[...] Przygotowany zbiór studiów stanowi szkic i przyczynek do pedagogiki rodziny współczesnej. Całość nosi znamiona podręcznika i to z trzech powodów: – po pierwsze, zawiera podstawowe kompendium wiedzy na temat rodziny jako grupy i instytucji opiekuńczo-wychowawczej; po drugie, ukazuje przykłady i omówienia wyników badań empirycznych nad wychowawczym funkcjonowaniem rodziny współczesnej (zwłaszcza polskiej); po trzecie, podaje propozycje metodologiczne dla analizy rodziny jako układu wychowawczego i edukacyjnego. Do badań diagnostycznych mogą okazać się przydatne również załączone przykładowo kluczowe terminy, jako narzędzie pomiaru pedagogicznego.
ze Wstępu
Starość, inaczej późna dorosłość, nie jest okresem życia, który powszechnie zwykło kojarzyć się z aktywnością i możliwościami rozwojowymi, ale jej współczesny wizerunek różni się znacząco od tego sprzed wielu lat. Aktywność w tym okresie, dostosowana do potrzeb i możliwości osoby starszej, stanowi jeden z ważnych predykatorów pomyślnego starzenia się. Współcześnie oblicze starości się zmienia, a kluczowe dla nauk społecznych i dla każdego człowieka stają się pytania:
• Jakie są możliwe obszary aktywizacji osób starszych?
• Jakie kategorie potencjałów prezentuje sobą środowisko senioralne?
• Jakie działania o charakterze wspierającym, edukacyjnym i opiekuńczym przynoszą zmiany demograficzne?
Konieczne jest holistyczne podejście do problemów ludzi starszych, dlatego do stworzenia niniejszej monografii zaproszeni zostali specjaliści wielu dyscyplin naukowych. Zakres prezentowanych w tym tomie wyników badań, analiz, refleksji osób zajmujących się zawodowo problematyką starości, a także edukatorów osób starszych może być ciekawym odniesieniem do budowania programu wsparcia osób starszych, w rezultacie – budowania programu opieki gerontologicznej.
Współczesny świat bardziej niż kiedykolwiek wcześniej targany jest różnego rodzaju niepokojami natury społecznej, politycznej, kulturowej i ekonomicznej. Konsekwencją wielości zachodzących zjawisk i procesów są nowe pola badawcze. Coraz więcej procesów i rodzących się na ich kanwie ruchów staje się obszarem studiów i analiz. Nie inaczej jest w przypadku tekstów wchodzących w skład tej publikacji. Do rąk czytelnika trafia praca, w której kilku autorów - niezależnie od siebie,a jednak w duchu podobnego niepokoju i obaw - zastanawia się nad palącymi problemami społecznymi, politycznymi i ekonomicznymi współczesnej Europy i świata.
Łukasz Scheffs
Zbiór porad doskonalących nasze życie to poradnik poznawania i ulepszania siebie (samodoskonalenia), bliskich, wychowanków oraz różnych potrzeb (na przykład poprawy warunków bytowych, podnoszenia kwalifikacji, zgłębiania wiedzy). Z porad zawartych w książce można korzystać indywidualnie lub zbiorowo, na przykład w gronie rodziny. Aby uzyskać pożądany efekt, należy odnotowywać wynik porad w różnym czasie i śledzić korzystne lub niekorzystne zmiany poziomu jakości danego obszaru naszego życia.
Praca obala mit poliprofesjonalizacji w edukacji kadr oficerskich, a także tworzy rzeczywisty obraz możliwości zasilania korpusu oficerskiego WP przez absolwentów uczelni cywilnych.
Z prezentowanym opracowaniem winni bezwzględnie zapoznać się wszyscy uczestnicy dyskusji nad przemianami systemu edukacji kadr wojskowych oraz ci przełożeni wojskowi, do których trafiają absolwenci Studium Oficerskiego z Wrocławia.
Z recenzji dr hab. prof. nadzw. AP Romana Tomaszewskiego
Robert wyłączył silnik i wyjął ze stacyjki kluczyk. Potem wysiadł, obszedł samochód i otworzył przednie drzwi od strony Agnieszki. Odebrał od niej pizzę, a wtedy z kolei Agnieszka wysiadła. Kiedy trzasnęła swoimi drzwiami, Robert wcisnął guzik na pilocie. Rozległ się znajomy sygnał.
- Sprawdź, czy zamknięte - poprosił.
- Mówiłam ci już sto razy, żebyś przestał męczyć te klamki! - zdenerwowała się Agnieszka, chociaż nie do końca na poważnie, i mówiąc te słowa, spełniała prośbę męża. Szarpała kolejno klamkami, nawet ciut za mocno, niż było trzeba. - No widzisz? - zaczęła się uśmiechać. - Zamknięte. po to ludzie wymyślili te fidrygałki... - wskazała na ręce Roberta ukryte pod pudełkami z pizz, nieświadoma, w której dłoni pilot się znajdował - ... żeby nie trzeba było niczego dotykać.
Agnieszka ruszyła w kierunku bloku Ewy. Robert podążył za nią.
- Kiedyś byly kluczyki i trzeba było je włożyć do każdego zamka, zanim wymyślili centralny - kontunuowała, idąc. - Wtedy trzeba było dotykać. Teraz już nie trzeba, więc tego nie rób, na Boga!
- Przyzwyczaiłem się.
- To się odzwyczaj!
Fragment książki
Wśród tysięcy języków i systemów pisma używanych na całym świecie pismo chińskie wyróżnia się tym, że to najstarszy system nadal używany do zapisywania żywego języka. Znaki towarzyszyły rozwojowi chińskiej cywilizacji od samego jej początku.
Chińskie znaki były odbiciem chińskiej kultury. Pozwalają nam [Chińczykom-przyp.tłum.] zrozumieć sposób myślenia starożytnych, a także lepiej komunikować się z resztą świata. Znaki pozwoliły nam wyrazić niesamowite zmiany zachodzące na całym świecie i przygotować się na dalszy rozwój nauki. Przypominają też, abyśmy dalej rozwijali najlepsze cechy naszego narodu, to znaczy otwarty umysł, dążenie do doskonałości i głęboką wiarę w możliwość rozwoju każdego człowieka. [...]
Książka zawiera kolekcję stu chińskich znaków, co może się wydawać bardzo małym zbiorem w porównaniu do całego oceanu piktogramów używanych w Chinach. Zbiór ten prezentuje jednak interesujące spojrzenie na chińską kulturę i pozwala odkryć piękno chińskiego pisma, języka i tradycji.
Cai Wu, Minister Kultury ChRL, Przedmowa
Autorka podjęła się wykazania, czy współcześnie ma miejsce modelowanie określonego wzorca demokracji wśród nadawców komunikatów medialnych. W zasięgu jej naukowych eksploracji znalazła się toruńska rozgłośnia Radio Maryja, dzięki czemu powstał obraz specyficznej instytucji, która ma niezwykłą moc oddziaływania na postawy i zachowania słuchaczy. [...] Na podkreślenie zasługuje dobre rozłożenie akcentów przy połączeniu wielu wątków, które doprowadzają czytelnika do konkluzji i pytania o miejsce Radia Maryja w procesie Przygotowania do demokratycznych reguł, bo jako medium rozgłośnia ta odpowiada także za przygotowanie człowieka do rozumienia otaczającej go rzeczywistości. [...] Stwierdzam, że książka jest znakomita, a ze względu na poruszaną problematykę, wagę i aktualność dla rozwoju współczesnej myśli społecznej jej publikacja jest w pełni pożądana. Wnosi ona niezaprzeczalnie spory wkład w rozwój nauki, głównie ze względu na dokumentalny charakter zawartego w niej materiału oraz niewątpliwe walory pogłębionej analizy problemów społecznych.
Z recenzji dr hab. Marii Marty Urlińskiej, prof. UMK
Zwrot w stronę edukacji kulturalnej jako podstawy autokreacji jest efektem wieloletnich pasji naukowo-badawczych autorki. Pierwotnie koncentrowały się one wokół analiz teoretycznych, dotyczących powinowactwa, korelacji sztuk na przestrzeni epok, połączonych z próbą dopracowania koncepcji metodycznej przedmiotu wiedza o kulturze. Pokłosiem tych poszukiwań jest przekonanie, że podstawą autokreacji powinno być w edukacji kulturalnej eksponowanie i zderzanie wzorów, konwencji bycia człowiekiem, w perspektywie dziejowej, umożliwiającej dokonanie wyboru, w kontekście bogatych doświadczeń i pogłębionej refleksji nad kondycją ludzką w całej jej rozciągłości. Przekonaniu temu towarzyszy również świadomość konieczności podejmowania takich badań, które nie powielają gotowych schematów i modeli, ale dostarczają pogłębionej refleksji nad sposobami edukacyjnego kształtowania i podnoszenia ludzkiej kondycji. Stąd też zwrot w badaniach w kierunku podejścia jakościowo-ilościowego.
Prezentowana w książce weryfikacja autorskiej koncepcji nauczania wiedzy o kulturze w kontekście autokreacji młodzieży licealnej – rozwijania jej kompetencji aksjologicznej i autokreacyjnej, stanowiąca naczelny cel podjętych badań, wymagała przełożenia przyjętych założeń teoretycznych na rozwiązania dydaktyczne, na praktykę edukacyjną. W efekcie proponowana koncepcja stanowi przykład zastosowania w praktyce szkolnej humanistycznego modelu procesu dydaktyczno-wychowawczego.
Rzecz dzieje się w drugiej połowie XV wieku w Rzymie. Głównym bohaterem jest kardynał Bessarion, były biskup Kościoła greckiego, Bizantyńczyk, humanista, wielbiciel dzieł starożytnych, bibliofil.
Jego otoczenie to ludzie nauki i pióra odchodzący od scholastycznego średniowiecza.
Miło nam zaprezentować kolejną książkę, która powstała we współpracy z Anhui Literature & Art Publishing House. Napisane lekkim językiem opowiadania i historie wprowadzą czytelnika w świat kultury, obyczajów i wierzeń Chińczyków na przestrzeni wieków.
Człowiek od najdawniejszych czasów był ciekawy świata. To poznawanie w poprzednich epokach - starożytności i średniowieczu - miało swoje ograniczenia tak mentalne, jak i techniczne. Oglądając choćby mapy z tych okresów, należy być pełnym podziwu dla odwagi wyruszania niemal dosłownie na krańce świata. Motyw migracji czy też podróży w czasach nowożytnych uzyskał zupełnie nowy wymiar. Zdobywane przez stulecia doświadczenia i doskonalenie techniki podróżowania sprawiły, że przede wszystkim dla Europejczyków świat się poszerzył. Praktycznie nie było żadnych przeszkód, aby przekroczyć magiczną linię horyzontu i ruszyć poza nią.
Przeobrażenia społeczno-polityczne i gospodarcze jakie zaistniały w Polsce po 1989 roku powodują pewną ewolucję życia rodzinnego, są istotnym czynnikiem zmian aksjologicznych, strukturalnych i funkcjonalnych rodziny polskiej. Konsekwencją tych przeobrażeń są obserwowalne zjawiska kryzysowe w rodzinach końca XX i początku XXI wieku, które ujawniają się w coraz mniejszej trwałości małżeństwa i rodziny, narastającej konfliktowości, atomizacji wewnątrzrodzinnej, zaniku tradycji i więzi rodzinnych, przyjmowaniu modeli życia z państw Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych.
Człowiek od najdawniejszych czasów był ciekawy świata. To poznawanie w poprzednich epokach - starożytności i średniowieczu - miało swoje ograniczenia tak mentalne, jak i techniczne. Oglądając choćby mapy z tych okresów, należy być pełnym podziwu dla odwagi wyruszania niemal dosłownie na krańce świata. Motyw migracji czy też podróży w czasach nowożytnych uzyskał zupełnie nowy wymiar. Zdobywane przez stulecia doświadczenia i doskonalenie techniki podróżowania sprawiły, że przede wszystkim dla Europejczyków świat się poszerzył. Praktycznie nie było żadnych przeszkód, aby przekroczyć magiczną linię horyzontu i ruszyć poza nią.
Zbigniew Pilarczyk, Ze Wstępu
Książka `Komputerowe wspomaganie procesu kształtowania gotowości szkolnej dzieci 6-letnich` ma znaczące walory poznawcze. Jest próbą wskazania zmian w diagnozowaniu współczesnej edukacji. Zawiera znaczną liczbę wniosków i postulatów, rozszerzając granice poznania w zakresie wykorzystania komputerów w jakże ważnym okresie dla dziecka, jakim jest przełom pomiędzy przedszkolem i szkołą podstawową. Książka jest wielowątkowa, podejmuje szereg problemów ważnych dla edukacji masowo wspartej komputerami. Znakomicie dokonana została prezentacja prowadzonych przez Autorkę badań, co zmusza czytelnika do przemyśleń. Treści te stanowią również znaczący materiał dla edukacji nauczycieli oraz studentów kierunków nauczycielskich.
Jednym z paradoksów współczesnej kultury wydaje się wzrost zainteresowani teoretyków edukacja kulturalna, co potwierdzają liczne międzynarodowe spotkania organizowane pod auspicjami UNESCO, przy niepokojącym braku konsekwentnych działań edukacyjnych w tym zakresie, a przede wszystkim wobec osłabienia ich związku z upowszechnieniem kultury. Samo upowszechnianie kultury jako określone działanie racji swoje wyraźne znaczenie. Pojęcie to często zaczyna być używane zamiennie z pojęciem promocji kultury, co zasadniczo zmienia jego sens. (z wprowadzenia)
Historia jest tym ciekawsza, im bardziej pozwala na poznawanie nowych światów, na odbywanie kolejnych wypraw w nieznane. Taką wyprawą co roku stają się spotkania naukowców i odtwórców na Wolinie. Tam zderzają się dwa światy - tych, którzy przedzierają się poprzez mroki przeszłości na kartach źródeł i tych, którzy tę przeszłość chcą przywrócić, poczuć i zobaczyć zmaterializowaną
Docenić należy przede wszystkim autora za podjęcie tak ważnej, ale subtelnej kwestii, jaką jest etos. W świadomości potocznej pojęcie to funkcjonuje, ale głównie w wymiarze czasu przeszłego. Często też odnoszony jest do pewnych konkretnych zawodów, takich jak lekarz czy prawnik. Próba zmierzenia się z tą kategorią na przykładzie nauczycieli akademickich – i to pracowników uniwersytetów polskich – jest ze wszech miar słuszna.
Nieustająca aktualność tematyki i walory merytoryczne opracowań autorskich dały rezultat zasługujący na publikację. Tym bardziej, że na polskim rynku wydawniczym pozycja ta wpisze się w potrzeby szerokiego kręgu czytelników – od dydaktyków i studentów szeroko rozumianych nauk społecznych po publicystów i praktyków życia publicznego.
Autorzy niniejszego zbioru, reprezentując różne ośrodki naukowe (w tym też różne państwa) i różne dyscypliny naukowe, podjęli się próby interpretacji wybranych aspektów funkcjonowania szkoły jako instytucji, która podlega (lub powinna podlegać) zmianie. Fragment z Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
