Nikt nie wie, jak wyglądała. Nie znamy jej personaliów. Wizje spisała pod pseudonimem Podlasianka. Jedyną osobą, która znała tożsamość wizjonerki, był ojciec Józef Prus - prowincjał zakonu Karmelitów Bosych w Polsce. Przez lata prowadził ją duchowo i wspierał, zwłaszcza kiedy jej kandydatura do stanu zakonnego była odrzucana przez kolejne klasztory. Być może na przeszkodzie stawały jej wizje i przepowiednie. Pierwszych wizji niedoszła zakonnica doznała w latach 20., gdy była młodą dziewczyną. Potem wielokrotnie spotykała się z Jezusem, Matką Bożą i różnymi świętymi. "Skoro wszystko to zostało mi ukazane w widzeniach - począwszy od zamachu stanu marszałka Piłsudskiego, do ostatniej wojny i prześladowań hitlerowskich w Polsce - spełniło się wiernie, to nie mogę reszty niespełnionych jeszcze objawień uważać za halucynacje i urojenia" - napisała pod koniec lat 40. XX w. Według wizjonerki Polska została wezwana do wielkiej misji i dlatego powinna stać się wzorem dla innych narodów. W nagrodę Polskę ma czekać tryumf - kiedy po wielkiej zawierusze dziejowej będą powstawały na naszym kontynencie Stany Zjednoczone Europy, ich stolicą ma się stać Warszawa - jako jedno z najważniejszych centrów odrodzonego świata, obok Tokio i Paryża. "Spośród Słowian, Polsce jest dana rola przewodniczki Narodów. Jej przypadnie rola ostatecznego nawrócenia Rosji." - zapisała. "W roku 1932, ujrzałam plastyczną mapę, ukazaną z lotu ptaka. Zarysy Morza Bałtyckiego i Czarnego, charakterystyczna linia Wisły i łuk Karpat przywiodły mi na myśl Polskę, ale niedowierzając oczom zapytałam zdumiona: "Cóż to za kraj ogromny?" Usłyszałam słowa Pana: - "To Polska". Gdy ze zdziwienia nie mogłam ochłonąć usłyszałam: - "Kiedyś będzie taka. Mam wielkie zamiary względem was - Polaków. Oby tylko wasze grzechy tych zamiarów nie udaremniły".
Niebo, piekło i czyściec to nie przenośnia czy fikcja literacka. Przedstawiamy namacalne dowody na to, że dusza ludzka jest nieśmiertelna. Prezentujemy świadectwa osób, które doświadczyły bezpośredniego kontaktu z duszami zmarłych: osób wyniesionych na ołtarze, księży egzorcystów i zwykłych śmiertelników obdarzonych charyzmatem obcowania
z duszami czyśćcowymi.
Co wspólnego ma przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula Von der Leyen z odwiedzinami dusz czyśćcowych?
Ursula Hibbeln i Maria Simma – mistyczne pośredniczki z pokutującymi grzesznikami
Święty ojciec Stanisław Papczyński – orędownik modlitwy za poległych husarzy i ofiary czasów wojny
Święta siostra Faustyna Kowalska – wspomożycielka potrzebujących
Służebnice Boże: Wanda Malczewska, siostra Dulcissima Hoffmann i siostra Wanda Boniszewska i ich misja ratowania skazanych na czyściec
Święty Grzegorz Wielki. Gregorianki – koło ratunkowe dla grzeszników
Święta Teresa z Ávila i jej wizje dusz czyśćcowych
Święta Gemma Galgani – dziewczyna, która poczuła na ramieniu dotyk zmarłej zakonnicy
Święty ojciec Pio – czy zjawiał się w czyśćcu, by pomagać grzesznikom?
Święty Szarbel Makhlouf i święty Andrzej Bobola – spektakularne cuda z zaświatów
Materialne ślady istnienia dusz czyśćcowych – słynne muzeum w Rzymie
Ślady dusz pozostawione w Polsce – nie tylko na Jasnej Górze
DUSZE CZYŚĆCOWE. NIE WSZYSCY MOGĄ JE WIDZIEĆ. ALE WSZYSCY MOGĄ IM POMÓC.
CI, KTÓRZY BYLI TU PRZED NAMI, CZEKAJĄ NA NASZĄ MODLITWĘ.
To nie jest tak, że oni umarli, a my żyjemy. To właśnie oni żyją, a my umieramy.
ksiądz Piotr Pawlukiewicz
Ryzykowali wszystko: życie własne i swoich bliskich, swoich sąsiadów i całych wsi, by ratować Żydów, często zaledwie znajomych lub nawet zupełnie sobie obcych. Wojna splotła ich losy tak, że - jak pisze Autorka- stali się syjamskimi braćmi, zrośniętymi nie ciałem tylko groźbą śmierci. Wydawałoby się - na zawsze. Ale czy tak było? Czy wybawiony stawał się wybawcą, kiedy po wojnie ich losy się odwróciły? Autorka dotarła do uczestników tamtych wydarzeń, przeprowadziła dziesiątki rozmów, zdobyła unikalne zdjęcia, listy i dokumenty. Zadała trudne pytania, których nikt przed nią publiczne nie postawił: Czy wolno ratować obcych kosztem własnych dzieci? Co mówi sumienie? Jakie uczucia rodzi skrajna zależność w czasach pogardy? Wreszcie, czy istnieje wdzięczność i jaki ma smak? To książka do bólu prawdziwa i na wskroś przejmująca, pokazująca złożone więzi, jakie rodzą się między prześladowanymi a ich wybawcami. Swoim horyzontem wykracza poza czas wojenny, odsłaniając późniejsze, dramatyczne losy wybawców, którzy w nowej rzeczywistości nagle sami stawali się ofiarami. Zweryfikowana po latach przez Autorkę wersja książki "Czterdzieści twardych" ukazuje się pod nowym tytułem "Poza strachem". Barbara Stanisławczyk Pisarka, reportażystka, publicystka, wykładowca akademicki (UW, PAN, UKSW, Collegium Civitas), dr nauk społecznych. Była prezes Polskiego Radia S. A., dyrektor wydawnicza wydawnictwa "Przekrój", redaktor naczelna miesięcznika "Sukces". Autorka książek: Matka Hłaski; Pajęczyna (współautorstwo); która znalazła się w antologii polskiego reportażu 100/XX; Miłosne gry Marka Hłaski; Kąkolewski bez litości; Dziewczyny; Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska. Historie dramatów i miłości; Od jutra; Kto się boi prawdy? Walka z cywilizacją chrześcijańską w Polsce.
Imperium Sodomy i jego sojusznicy Stałą cechą rewolucji jest dokonywanie czystek pamięci. Każda epoka ma swoją wrażliwość i w XXI wieku chwilowo drastyczna walka z przeszłością nie uchodzi. Radykałowie wolą raczej metodę drobnych kroków. Zamiast niszczyć stare dzieła, palić je lub zakazywać ich czytania, można przecież nieco je tylko poprawić. Gdyby kiedyś prawa do wydawania dzieł polskich pisarzy dostały się w ręce apostołów wokeizmu, nie ostałby się kamień na kamieniu: stracilibyśmy i Adama Mickiewicza, i Henryka Sienkiewicza, nie wspominając o Zygmuncie Krasińskim czy Bolesławie Prusie. Każdego by potraktowano z innego paragrafu. Jednego za domniemany antysemityzm, drugiego za rasizm, trzeciego za ksenofobię, a wszystkich za patriarchalizm i maskulinizm. Na razie Polacy są daleko z tyłu. Z czyszczeniem pamięci mogli się stykać w Kościele, po soborze watykańskim II. Zniknęły wtedy tzw. psalmy złorzeczące (Pan Bóg się nie gniewa, Pan Bóg kocha wszystkich), znacznie okrojono odniesienia do groźby piekła, postawiono nacisk na to, co pozytywne i co budzi nadzieję. Postępowi teologowie próbują dowieść, że Biblia nie potępia homoseksualizmu. Według nich grzech sodomski miał być formą pogwałcenia prawa gościnności, a wtedy reszta już pójdzie z górki. Kto nie jest gościnny, ten nie chce imigrantów. Kto nie jest gościnny, ten nie troszczy się o zasoby Ziemi i beztrosko wydycha CO2 do atmosfery. Imperium Sodomy na pewno nie ustąpi. Tam, gdzie siła zderza się z racją, ta druga często musi przegrać.
Przeciw banalizacji miłosierdzia
O, jak bardzo mnie rani niedowierzanie duszy skarżył się Jezus s. Faustynie [] dusza wyznaje, że jestem Święty i Sprawiedliwy, a nie wierzy, że jestem Miłosierdziem; nie dowierza mojej dobroci. [] Powiedz, że miłosierdzie jest największym przymiotem Boga. Wszystkie dzieła Moich Rąk są ukoronowane Miłosierdziem (Dzienniczek, p. 299-301).
Minęło zaledwie kilkadziesiąt lat od tej rozmowy Faustyny z Jezusem, a potoczne rozumienie Miłosierdzia uległo w Kościele Katolickim biegunowej zmianie. Miłosierdzie zostało odczytane jako powszechna abolicja gładząca hurtem nawet najcięższe grzechy, a w sprawiedliwość Bożą wierzą już tylko nieliczni. Jeśli piekło jest puste (Przecież Bóg nie byłby taki okrutny), to niebo też jest do niczego. Jeśli wszystkie winy mają być bezwarunkowo darowane, to stawia to w wątpliwość sens Ofiary Jezusa na Krzyżu, jako ofiary za nasze grzechy. Po co Zbawiciel schodził na Ziemię, nauczał, ustanawiał Eucharystię, dał się przybić do Krzyża, skoro po wstąpieniu do Nieba i tak machnął na wszystko ręką?
Miłosierdzie to współdziałanie grzesznika z Bogiem, otwarcie na Bożą łaskę, w celu złagodzenia Bożej sprawiedliwości. Pseudo-miłosierdzie zwane ostatnio mizerykordyzmem to dyskretne i konsekwentne, ale za to całkowite wygumkowanie Bożej sprawiedliwości z historii zbawienia.
Czy na pewno o tym Jezus mówił Faustynie?
Jak znaleźć właściwy język dla opisu kryzysu, w którym znalazł się obecnie Kościół katolicki? Czy da się zachować krytycyzm wobec niebezpiecznych zmian w nauczaniu kościelnym i jednocześnie zachować nadzieję na przyszłość? Taką drogę wybrał ksiądz profesor Paweł Bortkiewicz w jego książce na temat fałszywego miłosierdzia, które to rozpanoszyło się w Kościele.
Na pewno jest to ważny głos w obecnej debacie na temat kondycji katolicyzmu.
Paweł Lisicki
Układ o Przyjaźni, Współpracy i Pomocy Wzajemnej z dniem 14 maja 1955 r. nazywany Układem Warszawskim, był sowieckim dyktatem narzuconym przez Braci Moskali państwom Europy Środkowo-Wschodniej.Wbrew sloganom nie było w nim miejsca na przyjaźń, współpracę i pomoc wzajemną, chyba, że służyło to sowieckiej imperialnej racji stanu. Szefem Paktu Warszawskiego zostawał zawsze z automatu sowiecki marszałek, a poszczególne piony organizacyjne Układu Warszawskiego były w istocie prostym przedłużeniem ministerstwa Obrony ZSRS.To Sowieci wytyczali kierunki rozwoju polityczno-militarnego Układu, swobodnie dysponując potencjałem wojskowo-zbrojeniowym państw członkowskich. Sowieckie szefostwo umiejętnie rozgrywało poszczególne kraje pomiędzy sobą; Słowacy mieli stawiać do pionu niepokornych Węgrów, a ortodoksyjni Bułgarzy mieli za zadanie szachować Polaków i spiłować ich narodowe aspiracje.Nic dziwnego, że dziejach Paktu Warszawskiego miały miejsce co stanowiło ewenement w skali światowej zbrojne najazdy członków koalicji na współ koalicjanta. Najpierw, w 1956 r., wojska sowieckie utopiły we krwi Powstanie Węgierskie w Budapeszcie, a wcześniej wyprowadziły z koszar stacjonujące w Polsce jednostki wojskowe Północnej Grupy Wojsk, by wpłynąć na obsadę kadrową zawiązującego się nowego układu rządzącego.W sierpniu 1968 roku Moskale zaatakowali Czechosłowację, która usiłowała poluźnić sowiecką smycz. Tym razem Układ Warszawski przeprowadził regularną inwazję na kraj, któremu gwarantował przyjaźń, współpracę i pomoc wzajemną, wprowadzając w granice niepodległego państwa czechosłowackiego wojska większości członków paktu, które rozbroiły, lub zablokowały w koszarach czeskie siły zbrojne. Prawdziwe oblicze Układu Warszawskiego, który wynosząc na sztandary hasła walki o pokój i bezpieczeństwo w świecie, stanowił największe zagrożenie dla państw Europy Zachodniej. Tylko dzięki obecności wojsk amerykańskich w Europie i stanowczości państw NATO, ten zamysł nigdy się nie zmaterializował.Dziś, kiedy Kreml podejmuje próby odbudowy Imperium Zła, pamiętajmy, że tylko silna obecność wojsk Paktu Północnoatlantyckiego w Europie może pokrzyżować mu zamiary zbrojnego zdominowania kontynentu europejskiego. Bo z planów wyprawy aż do Lizbony i Brukseli Bracia Moskale nigdy nie zamierzają zrezygnować.O tych wszystkich zagrożeniach i prawdziwym obliczu wojowników z nadania Moskwy napisałem w niniejszej pracy. To moja kolejna książka z serii odkłamujących dzieje LWP, wiernego sojusznika armii sowieckiej. dr Lech Kowalski
Czy narody mają swoje zadania w planach Bożych? Jakie zadanie przygotowała Opatrzność dla Polski?
Jakie są polskie cechy narodowe? Czy można oprzeć na tych cechach organizowanie życia społecznego? Co mówią o Polsce Rozmówcy z Nieba; święci, błogosławieni, bohaterowie i zwykli mieszkańcy Niebieskiego Jeruzalem odwiedzający Annę Dąmbską?
Co oznacza dla nas, że Matka Boża jest Królową Polski? Czy Niebo ofiarowując więcej, oczekuje od nas również zdecydowanie więcej? Jak ma wyglądać czas wielkiej próby?
Książka zawiera odpowiedzi na te pytania. To sposób mówienia i myślenia o Polsce i polskości, jaki zazwyczaj jest nieobecny w dyskursie publicznym.
Autorką książki jest Anna Dąmbska (1923–2007), mistyczka pozostająca pod opieką Kościoła, która przez ponad 20 lat spisywała wypowiedzi, wyjaśnienia i napomnienia Zbawiciela, Matki Bożej i dusz odwiedzających ją w warszawskim mieszkaniu. Unikająca rozgłosu, znana z publikacji religijnych wydawanych pod pseudonimem „Anna”, m.in. „Świadkowie Bożego Miłosierdzia” i „Zaufajcie Maryi”.
Dodaliśmy kalendarium ułatwiające powiązanie treści poruszanych w tekstach z zachodzącymi wówczas w świecie wydarzeniami. Redaktor książki był długoletnim współpracownikiem Autorki, a także współautorem opracowanej wspólnie z nią antologii literatury polskiej: „Polska jest jedna”.
Znakomita biografia św. Pawła, autorstwa jednego z najwybitniejszych polskich biblistów. To nie tylko szczegółowy opis życia Apostoła na tle realiów epoki, lecz także duchowy fresk ukazujący osobowość Pawła z Tarsu, jego misję i dzieło, które po sobie pozostawił. Od dzieciństwa, poprzez gorącą młodość, aż do nawrócenia pod Damaszkiem. Autor pomaga zrozumieć Czytelnikowi wybory pawłowe, od momentu, kiedy ten stał się apostołem Jezusa i zaczął głosić Dobrą Nowinę. Ukazuje narastające napięcia, konflikty, odwagę i otwartość Apostoła. Opisuje jego wrogów; fałszywe oskarżenia i donosy, niebezpieczne podróże, uwięzienie w Jerozolimie i męczeńską śmierć z ręki kata. W 2 Liście do Tymoteusza, przeczuwając swoją śmierć, Św. Paweł napisał skromnie: "W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem". Dzięki książce ks. prof. Chrostowskiego, możemy dostrzec, że św. Paweł jeszcze "nie ukończył biegu". Jego dzieło cały czas promieniuje z wielką mocą. ks. prof. Waldemar Chrostowski - ur. 01.02.1951 r. w Chrostowie k/Ostrołęki. Studiował na Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie oraz Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Po uzyskaniu doktoratu został wykładowcą Akademii Teologii Katolickiej. W 1996 r. zdobył habilitację z zakresu nauk teologicznych o specjalności biblistyka. W 1998 r. został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Egzegezy Starego Testamentu na ATK, a w 1999-2002 r prorektorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie do teraz jest kierownikiem Katedry Egzegezy Starego Testamentu oraz Zakładu Dialogu Katolicko-Judaistycznego. Rozpoczął również wykłady na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie również jest kierownikiem Zakładu Egzegezy i Teologii Biblijnej Wydziału Teologicznego. W 2003 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 2008 r. został powołany przez Ojca św. Benedykta XVI na Kapelana Honorowego Jego Świątobliwości oraz do grona 12 ekspertów Zgromadzenia Zwyczajnego Synodu Biskupów w Watykanie. Wydał w wydawnictwie Fronda trzy obszerne wywiady: "Bóg, Biblia, Mesjasz", "Kościół, Żydzi, Polska", "Prawda, Chrystus, Judaizm". Jest autorem ponad 2000 publikacji naukowych i popularno-naukowych, opracowań i dzieł dotyczących głównie Starego Testamentu. Odznaczony Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wielka Rewolucja Francuska nie była żywiołowym buntem mas. Jej przywódcy byli ludźmi wykształconymi. Wynikiem rewolucji miało być nowe społeczeństwo, utopijnie doskonałe. Dążąc do obalenia społecznej niesprawiedliwości, rewolucjoniści nie cofali się przed największą przemocą, gwałtem i terrorem. W biegu wypadków rewolucja scentralizowała władzę w rękach jednego ugrupowania jakobinów, stając się wzorem dla późniejszych totalitarnych systemów jednopartyjnych. Chwała rewolucji wyraziła się w wieku XIX ustanowieniem święta narodowego w rocznicę zdobycia Bastylii. Na francuskiej prowincji i w Paryżu pod ostrzami gilotyn spadło ponad 15 tysięcy głów. Dokonywano egzekucji pod iluzorycznymi często oskarżeniami o wyznawanie poglądów kontrrewolucyjnych, pod koniec wielkiego terroru nawet bez formalnego prawa do obrony. Ale terror Wielkiej Rewolucji Francuskiej to nie tylko gilotyna. Pośród ofiar znalazła się cała prowincja Wandea, zbuntowana przeciw rewolucji, gdzie na mocy rozkazu rewolucyjne żołdactwo mordowało wszystkich mieszkańców: dzieci, kobiety, mężczyzn. Liczba ofiar wyniosła ponad 100 tysięcy. Ta zbrodnia popełniona u zarania najnowszej historii Europy to pierwsze wielkie ludobójstwo. Historycy francuscy mają kłopoty ze zliczeniem ofiar rewolucji także dlatego, że w 1913 roku antymonarchiści zniszczyli część archiwów. Zrewidowane i poszerzone po latach przez Andrzeja Ciska dzieło "Kłamstwo Bastylii", ukazuje się pod nowym tytułem "Wolność, równość, ludobójstwo. Kłamstwa i zbrodnie rewolucji francuskiej."
Żadna heretycka idea nie ginie. Stare herezje przebierają się tylko w nowe szaty. Trzeba przyznać, że ten ponawiany przez wieki, żmudny wysiłek, musi budzić zadumę nad wytrwałością i celowością działań wrogów Chrystusa. Zastanawia, jak zgodnie współpracują skrajnie różni od siebie innowatorzy.
• Protestantyzm. Zatrute źródło nowoczesności
• Arianizm. Największy kryzys Kościoła starożytnego
• Milenaryzm. O złudzeniu zbawienia w historii
• Apokatastaza, czyli wiara w powszechne zbawienie
• Pelagianizm. Ojciec Święty piętnuje tradycjonalistów, a co z progresistami?
• Gnoza i gnostycyzm. Pokusa samozbawienia przeciwko misji Syna Bożego
• Islam jako herezja chrześcijańska
• Modernizm. Suma wszystkich herezji
Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał to próżna jest nasza wiara. Pozostanie nam uprzejmość dla ludzi, zwierząt i przyrody, by poprawić dobrostan planety i przyszłych pokoleń zasiedlających ją istot.
Jezus, póki żył, walczył o sprawiedliwość społeczną; ale cóż, umarł, jak odeszli Sokrates, Budda czy Mani.
„Prawdziwy Chrystus” heretyków wszystkich stuleci – Mistrz z Nazaretu, Jezus-Nauczyciel, Jezus-piewca miłosierdzia i sprawiedliwości, jednostka wybitna, może nawet najdoskonalsza w dziejach – to po prostu „Oto człowiek” Poncjusza Piłata. To Chrystus progresistów XXI wieku, modernistów wieków XIX i XX, Jezus oświeceniowych filozofów, Emmanuel liberalizmu, Chrystus postępowych protestantów, ale także Chrystus Mahometa, Ariusza, Walentyniana i Marcjona…
Nie jest to jednak Chrystus Kościoła. Jedynego i katolickiego.
Święty Paweł napisał o świętych, że jawią się oni jako źródło światła w świecie. Bóg daje nam świętych jako przewodników na drogach życia. Są dla nas wspaniałym przykładem umiłowania Ewangelii, otwarcia na Boga i uczą cnót chrześcijańskich. To oni kształtują naszą wyobraźnię i ubogacają modlitwę.
Jednym z wielkich świętych, jakich Bóg dał na nasze czasy, jest Święty Szarbel. Postać niezwykła, zdumiewająca i magnetyzująca. Pustelnik, miłośnik pokory i świętego milczenia, wydawałoby się, że postać nieprzystająca do naszych czasów, a jednak pociąga ku Bogu niezliczone rzesze swych czcicieli. Święty Szarbel jest mistrzem pokuty i chrześcijańskiej ascezy praktykowanej z miłości do Boga, która pozwala wzrastać w świętości.
Pierwszy modlitewnik dla czcicieli Św. Szarbela korzystający z bogactwa modlitw maronickiego klasztoru w Annai, miejsca posługi wielkiego cudotwórcy.
1. MODLITWY CODZIENNE I MAŁY KATECHIZM
2. MODLITWY KU CZCI ŚW. SZARBELA Z KLASZTORU W ANNAI
3. MODLITWY ROZPOWSZECHNIONE W POLSCE
4. ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU ZE ŚW. O. SZARBELEM
5. RÓŻANIEC ZE ŚWIĘTYM SZARBELEM
Drodzy czciciele Świętego Szarbela,
Cieszę się, że w Polsce, kraju niezwykle bliskim Libańczykom, wzrasta kult Świętego Szarbela; że jest on ważną i cenną postacią dla wielu serc wierzących, przewodnikiem i ojcem duchowym wzywanym nie tylko w trudnościach i cierpieniu.
Dziękuję Bogu za wydany staraniem wydawnictwa Fronda modlitewnik, w którym znalazło się bogate dziedzictwo modlitw ku czci Świętego, pielęgnowane przez zakonników i pielgrzymów w libańskim sanktuarium w Annai. Niech bogactwo treści tego modlitewnika umacnia nas w jedności i wierze, abyśmy mogli dzielić się jej skarbem z innymi.
Z serca błogosławię wszystkim czcicielom Świętego Szarbela w Polsce, którzy sięgną po ten modlitewnik. Modlę się wraz z Wami, by dobry Bóg wysłuchał Waszych modlitw i ubogacał Was swoimi łaskami i błogosławieństwem.
Wikariusz apostolski Bejrutu
biskup Cesar Essayan OFMConv,
biskup tytularny Mareotes
Życie wielkich twórców zawsze miewało swoje wzloty i upadki. Ale o upadkach biografowie nie lubili pisać. Zajmowali się albo samą twórczością, tak jakby dzieło nie zostało stworzone przez żywego człowieka, albo publikowali hagiografie. Piotr Łopuszański, zabiera nas w podróż w czasie, swobodnie przemieszczając się pomiędzy epokami. Odkrywa tajemnice artystów malarzy (płci obojga), wielkich pisarzy - i to nie tylko polskich, a kończy esejem o Gustawie Holoubku, ostrożnie zdejmując z twarzy aktora wszystkie Srebrne i Złote Maski, którymi za życia go uhonorowano. Fascynująca opowieść o życiowych sekretach wielkich twórców. Intelektualna uczta, w której czytelnik zamiast tanich plotek i insynuacji znajdzie zaskakujące wnioski erudyty zakochanego w historii. Bagaż wiedzy, znajomość tematu i swoboda łączenia faktów zachwycą każdego poszukiwacza tajemnic. Giorgione i Tycjan - światło, kolory i różnice talentu. Wszystkie zagadki księcia malarzy. Adam Mickiewicz - hreczkosiej z Białej Rusi w czasie pobytu na Ukrainie zapisuje po polsku "Litwo, Ojczyzno moja". Więc dlaczego miałby być Żydem? Bolesław Prus - na nagrobku napisano mu; "serce serc", chociaż jako scjentysta, badał rzeczywistość szkiełkiem i okiem a serce omijał z daleka. Henryk Sienkiewicz - mały rycerz literatury. Ku pokrzepieniu serc (i wypełnieniu sakiewki) Stefan Żeromski - syzyfowe prace nad biografią pisarza i wieczne kłopoty z cenzurą - w każdej epoce. Marcel Proust - nadwrażliwy maminsynek nadopiekuńczej matki. Modny, banalny ale czy czytany? Doktor Tadeusz Żeleński - bez dogmatów czyli cała prawda o "Boyszewiku". (Im się człowiek robi starszy, wszystko w nim po trochu parszy - wieje.) Tadeusz Pruszkowski - wino, kobiet i śpiew. Bogate życie artysty i banalny koniec jednostki zgniecionej przez historię Skamandryci - genialni poeci z bolesnymi zadrami, slalom pomiędzy sztuką a polityką Zofia Stryjeńska - Murzyńska czupryna i bogowie słowiańscy - chorobliwa nieśmiałość i pozory ognistego temperamentu: tragiczne losy genialnej artystki Gustaw Holoubek - Gucio/Konrad przy stoliczku Konwickiego. (A kajdany wiszą w szatni) Lubię poznawać fakty, które zmieniają mój dawny, wyniesiony ze szkoły stosunek do uznanych wielkości. Przedstawiam życie i zagadki związane z wielkimi postaciami, dociekam przyczyn postępowania moich bohaterów, przytaczam dotyczące ich anegdoty. Mam nadzieję, że lektura sprawi Państwu przyjemność i skłoni do refleksji. Piotr Łopuszański
Narasta poczucie nadciągającego przełomu o zasięgu światowym. Wiara każe namufać, że zło zadufane w swej pysze upadnie przed Jezusem Chrystusem, Panem dziejów. Otwarte pozostaje jednak pytanie: ile cała rodzina ludzka i poszczególne narodyzapłacą za popełnione zło i za okoliczności jego upadku? Jaką cenę zapłaci Polska? Byłoby tragedią, gdybyśmy opowiedzieli się po stronie upadłych. Debata o Bogu, który wtajemnicza nas w polskość, jest przede wszystkim poszukiwaniem sposobów pomocy Polscei Kościołowi. Zofia Kossak. Rycerze Polski ChrystusowejSiostra Faustyna Kowalska. Iskra z PolskiHelena Majewska. Wierność Bogu i PolsceRozalia Celakówna. Czekanie na KrólaWładysława Fronczak (Papis). Wizjonerka z SiekierekBronisława Kuczewska. Wykonanie Woli BożejLudmiła Krakowiecka. Posłuszeństwo aż po krzyżAnna Dąmbska. Polska w zamyśle BożymZofia Nosko (Centuria). Nadzieja i przestrogiAdam Człowiek. Zapowiedź rzeczy przyszłychArcybiskup Józef Bilczewski. Miłość ojczyznyArcybiskup Józef Teodorowicz. Bóg jest duszą PolskiKardynał August Hlond. Wiara przyniosła kulturęFranciszek Cegiełka. Stróż OjczyznyŚwięty Maksymilian Maria Kolbe. Narzędzie MaryiBłogosławiony Stefan kardynał Wyszyński. Wszystko postawiłem na MaryjęŚwięty Jan Paweł II. Pan Bóg uderza Byli tu przed nami. Widzieli i rozumieli więcej niż my
Przejmujące rozważania Drogi krzyżowej, w których autor, Wincenty Łaszewski oddaje głos Maryi. Całą Pasję oglądamy Jej oczami - oczami Matki, która odprowadza na śmierć swojego jedynego Syna. Ona jako jedyna nie była obojętnym widzem. Modlitewnik uzupełniają zdjęcia rzeźb Drogi Krzyżowej dłuta Anny Grocholskiej, z Sanktuarium Św. Ojca Papczyńskiego na Mariankach. W tym monumentalnym dziele romańska rzeźba spotyka się z pięknem polskich przydrożnych kapliczek, pomagając w kontemplacji rozważań pasyjnych. Jeśli zdecydujesz się wyruszyć wraz ze Mną na Kalwarię, usłyszysz ode mnie wiele trudnych i gorzkich słów. Droga Krzyżowa mojego Syna nie była łagodnym przedstawieniem. W drodze na Golgotę zabrakło kadzideł, kościoła wypełnionego pobożnym tłumem, nad którym unosiłby się łagodny dźwięk organów.Mojemu Syneczkowi towarzyszył w Drodze Krzyżowej wrzask oprawców i bezgraniczna nienawiść. W tle pojawiał się tupot kroków obojętnych przechodniów, spieszących do codziennych zajęć i agresywny zgiełk targowiska. Na trasie kaźni tylko jedna dziewczyna nie zaśmiewała się z upadku mojego Syneczka i odważyła się otrzeć Mu twarz z potu, krwii plwocin podnieconego tłumu.Zostań ze Mną, nie odwracaj głowy, nie uciekaj. Wytrzymaj wraz ze Mną do końca. Uklęknij przed tajemnicą cierpienia mego Syna. Przed tajemnicą Jego miłości, która nie cofnie się przed żadnym poświęceniem, byle uratować twoją duszę.Może wreszcie zrozumiesz, że śmierć Mojego Syneczka, to również bolesna tajemnica Twojego grzechu
Koń Trojański w Mieście Boga" to jedna z najgłośniejszych książek Dietricha von Hildebranda. Wybitny filozof, jeden z największych współczesnych etyków, opierając się na właściwie interpretowanych tekstach Soboru Watykańskiego II, wskazuje nadużycia, jakich dopuszczają się modernistyczni teologowie. Książka napisana dwa lata po zakończeniu Vaticanum II, podczas którego autor był jednym z ekspertów, jest kluczem do zrozumienia posoborowego kryzysu w Kościele oraz jego postępującej sekularyzacji. Dietrich von Hildebrand nie poprzestaje w swojej książce na krytyce posoborowych zmian w Kościele. Fałszywej odnowie przeciwstawia odnowę prawdziwą, prowadzącą Kościół ku Jego nowej wiośnie".
Druga część teologicznego śledztwa przeprowadzonego przez ks. Wiktora Szponara. Po sukcesie wydawniczym pierwszego tomu zaczęli się zgłaszać do autora czytelnicy, którzy doświadczyli zjawisk towarzyszących śmierci klinicznej: wierzący, ateiści i poszukujący. Te przejmujące wydarzenia, odmieniły radykalnie ich późniejsze losy. Życie po śmierci 2 stanowi zapis rozmów ks. Szponara z osobami, które doświadczyły NDE. Chrystus zaprowadził mnie do dużego pomieszczenia, w którym nie było żadnych mebli, tylko od mojej lewej strony na stojaku stało duże lustro. Pan Jezus nakazał, abym przed nim stanęła. I zwrócił się do aniołów którzy się tam pojawili: "Przynieście białą szatę". Krzyknęłam zachwycona: "Panie Jezu, ona na mnie idealnie pasuje". A On uśmiechnął się i odrzekł: "Została uszyta na miarę". Przemiana, którą przeżył Jan Ben Radecki, jest jedną z najbardziej niezwykłych. Z malarza obrazów satanistycznych dla wrocławskiej kawiarni o wiele mówiącej nazwie Mefisto, Radecki stał się fundatorem i budowniczym pierwszej w Polsce kaplicy pod wezwaniem św. siostry Faustyny. Czy tak niesamowitą drogę można przejść bez Bożej łaski, która objawiła się podczas NDE? Po tamtej stronie spotkałem się ze swoim bratem, który został abortowany, ponieważ moja mama była ofiarą gwałtu. Wcześniej o tym nie wiedziałem. Dopiero kiedy się wybudziłem ze śpiączki, spytałem mamę o gwałt Brat mi powiedział, że mama przez 10 tygodni nazywała go Michałem, więc to było jego imię. Spytałem mamę, czy mogłaby mi powiedzieć coś o Michale. Przez godzinę płakała, aż lekarze podali jej tabletki uspokajające. O niezwykłej więzi między bliźniakami słyszał chyba każdy. Ani medycyna, ani teologia nie potrafią wytłumaczyć tego niesamowitego zjawiska. Pani Ania z Poznania jako bliźniaczka często doświadczała tego, co jej brat. Ale nie mogła przypuszczać, że również doświadczy NDE, czuwając przy umierającym bracie. W pewnej chwili zdałam sobie sprawę, że słyszę piękno przyrody: szum strumienia i ptasi śpiew. Było mi bardzo dobrze. W końcu otworzyłam oczy i bardzo się przestraszyłam, bo pojawiła się przerażająca ciemność. Piękne dźwięki ucichły. Z daleka dostrzegłam światło, które się zbliżało. Na początku myślałam, że widzę stopy Matki Bożej w kwiatach. Kiedy jednak światło znalazło się bliżej mnie, zorientowałam się, że to Pan Jezus, dokładnie taki, jak na obrazie siostry Faustyny. Jedyna różnica była taka, że z Jego serca nie wypływały dwa strumienie.
Świadkowie Bożego Miłosierdzia to wybór tekstów Anny Dąmbskiej "Anny" mających formę wewnętrznych rozmów ze zmarłymi, zbawionymi osobami, ich świadectw dotyczących śmierci, spotkania z Bogiem i Jego miłosierdziem. "Anna" przekazuje też zapis rozmów z Jezusem Chrystusem. Teksty pochodzą z lat 1966-1993. Autorka jest przekonana co do tożsamości osób, które słyszała wewnętrznie. To przekonanie wyrażają sformułowania "mówi Pan", "mówi matka", zaznaczające początki przypisywanych im wypowiedzi. Jako rozmówców, spośród zmarłych krewnych i przyjaciół, Autorka wskazuje najczęściej swą matkę Józefę, swego byłego opiekuna duchownego ojca Ludwika Zmaczyńskiego OP i przyjaciela Bartka - żołnierza AK. Z czasem krąg rozmówców stopniowo się poszerzył o osoby polecane Autorce, w tym o osoby wskazane przez Pana Jezusa. Część tekstów była już publikowana w pierwszej wersji książki Świadkowie Bożego Miłosierdzia, w której Autorka występowała pod pseudonimem "Anna". Niniejsze wydanie, jest rozszerzoną wersją pierwszego. Zawiera pełne wersje tekstów z pierwszego wydania oraz całkowicie nowe rozdziały. Autorką książki jest Anna Dąmbska (1923-2007), mistyczka pozostająca pod opieką Kościoła, która przez ponad 40 lat spisywała wypowiedzi, wyjaśnienia i napomnienia Zbawiciela, Matki Bożej i dusz odwiedzających ją w warszawskim mieszkaniu. Unikająca rozgłosu, znana z publikacji religijnych wydawanych pod pseudonimem "Anna". W wydawnictwie Fronda opublikowaliśmy już trzy tomy Anny Dąmbskiej, pod redakcją Grzegorza Płoszajskiego: Zadanie Polski, Serviam! i Twych praw pilnuję.
Modlitwy wschodnich Ojców Kościoła przeżywają prawdziwy renesans. Wpisują się we współczesne zainteresowanie życiem duchowym i tradycjami ascetycznymi. Przybliżają myśl chrześcijańskiego Wschodu. Są potrzebne w czasach, gdy wielu poszukuje hinduskich czy buddyjskich metod ascezy i medytacji, a nie poznaje własnego dziedzictwa duchowego. Mimo, że teksty te powstały w środowisku mnichów, nie są zarezerwowane dla zakonników, duchownych, mistyków czy specjalistów od duchowości. Przeznaczone są dla wszystkich, którzy pragną prowadzić autentyczne życie wiary. Przybliżają sposoby modlitwy osobistej, którą można praktykować w każdych warunkach. Pomagają lepiej i chętniej się modlić. Bo najlepszą szkołą modlitwy jest sama modlitwa. Najpełniej ją poznajemy i rozwijamy, gdy ją praktykujemy. I gdy pamiętamy, że nie ona sama jest celem życia duchowego. Tym celem jest spotkanie z sobą samym i z Bogiem. Do jakiej szkoły się zapisujemy? Czym jest Filokalia - wskazuje sam tytuł. To greckie słowo znaczy dokładnie umiłowanie piękna, a w tym przypadku określa antologię najcenniejszych tekstów uczących prawdziwego duchowego "piękna". Zbiór ten liczy ponad 60 pism, pochodzących od trzydziestu ośmiu wielkich mistrzów chrześcijańskiej duchowości, żyjących na przestrzeni ponad tysiąca lat, od IV do XV wieku.
Trzeci tom bestsellerowej serii omawiającej ukryte kody w dziełach arcymistrzów malarstwa i rzeźby. Henri de Toulouse-Lautrec - karzeł, brzydal, arystokrata, przenikliwy obserwator. Jakie tajemnice Moulin Rouge malarz zamieścił na swoich obrazach? Ogromna ludzka czaszka widoczna tylko pod odpowiednim kątem. Ambasadorowie Hansa Holbeina Kambodżańska świątynia Angkor jest największym kompleksem świątynnym na świecie. Co na jego ścianach robi jednak płaskorzeźba przestawiająca stegozaura? Czy dawni Khmerowie znali dinozaury? Rembrandt van Rijn "Straż Nocna". Kim jest tajemnicza kobieta z drugiego planu, którą z mroku nieoczekiwanie wydobywa złota jasność? Opowieść o obrazie pociętym nożem przez szaleńca i oblanym kwasem przez fiksata. Niewiele brakowało, a "Ekstaza św. Franciszka" wylądowałaby na śmietniku. Zadziwiająca historia odkrycia jedynego obrazu El Greca w polskich zbiorach. Tamara Łempicka. Jak to możliwe, że w Polsce nie ma jej obrazów? I kto kupił wart ponad 16 milionów funtów portret artystki kabaretowej Marjorie Ferry? Zabieramy cię w porywającą podróż tropami błysków geniuszu. Czytelnicy znajdą tu wszystko na co czekają; tajemnicę, tło historyczne i znaczeniowe tropy pozostawione przez artystów oraz zaskakujące konkluzje autorów książki, niestrudzonych detektywów historii.
Twórcy umieszczają w swych dziełach sekretne znaki.
Zabieramy cię w porywającą podróż tropami błysków geniuszu.
Kto i w jakim celu stworzył doskonałą anatomicznie kryształową Czaszkę Zagłady?
Czemu służyły gigantyczne naskalne malowidła odnalezione w australijskich jaskiniach?
Jaka klątwa wiąże się z terakotową armią cesarza Qin Shi Huangdi? Dlaczego chińskie władze zaprzestały wykopalisk i nie pozwalają na dalszą eksplorację znaleziska?
Gdzie się podziewa zaginiony złoty tron Karola Wielkiego, który został podarowany Bolesławowi Chrobremu przez Ottona III?
Surrealizm w mrokach średniowiecza. Co wywołało tajemnicze wizje Hieronima Boscha?
Jaką enigmę ukrył Pieter Breughel w swojej najsłynniejszej Wieży Babel?
Dlaczego słynny secesyjny twórca Alfons Mucha wymalował własną wersję Bitwy pod Grunwaldem?
Czego bał się Edward Munch a czego obawia się postać wymalowana na jego najsłynniejszym obrazie Krzyk?
Horror zombie z krakowskiego witraża. Dlaczego Wyspiański zaprojektował dla wawelskiej katedry żywego trupa Kazimierza Wielkiego?
Dziwny ogród. Skąd gigantyczna ważka na obrazie Józefa Mehoffera?
Co cesarz surrealistów, Salvador Dali, zakodował w obrazie Zagadka Hitlera?
Niewyjaśnione zagadki ósmego cudu świata i jego świętego twórcy. Antonio Gaudi i bazylika Sagrada Familia.
NIE CZEKAJ. DOŁĄCZ DO WYPRAWY POSZUKIWACZY NIEWYJAŚNIONYCH TAJEMNIC ARCYDZIEŁ SZTUKI.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
