Autor zafascynowany jest nie tyle górską przyrodą, co osiągnięciami nauki końca wieku dwudziestego. Ratowanie żywotów ludzkich poprzez zamrażanie, rola nauki i współczesnej techniki
w zachowaniu istnień są tutaj wyraźnie uwypuklone i odgrywają ogromną rolę. Ale poprzez zasygnalizowanie osiągnięć naukowych naszego wieku autor stara się ukazać fakt, iż ludzie, bez względu na warunki, w których przychodzi im egzystować, pozostają ludźmi, kierującymi się nakazami serca i sumienia. Problem moralności jest niezwykle wyraźny i mocny w powieści Łukaszewskiego. To chyba najważniejszy temat książki. Ale na pytanie, czy bohaterowie postępują słusznie, czytelnik sam będzie musiał sobie udzielić odpowiedzi.
Edward Dusza (fragment słowa wstępnego)
Autorzy postanowili przyjrzeć się działalności organizacji nauczycielskich w XIX w, w okresie, kiedy normą w państwach konstytucyjnych stawały się skupiające obywateli stowarzyszenia, w tym te reprezentujące nauczycieli szkół elementarnych. Postawili sobie za cel naszkicowanie głównych linii ich rozwoju i działalności w krajach Europy Środkowej, które w XIX w.w większości wchodziły w skład wielonarodowej monarchii Habsburgów. Dla prześledzenia ewolucji i stałego progresu działalności towarzystw nauczycielskich jako podstawowy obszar badawczy wybrano terytorium Śląska Austriackiego. Chociaż teren ten w okresie swego istnienia (1742-1918) nie był największą jednostką administracyjną wchodzącą w skład naddunajskiej monarchii, to był dogodną przestrzenią do obserwacji wszystkich najważniejszych problemów epoki, począwszy od forsownych procesów industrializacji i urbanizacji, szybkiego wzrostu demograficznego, skomplikowanych stosunków społecznych, religijnych i językowych, które skutkowały gorącymi animozjami wyznaniowymi, a przede wszystkim narodowymi i politycznymi.
Fragment wstępu
"Pogwarki z czasem" to książka utrzymana w stylu groteski. Wiele w niej przerysowań, kpiny, absurdu, szpilek wbijanych w ludzkie słabostki i humorystycznych powiedzeń.
Bohater książki jest osobą samotną. Samotną z wyboru.. Mógłby zamieszkać u córki, lecz tego nie chce. Uważa, że jego fascynacja miastem szybko by wygasła. Miejskie tempo życia zaczęłoby go męczyć i denerwować. To mogłoby popsuć jego relacje z rodziną. A tego nie chce.Woli pozostać na swoim, na ojcowiźnie - z dziedzictwem regionalnych tajemnic, rodzinnych wspomnień oraz grobami najbliższych nieopodal.
Nie kryje, że samotność mu doskwiera. Ale szybko ją oswoił i nauczył się z nią sobie radzić. Robi to w sposób niezwykły - zajmująco, ciekawie. A jakże urzekającą optyką patrzy na życie i przemijanie..." Pogwarki z czasem" mogą być więc interesującą osnową do snucia refleksji wiążących się ze światem doświadczeń i doznań indywidualnych.
Warto podkreślić i to, że książka wzbudza emocje - miejscami śmieszy, bawi i rozwesela. Może kogoś z mniejszym poczuciem humoru nawet lekko dotknie, ale - miejmy nadzieję - że tylko na chwilę.
Książka wprowadza Czytelnika w problemy i możliwości wsparcia edukacji matematycznej uczniów z dysfunkcją wzroku dzięki zastosowaniu technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK). Autorzy omawiają rozwiązania informatyczne mogące ułatwić pracę zarówno nauczyciela, jak i uczniów na lekcji, w domu i zdalnie przez Internet. Prezentują doświadczenia i stosowane wspomagające narzędzia TIK w Holandii, Irlandii i w Polsce oraz omawiają zakres dostępności narzędzi dla uczniów niewidomych. Opisane ponaddwudziestoletnie holenderskie doświadczenia skutecznego nauczania matematyki bez stosowania brajlowskiej notacji matematycznej mogą być przykładem rozwiązań usprawniających pracę nauczyciela i ucznia. Autorzy i wydawcy elektronicznych podręczników i testów z matematyki oraz nauczyciele tworzący karty pracy ucznia i inne materiały edukacyjne znajdą w niniejszym opracowaniu wiele informacji zachęcających do tworzenia matematycznych multimedialnych zasobów edukacyjnych atrakcyjnych dla wszystkich uczniów, a jednocześnie dostępnych dla uczniów z dysfunkcją wzroku. Publikacja stanowi wartościową lekturę uzupełniającą dla studentów uczelni kształcących nauczycieli przedmiotów ścisłych, pedagogów, tyflopedagogów i nauczycieli wspomagających, wprowadzającą w świat informatycznych technologii pomocnych w nauczaniu matematyki w szkole podstawowej i ponadpodstawowej.
" Kultura muzyczna w Szczecinie 1884-2014" to pozycja wielowątkowa, solidna i ciekawa oraz rzetelna od strony warsztatowej i merytorycznej. Pokazuje kulturową różnorodność tego regionu, nie pomijając, co już powinno być naturalne, historii zjawisk innych niż polskie. Odnosi się do tradycji jako takiej i na tej podstawie snuje opowieść o dniu dzisiejszym, w tym także o wielu szansach jakie stwarza ta wciąż trudna historia. (...)
prof. zw.dr.hab. Włodzimierz Zalewski
The plot of Zuzanna Kawa's latest novel revolves around the gamer environment. Annie Wood attempts to solve a mystery behind the disappearance of Max Kolano, one of the most remarkable gamers.
Trudno o bardziej doskwierające niedomogi ludzkich doznań niż te, które wiążą się z okazywaniem swej nieobojętności, z podejmowaniem ryzyka, z panowaniem nad sobą. Ubytki podmiotowości w powyższych zakresach są podstawowym argumentem na rzecz konieczności wprawiania w ruch rozumu, a nie zdobywania się tylko na stawianie znaków swej wolności, a przeto kreowania ""przepowiastek"", sygnujących przypadkowość raczej zaistnienia danego zachowania. Taki argument to siła samego życia, wyraz zaistniałego w nim artyzmu, a przeto jakaś niewielka, ale jednak szansa niedzielenia ludzi od siebie. Warunek pozostawania w zgodzie z realiami w odkrywaniu się tych szans jest nieuleganie aspiracjom (wychodzącym z elit) rozwiązania jakichś kwestii raz na zawsze. Ku takiej oto wykładni artyzmu życia dr Szczepan Kutrowski pokierował się w ślad za mistrzami panowania nad tym, co natura sama wnosi do życia: Lwem Tołstojem, Fiodorem Dostojewskim i innymi poszukiwaczami tego, co stricte ludzkie: Cyprianem Norwidem, Karolem Irzykowskim, Henri Bremondem, Guy de Maupassantem, Rainerem Marią Rilkem, Stanisławem Ignacym Witkiewiczem.
Dr Szczepan Kutrowski (ur. 1941 r.) podąża za szansami na odkrywanie racji tkwiącej w tym, co się zdarza między ludźmi. Mimo że intencje, z jakimi pojawiamy się na tym świecie, bywają rozbieżne, nie zawsze odczuwamy, że dzieli nas od siebie przepaść. Czy jesteśmy w stanie odkrywać mądrość, która kryje się w tej zdarzeniowości? Czy potrafimy odnosić się przemyślnie, czyli z dobrą wolą, do tych naszych odkryć? Czy to, co się zdarza, może być większym potwierdzeniem naszych szans od namiarów teoretycznych na nie? Czy patrząc rzeczywistości prosto w twarz, zyskujemy coś, czy tracimy? Czy zyskujemy wtedy powagę w odnoszeniu się do zdarzających się wszelako kaprysów woli? Czy zdarzające się uznanie Drugiego za równego sobie uzyskuje w naszych ekspresjach, np. w języku plastycznym czy mowie wierszowanej, odniesienia do stanu faktycznego? Nasze odczucia w tym względzie niewątpliwie są zdyskontowaniem danych nam przez naturę umiejętności pozostawania na kilku planach życia jednocześnie.
Książka Janusza Łastowieckiego to istotne osiągnięcie w badaniach nad gatunkiem medialnym, jakim jest słuchowisko radiowe. Autor dokonał syntezy problemów zarówno poetyki, jak i odbioru, a także przedstawił ewolucję tej formy radiowej i dźwiękowej. Publikacja proponuje nowy, oryginalny opis genologiczny, wykraczający poza istniejące ustalenia badawcze. Książka Janusza Łastowieckiego przedstawia materiał w wielkim stopniu nieznany lub niebadany. Proponuje całościowe, precyzyjne metodologiczne spojrzenie na zagadnienie słuchowiska.Z recenzji wydawniczej prof.dr.hab.Andrzeja Zawady
Książka Pawła Piotrowskiego jest niezwykle cennym opracowaniem naukowym z pogranicza pedagogiki ogólnej (metapedagogiki) i filozofii wychowania. Można je również uznać za opracowanie dotyczące podstaw nauk pedagogicznych i - w ogólności - nauk o wychowaniu. Bo istotnie tych podstaw dotyczy, podobnie jak w nie mniejszym stopniu dotyczy ono podstaw samego wychowania, dla ścisłości dodajmy - ontologicznych podstaw.Z recenzji dr.hab.J.Dębowskiego, prof UWM
Prezentowana książka świadczy o dużej samodzielności badawczej, erudycji i kompetencjach naukowych autorki, a w warstwie metodologiczno-merytorycznej stanowi poważne osiągnięcie historiograficzne, dokonane w oparciu o najlepsze wzorce pisania prac biograficznych.ks. prof. dr hab. Anastazy Nadolny (fragment recenzji)Ogromna dawka informacji na temat życia, działalności i myśli Janusza Stanisława Pasierba, które udało się Autorce zgromadzić, znacznie wzbogaca naszą wiedzę o tej postaci. (...) Pragnę podkreślić niezwykle obszerny zestaw źródeł historycznych i literatury przedmiotu. Trzeba też bardzo wysoko ocenić kwerendę przeprowadzoną przez Autorkę, zarówno w kraju, jak i za granicą, w archiwach kościelnych, państwowych i uczelni wyższych, zbiorach specjalnych bibliotek czy wreszcie zasobach archiwów medialnych.dr hab. Adam Kucharski (fragment recenzji)
W publikacji Tatarskie dziedzictwo kulturowe. Historia, Literatura. Sztuka prezentujemy oryginalne naukowe opracowania, tematycznie związane z wielowiekowym dziedzictwem kulturowym Tatarów Polski, Litwy, Białorusi (dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego), Krymu i Tatarstanu.
Rozważania dotyczące zarówno katalogu kar dyscyplinarnych, w których zmiany od wielu lat w zasadzie mają charakter kosmetyczny, jak i posługiwania się nimi w rzeczywistości więziennej są na gruncie polskiej doktryny niezmiernie cenne. Nie dając gotowych rozwiązań, ale wskazując możliwe, Autorka skłania do refleksji nad sytuacją więziennictwa w ogóle, nad koniecznością zachowania równowagi wobec założonego celu kary wobec więźnia i koniecznością zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w samym zakładzie karnym. Cele te bywają niestety przeciwstawne. A zarazem z żadnego z nich nie można po prostu zrezygnować.
Fragment recenzji wydawniczej dr. hab Teresy Gardockiej, prof Uniwersytetu SWPS
Oddaję w ręce czytelnika książkę, która jest próbą syntezy moich wieloletnich zainteresowań i działalności badawczej (w tym seminaryjnej, konferencyjnej, publikacyjnej i wdrożeniowej) dotyczącej wzajemnej korelacji i koegzystencji trzech obszarów: społeczeństwa, bezpieczeństwa i edukacji oraz problemów funkcjonujących w ich ramach (każdego obszaru z osobna i na pograniczach pomiędzy nimi). Na rynku wydawniczym w przeciągu zwłaszcza ostatnich dwóch dekad pojawiło się sporo publikacji traktujących o bezpieczeństwie, edukacji na rzecz bezpieczeństwa, różnych formach i typologiach bezpieczeństwa z uwzględnieniem różnych perspektyw psychologicznych, filozoficznych, pedagogicznych, a także wątków społecznych, politologicznych, prawnych czy z zakresu nauk o bezpieczeństwie. Każda z tych publikacji jest na swój sposób interesująca, przedstawia określoną perspektywę jej autora lub zespołu autorów na dany, szerszy lub węższy zakresowo temat.Niniejsza książka jest kolejną z podejmowanych prób czynionych w tym względzie, a w związku z tym kolejną perspektywą. Poruszana w niej problematyka odnosi się bowiem do niezwykle inspirującego, a jednocześnie bardzo złożonego i wielowymiarowego obszaru i skorelowanego z nim zbioru terminów, definicji i kategorii posiadających różne proweniencje i osadzenie w ramach różnych dyscyplin naukowych, a także przypisanych im warsztatów metodologicznych, teoriopoznawczych, czy semantycznych.
[...] Monografia jest udaną próbą przedstawienia wpływu współczesnej informacji i mass mediów na kreowanie rzeczywistości i jej wpływu na zarządzanie w sytuacjach kryzysowych. Autor szczegółowo i precyzyjnie opisuje wpływ i siłę oddziaływania mediów masowych na kształtowanie świadomości o zagrożeniach ze szczególnym uwzględnieniem działań terrorystycznych, wykazując ścisłe i logiczne związki między zachodzącymi zmianami a wykorzystaniem mass mediów. [...] Publikacja stanowi bardzo wartościową pozycję, wypełniającą istniejącą dotychczas lukę w całościowym ujęciu znaczenia informacji w sytuacjach kryzysowych.
profesor AMW wiceadm. w st. sp. dr. hab. Stanisław Zarychta
Zapraszam Cię, drogi Czytelniku, do świata moich słuchowisk, do świata nostalgii i refleksji, do świata ludzkich krajobrazów, dążeń i tęsknot, do świata, który nawet gdy jest zły, to może być lepszy, do świata mojej wyobraźni.
Marcin Troński
Książka Aleksandry Kobylańskiej jest praktyczna i każda pani domu powinna się w nią zaopatrzyć. Przepisy są łatwe, a jedzenie kolorowe i pyszne.Warto również podkreślić, że każdy przepis zawiera informację o produktach znajdujących w nim bądź praktyczne porady. Autorka łączy pospolitość z nowoczesnością. Jej potrawy są niebanalne, a przede wszystkim zadowalające nawet najbardziej wybredne podniebinia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
