Adam A. Zych
Zamiast zakończenia: Wstrzymaj się chwilo – geragogika losu
i mądrości życiowej
Bibliografia
Filmografia
Netografia
Informacje o Autorach
W powieści (której mimo wszystko nie sposób zaliczyć do kręgu literatury religijnej) autor, w drodze przenikliwej analizy oficjalnych tekstów ewangelicznych, obala trzy wielkie kościelne i teologiczne mity:
– mit trzydziestu srebrników, fałszywego pocałunku i wskazania, jako dzieła zdrady Judasza;
– mit Szatana jako antynomii Boga, względnie jako Jego nieprzejednanego wroga;
– mit drogi zbawienia wyłącznie poprzez Kościół (katolicki).
Co więcej, autor kruszy – jak ten Jerycha mur – odwieczne, a fałszywe i krzywdzące społeczność żydowską przeświadczenie, jakoby to nienawiść, miała być motorem napędowym dramatu pasyjnego.
Całość, zanurzona w delikatnej, kryminalno-sądowniczej, współczesnej anegdocie.
Od Autora
Praca dr. Dariusza Krawczyka, oprócz niewątpliwych walorów naukowych, pozwalających na zdiagnozowanie stanu faktycznego prasy samorządowej na wybranym obszarze, dających również perspektywę dalszych badań (na przykład nad odbiorem komunikowania samorządowego na tym terenie), może być również użyteczna dla praktyków komunikacji lokalnej – jako podręcznik zawierający najważniejszą wiedzę teoretyczną. ale przede wszystkim swego rodzaju poradnik dla wydawców prasy samorządowej.
Z recenzji dr hab. Patrycji Szostok-Nowackiej
Spis treści
Wstęp
1. Komunikowanie lokalne
1.1. Zarys lokalnej komunikacji medialnej
1.2. Czynniki wpływające na funkcjonowanie regionalnego
i lokalnego rynku mediów
2. Samorząd terytorialny. Pojęcia i zakres działalności
2.1. Reaktywacja i reformy samorządu terytorialnego w Polsce
2.2. Autonomia finansowa, samodzielność
i odpowiedzialność samorządu za rozwój lokalny
2.3. Rola i postrzeganie samorządności
3. Komunikowanie publiczne samorządów
3.1. Narzędzia komunikacyjne samorządów
3.2. Wybrane narzędzia komunikacyjne samorządów
3.2.1. Zapewnienie dostępu do informacji publicznej
3.2.2. Sieć internetowa w świadczeniu usług administracji
terenowej
3.2.3. Komunikacja społeczna samorządów
z zastosowaniem mass mediów
4. Uwarunkowania działań komunikacyjnych samorządu
4.1. Strategia informacyjna samorządu
4.2. Prasa samorządowa. Zarys stanu faktycznego
4.3. Kontrowersje wokół wydawania prasy samorządowej
4.4. Propozycje likwidacji prasy samorządowej
4.5. Niejednoznaczne stanowiska organów nadzoru
wobec zasad wydawania prasy samorządowej
4.6. Wydawanie gazet samorządowych w obowiązującym
stanie prawnym
5. Prasa samorządowa w polityce informacyjnej administracji terenowej. Badanie medioznawcze
5.1. Obszar badawczy. Rys historyczny
5.2. Funkcjonowanie rynku prasy samorządowej. Weryfikacja hipotez badawczych na podstawie analizy czasopism ukazujących się na terenie Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii
5.2.1. Periodyczność
5.2.2. Upowszechnianie reklam
5.2.3. Nakład
5.2.4. Zasięg społeczny
5.2.5. Kompozycja graficzna
6. Postrzeganie prasy samorządowej przez zarządzających samorządem
6.1. Uzasadnienie braku formalnego związku administracji terenowej z gazetą lokalną
6.2. Walory pośredniej formy przygotowywania gazety samorządowej
6.3. Atuty czasopisma wydawanego bezpośrednio przez urząd miejski
7. Propozycja usprawnienia wydawania gazet samorządowych stanowiących element zarządzania polityką informacyjną gminy
7.1. Uniwersalność przyjętych założeń
7.2. Działalność wydawnicza samorządu
7.2.1. Określenie wydawcy
7.3. Wypełnianie funkcji kontrolnej wobec władz samorządowych
7.4. Formuła kolportażu i odpłatności
7.5. Zespół redakcyjny gazety samorządowej
7.6. Zróżnicowanie upowszechnianych materiałów informacyjnych
7.7. Publikowanie treści reklamowych
7.8. Odbiorcy prasy samorządowej
7.9. Relacje wydawcy gazety samorządowej z prasą komercyjną
8. Przewidywany kierunek przekształceń w polityce informacyjnej samorządu
Zakończenie
Aneks
Wybrane przykłady kompozycji graficznej periodyków samorządowych ukazujących się na badanym obszarze
Bibliografia
Indeks osób
Spis wykresów i tabel
Książka Beaty Popczyk-Szczęsnej stanowi bardzo wartościową diagnozę postawioną współczesnym tekstom pisanym dla sceny i choć nie ma na celu – jak pisze Autorka – proklamowania „radykalnej zmiany w sposobie
używania tworzywa słownego”, to bez wątpienia bardzo trafnie wskazuje na pewne wyraziste tendencje w komponowaniu tekstów teatralnych. Prezentowane w kolejnych rozdziałach zestawienia, porównania, konfrontacje służą Beacie Popczyk-Szczęsnej do uchwycenia tego, co poszczególnych autorów czy poszczególne utwory łączy, ale także tego, co jest znakiem odrębności danego twórcy i jego dzieła, by w efekcie wyeksponować rozmaite strategie czynienia tekstu bohaterem. Przywoływane w książce konteksty filozoficzne (np. Foucault, Wittgenstein, Ricoeur), literackie (np. Barthes, Bachtin), teatralne (np. Lehmann, Sarrazac, Pavis), estetyczne (Bourriaud, Fischer-Lichte) bardzo wzbogacają proponowane odczytania wybranych utworów i na nowo, ciekawie je oświetlają. Autorka niezwykle sprawnie posługuje się warsztatem teatrologa i literaturoznawcy. Świetnie łączy dociekliwe analizy utworów dramatycznych z teoretycznymi próbami ujęć syntetycznych. Efektem tych zabiegów jest interesująco nakreślona panorama współczesnej polskiej dramaturgii teatralnej, która bez wątpienia stanowiła będzie wartościową pozycję wydawniczą.
(Z recenzji dr hab. Ireny Górskiej, prof. UAM)
Spis treści
Słowo wstępne
Część I. Ciało tekstu — werbalizacje doświadczeń
Ciała obecne — ciała znaczące — Ciała obce Julii Holewińskiej
Lektura somatyczna utworów Artura Pałygi
Przedstawianie świata
Motyw śmierci
Sensualność tekstu
Język i afekty w dramatach Zyty Rudzkiej
Część II. Mowa (z)wiązana. Kolażowe praktyki pisania dla sceny
Rozbrajanie dyskursów w twórczości Doroty Masłowskiej i Jolanty Janiczak
Konflikt słów — zderzenie kultur. O napięciach w tekstach
scenicznych Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk
Parateksty w nowym polskim dramacie
Rozbudowane fragmenty narracyjne
(Prze)moc śródtytułów
Autorskie gry językowe
Część III. Estetyka wysłowienia
Od tekstu do wydarzenia mowy
Małe narracje, polifonie, parabazy
Kolekcje słów — skuteczność języka
Bibliografia (wybór)
Nota bibliograficzna:
Indeks nazwisk
Książka Polsko-łużyckie zbliżenia. Język–literatura–kultura poświęcona jest twórczości Jurija Brězana i adresowana do grona miłośników języka, kultury i literatury Serbołużyczan. Refleksja o różnych aspektach pisarstwa J. Brězana, jego zaangażowaniu społecznym i sposobie postrzegania rzeczywistości niemieckiej w okresie politycznego przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku, jego prozie i współczesnej górnołużyckiej powieści wprowadza do dotychczasowych badań nowe akcenty.
W polu zainteresowań polskich badaczy, slawistów, kulturoznawców i germanistów znalazła się także twórczość literacka przedstawicieli dwóch różnych generacji pisarzy serbołużyckich, przyjaciół Polski i Polaków, Antona Nawki i Bendikta Dyrlicha oraz recepcja literatury
i kultury łużyckiej w śląskiej prasie.
(red.)
Spis treści
Grażyna Barbara Szewczyk
Wstęp. W dialogu z kulturą łużyczan
Nicole Dołowy-Rybińska
Wspólnota słowiańska w oczach Górnołużyczan
Tadeusz Lewaszkiewicz
Stan badań nad językiem górnołużyckiej twórczości Jurija Brězana
Dietrich Scholze-Šołta
Jurij Brězan i przełom polityczny w Niemczech
Piotr Pałys
Jurij Brězan jako organizator brygad pracy Serbskeje młodźiny w Jugosławii (1946?1948)
Józef Zarek
Jurij Brězan w panoramie górnołużyckiej powieści autorstwa Tomasza Derlatki
Marek Kryś
Adaptacje prozy Jurija Brězana na przykładzie filmu
Die schwarze Mühle
Monika Blidy
Wątki polskie w życiu i twórczości Antona Nawki
Grażyna Barbara Szewczyk
Łużyce w poetyckich światach Benedikta Dyrlicha
Michał Skop
Sprawy łużyckie na łamach katowickiego czasopisma „Odra” (1945?1950)
Ilza Kowol
Problematyka łużycka na łamach dwutygodnika „Poglądy”
Robert Langer, Měrćin Wałda / Martin Walde
Wywiad z Jurijem Brězanem
Indeks nazwisk
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
Strona korzysta z plików cookies, w celu zapewnienia najwyższej jakości usług. Dowiedz się więcej w sekcji Polityka plików cookie.
Niezbędne pliki cookie
Są to pliki są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania strony internetowej i służą do zapamiętywania np. sesji logowania, preferencji językowych, wypełniania formularzy, wybranej opcji prywatności, produktów w koszyku / schowku. Możesz je zablokować w przeglądarce, ale wtedy niektóre części witryny mogą nie działać prawidłowo.
Pliki cookie związane z reklamami
Reklamowe pliki cookied dla Google Ads pozwalają na dopasowanie wyświetlanych treści reklamowych do Twoich zainteresowań, nie tylko na naszej witrynie, ale też poza nią. Mogą być instalowane przez partnerów reklamowych za pośrednictwem naszej strony internetowej. Na podstawie informacji z tych plików cookie i aktywności w innych serwisach jest budowany Twój profil zainteresowań. Reklamowe cookies nie przechowują bezpośrednio Twoich danych osobowych, ale identyfikują Twoją przeglądarkę internetową i sprzęt. Jeśli nie zezwolisz na stosowanie tych plików cookie, dalej będziemy mogli wyświetlać Ci reklamy, jednak nie będą one dopasowane do Twoich preferencji.
Pliki cookie związane ze statystykami
Analityczne pliki cookie dla Google Analytics umożliwiają sprawdzenie liczby wizyt i źródeł ruchu w naszym sklepie. Pomagają nam ustalić, które strony są bardziej, a które mniej popularne, i zrozumieć, jak użytkownicy poruszają się po stronie. Dzięki temu możemy badać statystyki i poprawiać wydajność naszego sklepu. Informacje zbierane przez te pliki cookie są agregowane, nie mają więc na celu ustalenia Twojej tożsamości. Jeśli nie zezwolisz na ich stosowanie, to nie będziemy wiedzieć, kiedy odwiedziłeś naszą stronę internetową.
