Ksiądz biskup Antoni Długosz znany jest dzieciom w całej Polsce nie tylko dzięki występom w cotygodniowym programie telewizyjnym ?Ziarno?. Naucza też młodzież i pisze dla niej ewangeliczne opowieści. Pisze lekko, interesująco, posługuje się konkretnymi przykładami z życia. W wydawnictwie Biały Kruk ukazały się następujące książki jego autorstwa: ?Opowiem ci o Jezusie?, ?Chrześcijanin radosny?, ?Błogosławieni, czyli szczęśliwi? oraz ?Droga do Boga?. Uczestniczy w tysiącach spotkań w całym kraju, podczas których w typowy dla siebie sposób ? radośnie, przyjaźnie i życzliwie ? propaguje wśród dziewcząt i chłopców Jezusowy przepis na życie, czyli Dziesięć Bożych Przykazań. Biskup Antoni katechizuje najmłodszych i młodych przy pomocy nowoczesnych mediów, bardzo lubi taniec i śpiew jako formę modlitwy.
DROGA DO BOGA to trzeci tom opowieści dla dziewcząt i chłopców przygotowanych na każdą niedzielę i najważniejsze święta. Tym razem odnoszą się one do czytań liturgicznych Roku A. Zostały tak napisane, aby młody czytelnik mógł zrozumieć przesłanie Pisma Świętego, jakie usłyszy podczas Mszy św., i umiał odnieść je do własnego życia. Dziewczęta i chłopcy znajdą tu rady, jak należy postępować na co dzień, aby być Bożym dzieckiem. Rodzice i katecheci również znajdą w tej książce pożyteczne wskazówki.
Rok liturgiczny zwany jest też rokiem kościelnym. W odróżnieniu od kalendarzowego rozpoczyna się zawsze w pierwszą niedzielę Adwentu. Kalendarz codziennych czytań mszalnych powstał w oparciu o podział tekstów biblijnych na odpowiednie fragmenty, które ułożono w cykl trzyletni. Stąd wyróżniamy w liturgii Rok A, Rok B i Rok C. Książka ?Droga do Boga? to nieoceniony przewodnik po czytaniach mszalnych Roku A, który rozpocznie się 28 listopada 2010. Dwie wcześniejsze pozycje z tej serii ? ?Chrześcijanin radosny? i ?Błogosławieni, czyli szczęśliwi? ? odnoszą się odpowiednio do Roku B i Roku C.
Pośród trosk, jakie niesie życie, i wyzwań, jakie stawia przed nami wiara, wielu szuka dziś indywidualnego kierownictwa duchowego i wsparcia w postępie na drodze do Boga. Książka Janet K. Ruffing RSM to doskonała pomoc zarówno dla kierowników duchowych, jak i osób korzystających z kierownictwa, które wyszły poza początkowy etap tej drogi.
Autorka, teolog duchowości i ceniony kierownik duchowy, koncentruje się wokół dynamiki zaawansowanego życia duchowego oraz wątków pojawiających się w relacji z kierownikiem na dalszych etapach świadomego życia duchowego. Jej refleksja dotyczy między innymi: kwestii pragnień w modlitwie i życiu duchowym, doświadczenia miłości oblubieńczej wobec Boga i wzajemności w relacji z Nim, teologicznego wymiaru duchowego towarzyszenia, a także oporu w procesie kierownictwa duchowego oraz zjawisk przeniesienia i przeciwprzeniesienia, z jakimi kierownik duchowy nierzadko spotyka się w swojej posłudze. Wszystkie te zagadnienia zostały omówione zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia. Dzięki temu refleksja Janet K. Ruffing RSM może stać się cenną wskazówką, jak w procesie kierownictwa duchowego podejmować niełatwe nieraz tematy, by wspierać poszukujących Boga w ich duchowym rozwoju.
I ukazał mu się Anioł Pana. ?Pan jest z tobą ? rzekł mu ? dzielny wojowniku!". Odpowiedział mu Gedeon: "Wybacz, panie mój! Jeżeli Pan jest z nami, skąd pochodzi to wszystko, co się nam przydarza?" (Sdz 6, 12?13)
Często w tych najtrudniejszych chwilach życia, kiedy tracimy już nadzieję, w nasze serca wkrada się zwątpienie. Gdzie jest Bóg? Dlaczego na to pozwala? Czy zapomniał o nas? Wtedy najbardziej tęsknimy za Jego obecnością, ale nie starcza nam sił nawet na to, by się pomodlić. Wszystko stracone. A jednak właśnie wtedy, w najbardziej ponurych ciemnościach naszego zwątpienia, najłatwiej przeoczyć cichą i wierną obecność Pana. Wtedy, kiedy nie ma już żadnej nadziei, On przychodzi i mówi do nas jak do Gedeona: "Pokój z tobą! Nie bój się niczego! Nie umrzesz".
Pan z tobą, dzielny wojowniku! Przestań się bać i uwierz w moc Boga to najnowsza książka o. Józefa Witko, franciszkanina, autora takich książek jak: Nie bój się, wierz tylko!, Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną oraz Uzdrawiającej mocy Ducha Świętego.
Tym razem Ojciec Józef sięga do postaci Gedeona, którego Pan powołał do wielkiego zwycięstwa nad wrogami Izraela i obdarzył wieloma błogosławieństwami. Gedeon, najmłodszy syn z ubogiej rodziny, niespodziewanie dla siebie samego stał się wielkim wojownikiem, bohaterem i duchowym przywódcą swego ludu - a wszystko to dzięki temu, że zaufał Bogu i uwierzył w to, co - po ludzku - wydawało się niemożliwe. A jednak jego droga do pełnego zawierzenia Panu była długa i bolesna.
My także niekiedy tracimy rozeznanie we własnym życiu, nie jesteśmy pewni, do czego Bóg nas powołuje, czujemy się zagubieni - a nawet obawiamy się modlić, niepewni, czy jesteśmy gotowi na zmiany, których może dokonać w naszym życiu Boża moc. Tymczasem wystarczy poddać się miłości Ducha Świętego. Jak to uczynić? Ojciec Witko, obficie czerpiąc z piękna opowieści Starego Testamentu, przedstawia całą galerię postaci, które Bóg prowadził do większej wiary. Historie Hagar, Jozuego, Estery, Daniela uczą nas, jak rozpoznawać działanie Bożej mocy w naszym życiu i przekonują, że Bóg nie opuszcza nigdy swoich dzieci.
Oprócz rozważań oraz modlitw zaczerpniętych z tradycji biblijnej w książce o. Witki jak zwykle znajdziemy także świadectwa osób, które doznały uzdrowienia oraz duchowej przemiany dzięki łasce Ducha Świętego.
Tom przedstawia ukształtowane w kulturze polskiej w XV?XX w. humanistyczne projekty antropologiczne, które wywodzą się z wzorców platońskiego (paideia) i cycerońskiego (humanitas) oraz z chrześcijańskiej nauki o człowieku. W ujęciach synchronicznych tom zarysowuje humanistyczne profile renesansu i epok porenesansowych. W perspektywie diachronicznej śledzi kontynuacje, przewartościowania i spory z dziedzictwem kulturowym. Przedmiotem obserwacji są głównie teksty literackie, interpretowane w kontekstach filozoficznych, religijnych i społecznych.
Hołownia pokusił się o biografię... Boga!
Szymon Hołownia uwielbia ambitne projekty. Taki jest również ten: książka, która ma być pierwszą na świecie biografią Boga! Jak na biografię przystało, autor zaczyna od samego początku, czyli - no właśnie, od kiedy?
Relacja Boga i czasu to jeden z poruszanych przez Hołownię fascynujących tematów. Znany dziennikarz opisuje nasze wyobrażenia dotyczące Stwórcy, próbując odpowiedzieć na najczęściej nurtujące nas pytania: czy rzeczywiście Bóg jest jeden, dlaczego w Starym Testamencie bywał okrutny i mściwy, a w Nowym twierdził, że najważniejsze to kochać i przebaczać, czemu nie daje się zobaczyć, dlaczego objawił się akurat Żydom i czym jest Trójca Święta?
Najważniejsze teologiczne koncepcje, charakterystyczny styl Hołowni i liczne osobiste refleksje autora na temat jego stosunku do Stwórcy to wybuchowa mieszanka!
Fragment książki
Bo w Kościele - i to mnie doprowadza do pasji - mówimy często o wszystkim, tylko nie o Nim. Chrześcijanie mają coraz większą wiedzę o katolickiej etyce seksualnej, nauce społecznej Kościoła, na bieżąco śledzą bardziej lub mniej wesołe przygody hierarchii. Gdyby jednak zapytać ich o źródło, o to, ze względu na Kogo się gromadzą, pojawiłyby się kłopoty. Jasne, wiemy i słyszymy sporo o Jezusie (bardziej szczegółowy test wykazałby, że był On przeciwko złym ludziom, a popierał dobrych). Ale co wiemy o Bogu Ojcu? A o Duchu Świętym? Coraz trudniej przychodzi mi cierpliwe słuchanie, że Trójca Święta to samotny Ojciec wychowujący Syna i wraz z Nim hodujący Gołębia. Mamy skarb. Zakopany w ogródku.
Byłbym intelektualnym i duchowym samobójcą, twierdząc, że uda mi się opisać Boga. Spróbuję jedynie przyjrzeć się kilku wybranym punktom z dziejów Jego relacji z tym światem. Poczekać na Niego, zobaczyć, jak przechodzi. Pamiętając, że - jak mówi Księga Wyjścia - „nikt nie może widzieć Boga i pozostać przy życiu". I że - jak pisał Lampedusa - „wiadro napełnione morską wodą nie jest morzem. Żeby poznać morze, trzeba się z nim zżyć, żeglować po nim, narażać się na rozbicie". Porzucić na chwilę kojącą myśl, że On stworzył nas na swój obraz i podobieństwo, a więc jest po prostu naszym wujkiem.
Przez kilkanaście lat świadomych zmagań z wiarą nauczyłem się już, że zamiast Go „przyszpilać", trzeba próbować Go poznać (co w biblijnym języku oznacza bardzo intymną relację). Z pełną premedytacją nie będę się więc bawił w tej książce w udowadnianie, że może jednak Bóg istnieje. W kręcenie intelektualnych bacików na tych wszystkich, których najwidoczniej coś w duszy strasznie męczy, bo pracują ciężko dniem i nocą, próbując znaleźć ten jeden jedyny dowód, który pokaże światu, że poza nami nie ma nic. Zamiast walczyć o laur w nieustającym Okręgowym Turnieju Tych, Co Stoją pod Drzwiami i Szukają Odpowiedzi na Pytanie, Czy Wejść, ja wolę zaryzykować, nawet jeśli banał tego zachowania miałby spotkać się z pogardą innych graczy. Zastrzegam - piszę z perspektywy człowieka wierzącego, ale bez pretensji do udowadniania komukolwiek czegokolwiek, choć z wyraźną pokusą, by zacytować kardynała Ratzingera, który nawiązując do słynnego zakładu Pascala, zadał pytanie za sto punktów: współczesny świat z taką pasją testuje hipotezę, że Boga nie ma, ale skoro wszystkie opcje są w grze, co strasznego by się stało, gdybyśmy zaczęli żyć tak, jak gdyby On był?
Od niewierzących słyszę czasem, że u wierzących drażniące jest to, że nie mają wątpliwości. Nie wiem, jak inni, ja je mam. Mało tego, odnoszę wrażenie, że „rozkręcanie się" wiary nie zmniejsza puli pytań, które jej się stawia, a z posuwaniem się na drodze wiary.
Chrześcijańska praktyka związana z sakramentem uzdrowienia, jakim jest sakrament pokuty i pojednania, ale też świadomym dążeniem do świętości życia – wypracowała różne formy rachunku sumienia, pytań budzących naszą czujność i wrażliwość moralną wobec Boga i człowieka. Dlatego należy z wdzięcznością przyjąć inicjatywę wydania pod patronatem Prezesa Okręgowej Rady Lekarskiej Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie, Pana Doktora Mieczysława Szatanka, i Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Diecezji Radomskiej, rachunku sumienia dla lekarzy i pielęgniarek autorstwa Księdza Dariusza Patera (…). Rachunek ten ma solidne podstawy teologiczne i szczegółowe odniesienie do praktyki zawodów medycznych.
Ze Wstępu
Ciekawie skonstruowane inspirujące spojrzenie na duchowość pierwszych wieków chrześcijaństwa, które zadowoli każdego, kto pragnie się duchowo odświeżyć i dokształcić. Książka powinna pomóc również ludziom przygotowującym różnego rodzaju spotkania religijne, związane z odnową duchową, rekolekcje i ćwiczenia duchowe.
Najgłośniejszy w historii przypadek opętania.
Ta historia została opowiedziana w głośnym kinowym filmie „EGZORCYZMY EMILY ROSE”
Teraz wiem, co się wydarzy, wiem, że nadchodzące lato będzie ciężkie i okropne i wiem, że nie przeżyję. Nikt mi nie wmówi czegoś innego. Nie przeżyję.
Anneliese Michel
…połowa świata mówiła o tym opętaniu. Zajmuje się nim nauka (…) . Zależy mi na tym, aby w wielkiej pokorze wskazać na przestrogę, daną wszystkim, którzy o tym słyszeli i dyskutowali. Również o tym, jak sądzę, nie wolno mi dłużej milczeć. W Klingenbergu nastąpiła manifestacja mocy i sposobu działania szatana, jego kohorty i spółki. W ten sposób stało się widoczne, że każdy, kto mówi, iż szatan nie istnieje, opowiada nam bajki.
Ks. Ernst Alt – egzorcysta Anneliese Michel
Życie i śmierć Anneliese Michel należy interpretować jako wielki znak dla świata o istnieniu grzechu i szatana, o możliwości utraty zbawienia, o walce duchowej na śmierć i życie – o czym zapomniano.
Ks. dr hab. Aleksander Posacki SJ
Walka przeciwko diabłu (…) jest dzisiaj wciąż prowadzona, ponieważ diabeł wciąż jest żywy i ciągle działa w świecie.
Jan Paweł II
„Niezależnie od tego, co mniej wytrawni teologowie mogą mówić, diabeł jest dla wiary chrześcijańskiej tajemniczą, ale rzeczywistą, osobową, a nie jedynie symboliczną rzeczywistością. Im lepiej ktoś rozumie świętość Boga, tym wyraźniej dostrzega przeciwieństwo tego, co jest święte, a mianowicie zwodnicze maski diabła”.
Papież Benedykt XVI
Wyobraźnia bierze udział w prawie wszystkich procesach myślowych i emocjonalnych. Psycholog kliniczny, dr Krystyna Sztuka, przedstawia różne koncepcje dotyczące tej zdolności człowieka, nawiązujące do psychologii poznawczej w jej nurcie interakcyjnym i narracyjnym. Wykorzystuje też teorie rozwoju niektórych psychoanalityków, cytuje myśli filozofów, pisma mistyków i fragmenty Biblii. Autorka wskazuje zarówno pozytywne strony, jak i niebezpieczeństwa posługiwania się wyobrażeniami.
Szczególne miejsce w niniejszej refleksji zajmują Ćwiczenia duchowne św. Ignacego Loyoli - mistrza życia wewnętrznego, który docenił rolę wyobraźni w mistyce chrześcijańskiej.
Komentarz Tomasza z Akwinu do Liber de causis (Księgi o przyczynach) to na pozór typowy wytwór średniowiecznej tradycji komentowania tekstów. Typowość ta jednak w tym wypadku jest wyjątkowo skomplikowana, dziełko bowiem, którego polski przekład trafia po raz pierwszy do Czytelnika, ma niezwykłą, wielowarstwową genezę.
Księga o przyczynach uznawana była przez stulecia za dzieło Arystotelesa, swoiste podsumowanie Metafizyki. Tomasz jednak odkrył, że były to raczej wypisy z Elementów teologii neoplatonika Proklosa, opatrzone arabskim komentarzem. Wokół problemu autorstwa Liber de causis narosła ogromna literatura, potęgując efekt komentarza do komentarza do komentarza, którym jest tekst Tomasza.
Dzięki tej złożonej genezie i konstrukcji powstało dzieło wyjątkowe pod względem filozoficznym. Przedmiotem analizy jest tu esse, którego rozumienie i przekład są dość problematyczne – bywa tłumaczone jako bytowanie, istnienie lub byt. Czytelnik jest świadkiem, jak Tomasz buduje swoją własną teorię bytu na przecięciu wielu dyskursów. Zderza się tu tradycja Platona i Arystotelesa, spotykają się elementy sobie obce, a nawet wrogie: idee arystotelesowskie, chrześcijańskie, monoteistyczne z neoplatońskimi, pogańskimi, politeistycznymi, a także z arabskimi. Łączą się różne czasy – klasyczny okres helleński, schyłkowa faza filozofii greckiej, stulecia średniowiecza. Na tym bogatym podłożu Tomasz z Akwinu wypracowuje swoją metafizykę bytu.
Tomasz z Akwinu (1225–1274), wybitny filozof chrześcijański i uczony dominikanin, zaliczany do Doktorów Kościoła katolickiego. Początkowo potępiony, został w końcu kanonizowany, a w roku 1879 w encyklice Aeterni Patris jego filozofia została uznana za oficjalną filozofię Kościoła katolickiego. Wykładał w Paryżu, Florencji i Neapolu. Zajmował się także naukami przyrodniczymi.
Komentarz Tomasza z Akwinu do Liber de causis (Księgi o przyczynach) to na pozór typowy wytwór średniowiecznej tradycji komentowania tekstów. Typowość ta jednak w tym wypadku jest wyjątkowo skomplikowana, dziełko bowiem, którego polski przekład trafia po raz pierwszy do Czytelnika, ma niezwykłą, wielowarstwową genezę.
Księga o przyczynach uznawana była przez stulecia za dzieło Arystotelesa, swoiste podsumowanie Metafizyki. Tomasz jednak odkrył, że były to raczej wypisy z Elementów teologii neoplatonika Proklosa, opatrzone arabskim komentarzem. Wokół problemu autorstwa Liber de causis narosła ogromna literatura, potęgując efekt komentarza do komentarza do komentarza, którym jest tekst Tomasza.
Dzięki tej złożonej genezie i konstrukcji powstało dzieło wyjątkowe pod względem filozoficznym. Przedmiotem analizy jest tu esse, którego rozumienie i przekład są dość problematyczne – bywa tłumaczone jako bytowanie, istnienie lub byt. Czytelnik jest świadkiem, jak Tomasz buduje swoją własną teorię bytu na przecięciu wielu dyskursów. Zderza się tu tradycja Platona i Arystotelesa, spotykają się elementy sobie obce, a nawet wrogie: idee arystotelesowskie, chrześcijańskie, monoteistyczne z neoplatońskimi, pogańskimi, politeistycznymi, a także z arabskimi. Łączą się różne czasy – klasyczny okres helleński, schyłkowa faza filozofii greckiej, stulecia średniowiecza. Na tym bogatym podłożu Tomasz z Akwinu wypracowuje swoją metafizykę bytu.
Tomasz z Akwinu (1225–1274), wybitny filozof chrześcijański i uczony dominikanin, zaliczany do Doktorów Kościoła katolickiego. Początkowo potępiony, został w końcu kanonizowany, a w roku 1879 w encyklice Aeterni Patris jego filozofia została uznana za oficjalną filozofię Kościoła katolickiego. Wykładał w Paryżu, Florencji i Neapolu. Zajmował się także naukami przyrodniczymi.
To pozycja naprawdę wyjątkowa, kompletna i szeroko opisująca zagadnienie obecności szatana w dziejach. Po jej lekturze rzeczywistość nie będzie już taka sama.
Zasadzki demonów
Poznać strategię szatana
XX stulecie pod znakiem szatana
Diabeł w literaturze i filmie
Kult zła w muzyce
Szatan w strukturach państw i religii
Szatan w życiu świętych
Radiesteci i bioenergoterapeuci
Homeopaci
Rozmowy ze znanymi egzorcystami
Nie zawsze zdarza się, żeby księga jubileuszowa była tak zgrabnie skonstruowana, a dedykowane teksty stanowiły problemowo spójną całość. Zamieszczone w niej treści zmuszają czytelnika do refleksji i namysłu nad kondycją człowieka wobec "universum". Całość znakomicie wpisuje się w profil zainteresowań prof. dr. hab. Mariana Filipiaka, dowodząc, że zasiane przez Niego intelektualne ziarno padło na podatny grunt i wydało znakomity owoc. Jego wartość z pewnością doceni nie tylko Jubilat, ale także i czytelnicy. Publikacja zawiera artykuły i eseje o różnorodnej problematyce, właściwie umieszczone w wyodrębnionych częściach tematycznych: I. Homo religiosus - od totemu do New Age; II. Homo communicans - od słowa do Sieci; III. Homo symbolicus - od natury do kultury; IV. Homo quaerens - od kontestacji do zrozumienia.
Czego śmierć może nas nauczyć o życiu
Codziennie masz mnóstwo spraw na głowie. Bardzo często dotyczą one załagodzenia konfliktów z kimś bliskim lub pozbycia się brzemienia winy. Niejednokrotnie pozostawiasz ich załatwienie na późniejszy dzień. Uważasz, że nie stanie się nic złego, jeśli dany temat odczeka jeszcze 24 godziny. A co, jeśli jutro nigdy nie nadejdzie?
James Van Praagh - medium o międzynarodowej sławie, producent i gość licznych programów telewizyjnych - zaprasza Cię na spotkanie z osobami, które nie zdołały zamknąć wszystkich spraw przed swoim odejściem z tego świata. Ukazuje on, jak wielkie piętno takie sytuacje wywierają na osoby żyjące oraz na życie pozagrobowe tych, którzy nas już opuścili.
Wina, żal uprzedzenia czy uraza - te wszystkie uczucia są nam aż za dobrze znane. Obciążają one nasze dusze i wiążą zarówno nas jak i naszych bliskich w kręgu wzajemnych uprzedzeń, który nie znika w momencie śmierci. Kręgu, który zatruwa życie osób będących na tym, jak i na tamtym świecie.
Poznaj konsekwencje tkwienia w toksycznych relacjach międzyludzkich i kurczowego trzymania się negatywnych emocji. Dowiedz się, jak wpłyną one na Twoje życie doczesne. Poznaj ich oddziaływanie na czekającą Cię wieczność.
A przede wszystkim - unikaj błędów, które już ktoś przed Tobą popełnił. Błędów, za które musiał płacić także po śmierci.
Ateista i wierzący - konfrontacja dwóch ludzi
Człowiekowi od zawsze - niezależnie od czasu, miejsca i kultury, w których żyje - towarzyszy namiętne i niegasnące pragnienie poznania i zrozumienia wszechświata. Współczesna nauka pozwala odkrywać świat tego, co nieskończenie małe i tego, co nieskończenie duże. Odkrycia te ukazują nam istnienie rzeczy wielkich i niewiarygodnych. Nieskończone bogactwo wszechświata, tajemnice i paradoksy, które nieustannie pojawiają się w trakcie badań, niezmienne wrażenie, że badania naukowe nigdy nie będą miały końca - wszystko to prowadzi do jednego źródła. A tym źródłem jest Bóg.
Niektórzy twierdzą, że wszechświat powstał wskutek działania praw fizyki, ale skąd właściwie wzięły się te prawa? W jaki sposób nauka zbada siłę miłości, nadziei, tęsknoty czy sens cierpienia? Co ma wspólnego nauka z sensem życia? Czy nauka może odpowiedzieć na pytania, które człowiekowi towarzyszą od zawsze - skąd pochodzi i jak powstał świat? O tym właśnie jest ta książka.
Wydanie książki "Bóg, wszechświat i sens życia" zbiegło się ze światową premierą kontrowersyjnej książki na temat powstania wszechświata, na którą książka Wydawnictwa Franciszkanów Bratni Zew może stanowić odpowiedź. Książka "Bóg, wszechświat i sens życia" napisana została przez światowej sławy naukowców, z których jeden jest ateistą a drugi wierzącym.
Skąd się biorą wątpliwości?
Czy życie ludzkie ma jakąś fabułę?
Jak zaakceptować paradoksy w Kościele?
Dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie?
Co z argumentami naukowymi?
Nowe odcienie ateizmu stanowią wyzwanie dla ludzi wierzących. Pokusa niewiary jest dziś o wiele subtelniejsza niż dawniej, kiedy po prostu zaprzeczano istnieniu Boga. Wątpliwości rodzą pragnienie uzyskania lepszych odpowiedzi niż dotychczasowe. Dzisiejszy człowiek potrzebuje nowej, inteligentnej argumentacji - takiej, by zaryzykował uwierzyć. Zaradź memu niedowiarstwu jest jej przykładem.
W maju 2009 roku książka została nagrodzona przez amerykańsko-kanadyjskie stowarzyszenie Catholic Press Association, zajmując I miejsce w kategorii popularyzacji wiary.
W pierwszej części zgrupowane zostały teksty uświadamiające potrzebę mówienia o nadziei chrześcijańskiej, uczenia się jej i wprowadzania w życie poprzez akceptację treści, które przedstawia.
Część druga poświęcona jest refleksji nad nadzieją, czym jest, skąd wynika jej chrześcijański aspekt.
Część trzecia kieruje uwagę na trzy perspektywy nadziei ujawniającej się w aspekcie chrześcijańskim ludzkiego doświadczenia.
Publikacja stanowi kompendium zagadnień w zakreślonym podtytułem obszarze teologii kapłaństwa. Specyfika opracowania, księga jubileuszowa dedykowana osobie kapłana - profesora, posiada właściwą sobie strukturę.
Praca zbiorowa wydana w Roku Kapłańskim stanowi cenny przyczynek do pogłębiania refleksji nad kapłaństwem, jego funkcjami i rolą we wspólnocie ludzi wierzących. Ze względu na wysoki poziom merytoryczny wielu artykułów jest to dzieło, które zostanie odnotowane w środowisku polskich teologów.
Ks. prof. zw. dr. hab. Mirosław Kalinowski
(...) kiedy młodzi ludzie wchodzą w swoje głębokie "ja", dostrzegają potrzebę usłyszenia prawdziwego i wymagającego przesłania, doświadczenia intensywnych przeżyć duchowych, które pomygłyby im przywrócić duszę codziennemu życiu. Lourdes może zaoferować im to wszystko.
Dionigi Tettamanzi
Niezwykła, twórcza osobowość Ibn ‘Arabiego, wybitnego Andaluzyjczyka z XII wieku, nie pozwoliła mu dopasować się do obyczajów i reguł społecznych, panujących w jego ojczyźnie – podróż stała się dla niego sposobem życia. Wędrówce w świecie fizycznym towarzyszyło nieustanne dążenie do wiedzy, poszukiwanie wizji, a w nich – Boga, który objawia się w każdej rzeczy.
Księga o podróży prowadzi nas przez kolejne objawienia, których doznaje mistyk, szukając mądrości, szlachetności i prawdy. Mistyczno-filozoficzna podróż Ibn ‘Arabiego w zaświaty nawiązuje do legendy o nocnej wędrówce Proroka Muhammada. Czytając ten traktat, przemierzamy zarazem świat przepięknego, bogatego języka o ogromnej poetyckiej sile, który pozwala nam poznać puls kultury Wschodu, bijący też w kulturze zachodniej: Księga o podróży stanowiła prawdopodobnie jedną z inspiracji Boskiej komedii Dantego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
