W tej strefie zapraszamy czytelników tak zwane artystyczne dusze po książki z kategorii Sztuka. Polecamy szereg publikacji o sztuce i jej historii,ciekawostki i portfolia artystów, eseje, albumy, książki o malarstwie, rzeźbiarstwie, architekturze oraz histoii fotografii. Biografie ciekawych artystów, książki i powieści przedstawiające fascynujące losy malarzy i osób uwiecznianych na obrazach. W tym dziale tylko ksiązki ze sztuka w tle.
The first-ever exhibition curated by Peter Lindbergh himself, shortly before his untimely death, Untold Stories at the D sseldorf Kunstpalast served as a blank canvas for the photographer's unrestrained vision and creativity. Given total artistic freedom, Lindbergh curated an uncompromising collection that sheds an unexpected light on his colossal oeuvre. This book offers an extensive, firsthand look at the highly personal collection.
Renowned the world over, Lindbergh's images have left an indelible mark on contemporary culture and photo history. Here, the photographer experiments with his own oeuvre and narrates new stories while staying true to his lexicon. In both emblematic and never-before-seen images, he challenges his own icons and presents intimate moments shared with personalities who had been close to him for years, including Nicole Kidman, Uma Thurman, Robin Wright, Jessica Chastain, Naomi Campbell, Charlotte Rampling and many more.
This volume presents more than 100 photographs-many of them unpublished or short-lived, often having been commissioned by monthly fashion magazines such as Vogue, Harper's Bazaar, Interview, Rolling Stone, W Magazine, or The Wall Street Journal. An extensive conversation between Lindbergh and Kunstpalast director Felix Kr mer, as well as an homage by close friend Wim Wenders, offer fresh insights into the making of the collection. The result is an intimate personal statement by Lindbergh about his work.
“The Shining may be the first movie that ever made its audience jump with a title that simply says, ‘Tuesday,’” proclaimed The New York Times. Never has a film evoked so much dread in its audience with so little gore than Stanley Kubrick’s adaptation of the 1977 novel by the master of terror himself, Stephen King, where true horror lies in the darkest corners of domesticity and isolation.
Equally a study of the intricate mechanics of Kubrick’s genius as an in-depth look at the making of a visual masterpiece, Stanley Kubrick’s The Shining gathers hundreds of hours of exclusive new interviews with the cast and crew in an unprecedented look at the 1980 cult classic. Slip in through the back door of The Overlook Hotel to witness Kubrick’s endless rounds of script rewrites, his revolutionary use of the Steadicam, the mechanics behind the infamous blood elevator, the mysterious mid-filming fire at Elstree Studios, and the countless takes needed to satisfy the meticulous force that was Kubrick.
Conceived and edited by Academy Award-winning director Lee Unkrich, dubbed by The Hollywood Reporter as “the world's foremost Shining aficionado,” with text by best-selling author J.W. Rinzler and a foreword by Steven Spielberg, this is the definitive compendium of the film that transformed the horror genre.
The two-volume collection designed by M/M Paris includes hundreds of never-before-seen production photographs from the Stanley Kubrick Archive and the personal collections of cast and crew, rare documents and correspondence, conceptual art, an exclusive look at deleted scenes, and more.
Selfies with Rembrandt
The complete self-portraiture
Few devotees of the form can approach Rembrandt Harmenszoon van Rijn’s radical contributions to self-portraiture. Challenging the conventions enshrined by his predecessors, Rembrandt transformed the art into a fully realized medium capable of communicating emotional depth rather than favorably immortalizing one’s likeness in the finest trappings of luxury. With more than 80 works spanning paintings, etchings, and drawings, the Dutchman’s lifelong practice of self-portraiture functions as a means of concretizing that which is fleeting. Across four decades, one constant is particularly striking across media and styles—Rembrandt’s dedication to presenting himself from multiple perspectives, celebrating the multiplicity of the individual and championing the unfiltered portrayal of emotional expression.
Apart from the thematic concerns present within Rembrandt’s suite of self-portraits, the works themselves are rich with technical innovation and experimentation. There is an unmistakable humanity present across the entirety of this oeuvre, each expressive brushstroke and obfuscated feature amounting to an unflinchingly honest characterization of himself, in all his foibles, contrasting states of feeling, and stages of life.
This monograph renders all of Rembrandt’s self-portraits – from his first experimentations at age twenty-two to his final self-portrait painted a year before his death – and stands testament to a life committed to revolutionizing painterly practice both in content and form.
German photography pioneer Karl Blossfeldt (1865–1932) photographed plants so beautifully, and with such originality, that his work transcends the medium itself. Over more than 30 years, he took thousands of photographs, revealing a formally rigorous talent whose precision and dedication bridge the 19th- and 20th-century worlds of image-making and bring a distinctly sculptural aspect to a firmly two-dimensional art form.
Beautifully but starkly composed against plain cardboard backgrounds, Blossfeldt’s images, relying on a northern light for their sense of volume, reveal nothing of the man but everything of themselves. They are still lifes, piercingly final statements on their subject, and have endured owing to their aesthetics and the ongoing fascination of students and photographers. Like their maker, they are quietly and lastingly effective.
In 1965, Steve Schapiro started documenting Andy Warhol for LIFE magazine: Warhol was cementing a reputation as an important Pop artist who drew his inspiration from popular culture and commercial objects. With his sunglasses, blond wig, and bland public utterances, Warhol was enigmatic, charismatic, intensely ambitious, and aware that to become a star, you needed the presence of people to document your ascent. Schapiro, also ambitious and hardworking, who in his own words “kept quiet and smiled a lot,” was an ideal witness to Warhol’s relentless rise from cult New York artist to 20th-century icon. Ironically, LIFE never published the story, so many of these images are seen here for the first time, scanned from negatives found deep in Schapiro’s archive.
Between 1965 and 1966, Schapiro busily photographed Warhol and his entourage of superstars, including the legendary Edie Sedgwick and Nico, hanging out art openings,. making his underground movie Camp, working on his silkscreens at the Factory, and roaming the streets of New York. Schapiro was also present at the opening of Warhol’s first museum retrospective at the Institute of Contemporary Art in Philadelphia, attended by a hyped-up crowd of thousands ―the night where art’s coolest new king was crowned and Andymania was born. The final stop on the Warhol express train is Los Angeles, where Andy exhibited his ironic Silver Clouds at the Ferus Gallery, stayed at the picturesque Castle, and set up and filmed a performance by cult band the Velvet Underground.
Featuring more than 120 photographs, Schapiro’s images are juxtaposed with tipped-in plates of original Warhol artworks exhibited during the period. The art works include Before and After, 4, 1962, Colored Campbell’s Soup Can, 1965, S&H Green Stamps, 1965, One Dollar Bills (Fronts), 1962, 100 Cans, 1962, Flowers, 1965, Shot Red Marilyn, 1964, Elvis I and II [Elvis Diptych] [Ferus Type], 1963–64, Green Disaster # 2 (Green Disaster Ten Times), 1963, White Disaster (White Car Crash 19 Times), 1963, and many others. Also featuring an interview with Steve Schapiro, who passed away in early 2022, and an essay and extended captions by official Warhol biographer Blake Gopnik. Andy Warhol and Friends 1965–1966 is a definitive portrait of a groundbreaking artist at a transformative period in postwar American culture.
Jazzowe ballady na koniec wieku obejmują kariery nadal aktywnych twórczo muzyków starszego pokolenia oraz młodsze twarze polskiego jazzu, które zdobyły w ubiegłym wieku uznanie krytyków i jazzfanów. Zamieszczone biogramy mówią o działalności przed końcem XX w. i… czekają na kolejnych biografów.
Znamy się tylko z widzenia- śpiewali w jednym ze swoich największych przebojów Trubadurzy. Książka daje możliwość bliższego poznania, nie tylko z widzenia, założyciela i lidera legendarnego zespołu, Sławomira Kowalewskiego, łodzianina, kompozytora, gitarzysty i wokalisty.Dlaczego repertuar zespołu z Łodzi rodził się nad morzem? Jak powstały kostiumy muzyków? Co się wydarzyło podczas tourne po Związku Radzieckim? Co spowodowało, że miłość zamieniła się w kłamstwo? Czy Trubadurzy spotkali yeti? Jakie były ich przygody z partyjnymi decydentami? Kto im przepowiadał światową karierę? Co było w piesku-maskotce? Dlaczego po wielu sukcesach i mimo wspaniałych perspektyw musieli się rozstać?Odpowiedzi na te i wiele innych pytań ze swadą i w charakterystycznym stylu udziela autor i bohater zebranych w poniższej publikacji wspomnień. Sławomir Kowalewski imponuje precyzyjną do szczegółu pamięcią, charyzmatyczną narracją, skrupulatnością w prezentowaniu faktów, w miejsce plotek i fantazji. Z życzliwością, ale i szczerością przedstawia poszczególne etapy swojego życia i kariery, odkrywa wydarzenia dotychczas nieujawniane, całość wzbogacając licznymi fotografiami. A wokół niego przewija się cała plejada wspaniałych osobowości - od kolegów z zespołu: Krzysztofa Krawczyka, Mariana Lichtmana, Ryszarda Poznakowskiego po pierwszoplanowe postacie kultury, sportu, polityki. To lektura tyleż barwna i fascynująca, co niepowtarzalna i pouczająca. Bo słowa przysięgi z piosenki Trubadurów zatytułowanejBędziesz tydo tekstu poety Janusza Kondratowicza i z muzyką autora książki:Podzielimy między siebie całe niebo, całą ziemię- nie do końca się spełniły. Ale o tym przekonajmy się sami.
Wyrusz w pasjonującą podróż przez mroczny świat kradzieży dzieł sztuki z Susie Hodge jako przewodniczką. W tej fascynującej opowieści autorka zgłębia tajemnice zniknięcia ponad 50 bezcennych arcydzieł. Dzięki skrupulatnym badaniom i frapującej narracji, poznasz nieznane szczegóły, okoliczności kradzieży i motywacje przestępców. Od zuchwałych po starannie zaplanowane włamania, żaden szczegół nie zostaje pominięty w dążeniu do poznania prawdy.
Obraz w historii i poza historią to czwarty w cyklu, po tomach Tło i powierzchnia obrazu (2022), Obraz jako obiekt teoretyczny (2020), Obrazy mocne – obrazy słabe (2018), zbiór artykułów poświęcony teorii i historii badań nad sztuką. Monografia jest poświęcona problematyce zogniskowanej wokół dychotomii między historycznym a estetycznym rozumieniem dzieła sztuki.
Autorami artykułów w tomie są przedstawiciele wiodących ośrodków badawczych historii sztuki w Polsce, m.in. Maria Poprzęcka (Uniwersytet Warszawski), Anna Markowska (Uniwersytet Wrocławski), Ryszard Kasperowicz (Uniwersytet Warszawski), Piotr Juszkiewicz (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Mariusz Bryl (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), Stanisław Czekalski (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu).
Seria Łatwe rysowanie to poradniki dla początkujących prezentujące wybrane zagadnienia rysunku w prosty do opanowania sposób. Autor, Mark Bergin, prowadzi nas przez wszystkie etapy rysunku, dając łatwe instrukcje krok po kroku, od podstaw aż do skończonego projektu. Łatwe rysowanie: PERSPEKTYWA wyjaśnia zasady rysowania w perspektywie. Omawia czym są punkty zbiegu, horyzont, płaszczyzna obrazu, stożek optyczny, czym różni się perspektywa jednopunktowa od wielopunktowej. Pokazuje, jak rysować w perspektywie okręgi, proste figury i bryły oraz jak zastosować te zasady do rysowania złożonych kształtów, takich jak ludzie czy przedmioty. Poznajemy również zastosowanie perspektywy w pejzażu. Książki zawierają słowniczek przydatnych terminów i indeks. Pamiętaj, jeśli coś widzisz lub potrafisz to sobie wyobrazić, możesz to również narysować!
Wiele ról przypisywanych Archaniołowi Michałowi w Starym i Nowym Testamencie, w literaturze apokaliptycznej, w apokryfach żydowskich i chrześcijańskich, w niektórych tekstach gnostyckich, w patrystyce, a z biegiem lat także w pobożności ludowej, czynią z Michała jednego z najbardziej czczonych świętych w świecie chrześcijańskim, stojącego najbliżej ludzkich spraw. Stąd wielka popularność i różnorodność miejsc poświęconych św. Michałowi (poczynając od wielkich sanktuariów i monumentalnych kościołów, na kaplicach, oratoriach i maleńkich drewnianych kościółkach kończąc), jak również wyobrażeń świętego w sztuce Wschodu i Zachodu, zarówno tej najwyższych lotów, jak i w sztuce ludowej, amatorskiej, o szerokim zasięgu.Niniejszy album, owoc współpracy najlepszych europejskich specjalistów (literatów, historyków sztuki, hagiografów, epigrafików), nie roszcząc sobie pretensji do bycia wyczerpującym, stawia sobie za cel przede wszystkim zwrócenie uwagi czytelników na cenne dziedzictwo kultury i sztuki, zrodzone z wiary i kultu Świętego Michała Archanioła. Jest to dziedzictwo wspólne dla całej Europy, które należy przypominać szczególnie dzisiaj, w historycznym momencie, w którym świadomość wspólnych korzeni kulturowych i religijnych zbyt często wydaje się słabnąć lub wręcz zanikać.Obecność Michała Archanioła w Europie, od rozwoju kultu, poprzez świadectwa architektoniczne i artystyczne, po analizę ikonografii świętego.
The book about the transcendent cinema of Darren Aronofsky takes the reader on a journey through the selected filmography of this outstanding American director. A monograph devoted entirely to his extraordinary work, which among film experts and film audiences has both a group of devoted admirers and critics. A strong, even anarchist accent falls here on the type of film hero presented, living on the margins of society and consciously rejecting its normative structures. The films, as well as the literature to which the book refers, are an expression of a critical attitude towards symbolic violence and the imposition of creatively limiting cultural norms on the individual, requiring such ordering such and no other understanding and experiencing the surrounding world. An astute observer of Darren Aronofskys work will notice the existence of metaphysical problems in it, sometimes directly directed towards religious issues. We can call this kind of cinema transcendent. This cinema is only seemingly pessimistic in its meaning. It is worth looking for mythical stories to try to hear and understand what they have to offer us. It is worth turning to transcendence and trying to express the inexpressible, also in the art of film, as does Darren Aronofsky, who wants to be a trustee of great mythical narratives. These features, so characteristic of the director, can be seen, to a greater or lesser extent, in all his films, especially those referred to in this monograph. It will be interesting for the reader who expects from contemporary cinema something more than unsophisticated entertainment and wants to go beyond its ludic dimension.
W szarych czasach PRL-u Violetta Villas była jak malowany ptak. W latach 60. stała się na dwie dekady jedną z muzycznych ikon, towarem eksportowym. Często krytykowana w Polsce za styl i ekstrawagancję, za granicą przyjmowana była entuzjastycznie zarówno przez publiczność, jak i recenzentów. Zachwycano się jej głosem. Śpiewała, grała w filmach i musicalach. Występowała w paryskiej Olimpii i nowojorskim Carnegie Hall, przez kilka sezonów była gwiazdą rewii Casino de Paris w Las Vegas. W tej biografii reporterskiej autorzy szukają odpowiedzi na pytanie, jak to możliwe, aby jedyna w swoim rodzaju artystka nie tylko nie zrobiła kariery na miarę swoich możliwości, ale spędzała starość niem9788383198057al w ubóstwie, wyobcowana, w atmosferze niezdrowej sensacji.Nowe wydanie wzbogacono o dwa rozdziały opisujące to, co działo się po śmierci gwiazdy w grudniu 2011 roku, w tym np: postępowanie spadkowe i historię Elżbiety Budzyńskiej, opiekunki Villas.
Książka niniejsza, chociaż wpisuje się w szeroki nurt refleksji nad starością, pozostaje jednak na jego obrzeżu. Nie jest kolejnym przyczynkiem do rozległej historii starości i ludzi starych. Mówi o sztuce. O sztuce wobec starości, o ich wzajemnych relacjach. O sztuce, której w różnych okolicznościach starość niespodzianie staje na drodze. Wypierana lub przyjmowana z rezygnacją, starość może ponaglać albo obezwładniać, wywoływać panikę albo bunt, napawać przerażeniem albo spokojem. W żadnym razie nie pozwala o sobie zapomnieć. Odsłania niedoświadczane przedtem strony życia. Także niezauważane czy nieprzeczuwane strony sztuki. Każda starość jest inna. Zebrane tu niespójne teksty nie są więc ani opowieścią o starości, ani rozpatrującymi wybrane przykłady studiami przypadków. Są idąc za sugestią Miłosza, że lepiej o starości nie pisać zaledwie dotknięciami i odbiciami tej kondycji, która czeka i nieuchronnie nadchodzi. Bogusław Deptuła w rozmowie z Marią Poprzęcką, Jak malować staruszki| Dwutygodnik, nr 409, kwiecień 2025
To książka dla wszystkich, którym brakuje oddechu. Barwna i ożywcza opowieść o fermencie nadziei, uporze roślin, twórczym charakterze prac domowych oraz o całkiem przyziemnej rzeczywistości sztuki. W oddzielnych, ale splecionych z sobą jak grzybnia esejach, Anka Wandzel wędruje po chaszczach i zapuszcza się za kulisy projektów ekologicznych znanych polskich artystek (Joanny Rajkowskiej, Diany Lelonek, Karoliny Grzywnowicz, Cecylii Malik i innych), aby w dobie zmian klimatu docenić kreatywność i wysiłek tych, którzy o przetrwaniu i współpracy wiedzą najwięcej: pracowników technicznych, migrantek, matek, aktywistek, ogrodniczek czy osób w kryzysie bezdomności. A także morw, trzcin, grzybów, porzeczek, mszaków, chwastów i bocianów. Bo w książce Wandzel ludzie, rośliny i zwierzęta nigdy nie są oddzielni – razem, metodą prób i błędów, współtworzą piękny, choć kruchy i niedoskonały świat. Tłem dla tej opowieści są doświadczenia autorki z trudnych ciąż i początków macierzyństwa w dobie pandemii, wojen i Czarnych Protestów. Szukając ukojenia w twórczej bliskości z przyrodą i międzygatunkowych spotkaniach, Wandzel przypomina, jak ważna dla naszego wspólnego przetrwania jest zasada „nigdy nie będziesz szła sama”.
The Book “Socmodernism. Architecture of Central Europe during the Cold War “ is a fascinating and richly illustrated journey into the history of socialist modernism, which for decades remained underestimated and marginalized in the study of 20th-century architecture. The publication is not only an analysis of architectural phenomena, but also an attempt to reconstruct a fuller story of the post-war transformations of Central Europe.
The association of socialist modernism with industrialized and collectivized architecture has too often obscured the outstanding achievements of artists who developed their own unique aesthetic languages and engaged in dialogue with the rich heritage of previous eras. This book sheds light on architects who were confident in their vision, operating in a reality full of constraints in the GDR, Czechoslovakia, Yugoslavia, the Polish People’s Republic, Lithuania, Latvia, Estonia, and exploiting to their advantage the opportunities arising from the utopian spirit of those times.
The authors – Dr. Łukasz Galusek and Dr. Michał Wiśniewski – point out that the history of post-war Europe has for years been a narrative full of silences and absences – both in the political and cultural spheres. While these gaps in socio-political history have been slowly filled in the last 30 years, architecture remains an area full of omissions. This publication is a response to the need for a new perspective, restoring balance in the narrative of the modernist heritage of Central Europe.
This is a book that forces us to reflect on the contemporary reception and meaning of post-war architecture. It is also an appeal for a more nuanced look at the legacy of the Cold War era – full of contradictions, but also a wealth of artistic exploration.
The first comprehensive and panoramic account of the architecture of socialist modernity in Central Europe from the mid-1940s to the 1990s, from Tallinn to Ljubljana and from divided Berlin to Bucharest and Skopje.
Książka poświęcona jest działalności producenckiej Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego w latach 19812005. Autor podjął się zadania przeanalizowania polityki programowej i kultury produkcji Studia oraz warunkujących je kontekstów społeczno-politycznych (np. przemiany instytucjonalne polskiej kinematografii). Przedmiotem analizy był zatem proces, który odbywa się w instytucjonalnych ramach rozpiętych pomiędzy zarządczą kontrolą i swobodą twórczą. * Na tle literatury z zakresu historii instytucjonalnej podmiotów odpowiedzialnych za produkcję (zespołów filmowych czy wytwórni) jest to, w moim mniemaniu, publikacja najlepsza. Po pierwsze dlatego, że powstała z wykorzystaniem wszelkich dostępnych źródeł (w tym obszernej kwerendy archiwalnej) []. Po drugie ze względu na wiarygodny wywód, w którym wnioski formułowane są na podstawie dużej liczby przesłanek, a jednocześnie ostrożne w przypadku braku przekonujących dowodów. Po trzecie z powodu bardzo wysokiej sprawności prowadzonej narracji i jakości języka, które sprawiają, że wiele partii książki czyta się niemal jak powieść sensacyjną (w formule Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego przeciw światu). Dr hab. Krzysztof Kornacki, prof. UG Publikacja w znacznej mierze uzupełnia wiedzę o historii polskiego kina. Historia i działalność Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego zostały opisane bardzo kompetentnie, wiedza i świadomość metodologiczna Autora są godne podziwu. Prezentowanej książki z całą pewnością nie będzie można zignorować w kolejnych badaniach. Ponadto jej lektura sprawia dużą przyjemność zarówno poznawczą, jak i stricte czytelniczą. Prof. Piotr Zwierzchowski
Niniejszy tom stanowi początek wydawania materiałów do historii zbiorów Czartoryskich, na które - jak pisał Władysław Czartoryski - składają się: Archiwum, Biblioteka i Muzeum. Wybrane do edycji teksty są dokumentami, wspomnieniami, relacjami, dziennikami, które powstały od 1874 do 1950r. Omawiają wydarzenia związane z przeniesionymi już na stałe do Krakowa zbiorami Czartoryskich. Są świadectwami, które w większości publikowane są po raz pierwszy. Każde z nich poprzedzone zostało osobnym wstępem, opatrzone przypisami, a ich edycja jest zgodna z instrukcją wydawania tekstów źródłowych XIX- i XX-wiecznych.
Ilustrowany przewodnik po historii architektury od najdawniejszych cywilizacji po rewolucje przemysłową. Dzięki szczegółowym komentarzom poznajemy style architektoniczne i fachową terminologię, a także tajemnice warsztatu dawnych budowniczych, od Amhotepa do Palladia, od Wirtuwiusza do Wrena. Piękne rysunki i ryciny ilustrują tysiące detali architektonicznych.Czy potrafisz odróżnić kolumnę dorycką od toskańskiej? Być może tak. A co z belkowaniem, hypostylem, pylonem albo pagodą? W tej książce wykorzystano ryciny z wielkich dzieł poświęconych historii budownictwa, aby zilustrować podróż po stylach architektonicznych całego świata - od starożytnego Egiptu po rewolucję przemysłową. Większość rysunków i rycin została zaczerpnięta z dawnych źródeł, niezrównanych pod względem elegancji i subtelności kreski, a także bogactwa szczegółów. W rozbudowanych opisach omówiono elementy architektoniczne, co nie tylko pozwala poznać prawidłową terminologię, ale również przekazuje wiedzę o tym, jak w przeszłości planowano i wznoszono budowle - od Amenhotepa po Palladia i od Witruwiusza po Wrena.
Praca podejmuje niezwykle istotną problematykę funkcjonowania mediów publicznych w nowej rzeczywistości medialnej, której ton nadają technologie komunikacyjno-informacyjne. Za przedmiot badań Autorka obrała działalność brytyjskiego nadawcy publicznego British Broadcasting Corporation, co argumentuje we wprowadzeniu pisząc: "Nie bez znaczenia dla wyboru obszaru pracy jest fakt, iż BBC stanowi przykład swoistego fenomenu na rynku mediów publicznych, ponieważ stosując formy nadawania dozwolone dla PSM, przy zakazie emisji reklam, od wieku cieszy się wysoką popularnością zarówno w kraju, jak i poza jego granicami". Autorka dowiodła, że fenomen sukcesu BBC wynika z kilku kluczowych czynników: doświadczenia nadawcy, gwarancji finansowania ze środków publicznych, przemyślanego i konsekwentnego wdrażania nowych rozwiązań organizacyjnych i programowych, przede wszystkim jednak ze sposobu realizacji jej strategii cyfrowej i misji. Doprowadziło ją to do twierdzenia kończącego rozprawę, że "łącząc tę strategię z wypracowanymi, przez wiek istnienia, rozwiązaniami organizacyjnymi, programowymi, zapleczem technicznym, zasobami, a także talentem do innowacji, BBC ma szansę na długo zapewnić sobie pozycję nadawcy publicznego, jedynego w swojej wyjątkowości i jednocześnie wzorca do naśladowania".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
