Kolejna odsłona przygód Antka sprowadzi nas do „Małpiego gaju” w… Szkocji. Przejdzie on tam przyspieszony kurs spadochronowy pod czujnym okiem kpt. Kwaśnicy, by wraz z 1. Samodzielną Brygadą Spadochronową gen. Stanisława Sosabowskiego wziąć udział w największej operacji powietrzno-desantowej II wojny światowej – „Market Garden”. Czy Antek weźmie bezpośredni udział w morderczych zmaganiach o most na Renie? Czy trudno jest wylądować w obrazie feldmarszałka Walthera Modela? Jakie tajemnice kryją papiery doktora Grubera? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w szóstym zeszycie „Wojennej odysei Antka Srebrnego 1939–1944”.
Siódma część „Wojennej Odysei Antka Srebrnego 1939–1945” opisuje kolejne przygody tytułowego bohatera i jego przyjaciół. Antek razem z 1 Dywizją Pancerną gen. Stanisława Maczka „Bacy” wiosną 1945 r. rusza w kierunku niemieckiej bazy marynarki wojennej w Wilhelmshaven. Po drodze – w Oberlangen – odnajduje dawno niewidziane bliskie osoby. Dostaje od dowódcy nowe zadanie specjalne – schwytania oficera SS, złodzieja dzieł sztuki, Könessera, odpowiedzialnego za rabunek skarbów z Wawelu.
Antek żegna się definitywnie ze współtowarzyszami broni z 2. Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa (także z kapralem Wojtkiem – misiem). Nie oznacza to jednak końca jego wojennej odysei. Trafia on na dopiero co utworzony przez aliantów drugi front we Francji, gdzie po udanym lądowaniu w Normandii od wielu tygodni trwają zacięte walki z Niemcami pod Caen. Działając w ramach 1. Dywizji Pancernej, dowodzonej przez słynnego gen. Stanisława Maczka (zwanego „Bacą”), Antek ma teraz za zadanie rozpoznać siły nieprzyjaciela przed decydującym atakiem. Jego przyjaciele – „Piroman” i Janka – przechodzą zaś pod komendą kpr. Puzona przyspieszony kurs pancerniacki. Ich ścieżki krzyżują się podczas jednej z najważniejszych bitew 1944 r. we Francji – pod Falaise. Czy uda im się sprowadzić pomoc dla broniących się resztkami sił oddziałów polskich na Mont Ormel? Czy Antkowi uda się poskromić tygrysa? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w piątym zeszycie „Wojennej odysei Antka Srebrnego 1939–1944”.
Antek Srebrny dokonał rzeczy niemożliwej. Nie tylko uciekł z obozu w komunistycznej Rosji, ale po wielu tygodniach wyczerpującego marszu dotarł do skrawka wolnej Polski znajdującego się… w Syrii. Tak, to najprawdziwsza prawda – Antek trafił do obozu organizowanej tam Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Ostatnie przejścia sprawiły, że zmężniał i wydoroślał ponad swój wiek. Dzięki temu może podać, że jest starszy o dwa lata i przywdziać wreszcie wymarzony polski mundur. Razem z brygadą trafia teraz w samo „oko cyklonu” walk w Afryce Północnej – do twierdzy Tobruk. Czy uda mu się przechytrzyć „Lisa Pustyni”? Co łączy go z agentem niemieckim Totensteinem? Czy Antek zasłuży na miano „szczura Tobruku”? Na wszystkie te pytania znajdziesz odpowiedź w trzecim zeszycie serii „Wojenna odyseja Antka Srebrnego 1939–1944” – Szczury Tobruku 1941 r.
Antek Srebrny to prawdziwy żołnierz 2 Korpusu Polskiego - w dodatku żołnierz do zadań specjalnych. Polegają one na udaremnianiu niecnych planów przeciwników. Gra idzie teraz o bardzo wysoką stawkę. Oddziały polskie szykują się właśnie do najważniejszej batalii na wojennym szlaku - bitwy o klasztor Monte Cassino. W przygotowaniach bierze udział nawet kapral Wojtek - I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że jest nim prawdziwy miś. Niebawem ma się rozpocząć szturm, poprzedzony ostrzałem artyleryjskim. Na czas trzeba więc dostarczyć amunicję. Kto będzie chciał pokrzyżować plany polskich żołnierzy? Czy należy bać się zielonych diabłów? Kto dołączy do oddziału Antka? Na wszystkie te pytania znajdziesz odpowiedź w czwartym zeszycie serii Wojenna Odyseja Antka Srebrnego 1939-1944 - Bitwa pod Monte Cassino 1944 r.
Antek Srebrny znajduje się bardzo daleko od domu - w Kazachstanie, dokąd został wywieziony przez Sowietów. To nieludzka ziemia, niebezpieczna, zwłaszcza dla takich ludzi jak Antek - zesłanych tam jako wrogowie Rosji. Dzięki sprytowi i odwadze uda mu się jednak przeżyć. To jednak nie koniec czekających go niebezpieczeństw. Antek trafia do prawdziwego piekła na ziemi - komunistycznego obozu pracy, w którym przebywają także więźniowie kryminalni. Czy Antkowi uda się wydostać z sytuacji bez wyjścia? Kim są bezprizorni? Czy należy wystrzegać się urków? Dokąd teraz zaprowadzi Antka tułaczy szlak?Na wszystkie te pytania znajdziesz odpowiedź w drugim zeszycie serii Wojenna Odyseja Antka Srebrnego - Ucieczka z nieludzkiej ziemi 1940 r.
Antek Srebrny, gdy go poznajemy, ma zaledwie 14 lat. Jest grodzieńskim harcerzem. Od początku II wojny światowej razem z kolegami szykuje się do walki z Niemcami. Los sprawia jednak, że przychodzi mu zmierzyć się z innym, śmiertelnym wrogiem Polski - Sowietami. Podobnie jak wielu jego rówieśników, bierze udział w obronie swojego rodzinnego miasta - Grodna - przed Armią Czerwoną.To nie jedyne niebezpieczeństwo, jakie na niego czyha. Jego tropem podąża tajemniczy pan X. Czy Antkowi uda się przetrwać uliczne walki z Armią Czerwoną? Kto pomoże mu w starciu z groźnym panem X? Co dla Antka i jego rodziny oznacza data 10 lutego 1940 r.?Na wszystkie te pytania znajdziesz odpowiedź w pierwszym zeszycie serii Wojenna Odyseja Antka Srebrnego 1939-1944 - Obrona Grodna 1939 r.
Ojciec Edward Bulanda (1902-1992) - jezuita, uczony, prowincjał Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej, profesor ""Bobolanum"", rekolekcjonista, więzień okresu stalinowskiego we wspomnieniach z lat 1939-1954 przedstawia nieznane, a często wręcz sensacyjne fakty związane z życiem i działalnością jezuitów w najtrudniejszym dla Kościoła katolickiego w Polsce okresie panowania reżimów nazistowskiego i komunistycznego.
Książka jest pierwszą, obejmująca aglomerację warszawską, częścią raportu z badań nad świadomością historyczną młodzieży szkół ponadpodstawowych w Polsce, przeprowadzonych pod kierunkiem dr. Łukasza Michalskiego wiosną 2007 r. Autor analizuje w niej m.in. rodzaj i poziom zainteresowań historycznych młodzieży, źródła wiedzy na temat historii i jej poziom, wreszcie stosunek młodych warszawiaków do rozmaitych faktów, procesów i postaci historycznych.
Z pewnością wiele ciekawych i zaskakujących wniosków znajdą w tej pracy nie tylko profesjonalni dydaktycy historii, którym mogą się one przydać w ich codziennej pracy, ale także każdy zainteresowany problemem percepcji i znaczenia polskiej historii wśród młodych Polaków.
Ksiądz Jerzy Popiełuszko. Historia życia, Jakub GołębiewskiAlbum ukazuje się w 40. rocznicę męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. Przedstawia wszystkie etapy życia niezłomnego księdza i jego działalność, szczególnie podczas najważniejszych wydarzeń w Polsce lat 80. Publikacja zawiera ponad 340 fotografii i dokumentów. Zamieszczono zdjęcia amatorskie, z domowych archiwów oraz wykonane przez profesjonalistów. Ponadto album zawiera nieznane zdjęcia ks. Popiełuszki z okresu jego pracy duszpasterskiej w parafiach, a także niepublikowane dotąd fotografie dokumentujące jego działalność wśród tworzącego się NSZZ ""Solidarność"". Czytelnik pozna świadectwa prześladowania ks. Popiełuszki przez władze komunistyczne np: poprzez zachowane dokumenty Służby Bezpieczeństwa, a także fotografie wykonane w czasie śledztwa w sprawie jego porwania i zabójstwa.
Florian Czarnyszewicz. Los człowieka, T.1: Znad Berezyny nad La Platę (1900-1955), Bartosz Bajków, Diana MaksimiukDopiero w ostatnich latach powieści Floriana Czarnyszewicza (1900-1964) są odkrywane w Polsce. To epickie historie o dzieciństwie i wczesnej młodości w okolicach Bobrujska - na zapomnianych dalszych kresach wschodnich Rzeczypospolitej (Nadberezyńcy, Wicik Żywica), niepozbawione humoru i sensacji beletryzowane wspomnienia z wkraczania w dorosłość, kiedy pisarz próbował ułożyć sobie życie na wschodniej Wileńszczyźnie (Chłopcy z Nowoszyszek), wreszcie - gotowy scenariusz filmu o emigracyjnej poniewierce w dalekiej Argentynie (Losy pasierbów). Do tej pory niewiele wiedzieliśmy o samym pisarzu i jego rodzinie. Teraz czytając jego biografię, wyruszamy w pasjonującą podróż przez dzieje Polaków nad Berezyną, nad Wilią i nad La Platą. Spotykamy zwykłych ludzi, ale też osobistości życia kulturalnego i politycznego, obserwujemy wielkie i małe zdarzenia historyczne, które miały wpływ na los Czarnyszewicza.
Książka przedstawia losy ludności polskiej we Lwowie w latach 1944-1959. Opowiada o masowych wysiedleniach polskich mieszkańców miasta połowie lat czterdziestych XX w. (1944-1946) i tzw. drugiej repatriacji, która zakończyła się w 1959 r. Przybliża też codzienne losy tych Polaków, którzy zostali we Lwowie, opisuje funkcjonowanie Kościoła Rzymskokatolickiego i szkolnictwa polskojęzycznego, aktywność instytucji kultury (np. polskiego teatru), a także działalność przedwojennych uczonych narodowości polskiej w nowej rzeczywistości państwowej i politycznej. Publikacja jest próbą wypełnienia białej plamy w rodzimej historiografii. Wykorzystano w niej dokumenty pochodzące z dwudziestu pięciu polskich i ukraińskich archiwów, w przeważającej mierze nieobecne dotąd w obiegu naukowym.
W książce zaprezentowano kilkanaście historii ratowania Żydów na Podlasiu. Większość z nich znajdowała się dotychczas poza obiegiem naukowym. Publikacja ma charakter popularyzatorski, a dobór opowieści był subiektywny. Zostały one uporządkowane wedle kryterium terytorialnego. Opierają się głównie na relacjach i wspomnieniach ocalonych Żydów, w rezultacie część narracji to nieprawdopodobne wprost perypetie ocalonych. Książkę otwiera krótka opowieść o zamordowanej przez Niemców Walentynie Jakubowskiej. W części drugiej zostały zamieszczone historie rodzin Dębowskich, Jaromińskich i Ostrowskich z Knyszyna i okolic. Osią części trzeciej jest Stanisław Śliwowski z Kowalewszczyzny, który ocalił Wacława Kornbluma. Część czwarta dzieje się w Jabłoni Kościelnej i okolicach, gdzie miejscowy ksiądz Adolf Kruszewski zorganizował siatkę pomocy. W części piątej zostały opisane zdarzenia z Trzciannego i okolic, a bohaterami szóstej są mieszkańcy wsi Koczery koło Drohiczyna. Zdjęcie Sary Mężyńskiej ocalonej przez państwa Miłkowskich z Koczer znajduje się na okładce książki. Bohaterstwo Józefy Kosińskiej jest tematem przewodnim części siódmej, a ofiarność małżeństwa Dochów części ósmej. Mało znane są opisane w części dziewiątej losy rodziny Kiszłów, która udzielała pomocy Symsze Lazarowi z Suchowoli. Dominantą publikacji jest część dziesiąta, w której opisano losy siedmiorga dzieci żydowskich ukrywających się na ziemi łomżyńskiej. Kilka przedstawionych historii kończy się już po wojnie porwaniem uratowanego dziecka żydowskiego przez organizacje żydowskie. Dramatyzm tych wydarzeń został uwypuklony w kilku rozdziałach książki. Jednym z porywaczy był Jeszajahu Druckner, którego refleksje na temat zasadności tych działań zostały umieszczone w zakończeniu.
"Bolesław Piasecki, lider i ideolog przedwojennej Falangi, od początku swej aktywności politycznej wzbudzał skrajne emocje: od fascynacji po nieskrywaną awersję; dla jednych wizjoner, dla innych polityczny hochsztapler. Zdeklarowanych zwolenników intrygował, a nawet inspirował. Niechętnych mu adwersarzy oburzał, gorszył, prowokował. W pewnych środowiskach uchodził wręcz za renegata, oportunistę i intryganta. Wszystko to czyniło z wodza polskich narodowych radykałów i komendanta Konfederacji Narodu osobę, wobec której trudno przejść obojętnie. Niniejsza publikacja dotyczy pierwszych dwóch dekad udziału Piaseckiego w życiu politycznym w II Rzeczypospolitej oraz w okresie wojny i konspiracji. Opisuje również nieznane wątki życiorysu przywódcy Falangi. Została oparta na szerokiej bazie źródłowej, w tym na wielu nieznanych dotąd materiałach archiwalnych i relacjach. "
Książka ukazuje znaczący fragment dziejów Żydów krakowskich w okresie okupacji niemieckiej, szczególnie w czasie funkcjonowania obozu pracy, potem koncentracyjnego, w Płaszowie. Jest pracą popularnonaukową opartą na najbardziej wartościowych źródłach, głównie wytworzonych tuż po wojnie, mniej zaś na wspomnieniach publikowanych dziesiątki lat później i literaturze historycznej. Obóz w Płaszowie będący swoistą kontynuacją getta krakowskiego, ze względu na swoją rolę, specyfikę i ofiary zbrodni - tysiące krakowian, Żydów i Polaków - zasługuje na ciągłą pamięć.
W trzecim tomie "Kresowych rezydencji" przedstawiono ponad 150 miejscowości z zespołami rezydencjalnymi położonych na terenie przedwojennych województw poleskiego i białostockiego - w jego wschodniej części, która po II wojnie światowej pozostała za wschodnią granicą Polski, czyli na Grodzieńszczyźnie. Jest to zaledwie około 15 procent dawnych siedzib ziemiańskich, które znajdowały się na tym terenie do II wojny światowej, ale warto pamiętać, że jedynie w połowie opisanych dawnych majątków zachowały się obiekty główne, czyli dwory, pałace czy zamki.
Niniejsza praca jest próbą przedstawienia trudnej i kontrowersyjnej historii nielegalnych migrantów na granicy polsko-sowieckiej w okresie między I a II wojną światową. Głównymi bohaterami tej pracy są przeciwnicy pograniczników - nielegalni migranci, którzy w latach dwudziestych XX w. przekraczali granicę do ZSRS (państwa gwarantującego wówczas rozwój kulturalny Ukraińców, Białorusinów i Żydów), a na początku lat trzydziestych uciekali do Polski przed bolszewickimi represjami i głodem.
Tomasz Leszkowicz w książce "Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej" przygląda się ponad 45 latom funkcjonowania sił zbrojnych podporządkowanych komunistom. Rekonstruuje metody kształtowania wyobrażeń o narodowej przeszłości i pokazuje, jak Główny Zarząd Polityczny WP zawłaszczał narodowe tradycje.
Głównym celem niniejszej publikacji jest uzupełnienie informacji o funkcjonowaniu niemieckiego obozu dla dzieci przy ul. Przemysłowej w Łodzi, uporządkowanie danych i zaprezentowanie Czytelnikowi kolejnych materiałów na jego temat, ze szczególnym uwzględnieniem przebiegu procesu obozowej nadzorczyni Eugenii Pol z pierwszej połowy lat siedemdziesiątych XX w. Zapraszam Czytelników do "zielonego autobusu". Nie będzie to podróż łatwa ani przyjemna. Niemniej głęboko wierzę, że poznanie obozu, historii jego małych więźniów oraz ich oprawców to obowiązek tych, którzy mają to szczęście, że żyją w czasach dostatnich i uznawanych do niedawna za bezpieczne.
Głównym zadaniem Wydziału do Spraw Wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu była realizacja szeroko rozumianej polityki wyznaniowej państwa. Polegała ona na wykonywaniu dyrektyw organów nadrzędnych, zarówno państwowych, jak i partyjnych (centralnych oraz wojewódzkich). Podejmowane przez WdSW PWRN we Wrocławiu działania koncentrowały się na wypychaniu religii ze sfery życia publicznego i sprowadzaniu jej na margines rozwoju społeczno-politycznego Polaków oraz na podporządkowaniu instytucji kościelnych państwu. Przeprowadzona analiza ukazuje pracę tego organu z punktu widzenia przede wszystkim prawnego, ale również organizacyjnego i kadrowego.
Publikacja w ramach Centralnego Projektu Badawczego IPN „Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944–1989”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
