Publikacja w ramach Oddziałowego Projektu Badawczego IPN "Władza i społeczeństwo w Małopolsce i na Ziemi Świętokrzyskiej 1945-1989/1990". Działalność PSL stanowi ważny element powojennej historii Kielecczyzny. Pomimo doświadczeń okupacyjnych i nasilających się represji społeczeństwo uwierzyło, że partia kierowana przez Stanisława Mikołajczyka jest w stanie zwyciężyć z komunistami. To karta wyborcza miała sprawić, że Polska będzie państwem demokratycznym. Masowy terror doprowadził jednak do rozbicia PSL i usunięcia ze sceny politycznej wszystkich przeciwników władzy.
Wspomnienia Jafy Wallach stanowią ważne uzupełnienie wiedzy o losach Żydów podczas niemieckiej i sowieckiej okupacji Polski południowo-wschodniej oraz o stosunkach polsko-żydowskich. Książka to zapis rzeczywistości okupacyjnej widzianej oczami ofiar nazizmu, który ukazuje, jak daleko może sięgać granica ludzkiej wytrzymałości, gdy trzeba podjąć walkę o życie własne i najbliższych. Pokazuje także determinację polskiej rodziny i przyjaciół w ratowaniu grupy Żydów od śmierci z rąk niemieckich okupantów.
Księga jubileuszowa dedykowana prof. Wiesławowi Wysockiemu w 70. rocznicę urodzin. Składają się na nią: biogram oraz artykuły będące podsumowaniem aktywności naukowej, literackiej, społecznej i politycznej Jubilata. Czytelnik znajdzie w księdze także teksty przygotowane przez przyjaciół i uczniów profesora.
Przez długie lata prawda o martyrologii duchowieństwa polskiego w czasie drugiej wojny światowej była umyślnie przemilczana na podobieństwo prawdy o ofiarach Katynia. Druga wojna światowa pozostawiła po sobie dwie nazwy-symbole: na wschodzie Katyń, na zachodzie Dachau przypomniał w 1999 r. abp Kazimierz Majdański, były więzień KL Dachau.Od momentu napaści Niemiec na Polskę jednym z ideowych celów agresora stało się zniszczenie polskiej inteligencji, w tym organizacji kościelnych oraz życia religijnego. W ten sposób realizowano program wyniszczenia narodu polskiego. Polityka okupanta w stosunku do Kościoła rzymskokatolickiego uderzała zarówno w samą organizację kościelną, jak i w duchowieństwo, co godziło jednocześnie w jeden z najmocniejszych filarów polskości. Akcja ta miała na celu masową eliminację duchownych, tak aby Kościół polski przestał istnieć.Prezentowana publikacja jest poświęcona martyrologii polskiego duchowieństwa w niemieckich nazistowskich obozach koncentracyjnych Dachau i Mauthausen-Gusen w czasie II wojny światowej i stanowi pokłosie dwóch konferencji zorganizowanych przez Archiwum IPN.
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie postanowił przypomnieć historię wojny obronnej w formie popularyzatorskich artykułów, które we wrześniu 2019 r. - w 80. rocznicę walk - pojawiły się na łamach pięciu dodatków do "Dziennika Polskiego". Zebrane teksty złożyły się na książkę "Od września do października. Kampania polska 1939". Na kartach 26 artykułów autorzy, w większości pracownicy krakowskiego Oddziału IPN, w przystępny sposób opisują genezę II wojny światowej, polskie przygotowania do obrony, przebieg bitwy granicznej i kolejnych walk, a także konsekwencje przegranej. Uwzględniono przy tym aspekt polityczny, międzynarodowy, militarny, jak i społeczny. Szczególną uwagę poświęcono obronie Polski południowej, od Górnego Śląska po Lwów. Poszczególnym artykułom towarzyszą ilustracje, uzupełniając obraz tego tragicznego września.
Arcybiskup Antoni Baraniak jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiego episkopatu okresu powojennego. W latach 19531956 był więziony przez władze komunistyczne na Rakowieckiej w Warszawie, a następnie w miejscach odosobnienia w Marszałkach i Krynicy. Okazał się hierarchą niezłomnym, który pomimo uciążliwych przesłuchań, wyrafinowanych tortur psychicznych i fizycznych nie dał się złamać.Pewną lukę w badaniach nad biografią arcybiskupa stanowiło jak dotąd jego życie zakonne i niniejsza publikacja lukę tę wypełnia. Autor przeprowadził szczegółową kwerendę archiwalną i odnalazł nowe informacje, które w znaczący sposób uzupełniają naszą wiedzę o duchownym. Swoje rozważania umieścił w szerokim kontekście historycznym, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów salezjanów w Polsce.
Spotkania na Wschodzie to opowieść o wielokulturowej ojczyźnie, która przetrwała w sercach i praktyce życia Polaków na Białorusi, Litwie, Ukrainie, w Rosji, Gruzji, Armenii i Kazachstanie. To zapis zmagań jej bohaterów o ocalenie swojej polskości. Autor na pożegnanie daje nam zbiór pamiątek - wspomnień, historii, spotkań, relacji, obraz tym cenniejszy, że w obliczu obecnej globalizacji i kulturowej dyfuzji pokazuje zdolność przetrwania społeczności i zachowania własnej tożsamości.
ostatnich dwóch dekadach, dzięki dostępowi do materiałów zdeponowanych w archiwach IPN, pojawiły się liczne opracowania dotyczące zarówno struktur, kadr, jak i działalności poszczególnych jednostek UB/SB oraz służb wojskowych. Jednak na poziomie lokalnym, w odniesieniu do historiografii dotyczącej Pomorza Zachodniego, wciąż brakuje syntetycznych opracowań, które wypełniłyby tę niełatwą, specjalistyczną niszę. Szczególnie widoczny jest brak wydawnictw omawiających podstawy: strukturę, organizację i lokalny zakres funkcjonowania instytucji zaliczonych do katalogu cywilnych organów bezpieczeństwa państwa: UB, MO (do 1954 r.) czy Informacji Wojskowej . Jak dotąd nie powstało monograficzne opracowanie Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Szczecinie i Koszalinie. Wyjątek pod tym względem stanowią publikacje traktujące o sprawach personalnych, choć dotyczą one tylko szeroko rozumianej kadry kierowniczej i ograniczają się do podstawowych danych opisujących przebieg służby pracowników UB .
Historia oddziału Konspiracyjnego Wojska Polskiego o kryptonimach „Jastrzębie” i „Oświęcim” ppor. Alfonsa Olejnika „Babinicza”, działającego w latach 1946-1947 r. między Wieluniem a Częstochową. Autor przedstawia dzieje oddziału na tle historii KWP, a także rysuje społeczno-polityczny portret zbiorowy kilkudziesięciu partyzantów: ich indywidualne losy, ich poglądy, motywacje, stosunek wobec PSL i komunistów, konspiracyjną codzienność a także ich dalsze losy, w tym represje i życie w czasach PRL. Opisuje też formacje aparatu represji odpowiedzialne za likwidację tego oddziału i procesy sądowe, jak też losy byłych partyzantów w „ludowej” Polsce oraz po roku 1989 – w tym starania o upamiętnienie „Jastrzębi”, polemiki wokół ich działalności, a także poszukiwania nieznanych dotąd miejsc pochówku poległych i zamordowanych partyzantów. Narrację uzupełniają aneks z dokumentami i wykaz osób zaangażowanych w działalność oddziału.
Pytanie jakie każdy fan klubu i znawca historii regionu powinien sobie zadać brzmi: co wiem o historii Dumy Pomorza? Z socjologicznego punktu widzenia ciekawe byłyby również badania na temat tego, ilu kibiców interesuje się swoim klubem w sposób kompleksowy, ogarniając nie tylko teraźniejszość, czyli bieżące wyniki i ruchy kadrowe klubu, a ilu jest zorientowanych w tematyce przeszłości swojego zespołu, jego historii oraz różnych społeczno-polityczno-gospodarczych uwarunkowaniach, które determinowały jego rozwój.Okazuje się bowiem, że historia Pogoni nie jest wcale taka prosta do odtworzenia, jak pozornie mogłoby się wydawać. Sięgając do samych korzeni powstania klubu napotykamy na pewne niejasności, które autorzy niniejszej książki próbowali rozwikłać podczas prac nad publikacją, ale okazało się to na tyle trudne, że znaki zapytania które pojawiły się na początku pracy, pozostały także po jej zakończeniu. Dlaczego? Na niektóre tematy w źródłach nie ma odpowiedzi, a u tzw. świadków historii zaciera się pamięć i niektóre kwestie pozostają bardziej strefą domysłów niż niczym nie zachwianej pewności.
Niniejsze opracowanie Jana Sienkiewicza, stanowiące pełną inwentaryzację pochówków polskich na terenie rejonu wileńskiego, jest owocem jego wieloletnich, żmudnych i szczegółowych badań, poszukiwań oraz dokumentacji. Autor wykonał ogromną pracę w terenie, dokonując spisu z natury inskrypcji nagrobnych i sporządzając dokumentację fotograficzną. Nie ograniczył się jedynie do ewidencji, lecz obydwa tomy swojej publikacji poprzedził wstępami ciekawymi analizami i systematyką zarejestrowanych grobów Polaków pochowanych na cmentarzach w rejonie wileńskim.
Niniejsze opracowanie Jana Sienkiewicza, stanowiące pełną inwentaryzację pochówków polskich na terenie rejonu wileńskiego, jest owocem jego wieloletnich, żmudnych i szczegółowych badań, poszukiwań oraz dokumentacji. Autor wykonał ogromną pracę w terenie, dokonując spisu z natury inskrypcji nagrobnych i sporządzając dokumentację fotograficzną. Nie ograniczył się jedynie do ewidencji, lecz obydwa tomy swojej publikacji poprzedził wstępami ciekawymi analizami i systematyką zarejestrowanych grobów Polaków pochowanych na cmentarzach w rejonie wileńskim.
Drugi tom publikacji pt. ""Leksykon bezpieki. Kadra kierownicza aparatu bezpieczeństwa (19441956)"" zawiera pięćdziesiąt artykułów biograficznych dotyczących funkcjonariuszy centrali RBP, MBP, KdsBP i MSW, którzy w latach 19441956 pełnili w nich funkcje kierownicze. Publikowane biogramy opracowane zostały na podstawie szerokiej kwerendy archiwalnej oraz dostępnej literatury przedmiotu. Dzięki temu, oprócz szczegółowych informacji na temat przebiegu służby tych osób, czytelnik ma możliwość prześledzenia ich losów również poza aparatem bezpieczeństwa. Stwarza to możliwość poznania często zaskakujących życiorysów, ale również szerszego spojrzenia na nieznane dotąd kulisy działania UB.
Antologia tekstów polskich autorów na temat bolszewizmu i systemu sowieckiego w Rosji, opublikowanych w latach 19191921: Bolesława Limanowskiego, Kazimierza Czapińskiego, Adama Krzyżanowskiego, Jerzego Kurnatowskiego, Władysława Leopolda Jaworskiego, ks. Antoniego Szymańskiego, ks. Kazimierza Lutosławskiego oraz Stanisława Grabskiego.
Książka koncentruje się na wydarzeniach w Lesie Katyńskim w latach 1940–1943, począwszy od transportów jeńców z Kozielska do Smoleńska i Gniezdowa, aż do założenia tzw. cmentarza PCK. Mimo upływu lat zbrodnia katyńska wciąż kryje wiele niewyjaśnionych dotąd zagadek. Także niektóre przyjęte w literaturze przedmiotu „pewniki” nie odpowiadają stanowi faktycznemu. Jednym z nich jest sprawa ekshumacji przeprowadzonej przez Niemców w Lesie Katyńskim wiosną 1943 r. Pomijając samą tę kwestię, „Niemcy” ci zostali w książce bliżej przedstawieni, np. 3 km od katyńskich grobów w okresie wrzesień 1941 – wrzesień 1943 r. rozlokowany był sztab generalny Grupy Armii „Środek”, a po ujawnieniu (nie było to – jak się pisze – „odkrycie”) polskich mogił sprawą tą zajmował się m.in. szef jej wywiadu i kontrwywiadu.
Publikacja ukazuje psychiatrię naukową oraz system opieki psychiatrycznej w latach 1945–1956.
Obie dziedziny były wówczas przymusowo dostosowywane do sowieckiego modelu, w którym główną rolę odgrywał pawłowizm, będący zmodyfikowaną w duchu materializmu dialektycznego wersją słynnej teorii I.P. Pawłowa. „Stalinizacja” polskiej psychiatrii polegała na obligatoryjnym, choć na ogół formalnym uznaniu pawłowizmu za naukowy dogmat. Odejście od narzuconych siłą w nauce i lecznictwie psychiatrycznym wzorców dokonało się szybko – na fali odwilży 1956 r. Zmianom tym sprzyjały doniesienia o pierwszych skutecznych lekach przeciwpsychotycznych, wprowadzanych na Zachodzie. W lecznictwie chorób umysłowych rozpoczęła się epoka nowoczesnej farmakoterapii.
Kalendarz prezentuje sylwetki i portrety 12 pisarzy, wśród których znajdują się zarówno znani literaci Gustaw Herling-Grudziński, Józef Mackiewicz, Kazimierz Wierzyński, Sergiusz Piasecki, Marian Hemar, Jan Lechoń, jak i mniej znani szerokim kręgom czytelników Józef Łobodowski, Beata Obertyńska, Michał Kryspin Pawlikowski, Ferdynand Goetel.
Publikacja zawiera 46 200 biogramów mieszkańców Górnego Śląska internowanych, aresztowanych i deportowanych do pracy przymusowej w ZSRR w 1945 roku. Każdy z nich został opracowany na podstawie dokumentów proweniencji polskiej, niemieckiej, rosyjskiej, oraz relacji świadków.
Książka zawiera wybór źródeł: polskich tłumaczeń dokumentów sporządzonych przez amerykańskich dyplomatów pracujących w PRL w ostatnim piętnastoleciu jej istnienia. Źródła te dotyczą spotkań przedstawicieli USA z duchownymi Kościoła katolickiego w Polsce: od najważniejszych hierarchów po zwykłych księży.
Symon Petlura odegrał czołową rolę w ukraińskiej rewolucji narodowej w latach 1917–1921, a następnie był przywódcą ukraińskiej emigracji politycznej. Jest z pewnością symbolem walk o niepodległość. Jednakże wokół jego postaci narosło wiele mitów i stereotypów. Ich źródłem była przede wszystkim sowiecka propaganda, która przez ponad 70 lat zwalczała zaciekle Petlurę i „petlurowców” jako synonim kontrrewolucji i zaprzedania się „polskim interwentom”. Stąd też po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. jego postać z trudem przebijała się przez pokłady negatywnej propagandy, aby zająć należne miejsce w pamięci historycznej Ukraińców.
Celem niniejszej publikacji jest zapoznanie czytelników z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi działalności Symona Petlury jako przywódcy Ukraińskiej Republiki Ludowej w czasie walk o niepodległość i na emigracji, okolicznościami jego tragicznej śmierci i procesu zabójcy oraz procesem kształtowania jego wizerunku w oczach Ukraińców od okresu rewolucji po czasy współczesne. Kilka tekstów ma charakter podsumowania dotychczasowego stanu wiedzy, w pozostałych znajdziemy również nowe, nieznane wcześniej fakty i analizy.
Prezentowany tom powstał w ramach prac Polsko-Ukraińskiej Komisji Historyków dla Badania Relacji Wzajemnych w latach 1917–1921. Zgodnie z przyjętymi w publikacjach Komisji regułami tom ma charakter dwujęzyczny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
