Należy docenić, że Autor podjął się opracowania tak złożonego i wielowątkowego zagadnienia. Nie ma właściwie tak całościowej i kompleksowej analizy na polskim rynku wydawniczym jak zaproponowana pozycja. [] taka interdyscyplinarna praca wiele wnosi do nauki, a napisana przez jednego autora [] jest dowodem na jego szeroką wiedzę i umiejętności prowadzenia badań.
Stosunkowo niewielka objętościowo książka prof. Wolnego-Zmorzyńskiego wręcz eksploduje treścią tyleż gęstą, co budzącą emocje; treścią prowokującą, ale w pozytywnym sensie, wyznaczanym przez upór i konsekwencję badacza w sprawdzaniu, dowodzeniu postawionych hipotez [...]. Kazimierz Wolny-Zmorzyński dokonał wyjątkowo metodycznej, komplementarnej wiwisekcji tekstów Nowego Testamentu, biografii jego ""autorów"", języka, kontekstów historycznych - wszystko w sposób przemyślany, uporządkowany pod kątem ""ekscentrycznej"" hipotezy, którą przedstawił na początku tym m.in.zdaniem: ""Ewangelii Nowego Testamentu nie traktuję jako dzieła literackiego, ale jako dzieło dokumentarne, w którym czytelnik znajduje prawdziwe szczegóły z życia Jezusa Chrystusa, dowiaduje się także dzięki nim o zwyczajach i mentalności ludzi początków nowej ery"". Czy prof. Wolny-Zmorzyński nie jest nadinterpretatorem? Gwarantuję, że tak nie jest, stanowi [...] jego rozciągająca się na kilka dekad praca naukowa jako czołowego polskiego genologa dziennikarskiego i badacza reportażu.- z recenzji prof.dr.hab.Andrzeja Kaliszewskiego UJ
Praca jest zjawiskiem ważnym społecznie – przedmiotem marzeń i aspiracji, duchową potrzebą człowieka, wymiarem jego życia osobistego i znaczącą drogą jego rozwoju intelektualnego. Jest także przyczyną nawiązywania różnorodnych więzi społecznych, kształtuje stosunki prawne i w pewnym stopniu wyznacza pozycję człowieka w społeczeństwie, pośrednio wywierając wpływ na poziom naszej satysfakcji, odczuwanej również w wielu innych dziedzinach życia. Odgrywa istotną rolę w procesie tworzenia, funkcjonowania i rozwijania państwa. Jako zjawisko wielowymiarowe, kluczowe dla życia społecznego i podlegające dynamicznym zmianom praca znajduje się w obszarze zainteresowań przedstawicieli nauk społecznych, w tym nauk prawnych. Redaktorzy odwołali się do pięknej łacińskiej sentencji „Generosos animos labor nutrit” rzymskiego filozofa, prawnika, polityka i autorytetu w dziedzinie retoryki Marka Tuliusza Cycerona, idealnie łączącej różnorodne rozważania zaprezentowane w książce oddawanej do rąk Czytelnika.
Przez cały okres PRL partia próbowała zapewnić sobie kontrolę nad przekazem informacji. Stworzone w 1944 r. struktury aparatu propagandowego, choć wielokrotnie modyfikowane, zawsze miały jeden cel upowszechnienie informacji korzystnych dla systemu i ograniczenie informacji niepożądanych. PZPR straciła częściowo kontrolę nad tym przekazem w okresie 19801981. Próbowała to zmienić, podejmując się zmian w strukturze aparatu, modyfikując język przekazu czy też tworząc instytucje, które miały zwiększyć zakres legitymacji systemu. Jego kryzys zmusił władze partii do podjęcia decyzji o rozpoczęciu rozmów z opozycją. Decyzja ta musiała zostać przekazana członkom partii w odpowiedni sposób. Kampania wyborcza, a w konsekwencji porażka PZPR w wyborach czerwcowych uruchomiły szybki proces jej destrukcji.
To, że ludzkie życie oscyluje naturalnie między tym, co irracjonalne, i tym, co racjonalne, jest ciągłym wyzwaniem dla tych, którzy zwracają się ku kreowaniu projektów godzenia ich ze sobą, nawet ku mitologizowaniu takiej zgody. Ale są inni, zapominający o tym, co naturalne, przeciwstawiający się tajemnym mocom natury, widzeniu świata jako jednak sensownej całości, naginający jego obraz wedle wyobrażalnej racjonalności koherentnej, w której inkluzja i ambiwalencja, konformistyczny nadzór czynią choćby te przysłowiowe „maleńkie warstewki ładu”, a emancypacja i utopia oraz dążenia pragmatyczno-instrumentalne uruchamiają teorematy, poza które nie ma wyjścia. Żadna rzeczywistość sama w sobie ma nie istnieć. W jej wyobrażeniu siebie mają być niezbywalne procedury poznawcze.
Ontologia zostaje zatopiona w modalności. Gdy tak oto rozdwaja się sam sens tego, co sensowne, coś zasadniczo ma do zrobienia sztuka. Jej obrazy to świat zaczarowany, w którym pojawia się unio mystica z naturą. Ale przecież jej twórcy to cywilizacjomani, a przeto popadanie w uzależnienie od samej siebie raczej jej nie grozi. Artyści mają stale za kołnierzem podążanie za dystynkcjami. Nie tego jednak potrzeba sztuce. Potrzeba jej konceptualizacji, filozofii, samowiedzy. Jest to warunek niezacierania się, za jej przyczyną, granicy między kłamstwem a prawdą. Widzenia w sztuce laboratorium autentyzmu, bezrefleksyjnej aksjomatyczności, myślenia, a nie gotowych myśli, utajonych prawd sięgających Nieskończoności, prób całościowania świata, a przeto widzenia w nim zarówno praxis-poesis, jak i „prawdy życia” nikt do końca nie jest w stanie się pozbyć. I ciemność, i „anty-życie” zaglądają ludziom w oczy, a artysta to jeden z ludzi. Gdy samo zachowanie warunków agresywności ma wystarczać, by jej obecności już nie brać pod uwagę, wtedy faktyczność wkracza na rozstaje. Efekt? Tu i tam po prostu jest, jak jest.
Ideowa rola wychowania religijnego uczniów szkół ludowych autonomicznej Galicji oraz powszechnych II Rzeczypospolitej w Okręgu Szkolnym Krakowskim. Wybrane zagadnienia z problematyki wychowania religijno-moralnego i patriotyczno-narodowego"". Piotr Jaworski, Edmund Juśko, Andrzej NiedojadłoBiorąc pod uwagę wszystkie walory recenzowanej pracy należy wyrazić uznanie dla Autorów książki. Trzeba wysoko ocenić przedstawioną publikację pod względem treści, metodologii oraz kompetentnej i krytycznej interpretacji zebranego materiału faktograficznego. Także od strony formalnej książka zasługuje na uznanie. Nie ma zatem przeszkód żeby mogła w całości ukazać się drukiem.Ks. bp prof. dr hab. Janusz Mastalski, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w KrakowiePrzygotowana publikacja w wymiarze systematyzującym wyraźnie potwierdza, iż wychowanie religijno-moralne i patriotyczno-narodowe stanowiło w okresie autonomii galicyjskiej, a jeszcze bardziej w II Rzeczypospolitej nurt przewodni działalności najpierw szkół ludowych, a potem powszechnych. Popieram więc publikację przygotowanych materiałów, a ponadto zachęcam do jego odpowiedniego rozpropagowania, gdyż posiadają one niewątpliwie oczywiste walory naukowe, ale także wątki aktualizujące i inspirujące. Warto troszczyć się nie tylko o publikację dobrych opracowań, ale także o ich rozpropagowanie. W zalewie marnych publikacji, giną także dobre niestety. Oby nie stało się tak w przypadku omówionej tutaj syntetycznie publikacji!Ks. prof. dr hab. Janusz Królikowski, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w KrakowieOpracowanie Ideowa rola wychowania religijnego uczniów szkół ludowych autonomicznej Galicji oraz powszechnych II Rzeczypospolitej, w Okręgu Szkolnym Krakowskim. Wybrane zagadnienia z problematyki wychowania religijno-moralnego i patriotyczno-narodowego napisane zostało w sposób logiczny, rzetelny pod względem naukowym. Struktura książki jest dopracowana i przejrzysta. Gorąco więc rekomenduję do druku omówioną powyżej pozycję, bowiem dobrze wpisuje się w nurt badań nad polskim szkolnictwem i jego tradycjami, przez co korzystnie może włączyć się do szerszego dyskursu naukowego w dziedzinie historii, historii oświaty i pedagogiki.Dr hab. Ewa Danowska, Polska Akademia Umiejętności
Przełom XIX i XX wieku obfitował, mimo braku niepodległości Polski, w powstawanie w jej przedrozbiorowych granicach nowych zgromadzeń zakonnych. Dotyczyło to przede wszystkim terenów zaboru rosyjskiego i austriackiego, gdzie powstało między innymi kilkanaście honorackich zgromadzeń bezhabitowych. Znacznie gorzej było na terenie zaboru pruskiego, tam przecież od początku XIX wieku trwał proces kasat poszczególnych klasztorów i domów zakonnych, który doprowadził do likwidacji niemalże wszystkich średniowiecznych i nowożytnych fundacji zakonnych.
Fragment wstępu.
Prawo istniej wszędzie tam, gdzie istnieje człowiek, ale odpowiedź na pytanie, czym jest i co to jest prawo, nie jest już taka prosta. Prawo widziane oczyma filozofa traci swoją jednoznaczność, wymyka się schematom i z łatwością poddaje się abstrakcyjnemu myśleniu, można powiedzieć, że przenika do świata idei, do rzeczywistości świata myśli, gdzie rozum ogląda je na swój, tylko sobie właściwy i specyficzny sposób, dążąc zarazem do jego możliwie doskonałego poznania. Byt prawa staje się w ten sposób przedmiotem myślenia dla takiej nauki, w której dane oparte na metodzie właściwej dla nauk empirycznych nie przyniosą żadnych wymiernych rezultatów. Prawo nie jest bowiem bytem ze świata materii, nie istniej tu oto, tak jak istnieją drzewa czy inne byty realne. Jest bytem swego rodzaju, ma sobie właściwy sposób istnienia i bytowania. Trudno jednak zaprzeczyć jego istnieniu w ogóle, bowiem gdy tylko zadziała, odczuwamy to działanie w dostępnym nam, empirycznym świecie.
Wszystkie przedstawione w tej książce treści zostały ujęte pod jedną wspólną nazwą: Prawo w porządku bytu świata, co wydaje się uzasadnione, przynajmniej z jednego punktu widzenia. Mianowicie jest nim najbardziej ogólnie brzmiące pytanie filozoficznoprawne: Jakie miejsce zajmuje prawo jako byt w porządku bytu świata w ogóle? Rozważając odpowiedź, trzeba pamiętać o tym, że bytu prawa poszukiwać należy poza światem materii, w fenomenie ponadindywidualnym i ponadpersonalnym, a więc w sferze wspólnoty i społeczeństwa, w duchu wspólnotowym, do którego z natury jako powinność i Sollen jest prawo skierowane i zaadresowane.
Myślą zaś przewodnią podczas lektury niech będą słowa starożytnego filozofa Arystotelesa, który w Metafizyce pisał w taki oto sposób na temat poznania: "Kto bowiem chce poznawać dla samego poznania, ten pragnie wiedzy w najpełniejszym tego słowa znaczeniu. A taka wiedza jest o tym, co jest najbardziej poznawalne. A najbardziej poznawalne są przede wszystkim pierwsze zasady i przyczyny. Albowiem przez nie i z nich poznaje się wszystko inne, nie zaś odwrotnie-tamte przez to, co pod nie podpada".
Fragment wprowadzenia
Mimo kryzysów i zawirowań dziennikarstwo dla wielu wciąż jest wymarzoną pracą, najciekawszym i najpiękniejszym zajęciem na świecie. Polityka, wojny, demonstracje, miejsca katastrof, kulisy współczesnego świata to naturalne środowisko dziennikarzy.
Ale jak z marzeń uczynić profesję?
Książka ta stara się wskazać właściwą drogę. Napisana przez duet dziennikarzy i wnikliwych obserwatorów świata mediów, którzy dziś wykładają dziennikarstwo w Polsce, Szwajcarii i USA, łączy teorię z praktyką. I to stanowi jej wielki atut.
Ten wyjątkowy podręcznik zawiera opis wszystkich etapów pracy dziennikarskiej – od wyboru tematu, researchu, opracowania materiałów, form prezentacji w mediach off- i online, po elementy zarządzania redakcją i marketing, wspierające „nakłady”, „słuchalność”, „oglądalność”, „liczbę użytkowników”, „odsłon” i „lajków”.
To książka adresowana zarówno do adeptów dziennikarstwa, jak i praktyków, którzy jakiś czas temu opuścili mury uczelni i w codziennym zabieganiu nie mieli czasu albo okazji skonfrontować własnych wyobrażeń o dziennikarstwie ze współczesnymi trendami w tej dziedzinie. Jednocześnie opracowanie to powinno trafić w oczekiwania medioznawców i specjalistów w zakresie komunikacji społecznej, gdyż umieszcza dziennikarstwo w zmiennej panoramie polityki, gospodarki, kultury.
Po dekadzie, która minęła od poprzedniego wydania Dziennikarstwa, autorzy podsumowują zmiany oraz wskazują kierunki ewolucji mediów i dziennikarstwa. Między innymi rozstrzygają dylemat cyfryzacji, uznając ją za największą od rewolucji druku szansę, przed którą stają współcześni dziennikarze.
Monografia Sadłowo. Birytualne cmentarzysko kultury wielbarskiej na ziemi dobrzyńskiej wraz z materiałami pozostałych kultur archeologicznych to interdyscyplinarne studium stanowiska archeologicznego znajdującego się w miejscowości Sadłowo, gm. Rypin woj. kujawsko-pomorskie. Zasadniczą część książki stanowi opracowanie różnorodnych kategorii źródeł przeprowadzone przez specjalistów takich dziedzin nauki jak: archeologia (zarówno tradycyjna, jak i z wykorzystaniem metod nieinwazyjnych), antropologia fizyczna, geomorfologia. palinologia, metaloznawstwo, fizyka, archeozoologia.
Cmentarz kultury wielbarskiej w Sadłowie jest na ziemi dobrzyńskiej najlepiej rozpoznany i najbardziej różnorodny pod względem występujących form grobów i wyposażenia Jest przy tym stanowiskiem bogatym-odzwierciedlającym zróżnicowaną społeczność, która miała znaczny udział w wymianie dóbr i idei w pasie dystrybucji bursztynu, tzw. bursztynowego szlaku. Na stanowisku tym oprócz grobów z II-III wieku n.e. zarejestrowano także ślady osadnictwa z epoki kamienia oraz późnego średniowiecza.
Rezultatem wcześniejszych działań weryfikacyjnych, wykopaliskowych, a także badań podjętych w projekcie jest to interdyscyplinarne studium stanowiska. Poczynione obserwacje wnoszą istotną, nową wartość do poznania dziejów osadnictwa w międzyrzeczu Wisły, Drwęcy i Skrwy. Publikacja ta została dofinansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszy Promocji Kultury.
Redaktor Jadwiga Lewandowska
Książka The World of Islam in Research Perspectives of Oriental Studies and Political Science pod redakcją Michała Dahla, Pawła Hanczewskiego i Magdaleny Lewickiej to niezwykle interesująca monografia ukazująca w wielu przypadkach nieznane aspekty kultury świata islamu, w innych zaś proponująca odmienne interpretacje problemów już znanych i – zdawałoby się – rozwiązanych. [...] Zgodnie z tytułem praca ukazuje podejmowane zagadnienia z punktu widzenia dwóch dyscyplin naukowych – nauk o polityce i orientalistyki. Istotne jest uwypuklenie tych dwóch aspektów, bowiem mimo że dyscypliny te od dawna ze sobą współdziałają, to rzadko jest to podkreślane w tak jednoznaczny sposób. [...] teksty dotyczą rozmaitych istotnych zagadnień blisko-wschodnich, od starożytności po współczesność. Wewnętrzny podział zastosowany przez redaktorów naukowych wskazuje, które dziedziny rzeczywistości tego regionu zostały uwzględnione. Książka będzie zatem pożyteczną lekturą dla czytelników zainteresowanych najrozmaitszymi aspektami przeszłości i współczesności świata islamu. Odnoszą się one zasadniczo do trzech subregionów, czy też kultur, muzułmańskiego Bliskiego Wschodu: arabskiego, tureckiego i perskiego, ale znajdujemy tu także teksty dotyczące Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. [...] Ze względu na różnorodność poruszanych zagadnień książka będzie stanowić istotny wkład w rozwój polskich badań nad szeroko pojętym Orientem w rozmaitych ujęciach metodologicznych. Publikacja stać się zatem może punktem wyjścia dla ważkich dyskusji naukowych w zakresie badań nad islamem.
Z recenzji prof. dra hab. Marka M. Dziekana
Książka The World of Islam in Research Perspectives of Oriental Studies and Political Science pod redakcją Michała Dahla, Pawła Hanczewskiego i Magdaleny Lewickiej to niezwykle interesująca monografia ukazująca w wielu przypadkach nieznane aspekty kultury świata islamu, w innych zaś proponująca odmienne interpretacje problemów już znanych i – zdawałoby się – rozwiązanych. [...] Zgodnie z tytułem praca ukazuje podejmowane zagadnienia z punktu widzenia dwóch dyscyplin naukowych – nauk o polityce i orientalistyki. Istotne jest uwypuklenie tych dwóch aspektów, bowiem mimo że dyscypliny te od dawna ze sobą współdziałają, to rzadko jest to podkreślane w tak jednoznaczny sposób. [...] teksty dotyczą rozmaitych istotnych zagadnień blisko-wschodnich, od starożytności po współczesność. Wewnętrzny podział zastosowany przez redaktorów naukowych wskazuje, które dziedziny rzeczywistości tego regionu zostały uwzględnione. Książka będzie zatem pożyteczną lekturą dla czytelników zainteresowanych najrozmaitszymi aspektami przeszłości i współczesności świata islamu. Odnoszą się one zasadniczo do trzech subregionów, czy też kultur, muzułmańskiego Bliskiego Wschodu: arabskiego, tureckiego i perskiego, ale znajdujemy tu także teksty dotyczące Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. [...] Ze względu na różnorodność poruszanych zagadnień książka będzie stanowić istotny wkład w rozwój polskich badań nad szeroko pojętym Orientem w rozmaitych ujęciach metodologicznych. Publikacja stać się zatem może punktem wyjścia dla ważkich dyskusji naukowych w zakresie badań nad islamem.
Z recenzji prof. dra hab. Marka M. Dziekana
Socjolog moralności-jeśli ma być wierny swej profesjonalnej roli-nie tworzy żadnych ideałów moralnych ani nie buduje systemów etycznych z pominięciem historycznych warunków miejsca i czasu. Ale sprzeniewierzeniem postawie obiektywnego badacza faktów moralnych staje się nie tylko popadnięcie w absolutyzm (dogmatyzm etyczny), lecz także postawa, którą można nazwać błędem socjologizmu, prezentyzmu lub też socjologizmem moralnym [...], sprowadzająca się do udzielenia mocy obowiązującej aktualnie przeważającym w danej zbiorowości praktykom czy sądom moralnym. Te dwie postawy-w różny wprawdzie sposób, ale równie nieuprawniony-zamazujące granicę między sferą stwierdzanych faktów a wypowiedziami o charakterze normatywnym, stanowią pułapki, których uniknięcie staje się największym wyzwaniem socjologa moralności, gdy chce uprawiać swoją subdyscyplinę jako naukę empiryczną.Andrzej Tarczyński
„Nową Wiarę”, która zstąpiła z nieba na ziemię, podnosząc świat z ruin i proponując możliwość ponownego zaufania filozofii w ogóle, łatwo było przyjąć. […] Człowiek po wojnie w tym systemie myślenia musiał stać się Prometeuszem. W czasach powojennych Kołakowski proponuje przyjąć prometejską koncepcję braterstwa, osiągnięcia wolności przez każdego człowieka, uniezależnienia się od ograniczeń zewnętrznych i stworzenia przez niego „ziemskiego raju”. […] Skok ludzkości z „królestwa konieczności” do „królestwa wolności” to odzyskanie raju utraconego, który może urzeczywistnić się „na ziemi”. Kołakowski stawał się wyznawcą „świeckiej” religii. „Heglowskie ukąszenie” Kołakowskiego da się sprowadzić do następującego schematu: „Hegel” zawierał się w „Marksie”, „Marks” miał zawierać się w „Stalinie”. Kołakowski nie był stalinowcem. Był stalinistą. Chciał, aby komunizm był kontynuacją myśli społecznej Marksa. Kołakowski miał być „inżynierem dusz ludzkich” na usługach władzy. Czy była to wiara w komunizm, instynkt samozachowawczy, partykularny interes, racjonalność, czy po prostu głupota? Analiza jego twórczości w latach 1945–1955 dla wielu interpretatorów będzie nadal poświadczeniem jego „hańby”. Jak się wydaje, nie ma tu jednoznacznej odpowiedzi. Kołakowski jest zatem buntownikiem. W jego „ukąszeniu” zawiera się walka o poszanowanie godności i praw człowieka. U źródeł idei Kołakowskiego odnajdujemy wiarę w człowieka w sposób absolutny, wiarę w samozbawienie przez rozum i ludzkie zdolności tworzenia. […] Był to Kołakowski zawsze potrafiący „grzebać” siebie, „grzebać” poprzedniego „Kołakowskiego” w imię owej absolutnej wartości. Człowieka.
Fragment Zakończenia
Kultura bezpieczeństwa jest wszystkim tym, co człowiek myśli, czyni oraz posiada w obszarze bezpieczeństwa. Jest to, z jednej strony, sfera indywidualnych decyzji każdego z nas, z drugiej natomiast, zinstytucjonalizowana warstwa odpowiedzialności władz lokalnych, państwowych i międzynarodowych. Zdefiniowanie tego pojęcia nie jest łatwe. Termin ten został po raz pierwszy użyty w dokumencie opracowanym po katastrofie w Czarnobylu, w którym wskazano zespół ludzkich cech i postaw jako całość. Komisja Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej ( MAEA) badająca wypadek doszła wówczas do wniosku, że przyczyną wtórną wobec głównej - błędów konstrukcyjnych - były błędy proceduralne wynikające z zaniedbania w obszarze kultury bezpieczeństwa zarówno na etapie budowy, jak i eksploatacji elektrowni. Od tego czasu wiele osób i instytucji stosuje ten termin, modyfikując często jego zakres.
Fragment wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
