Recenzowana publikacja wpisuje się szeroko w nurt rozważań pedeutologicznych refleksji nad nauczycielską profesją, która w ostatnim czasie coraz częściej stanowi przedmiot badań w pracach wielu naukowców. Dokonujący się na naszych oczach proces transformacji, zmian w łonie edukacji, często o charakterze niekontrolowanym, pociąga za sobą ewolucję społecznej roli nauczyciela. Jej konsekwencją jest konieczność modyfikacji teorii i praktyki kształcenia kandydatów do zawodu nauczyciela. Chodzi zatem o nowe spojrzenie na pełnione przez nauczyciela funkcje, posiadane przez niego kompetencje, realizowane role i za-dania. Splot rozważań prowadzonych wokół społecznych oczekiwań wobec nauczyciela, przeobrażeń jego zawodowych funkcji, posiadanych kompetencji i dążeń w kierunku postępującej profesjonalizacji wyznacza problematykę pierwszej części recenzowanej książki. Część druga poświęcona jest nauczycielskim działaniom o charakterze edukacyjno-artystycznym i stanowi swoiste dopełnienie oraz rozwinięcie wątków i analiz wcześniej prezentowanych. Zamieszczone w tej części opracowania teksty uwypuklają szczególną rolę nauczyciela w procesie edukacji artystycznej, eksponują dodatkowe kwalifikacje niezbędne do jej pełnienia, a także ujawniają specyficzne problemy związane z kształceniem tej grupy nauczycieli.- z recenzji wydawniczej dr hab. Aliny Górniok-Naglik, prof. MUP
Autor książki zadaje istotne pytanie:
Jaka jest zależność między ewolucją wszechobecnych mediów a komunikowaniem społecznym?
Komunikowanie społeczne nie jest tylko i wyłącznie domeną ludzi, uczestniczą w nim również inteligentne maszyny mające możliwość interakcji między sobą.
Ewolucja technologii medialnych wpływa na rozwój wolnej myśli, nieskrępowanych idei, a nawet rewolucji społecznych.
Wraz z pojawianiem się nowych technologii medialnych powstają nowe określenia, które także ewoluują. Wyrażenie typowe dla czasu medialnego panowania telewizji: „urwał się komuś film” w okresie ekspansji komputerowej zostaje zastąpione wyrażeniem „wykasować coś z pamięci”. Natomiast na etapie dominacji mobilnej i internetowej niezwykle popularne staje się pytanie: „jesteś jeszcze online”?
W książce poruszono także tematykę problematycznego korzystania z internetu, jak m.in. vaguebooking, konieczność przynależności, histrioniczne zaburzenie osobowości, trollowanie, fałszywe wiadomości (fake news) itp.
Analiza relacji komunikacji werbalnej z niewerbalną prowadzi autora do zmiany starego polskiego przysłowia: „Gdy mówisz papą, nie pokazuj łapą”. Biorąc pod uwagę potwierdzoną naukowo rolę komunikacji niewerbalnej, należy zmienić to przysłowie i podpowiadać: „Gdy mówisz papą, pokazuj też łapą”. Wtedy być może gestykulowanie podczas rozmowy będzie przeszkadzało niektórym tradycjonalistom, ale dzięki temu komunikacja ludzka będzie bardziej naturalna, prosta, bogata i efektywna.
Prezentowana monografia jest próbą całościowego ujęcia myśli uczonego, o którym mowa w tytule. W związku z tym ma charakter biografii z elementami analizy historiograficznej. Została sporządzona przede wszystkim w perspektywie uprawiania historii kultury. Zawiera swoistą mapę dorobku naukowego, obraz mentalności i humanistycznych przekonań J. Pasierba na tle klimatu kulturowego Polski i Europy XX wieku. Powstała jako analiza wybranych archiwaliów, publikacji prozatorskich i wywiadów uczonego – przechowywanych przez archiwa polskie i zagraniczne, państwowe i kościelne, wyższych uczelni, w których studiował i pracował – a także w oparciu o materiały z archiwów stacji radiowych i telewizyjnych. Książka składa się z trzech części. W pierwszej zawarto charakterystykę myśli teologicznej w XX w. oraz przegląd propozycji metodologicznych w zakresie badań nad kulturą, w tym sztuką. W drugiej omówiono myśl J. Pasierba z zakresu teologii, historii sztuki oraz kultury. W ostatniej części ukazano teoretyczne i praktyczne wnioski w celu ukazania miejsca J. Pasierba w rozwoju kulturowo-intelektualnym Polski i Europy.
Publikacja jest kontynuacją tomu pierwszego, który ukazał się w 2019 roku (https://marszalek.com.pl/sklep/pl/glowna/4216-janusz-stanislaw-pasierb-teolog-historyk-sztuki-teoretyk-kultury-t1.html).
Monografia ""Od semiotyki do konsumpcjonizmu. O potrzebie wartościowania fotografii"" podejmuje wiele wątków związanych z fotografią i fotografowaniem oraz z praktyką i krytyką komunikacji wizualnej, i to z kilku naukowych perspektyw. Zachowuje przy tym rzadką w takich przedsięwzięciach spójność. Ma swoich przywoływanych explicite pa-tronów, w szczególności Rolanda Barthesa i Johna Bergera w zakresie teoretycznym i analitycznym oraz Henri'ego Cartier-Bressona, Roberta Capę i Eugena Smitha w odniesieniu do praktyki zatrzymywania świata w obrazie fotograficznym i świadomości tego, czym fotografia być powinna.Spójność niniejszej publikacji polega jednak nie tylko na wspólnym kodzie, posługiwaniu się podobnymi kanonami i metodami (przede wszystkim semiologicznymi i spod znaku krytycznej analizy dyskursu). Autorzy poszczególnych rozdziałów przejawiają również tę samą troskę o jakość komunikacji wizualnej: o jakość użytkową (w obszarze fotografii dziennikarskiej, artystycznej czy reklamowej), a także o jej etyczne standardy odpowiadanie potrzebom ludzkim, uczciwość w relacjonowaniu politycznych sporów, opowiadanie z empatią, czy nawet czułością o najbardziej bolesnych problemach ludzkości doby pandemii, wojen i uchodźctwa.Wydaje się, że kwestie etyczne związane są z zawodem fotoreportera, kuratora wystaw fotograficznych, fotoedytora, autorzy niniejszego to-mu zwracają jednak uwagę, że pomnażanie dobra po stronie odbiorcy jest też powinnością rozmaitych prosumentów, którzy współtworzą dziś sieciową i obrazkową przecież mediosferę.Spójność niniejszej publikacji polega jednak nie tylko na wspólnym kodzie, posługiwaniu się podobnymi kanonami i metodami (przede wszystkim semiologicznymi i spod znaku krytycznej analizy dyskursu). Autorzy poszczególnych rozdziałów przejawiają również tę samą troskę o jakość komunikacji wizualnej: o jakość użytkową (w obszarze fotografii dziennikarskiej, artystycznej czy reklamowej), a także o jej etyczne standardy odpowiadanie potrzebom ludzkim, uczciwość w relacjonowaniu politycznych sporów, opowiadanie z empatią, czy nawet czułością o najbardziej bolesnych problemach ludzkości doby pandemii, wojen i uchodźctwa.
Ryszard Stefański - Człowiek - Społeczeństwo - Świat: Podmiotowość. Wprowadzenie do problemuAdam Zamojski - Wymiary podmiotowościOleg Leszczak - Kondycja człowieka: osobowość filozofa w obliczu wyzwań politycznych (uwagi na marginesach książki Radosława Harabina)Wojciech Kaute - Karol Marks a świat habereJerzy Jaskiernia - Podmiotowość Suwerena w procesie stanowienia Konstytucji RPGrair Magakian - Matryca derywacji pleksu informacji pierwotnej (podmiotowość prawdy i fałszu?)Arina Sydorkina - Crisis Communication in Japan and Ukraine During the State of Emergency Due to Covid-19. Comparative PerspectiveOleg Leszczak, Arkadiusz Matachowski - Problem istoty nazwy własnej w aspekcie lingwosemiotycznym i lingwokulturowymJewgienij Zubkow - A Linguistic Analysis of Invariant Nominations for Russian Criminals with the Highest Status Along with Ways of Their Presentation in EnglishMaria Brus - Feminatywy-polonizmy w historii języka ukraińskiegoJoachim Snoch - Wódka, miłość i jajko na twardo. O czym pisano w grypsach z MajdankaKatarzyna Ostrowska - Stylistyczno-składniowe ukształtowanie współczesnego polskiego reportażu w kontekście podmiotowości (na podstawie tekstu Wielki przypływ Jarosława Mikołajewskiego)Katarzyna Stefańska - Podmiotowość w pisarstwie Olgi Tokarczuk. Koncepcja ""ja""
Analizując literaturę przedmiotu, należałoby stwierdzić, że dostępne badania mające odpowiedzieć na pytania: Jacy są młodzi ludzie?, Jakie wartości wyznaje współczesna młodzież? są w zasadzie eksploracją pokolenia milenialsów, czyli dzisiejszych trzydziestolatków. Brakuje natomiast aktualnych opracowań dotyczących generacji Z. Prezentowana książka stanowi odpowiedź na tę lukę.To studium obywatelskości młodzieży w świetle badań jakościowych studentów Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W empirycznej części publikacji zaprezentowano m.in. analizę wiedzy, opinii i aktywności obywatelskiej pokolenia Z. Badani studenci wykazują niezmiernie niski poziom wiedzy o polskich i europejskich instytucjach politycznych oraz obojętne lub ambiwalentne postawy wobec ważnych wydarzeń politycznych w Polsce. Choć są tu wyjątki: na przykład studentki orientują się w obecnych uwarunkowaniach prawnych dopuszczających aborcję, młodzież zgodnie potwierdza nadmierne zaangażowanie Kościoła w przekonania polityczne wiernych.
Książka stanowi istotny wkład w dyskusję nad kształceniem animatorów kultury w Polsce, promowaniem profesjonalizacji animacji kultury oraz ukierunkowaniem myślenia o identyfikowaniu i doskonaleniu kluczowych kompetencji osób zajmujących się działalnością animacyjną, nie tylko na polu kultury. W części ogólnej znalazły się opracowania wprowadzające w rozważania terminologiczne oraz semantyczne w odniesieniu do trzech kategorii: kompetencji, kształcenia i animacji kultury. W części szczegółowej z kolei przedstawiono w usystematyzowanej formule charakterystyki wybranych kompetencji animatorów kultury ze zwróceniem szczególnej uwagi na możliwości ich kształcenia formalnego, pozaformalnego i nieformalnego. Składają się na nią rozdziały poświęcone takim kompetencjom, jak: emancypacyjność, kreatywność, międzykulturowość, alternatywność, dialogiczność, metodyczność, aksjologiczna ideowość, krytyczna apolityczność, empatia, inkluzywność, multikomunikatywność, wrażliwość estetyczna, ekologiczność, performatywność, transgresyjność, transsynergiczność oraz uważność.
Książka Małgorzaty Obryckiej nie podąża drogą wytyczoną przez rodzimych badaczy związanych z "pedagogiką rzeczy", ale raczej próbuje poszukiwać własnego miejsca w przestrzeni spotkania pedagogiki i animal studies. Jej praca jest próbą odnalezienia własnej perspektywy w obszarze trudnej pedagogiczno-posthumanistycznej dyskusji. Posthumanizm w odczytaniach Autorki oznacza propozycję etyczną wynikającą z równości wszystkich bytów w perspektywie życia. Z tego miejsca Autorka rozwija propozycję wychowania do humanitaryzmu międzygatunkowego. Praca Małgorzaty Obryckiej prezentuje uporządkowany obszar teoretyczny posthumanizmu-jego najistotniejsze koncepcje, rozwiązania, dyskusje, co w obliczu krytyki formułowanej przez niektórych komentatorów współczesności, narastających nieporozumień i wielości interpretacji ma bardzo dużą wartość. Autorka wskazuje możliwość poszerzenia refleksji wychowawczej o kwestie humanitaryzmu międzygatunkowego, odwołując się do wychowania rozumianego transgresyjnie, jako "ruch" przekraczania granic. Książka Małgorzaty Obryckiej z pewnością doczeka się grona licznych czytelników zainteresowanych problematyką współczesnych teorii wychowania, filozofii wychowania, pedagogiki społecznej, animal studies oraz problematyką równości i różnorodności.
Prof. zw. dr hab. Lucyna Kopciewicz
Marian Marszałek urodził się na ziemi radomskiej. W czasie wojny, jak większość jego rówieśników, brał czynny udział w walce z hitlerowskim okupantem. Żołnierz Batalionów Chłopskiech i AK. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Świdwinie, gdzie przez wiele lat prowadził własne gospodarstwo. Po przejściu na emeryturę spisał niektóre swoje wspomnienia i refleksje z okresu wojny.
Kościołowi nie wolno lekceważyć aktualnych zdarzeń-znaków (trudna kwestia interpretacji tzw. znaków czasu). Warto wziąć pod uwagę dar proroctwa, którego Bóg udziela tak, jak chce. Z natury rzeczy nie poddaje się on „kontroli” Kościoła (hierarchii); można co najwyżej zweryfikować proroctwo (i wieszcza) po owocach. W dobie współczesnej, wraz z odrzuceniem przez duże grupy społeczne chrześcijańskiego uniwersum, dokonała się swoista „amputacja” całej wyobraźni eschatologicznej. Wielu ludzi żyje tak, „jakby Boga nie było”. Nie mając Chrystusa, nie mają też nadziei ani przyszłości. Zamknięcie w „tu i teraz”, czyli w immanencji, musi skutkować zwątpieniem w sens życia, miłości, cierpienia i śmierci. Wielu współczesnych wypiera z własnej świadomości śmierć i wszystko, co ją przypomina. Staje się ona czymś obscenicznym, niestosownym, wstydliwym. Właśnie tu widać – jak najbardziej wymierne i praktyczne – następstwa wyznawanej przez społeczeństwo eschatologii lub jej odrzucenie. .
Dlatego dobrze się stało, że na rynku wydawniczym pojawia się książka, która podejmuje problem idei „końca świata” także w kontekście nowych ruchów religijnych i sekt.
Ireneusz Kamiński w pierwszym rozdziale podaje rudymentarne definicje i objaśnia zasadnicze terminy używane w zakresie koncepcji „końca świata”. Ma to niebagatelne znaczenie dla aktualnej (i chyba coraz większej) ignorancji dotyczącej tych kwestii. Następny rozdział stanowi erudycyjną prezentację przepowiedni wieszczących „koniec świata” – od początków znanej nam historii do końca XII w.
Ks. prof. dr hab. Jan Perszon
Wydział Teologiczny UMK w Toruniu
Maria Skłodowska-Curie, podwójna noblistka i Polka wszech czasów, oraz Warszawa, jej rodzinne miasto, są bohaterami najnowszej książki Zbigniewa Grochowskiego, cenionego w kraju pasjonata historii. Książka charakteryzuje się nie tylko uzasadnioną fascynacją jej autora uczoną i dziejami stolicy, ale także ciekawą i bogatą treścią, wymagającą ogromnego wysiłku w zbieraniu i porządkowaniu źródeł. Publikację polecam miłośnikom działalności naukowej Marii Skłodowskiej-Curie i historii Warszawy oraz wszystkim, którzy interesują się niezwykłymi postaciami i miastami.- fragment recenzji prof. Zbigniewa Karpusa, dziekana Wydziału Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie UMK w Toruniu
Ujęte w postaci podtytułu glottodydaktyka i pedeutologia definiują konkretny obszar podejmowanych interdyscyplinarnych dociekań, nakreślając cele poznawcze przyświecające autorom i autorkom zamieszczonych w tomie opracowań. Znajdziemy w nim zatem glottodydaktyczne dociekania lingwistów koncentrujące swoją uwagę w obszarze nakreślonego kontekstu oraz teksty pedeutologiczne przygotowane przez pedagogów, którzy swoimi rozważaniami i projektami empirycznymi wkraczają w przestrzeń lingwistyczną. (...) Sytuując zwykle swoje rozważania i proponowane rozwiązania w konkretnych kontekstach edukacyjnych, glottodydaktyka i pedeutologia glottodydaktyczna stanowią także często rozbudowane filozoficzne koncepcje kształcenia odnoszące się do rozwijanych idei i kierunków formalnej edukacji językowej i kształcenia pedagogicznego. (...) W każdym z zamieszczonych w tomie tekstów uwidaczniają się nakreślone przez nas powiązania teoretyczne i metodologiczne o charakterze interdyscyplinarnym.Fragment Wprowadzenia
Dziecko ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi stanowi ważny i corazczęściej spotykany podmiot w rzeczywistości edukacyjnej. Czy współczesnaszkoła, realizując kluczowe dla edukacji kompetencje, jest dla niego szansąrozwoju? W jaki sposób nauczyciel może stać się inspiratorem procesu uczeniasię dziecka z dysfunkcjami - to zasadnicze pytania, jakie zostały postawione wksiążce.Szkoła - nauczyciel - uczeń: trzy obszary refleksji nad dzieckiem zespecjalnymi potrzebami edukacyjnymiUczeń z niepełnosprawnością intelektualnąw szkole ogólnodostępnej - jak nauczać skutecznie?Dziecko z dysfunkcjąsłuchu: ""zdarzenie krytyczne"" dla praktyki pedagogicznejSpecyficznetrudności w uczeniu się jako przyczyna niepowodzeń szkolnych
Krótka kronika końca sasanidzkiego imperium i wczesnego islamu lub jak bywa czasem nazywana Kronika Chuzistanu jest jednym z najwspanialszych zabytków literatury syryjskiej. Znajdujemy w nim opisy dotyczące niezwykłych wydarzeń, które zmieniły historię świata. Chaos w Cesarstwie Rzymskim, upadek Sasanidów oraz narodziny i ekspansja islamu ukształtowały Bliski Wschód. Postacią, która odegrała znaczącą rolę we wszystkich powyższych wydarzeniach, był wielki irański władca Chosroes II Parwez. Ten ostatni wybitny przedislamski szach Iranu zajmuje w Kronice należne mu miejsce. W niniejszej monografii prezentuję obraz króla królów, który wyłania się z tekstu, analizując wizerunek władcy i konfrontując poglądy oraz wyobrażenia autora dzieła z faktami naukowymi. Dzięki lekturze książki Czytelnik pozna panoramę epoki, która wpłynęła na dzisiejszy świat.- od autor
Teatralizacja życia. Praktyki i strategie"" to praca z pogranicza refleksji o teatrze i teatrologii. Podejmuje problematykę przetwarzania się codziennego, naturalnego, zwykłego życia w widowisko. Autor posługując się swoim doświadczeniem-zarówno twórcy, jak i badacza teatru-tropi teatralizację w różnych dziedzinach kultury m.in. w życiu rodzinnym, pracy ludzkiej, szkolnictwie, we współczesnym sporcie, w polityce, religii. Czytelnik znajdzie w tej książce narzędzia do badania teatralizacji, w tym sposoby odróżniania jej od życia codziennego z jednej strony oraz od sztuki teatru z drugiej.
Polityczny zatarg między polskimi i ukraińskimi poddanymi Austrii, trwający przez ostatnie dekady egzystencji monarchii, 1 listopada 1918 r. przekształcił się w wojnę między obu narodami. Jej celami stało się przejęcie Lwowa i zapewnienie sobie dostępu do złóż ropy naftowej z Borysławiem i Drohobyczem. Lwów oba narody otaczały przeświadczeniem, że zajmuje wyjątkowe miejsce w ich dziejach, jest miastem wyposażonym w materialne i duchowe świadectwa ich przeszłości i żywotności. Liderzy obu społeczeństw długo, niemal do końca Wielkiej Wojny ignorowali lub lekceważyli aspiracje i postawy galicyjskich Żydów, choć stanowili oni pod względem wielkości w kraju trzecią, a we Lwowie drugą grupę narodową. Należy w nich dostrzec trzecią stronę konfliktu w Galicji Wschodniej, najsłabszą i o ograniczonym wpływie na rezultat działań bojowych. Lekceważoną i traktowaną instrumentalnie przez pozostałe strony konfliktu, jednocześnie doświadczaną brutalnym traktowaniem przez żołnierzy i ludność cywilną.
Książka przybliża dzieje społeczności żydowskiej Wąbrzeźna od początków jej osiedlenia w okresie zaborów aż po czas Zagłady. Autorka chce ocalić pamięć o Izraelitach, którzy kiedyś tu żyli. Przedstawia obrazki przeszłości wielokulturowego miasta, gdzie współistniały ze sobą trzy narodowości i trzy religie. Poświęca wiele miejsca żydowskiej tradycji i obyczajowości. Dzięki odkrytym nowym źródłom archiwalnym - kolekcji oryginalnych akt Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Wąbrzeźnie, uratowanej przez YIVO w Nowym Jorku - czytelnik poznaje losy znanych rabinów, kantorów, rzezaków rytualnych, jak również starozakonnych handlarzy i rzemieślników, tworzących wąbrzeską diasporę. Publikację wzbogacają ilustracje i cytaty z prasy pomorskiej. Autorka zaprasza w nostalgiczną podróż po miejscach, których już nie ma.
Kronika lat 1374–1399 podkanclerza koronnego Klemensa z Moskorzewa herbu „Pilawa” jest powieścią historyczną dokumentującą genealogię i przedgrunwaldzkie wydarzenia z kart polskiej historii, utrzymaną w duchu koncepcji „wyobraźni historycznej” I. Berlina. Zgromadzenie i opracowanie wszystkich materiałów trwało 17 lat, podczas których Autor drobiazgowo analizował zebrane dane oraz ubarwił je pełnym erudycji, gawędziarskim stylem. Wartość książki przejawia się nie tylko w bogactwie danych historycznych, ale także w niezwykle aktualnych komentarzach Autora, dyskretnie wplecionych w treść powieści.
Aniela Szczypińska pochodzi z Mazur. Jej rodzina akrywnie wyłaczyła się w życie kulturalne na Mazurach. Autorka grała i śpiewała już w wieku 14 lat. Jej życie rodzinne i zawodowe przeplatało się z muzyką. Jest auotrką około 200 piosenek. Nagrała i wydała dwie płyty ze swoimi utworami.- Tadeusz Piecuszyn, Duo A&T
Eksperyment Nowej Edukacji to inicjatywa mająca na celu wprowadzenie reformy szkolnictwa w Chinach. Polega ona na realizacji programu nauczania według zasad, które dopiero mają być wprowadzone, dokładnie w jednej, eksperymentalnej szkole. Jeżeli proces ewaluacji osiągnięć uczniów i nauczycieli tej jednostki przyniesie pożądane rezultaty, wówczas zmiany w niej wprowadzone zostają rozszerzone na pozostałe placówki. Wydawnictwo Adam Marszałek wraz z China Renmin University Press prezentują książkę autora opisywanej inicjatywy, w której nie tylko omawiane są założenia reformy i przebieg tytułowego eksperymentu, ale też odkryte zostają niuanse praktycznego funkcjonowania chińskiego systemu politycznego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
