Książka o zdobywaniu mądrości napisana przez najmądrzejszego człowieka, jakiego spotkałem. Autobiografia intelektualna na tle bezpardonowej analizy upadku naszej cywilizacji. Gorzki ma smak, lecz odświeżający.
Nie pozostawia złudzeń, ale pokazuje dobrą drogę.
prof.Andrzej Nowak
Jak Ryszard Legutko, jeden z najwybitniejszych umysłów europejskich, znakomity filozof i polityk, którego przemówienia potrząsały Parlamentem Europejskim i Ursulą von der Leyen, stał się tym, kim jest? Przyznam się, że często zadawałem sobie to pytanie.
Ta książka jest jego własną na nie odpowiedzią. To fascynująca, refleksyjna opowieść o rozwoju intelektualnym - o dzieciństwie i studiach w PRL, o przeczytanych książkach, o poszukiwaniach filozoficznych, o rozczarowaniu liberalizmem, o zwrocie ku filozofii starożytnej oraz miłości do Sokratesa i Platona, o trosce o Polskę. To plastyczny obraz czasów minionych i gorzka diagnoza współczesności, niespełniającej dawnych nadziei. Jak bardzo są one niespełnione niech świadczy smutna konstatacja autora, że więcej wolności akademickiej panowało wtedy, gdy w PRL zaczynał swoją karierę niż w wolnej Rzeczypospolitej i że dzisiaj sito ideologiczne jest gęstsze niż wtedy.
prof.Zdzisław Krasnodębski
Rewelacyjna książka. Z pozoru duchowa autobiografia wybitnego uczonego i uważnego świadka naszych czasów; w istocie odkrywczy i wielowymiarowy obraz drugiej połowy XX wieku i początku XXI, kreślony ręką filozofa, który postrzega świat w kontekście dominujących idei i trendów intelektualnych. Głos niezależnego myśliciela, który niestrudzenie demaskuje odradzające się w coraz to innej postaci mistyfikacje, fałszerstwa i fetysze ludzkości, wypaczające jej los w imię rzekomego uszczęśliwienia. Jeśli próbujemy czasem wyobrazić sobie Sokratesa – co to był za człowiek i w jaki sposób prowadził dialog z rówieśnymi – możemy wzorować go na Autorze. Nic nie jest takie, jakie się nam wydaje.
Antoni Libera
Eseje o współczesnych ideach politycznych, kulturze i filozofii: Śmierć i polityka… Anty-Kundera… Co nam zostało z antykomunizmu… Koniec świata westernu… Niebezpieczne związki liberałów… Refleksje o kontrkulturze… Stalinizm jako przygoda literacka… Trzy konserwatyzmy… Społeczeństwo jako dom towarowy… Przednowoczesność, post-nowoczesność i ład liberalny… Miłosz i magnetyzm Nowej Wiary.
Najlepsze eseje z książek "Bez gniewu i uprzedzenia" i "Etyka absolutna i społeczeństwo otwarte".
Książka niniejsza traktuje o podobieństwach między komunizmem i socjalizmem a liberalną demokracją. Człowiek socjalistyczny i liberalno-demokratyczny nie tylko nie mają pamięci, lecz z nią walczą, relatywizują jej przekaz. Oba ustroje wytwarzają ? przynajmniej w warstwie oficjalnej wykładni ideologicznej ? takie nastawienie do świata, dzięki któremu człowiek czuje się znacznie swobodniej niż kiedykolwiek w przeszłości. Zrzuca z siebie ogromną część związków lojalnościowych i zobowiązań, jakie go do tej pory pętały: religijne, obyczajowe, narodowe, środowiskowe, tradycyjne, autorytetowe. We współczesnym świecie w coraz większym stopniu bierze się w obronę rzeczy wulgarne, brzydkie i oburzające, które naturalnie określają aspiracje człowieka liberalno-demokratycznego, co ten coraz śmielej i z coraz mniejszym wstydem potwierdza.
?Zarówno komunizm (socjalizm), jak i liberalna demokracja są ustrojami, które w zamierzeniu mają zmieniać rzeczywistość na lepszą. Są - jak się dzisiaj mówi obowiązującym żargonem ? projektami modernizacyjnymi. Oba wyrastają z przekonania, że świat taki, jaki jest, nie może być tolerowany, że powinien być zmieniony, że to, co stare, powinno być zastąpione nowym. Oba są ustrojami silnie i - by tak rzec - niecierpliwie ingerującymi w materię społeczną i oba uzasadniają tę ingerencję argumentem, że prowadzi to do polepszenia stanu rzeczy przez ?unowocześnienie?.
Fragment Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
