Książka ""Wielkie, pobrudzone, zachwycone zwierzę"" to autorski wybór wierszy Jarosława Iwaszkiewicza dokonany przez Jacka Dehnela. Wybrane wiersze odsłaniają literacką ambiwalencję Iwaszkiewicza. Są to utwory błyskotliwe i rytmiczne, lecz już w pierwszych wierszach w ten pejzaż wkracza śmierć - czarny rycerz ""w masce, w czarnym płaszczu, z kosą w dłoni"". Dehnel zdecydował się na subiektywne wskazanie najpiękniejszych, nieoczekiwanych i odstających od poetyki autora wierszy.
Nagrodzona przez Amerykańską Akademię Sztuki i Literatury powieść opowiada o dorastaniu w New Jersey lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Historia nastoletniego homoseksualisty postawionego wobec purytańskiego społeczeństwa jest jedną z najlepszych realizacji gatunku powieści gejowskiej. White w doskonały sposób połączył w ?Zuchu? naturalistyczne obrazowanie z wyrafinowaną stylistyką. Autorem przekładu jest Jerzy Jarniewicz.
Proza osobliwa, wychodząca poza ramy gatunkowe opowiadania, eksperymentująca z językiem w taki sposób, by obnażyć z gruntu fałszywy charakter rzeczywistości, do której przywykliśmy, my, ludzie nowocześni, czyli istoty w dużej mierze nieświadome prawdziwego znaczenia własnego bycia w świecie. Jest to pisarstwo bezkompromisowe, rozbrajająco szczere, a jednocześnie brawurowo spiętrzone, zaś jego ostatecznym celem jest wyrwanie nas z duchowego odrętwienia. Jak bardzo niebezpieczne jest to odrętwienie, jak pilnie ludzki językowy świat potrzebuje naprawy ? o tym wiedzą przede wszystkim kobiety.
"Psy pociągowe" to prozatorski debiut Filipa Zawady, muzyka, fotografa, autora tomików "System jedynkowy" (1997), "Bóg Aldehyd" (1998) oraz "Snajper" (2004). Niegdysiejszy poeta zabiera czytelników w kolejową podróż drugą klasą PKP; w podróż przez 100 stacji między zapomnieniem a śmiercią.
Napotykani współpasażerowie stają się bohaterami kreślonych w kilku zdaniach, plastycznych mikroportretów mówiących o życiu więcej niż niejedna kilkusetstronicowa powieść.
Opowiadania wybrane z całego okresu twórczości Tadeusza Różewicza, składające się na opis często gorzkich i trudnych zależności oraz stosunków międzyludzkich. Autor bez sentymentalizmu, z pozorną oschłością, pokazuje swoich bohaterów uwikłanych w historię, relacje społeczne bądź rodzinne. To cenne dopełnienie jego twórczości poetyckiej i dramatycznej.
w moim małym domu zamieszkała niewiara
jak nierządnica zamieszkała w moim małym domu niewiara
bardzo zła kobieta z którą mamy jednego Pana
powiedziałem jej moje ciało męskości
jak i moje ciało zniewieścienia
wszystkie moje ciała
których jest co niemiara mają jednego Pana
więc po co do mnie przychodzisz wciąż naga
Fragment książki
W swoim nowym tomie Dycki nie odchodzi od stworzonej przez siebie konwencji, bo i cały czas pisze jeden, niekończący się, wiersz. "Bezzasadność" pewnych powracających fraz tłumaczy, jak to się dzieje, że Tkaczyszyn, cały czas robiąc to samo i w taki sam sposób, uwodzi, niepokoi i ekscytuje. Bezzasadność napomknień - uwodzicielska, olśniewająca - gra pierwsze skrzypce, a my staramy się uchwycić tego, co tak bardzo nie ma znaczenia, że aż staje się konieczne. Wydanie drugie, skorygowane.
Tomasz Mroczny uchodzi za najbardziej tajemniczą, enigmatyczną prozę Blanchota. Utwory są swoistym zapisem zanikania podmiotu, jego uśmiercania w języku. Śmierć języka musi zostać ukazana, by mogła objawić się opowieść o egzystencji. I to jest swoisty paradoks filozofii Blanchota – że aby opowiadać, trzeba uśmiercać, aby mogła zaistnieć opowieść, język musi umrzeć. Lektura prozy Blanchota to podróż przez labirynt - trzeba rozwikłać wszystkie zagadki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
