Czy możemy się czegoś nauczyć od żyjących kilkanaście wieków temu egipskich pustelników?
Tak! Autor, komentując teksty Ojców Pustyni pokazuje, jak radzić sobie ze zniechęceniem na modlitwie, powracającymi pokusami, negatywnymi emocjami... Okazuje się bowiem, że starożytni mnisi zmagali się z tymi samymi problemami duchowymi, co my i to w jeszcze większym stopniu. Udało im się jednak wypracować skuteczne sposoby na ich pokonanie. Skuteczne, bo oparte na praktyce życia, a nie na teoretycznych rozważaniach, ale przede wszystkim na głębokim przeżyciu obecności Boga.
Jak pokochać krzyż?To pytanie zadawali sobie i zadają przez całe setki lat chrześcijanie, którzy mieli w sobie pragnienie bycia wiernymi we wierze, nawet w chwilach prześladowań, kiedy trzeba wyznawać wiarę nie tylko słowami, ale własną krwią.Jak pokochać krzyż?Do odpowiedzi na to pytanie będziemy starali się dojść w niniejszych rozważaniach. Będzie to niejako droga pięciu kroków:krok pierwszy zrozumieć krzyż,krok drugi patrzeć na krzyż,krok trzeci przyjąć krzyż,krok czwarty nieść krzyż,krok piąty być ukrzyżowanym.Zrozumienie krzyża jest naprawdę fascynującą przygodą odkrywania potęgi Bożej miłości, która przemienia życie.
Zagadnienia poruszane w książce zostały osadzone w nauce i myśli medialnej papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Franciszka. Słusznie Autorzy przy takim osadzeniu zagadnień wybrali tezę, iż: przedmiot badań przesądził o interdyscyplinarnym ujęciu. Stąd różnorodność opisu wybranych zagadnień pozwalająca na wieloaspektowe ujęcie interakcji międzyludzkich. Autorzy słusznie zwracają uwagę na to, że przebaczenia, będącego dynamiką komunikacji, należy się uczyć każdego dnia, a komunikacja przebaczająca ma swoje źródło w wierze, co wymaga zaangażowania, by to, co zostało zrujnowane na nowo odbudować i wejść w świat ducha i życie z ducha.prof. zw. dr hab. Maciej KawkaPolska Akademia Umiejętności
Pierwsza historia etyki, napisana przez polskiego etyka Tadeusza Ślipko SJ, myśliciela o uznanym autorytecie i międzynarodowym statusie naukowym. Wszystkie dotychczasowe, istniejące na rynku książki z historii etyki, to przeklady, ktore często nie uwzględniają dziejów etyki polskiej i udziału wybitnych Polaków w rozwoju tej dziedziny wiedzy, a byli to uczeni, którzy walnie przyczynili się do rozwoju myśli etycznej, zwłaszcza w XX wieku. Można zatem zaryzykować twierdzenie, iż niniejsza książka jest najpełniejszym tego typu opracowaniem dostępnym w polskich księgarniach.
Bywały czasy, kiedy świętych ogłaszano w kilka lat po ich śmierci i w ten sposób stawali się oni świadkami działalności Boga już w swoim pokoleniu. Oddalenie dat beatyfikacji lub kanonizacji od dat śmierci oddala świętych od życia. Beatyfikacja stu ośmiu Męczenników Polskich, zamordowanych za wiarę przez Niemców w czasie II Wojny Światowej, nastąpiła wprawdzie ponad pół wieku po ich śmierci, jednak żyje jeszcze wielu ludzi, którzy ich znali. Wśród tych beatyfikowanych jest, niestety tylko, nieliczna grupa ludzi świeckich, a w niej Stanisław Starowieyski. Żyje jeszcze dwoje z jego sześciorga dzieci, bratankowie (do których należy piszący ten tekst) a także bratanice oraz wnuki i prawnuki. O nim właśnie, o moim Stryju-męczenniku, pragnę napisać tych kilka słów.
Hebrajski termin qabbala(h) oznacza tradycyjną naukę otrzymaną od przodków i pochodzi od qabel otrzymywać.W Talmudzie termin ten zachowuje swoje pierwotne znaczenie, oznacza zatem tradycję i odnosi się do tekstów biblijnych bez żadnych konotacji mistycznych czy ezoterycznych. Teksty biblijne rozumie jako otrzymane od Boga i przekazywane przez kolejne pokolenia, nie dopatrując się w tych tekstach szczególnych treści mistycznych, czy tajemniczych, dostępnych jedynie dla wąskiej grupy wybranych.Od dwunastego wieku po Chrystusie znaczenie terminu kabała ulega jednak zmianie i nadaje się mu sens ezoteryczny, jest to przekaz zarezerwowany tylko dla wtajemniczonych, odnoszący się do mistyki, od której jest niedaleko do tego, co tajemnicze, zagadkowe i magiczne. Chociaż później termin ten zostanie rozciągnięty na wszystkie formy mistyki judaizmu, także wcześniejsze, znaczenie jego jednak nie przestanie graniczyć z dziedziną tajemnicy i magii, a przez to pośrednio z wróżbiarstwem. Są to peryferie mistyki, ale czasem łatwiej zobaczyć te peryferie, niż właściwy prąd umysłowy określany jako kabalistyka...Nasze spotkanie się z mistyką żydowską będzie wejściem jedynie do przedsionków jej wspaniałych ogrodów, zaledwie dotkniemy różnych aspektów zagadnienia bez ich dogłębnego przenikania. Nie będzie odpowiadało zastosowanemu w opowiadaniu określeniu popatrzył (hecic), które nie oznacza wykładu (tu zastosowano by termin derasza), ale kontemplację i doświadczenie mistyczne. Dlatego nie musimy obawiać się negatywnych skutków spotkania z żydowską mistyką, ale także nie dojdziemy do królewskich komnat, z których Rabbi Akiba w pokoju wyszedł ubogacony doświadczeniem Boga.
Wielki kulturowy spór, z jakim obecnie mamy do czynienia, jest w istocie sporem o człowieka. Ważny wkład do niego wnosi Krakowska Szkoła Antropologiczna na czele z Romanem Ingardenem, Karolem Wojtyłą, Józefem Tischnerem i Władysławem Stróżewskim.
Włączając się do tego sporu i kontynuując dorobek tej szkoły, Jan Galarowicz rozpoczął pracę nad wielotomową filozofią człowieka pt. Antropodramatyka. Otwiera ją tom Giganci filozofii człowieka. Autor omawia w nim antropologiczną myśl zachodnioeuropejskich filozofów, wielkich obrońców zagrożonego w naszych czasach człowieczeństwa – Schelera, Heideggera, Stein, Bubera, Guardiniego, Mouniera i Ricoeura - którzy zarazem w największym stopniu przyczynili się do wykrystalizowania się jego koncepcji człowieka.
Mimo, że zawarte w książce rozważania są solidnie udokumentowane, publikacja nie jest typową rozprawą naukową; jest tekstem z pogranicza takiej rozprawy, pracy popularnonaukowej i podręcznika. Książka jest bowiem przeznaczona nie tylko dla filozofów, ale również dla psychologów i pedagogów, socjologów i kulturoznawców, teologów i duszpasterzy a także dla innych kategorii osób, które pracują z ludźmi, oraz wszystkich, którym zależy na głębszym rozumieniu siebie. Korzystanie z niej ułatwia język autora: książka jest napisana z pasją, jasno i przystępnie.
JAN GALAROWICZ (ur. 1949, Łopuszna) – krakowski filozof, nauczyciel akademicki (od 2015 emeryt) i popularyzator filozofii oraz publicysta – ukończył m. in. filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie się również doktoryzował; jest uczniem prof. Władysława Stróżewskiego i ks. prof. Józefa Tischnera. Zajmuje się problematyką z zakresu antropologii filozoficznej, filozofii wartości i etyki. Inspiruje się przede wszystkim fenomenologią, personalizmem, dialogiką i filozoficzną myślą religijną. Jest autorem ponad dwudziestu książek, w tym m. in. esejów: Kochać naprawdę, Odnaleźć sens w cierpieniu i Szczęście na manowcach opracowania W drodze do etyki odpowiedzialności, podręczników: Na ścieżkach prawdy. Wprowadzenie do filozofii i Wprowadzenie do antropologii filozoficznej oraz prac popularnonaukowych: Martin Heidegger: genialny myśliciel czy szaman? i Ks. Józef Tischner.
ADWENT. ROZWAŻANIAAdwent w życiu człowieka jest czasem oczekiwania na przyjście Boga do człowieka. Ale istnieje też jakby "drugi" adwent czas oczekiwania Boga na człowieka, znacznie dłuższy, czasem nieosiągalny... Niniejsze rozważania są niezwykłe, nie tylko ze względu na niezwykłość autora, ks. Marka Starowieyskiego, ale też treści jakie niosą i rzeczy, o których rozważają. Głębia tekstów biblijnych i Ojców Kościoła jest niezwykła. Trzeba dużej odwagi, ale nade wszystko wiedzy i mądrości, by z takim zaangażowaniem o nich mówić, tak ciepło o nich rozważać i tak pięknie pisać. Niniejsza książka jest przejmująca, a jej niezwykłość polega na tym, że mówi o rzeczach Bożych językiem prostym, obrazowym, pełnym ciepła i przekonania.***ŚWIĘTY PAWEŁ WIELKI APOSTOŁUrodzony 2 tysiące lat temu w Tarsie św. Paweł, głosił Ewangelię bez kompromisu. Odwiedził najważniejsze ośrodki kulturowe ówczesnej Europy, pozostawił Pisma, bez których trudno sobie wyobrazić treści chrześcijaństwa.Jak dziś czcimy pamięć tego Apostoła największego z Apostołów? W proponowanej przez znanego liturgistę publikacji, Czytelnik znajdzie tu mnóstwo niezwykłych refleksji.
Autor niniejszej książki wprowadza czytelnika w universum teoretyczno - problemowe, obejmujące swym zakresem fundamentalne zagadnienia etyki ogólnej, jak i szczegółowej Tadeusza Ślipki. Etyka ta została osadzona na gruncie antropologiczno - aksjologicznym, przesyconym chrześcijańskim humanizmem, wchodzącym w polemikę z tymi stanowiskami etycznymi, które cechował daleko posunięty partykularyzm, prowadzący do niebezpiecznego relatywizmu etyczno - moralnego.Rekonstruowany w niej system nawiązuje jednoznacznie do korpusu prawd absolutnych i nadprzyrodzonych. Cechuje go otwartość na płynącą ze świata rzeczywistość, aktualne milieu problemy i wyzwania. Z tego też względu książka ukonkretnia i uszczegółowia problematykę osoby-w-świecie, bytu wolnego, ale zarazem zdeterminowanego celem ostatecznym. Prezentowany w niej proces konkretyzacji poszczególnych zagadnień jest równoznaczny z zejściem na poziom empirii świata doświadczalnego jak i zmysłowego, co stwarza niewątpliwe implikacje odzwierciedlone w całości przedstawionego w niej projektu badawczego. W publikacji tej czytelnik ma do czynienia z klasycznym przykładem synergii, sprzężenia całości z poszczególnymi częściami, jak i części z całością.Elementem centralnym owego ordo jest oczywiście podmiot moralny osoby rozpatrywany łącznie z zaistniałymi, jak też projektowanymi aktami. To wszystko zaś jest ściśle powiązane z konstytucją bytową człowieka, z jej istotą i naturą.
Wszystkie religie świata z wielkim szacunkiem podchodzą do ludzi starzejących się i starych. Niektórzy upatrują w tej prawidłowości regułę ich nie przemijania.
Teksty biblijne, które mówią o starości, dzielą się wyraźnie na takie, które przedstawiają różne niedomagania późnego wieku i na takie, które ukazują jednak pewne uroki ostatnich lat ludzkiego życia. Można więc dostrzec z jednej strony obrazy starości godnej ubolewania, naznaczonej szeregiem niedomagań, bądź nawet odstręczającej w swym wyrazie moralnym. Z drugiej strony Biblia przedstawia starość jako błogosławiony etap życia, dar od Boga.
Człowiek dojrzewa całe życie, dochodzi do pełni człowieczeństwa. Wiąże się to z podejmowaniem wysiłku, zmierzającego do zrozumienia siebie i sensu swego istnienia. Właściwe wykorzystanie przemijającego czasu wprowadza coraz głębiej w to zrozumienie, czyli w mądrość serca. To właśnie starość, ostatni etap ludzkiego życia i dojrzewania, to czas, w którym – zgodnie z wolą Bożą i Jego zamysłem – człowiek powinien najpełniej rozumieć sens życia i pełnie swej mądrości. W refleksji nauki Kościoła synonimem starości jest mądrość i umiejętność dzielenia się dobrymi radami. Obniżenie sprawności fizycznej nie przekreśla wartości duchowych, które niesie z sobą stary człowiek. Przeciwnie: mądrość, którą niesie stary człowiek stanowi zaletę, z której może skorzystać cała społeczność.
Głównym celem pedagogiki porównawczej jest międzynarodowe porównywanie systemów edukacyjnych.
Dlaczego ta dyscyplina powstała? W jakim kierunku zmierza? Jakie metody są obecnie stosowane do porównywania systemów edukacyjnych?
Książka odpowiada na aktualne pytania, dotyczące pedagogiki porównawczej oraz opisuje główne jej trendy, które określają jej formę i wyniki edukacji w różnych krajach, od edukacji przedszkolnej do szkolnictwa wyższego włącznie. Na podstawie rozwoju bazy instytucjonalnej pedagogiki porównawczej w XX wieku można udokumentować, jak rozwinęło się zainteresowanie różnymi problemami edukacyjnymi na przestrzeni lat. Duży nacik kładzie się w niej przede wszystkim na międzynarodowe badania efektów uczenia się: metodologię, korzyści, ryzyko i możliwości dostarczenia informacji, dotyczących historii rozwoju badań międzynarodowych, ich metodologii i przetwarzania uzyskanych danych. Równocześnie szuka ona odpowiedzi na pytania, w jakim stopniu krytyka jest uzasadniona i jakie korzyści przyniosły badania oraz jakie mogą nieść za sobą potencjalne szkody; czego można się z nich nauczyć i w których miejscach należy do nich podchodzić ostrożnie.
Książka jest przeznaczona dla studentów kierunków pedagogicznych, nauk społecznych i ekonomii, nauczycieli oraz pracowników administracji publicznej zatrudnionej w placówkach edukacyjnych.
* * * * *
Strescienie:
Mezinárodní komparace vzdělávacích systémů je hlavním cílem srovnávací pedagogiky. Proč vznikla tato disciplína? Kam směřuje vzdělávání ve světě? Jakými metodami se dnes vzdělávací systémy objektivně porovnávají? Kniha odpovídá na tyto aktuální otázky a popisuje významné trendy, které určují podobu a výsledky vzdělávání v různých zemích, od předškolního vzdělávání až po vysokoškolské. Na rozwoju bazy instytucjolnalnej pedagogiky porownawczej w 20. wieku lze dokumentovat, jak se vyvíjel zájem o různé edukační problémy w przestzeni lat. Důraz je zde kladen především na mezinárodní výzkumy výsledků vzdělávání: metodologie, přínosy, rizika a příležitosti, přináší informace o historickém vývoji mezinárodních výzkumů, jejich metodologii a zpracování získaných dat. Zároveň hledá odpovědi na otázky, do jaké míry je kritika výzkumů oprávněná, co užitečného výzkumy přinesly a kde mohou potenciálně škodit, v čem je možno se z nich poučit a kde je naopak třeba se mít na pozoru. Kniha je určena studentům pedagogických oborů, sociálních věd a ekonomie, učitelům a pracovníkům státní správy ve školství.
Wakacyjny wyjazd sypie się jak domek z kart, a intuicja zdaje się zawodzić… Lecz dla Karoliny trudności są po to, żeby je pokonywać, nawet jeśli nowi członkowie jej gangu nie mają wprawy w poszukiwaniu przygód i skarbów. Jak jednak odkryć tajemnicę esesmana Wilhelma Mereca, skoro jedyny jej ślad to kilka niejasnych zapisków w niepozornym notesie z czasów II wojny światowej? Na dodatek kolejne tropy wiodą w ślepe uliczki, a skrytym w mrokach przeszłości żołnierzem zdaje się interesować ktoś jeszcze.
Czy Wilhelm Merec rzeczywiście ukrył coś w gruzach powstańczej Warszawy? Czy Karolinie i jej gangowi uda się wyprzedzić konkurencję? I co wspólnego z tym wszystkim ma Szekspir?
Bohaterowie znani z bardzo dobrze przyjętych przez młodszych i starszych czytelników powieści Szyfr, muzeum i sykomora, czyli gdzie jest skarb prapradziadka oraz Gdzie są kamedulskie piwnice, czyli dwór, gang i przypowieści powracają w kolejnej pełnej przygód i humoru odsłonie wakacyjnych perypetii, w której nowe wyzwania każą im odpowiedzieć na pytania o przyjaźń, przywództwo, lojalność i odpowiedzialność.
Każde ludzkie działanie przebiega w czasie i uwarunkowane jest wieloma czynnikami. W każdym przypadku człowieka, który w przestrzeni publicznej dokonuje dzieł twórczych, jego życie, wspomniany czas i okoliczności mogą stanowić przedmiot zainteresowań tych, którzy się z daną działalnością spotykają. W szczególności autor licznych prac drukowanych, nauczyciel akademicki i pracownik naukowy w dziedzinach związanych z Biblią, jakim jest emerytowany profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, ks. Tomasz Jelonek może stać się przedmiotem takiego zainteresowania. Profesor Albert Gorzkowski z Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego przygotował szereg pytań w odniesieniu do przebiegu studiów i działalności naukowej wspomnianego biblisty, które były podstawą przeprowadzonych rozmów, a następnie, wraz z odpowiedziami stały się treścią prezentowanej książki.
Słownik wszystkich biblijnych nazw i imion własnych Piusa Czesława Bosaka zawiera wszystkie toponimy (nazwy miast, wiosek, krajów, rzek, mórz, jezior, zatok, pustyń, krain, gór i dolin) oraz antroponimy, które choć jeden raz zostały wspomniane w Starym lub Nowym Testamencie. Już z tego powodu książka jest pracą wyjątkową. Autor nie tylko przytacza niezwykle bogaty biblijny materiał onomastyczny, ale także podaje poszczególne hasła słownikowe w brzmieniu hebrajskim, aramejskim, arabskim, łacińskim czy greckim. Nawet pobieżne zapoznanie się ze słownikiem pozwala wyciągnąć wniosek, że większość nazw i imion występujących w Biblii jest pochodzenia hebrajskiego. Wiele pochodzi z języka arabskiego, perskiego, greki lub łaciny. W ciągu wieków niektóre nazwy nie hebrajskie były hebraizowane, powstawały zmiany w brzmieniu nazw własnych na skutek błędów kopistów, różnych tradycji przekładu Biblii. Zapisy zawarte w słowniku pozwalają dotrzeć do pierwotnego brzmienia nazwy. W Słowniku odnajdziemy imiona i nazwy, które mają swoją utrwaloną w tradycjach biblijnej translatoryki polską wersję np. Mojżesz, Jakub, Józef, Betlejem oraz te rzadsze, które autor podaje w brzmieniu oryginalnym, stosując jedynie transkrypcję. Pracę uzupełnia bogata bibliografia i indeks oraz zasady transkrypcji z poszczególnych języków. Słownik może stać się nieocenioną pomocą dla kaznodziei, katechetów oraz wszystkich zainteresowanych tematyką biblijną.
dr hab. Ewa Golachowska, prof. IS PAN
Przestrzeń medialna posiada nie tylko wymiar technologiczny i społeczny, ale przede wszystkim kulturowo-etyczny. Jest ona obszarem świadomych i wolnych działań człowieka, dlatego też obecność człowieka implikuje w sposób konieczny etyczny charakter mediów. Przestrzeń medialna jest bowiem przestrzenią wartości, powinności i celów realizowanych przez wszystkich ludzi, uczestniczących w komunikacji medialnej.
Odnajdywanie się człowieka w mediosferze potrzebuje wielorakiej orientacji, dlatego niniejsza monografia ma na celu wyzwolić myślenie nad potrzebą poszukiwania orientacji etycznej w mediosferze. Odnajdywanie się w mediosferze rozumiane jest w niniejszej publikacji także w drugiej odsłonie. Chodzi w niej o wymiar kompetencji badacza mediów, który potrafi z jednej strony dostrzegać, diagnozować zjawiska współczesnych mediów, a z drugiej strony posiada wystarczające kompetencje metodologiczne, by rozwiązywać odkrywane problemy badawcze.
Mam nadzieję, że prezentowane w niej myśli, pozwolą nam odnajdywać się w bogatym i dynamicznie rozwijającym się świecie mediów, zakorzenionym w przeszłości i otwartym na przyszłość oraz pomogą w odkrywaniu nowych przestrzeni badawczych wychodzącym naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom ludzi, a także przyczynią się do tworzenia i umacniania bezpieczeństwa etycznego człowieka w świecie współczesnych mediów.
Od Autora (ze wstępu)
Co pozostaje żywego z pierwszych wieków Kościoła? Autor proponuje przyjrzeć się kilkudziesięciu postaciom Ojców Kościoła, naszych ojców we wierze, żyjących w pierwszych ośmiu wiekach ery chrześcijańskiej oraz ośmiu soborom powszechnym, wspólnym obydwu płucom Kościoła wschodniego i zachodniego, które miały miejsce w tymże czasie i na których określano główne prawdy wiary i zarys organizacyjny Kościoła; i w końcu odpowiada na pytanie, jak pierwsi chrześcijanie widzieli problem życia dzieci nienarodzonych
Dzisiaj wielu mówi: Msza jest nudna. Niczego z niej nie rozumiem... Wystarczy jednak bardzo niewiele, by wszystko stało się jasne i proste; wystarczy przeczytać tę niewielką książkę, aby otworzyła się przed człowiekiem nowa perspektywa bycia chrześcijaninem.Przewodnik po Mszy świętej nie jest rozprawą naukową i nie ma wnim aparatu naukowego. Książka pisana jest sercem kapłana, który tłumaczy sens poszczególnych części Mszy św. Nie jest to książka tylko dla dzieci, choć o poważnych rzeczach nawet z dziećmi trzeba rozmawiać poważnie. W sposób jasny i prosty porządkuje poszczególne części Mszy świętej omawiając je i wjaśniając.Jeśli nie rozumiesz Mszy św. to nie znaczy, że Twoja wiara jest słaba. Masz okazje jednak ją zrozumieć dzięki tej niewielkiej książeczce. Masz okazję zrozumieć wszystkie słowa i treść, zrozumieć sens wyrażeń, takich jak: Pan z wami, alleluja, Bóg zapłać, Amen i wiele innych, wypowiedzianych podczas Mszy św. Sięgając po tę książkę szukasz, a szukając właśnie znalazłeś.
Święty Paweł był, jest i będzie najwspanialszym mistrzem dla chrześcijan, zwłaszcza dla tych, których Bóg powołał do misji apostolskiej wśród pogan, których w naszym świecie jest coraz więcej. Od niego można się uczyć, jak żyć i nie żyć, aby Stwórcy się podobać, jaką drogą iść albo nie iść do Źródła i wiecznych pastwisk, utraconego raju, do apokalipsy już teraz i tutaj, a nie dopiero kiedyś. Został powołany do głoszenia Ewangelii Bożej, do szerzenia orędzia łaski Bożej, która w Chrystusie jedna człowieka z Bogiem, z samym sobą i z innymi. Choć żył przed dwoma tysiącami lat może być mistrzem każdego czasu, także naszego. Uważał siebie za apostoła narodów i nim był duszą i ciałem, bez reszty, głęboko przekonany, że to Bóg go powołał, wybrał i posłał. I to przekonanie oraz troskę o to, aby imię Jezusa znane było wszystkim ludziom przypieczętował męczeńską śmiercią. Temu przewspaniałemu Apostołowi, jego życiu i działalności oraz jego światu jest poświęcona niniejsza praca. Każdy człowiek ma swój świat. Zwiększa się on z jego wiekiem. Począwszy od tego małego w łonie matki po ten nieskończony po przekroczeniu bram wieczności. Jest świat wewnętrzny i zewnętrzny. To przede wszystkim ludzie, z którymi i wśród których on żyje, których spotyka, których kocha lub którzy go kochają albo nienawidzą. To także miejsca, w których był lub pragnął być, wsie i miasta, góry i doliny, wyspy, kraje, kontynenty — najogólniej mówiąc żywy lub nieożywiony świat, w którym człowiek został zanurzony lub w który świadomie albo przypadkowo wchodzi. Nieskończona jest lista elementów tego geograficzno–polityczno–religijnego świata człowieka, w którym się rodzi, wzrasta, żyje i pracuje, raduje się i cierpi, i umiera. Także objawienie Boga ma wymiary geograficzne i topograficzne.
Temu Apostołowi i jego światu jest poświęcona niniejsza pozycja. Dlatego składa się z trzech części. Najpierw została ukazana ta wspaniała postać herolda chrześcijańskiego, jego wzloty i upadki, a przede wszystkim wyprawy misyjne, które po odnalezieniu Niewidzialnego stały się jego życiem. Druga część to ludzie, z którymi żył, których spotkał lub których pociągnął za sobą na drogę łaski. Trzecia część to miejsca, które go kształtowały i które on kształtował i to tak bardzo, że jego pieczęć w nich widać do dzisiaj. Aby ułatwić odnalezienie się w tym bogactwie świata Pawłowego praca niniejsza jest słownikiem, a nie powieścią historyczną, których wiele. Życzeniem autora jest, aby spotkanie z Pawłem i jego światem pomogło korzystającym z niniejszej pracy było światłem na drodze przemiany naszego?świata w świat błogosławionych.
(Ze wstępu)
Po dwu pozycjach serii poświęconej historii Izraela, mających charakter wstępnego wprowadzenia, przystępujemy do właściwego ukazania historycznych początków Izraela. Na wstępie zakładamy, że nasze rozważania historyczne dotyczące Izraela, przeprowadzone być mają według zasad, jakie wypracowała historia, jako jedna z nauk humanistycznych. Mamy bowiem także powszechne zastosowanie terminu historia Izraela do szczególnej interpretacji dziejów, jaką zawiera Biblia. Pamiętając o silnym powiązaniu Biblii z historią, bardzo stanowczo stwierdzamy, że Biblia i wszystkie omówienia jej treści, nie są historią w znaczeniu, o jakie nam chodzi.Biblia jest genialną interpretacją historii, ale podręcznikiem do historii we współczesnym tego słowa znaczeniu nie jest i nigdy nie miała takiego celu, nawet w przedziwnym i bardzo głębokim nawiązywaniu do historycznych realiów, jakie odkrywa historia jako nauka. Biblia jest organicznie związana z realiami, jakie towarzyszyły wydarzeniom historycznym, ale jej celem było wyłącznie ukazanie Bożej, zbawczej interwencji, zmierzającej do zbawienia, to znaczy przygarnięcia przez Boga człowieka w ramach jego społeczeństwa, aby obdarować go szczęściem, którego pełnia należy do samego Boga.Uwzględniając wyżej powiedziane, nie będziemy się dziwić, że nasz opis będzie różnił się od znanych nam z Biblii opowiadań. Zawsze też będzie dążył do odczytania biblijnej interpretacji faktów, jakie się dokonały. Z pewnością jest to opowiadanie różniące się od biblijnego, ale nigdy z nim nie sprzeczne. Ostatecznie będzie uzupełnieniem relacji biblijnej i w tym sensie może służyć także lepszemu poznaniu Biblii. Na ile ten zamiar udało się zrealizować, Czytelnik będzie mógł sam osądzić po zapoznaniu się z tym tomem.
Książka rzuca nowe światło na pojęcie entropii. Zagadką jest to, że entropia jest liczbą (opisuje matematycznie stan uporządkowania lub nieuporządkowania energii cząstek), a swoje odzwierciedlenie znajduje w zjawiskach rzeczywistych, zachodzących w naszym otoczeniu oraz w kosmosie. Oprócz analiz pojęciowych badamy m.in. sposób działania woli, kierującej ruchami ciała w aspekcie zasady zachowania energii, problem powstania życia (i w ogóle funkcjonowania organizmów żywych), czy też fakt nieodwracalnego wzrostu entropii obrazujący coraz większy nieporządek, który wiedzie nas nieubłaganie do wniosku o śmierci cieplnej Wszechświata.
Podobnie, jak Einstein, autor publikacji, której tytuł zainspirowany został słynnym stwierdzeniem twórcy teorii względności „Bóg nie gra w kości”, opowiada się za tym, że prawem rządzącym przyrodą nie kieruje przypadek, lecz przyczyna, która te zmiany powoduje.
Jesteśmy przekonani, że po przeczytaniu tej książki doznają Państwo przebudzenia w sferze problemów fizyki kwantowej i klasycznej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
