Part of the Chiltern Classics range. A Portrait of the Artist as a Young Man describes Stephen Dedalus's development from a bright young student to a promising clergy student to an artist. Set in Ireland at the turn of the century, It begins with his earliest childhood memories and progresses to his grand epiphany, in which he announces to his closest companions his decision to pursue art rather than a religious life.
Stephen's decision results from a combination of factors: the temperament that colours his impressions of the world, his interactions with others, and his interpretation of social forces. Chiltern are publishers of exquisitely crafted editions of the world’s finest classic literature. These beautiful books are a perfect mix of tradition and the very latest in printing techniques.
With wonderful original, detailed and embossed covers, sparkling gilt edges, cream art paper, ribbon markers and stitched binding they are simply the most beautiful classics ever published.
50 książek na 50-lecie Znaku. Przedstawiamy najlepszy przewodnik po świecie literatury. Wybitni autorzy, ważne dzieła. Te dobrze znane i te niesłusznie zapomniane. Kultowe, prowokacyjne i refleksyjne. Seria 50 na 50 to książki, które po prostu trzeba znać.Niemoralne arcydzieło w prestiżowej serii. Gdy Ulisses mimo przeszkód wreszcie ukazał się drukiem w 1922 roku, okrzyknięto go dziełem nieudanym, nieprzyzwoitym, niemoralnym itd. Uchodził za powieść, której porządny człowiek nie powinien nawet brać do ręki. Dziś, prawie sto lat później, jest powszechnie uważany za arcydzieło, którego nie wypada nie znać.O czym jest Ulisses? Można odpowiedzieć na dwa sposoby: o zwyczajnym dniu Stefana Dedalusa i Leopolda Blooma w Dublinie na początku XX wieku albo - o wszystkim. Okazuje się bowiem, że zwykły dzień zwykłego człowieka - który chodzi, je, rozmawia czy załatwia różne sprawy, ale też myśli, czuje, wspomina i marzy - to miniatura całego ludzkiego doświadczenia.Czym jest Ulisses? Jak napisał w posłowiu tłumacz, Maciej Słomczyński, jest to "zapoczątkowanie nowego rodzaju sztuki i doprowadzenie go do doskonałości na przestrzeni jednego dzieła".James Joyce (1882-1941) - irlandzki pisarz uważany za jednego z najwybitniejszych twórców XX wieku. Miał opinię największego ekscentryka, skandalisty i aroganta swoich czasów. Swoimi dziełami, zwłaszcza Ulissesem, na zawsze zmienił oblicze literatury. Autor m.in. Dublińczyków, Portretu artysty w wieku młodzieńczym oraz Finnegans Wake.
Od premiery najważniejszego dokonania Joyce’a mija w 2022 roku sto lat. Jak przystało na arcydzieło, „Ulisses” obrósł w tym czasie wielką legendą. Mówi się o nim, że to majstersztyk literackiego modernizmu, najdoskonalsza artystycznie powieść, jaką kiedykolwiek napisano, najtrudniejsza w lekturze (i przekładzie) książka świata, księga ksiąg, zawierająca całą wiedzę ludzkości, powieść z kluczem albo powieść szyfr, kryjąca tajemne treści. Niektórzy komentatorzy twierdzą nawet, że literatura przed tym utworem i po nim to dwa odrębne światy. „Ulissesa” ustawiono więc na piedestale i koturnach, do wtóru łatwo wpadających w ucho opinii o jego elitaryzmie, dlatego wciąż otacza go sława utworu wybitnie nieprzystępnego językowo i erudycyjnie. Owszem, niesie on i takie filozoficzno-dyskursywne cechy czy wartości, jest jednak dziełem otwartym, wielowarstwowym, które da się odbierać również jako realistyczną, tragikomiczną opowieść o zwykłym ludzkim losie, zrozumiałą pod każdą szerokością geograficzną. Lektura dublińskiej epopei to porywająca przygoda – intelektualna, choć jednocześnie ludyczna, podobna do tej, jaką okazało się jej tłumaczenie, gdyż powieść tę można czytać również dla rozkoszy czysto estetycznych i emocjonalnych, płynących z obcowania z giętkim, pasjonującym, proteuszowym Słowem, na każdej stronie ustanawiającym własny, zaskakujący, a przez to przyjemny w epistemologicznym kontakcie kosmos elementów znaczących i znaczonych. Drugi polski przekład „Ulissesa” próbuje zwrócić uwagę i na tę jego epikurejską właściwość – w nadziei, że będzie odtąd czytany bardziej jako nadal żywa arcymistrzowska powieść, mniej zaś niczym legenda, dostępna jedynie dla wtajemniczonych. Maciej Świerkocki
Piętnaście opowiadań składających się na Dublińczyków powstało w latach 1904–1907, kiedy Joyce liczył sobie lat dwadzieścia kilka. Zdumiewa wnikliwość psychologicznych obserwacji oddanych ze stylistyczną finezją; są to przecież cechy dojrzałego, wyrobionego pisarza. Realistyczne scenki z życia zwyczajnych ludzi – uczniów, panien sklepowych, drobnomieszczańskich matron, kancelistów, urzędników i obiboków wydają się nie skrywać żadnej tajemnicy, ukazując monotonną, szarą egzystencję, pozbawioną pasji, wielkich dramatów czy namiętności. A jednak poddane wnikliwej lekturze mogą odsłonić drugie dno, skrzętnie ukryte pod warstwą na pozór przeźroczystego języka.
(fragment posłowia)
James Joyce to jeden z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. ,,Dublińczycy to 15 opowiadań, w których zaprezentował świat ówczesnej Irlandii, przedstawił obraz Dublina i życie codzienne mieszkańców. Opowieści pełne są emocji i rozważań o dzieciństwie, młodości i dojrzewaniu. W zbiorze znajduje się uważane za arcydzieło gatunku opowiadanie ,,Zmarli. Mówi się, że wydanie ,,Dublińczyków było dla autora rozgrzewką do powstania Ulissesa.Angielski. The Dubliners to niekonwencjonalny sposób nauki, który łączy lekturę wciągającej historii z solidnym treningiem językowym. Podczas czytania powieści w naturalny sposób przyswoisz słownictwo i konstrukcje leksykalno-gramatyczne oraz poćwiczysz umiejętność czytania ze zrozumieniem. Na końcu książki znajdziesz klucz odpowiedzi i praktyczny słowniczek angielsko-polski.Czytaj adaptację i...wciągnij się w opowiadania o Dublinie z początku XX wieku,sprawdzaj znaczenie słówek, nie odrywając się od książki dzięki tłumaczeniom na marginesach,poznaj angielskie słownictwo na poziomie średnio zaawansowanym i zaawansowanym (B2-C1),ćwicz umiejętność czytania ze zrozumieniem,rozwiązuj ponad 60 urozmaiconych ćwiczeń leksykalnych i gramatycznych.Adaptacja klasyki gatunku ze słowniczkiem i ćwiczeniami!
Wydany w 1914 roku cykl opowiadań „Dublińczycy” to opis tego, jak naprawdę wyglądało życie w Irlandii na początku ubiegłego wieku. A przy tym jedno z ważniejszych dzieł dwudziestowiecznej nowelistyki. Wiele postaci z tych historii pojawiło się potem w „Ulissesie”.
„Uwielbiam jego zbiór opowiadań pt. Dublińczycy. Uważam, że jest fenomenalny. Te opowiadania to najlepsza rzecz napisana po angielsku”. Truman Capote (Lawrence Grobel „Rozmowy z Capote’em”, tłum. Waldemar Łyś)
James Joyce (1882-1941) to pisarz, który obok Virginii Woolf wirtuozerią języka zadziwił świat. Jeden z klasyków powieści modernistycznej, którego droga do sławy wcale nie była łatwa.
Irlandczyk, urodzony w Dublinie, większość życia spędził na kontynencie europejskim. Jego kolejne dzieła, poczynając od tomu opowiadań „Dublińczycy” (1914), były odrzucane przez wydawców. Nad większością pracował latami. „Portret artysty…” (1916) powstawał dziesięć lat. A najsławniejsze dzieło „Ulisses” (1922) najpierw ukazało się w Ameryce.
Against the backdrop of nineteenth century Dublin, a boy becomes a man: his mind testing its powers, obsessions taking hold and loosening again, the bonds of family, tradition, nation and religion transforming from supports into shackles; until the young man devotes himself to the celebration of beauty, and reaches for independence and the life of an artist.
In this powerfully influential series of short stories, James Joyce captures uneasy souls, shabby lives and innocent minds in the dark streets and homes of his native city. In doing so, he conjures uncertainties and desires, illumines moments of joy and sorrow otherwise lost in private memory, and pierces the many mysteries at the heart of things.
AUTOR „ULISSESA”. NAJSŁAWNIEJSZY CHYBA PISARZ DWUDZIESTEGO WIEKU
Opowieść o rozwoju Stefana Dedalusa - od dzieciństwa do dojrzałości. Tak w skrócie można określić tę, na poły autobiograficzną, historię.
Odkrywając, że świat dorosłych pełen jest omyłek i niesprawiedliwości, Stefan przechodzi burzliwą przemianę z pobożnego i układnego chłopca w tego, który na drodze buntu uwolni się od hipokryzji otaczającej go zewsząd.
James Joyce (1882-1941) to pisarz, który obok Virginii Woolf wirtuozerią języka zadziwił świat. Jeden z klasyków powieści modernistycznej, którego droga do sławy wcale nie była łatwa.
Irlandczyk, urodzony w Dublinie, większość życia spędził na kontynencie europejskim. Jego kolejne dzieła, poczynając od tomu opowiadań „Dublińczycy” (1914), były odrzucane przez wydawców. Nad większością pracował latami. „Portret artysty…” (1916) powstawał dziesięć lat. A najsławniejsze dzieło „Ulisses” (1922) najpierw ukazało się w Ameryce.
His stories are fillled with the rich detail of Dublin life, portraying ordinary, often defeated lives with unflinching realism. He writes of social decline, sexual desire and exploitation, corruption and personal failure, yet creates a brilliantly compelling, unique vision of the world and of human experience.
The stories all centre around the city of Dublin and its inhabitants at the beginning of the twentieth century. They offer a moving portrait of an entire world and era long since disappeared.
Published in 1916 when Joyce was already at work on Ulysses, A Portrait of the Artist as a Young Man is exactly what its title says and much more. In part a vivid picture of Joyce’s own youthful evolution into one of the twentieth century’s greatest writers, it is also a moment in the intellectual history of an age.
EDITED BY HANS WALTER GABLER WITH INTRODUCTIONS BY SCARLETT BARON AND JOHN BANVILLE
In this powerfully influential series of short stories, James Joyce captures uneasy souls, shabby lives and innocent minds in the dark streets and homes of his native city. In doing so, he conjures uncertainties and desires, illumines moments of joy and sorrow otherwise lost in private memory, and pierces the many mysteries at the heart of things.
Od premiery najważniejszego dokonania Joyce’a mija w 2022 roku sto lat. Jak przystało na arcydzieło, „Ulisses” obrósł w tym czasie wielką legendą. Mówi się o nim, że to majstersztyk literackiego modernizmu, najdoskonalsza artystycznie powieść, jaką kiedykolwiek napisano, najtrudniejsza w lekturze (i przekładzie) książka świata, księga ksiąg, zawierająca całą wiedzę ludzkości, powieść z kluczem albo powieść szyfr, kryjąca tajemne treści. Niektórzy komentatorzy twierdzą nawet, że literatura przed tym utworem i po nim to dwa odrębne światy. „Ulissesa” ustawiono więc na piedestale i koturnach, do wtóru łatwo wpadających w ucho opinii o jego elitaryzmie, dlatego wciąż otacza go sława utworu wybitnie nieprzystępnego językowo i erudycyjnie. Owszem, niesie on i takie filozoficzno-dyskursywne cechy czy wartości, jest jednak dziełem otwartym, wielowarstwowym, które da się odbierać również jako realistyczną, tragikomiczną opowieść o zwykłym ludzkim losie, zrozumiałą pod każdą szerokością geograficzną. Lektura dublińskiej epopei to porywająca przygoda – intelektualna, choć jednocześnie ludyczna, podobna do tej, jaką okazało się jej tłumaczenie, gdyż powieść tę można czytać również dla rozkoszy czysto estetycznych i emocjonalnych, płynących z obcowania z giętkim, pasjonującym, proteuszowym Słowem, na każdej stronie ustanawiającym własny, zaskakujący, a przez to przyjemny w epistemologicznym kontakcie kosmos elementów znaczących i znaczonych. Drugi polski przekład „Ulissesa” próbuje zwrócić uwagę i na tę jego epikurejską właściwość – w nadziei, że będzie odtąd czytany bardziej jako nadal żywa arcymistrzowska powieść, mniej zaś niczym legenda, dostępna jedynie dla wtajemniczonych. Maciej Świerkocki
Od premiery najważniejszego dokonania Joyce’a mija w 2022 roku sto lat. Jak przystało na arcydzieło, „Ulisses” obrósł w tym czasie wielką legendą. Mówi się o nim, że to majstersztyk literackiego modernizmu, najdoskonalsza artystycznie powieść, jaką kiedykolwiek napisano, najtrudniejsza w lekturze (i przekładzie) książka świata, księga ksiąg, zawierająca całą wiedzę ludzkości, powieść z kluczem albo powieść szyfr, kryjąca tajemne treści. Niektórzy komentatorzy twierdzą nawet, że literatura przed tym utworem i po nim to dwa odrębne światy.
„Ulissesa” ustawiono więc na piedestale i koturnach, do wtóru łatwo wpadających w ucho opinii o jego elitaryzmie, dlatego wciąż otacza go sława utworu wybitnie nieprzystępnego językowo i erudycyjnie. Owszem, niesie on i takie filozoficzno-dyskursywne cechy czy wartości, jest jednak dziełem otwartym, wielowarstwowym, które da się odbierać również jako realistyczną, tragikomiczną opowieść o zwykłym ludzkim losie, zrozumiałą pod każdą szerokością geograficzną. Lektura dublińskiej epopei to porywająca przygoda – intelektualna, choć jednocześnie ludyczna, podobna do tej, jaką okazało się jej tłumaczenie, gdyż powieść tę można czytać również dla rozkoszy czysto estetycznych i emocjonalnych, płynących z obcowania z giętkim, pasjonującym, proteuszowym Słowem, na każdej stronie ustanawiającym własny, zaskakujący, a przez to przyjemny w epistemologicznym kontakcie kosmos elementów znaczących i znaczonych.
Drugi polski przekład „Ulissesa” próbuje zwrócić uwagę i na tę jego epikurejską właściwość – w nadziei, że będzie odtąd czytany bardziej jako nadal żywa arcymistrzowska powieść, mniej zaś niczym legenda, dostępna jedynie dla wtajemniczonych. Maciej Świerkocki
James Joyce's Dubliners is an enthralling collection of modernist short stories which create a vivid picture of the day-to-day experience of Dublin life. This Penguin Classics edition includes notes and an introduction by Terence Brown.
Joyce's first major work, written when he was only twenty-five, brought his city to the world for the first time. His stories are rooted in the rich detail of Dublin life, portraying ordinary, often defeated lives with unflinching realism. From 'The Sisters', a vivid portrait of childhood faith and guilt, to 'Araby', a timeless evocation of the inexplicable yearnings of adolescence, to 'The Dead', in which Gabriel Conroy is gradually brought to a painful epiphany regarding the nature of his existence, Joyce draws a realistic and memorable cast of Dubliners together in an powerful exploration of overarching themes. Writing of social decline, sexual desire and exploitation, corruption and personal failure, he creates a brilliantly compelling, unique vision of the world and of human experience.
Everybody knows now that Ulysses is the greatest novel of the century' Anthony Burgess, Observer
Following the events of one single day in Dublin, the 16th June 1904, and what happens to the characters Stephen Dedalus, Leopold Bloom and his wife Molly, Ulysses is a monument to the human condition. It has survived censorship, controversy and legal action, and even been deemed blasphemous, but remains an undisputed modernist classic: ceaselessly inventive, garrulous, funny, sorrowful, vulgar, lyrical and ultimately redemptive. It confirms Joyce's belief that literature 'is the eternal affirmation of the spirit of man'.
'The most important expression which the present age has found; it is a book to which we are all indebted, and from which none of us can escape' T. S. Eliot
'Intoxicating ... a towering work, in its word play surpassing even Shakespeare' Guardian
Although ranging considerably in tone, mood and milieu, the fifteen short stories included in this collection all centre around the city of Dublin and its inhabitants at the beginning of the twentieth century. From the unsettling adventure of two truant schoolboys to the crafty schemes of two con men, from a young woman’s refusal to abandon Ireland and elope with a sailor to a man’s moment of clarity during an annual dance party, these stories offer a moving portrait of an entire world and era which are about to disappear.
James Joyce’s first published book, which he wrote when he was still in his twenties, Dubliners is far removed from the bold experimentalism of his later work, but is essential for the understanding of the author’s development as a writer and endures as a masterly example of the short-story form.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
