Ferenc Liszt – wirtuoz, przyjaciel i wyznawca – kreśli żarliwy portret Fryderyka Chopina, „najbardziej eterycznego, subtelnego i delikatnego spośród poetów dźwięku” . Ta klasyczna biografia z 1863 roku nie jest suchym życiorysem, lecz muzycznym esejem o narodzinach nowego języka fortepianu: od nokturnów i preludiów po polonezy i mazurki, w których bije serce dawnej Polski. Liszt z pasją tłumaczy tajemnice rubata, barw i harmonii, unikając „naukowego żargonu”, a jednocześnie prowadzi czytelnika przez labirynt melodii i znaczeń, jakie Chopin wpisał w swoje dzieła . W tle pojawiają się Heine, Delacroix, Mickiewicz i George Sand, zaś opis ostatnich dni kompozytora porusza jak marsz żałobny. To książka o sztuce wymagającej ofiary, o dumie i melancholii, o muzyce, która przemienia ból w piękno. Dla miłośników Chopina – lektura obowiązkowa; dla wszystkich – klucz do zrozumienia, skąd bierze się jego cud.
Nowe tłumaczenie.
Pełna wersja książki.
Książka autorstwa Ferenca Liszta to wyjątkowy portret wielkiego kompozytora romantyzmu napisany przez jego bliskiego przyjaciela i jednocześnie wybitnego pianistę. Liszt, sam będąc jedną z najbardziej fascynujących postaci XIX-wiecznej muzyki, przedstawia w swojej książce nie tylko sylwetkę Chopina jako artysty, ale również jako człowieka – wrażliwego, pełnego sprzeczności i głęboko osadzonego w duchu epoki. Dzieło, choć niepozbawione subiektywizmu i literackiej stylizacji, stanowi cenne źródło wiedzy o życiu i twórczości kompozytora oraz o atmosferze artystycznej Paryża tamtych lat. To nie tylko biografia, lecz także refleksja nad istotą muzyki i geniuszu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?