Autor przyjmuje informacyjną jednorodność rzeczywistości, u podstaw której tkwi tytułowe Słowo pełniące rolę ontologicznej prazasady. Wyznacza ono uporządkowany oraz warstwowo nadbudowany system zależności i połączeń nazwanych w tekście „siecią”. Słowo przyjmuje nieskończoną mnogość postaci manifestacji, a język i mowa stanowią niektóre spośród licznych form jego ekspresji. Człowiek jako istota poszukująca sensu wraz ze swoją świadomością może być włączony w powyższe mechanizmy.
Ten sposób myślenia uzupełniony został o charakterystykę interakcji międzyludzkich, w tym zwłaszcza dialogu, sfery aksjologicznej oraz miłości. Obszary te są ważne dla Jana Wadowskiego, ponieważ występuje on z pozycji antyredukcjonistycznych i holistycznych, zmierza do komplementarności oraz zintegrowania wszystkich wymiarów bytowych i egzystencjalnych.
Jan Wadowski napisał książkę rzadką i wyjątkową, bo oryginalną i nie naśladowczą. To propozycja wartościowa i potrzebna, bowiem nowatorska, zawierająca indywidualny koncept teoretyczny.
Z recenzji prof. UAM dr. hab. Mariusza Morynia
Praca J. Wadowskiego jest zarówno interesująca, jak i oryginalna. Po pierwsze, dlatego że w osobisty sposób porusza ważne problemy filozoficzne, zwracając uwagę na rosnące zagrożenie związane z dominacją myślenia naturalistycznego, sprowadzającego człowieka do roli „egoistycznego genu” czy też „nagiej małpy”, której cała aktywność sprowadza się do pogoni za kolejną rozrywką, będącą w istocie inną formą „zabijania czasu”. Po wtóre, Autor spróbował przedstawić własną koncepcję, będącą remedium na bolączki współczesności. Wprawdzie odwołuje się do bogatej literatury współczesnej (najbliżsi są mu przedstawiciele filozofii dialogu, egzystencjalizmu chrześcijańskiego czy poszukiwacze „nowego paradygmatu”), to jednak w efekcie przed-stawił własną, oryginalną diagnozę współczesności i koncepcję filozofii intualnej, będącą propozycją ponownego „zaczarowania świata” i nadania sensu ludzkiej egzystencji.
Z recenzji dr. hab. Leszka Kleszcza, prof. Uwr
Osią problematyki podejmowanej w książce jest interpersonalna koegzystencja, rozumiana jako pole budowania więzi między podmiotami wzajemnie afirmującymi swoją ontyczną i aksjologiczną bezprecedensowość.
Istnieje łącznik, nadający książce spójność, jako wspólny, nadrzędny, patronujący jej punkt odniesienia. Ów łącznik – prawda, bo ją mam na myśli, cokolwiek by się za tym słowem skrywało lub odsłaniało – jest pojęciem, czy nawet metapojęciem, arcyfilozoficznym, szczególnie wyróżniającym i legitymizującym filozoficzny dyskurs, nadającym mu specyficzną dla filozofowania rangę i ukierunkowującym go na właściwy filozofii cel.
Niewątpliwie mamy do czynienia z oryginalnym ruchem myśli, z próbą krytycznego zrewidowania fundamentalnych projektów rozumienia zadomowionych w filozoficznej tradycji.
Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Witolda Glinkowskiego (UŁ)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
